Biskup – Pastor i Iudex (w relacji do dynamicznych wyzwań stawianych przez papieża Franciszka)

The institution of a diocese bishop that forms a relationship with an evangelic picture of a good shepherd is – by the power of God’s law – connected with fulfilment of obligations of a judge in relation to an entrusted part of the people of God. This was significantly and practically reminded by the Pope Francis’s process reform, in recent years. At the same time, this is a practical fulfilment of a conciliar ecclesiology by the Pope that explicitly indicates that in a particularistic Church every diocesan bishop is Pater, Magister and Iudex. At the same time, when looking at bishops exercising judicial power from a historical point of view, it must be remembered that from the very beginning of the Church existence individual bishops vigorously involved themselves in exercising judicial power. Due to this, there are numerous historical facts that allow to better understand practical decisions taken by Pope Francis; as a historical excursus of bishops personally holding the institution of a judge is well documented in the sources. Thus, the matrimonial process reform of 2015 must be perceived in a broader historical context. There is no doubt that Pope Francis – as a result of his reform – wishes harmed people to find peace in their consciences by the Church providing a just and merciful service and that through a new sacrament of marriage, that is taken in a valid manner, these people successively become missionaries giving evidence of the sanctity of marriage and beauty of Christian family. In this manner, the Church should continue to go forward undertaking the not easy challenges of the present reality, especially, having regard to a spiritual well-being of a human and in the final perspective – his salvation. At the same time, a dynamic and very practical position of Pope Francis requires a fast and specific response from individual diocesan bishops.

Urząd biskupa diecezjalnego, który kojarzy się z ewangelicznym obrazem dobrego pasterza, na mocy prawa Bożego związany jest z wykonywaniem obowiązków sędziego w relacji do powierzonej części ludu Bożego, co w ostatnich latach znacząco oraz praktycznie zostało przypomniane przez reformę procesową papieża Franciszka. Jest to jednocześnie praktyczna realizacja przez papieża soborowej eklezjologii, która jasno wskazuje, że w Kościele partykularnym każdy biskup diecezjalny to Pater, Magister oraz Iudex. Jednocześnie spoglądając historycznie na sprawowanie władzy sądowniczej przez biskupów, trzeba pamiętać, że już od samego początku istnienia Kościoła, poszczególni biskupi żywo angażowali się w sprawowanie władzy sądowej. Stąd też liczne fakty historyczne pozwalają lepiej zrozumieć praktyczne postanowienia papieża Franciszka; historyczny excursus sprawowania personalnie przez biskupa urzędu sędziego jest bowiem dobrze źródłowo udokumentowany. Stąd też reformę procesu małżeńskiego z roku 2015, należy postrzegać w szerszym kontekście historycznym. Nie ulega wątpliwości, że papież Franciszek pragnie, aby w wyniku dokonanej przez niego reformy osoby zranione znalazły pokój sumienia poprzez sprawowanie przez Kościół posługi sprawiedliwości i miłosierdzia, oraz aby sukcesywnie – poprzez nowy i ważnie zawarty sakrament małżeństwa – stały się misjonarzami świadczącymi o świętości małżeństwa i pięknie rodziny chrześcijańskiej. W ten sposób Kościół powinien odważnie kroczyć do przodu, podejmując niełatwe wyzwania współczesnej rzeczywistości, mając na względzie przede wszystkim duchowe dobro człowieka oraz w perspektywie ostatecznej jego zbawienie. Jednocześnie dynamiczna oraz bardzo praktyczna postawa oraz nauczanie papieża Franciszka wymaga szybkiej oraz konkretnej odpowiedzi ze strony poszczególnych biskupów diecezjalnych.