„Wspólnota parkingowania”. Praktyki parkowania na osiedlach wielkomiejskich i ich strukturalne konsekwencji

Celem artykułu jest analiza konsekwencji, jakie dla szerszego porządku społecznego niosą praktyki związane z parkowaniem w przestrzeni wielkomiejskich osiedli. Procesy społeczno-przestrzenne na osiedlach mieszkaniowych są analizowane z perspektywy teorii praktyk społecznych oraz relacyjnej koncepcji granic i różnic społecznych Fredrika Bartha. Badania terenowe prowadzone na czterech osiedlach mieszkaniowych w dwóch polskich miastach metodą studium przypadku doprowadziły do odkrycia, że praktyka społeczna nazwana przez nas parkingowaniem jest jednym z głównych obszarów życia sąsiedzkiego. Składające się nań wiązki działań i wypowiedzi układają się w trwałe wzory relacji o charakterze organizacyjnym, normatywnym i klasowo-warstwowym, które prowadzą do kształtowania wspólnot parkowania w ramach osiedli.

The main aim of the article is the analysis of the consequences of car parking practices in the urban housing estates for wider processes of social structuration. The authors examine socio-spatial processes from the perspective of the theory of social practices and Fredrick Barth’s relational theory of social differences and boundaries. The analysis is based on the material gathered during fieldwork in four housing estates in two Polish cities. The conducted case studies have revealed that a social practice of parking is one of the major spheres of neighbourhoods’ social life. The practice consists of arrays of doings and sayings which compose relatively stable patterns of relations. These, in turn, have organizational, normative and class consequences, which constitute “communities of parking” in the estates that can be called parkinghoods.