Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "PRACTICE" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Ciało świątynią duszy”, czyli o procesie budowania tożsamości praktykującego hatha-jogę. Konstruowanie prywatnej quasi-religii
“Body as the temple of the soul” – the process of building the identity of hatha-yoga practitioner. Constructing a private quasi-religion
Autorzy:
Konecki, Krzysztof T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373695.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
body
corporeality
yoga
hatha-yoga
yoga practice
religion
quasi-religion
para-religion
identity
Opis:
The article addresses the problem of perceiving and experiencing one’s body within the yoga practice. The process of becoming a yogi is related to the practices of the body and to further defining them; next, to the defined perception of the body and its sensations. Becoming a hatha-yoga practitioner is a specific process. In this paper I describe its phases: 1. The introductory phase – constructing the motives and first steps; 2. Phase of the deeper recognition of psycho-physical effects of yoga practice and of attributing them with adequate meanings; 3. Phase of the deeper recognition of hatha-yoga spiritual aspects (quasi-religion). At the moment of significant involvement in hatha-yoga practice and defining corporeal practices in terms of being bodily and mental at the same time, the mind – body rapport compound. The work over the body may transform the Western perspective of defining the body as a substantial element of human existence (Cartesian vision) into treating it as a spiritualized matter (vision of Eastern philosophy). If, however, the tenets of other religions are maintained as one’s own (e.g., catholic religion), the transformation at hand will not proceed. In that case, in order to reconcile the conventional religion tenets with new spiritual experiences, changes in body and mind need to be defined in any other way, and a specific linguistic explanations of these changes (often adopting the scheme of constant linguistic formulas) need to occur.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2012, 8, 2; 64-111
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Good Internships” – support for gaining professional competences by the students of pedagogy at the University of Wrocław
„Dobre Staże” – wsparciem kompetencji zawodowych studentów pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego
Autorzy:
Musiał, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646493.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Libron
Tematy:
teacher of a younger child
teacher education
theory and practice
professional competences
internship
nauczyciel dziecka młodszego
kształcenie nauczycieli
teoria i praktyka
kompetencje zawodowe
staż
Opis:
Osiągniecie wysokich standardów w zakresie profesjonalnego przygotowania studentów – przyszłych nauczycieli dziecka młodszego możliwe jest tylko dzięki synergii teorii i praktyki. Uczestnictwo w programach stażo-wych stwarza obok praktyk pedagogicznych, doskonałe warunki do nabywania i rozwijania kompetencji zawodowych przyszłego nauczyciela poprzez osobiste doświadczanie. W trakcie stażu student może podejmować szereg inicjatywy wy-magających od niego wiedzy – działania i refleksji. W ten sposób teoria akade-micka i praktyka integrują się i akcentują, wypełniając przestrzeń kompetencji zawodowych, w których dociekliwość, twórczość oraz otwartość studenta, jego aktywne i systematyczne poszukiwanie wiedzy, krytycyzm badań, refleksyjność i analityczność jego podejścia do problemów edukacyjnych mają istotne zna-czenie. Konfrontacja naukowego i praktycznego oglądu rzeczywistości, przeni-kanie naukowego myślenia do działania przy rozwiązywaniu realnych problemów sprzyjają też konstruowaniu własnych teorii edukacyjnych. Ponadto łączy dwie strategie uczenia się: przed działaniem i w trakcie działania, stanowiąc swoisty pomost pomiędzy wiedzą akademicką a rzeczywistością edukacyjną. Stwarzają okazję do zaistnienia kategorii „stawania się nauczycielem” poprzez poznawanie siebie, swoich możliwości i ograniczeń, a także świadome rozwijanie warsztatu pracy.
Achieving high standards in the field of professional preparation of students-future teachers of a younger child is possible only thanks to the synergy of theory and practice. Participation in internship programs creates, alongside pedagogical on-the-job training, perfect conditions for acquiring and developing professional competences of future teachers through personal experience. Dur-ing the internship, the student may undertake a number of initiatives requiring knowledge – action and reflection. In this way, academic theory and practice integrate and accentuate, filling the space of professional competences, in which the inquisitiveness, creativity and openness of the student, its active and sys-tematic search for knowledge, criticism of research, reflexivity and analytical ap-proach to educational problems are of great importance. Scientific confrontation and practical viewing of reality, a fusion of scientific thinking with action in solving real problems also favors the construction of own educational theories. In addition, it combines two learning strategies: before and during the action, constituting a kind of bridge between academic knowledge and educational real-ity. It is a circumstance for the emergence of the category of “becoming a teacher” through getting to know oneself, one’s possibilities and limitations, as well as a conscious development of a working technique.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2018, 1, 10
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“I live a lot in many places”: Images of everyday life in Krystyna Miłobędzka’s poetry
„bardzo żyję w wielu miejscach” – obrazy codzienności w twórczości Krystyny Miłobędzkiej
Autorzy:
Jarnuszkiewicz, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087494.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish contemporary poetry
everyday life
practice of writing
metaphors of confinement and indwelling
multiple homes
the Other
Krystyna Miłobędzka (b. 1932)
codzienność
poezja polska
ruch
zadomowienie
relacja z innym
wielodomowość
Opis:
This article offers a reading of the poetry of Krystyna Miłobędzka (who since her debut in 1960 won high acclaim for her innovative, terse verse) from the perspective of everyday life, a sociocultural concept which brings into focus the intersection of the ordinary (the texture of people's daily lives) and activities or ideas that impinge on it. This study examines four such practices in turn. They are writing, movement, sense of place (multiple homes), and relating to the Other. Writing affects the sphere of everyday life presented in the poems in two different ways that can be subsumed under the metaphors of ‘a cage’ and indwelling. The study of movement reveals that it is interconnected with the sacred and the realm of multiple homes. Finally, the sphere of relations with the Other is controlled by metaphors related to hunger, home, sewing and speech. The main aim of the article is to explore the interconnections between these four domains and to demonstrate that the concept of everyday life holds the key to the appreciation of Krystyna Miłobędzka’s poetry.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 3; 345-365
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jestem swoim własnym dziadkiem” – spacjalizacja czasu w <i>Przeznaczeniu</i> Michaela i Petera Spierig
“I’m My Own Grandpa”-Spatialization of Time in Michael and Peter Spierig’s <i>Predestination</i>
Autorzy:
Front, Sonia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467826.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przestrzeń
czas
spacjalizacja czasu
zwrot przestrzenny
Fredric Jameson
Michael i Peter Spierig
Przeznaczenie
praktyka kulturowa
space
time
spatialization of time
spatial turn
Michael and Peter Spierig’s Predestination
cultural practice
Opis:
[abstrakt po polsku poniżej]Sonia FrontInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePoland “I’m My Own Grandpa”-Spatialization of Time in Michael and Peter Spierig’s PredestinationAbstract: Spatialization of time, that is, presenting time in the categories of space, measuring and rationalizing it, was a very significant social process at the end of the 20th century. The “spatial turn,” as it is called by Fredric Jameson, is connected with a postmodern individual’s immersion in a perpetual present. The separation of the individual from the past and the future, which has resulted in the deconstruction of the subject’s temporality, was caused by the processes characteristic of late capitalism. Spatialization of time in postmodernism expresses the integrity of space and time, the changing relations between them and their new conceptualizations. These changes are reflected in post-classical cinema that is quite often characterized by modular temporality. The plots of those films are divided into spatio-temporal modules whose order is rearranged into a non-chronological syuzhet. Simultaneously, those films depict multifaceted human experience of time and the temporalization of space. Michael and Peter Spierig’s film Predestination (2014) blends the spatialization of time, characteristic of classical cinema, in which space and time are static entities, with post-classical nonlinear arrangement of the plot. Presenting space-time as static modules allows the directors to show subjectivity governed by the categories of space, rather than by the continuity over time. According to David Lewis, the identity of the protagonist, a time traveler, and his/her psychological continuity must be described by means of the differentiation between external time and personal time, because his/her identity relies on operating in spatialized time. Keywords: space, time, spatialization of time, spatial turn, Fredric Jameson, Michael and Peter Spierig’s Predestination, cultural practice Sonia FrontInstytut Kultur i Literatur AnglojęzycznychWydział FilologicznyUniwersytet Śląski w Katowicach „Jestem swoim własnym dziadkiem” – spacjalizacja czasu w Przeznaczeniu Michaela i Petera SpierigAbstrakt: Spacjalizacja czasu, czyli przedstawianie czasu w kategoriach przestrzeni, mierzeniu go i racjonalizowaniu, to bardzo ważny proces społeczny końca XX wieku. Zwrot ku przestrzeni, jak nazywa go Fredric Jameson, związany jest z zanurzeniem człowieka postmodernizmu w wiecznej teraźniejszości. Odcięcie jednostki od przeszłości i przyszłości, które doprowadziło do dekonstrukcji temporalności podmiotu, spowodowane zostało przez procesy charakterystyczne dla późnego kapitalizmu. Spacjalizacja czasu w postmodernizmie wyraża integralność czasu i przestrzeni, zmieniające się pomiędzy nimi relacje, a także ich nowe konceptualizacje. Zmiany te odzwierciedlone są w kinie post-klasycznym, które cechuje się niejednokrotnie temporalnością modularną. Fabuła takich filmów podzielona jest na moduły czasoprzestrzeni, których kolejność zostaje przearanżowana w niechronologiczny sjużet. Jednocześnie filmy te przedstawiają psychologiczne niejednorodne doświadczenie czasu ludzkiego oraz temporalizację przestrzeni. Film Michaela i Petera Spierig Przeznaczenie (Predestination, 2014) łączy uprzestrzennienie czasu, charakterystyczne dla filmu klasycznego, gdzie czas i przestrzeń to pasywne wymiary, z post-klasyczną nielinearną organizacją fabuły. Przedstawienie czasoprzestrzeni w formie statycznych modułów pozwala na pokazanie podmiotowości rządzonej nie ciągłością w czasie, ale poprzez kategorie przestrzeni. Zgodnie z wytycznymi Davida Lewisa, tożsamość bohatera – podróżnika w czasie – i jego ciągłość psychologiczna muszą zostać opisane za pomocą rozróżnienia pomiędzy czasem zewnętrznym a osobistym, gdyż tożsamość ta opiera się na operowaniu w uprzestrzennionym czasie. Słowa kluczowe: przestrzeń, czas, spacjalizacja czasu, zwrot przestrzenny, Fredric Jameson, Michael i Peter Spierig, Przeznaczenie, praktyka kulturowa
[abstrakt po polsku poniżej]Sonia FrontInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePoland “I’m My Own Grandpa”-Spatialization of Time in Michael and Peter Spierig’s PredestinationAbstract: Spatialization of time, that is, presenting time in the categories of space, measuring and rationalizing it, was a very significant social process at the end of the 20th century. The “spatial turn,” as it is called by Fredric Jameson, is connected with a postmodern individual’s immersion in a perpetual present. The separation of the individual from the past and the future, which has resulted in the deconstruction of the subject’s temporality, was caused by the processes characteristic of late capitalism. Spatialization of time in postmodernism expresses the integrity of space and time, the changing relations between them and their new conceptualizations. These changes are reflected in post-classical cinema that is quite often characterized by modular temporality. The plots of those films are divided into spatio-temporal modules whose order is rearranged into a non-chronological syuzhet. Simultaneously, those films depict multifaceted human experience of time and the temporalization of space. Michael and Peter Spierig’s film Predestination (2014) blends the spatialization of time, characteristic of classical cinema, in which space and time are static entities, with post-classical nonlinear arrangement of the plot. Presenting space-time as static modules allows the directors to show subjectivity governed by the categories of space, rather than by the continuity over time. According to David Lewis, the identity of the protagonist, a time traveler, and his/her psychological continuity must be described by means of the differentiation between external time and personal time, because his/her identity relies on operating in spatialized time. Keywords: space, time, spatialization of time, spatial turn, Fredric Jameson, Michael and Peter Spierig’s Predestination, cultural practice Sonia FrontInstytut Kultur i Literatur AnglojęzycznychWydział FilologicznyUniwersytet Śląski w Katowicach „Jestem swoim własnym dziadkiem” – spacjalizacja czasu w Przeznaczeniu Michaela i Petera SpierigAbstrakt: Spacjalizacja czasu, czyli przedstawianie czasu w kategoriach przestrzeni, mierzeniu go i racjonalizowaniu, to bardzo ważny proces społeczny końca XX wieku. Zwrot ku przestrzeni, jak nazywa go Fredric Jameson, związany jest z zanurzeniem człowieka postmodernizmu w wiecznej teraźniejszości. Odcięcie jednostki od przeszłości i przyszłości, które doprowadziło do dekonstrukcji temporalności podmiotu, spowodowane zostało przez procesy charakterystyczne dla późnego kapitalizmu. Spacjalizacja czasu w postmodernizmie wyraża integralność czasu i przestrzeni, zmieniające się pomiędzy nimi relacje, a także ich nowe konceptualizacje. Zmiany te odzwierciedlone są w kinie post-klasycznym, które cechuje się niejednokrotnie temporalnością modularną. Fabuła takich filmów podzielona jest na moduły czasoprzestrzeni, których kolejność zostaje przearanżowana w niechronologiczny sjużet. Jednocześnie filmy te przedstawiają psychologiczne niejednorodne doświadczenie czasu ludzkiego oraz temporalizację przestrzeni. Film Michaela i Petera Spierig Przeznaczenie (Predestination, 2014) łączy uprzestrzennienie czasu, charakterystyczne dla filmu klasycznego, gdzie czas i przestrzeń to pasywne wymiary, z post-klasyczną nielinearną organizacją fabuły. Przedstawienie czasoprzestrzeni w formie statycznych modułów pozwala na pokazanie podmiotowości rządzonej nie ciągłością w czasie, ale poprzez kategorie przestrzeni. Zgodnie z wytycznymi Davida Lewisa, tożsamość bohatera – podróżnika w czasie – i jego ciągłość psychologiczna muszą zostać opisane za pomocą rozróżnienia pomiędzy czasem zewnętrznym a osobistym, gdyż tożsamość ta opiera się na operowaniu w uprzestrzennionym czasie. Słowa kluczowe: przestrzeń, czas, spacjalizacja czasu, zwrot przestrzenny, Fredric Jameson, Michael i Peter Spierig, Przeznaczenie, praktyka kulturowa
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 35
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“La traducción es su asunto privado. Nosotros aquí hacemos ciencia”. ¿Para qué sirve un traductor en la universidad?
“Translation is Your Private Matter. We Make Science Here”. For What is Needed a Translator at the University?
Autorzy:
Charchalis, Wojciech
Castellano Martínez, José María
Nalewajko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1012963.pdf
Data publikacji:
2020-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
traducción
enseñanza superior
estudios literarios
teoría y práctica de traducción
translation
higher education
literary studies
theory and practice of translation
Opis:
La presente contribución ofrece reflexiones acerca del papel de los traductores en la universidad. El autor ha tenido un no poco estimable recorrido como traductor y académico, de modo que ofrece un punto de vista, fruto de sus experiencias que, con todo su componente individual, remite asimismo a una experiencia colectiva; inspirado en el modelo hermenéutico de Georges Steiner, tiene en cuenta un nivel subjetivo, inherente también al trabajo del traductor-académico. Comprende, pues, la situación de la figura del traductor e investigador de literatura en la universidad y en el mercado editorial polaco, así como sus interrelaciones.
The paper presents reflections about the role of a translator in the university. This text is the result of personal experience of a translator and university professor. The reflection according to the hermeneutic model of Georges Steiner, therefore based on the subjective of the translator-academic, analyses the situation of the translator and researcher of literature in the university and in the Polish publishing market, as well as their interrelationships.
Źródło:
La traducción literaria en el contexto de las lenguas ibéricas; 73-84
9788323542841
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Po prostu włącz”. Strumieniowanie jako praktyka technokulturowa
“Come On, Just Hit Play”: Streaming as a Technocultural Practice
Autorzy:
Gwóźdź, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24943658.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
praktyka technokulturowa
platformy streamingowe
strumień telewizyjny
streaming na żywo
wideo na życzenie
remediacja
technocultural practice
streaming platforms
television flow
live streaming
Video on Demand
remediation
Opis:
Autor proponuje refleksję nad streamingiem jako jedną z dominujących technokultur mediów pierwszych dekad XXI w. Odróżniając pojęcie strumienia (flow) telewizji od strumieniowania (streaming) w sieci, rozważa live streaming („widzenie na odległość” korzystające z pobierania danych z serwera w czasie rzeczywistym) w opozycji do formuły live tradycyjnej, linearnej telewizji (uwikłanej w temporalność programu). Odnośnie do korzystania z filmowych platform sieciowych (zwłaszcza Video on Demand), wskazuje na proces remediatyzacji filmów w przestrzeni Internetu. Przywołuje filmy z cyklu Netfliksa Czarne lustro (Black Mirror): Bandersnatch (2018) Davida Slade’a oraz Joan jest okropna (Joan Is Awful, 2023) Ally’ego Pankiwa, a także Cam (2018) Daniela Goldhabera oraz Spree (2020) Eugene’a Kotlyarenki i ujawnia ich autorefleksyjny charakter jako metafor strumieniowania.
The author proposes a reflection on streaming understood as one of the dominant media technocultures of the early 21st century. By distinguishing the concept of stream (TV flow) from streaming (an Internet-based activity), he presents live streaming (‘remote viewing’ using real-time data retrieval from a server) in opposition to the live formula of traditional, linear television (entangled in the temporality of the TV programme). Regarding the use of Internet film platforms (especially Video on Demand), he indicates the process of remediation of films in the Internet space. Referring to films from Netflix’s Black Mirror series such as Bandersnatch (2018) by David Slade and Joan Is Awful (2023) by Ally Pankiw, as well as to Cam (2018) by Daniel Goldhaber and Spree (2020) by Eugene Kotlyarenko, the author depicts their self-reflective nature as streaming metaphors.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 124; 6-26
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wspólnota parkingowania”. Praktyki parkowania na osiedlach wielkomiejskich i ich strukturalne konsekwencji
„The Parkinghood”. The Car Parking Practices in the Urban Housing Estates and Their Structural Consequences
Autorzy:
Smagacz-Poziemska, Marta
Bukowski, Andrzej
Kurnicki, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427759.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
osiedle mieszkaniowe
praktyka społeczna
graniczenie
parkowanie
miasto
Housing estate
social practice
boundary making
parking
city
Opis:
Celem artykułu jest analiza konsekwencji, jakie dla szerszego porządku społecznego niosą praktyki związane z parkowaniem w przestrzeni wielkomiejskich osiedli. Procesy społeczno-przestrzenne na osiedlach mieszkaniowych są analizowane z perspektywy teorii praktyk społecznych oraz relacyjnej koncepcji granic i różnic społecznych Fredrika Bartha. Badania terenowe prowadzone na czterech osiedlach mieszkaniowych w dwóch polskich miastach metodą studium przypadku doprowadziły do odkrycia, że praktyka społeczna nazwana przez nas parkingowaniem jest jednym z głównych obszarów życia sąsiedzkiego. Składające się nań wiązki działań i wypowiedzi układają się w trwałe wzory relacji o charakterze organizacyjnym, normatywnym i klasowo-warstwowym, które prowadzą do kształtowania wspólnot parkowania w ramach osiedli.
The main aim of the article is the analysis of the consequences of car parking practices in the urban housing estates for wider processes of social structuration. The authors examine socio-spatial processes from the perspective of the theory of social practices and Fredrick Barth’s relational theory of social differences and boundaries. The analysis is based on the material gathered during fieldwork in four housing estates in two Polish cities. The conducted case studies have revealed that a social practice of parking is one of the major spheres of neighbourhoods’ social life. The practice consists of arrays of doings and sayings which compose relatively stable patterns of relations. These, in turn, have organizational, normative and class consequences, which constitute “communities of parking” in the estates that can be called parkinghoods.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2018, 1(228); 117-142
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
<i>Kształty czasu</i>: nauka – literatura – rzeczywistość. (Refleksja nad kwantową świadomością Soni Front)
<i>Shapes of Time</i>: Science – Literature – Reality. (A Reflection upon Sonia Front’s Quantum Consciousness)
Autorzy:
Jędrzejko, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466783.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
proza kwantowa
nauki ścisłe
nauki humanistyczne
literatura
multiversum
quantum mechanics
literary studies
quantum fiction
cultural practice
methodology
multiverse
Opis:
Paweł JędrzejkoDepartment of American and Canadian StudiesInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePolandShapes of Time: Science – Literature – Reality(A Reflection upon Sonia Front’s Quantum Consciousness)Abstract: The article offers a reflection upon Sonia Front’s work oriented towards working out adequate intellectual instrumentarium to address quantum fiction: a phenomenon inspired by the philosophical ramifications of crucial developments in physics in the 20th and 21st centuries. Revolving around her recent monograph titled Shapes of Time in British Twenty-First Century Fiction (2015), the argument of the article aims at shedding light on how Sonia Front arrives at the postulate of a certain order countering chaos within a great hermeneutic circle: w wheel in motion, propelling the constant return from the quantum reality to the reality of discurse, a return in which the overwhelming General impacts the ungraspable Detail and the Detail decides about the shape of the General, the great hologram. Front does it in full awareness of the temporariness of such an order, but despite its transience, she decides to formulate an academic statement, to tell a „truth” about the world, time, and human experience: an experience that inescapably becomes her-and our-share. Presented in such a perspective, quantum consciousness, as postulated by Sonia Front, seems to offer a new promise for the research practice of contemporary scholarship.Keywords: quantum mechanics, literary studies, quantum fiction, cultural practice, methodology
Paweł JędrzejkoDepartment of American and Canadian StudiesInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePolandShapes of Time: Science – Literature – Reality(A Reflection upon Sonia Front’s Quantum Consciousness)Abstract: The article offers a reflection upon Sonia Front’s work oriented towards working out adequate intellectual instrumentarium to address quantum fiction: a phenomenon inspired by the philosophical ramifications of crucial developments in physics in the 20th and 21st centuries. Revolving around her recent monograph titled Shapes of Time in British Twenty-First Century Fiction (2015), the argument of the article aims at shedding light on how Sonia Front arrives at the postulate of a certain order countering chaos within a great hermeneutic circle: w wheel in motion, propelling the constant return from the quantum reality to the reality of discurse, a return in which the overwhelming General impacts the ungraspable Detail and the Detail decides about the shape of the General, the great hologram. Front does it in full awareness of the temporariness of such an order, but despite its transience, she decides to formulate an academic statement, to tell a „truth” about the world, time, and human experience: an experience that inescapably becomes her-and our-share. Presented in such a perspective, quantum consciousness, as postulated by Sonia Front, seems to offer a new promise for the research practice of contemporary scholarship.Keywords: quantum mechanics, literary studies, quantum fiction, cultural practice, methodology
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 35
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Legal representation’ of monastic communities in late antique papyri
Autorzy:
Wojtczak, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195434.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja im. Rafała Taubenschlaga
Tematy:
monks
monasteries
legal capacity
Late Antiquity
papyri
legal representation
dikaion
diakonia
Roman law
legal practice
Justinian
Egypt
Opis:
While focusing on the issues such as spirituality, faith, prayer, and discipline, the late antique literary discourse pays little attention to the engagement of monks in the mundane realities of daily life. The symbolic significance of the total withdrawal from the earthly matters have paved its way into common imagination of the monastic existence. One must, however, remain cautious while attempting to translate monastic writings into the reality of day-to-day life of a monk in Egypt. As shown by numerous papyri, social and economic relations between monks and the surrounding world were not sporadic, but an inevitable element of the monastic movement. The picture of Egyptian monasticism depicts a web of contacts with the ‘outside world’ and an entanglement of religious landscape in the local economy. In this article, I discuss only one aspect of the much broader issue, that is the existence of ‘legal capacity’ of monastic communities in late antique Egypt. I address the problem of ‘legal representation’ of monasteries as outlined in the sources of legal practice. For a lawyer, these observations are all the more stimulating as there has been an ongoing debate whether ‘legal persons’ as such existed at all in Roman law, and whether we could talk about anything approaching our current understanding of ‘legal personality’.
Źródło:
The Journal of Juristic Papyrology; 2019, 49; 347-399
0075-4277
Pojawia się w:
The Journal of Juristic Papyrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retrieval Practice in Foreign Language Pedagogy
Strategia Retrieval practice w nauczaniu języków obcych seniorów
Autorzy:
Smoleń-Wawrzusiszyn, Magdalena
Niewczas, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31865696.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
old age education
seniors
foreign language geragogy
retrieval practice (RP) strategy
edukacja w wieku dojrzałym
seniorzy
nauczanie języków obcych osób starszych
strategia retrieval practice (strategia RP)
Opis:
Introduction: At the beginning of the 21st century, older adults have become another group with special educational needs, not only because of their social and neuropsychological conditions, but also because of the growing number of people aged 60+. One of the fields that responds to those needs is foreign language geragogy. Research Aim: The aim of the paper is to draw attention to retrieval practice (RP) strategy as an applicable method in teaching languages to older adults for maintaining their cognitive skills and to suggest some concrete solutions of the RP implementation in the language education. Method: This study is of a theoretical-conceptual nature. The literature review was conducted in the fields of neurological and psychological characteristics of third-agers, as well as with reference to RP experiences in teaching children and teenagers. Own two-stages research focused on lecturers’ perspective explored through online surveys and a group interview. Results: The RP strategy is an educational need reported by late L2 learners and their teachers. Due to its proven neurocognitive support of people aged 60+, the strategy is a valuable method of working with older adults. Results have allowed for proposing an applicable aspect. A few RP language practice models were offered as a tool facilitating learning, which is a novelty as for many years it was behind the interests of researchers and practitioners working with thirdagers. Conclusion: The RP strategy is a technique worthy of attention because of the goals accompanying language learning in older age, such as cognitive development, supporting memory processes and maintaining social contacts. The use of RP strategies in language exercises allows to diversify the process of language education in a way that is adequate to the late L2 learners’ potential. All of these factors are undoubtedly crucial in the context of seniors’ well-being. This allows us to conclude that the benefits of language learning can have a holistic dimension for older adults, as long as the learning is carried out using appropriate methods. 
Wprowadzenie: Na początku XXI w. seniorzy stali się kolejną grupą o specyficznych potrzebach edukacyjnych nie tylko z uwagi na uwarunkowania społeczne i neuropsychologiczne, ale też z powodu rosnącej liczebności osób w wieku 60+. Jedną z subdyscyplin reagujących na te okoliczności jest geragogika języków obcych. Cel badań: Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na strategię retrieval practice (RP) jako metodę odpowiednią w kształceniu językowym seniorów i utrzymywaniu ich zdolności poznawczych, jak również zaproponowanie ćwiczeń wdrażających strategię RP do edukacji językowej. Metoda badań: Opracowanie ma charakter teoretyczno-koncepcyjny. Dokonano przeglądu literatury z zakresu neurologicznej i psychologicznej charakterystyki starszych dorosłych oraz – w odniesieniu do strategii RP – w obszarze nauczania dzieci i młodzieży. Dwuetapowe ba dania własne koncentrowały się na perspektywie wykładowców, którą zweryfikowano poprzez ankiety online oraz wywiad grupowy. Wyniki: Strategia RP – z uwagi na udowodnione wsparcie neurokognitywne osób w wieku 60+ – jest wartościową metodą pracy ze starszymi dorosłymi, a także potrzebą dydaktyczną zgłaszaną przez tę grupę uczących się oraz ich lektorów. Wyniki pozwoliły na przedstawienie aspektu aplikacyjnego – sposobów włączenia RP do nauczania języka obcego w okresie późnej dorosłości. Zaproponowano kilka modeli ćwiczeń opartych na RP jako narzędzi ułatwiających edukację językową seniorów. Są to nowatorskie propozycje, ponieważ przez wiele lat strategia RP pozostawała poza zainteresowaniami badaczy i praktyków geragogiki języków obcych. Wnioski: Strategia RP jest techniką wartą uwagi ze względu na cele towarzyszące nauce języka w wieku dojrzałym, takie jak rozwój poznawczy, wspomaganie procesów pamięciowych oraz utrzymywanie kontaktów społecznych. Zastosowanie strategii RP w ćwiczeniach językowych pozwala na urozmaicenie procesu edukacji językowej w sposób adekwatny do potencjału uczących się. Wszystkie te czynniki są kluczowe w kontekście dobrostanu seniorów. Korzyści z nauki języka obcego mogą mieć dla starszych dorosłych wymiar holistyczny, jeśli tylko nauka ta będzie prowadzona odpowiednimi metodami.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2024, 43, 1; 143-159
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Detailed Summary of Speech Pathology Assessment and Intervention of A Minimally Verbal Australian Child with Autism Spectrum Disorder
Szczegółowe podsumowanie oceny zaburzeń mowy i terapii logopedycznej prawie niemówiącego australijskiego dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Autorzy:
Sims, Danielle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035983.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zaburzenie ze spektrum autyzmu (ASD)
złożone potrzeby komunikacyjne
prawie niemówiący
patologia mowy
podejścia do leczenia
naturalistyczne interwencje rozwojowo-behawioralne (NDBI)
praktyka skoncentrowana na rodzinie
autism spectrum disorder (ASD)
complex communication needs
minimally verbal
speech and language pathology
treatment approaches
Naturalistic Developmental Behavioural Interventions (NDBIs)
family centred practice
Opis:
Speech and language pathologists have an important role to play in the treatment of individuals with Autism Spectrum Disorder. There exists a large body of evidence regarding the efficacy of assessment protocols and treatment approaches for individuals with ASD. There is an ever-growing need for clinicians to adopt holistic, family-centred clinical practices, and this is particularly important within ASD, where clinical presentations are often varied. This study described the assessments and intervention programs used by one SLP in the treatment of a minimally verbal seven-year-old male with a diagnosis of autism spectrum disorder. It found that the utilisation of multiple treatment programs may be required within therapy to provide individuals on the autism spectrum with high-quality, family-centred intervention. Further research into the development of clinically standardized procedures for selecting speech pathology interventions to promote client-centred practices is recommended.
Logopedzi odgrywają ważną rolę w leczeniu osób ze spektrum zaburzeń autystycznych. Istnieje wiele dowodów świadczących o skuteczności diagnozy i metod leczenia osób z ASD. Wciąż obserwuje się rosnącą potrzebę przyjęcia całościowych praktyk klinicznych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb dziecka i jego rodziny, co jest szczególnie ważne w przypadku ASD, gdzie objawy kliniczne są często zróżnicowane. W artykule przedstawiono zagadnienie diagnozy i terapii stosowanej w leczeniu prawie niemówiącego 7-letniego chłopca z rozpoznaniem spektrum zaburzeń autystycznych. Zwrócono jednocześnie uwagę, że w ramach terapii konieczne może okazać się łączenie wielu metod leczenia, by zapewnić optymalną rehabilitację osobom z ASD. Zalecane są dalsze badania nad opracowaniem klinicznie ustandaryzowanych procedur wyboru metod terapii logopedycznej w celu promowania praktyk skoncentrowanych na chorym.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2020, 4; 157-170
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A. Giddensa teoria strukturacji a teoria konstruktywizmu strukturalnego P. Bourdieu
Autorzy:
Turowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1856472.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
podmiotowość
teoria strukturacji
teoria konstruktywizmu strukturalnego
pole
przestrzeń społeczna
habitus
teoria praktyki
subjectivity
structuration theory
theory of structural constructivism
field
social space
theory of practice
Opis:
The author makes a comparative analysis of the views in sociology of the dilemmas between agency and the social structure that shapes it (in Giddens’s formulation) and on the dilemma between objectivism and subjectivism in approaching reality (in P. Bordieu’s formulation). Both these theoreticians agree in recognizing these dilemmas-antinomies as merely apparent and false ones. Both Giddens and Bourdieu declare abandoning controversy on the „nature” of the individual and society in the form of the dichotomy: agency-structure, or the dilemma: objectivism-subjectivism, and making the investigations of social practices, that is of real social behaviors and agency, the subject of sociological studies. For study reasons they define the individual–man in a neutral way as an „acting subject”, „social actor”, and the social collective–social group, term as a „collective actor” and „group subject”. Analysis of social practices that are ordered in time and space made by Giddens shows that individuals-subjects undertake and reproduce routine and strategic actions and they are guided by p r a c t i c a l c o n s c i o u s n e s s, comprising both knowledge and control of their agency. They monitor their behavior. They (subjects) are characterized by selfreflexiveness (Giddens) or habitus as a set of dispositions inclining social actors to respond and act in a definite way in a given situation (Bourdieu). Hence they are characterized by self r e g u l a t i o n. The agency happens in a certain connection with the structure. The structure comprises a set of institutionalized rules–ways and significant codes of behavior as well as resources, the so-called allocation and authority resources (Giddens) with the help of which the agency is done. Hence agency as actions and structure as „the means” of agency constitute a duality, that is divided only analytically. Duality is the main thesis of the structuration theory formulated by Giddens. Structure in Bourdieu’s formulation is characterized by objectivity; it is interiorized by individuals and is subjectivized by individuals in the course of upbringing and being exposed in the biographical course of life, but then it is also subjected to externalization in the shape of reproduction of agencies, construing new or modified agencies, new forms of organizations, behavior patterns or professed values and recognized norms. These processes or „mechanism”: of subjectivization of objectivity and objectivization of in a way processed subjectivity are defined as „theory of structural constructivism. With a little different understandings of „structure” and in a little different ways both authors solve – as it appears – apparent dilemmas. To define super-individual social wholes in which individuals occur in social life Giddens introduces the concepts of social system and of society conceding the attribute of subjectiveness to them. On the other hand, Bourdieu rejects this definition and leaves the study of the network of relations – various kinds of relations occurring between individuals, that is the so-called interhuman spaces, and of the symbolic fields it consists of, that are various and differentiated spheres of actions, interests-values which individuals enter with an adequate „capital” and compete with one another in the „symbolic struggle” for their interests-values. Authority and subjectivity of an individual. Authority is the domination occurring between people in social life. The sources of authority lie in the differences in resources (of allocations and authority) that individuals or societies-states have at their disposal (Giddens). Authority has a s y m b o l i c character, it is conferred with the help of proper rituals and if it is in some way respected, it derives its validity from that fact; otherwise it is a symbolic violence. The state is a self-validating monopolist of symbolic violence (Bourdieu). In the synthetic conclusion both authors express the view that all structural conditions preserve and respect t h e s u b j e c t i v i t y o f t h e i n d i v i d u a l’s agency, since limiting some they liberate other agencies and make them possible (Gidden), and the habitus gives a possibility of different behaviors in immediate social situations and of recognizing and considering objective historical structural conditions in the activity of social subjects (Bourdieu).
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2005, 33, 1; 37-59
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Good Practice (based on ELINET criteria) of Non-formal Education Involving a Library to Improve Literacy Skills (on the example of Hungarian project)
Dobra praktyka (oparta na kryteriach ELINET) edukacji pozaformalnej angażującej bibliotekę w celu poprawy umiejętności czytania i pisania (na przykładzie projektu węgierskiego)
Autorzy:
Szabó, Ildikó
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685229.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
alfabetyzacja
dobra praktyka
edukacja nieformalna
współpraca bibliotekarzy
nauczyciele i przyszli nauczyciele
literacy good practice
non-formal education
co-operation of librarians
pre- and in-service teachers
Opis:
Rozpoczęty w lutym 2014 r. Projekt ELINET był realizowany przez 2 lata, przez 28 krajów europejskich. Jego celem była analiza i konsultacje w zakresie lokalnych, regionalnych, krajowych i ponadnarodowych polityk rozwoju umiejętności czytania i pisania, podnoszenie świadomości na temat alfabetyzacji oraz koordynowanie kampanii. Ostatecznie, efektem działania sieci było utworzenie Europejskiej ramy dobrych praktyk w podnoszeniu poziomu umiejętności czytania i pisania oraz przykładów jej zastosowania. Artykuł ma na celu przedstawienie sposobu, w jaki zebrano i zweryfikowano dobre praktyki, opisuje również dobrą praktykę (prowadzoną przez Wydział Pedagogiczny Uniwersytetu Johna von Neumanna w ramach programu „Czytanie należy do wszystkich, nawet do Ciebie!”), stworzoną w oparciu o dobre praktyki ELINET.
Started in February 2014, ELINET project run for 2 years including 28 European countries. It aimed to analyse and consult on literacy policies at a local, regional, national, and trans-national level, raising awareness of literacy issues and coordinating campaigns. Ultimately, the fruit of this network was to include a European framework of good practice in raising literacy levels and a sample of corresponding examples. The paper is to present the way good practices were collected and reviewed; and introduces a good practice (run by John von Neumann University Pedagogical Faculty, “Reading belongs to everyone, even to you!”) based on the ELINET good practice framework.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum; 2018, 2, 27; 37-54
0860-7435
2450-1336
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A human being after Auschwitz and Gulag or How to Interrogate about a Human Being
Autorzy:
Smirnov, Sergey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470034.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
a human being
anthropology
situation “after Auschwitz and GULAG”
testimony
simulacrum
anthropological alternative
anthropological practice
Opis:
The paper focuses on possibility and problematicity of modern interrogation about a human being. Problematicity emerges as a man is put in a situation called “after Auschwitz”, which is described with the categories of irreducibility (irreducibility of experience, means of self-determination). It is shown that the cultural form of representing such ultimate experience is testimony, which itself problematizes after Auschwitz. Precedents of such testimonies are described with examples of the works by Primo Levi and Varlam Shalamov. The author reveals the principal difference in the answers given by witnesses and the answers offered by interpreters such as contemporary philosophers. An attempt is made to substantiate that the modern experience of philosophizing about a human being – the modern anthropology – has to reject traditional efforts to determine a human being as “thing existent” or find some determinant essence. It is due to the situation “after Auschwitz” that questions all previous methods of human thinking. Moreover, a modern person increasingly chooses the so-called withdrawal scenario for a human being, rejection of actual social life in favour of imitating life and generating simulacrums, withdrawal to the virtual reality. The author takes a provocative example of Jean Baudrillard, who showed that the entire contemporary creative work of human beings is reduced to generating simulacrums – empty, meaningless signs. The latter becomes a popular trend obtaining a mass character. In response to this withdrawal trend the author proposes a different scenario: an anthropological alternative in the form of anthropological practices of self-determination and testimonies about such anthropological practices.
Źródło:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2015, 4; 95-108
2299-4645
Pojawia się w:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Link between communities of practice and the world of social capital
Autorzy:
Shaheen, Omar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179257.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Cognitive Dimension
Communities of practice
knowledge generation
relational Dimension
social capital
structural Dimension
Opis:
Communities of practice (CoPs) highlight the personal foundation upon which relationships are formed, disregarding geographical, functional boundaries or unit constrictions, but instead by the tasks, contexts and work interests in action. It represents how individuals perform their jobs on daily basis contrary to the formal policies operated. CoPs are claimed to be effectual organisations for knowledge creation versus their former counterpart. The concept that facilitates the co-operation within groups; social capital allows access to the information and knowledge shared by others. An entity’s action is a critical part in understanding the dynamics of the exchange or combination of intellectual capital resulting in understanding organisational learning process. The purpose of the paper is to demonstrate the link between CoPs and social capital, in an attempt to justify why certain networks are more prosperous compared to others.
Źródło:
World Scientific News; 2017, 80; 192-206
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies