Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Paraenesis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Epifania Chrystusa i królowanie Boga motywacją zachęty w 1Tm 6,11-16
Epiphany of Christ and Gods Reign as a Motivation of Encouragment in 1 Tm 6:11-16
Autorzy:
Haręzga, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051287.pdf
Data publikacji:
2015-12-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
epifania Chrystusa
królowanie Boga
pareneza
Epiphany of Christ
God’s Reign
Paraenesis
Opis:
The author of the article presents at first a literary specificity of the text 1 Tm 6:11-16. Next within the exegesis he explains the encouragement towards the trully Christian life (v. 11-12) and the role that performs in it the motive of Christ’s epiphany (v. 15-16) along with the solemn doxology in the honour of God (v. 15-16). The appeal to the truth about God who is the only Ruler, King and God, as well as to the epiphany of Christ should encourage the addressee of the letter 1 Tm to build persistently in the name of Christ the Kingdom of God which He in His ultimate revelation will deliver for ever to God the Father.
Źródło:
The Biblical Annals; 2010, 2, 1; 143-152
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Φιλήκοος καὶ φιλόμουσος. Sul ruolo del greco nell’educazione riformata a Danzica nel XVI seco
Φιλήκοος καὶ φιλόμουσος. On the Role of Greek in the Reformed Education in 16th Century Gdansk
Autorzy:
Peressin, Roberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52405154.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Michał Retell
greka humanistyczna
pareneza
Gdańsk
Reformacja
Gymnasium Dantiscanum
Michael Retell
humanist Greek
paraenesis
Gdansk
Reformation
Opis:
The article presents the edition and commentary of an adhortatio to learn Greek addressed to the pupils of the Gymnasium Dantiscanum (Gdansk). The text was printed in 1571 as part of an anthology of Greek poems and prose composed by Humanist Michael Retell from Zittau (1530–1576). Retell was invited to Gdansk to organize the recently founded grammar school. Although a number of publications are now available on Retell, reconstructing his biography and commenting on his Latin works, however, there is still a lack of studies on his Greek output. They could help clarify the author’s use of ancient models, since his poems often have bilingual versions, and only the Latin ones have been studied. Moreover they could offer more insight into the school and its scholars during its lesser-known early years of activity (1558–1580).
Źródło:
Collectanea Philologica; 2023, 26; 231-242
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobry doradca – piętnastowieczny portugalski traktat dydaktyczny. O poradach żywieniowych króla Edwarda
Leal Conselheiro – Portuguese didactic treatise. Advice on nutrition by King Edward
Autorzy:
Działak-Szubińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954208.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
Dobry doradca
Edward I (Dom Duarte)
literatura portugalska
porady
literatura parenetyczna
Leal Conselheiro
King Edward (Dom Duarte)
Portuguese literature
paraenesis
Opis:
Dobry doradca (Leal Conselheiro) to traktat dydaktyczny napisany przez króla Edwarda (port. Dom Duarte), władcę Portugalii z dynastii Avis (1391–1438). Dzieło – podobnie jak inne utwory monarchy, któremu historiografowie nadali przydomek „Elokwentny” – jest przykładem publikacji z tak zwanego nurtu dworskiej prozy doktrynalnej. Wszechstronnie wykształcony władca wygłasza różnorodne porady. W wielu przypadkach odwołuje się także do autorytetu Kościoła i uczonych ksiąg, mimo to rady podane są w sposób przystępny i przejrzysty. Autor traktatu utrzymuje stały kontakt z audytorium – w pracy można znaleźć elementy właściwe dla dyskursu wygłaszanego ustnie, a porady są skierowane bezpośrednio do interlokutora i oparte na osobistych doświadczeniach władcy. Dobry doradca, zgodnie z nazwą, jest dziełem, które zawiera zalecenia z różnych dziedzin życia, w tym także porady dotyczące żywienia. To właśnie zalecenia, które król formułuje i przedstawia odnośnie do, jak sam to określa, „dbania o żołądek”, zostały w artykule poddane analizie. Na podstawie specyfiki wybranych środków językowych charakterystycznych dla literatury parenetycznej można stwierdzić, że tekst jest wysoce perswazyjny i podporządkowany celom doradczym. Co więcej, pozornie błahe wskazówki żywieniowe Dobrego doradcy są elementem szerszej wizji moralno-politycznej.
Leal Conselheiro is a fifteenth century didactic treatise written by Edward (Portuguese: Dom Duarte), King of Portugal of the House of Aviz (1391–1438). The work – similar to others created by the ruler, whom historiographers refer to as the Eloquent – comes under the heading of so-called prosa doutrinal de corte. A diversified body of advice is delivered by a comprehensively educated king. King Edward relates to the authority of the Church as well as wise books. Nonetheless, bits of advice are presented clearly and understandably. It is worth adding that the author maintains a rapport with his audience – the work exhibits features evocative of oral discourse, whereas advice is addressed directly at the interlocutor and based upon king’s personal experience. Leal Conselheiro, in line with its very title, is a compound of recommendations from different areas of life, including nutrition. Advice on “how to take care of one’s stomach”, as the king himself puts it, has been subjected to analysis in the present article. The characteristics of textual devices demonstrate that the treatise is highly persuasive and subordinated to advisory goals. What is more, apparently trivial pieces of nutrition-related advice of Leal Conselheiro seem to be embedded in the king’s broader political and moral vision.
Źródło:
Res Rhetorica; 2018, 5, 1; 81-95
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status oraz tradycje wychowawcze frankońskich matres familias – na przykładzie Herchenefredy (VII w.) oraz Dhuody z Septymanii (ok. 803-843)
Status and Pedagogical Traditions of the Franconian 'matres familias' - on the Example of Herchenefreda (7-th century) and Dhuoda of Septimania († c. 843)
Autorzy:
Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947561.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dhuoda z Septymanii
Herchenefreda
Liber manualis
pareneza
wychowanie
mater familias
Frankowie
wczesne średniowiecze
Dhuoda of Septimania
education
paraenesis
Frankish state
Middle Ages
Opis:
This article will present the issue of the pedigree position and parental rights, which in the centuries-old tradition have been attended by the Franconian aristocrats. These noble and respectable matrons, though subject to the ruthless power of their husbands, and also representing the natural sexus inferior, had, as it turns out, a kind of power of attorney to take an open voice regarding the moral education of their own sons and successors. These women obtained the status of Christian matres familias. At the same time, they did not lack the conviction of the mission performed for the good of the entire family. From the Kingdom of the Franks, get throught two written testimonies of the so-called maternal educational struggles. Unique evidence of maternal effort that became a sacrifice to God. Representing the seventh-century Herchenefred left three instructive letters for her son Dezyderiusz.Dhuoda from Septymania, living in the middle of the 9th century, wrote a long textbook of right living, which addressed her firstborn Wilhelm. Two aristocratic mothers and two preserved unique female sources, written for sons and successors. These testimonies in a detailed way provide us today with answers to questions related to the status of mothers of that time - the mothers of the Franconian families. What was their strength and allowed for the formulation of courageous and arbitrary admonitions directed to their male heirs? In the article, the author will attempt to approximate the definition of the Franconian mater familiae, which, apart from the ancient tribal tradition, also consisted of adopted biblical and patristic pedagogy.  
Niniejszy artykuł podejmuje problematykę dotyczącą pozycji rodowej oraz uprawnień wychowawczych, które na drodze wielowiekowej tradycji stały się udziałem frankońskich arystokratek. Owe zacne i poważane matrony, podlegające bezwzględnej władzy swych mężów, a także reprezentujące naturalny sexus inferior, posiadały, jak się okazuje, swoistego rodzaju pełnomocnictwo do zabrania otwartego głosu w sprawie moralnego wychowania własnych synów i następców. Kobiety te uzyskały status chrześcijańskich matres familias. Nie brakowało im przy tym przekonania o pełnionej dla dobra całego rodu misji. Z okresu państwa frankońskiego zachowały się dwa pisemne świadectwa tzw. matczynych zmagań wychowawczych. Unikatowe dowody macierzyńskiego trudu, który stawał się ofiarą złożoną Bogu. Reprezentująca początek VII w. Herchenefreda, pozostawiła dla swojego syna Dezyderiusza trzy pouczające listy. Dhuoda z Septymanii, żyjąca w połowie IX w., spisała – z kolei – długi wzorcotwórczy traktat poświęcony prawemu życiu, który zaadresowała do pierworodnego syna Wilhelma. Zachowane instrukcje wychowawcze Herchenefredy oraz Dhuody poświadczają, jakie były oczekiwania społeczne względem frankońskich matron. Okazuje się, że ponosiły one wielką odpowiedzialność za przekazanie swoim dzieciom moralnych idei oraz praktyk. Tym samym, zajmowały ważną rolę w budowaniu potęgi rodu swoich małżonków. Oba kobiece świadectwa w szczegółowy sposób dostarczają nam dzisiaj odpowiedzi na pytania związane ze statusem ówczesnych matek – rodzicielek merowińskich i karolińskich rodów. W artykule autorka podejmie próbę przybliżenia definicji frankońskiej mater familias, na którą oprócz pradawnej tradycji plemiennej składała się niewątpliwie także zaadoptowana pedagogia patrystyczna.  
Źródło:
Vox Patrum; 2020, 73; 149-178
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Róbmy swoje!”, czyli ethos inteligencki w nowoczesnej parenezie Wojciecha Młynarskiego
“Let’s Do What Is Ours!”, or about the Intellectual Ethos in a Modern Paraenesis by Wojciech Młynarski
Autorzy:
Wysocka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848201.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
paraenesis
civilization values
winged words
contextual meaning of phrases
semantic and stylistic analysis
Wojciech Młynarski
pareneza
wartości cywilizacyjne
skrzydlate słowa
znaczenie kontekstowe fraz
analiza semantyczna i stylistyczna
Opis:
Artykuł zawiera analizę semantyczną i stylistyczną piosenki Wojciecha Młynarskiego pt. Róbmy swoje!, przeprowadzoną ze szczególnym uwzględnieniem aksjologicznej intencji nadawcy. Utwór ten zachęca do odwagi intelektualnej, twórczej aktywności i wytrwałości, a propagowana w nim postawa ma służyć wartościom cywilizacyjnym zwerbalizowanym w postaci triady „kultura, sztuka, wolność słowa”, uznano go zatem za nowoczesną parenezę, w której różnorodne środki językowe i literackie (a w szczególności tytułowa fraza, która stała się skrzydlatym słowem) posłużyły kształtowaniu światopoglądu odbiorców. Tekst został poddany oglądowi na tle całej spuścizny artysty, której przydatność w dydaktyce polonistycznej znalazła odzwierciedlenie w nowej podstawie programowej.
The article contains a semantic and stylistic analysis of the song by Wojciech Młynarski entitled Let’s Do What Is Ours! (Pol. Róbmy swoje!), carried out with particular emphasis on the axiological intention of the author. The work promoting the attitude of intellectual courage, creative activity and perseverance, which serves the civilization values verbalized by the author in the form of a triad “culture, art, freedom of speech”, was considered a modern paraenesis, in which numerous linguistic and literary means (and in particular the title phrase, which became a winged word) were used to shape the worldview of the audience. The text has been reviewed against the artist’s entire legacy, the usefulness of which for didactics of Polish was reflected in the new base for teaching program for high school.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 171-184
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herchenefreda. Trzy listy do syna Dezyderego
Autorzy:
Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158116.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Herchenefreda,
pareneza wczesnośredniowieczna
edukacja w Państwie Franków
listy merowińskie
epoka merowińska
święty Dezydery z Cahors
Herchenefreda
early medieval paraenesis
Merovingian letters
Merovingian era
education in the Frankish state
Saint Didier of Cahors
Opis:
Prezentowany tekst zawiera przekład trzech listów, które w pierwszej połowie VII w. merowińska arystokratka Herchenefreda napisała do swojego syna Dezyderego, wpływowego możnego i przyszłego biskupa Cahors. Przekład poprzedzony został wstępem, w którym czytelnik odnajdzie szkicowo zarysowany kontekst epoki, informacje na temat życia Herchenefredy oraz Dezyderego, a także tematykę poszczególnych listów. Korespondencja merowińskiej arystokratki ostatecznie znalazła się w anonimowych dziejach świętego Dezyderego i w ten sposób także ocalała od zapomnienia. Niekwestionowanie ubogaca ona zasobną merowińską tradycję epistolarną. Przede wszystkim z uwagi na samą autorkę – świecką możną - która w tak przeważającym gronie współczesnych jej męskich twórców pretenduje do miana rara avis.  Zwraca uwagę także osobisty i emocjonalny ton omawianej matczynej korespondencji. Listy są ważnym świadectwem wczesnośredniowiecznych relacji rodzicielskich, statusu szlachetnie urodzonych matron, ich wykształcenia oraz powinności względem rodu, męża, synów i wreszcie także całej chrześcijańskiej wspólnoty.        
The present paper contains a translation of three letters written in the first half of the seventh century by the Merovingian aristocrat Herchenefreda to her son Deisider, an influential nobleman and future bishop of Cahors. The translation is preceded by an introduction, in which the reader will find a sketch of the context of the period, information on the lives of Herchenefreda and Dezydier, and the subject matter of the individual letters. The correspondence of the Merovingian authoress eventually found its way into the anonymous history of St. Désider and has thus also been saved from oblivion. It undoubtedly enriches the rich Merovingian epistolary tradition. First of all because of the author herself - a secular noblewoman - who in such a predominant group of her male contemporaries pretends to be a rara avis. Also notable is the personal and emotional tone of the maternal discussed correspondence.  The letters are an important testimony to early medieval parental relations, the status of noble matrons, their education, and their duties to their family, husband, sons, and ultimately the entire Christian community. 
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 507-520
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies