Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Papież Franciszek" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 184
Tytuł:
„Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien
“Christ as Master of Communication”: The Second Vatican Council and the Media
„Chrystus jako mistrz komunikacji”. Sobór Watykański II i media
Autorzy:
Garhammer, Erich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040663.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
media
przepowiadanie
papież Franciszek
the Second Vatican Council
preaching
Pope Francis
Opis:
Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów. „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien Das Zweite Vatikanische Konzil war auch ein mediales Ereignis. Genau dadurch ist es zum besonderen Zweiten Vatikanischen Konzil geworden, was im folgenden Beitrag gezeigt werden soll. Die Verkündigung hat seitdem auch ihre Situation in einer Mediengesellschaft zu reflektieren.
The Second Vatican Council was a media event. On the one hand, aroused great interest in the media. On the other, he made a reflection on the role of the media in the transmission of the Gospel. This reflection was a valuable expression in the Conciliar decree Inter Mirifica. Since then, in the Church’s evangelization takes into account both the role of the media in the transmission of information, as well as the mentality of modern man formed largely by the media. With great attention to the world of media approaches Pope Francis. This can be seen as an echo of the Council arrangements for media.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 105-116
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Per il vero bene della famiglia umana”: L’analisi sociologica ed etica sul Documento sulla fratellanza umana per la pace mondiale e la convivenza comune
"For the true benefit of the human family": Sociological and ethical analysis on a document on human fraternity for world peace and living together
Autorzy:
Biały, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2086083.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
analiza socjologiczna
braterstwo
islam
chrześcijaństwo
pokój
papież Franciszek
prawo Szariatu
Wielki Imam
sociological analysis
fraternity
Islam
Christianity
peace
terrorism
Pope Francis
the Islamic leg of Scharia
the Great Immac
Opis:
Artykuł ten to podjęta próba oceny, z punktu widzenia możliwości budowania pokojowych relacji społecznych, wydarzenia, jakim było podpisanie Dokumentu o braterstwie ludzkim dla pokoju światowego i wzajemnych relacji, w stolicy Emiratów Arabskich Abu Dhabi (Zabi) 4 lutego 2019 r. przez papieża Franciszka i  wielkiego Imama islamskiego uniwersytetu al.-Azhar w Kairze, Szejka Al-Azhara Ahmada Al-Tayyeba. Akt ten odbył się na konferencji poświęconej braterstwu ludzkiemu organizowanej przez Muzułmańską Radę Starszych (Muslim Council of Elders), założoną w 2014 roku, mającą za cel przełamanie podziałów i waśni w łonie islamu, a także obronę tej religii przed ekstremistami, oraz krzewienie przesłania ludzkich wartości i tolerancji. Niniejszy dokument, podpisany w kontekście zakładanych celów tego stowarzyszenia, jak i problematyki różnych aktualnych konfliktów religijnych (nie wykluczając aktów terroryzmu) - możemy uznać za akt epokowy. Jest on (w pewnym sensie) zwieńczeniem teologicznych przemyśleń i działań poprzednika papieża Franciszka – Benedykta XVI, który w swoim znamiennym wystąpieniu na uniwersytecie w Ratysbonie (6.09.2006 r. ), określił bardzo odważnie etyczno-teologiczne nieporozumienie, jakim jest uzurpowanie sobie prawa (w imię wyznawanego Boga) do szerzenia swojej religii nie wylkuczając przemocy, co muzułmanie nazywają dżihadem. Stwierdził bowiem, że przemoc jest rzeczą irracjonalną i że, jako taka, nie może odpowiadać naturze racjonalnego (i świętego) Boga, którego wyznajemy. Protesty, jakie wtedy się pojawiły w świecie muzułmańskim, dziś, w akcie tego podpisanego dokumentu, wydają się być już tylko echem niepotrzebnego niezrozumienia się pomiędzy dwoma wielkim religiami.          Tym samym autor artykułu dochodzi do przekonania, iż należy mieć nadzieję, że niniejszy dokument posłuży pokojowi na świecie; tzn. układaniu pozytywnych relacji między chrześcijanami i muzułmanami. Nadto uważa, że należy wyrazić duży szacunek dla sygnatariuszy takiej bardzo ważne wzajemnej deklaracji. Jednakowoż (podkreśla), że dokument ten (chociaż bardzo ważny), sam w sobie niczego nie załatwi w poprawieniu stosunków między zwaśnionymi stronami, jak też nie zmieni myślenia ludzi, których nazywamy fundamentalistami (radykałami). Potrzebna jest dalsza wzajemna praca i wzajemne kontakty w trosce o jeszcze lepsze zrozumienie się i pojednanie. Chciałby niniejszym podkreślić, że ma rację P. Prüffer, który w swojej - wyżej wspomnianej - książce pisał o potrzebie czerpania przez współczesną socjologię (tj. teorię życia społecznego) z dorobku katolickiej doktryny społecznej. A to także oznacza, że nie możemy wykluczyć z tego dorobku kodyfikacji zawartych w KPK. Analizowany dokument, mówiący o wzajemnej tolerancji i braterstwie, jest niniejszem dobrym świadectwem potrzeby takiej wzajemnej współpracy.  
This article is an attempt to evaluate, in the ethical and sociological way, the event of signing the Document on Human Fraternity for World Peace and Living Together in the capital of the United Arab Emirates Abu Dhabi (Zabi) on February 4, 2019 by Pope Francis and the Grand Imam of the Islamic Al-Azhar University in Cairo, Sheikh Al-Azhar Ahmad Al-Tayyeb. This act took place at a conference devoted to human fraternity organized by the Muslim Council of Elders, founded in 2014, aimed at overcoming divisions and feuds within Islam, as well as defending this religion against extremists, and promoting the message of human values and tolerance. This document - signed in the context of the assumed goals of the association, as well as the problems of various current religious conflicts (not excluding acts of terrorism) - can be considered an epochal act. It is (in a sense) the culmination of the theological reflections and actions of the predecessor of Pope Francis - Benedict XVI, who, in his significant speech at the University of Ratysbon (March 6, 2006), very boldly described the ethical and theological misunderstanding of usurpation of the law ( in the name of God) to spread one’s religion also with violence, and, what Muslims call, jihad. He stated that violence is an irrational thing and that, as such, it cannot correspond to the rational (and holy) nature of the God we believe in. The protests, which appeared in the Muslim world then, today, with the act of signing this document, seem to be just an echo of unnecessary misunderstanding between the two great religions. Thus, the author of the article comes to the conclusion that one should hope that this document will bring peace in the world and establish positive relations between Christians and Muslims. Moreover, he believes that a great respect for the signatories of such an important reciprocal declaration should be expressed. However, he points out that the document (as important as it is) will not automatically improve the relations between the warring parties, nor will it change the thinking of the people we call fundamentalists (radicals). There is a need for further mutual work and contact for the benefit of even better understanding and reconciliation.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 1; 149-163
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Serca zostały wypróbowane”. Wpływ pandemii COVID-19 na przepowiadanie słowa Bożego — inspiracje papieża Franciszka
“Hearts Have Been Put to the Test”. The Impact of the COVID-19 Pandemic on the Preaching of the Word of God — the Inspiration of Pope Francis
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430788.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
słowo Boże
przepowiadanie
papież Franciszek
COVID-19
the word of God
preaching
Pope Francis
Opis:
Skuteczne głoszenie słowa Bożego wymaga dostrzegania okoliczności życia drugiego człowieka oraz systematycznego dążenia do zrozumienia świata. Do okoliczności, które zdominowały nauczanie papieża Franciszka należy pandemia COVID-19. Celem niniejszego opracowania jest odpowiedź na pytanie o inspiracje płynące z nauczania papieża Franciszka w czasie pandemii dla współczesnego kaznodziejstwa. Analiza tego papieskiego nauczania w czasie ostatniego roku (marzec 2020–marzec 2021) pozwala  odpowiedzieć najpierw na pytanie o znaczenie pandemii COVID-19 w życiu papieża, Kościoła i świata. W dalszej kolejności, zgodnie z najprostszym modelem komunikowania się, zostało omówione nauczanie Franciszka dotyczące głosicieli słowa Bożego, słuchaczy, elementów treściowych i formalnych przepowiadania w czasie pandemii.
Effective preaching of the word of God requires an appreciation of the circumstances of one another’s lives and a systematic effort to understand the world. Among the circumstances that have dominated Pope Francis’ teaching is the COVID-19 pandemic. The  purpose of this paper is to answer the question as to how Pope Francis’ teaching during the pandemic has inspired contemporary preaching. An analysis of Pope Francis’ teaching during the last year (March 2020–March 2021) allows us first to answer the question of the significance of the COVID-19 pandemic in the life of the Pope, the Church, and the world. Then, according to the simplest model of communication, the following are discussed; Francis’ teaching regarding the preachers of the word of God, the hearers of the word, and the content and formal elements of preaching during the pandemic.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 53-75
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A communication reflection from Evangelii Gaudium: Teachings for Church Institutional Communications
Refleksja dotycząca komunikacji na podstawie Evangelii Gaudium: nauczanie dla kościelnych instytucji zajmujących się środkami komunikacji
Autorzy:
Arasa, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503635.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Evangelii gaudium
papież Franciszek
osoby zajmujące się komunikacją w Kościele
ewangelizacja
komunikacja dla wiary
kultura cyfrowa
edukacja medialna
pokój i dialog
Pope Francis
Church communication
evangelization
communication of the faith
digital culture
media education
peace and dialogue
Opis:
Apostolska adhoracja Evangelii gaudium stanowi owoc refleksji papieża Franciszka na temat XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów, który odbył się w październiku 2002 r. i obradował na temat „Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej”. Autor analizuje dokument papieski z perspektywy komunikacji. Niniejsza publikacja nie przestawia teorii komunikacji, na których opiera się omawiany dokument, ale wydobywa pewne praktyczne nauczanie i zasady przydatne osobom zajmujących się komunikacją w Kościele. Tytuł Adhortacji Radość Ewangelii stanowi doskonałą syntezę tonu i intencji papieża oraz prowadzi do naturalnego wniosku, że osoby zajmujące się komunikacją w Kościele odgrywają szczególną rolę w dziele ewangelizacji jako siewcy pokoju i dialogu na świecie.
The Apostolic Exhortation Evangelii gaudium is the fruit of Pope Francis’ reflection on the 13th Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops, gathered in October 2012 which discussed the subject “The New Evangelization for the Transmission of the Christian Faith”. We analyze the Pope’s document from a communication perspective. However, this article will not present the communication theories behind the text, but extract some practical teachings and principles useful for Church communicators. The title of the exhortation, “The Joy of the Gospel”, is a perfect synthesis of the Pope’s tone and intention, and brings one naturally to the conclusion that Church communicators play a particular role in the task of evangelization, as sowers of peace and dialogue in the world.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 1; 11-35
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Theologian Today. Identity and Spirituality of a Theologian in Pope Francis Statements
Teolog dzisiaj. Tożsamość i duchowość teologa w wypowiedziach papieża Franciszka
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050776.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
papież Franciszek
tożsamość teologa
duchowość teologa
duchowość misyjna
spotkanie z Chrystusem
żywa wiara
ewangelizacja
ortodoksja egzystencjalna
Słowo Boże
Lud Boży
Pope Francis
identity of a theologian
spirituality of a theologian
missionary spirituality
encounter with Christ
living faith
evangelisation
existential orthodoxy
Word of God
People of God
Opis:
The author arranged Pope Francis’ statements drawing a portrait of a theologian, and then on their basis characterized the spirituality of the person involved in scientia fidei. The theologian, according to the Holy Father, encountered Christ personally and cannot live without Him. United with the Son, he participates in His knowledge of the Father. The successor of St. Peter demands from the Catholic theologian existential orthodoxy, which is the sine qua non condition of practising orthodox theology. The spirituality of the theologian is inscribed in the “missionary spirituality” proposed to the whole Church; the theologian should be personally involved in the work of evangelization. The Pope also emphasizes the connection between the doctrine of faith and the spiritual life or even with holiness. The theologian, open to Deus semper maior, prays on his knees, but includes in his or her prayer the affairs of the people; his or her reflection is on the border between the Revelation and reality. The soul of theology is not only to listen to the Word of God, but also to take into account the “hermeneutical value” of the People of God. Francis urges us to abandon the theology done only “from behind the desk.” The theologian’s spirituality must include the willingness to be permeated with the smell of the people and the street.
Autor uporządkował wypowiedzi papieża Franciszka kreślące portret teologa, następnie na ich podstawie scharakteryzował duchowość uprawiającego scientia fidei. Teolog według Ojca Świętego spotkał Chrystusa osobiście i nie może bez Niego żyć. Zjednoczony z Synem uczestniczy w Jego poznaniu Ojca. Następca św. Piotra domaga się od katolickiego teologa ortodoksji egzystencjalnej, która jest warunkiem sine qua non uprawiania ortodoksyjnej teologii. Duchowość teologa wpisuje się w zaproponowaną całemu Kościołowi „duchowość misyjną”; teolog winien osobiście włączyć się w dzieło ewangelizacji. Papież podkreśla również związek nauki wiary z życiem duchowym czy wprost ze świętością. Otwarty na Deus semper maior teolog modli się na kolanach, ale w modlitwę włącza sprawy ludzi; jego refleksja znajduje się na granicy Objawienia i rzeczywistości. Duszą teologii jawi się nie tylko słuchanie Słowa Bożego, ale również wzięcie pod uwagę „hermeneutycznej wartości” Ludu Bożego. Franciszek namawia do porzucenia uprawiania teologii jedynie „zza biurka”. Do duchowości teologa zaliczyć trzeba gotowość na przeniknięcie zapachem ludzi i ulicy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 37-57
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adhortacja apostolska „Amoris laetitia”. Wartość „synodalna” adhortacji apostolskiej
Autorzy:
Paglia, Vincenzo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447947.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Amoris laetitia
pope Francis
family
Catholic Church
Vatican II
children
parents
papież Franciszek
rodzina
Kościół
Sobór Watykański II
dzieci
rodzice
Opis:
The author presents in an analytical way a new apostolic exhortation of Pope Francis Amoris laetitia. Teaching Pope Francis about family and marriage is presented by the author in the context of the entire teaching of the Church. The author, following the trail of Pope Francis, refers in particular to the document of John Paul II about the family in the modern world Familiaris consortio. The author not only presents the theological foundations of the Church’s teaching about the family, but also shows the practical, pastoral contexts of this teaching. The author shows Pope Francis as a prophet of our time, concerned for the good of every family in the world. The final encouragement of Pope Francis addressed to families, which the author ends his article: “Families, let us move forward and let us keep on going is moving and hopeful! […] Let us not lose hope because of our limitations, but let us not give up on the pursuit of the fullness of love and oneness that we have been promised” (AL, 325).
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2017, 9, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualność charyzmatu franciszkańskiego w przepowiadaniu papieża Franciszka
The Current Relevance of Franciscan Charisma in the Pope Francis’preaching
Autorzy:
Włodarczyk, Egidiusz Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430793.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
św. Franciszek z Asyżu
papież Franciszek
charyzmat franciszkański
St. Francis from Assisi
Pope Francis
franciscan charizma
Opis:
Artykuł stawia sobie za cel ukazanie aktualności charyzmatu franciszkańskiego w nauczaniu papieża Franciszka. Zarówno duchowość franciszkańska, jak i nauczanie papieża Bergoglio stanowią zagadnienia bardzo obszerne. Wskazanie wszystkich punktów wspólnych wymagałoby o wiele obszerniejszego opracowania. W tekście dokonano zestawienia najistotniejszych faktów i wypowiedzi papieża, które potwierdzają jego fascynację osobą św. Franciszka z Asyżu. Fakt, iż papież, żyjący 800 lat od czasów posługi św. Franciszka, obiera go jako patrona, wielokrotnie przywołuje jego osobę i słowa, ukazując je jako cenną wskazówkę dla współczesnego człowieka, świadczy o niezmiennej aktualności charyzmatu franciszkańskiego.
Presentation of the current relevance of franciscan charisma in Pope Francis’ preaching is the aim of this article. The franciscan spirituality and the Pope Bergoglio’s teaching are very extensive issues. Indentification of all the common points would require more comprehensive study. In the paper there was made a summary of the most important facts and statements of Pope that confirms his fascination with Saint Francis from Assisi. The fact that living 800 years after the saint’s death, the Pope chooses St. Francis for his patron and often reminds his person and his words, showing it as a valuable guidance for a comtemporary man, indicates constant relevance of franciscan charizma.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 3; 113-132
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amplifikacja wezwania do nawrócenia w wypowiedziach papieża Franciszka
An Amplification of the Call to Conversion in the Statements of Pope Francis
Autorzy:
Wiśniewski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430782.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
papież Franciszek
nawrócenie
ekologia
Pope Francis
conversion
ecology
Opis:
Papież Franciszek niejednokrotnie kieruje do katolików wezwanie do nawrócenia. Dokonuje on jednak amplifikacji samego pojęcia „nawrócenie”, wyznaczając nowe perspektywy badawcze, do których należy m.in. problem „nawrócenia ekologicznego” oraz podejście do kwestii nawrócenia konfesyjnego. Papież dokonuje również amplifikacji modelu nawrócenia, modyfikując go i nadając mu jednowektorowy kierunek. Warto zatem dokonać namysłu, przed jakimi wyzwaniami — wobec papieskiego wołania o nawrócenie — staje współczesna refleksja teologiczna oraz pastoralna działalność Kościoła.
Pope Francis repeatedly calls Catholics to conversion. However, he amplifies the very concept of “conversion” outlines new research perspectives, which include, among others, the problem of “ecological conversion” and the approach to the question of confessional conversion. The Pope also amplifies the model of conversion, modifying it and giving it a single-vector direction. It is therefore worth reflecting on the challenges that contemporary theological reflection and the Church’s pastoral activity are facing in the face of the papal call for conversion.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 101-118
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne świadectwa o powołaniu do świętości w adhortacji apostolskiej papieża Franciszka „Gaudete et exsultate”
Biblical testimonies to the call to holiness in Pope Francis apostolic exhortation "Gaudete et exsultate"
Autorzy:
Polak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148119.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
świętość w Biblii
Gaudete et exsultate
papież Franciszek
wielka reguła postępowania
droga świętości
Sanctity in the Bible
Pope Francis
a great rule of conduct
path of sanctity
Opis:
Adhortacja apostolska Gaudete et exsultate ukazała się w Rzymie w uroczystość św. Józefa, 19 marca 2018 roku. W dokumencie tym papież Franciszek zaprasza wszystkich członków Kościoła Katolickiego do powrotu na drogę świętości. Ojciec święty przywołuje często teksty biblijne dotyczące tematyki powołania do świętości. W sumie w dokumencie powołuje się na 182 teksty biblijne. Aż 109 z nich posiada formę bezpośredniego cytatu. W artykule tym omówiono sposób doboru i przesłanie związane z przywoływanymi tekstami biblijnymi. Nauczanie papieża różni się zasadniczo od zwykłej naukowej egzegezy biblijnej. Papieskie wyjaśnianie Biblii jest ściśle związane z aktualnymi problemami wierzących i współczesnego Kościoła.
The Adhortation "Gaudete et exsultate" appeared in Rom 19. 03. 2018. In this document the Pope Francis invites all members of the Catholic Church to return to the path of sanctity. The Holy Father recalls often the biblical texts, related to the theme of vocation to sanctity. Generally, they are 182 biblical texts, among them 109 direct quotes. The article analyzes how the Pope Francis discusses these texts. The Teaching of Pope is different to a simple exegesis. His Explanation of the Bible is closely related to current problems of believers and today’s Church.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 431-447
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup – Pastor i Iudex (w relacji do dynamicznych wyzwań stawianych przez papieża Franciszka)
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669391.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
bishop
spiritual well-bein
marriage
Pope Francis
process reform
family
biskup
dobro duchowe
małżeństwo
papież Franciszek
reforma procesowa
rodzina
Opis:
The institution of a diocese bishop that forms a relationship with an evangelic picture of a good shepherd is – by the power of God’s law – connected with fulfilment of obligations of a judge in relation to an entrusted part of the people of God. This was significantly and practically reminded by the Pope Francis’s process reform, in recent years. At the same time, this is a practical fulfilment of a conciliar ecclesiology by the Pope that explicitly indicates that in a particularistic Church every diocesan bishop is Pater, Magister and Iudex. At the same time, when looking at bishops exercising judicial power from a historical point of view, it must be remembered that from the very beginning of the Church existence individual bishops vigorously involved themselves in exercising judicial power. Due to this, there are numerous historical facts that allow to better understand practical decisions taken by Pope Francis; as a historical excursus of bishops personally holding the institution of a judge is well documented in the sources. Thus, the matrimonial process reform of 2015 must be perceived in a broader historical context. There is no doubt that Pope Francis – as a result of his reform – wishes harmed people to find peace in their consciences by the Church providing a just and merciful service and that through a new sacrament of marriage, that is taken in a valid manner, these people successively become missionaries giving evidence of the sanctity of marriage and beauty of Christian family. In this manner, the Church should continue to go forward undertaking the not easy challenges of the present reality, especially, having regard to a spiritual well-being of a human and in the final perspective – his salvation. At the same time, a dynamic and very practical position of Pope Francis requires a fast and specific response from individual diocesan bishops.
Urząd biskupa diecezjalnego, który kojarzy się z ewangelicznym obrazem dobrego pasterza, na mocy prawa Bożego związany jest z wykonywaniem obowiązków sędziego w relacji do powierzonej części ludu Bożego, co w ostatnich latach znacząco oraz praktycznie zostało przypomniane przez reformę procesową papieża Franciszka. Jest to jednocześnie praktyczna realizacja przez papieża soborowej eklezjologii, która jasno wskazuje, że w Kościele partykularnym każdy biskup diecezjalny to Pater, Magister oraz Iudex. Jednocześnie spoglądając historycznie na sprawowanie władzy sądowniczej przez biskupów, trzeba pamiętać, że już od samego początku istnienia Kościoła, poszczególni biskupi żywo angażowali się w sprawowanie władzy sądowej. Stąd też liczne fakty historyczne pozwalają lepiej zrozumieć praktyczne postanowienia papieża Franciszka; historyczny excursus sprawowania personalnie przez biskupa urzędu sędziego jest bowiem dobrze źródłowo udokumentowany. Stąd też reformę procesu małżeńskiego z roku 2015, należy postrzegać w szerszym kontekście historycznym. Nie ulega wątpliwości, że papież Franciszek pragnie, aby w wyniku dokonanej przez niego reformy osoby zranione znalazły pokój sumienia poprzez sprawowanie przez Kościół posługi sprawiedliwości i miłosierdzia, oraz aby sukcesywnie – poprzez nowy i ważnie zawarty sakrament małżeństwa – stały się misjonarzami świadczącymi o świętości małżeństwa i pięknie rodziny chrześcijańskiej. W ten sposób Kościół powinien odważnie kroczyć do przodu, podejmując niełatwe wyzwania współczesnej rzeczywistości, mając na względzie przede wszystkim duchowe dobro człowieka oraz w perspektywie ostatecznej jego zbawienie. Jednocześnie dynamiczna oraz bardzo praktyczna postawa oraz nauczanie papieża Franciszka wymaga szybkiej oraz konkretnej odpowiedzi ze strony poszczególnych biskupów diecezjalnych.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg i nowoczesne media w świetle nauczania papieża Franciszka
Autorzy:
Misztal, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448279.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Christianity
Francis (the Pope)
mass media
social life
spirituality
theology
chrześcijaństwo
duchowość
Franciszek (papież)
teologia
życie społeczne
Opis:
God and the modern media according to the Pope Francis’ teaching. The theme God and the modern media according to the Pope Francis’ teaching is presented on the basis of the messages of this Pontiff for the World Communications Days 2014–2017. The following thematic blocks are presented: 1) the God’s presence and activity; 2) the lineaments and the potential of the contemporary communication; 3) God and the help that people benefit from the modern media’s potential.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2018, 10, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bogactwo - nędza w nauczaniu papieża Franciszka
Spiritual Wealth and Poverty of Priests in the Teaching of Pope Francis
Autorzy:
Drożdż, Alojzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047879.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wealth
priesthood
careerist approach
consumerism
poverty
pope Francis
money
salvation
bogactwo
konsumpcjonizm
ubóstwo
papież Franciszek
pieniądze
zbawienie
Opis:
Papież Franciszek preferuje wybór tzw. „opcji fundamentalnej”, co w Jego rozumieniu jest tożsame z wybórem podstawowym. W etyce wychowawczej przyznaje się szczególne znaczenie pewnym decyzjom ludzkim, które są zdolne kształtować całe życie moralne i duchowe człowieka i oddziaływać na szczegółowe wybory i poszczególne czyny. Papież nawiązując do tego sposobu myślenia odwołuje się do Ewangelii miłosierdzia, pragnąc tym samym uwrażliwić wspólnotę Kościołą i ludzi dobrej woli na ubogich i potrzebujących. 
The author of this paper analyses the main themes of morality and spirituality of contemporary priests, with special attention to the post-conciliar theology of priesthood of Pope   Francis.Today there are many serious problems related to the material wealth of many people. This contributes to a specific culture of consumerism. The poor are not free from the spiritual and moral tensions of this culture, either. In the contemporary world they are the   majority.Pope Francis rejects this so called "worldliness" in the lifestyle of priests. Once again he draws our attention to the highly original "option for the  poor".In numerous addresses (there are over 70 of them) to priests and bishops, Pope Francis is very strict in his condemnation of "the careerist approach" within the Church. His style is almost prophetic in this respect.He is also very critical about the lack of concern for the needs of the poor. He himself sets an example of a "simple" and "humble" life. Also, like in the case of a homily on priestly ordination, he gives numerous hagaliologic examples (Saint Francis of Assisi, blessed Mother Theresa, blessed John Paul II, Saint Father Pio). This entire message of Pope Francis builds up a "new" theology of priesthood confronted with the crises of this  world.Wealth is a gift of God. God the Creator and Saviour knows best what man needs in his earthly pilgrimage. The biblical wise men were well aware of the "insignificance" of earthly goods. One of them prayed this way: "Two things I ask of you; deny them not for me before I die: Remove far from me falsehood and lying; give me neither poverty not riches; feed me with the food that is needful for me, lest I be full, and deny you, and say „Who is the Lord?",or lest I be poor, and steal, and profane the name of my God" (Proverbs 30, 7-9).The author of the paper reminds his readers that the theme of material and spiritual wealth can be found in hundreds and thousands of maxims. This goes on in every period of history, but since more of less the times of Adam Smith and his work On the Wealth of Nations a new period in the culture of the West seems to have been initiated: money - even against the intention of Smith - becomes indeed the Mammon of the West. Since almost the first day of the pontificate of Pope Francis, we can find in his teaching many "testimonials" and "references" to this "dramatic tension between wealth and poverty". These topics are the subject of the present paper.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 2(14); 163-180
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Catholic teaching on death penalty and the practice of capital punishment
Autorzy:
Obeleagu, Patrick
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927591.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
kara śmierci
Papież Franciszek
niedopuszczalność
katechizm
Capital Punishment
Pope Francis
Inadmissibility
Catechism
Opis:
Capital punishment, also known as death penalty, is a government-sanctioned practice whereby a person is killed by the state as a punishment for a crime. The sentence that someone be punished in such a manner is referred to as a death sentence, whereas the act of carrying out the sentence is known as an execution. Crimes that are punishable by death are known as capital crimes or capital offences. Death penalty can be handed down for treason, espionage, murder, large-scale drug trafficking, or attempted murder of a witness, juror, or court officer in certain cases. In the spirit of Aggiornamento, Pope Francis has revised the old stand of the Catholic Church from being permissible in extreme cases as well as to protect the common good of the society to being inadmissible since it is an attack on the inviolability and dignity of the human person. The Roman Pontiff is commended since with the new understanding of man there should be a significant distinction between a person and his actions-Being and Action- Actions do not diminish the person. A person is created in the image of God and hence draws his dignity from God. Only God can take life. The old policy has been updated in line with the reflections begun by Pope St. John Paul II pointed out in Evangelium Vitae, no. 56 that such cases that permitted it were very rare, if not practically non-existent. With the new formulation of n. 2267 of the Catechism, therefore, the Church takes a decisive step in promoting the dignity of every person, whatever crime he or she may have committed, and explicitly condemns the death penalty.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2019, 26; 311-328
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Centralne instytucje wymiaru sprawiedliwości Kościoła według konstytucji apostolskiej papieża Franciszka „Praedicate Evangelium”
The central Church’s justice institutions as statedin the Pope Francis’s “Praedicate Evangelium” Apostolic Constitution
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762019.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Pope Francis
Roman Curia
reform
Apostolic Penitentiary
Supreme Tribunal of the Apostolic Signature
Tribunal of the Roman Rota
Kuria Rzymska
Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej
papież Franciszek
Penitencjaria Apostolska
reforma
Trybunał Roty Rzymskiej
Opis:
Od zakończenia soboru watykańskiego II kolejni biskupi rzymscy podejmowali się reformyKurii Rzymskiej. W 1967 roku uczynił to Paweł VI na mocy konstytucji apostolskiej Regimini Ecclesiae universae. W 1983 roku po promulgowaniu posoborowego kodeksu  prawa kanonicznego podobnej reformy dokonał Jan Paweł II, ogłaszając w roku 1988 konstytucję apostolską Pastor bonus. W ślad za nimi poszedł również papież Franciszek, który zreformował aparat administracyjny Stolicy Apostolskiej na mocy konstytucji apostolskiej o Kurii Rzymskiej i jej służbie Kościołowi Praedicate Evangelium, która obowiązuje od 5 czerwca 2022 roku. Preambuła najnowszej konstytucji apostolskiej, jak i sformułowane zasady i kryteria służby w Kurii Rzymskiej ukazują ewangelicznego ducha reformy, którym winny być przepojone wszelkie jednostki kurialne, w tym instytucje sprawiedliwości. Zwyczajnymi instytucjami sprawiedliwości Kurii Rzymskiej są nadal: Penitencjaria Apostolska, Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej i Trybunał Roty Rzymskiej, wzajemnie od siebie niezależne. Dokument zawiera doprecyzowania natury teologicznej i formalnoprawnej usprawniające prace kurialnych instytucji i ukierunkowujące je na „wspomaganie następcy Piotra w sprawowaniu jego najwyższego urzędu pasterskiego dla dobra i w służbie Kościoła powszechnego i Kościołów partykularnych”.
Since the Second Vatican Council, consecutive Bishops of Rome have been undertaking a reform of the Roman Curia. In 1967, Pope Paul VI carried out such a reform based on the Regimini Ecclesiae universae Apostolic Constitution. In 1983, a year after the post-council Canon Law was promulgated Pope John Paul II carried out a similar reform by announcing the Pastor bonus Apostolic Constitution in 1988. Also, Pope Francis followed his steps. He reformed the Holy See’s administrative apparatus by introducing the Praedicate Evangelium Apostolic Constitution on the Roman Curia and its service for the Church. The constitution has been in force since June 5, 2022. The pre amble of the latest Apostolic Constitution as well as the formulated rules and criteria of service in the Roman Curia show an evangelic spirit of the reform that all the Curia units, including the justice institutions, ought to be imbued. Independent from each other, the Apostolic Penitentiary, the Supreme Tribunal of the Apostolic Signature and the Tribunal of the Roman Rota have remained the Roman Curia’s ordinary justice institutions. The document includes clarifications of the theological, formal and legal nature that improve work of the institution of Curia and direct them towards  “providing assistance for the successor of St. Peter in holding his highest pastoral office for good and in service of the Universal Church and particular churches.”
Źródło:
Annales Canonici; 2022, 18, 2; 57-71
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek ośmiu błogosławieństw według papieża Franciszka
Man of the Eight Beatitudes according to Pope Francis
Autorzy:
Kiejkowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044469.pdf
Data publikacji:
2021-06-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Pope Francis
Beatitudes
Christology
anthropology
papież Franciszek
Osiem błogosławieństw
antropologia
Opis:
Papież Franciszek wielokrotnie w swoich wypowiedziach komentował ewangelicznych Osiem błogosławieństw. Ukazuje się w nich nie tylko niezwykła postać Jezusa Chrystusa, ale także obraz spełnionego, szczęśliwego człowieka. Jest to człowiek Boży, uczeń ubogiego Mistrza, stworzony dla wspólnoty i międzyosobowych relacji, paschalnej drogi, twórczej i zaangażowanej miłości, znak sprzeciwu i eschatycznej nadziei. Obecny w błogosławieństwach obraz człowieka papież ukazuje jako propozycję dojrzałego człowieczeństwa adekwatny dla wszystkich ludzi naszych czasów.
Pope Francis has repeatedly commented on the evangelical Eight Beatitudes in his statements. They show not only the extraordinary figure of Jesus Christ, but also the image of a fulfilled, happy man. He is a man of God, a disciple of the poor Master, created for community and interpersonal relationships, for the paschal path, creative and committed love, a sign of contradiction and eschatic hope. The Pope shows the image of man present in the Beatitudes as a proposal of mature humanity, adequate for all people of our time.
Źródło:
Teologia i moralność; 2021, 1, 1(29); 205-217
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 184

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies