Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pasolini" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Muzyka w filmie Ewangelia wg św. Mateusza Piera Paola Pasoliniego
    Music in The Gospel According to St. Matthew by Pier Paolo Pasolini
    Autorzy:
    Okołowicz, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514065.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Pasolini
    neorealism
    soundtrack
    symbolism
    film
    Opis:
    The Gospel According to St. Matthew (1964) was the third film made by an Italian intellectual Pier Paolo Pasolini. After many scandals and court trials which concerned seditious character of his earlier shortmovie La ricotta (making part of Ro.Go.Pa.G., 1963), he decided to dedicate his new film to the history of Christ, choosing the text of The Gospel According to St. Matthew, naming it the one which in the best way represents the human nature of Christ and his „being a man among men”. The film he made is an interesting work of art because of many reasons: it was filmed in the area of the South of Italy, it’s maintained in the neorealism aesthetics, and thanks to the actors who starred in the film (one of the Apostles was played by Giorgio Agamben, an Italian philosopher, Jesus was played by a Spanish student, a strong follower of communism and Mary was played by Pasolini’s own mother – Susanna). Nevertheless, The Gospel According to St. Matthew, among other Pasolini’s film, has the most complex and refined soundtrack list, because, this time, the music is the element which plays the major role in the film, being the factor of the stylistic contamination he applied in his works. The story of Christ is portrayed by unusual music choices such as Sometimes I Feel Like a Motherless Child by Odetta Williams, Gloria from the Kongo mass Missa Luba, Prokofiev’s Alexander Nevsky and others. Thus, it is important to have a closer look at the film’s music, and by decoding the intertextual figures such as quotations and allusions, try to understand its narrative symbolism and hidden, autobiographical motives created by Pasolini.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 3 (26); 4-22
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filiation symbolique : le refus de la puissance paternelle dans Œdipe roi de Pier Paolo Pasolini
    Autorzy:
    Frach, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/700535.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Pasolini
    father
    son
    Oedipus
    film
    Opis:
    The parent–child relationship is omnipresent in the works of Pier Paolo Pasolini. In Oedipus Rex, the filmmaker uses both the original myth and Sophocles’ tragedy to underline the fact that the father–son relationship is rooted in the Ancient World. Moreover, as will be depicted later on, Pasolini uses the work to evoke his personal experiences and artistic style. In this sense, the film is founded on psychoanalytic theories. Oedipus embodies the heart of Freudian thought: metahistorical hatred against the father, patricide and incest on the one hand, nostalgia and longing for the mother’s womb on the other. At the epicenter of this reflection lies the Oedipal theme of father–son relationship coupled with his digressions.
    Źródło:
    Romanica Silesiana; 2017, 12
    1898-2433
    2353-9887
    Pojawia się w:
    Romanica Silesiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Il poeta del pastiche”. Echi gozzaniani in Petrolio di Pier Paolo Pasolini
    „Poeta pastiszu”. Echa poezji Guida Gozzana w Petrolio Piera Paola Pasoliniego
    Autorzy:
    Liszka-Drążkiewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520877.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Pasolini
    Gozzano
    pastiche
    influenze
    pastisz
    wpływ
    Opis:
    Pier Paolo Pasolini in Petrolio cita alcuni versi di Guido Gozzano e in un saggio di Descrizioni di descrizioni lo presenta come “il poeta del pastiche”, sottolineando la sua epicità che lo avvicinerebbe a Dante. Considerando che numerosi riferimenti alla Divina Commedia e la predilezione per il pastiche costituiscono anche elementi basilari di Petrolio, esamino citazioni e allusioni alla poesia gozzaniana ivi presenti per specificarne le caratteristiche e determinarne le funzioni. Cerco inoltre di stabilire fino a che punto Pasolini si ispira a Gozzano e fino a che punto invece lo riscrive modificando in tal modo il significato delle sue poesie.
    Pier Paolo Pasolini w powieści Petrolio cytuje wiersze Guida Gozzana. W poświęconym mu eseju (przedrukowanym późnej w zbiorze Descrizioni di descrizioni) ukazuje go jako „poetę pastiszu”, podkreślając jednocześnie epickość jego poezji, która stanowi o jego podobieństwie do Dantego. Biorąc pod uwagę, że częste odniesienia do Boskiej komedii oraz upodobanie do pastiszu stanowią także istotne elementy samego Petrolio, w artykule autorka poddajeanalizie cytaty i aluzje do poezji Gozzana zawarte w tekście Pasoliniego w celu nakreślenia ich charakterystyki oraz ustalenia funkcji. Autorka stara się ponadto ustalić, na ile sam Pasolini inspiruje się twórczością Gozzana, a na ile ją przepisuje , modyfikując tym samym wydźwięk cytatów.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 3; 208-218
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pasolini – Guareschi. Poetycka „Wściekłość” i jej dalsze reperkusje
    Pasolini – Guareschi. Poetical “Anger” and Its Further Repercussions
    Autorzy:
    Jóźwiak, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341069.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Pier Paolo Pasolini
    Giovanni Guareschi
    polityka
    politics
    Opis:
    Autor podejmuje zagadnienia produkcji, egzegezy i kontekstów ideologiczno-politycznych pierwszego włoskiego filmu montażowego La rabbia, autorstwa Piera Paola Pasoliniego i Giovanniego Guareschiego. Film stworzony w 1962 r., na podstawie materiałów filmowych gromadzonych przez dwie dekady przez kronikę filmową Mondo Libero, miał przedstawić problemy współczesności z dwóch przeciwstawnych pozycji ideologicznych: lewicowej, reprezentowanej przez Pasoliniego, oraz prawicowej, reprezentowanej przez Guareschiego. W swoim tekście Jóźwiak zakwestionował dotychczasowe interpretacje tego filmu. Wnikliwa analiza warstwy dialogowej oraz materiału wizualnego ukazuje wątpliwą z dzisiejszej perspektywy pozycję polityczną Pasoliniego wobec reżimu sowieckiego, na którą składa się m.in. usprawiedliwianie inwazji sowieckiej na Węgry w 1956 r. i etyczna relatywizacja polityki sowieckiej. Z drugiej strony, analiza prawicowej, „faszystowskiej” części Guareschiego prowadzi do zaskakujących wniosków, dotyczących zakamuflowanego wpływu jego myśli na późną postawę polityczną Pasoliniego. W tym świetle La rabbia jawi się jako przełomowy film w ewolucji myśli i twórczości Pasoliniego.
    The author deals with the production, exegesis and ideological and political contexts of the first Italian compilation film La Rabbia (Anger) by Pier Paolo Pasolini and Giovanni Guareschi. The film created in 1962, based on film footage collected by the film chronicle Mondo Libero for two decades, was to present the problems of modernity from two opposing ideological positions: leftist, represented by Pasolini, and rightwing, represented by Guareschi. In his text Jóźwiak questions the previous interpretations of this film. An in-depth analysis of the dialogue layer and visual material reveals the political position of Pasolini, which from today’s perspective raises doubts, towards the Soviet regime, which consists of, among others, justification of the Soviet invasion of Hungary in 1956 and ethical relativization of Soviet policy. On the other hand, the analysis of the right-wing “fascist” part of Guareschi leads to surprising conclusions regarding the camouflaged influence of his thoughts on Pasolini’s later political attitude. In this light La Rabbia appears as a ground-breaking film in the evolution of Pasolini’s thought and creativity.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 45-61
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Salò, czyli 120 dni Sodomy” – zbędna prowokacja artystyczna czy wyklęte arcydzieło kinematografii?
    “Salò, or the 120 Days of Sodom” – An Unnecessary Artistic Provocation or a Proscribed Masterpiece of Cinema?
    Autorzy:
    Lipowicz, Markus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222557.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Pier Paolo Pasolini
    kultura konsumpcyjna
    ponowoczesność
    consumer culture
    post-modernity
    Opis:
    Twórczość Piera Paola Pasoliniego zawsze budziła kontrowersje i dzieliła publiczność na zagorzałych zwolenników oraz tych, którzy tę twórczość kategorycznie odrzucają. Lipowicz podejmuje próbę analizy oraz interpretacji ostatniego film Pasoliniego Salò, czyli 120 dni Sodomy (Salò o le 120 giornate di Sodoma, 1975) z filozoficznego oraz socjologicznego punktu widzenia. Stara się dowieść, że Salò jest niewygodnym i dlatego wyklętym arcydziełem kinematografii, które zarówno w sposób krytyczny, jak i pesymistyczny obrazuje przejście kultury zachodniej od nowoczesności do ponowoczesności. Ze współczesnej perspektywy dzieło to stanowi ważne upomnienie, aby pod płaszczykiem społecznej różnorodności nie zapominać o tym, że wciąż jako rzekomo wolni obywatele jesteśmy zmuszeni do życia i uczestniczenia w kulturze konsumpcyjnej, która nie tylko narzuca nam swoje idee, normy, wartości oraz obyczaje, ale także ingeruje w nawet najbardziej intymne rejony naszego życia.
    Pier Paolo Pasolini’s work has always attracted controversy and divided the audience into die-hard supporters and those who categorically rejected his works. Lipowicz attempts to analyse and interpret Pasolini’s last film Salo, or the 120 Days of Sodom (Salo o le 120 giornate di Sodoma /1975/) from the philosophical and sociological point of view. He argues that Salo is an inconvenient and therefore proscribed masterpiece of cinema, and that it shows the transition of the Western culture from modernity to post-modernity in a critical and pessimistic manner. From the contemporary perspective this film is an important reminder that we should not forget that under the guise of social diversity, we, supposedly free citizens, are forced to live in and participate in consumer culture, which not only imposes on us its ideas, norms, values and customs, but also interferes with even the most intimate areas of our lives.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 223-238
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rok 1973, czyli zamek krzyżujących się losów
    The Year 1973, or the Castle of Intersecting Destinies
    Autorzy:
    Brożek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32084571.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Tik Tok
    analfabetyzm
    Italo Calvino
    Silvio Berlusconi
    Pier Paolo Pasolini
    Opis:
    Rok 1973 staje się symbolicznym punktem wyjścia do podróży wraz z gronem włoskich intelektualistów po z pozoru niepowiązanych ze sobą wydarzeniach i miejscach. Tak jak kolejne kilkusekundowe narracje na Tik Toku, tak kolejne akapity tekstu przyciągają uwagę, aby po chwili zmienić nurt i kierunek. Tekst stara się płynąć strumieniem informacji nie dając czasu na refleksję. Czy nowe modele myślenia karmione przez sztuczną inteligencję prowadzą nas z powrotem do paleolitycznych jaskiń? Świat oparty na mediach algorytmicznych przypomina zamek krzyżujących się losów: miejsce, w którym współcześni analfabeci spotykają się, aby oglądać w ciszy kolejne karty tiktokowych narracji.
    The year 1973 becomes a symbolic departure point for a journey undertaken together with a group of Italian intellectuals to seemingly unconnected events and locations. Just like successive several seconds long TikTok narrations, consecutive paragraphs of this text draw attention to the need to change both current and direction. The presented text attempts to flow in the manner of a stream of information without allowing time for reflection. Do new models of thinking, nourished by artificial intelligence, take us back into Stone Age caves? A world based on algorithmic media resembles a castle of crisscrossing fates, in which contemporary illiterates meet to examine in silence successive pages of TikTok narratives.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 342, 3; 144-146
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Przepisywanie” dramatu jako przykład transferu literackich mitów
    „Rewriting” Drama as a Transfer of the Literary Myths
    Autorzy:
    Figzał-Janikowska, Magdalena Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/467727.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    przepisywanie, transfer, mit literacki, dramat XX wieku, Heiner Müller, Pier Paolo Pasolini
    rewriting, transfer, literary myth, 20th century drama, Heiner Müller, Pier Paolo Pasolini
    Opis:
    The article is focused on “rewriting” classic dramas as a tendency which is representative for dramaturgy of the second half of the 20th century. This phenomenon is strictly related to the paradigm shift in literature and theatre. “Rewriting” is based on re-interpretation and re-contextualisation of the well-known literary myths, and as a method of writing it helps to discover the new meanings of classic literature. “Rewriting” can also be considered as a transfer of the original classic text to a new cultural, social, and historical reality. The article is an attempt to characterise this kind of dramaturgy using selected plays of Heiner Müller and Pier Paolo Pasolini.
    Artykuł traktuje o zjawisku „przepisywania” klasycznych tekstów jako tendencji charakterystycznej dla dramaturgii drugiej połowy XX wieku, ściśle związanej z przemianami na gruncie literatury oraz zmianą paradygmatu w zakresie sztuk widowiskowych. Jako praktyka dramatopisarska „przepisywanie” polega na reinterpretacji i rekontekstualizacji utrwalonych kulturowo mitów literackich, dzięki czemu mogą one odsłonić całkiem nowe znaczenia. Dochodzi tu zatem do swoistego transferu pierwotnego tekstu do nowej rzeczywistości społecznej, historycznej i kulturowej, którego celem staje się poszukiwanie punktów stycznych między tradycją a współczesnością. Powyższe zjawisko zobrazowane zostaje na przykładzie tekstów dwóch współczesnych dramatopisarzy: Heinera Müllera i Piera Paolo Pasoliniego.  
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2019, 39; 25-38
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nażywość w kinie? O problematyczności odbioru „Salò, czyli 120 dni Sodomy” Piera Paola Pasoliniego
    Liveness in the Cinema? On the Problematical Reception of “Salò, or the 120 Days of Sodom” by Pier Paolo Pasolini
    Autorzy:
    Bal, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28626634.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Pier Paolo Pasolini
    Philip Auslander
    odbiór filmu
    nażywość
    film reception
    liveness
    Opis:
    Autorka bada relacje między teatrem a kinem w kontekście współczesnych tendencji traktowania filmu nie w kategoriach „dzieła sztuki” przedstawiającego jakieś fikcyjne „tam i wtedy”, ale jako świadectwa doświadczenia „życia w sztuce”. Bal w swojej analizie odwołuje się do kategorii „nażywości” zaproponowanej przez Philipa Auslandera, według którego to historycznie zmienna dynamika produkowanego w widzach efektu realności przedstawienia przesądza o poczuciu nażywości, a nie ontologiczne podziały między formami podawczymi teatru, telewizji i filmu. Jednak według Auslandera twórcom filmowym, inaczej niż w przypadku telewizji i nowych mediów, nie udało się skolonizować „nażywości”, bowiem na przeszkodzie stanął problem repetycji i czasowej przepaści między aktem powstawania filmu a jego odbiorem. Odnosząc się do historycznych i współczesnych świadectw odbioru Salò, 120 dni Sodomy (1975) w reżyserii Piera Paola Pasoliniego oraz ukazywanej w tym filmie cielesności, autorka stara się polemizować z tą ostatnią tezą Auslandera i pokazuje, że również w procesie percepcji dzieła filmowego zatarciu ulega różnica między „obrazem” traktowanym jako dzieło sztuki a bezpośrednim i natychmiastowym wydarzeniem dotykającym widzów tu i teraz oraz że w związku z tym film również może produkować efekt „nażywości”.
    The author examines the relationship between theatre and cinema in the context of contemporary tendency of films not as “works of art” depicting some fictitious “there and then”, but as testimonies to the experience of “living in art”. Bal in her analysis refers to the category of “liveness” proposed by Philip Auslander, according to whom historically variable dynamics of the effect of reality of the spectacle produced in viewers, decides on the feeling of “liveness”, and not the ontological classification between different forms of presenting of theatre, television and film. However, according to Auslander, filmmakers, unlike people working in television and the new media, failed to colonise “liveness”, as the question of repetition and the time gap between the act of creation of film and the time of its reception stood in their way. Referring to the historical and contemporary collection of testimonies of the reception of Salo, or the 120 Days of Sodom (1975), directed by Pier Paolo Pasolini, and the way body is shown in the film, the author questions the last thesis of Auslander and shows that even in the reception of a film, the difference between “picture” treated as a work of art and direct and immediate event touching the viewers here and now is blurred, and that because of that also film can produce the effect of “liveness”.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 44-50
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pasolini – utopie i obsesje
    Pasolini – Utopias and Obsessions
    Autorzy:
    Rutkowska, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28639007.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Piotr Kletowski
    Pier Paolo Pasolini
    myśl chrześcijańska
    marksizm
    Christian thought
    marxism
    Opis:
    Recenzja książki Piotra Kletowskiego Pier Paolo Pasolini. Twórczość filmowa (2013). To pierwsza na polskim gruncie tak obszerna i wyczerpująca monografia reżysera uważanego za jednego z najwybitniejszych artystów kina światowego. Autorka koncentruje uwagę na metodzie badawczej Kletowskiego, który uwzględniając różne aspekty twórczej aktywności Pasoliniego (zwłaszcza dotyczące filmu i literatury), szuka równowagi między spójnością estetyczną i filozoficzną jego dzieł a immanentnymi paradoksami oraz sprzecznościami, które budują ich dynamikę. Toteż najważniejszym kluczem interpretacyjnym staje się tu dialektyka myśli chrześcijańskiej i marksizmu.
    A book review of Piotr Kletowski’s Pier Paolo Pasolini. Twórczość filmowa [Pier Paolo Pasolini: His Work in Film] (2013). This is the first monograph of such width and richness to be published in Poland on a director considered to be one of the greatest artists of the world cinema. The author focuses on Kletowski’s research method, which takes into the consideration all kinds of aspects of Pasolini’s creative work (especially film and literature), and seeks to find a balance between the aesthetic and philosophical coherence of his work and their immanent paradoxes and contradictions, which drive its dynamics. In effect a dialectic between Christian thought and Marxism turn out to be the key to the interpretation of the work of the great master.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 303-306
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Afryka Ryszarda Kapuścińskiego i Piera Paola Pasoliniego
    Africa seen by Ryszard Kapuściński and Pier Paolo Pasolini
    Autorzy:
    De Carlo, Andrea F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409055.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Associazione Italiana Polonisti (AIP)
    Tematy:
    Ryszard Kapuściński
    Pier Paolo Pasolini
    Africa
    Black Continent
    Poetry of the Other
    Opis:
    Ryszard Kapuściński (1932-2007) and Pier Paolo Pasolini (1922-1975) are two intellectuals who in different times and places, each with his own cultural background, decided to push their artistic and intellectual research beyond the borders of pure literary expression in order to understand an increasingly indecipherable and threatening present. Two intellectuals in many ways very different from each other, but with a common passion – Africa. The Black Continent, the privileged object of their reflections, represents an original world, untouched by the capitalist and neo-imperialistic aspirations of poisoned Western society, thus becoming a mixture of romantic fantasies and dreams of unteachable regenerations.
    Źródło:
    pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2015, 6; 155-171
    2384-9266
    Pojawia się w:
    pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Ragazzi di vita" di Pier Paolo Pasolini nelle traduzioni inglesi e francesi – rivisitazioni moderne
    English and French translations of Pier Paolo Pasolini’s "Ragazzi di vita" – modern reinterpretations
    Autorzy:
    Kowalski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130279.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    literary translation
    Romanesco dialect
    'Ragazzi di vita'
    Pier Paolo Pasolini
    traduzione letteraria
    dialetto romano
    Opis:
    L’articolo contiene un’analisi comparativa tra originali traduzioni in francese e in inglese di Ragazzi di vita di Pier Paolo Pasolini pubblicate rispettivamente nel 1958 e 1968 e le nuove versioni pubblicate nel 2016. L’analisi e basata su diversi aspetti come le scelte tra l’esotizzazione e l’addomesticamento; il modo in cui i traduttori hanno affrontato il problema del plurilinguismo nel testo di partenza che collega l’italiano standard, il dialetto romano e il gergo della malavita romana; strategie che riguardano per esempio gli antroponimi caricati semanticamente.
    This article contains a comparative analysis between original French and English translations of Pasolini’s Ragazzi di vita first published respectively in 1958 and 1968 and new versions both published in 2016. The analysis is based on several factors, such as choices between foreignization and domestication; the way in which translators dealt with multilingualism of the source text, which combines Italian, the Romanesco dialect and the Rome’s lowlife jargon; strategies regarding semantically loaded anthroponyms.
    Źródło:
    Translatorica & Translata; 2021, 2; 29-42
    2657-5817
    Pojawia się w:
    Translatorica & Translata
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pier Paolo Pasolini’s Pendulum Swing on Fascism
    Piera Paola Pasoliniego pętla faszystowska
    Autorzy:
    Kozłowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407539.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Pasolini
    faszyzm
    komunizm
    klasa pracująca
    historia Włoch
    fascism
    communism
    working class
    history of Italy
    Opis:
    The following work is a case study. Its purpose is to reconstruct a particular situation involving the recognition and understanding of fascism. This situation is determined by both history and the social dynamics of the present day. The time and place is Italy of the 1960s and 70s, the observer – Pier Paolo Pasolini. But not because he offers us an original, complex and versatile theory of fascism. On the contrary, Pasolini can be superficial and rash, while his polemic passion often devours the argument and the analysis. However, Pasolini’s method of intellectual and political involvement allows us to use it as a keystone of a makeshift synthesis of a certain version of leftist anti-fascism.
    Poniższy tekst jest studium przypadku. Jego celem jest odtworzenie pewnej sytuacji rozpoznawania i rozumienia faszyzmu. Sytuacja ta jest wyznaczona zarówno przez historię, jak i przez społeczną dynamikę współczesności. Czas i miejsce to Włochy lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Podmiotem rozpoznającym jest Pier Paolo Pasolini. Nie dlatego, że oferuje nam oryginalną, złożoną i wszechstronną teorię faszyzmu. Przeciwnie, Pasolini bywa powierzchowny, gwałtowny, jego pasja polemiczna często pochłania argument i analizę. Jednak sposób intelektualnego i politycznego zaangażowania Pasoliniego pozwala nam posłużyć się nim jako zwornikiem w prowizorycznej syntezie pewnej wersji lewicowego antyfaszyzmu.
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2021, 10; 1-11 (eng); 1-11 (pol)
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura pamięci w twórczości filmowej Piera Paolo Pasoliniego
    Architecture of memory in the cinema of Pier Paolo Pasolini
    Autorzy:
    Jóźwiak, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398476.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    miejsca pamięci
    lieux de memoire
    czasoprzestrzeń
    film
    inscenizacja
    Pasolini
    sites
    space-time
    movie
    mise-en-scene
    Opis:
    Punktem wyjścia rozważań jest teoria miejsc pamięci Pierre’a Nory, a także jej potencjał interpretacyjny w materii filmu i przestrzeni. Zestawienie tej teorii z wątkami przestrzeni wyobrażonej i wykreowanej mentalnie z technicznymi i formalnymi uwarunkowaniami sztuki filmowej będzie wstępem do dalszych analiz wybranych przykładów. Interesuje mnie twórczość filmowa Piera Paolo Pasoliniego, w której te zagadnienia pojawiają się z wyjątkową wyrazistością. Jak będę starał się to wykazać, w sposób szczególny przepracowywał on zagadnienie przestrzeni i czasu w filmowej narracji. Omawiając pierwszy okres twórczości tego reżysera, będę starał się przedstawić kilka intrygujących formalnie rozwiązań, które zastosował Pasolini w filmowym problematyzowaniu konwencji czasoprzestrzeni.
    The analysis of the Pierre Nora’s theory of memory sites is the starting point of my article. I found it extremely relevant to both the film studies and space related issues. After compiling that theory with the chosen threads of the imaginary and mental space, technical and formal conditions of film art, I will move towards particular examples of Pier Paolo Pasolini’s films. In this context his output seems very interesting since in the films he elaborated on such issues as the space-time, memory, the blend of mythical, archaic and modern space. Discussing the first period of his film production I will show some of the intriguing formal devices Pasolini used to question the conventional filmic space-time.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2015, 7, 2; 12-18
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “denk an Pasolinis »verzweifelte Leere von Casarsa«” Considerations on the Influence of Spanish Mysticism and of Pasolini’s »Friulian« Poems on Peter Handke’s Noch einmal für Thukydides and Versuch über die Jukebox
    Autorzy:
    Pulimanti, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2231692.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-06
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
    Tematy:
    Peter Handke
    essay on the Jukebox
    Once Again for Thucydides
    Pier Paolo Pasolini
    poems in Casarsa
    comparative method
    ethno-anthropological perspective
    Opis:
    The aim of this paper is to reflect on Handke’s reception of Spanish and Friulian traditions. The first part of this paper will mention Miguel de Cervantes’, Teresa of Ávila’s and John of the Cross’ influence on Handke’s works, while also focusing on Handke’s fascination with the Spanish tradition and Pasolini’s works through the use of the comparative method. Pasolini’s vision of modern cultural customs is also taken into consideration in Handke’s Essay on the Jukebox, where clear references to Spanish authors also appear. The same occurs in Handke’s Glowworm Epopee, where Pasolini’s critical view of the “vanishing of the fireflies” indirectly shines throughout a tribute to the Poems in Casarsa. In the second section, an anthropological perspective will be employed, seeing as Handke’s ‘mysticism’ can be said to have drawn inspiration from the Romantic motif of “Mother Holle” (Höller 2013). In this regard, Ginzburg’s (1989) and Nardon’s (1999) studies will be used to assume Handke’s attachment to Friulian folk topics dating back to the 17th century. As opposed to Handke’s reception of Pasolini’s critical views and of Spanish mysticism, the influence of Friulian ethno-anthropological aspects on the Carinthian author’s works still needs to be demonstrated and its study improved.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2022, 15; 267-277
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies