Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "POPKULTURA" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 47
Tytuł:
Księgowi w popkulturze – część I
Autorzy:
Osikowicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/582657.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
księgowy
popkultura
kultura rachunkowości
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie postaci księgowych występujących w popkulturze i porównanie ich z obiegowym stereotypem. Metodą badawczą była analiza wybranych utworów filmowych i artykułów prasowych. Publikacja w oryginalny sposób zestawia portrety księgowych zawarte w dostępnych powszechnie utworach. Wśród pozycji filmowych wykorzystano zarówno te, w których księgowy jest postacią pierwszoplanową, jak i takie, gdzie pojawia się w epizodzie. W doniesieniach prasowych analizowano przypadki, kiedy bohater artykułu wykonywał zawód księgowego, a autorzy publikacji zwracali na ten fakt uwagę. Podstawowym wnioskiem jest istotna rozbieżność między sposobem przedstawiania księgowych w popkulturze w stosunku do stereotypowego obrazu. W większości przypadków można wręcz mówić o wykorzystywaniu w utworach kontrastu między stereotypem a przedstawianą postacią.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2018, 522; 261-274
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bułhakow czy Castaneda czasów popkultury? Twórczość Wiktora Pielewina
Autorzy:
Olszewski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2081343.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
Bułhakow
Castaneda
Popkultura
Wiktor Pielewina
Opis:
Bogusław Olszewski’s chapter discusses the influence of Mikhail Bulgakov’s works and writing style on the works of the contemporary Russian author, Victor Pelevin. Even though these two authors are frequently featured in comparative studies, seeking universal sources of literary inspiration in the classics, surrealist and postmodernist prose of Pielevin only remotely reminds the oeuvre of the author of Master and Margaret. Apart from the explicit influence of the Buddhist doctrine or shamanistic vision of the world, closely associated with the use of entheogens, the specific nature of the narrative and storyworld encourages the thesis that Pielevin’s fiction is largely pervaded by magical realism, maintained in the spirit of Carlos Castaneda’s.
Źródło:
Narracje fantastyczne; 573-585
9788394292324
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zło i dobro jako elementy japońskiej kultury popularnej
Autorzy:
Snopek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466986.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dobro
zło
Japonia
popkultura
etyka
Opis:
Michał SnopekWydział Dziennikarstwa i Nauk PolitycznychUniwersytet Warszawski Zło i dobro jako elementy japońskiej kultury popularnej  Recenzja pozycji: Barańska Dorota. Brak absolutu: pojęcia dobra i zła w japońskiej popkulturze. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS. Kraków 2014, 231 ss.  
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2016, 33
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka a reality show
Politics and Reality Show
Autorzy:
Klepka, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523032.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
Tematy:
popkultura
reality show
polityka
media
wizerunek
Opis:
Przedmiotem artykułu jest próba wskazania przyczyn, w wyniku których polityka staje się podobna do reality show. Autor dowodzi, że wielką rolę w demokracji odgrywa zaangażowanie społeczne. Następnie wskazuje trzy główne źródła zmian w sposobie postrzegania polityki: spadek aktywności obywatelskiej i zainteresowania polityką, ewolucję mediów oraz zmianę sposobu działania polityków. W dalszej części scharakteryzowano istotę reality show i wskazano analogię pomiędzy nim a polityką.
The paper presents the causes which make the politics become similar to a reality show. The author demonstrates that social engagement is one of the most important issues in democracy. Then he points to three main sources of changes in the perception of politics: decline in civic participation and interest in politics, the evolution of the media and change of the behavior of politicians. In the following part the reality show has been presented and the analogy between it and the politics has been shown.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2013, 5; 29-46
2084-5294
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antagoniści we współczesnych renarracjach baśni na przykładzie czarownicy z Jasia i Małgosi braci Grimmów
Autorzy:
Kamila, Kowalczyk,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897360.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
baśń postmodernistyczna
przemysł baśniowy
popkultura
retelling
Opis:
The article contains an analysis of the figure of a witch in various popular culture texts, which are based on the fairy tale Hansel and Gretel by Wilhelm and Jacob Grimm. The text refers to the phenomenon of fairy pop culture and industry. Images of fairy tale witches are, in fact, directly related to the processes and trends occurring in popular culture, fulfilling at the same time mainly entertaining function. A multitude of portraits of witches reveals various tastes of readers and models of reception of the fairy tale re-narration, as well as constant attempts of authors whose intention is to present a brand new version of the well-known fairy tale. They employ specific concretization of the fairy tale, prequels and sequels, parodic treatments, or use fantasy or aesthetics conventions of New Adventure Cinema.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(3 (450)); 35-45
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monstrualność jako operacja. Filozoficzna analiza bezformia na przykładach tekstów kultury popularnej
Autorzy:
Martyna, Mieszkowska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897154.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
heterologia
inność
monstrualność
materia
bezformie
Bataille
popkultura
Opis:
The author examines repeated in the texts of popular culture theme of monsters of varying shapes. She argues that their monstrosity is not about frightening appearance, but about the loss of form. The examples of monsters presented are involved in the same kind of monstrosity related to inability to control the chaotic matter by form. The author uses this definition of monstrosity and the concept of formlessness derived from Georges Bataille’s heterology to prove that monstrosity is not a feature or a motif, but an operation.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(3 (450)); 59-65
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matki w popkulturze – zwykłe czy niezwykłe? O ekspertyzacji macierzyństwa w dyskursie medialnym
From expertises of scientists to expertises of celebrities – the tendency of the expertisaton the motherhood in the media
Autorzy:
Szulich-Kałuża, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181219.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
popkultura
matka
macierzyństwo
media
pop culture
mother
motherhood
Opis:
Tematem artykułu jest ekspertyzacja macierzyństwa w mediach. Omówiono zagadnienie wzrostu znaczenia ekspertów w społeczeństwach ponowoczesnych zastępujących tradycyjnych liderów opinii, intelektualistów, naukowców. Wymienione zostały wymiary ekspertyzacji macierzństwa, m.in. asymetria w relacji matki i dziecka, asymetria w relacji matki i eksperta, asymetria w relacji wiedzy osobistej i wiedzy eksperckiej, instrukcje eksperckie, brak kwalifikacji i umiejętności matek w pełnieniu roli matki. Poszczególne wymiary omówiono w oparciu o dyskurs ekspercki o macierzyństwie w programie „I Ty możesz mieć superdziecko”.
The theme of the article are expertisation of the motherhood in the media. It is a study about the issue of the growing importance of experts in the postmodern societies, which replaces the traditional opinion leaders, intellectuals and scientists. The author refers to the dimensions of expertisation of the motherhood including the asymmetry in the relationship of a mother and a child, the asymmetry in relations between a mother and an expert, the asymmetry in the relationship between personal knowledge and expertise knowledge, instructions of experts, the lack of qualifications and skills of mothers in their role of a mother. The dimensions are discussed on the basis of the discourse of experts about motherhood in TV-programm ”I Ty możesz mieć superdziecko”.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 3; 15-28
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov about antiquities - pop culture, advertising, conformism
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Nabokov
popkultura
konformizm
reklama.
pop culture
conformism
advertising
Opis:
Vladimir Nabokov belongs to the most popular prose writers of the 20th century. His work is represented by a sophisticated composition, playing with the reader, rich stylistics, as well as bilingualism - works written in Russian and English. The article answers the question whether, despite the complicated content and form, Nabokov's work has achieved popularity thanks to the typical pop culture tricks, threads and tricks, or whether this was decided by the writer's talent. Nabokov undoubtedly had a critical attitude towards pop culture, which destroys individualism and originality, while at the same time was conducting a literary dialogue with it, using popular themes and motifs for its own unique perspective. The writer noticed the obvious threats arising from pop culture, criticized the advertising market, attacked the stereotyping of contemporary views and ubiquitous conformism, and at the same time he appreciated problems that were commonly rejected (sexuality) or attractive but trivialized (detective and adventure threads). Nabokov skillfully used mass culture, through his works he shaped the sensitivity of the recipient and intuitively trusted his intelligence.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 159-168
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lilith i jej potomstwo w mitologii hebrajskiej oraz najnowszej kulturze popularnej – przegląd wybranych reprezentacji
Autorzy:
Alicja, Górska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487864.pdf
Data publikacji:
2019-08-04
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
LILITH
HEBREW MYTHOLOGY
POP CULTURE
MITOLOGIA HEBRAJSKA
POPKULTURA
Opis:
For thousands of years mythological Lilith has undergone countless trans- formations. Although she had been created by God himself, just like Adam and Eve, the texts do not pay her as much attention as they do to the first marriage. What is more, contemporary scholars of religious studies throw doubt whether Lilith had even existed. Regardless of the Church’s or scholars’ acceptance, Lilith seems to be a character invariably present in the worldwide culture. In the dawn of time, she served as a kind of warning, enforcing a more careful childcare – it was believed that if left without a proper care, infants might have been taken or possessed by Lilith; in medieval times she became a symbol of lechery; contemporarily she is mainly associated with bewildering sexual graphics and rare literary presentations which emphasize her intense sex- ual urges. How such transformations came to be? How the transformation of mythological Lilith over the ages looked like?
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2019, 27; 198-228
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy lubimy czytać o Szoa? Marta Tomczok: Czyja dzisiaj jest Zagłada? Retoryka – ideologia – popkultura. IBL PAN i UŚ, b.m.w., cop. 2017, ss. 359.
Do We Like to Read on the Shoah? Marta Tomczok: Czyja dzisiaj jest Zagłada? Retoryka – ideologia – popkultura. IBL PAN i UŚ, b.m.w., cop. 2017, ss. 359.
Autorzy:
Wołk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699442.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Marta Tomczok
Holokaust i popkultura
Holocaust and popular culture
Opis:
This review focuses on Marta Tomczok’s collection of essays, which illustrates with numerous examples not only who attempts to appropriate the Holocaust and its aftermath in contemporary popular culture, but also how and why this is done. According to Tomczok, around 2010 we experienced a significant cultural change affecting our reception of the Holocaust: it ceased to be valuable yet untouchable legacy (“deposit”) and turned into capital (“commodity”), which can beideologically, politically, economically, pedagogically, or ludically exploited. The reviewed work both demonstrates its author’s engagement in the discussed  matters, and, at the same time, shows its innovative and inspiring potential.
Artykuł jest recenzją zbioru studiów Marty Tomczok, w których autorka analizuje na licznych przykładach, kto, przy użyciu jakich środków i w jakich celach w polskiej współczesnej kulturze popularnej rości sobie prawo do spuścizny Holokaustu. W ujęciu Tomczok około 2010 roku dokonała się w naszej kulturze zmiana stosunku do Zagłady: z ciężkiego, lecz cennego i nienaruszalnego dziedzictwa („depozytu”) stała się ona kapitałem („towarem”), który można wykorzystać ideologicznie, politycznie, ekonomicznie, pedagogicznie czy po prostu ludycznie. Praca ujawnia etyczne zaangażowanie autorki w temat, a przy tym jest nowatorska i wartościowa poznawczo.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 379-389
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy lubimy czytać o Szoa? Marta Tomczok: Czyja dzisiaj jest Zagłada? Retoryka – ideologia – popkultura. IBL PAN i UŚ, b.m.w., cop. 2017, ss. 359.
Do We Like to Read on the Shoah? Marta Tomczok: Czyja dzisiaj jest Zagłada? Retoryka – ideologia – popkultura. IBL PAN i UŚ, b.m.w., cop. 2017, ss. 359.
Autorzy:
Wołk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699450.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Marta Tomczok
Holokaust i popkultura
Holocaust and popular culture
Opis:
This review focuses on Marta Tomczok’s collection of essays, which illustrates with numerous examples not only who attempts to appropriate the Holocaust and its aftermath in contemporary popular culture, but also how and why this is done. According to Tomczok, around 2010 we experienced a significant cultural change affecting our reception of the Holocaust: it ceased to be valuable yet untouchable legacy (“deposit”) and turned into capital (“commodity”), which can beideologically, politically, economically, pedagogically, or ludically exploited. The reviewed work both demonstrates its author’s engagement in the discussed  matters, and, at the same time, shows its innovative and inspiring potential.
Artykuł jest recenzją zbioru studiów Marty Tomczok, w których autorka analizuje na licznych przykładach, kto, przy użyciu jakich środków i w jakich celach w polskiej współczesnej kulturze popularnej rości sobie prawo do spuścizny Holokaustu. W ujęciu Tomczok około 2010 roku dokonała się w naszej kulturze zmiana stosunku do Zagłady: z ciężkiego, lecz cennego i nienaruszalnego dziedzictwa („depozytu”) stała się ona kapitałem („towarem”), który można wykorzystać ideologicznie, politycznie, ekonomicznie, pedagogicznie czy po prostu ludycznie. Praca ujawnia etyczne zaangażowanie autorki w temat, a przy tym jest nowatorska i wartościowa poznawczo.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 379-389
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światopoglądy młodopolskie w teatralnym lustrze XXI wieku. „Termopile polskie” Tadeusza Micińskiego i Jana Klaty
The Young Poland world-view in the theatrical mirror of the 21st century Tadeusz Miciński’s and Jan Klata’s 'The Polish Thermopylae'
Autorzy:
Brzozowska, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967370.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
theatre
drama
history
mystery play
teatr
dramat
historia
misterium
popkultura
Opis:
The previous attempts to present Tadeusz Miciński’s The Polish Thermopylae on the stage ended in either a complete failure or at least unfulfilled expectations. The multi-dimensional text-charade, full of numerous historical and philosophical references, constitutes a true challenge for an audience and a director. The ideological potential of the text encourages risky updates and simplifications. The plot of Miciński’s play is set in the years 1787–1813, starting with the meeting of King Stanisław August with Empress Catherine II and ending with the death of Prince Józef Poniatowski in the Elster River; yet, it takes place in the head of the dying prince. The Polish Thermopylae condenses time in a mysterious way and provokes the spectator to interpret historical events from the perspective of a mystery play. Jan Klata, the director, abandons allusions to a mystery play, uses many cliches from the sphere of pop-culture, and exposes the presence of the grotesque in Miciński’s play. In his impressive post-modern show, reality is arranged like a video clip: a juxtaposition of war and sports and erotic conquest, a conventional presentation of Empress Catherine II as the insatiable Messallina, a gymnastic amploi of Patiomkin as an allusion to Putin’s muscle flexing are not an intellectual challenge for the contemporary audience. And the ideal of Miciński’s theatre is the theatre being the judgement of conscience, the theatre being the mirror, the “mouse-trap” that never becomes out of date.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komiks i topika Zagłady
Comics and topica of the Holocaust
Autorzy:
Lichtblau, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116883.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
comic
holocaust
cartoon
outline
pop culture
komiks
holokaust
rysunek
szkic
popkultura
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą włączenia komiksu do szerszego pola badawczego, a mianowicie do tematu Holokaustu. W tym kontekście rozumienie tematu wiąże się z motywami powracającymi w tego rodzaju piśmiennictwie. W swoim tekście Sławomir Buryła wylicza słowa-klucze: inny świat, dym, cisza, szmalcownik, oprawca, selekcja, pociągi, muzułmanin itp. W artykule omówiono ich obecność i funkcjonowanie w komiksie polskim i zagranicznym. Dodatkowo autor skupia się na innym wątku – fotografii – który pojawia się w komiksach na różnych poziomach. Przywołuje rzeczywistość, która jest poza tekstem i niejako uwiarygodnia wizję przedstawianą przez komiks. Omówiono także niebezpieczeństwa uproszczeń, które są charakterystyczne dla popkultury. Artykuł jest więc próbą odpowiedzi na pytanie postawione przez Giorgio Agambena: „Co pozostało z Auschwitz?”
This article is an attempt to include comics into a broader field of research, namely into the topic of Holocaust. In this context, understanding of the topic is related to motifs recurring in this kind of writing. In his text, Sławomir Buryła has enumerated the following keywords: another world, smoke, silence, shmaltsovnik, torturer, selection, trains, Muslim etc. Their presence and functioning in Polish and foreign comics is discussed in the article. Additionally, the author focuses on another motif – photography – which is featured in comics on various different levels. It invokes the reality which is outside a text and, in a way, authenticates the vision presented by comics. The summary elaborates on the dangers of simplification which is characteristic for pop culture. Hence, the article is an attempt to answer the question posed by Giorgio Agamben: “What remains of Auschwitz?”
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 173-183
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czego i jak uczy popkultura? Rola kultury popularnej w procesach socjalizacji i uczenia się znaczeń
What and how the pop culture teaches us? The role of popular culture in the processes of socialization and learning meanings
Autorzy:
Drabina, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460240.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
popkultura, socjalizacja, znaki, symbole, semiologia
pop culture, socialization, signs, symbols, semiology
Opis:
Argument. The thesis in this article is the assertion that the tools of communication and semantic content of pop culture play a very important role in socialization processes: by popular signs and symbols culture can teach the laws of social order and the ways of functioning in it. Discussed concepts. I am referring to John Fiske's reflections on how to understand pop culture as a multidimensional plane of imaging and modeling of social life, as well as a source of pleasure for the public. In this article I also mention R. Barthes and Umberto Eco. They perceive and describe processes of cognition of reality by signs, symbols and myths, showing them as dominant aspects in the creation of ideologies and discourses in the consciousness of the audience. Results and conclusions. The priority of my reflections is to draw attention to the specific visual and linguistic tools of semiology and revisit their potential beyond the interpretation and interpretation of the content layer. Reflections on the basic relationships of interpretation tools, signs and socialization, can show this methodological concept in the new light. In the text, I show how the consideration of pop culture in semiology can help to understand the processes of internalisation, fixation, and reproduction of symbolic patterns. The result of my reflections is to confirm the relevance and necessity of using the semiology language in a broader perspective of the sociological considerations of socialization and social learning processes. Originality / cognitive value of the approach. The cognitive value of my approach is based primarily on the combination of the concept of socialization with semiology – methodologically awkward, hermetic, based on interpretative processes and apparently focused only on content. This article exposes and confirms the role that pop culture plays in the process of learning and building social identity. In addition, it proposes to search for the socialization tools in popular culture and to use the semiology language to describe the reality in social consciousness constructed by reception of pop culture in the various stages of socialization.
Teza. Tezą w niniejszym artykule jest twierdzenie, iż narzędzia komunikacji i treści znaczeniowe popkultury odgrywają bardzo istotną rolę w procesach socjalizacji: poprzez znaki i symbole kultura popularna uczy praw ładu społecznego i sposobów funkcjonowania w nim. Omówione koncepcje. Powołuję się na refleksje Johna Fiske dotyczące sposobu rozumienia popkultury jako wielowymiarowej płaszczyzny obrazowania i tworzenia wzorów życia społecznego, a także źródło przyjemności dla odbiorców. W artykule wspominam także o Rolandzie Barthesie oraz Umberto Eco jako tych, którzy dostrzegają i opisują procesy poznawania rzeczywistości przez znaki, symbole oraz mity, ukazując je jako dominujące w kreowaniu ideologii i dyskursów w świadomości społecznej odbiorców. Wyniki i wnioski. Priorytetem moich rozważań jest przede wszystkim zwrócenie uwagi na specyficzne, skoncentrowane na sferze wizualnej i językowej narzędzia semiologii i ponowne spojrzenie na ich potencjał, który kryje się poza odczytaniem i interpretacją warstwy treściowej. Refleksje na temat związków podstawowych semiologicznych narzędzi poszukiwania i interpretacji, czyli znaków i symboli, z treściami socjalizacji przedstawiają tę metodologiczną koncepcję w nowym świetle. W tekście ukazuję, w jaki sposób rozważanie popkultury w ujęciu semiologii może przysłużyć się zrozumieniu procesów internalizacji, utrwalania i reprodukcji wzorców symbolicznych. Wynikiem moich rozważań ma być potwierdzenie istotności i konieczności wykorzystywania języka semiologii w szerszej perspektywie rozważań socjologicznych dotyczących socjalizacji i procesów uczenia się funkcjonowania w społeczeństwie. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Wartość poznawcza ukazanego przeze mnie podejścia opiera się przede wszystkim na połączeniu koncepcji socjalizacji z metodologicznie niezręczną, obudowaną hermetycznym językiem interpretacji i opartą na procesach interpretacyjnych semiologią, pozornie skupioną tylko na treści. Artykuł eksponuje i potwierdza rolę, jaką pełni popkultura w procesie uczenia się i budowania tożsamości. Ponadto proponuje, aby poszukiwać w symbolice kultury popularnej treści socjalizacyjnych oraz aby używać języka semiologii do opisu rzeczywistości konstruowanej w świadomości społecznej odbiorów popkultury w poszczególnych etapach socjalizacji.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2017, 7; 315-324
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porządek i wolność liturgii w popkulturze
Order and freedom of liturgy in pop culture
Autorzy:
Sałatka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516499.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
liturgia
popkultura
wolność
porządek
inkulturacja
liturgy
pop culture
freedom
order
inculturation
Opis:
Liturgia to żywy organizm, w którym Bóg wychodzi do człowieka i zaprasza go do zaangażowanego w zbawczy dialogu. Tajemnica wolności Boga i wolności człowieka spotykają się w niej i osadzone na porządku i prawie tworzą wyjątkową przestrzeń, w której uczestniczący człowiek jest w wstanie wyrazić siebie w pełni i zrealizować drogę zbawienie. Przez to spotkanie tworzy się kultura wyrazu nowego człowieka, który doświadczając Boga opisuje świat, siebie i inne osoby w Bożym kluczu. Człowiek nie tylko tworzy ale i jest również tworzony w przestrzeni swojego życia religijnego, społecznego i domowego, czyli prze kulturę. Ale kiedy ten człowiek zaczyna odrzucać Boga i zaczyna tworzyć wszystko po swojemu, to wówczas ten zbawczy, liturgiczny dialog jest utrudniony a czasem nawet niemożliwy. Twórczość w takich wypadkach często już nie ma w sobie znamienia boskości ale totalne zabarwienie antropocentryczne. Trudno wówczas szukać w niej przestrzeni liturgicznej, a czasami nawet można wyczuć jakąś wrogą, agresywnie kontestującą aurę. Wydaje się, że dziś przychodzi nam żyć w rozwiniętym świecie, który już nie żyje kulturą, ale popkulturą o intensywnym antropocentrycznym kształcie. W tekście artykułu możemy odnaleźć refleksję dotyczącą relacji liturgii, jej porządku i wolności do popkultury, w której przychodzi nam żyć. Jest to też próba odpowiedzi na pytanie, bez uzurpowania sobie praw do ostatecznych wyjaśnień i rozwiązań, jaką postawę powinien podjąć Kościół w relacji do tej mało transcendentnej przestrzeni twórczości człowieka jaką jest popkultura.
Liturgy is a living thing, in which God reaches people, and invites them to engage in a dialogue aimed at salvation. During the liturgy, the mystery of human and God’s freedom meet, and are based on law and order. Furthermore, they constitute an exceptional space, in which people are able to wholly express themselves and follow the way leading to salvation. This uncanny meeting initiates the creation of man’s cultural expressions. In fact, people who experience God describe themselves, the world around them and others through the prism of „God’s key”, and therefore they discern values and qualities praised by God. Moreover, not only do people create, but they are also created by culture in their religious, social, and family lives. Nevertheless, when someone starts to reject God and begins to devise everything by himself, the liturgical dialogue aimed at salvation becomes aggravated or even impossible. In that case, the act of creating is not influenced by God’s will, but becomes a purely anthropocentric act, which means that a person regards himself as if he was in the centre of the universe. Thereby, in such an act of creating, it is hardly possible to find an exceptional liturgical space in which God meets with a human. What is more, a hostile aura can be sensed, and it seems to call into question the almightiness of God. Hence, by looking at today’s developed world, it can be said that rather than being dominated by culture, it is controlled by pop culture, which is an expression of the contemporary people’s belief in their anthropocentricity. This article is a reflection concerning the relationship between pop culture and the liturgy, including its order and freedom. Without providing the readers with a definite answer, it also constitutes an attempt to cogitate on what the attitude of the church towards pop culture should be, considering the fact that it permeates the lives of contemporary people.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2015, 25; 181-200
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O poszukiwaniach ponowoczesnego sposobu wyrażania tradycji romantycznej
On searching for a postmodern way to express the Romantic tradition
Autorzy:
Kurska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942812.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tradycja romantyczna
popkultura
Radosław Rychcik
„Dziady”
tradition
romantic
pop culture
“forefathers’ eve”
Opis:
Zajmują mnie powiązania kultury ponowoczesnej z tradycją romantyczną: twórcze sposoby jej wyrażania oraz takie, które wiążą się z procesem petryfikacji romantyzmu. Proponuję syntetyczne ujęcie, które pozwala pokazać charakter na-wiązań obecnych w ponowoczesnej sztuce: od pastiszy i intertekstualnych gier z romantycznymi tekstami po sprzeciw wobec romantycznych mitów kształtują-cych wyobrażenia o wspólnocie narodowej. Nadto przywołuję romantyczne tropy w geopoetyce tworzonej przez Kennetha White, propagującego powrót do natury i odwołującego się do twórczości Friedricha Hölderlina, Nowalisa, Walta Whitmana. Wskazuję na związki z romantyzmem w eseistyczno-historycznej literaturze podejmującej reinterpretację dziewiętnastowiecznej historii. Przede wszystkim jednak interesują mnie więzi romantyzmu z popkulturą, zwłaszcza dotyczące odnawiania języka narracji o historycznym doświadczeniu Polaków. Panoramę powiązań kultury współczesnej z tradycją romantyczną w ujęciu syn-tetycznym dopełniam interpretacją, pozwalającą wnikliwiej odsłonić wielopla-nowość odniesień do romantyzmu w ponowoczesnej sztuce. Pokazuję, w jaki sposób Radosław Rychcik przełożył „Dziady” Mickiewicza na język popkultury oraz jakie problemy wiążą się z tego typu interpretacją tekstu dawnego. Przed-stawiona sieć powiązań, przekonuje o potrzebie wypracowania otwartej i dynamicznej postawy wobec dzieł, w których odnaleźć można asocjacje między tradycją romantyczną a popkulturą.
In my research I concentrate on postmodern culture and its ties with the Romantic tradition: creative ways of expressing it, as well as those that are associated with the process of petrification of Romanticism (hip-hop projects referring to the patriotic and national Romanticism). I proposea synthetic approach, which enables us to demonstrate the character of references present in postmodern art, from pastiche and intertextual games with Romantic lyrics in opposition to the romantic myths that shape the image of the national community (Dorota Masłowska “Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną”; Sylwia Chutnik “Kieszonkowy atlas kobiet”, Ignacy Karpowicz, “Ości”). Moreover, I discuss Romantic themes in the geopoetics of Kenneth White, who promotes a return to nature and refers to the works of Friedrich Hölderlin, Novalis, and Walt Whitman. I point out associations with Romanticism in essays and historical literature reinterpreting the nineteenth-century history (György Spiró, “Messiahs”; Paweł Goźliński, “Jul”; Jacek Dehnel, “Matka Makryna”). Above all, I am interested in Romantic ties with pop culture, especially concerning the renewal of the language of the narrative of the historical experience of Poles (“Powstanie warszawskie” by Lao Che, “Noc żywych Żydów” by Igor Ostachowicz, “Miasto 44” by Jan Komasa). The synthetic overview of the links between contemporary culture and the Romantic tradition is accompanied with an interpretation that reveals the multifaceted references to Romanticism in postmodern art. I demonstrate how Radosław Rychcik translated Mickiewicz’s “Forefathers’ Eve” into the language of pop culture, and what problems are associated with this type of interpretation of an old text. The network of connections indicates the need to develop an open and dynamic attitude towards works in which one can find associations between the Romantic tradition and pop culture.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hip-Hop and Trivialisation of Martin Luther King Jr. in Didier Awadi’s “Dans mon rêve”
Hip-Hop i trywializacja Martina Luthera Kinga Jr. w „Dans mon rêve” Didiera Awadiego
Autorzy:
Loukson, Ives S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828325.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
MLK
pop culture
hip-hop
spectacle
Africa
popkultura
hip-hop spektakl Afryka
Opis:
As far as hip-hop is concerned, it is a truism that Didier Awadi counts as one of its influential leading figures. The famous musician from Senegal takes advantage of hip-hop as a medium and participates in disseminating its values across the world. Awadi’s creativity aims at conscientising Black people whose misery, according to him, is due to an internalised negativity about themselves. The artist pursues this objective in “Dans mon rêve” by staging MLK as a historic benchmark and source of inspiration to Africans. My paper attempts to highlight why the use of hip-hop as a medium of pop culture does not effectively serve that creditable objective. I also review the provocative trope of African pop-artist as a modern griot, raised a decade ago by the United States-based scholars. Theoretically, Stuart Hall’s conception of culture and Guy Debord’s theoretical complexity in his attempt to dismantle the monopoly of the spectacle inform the study.
W kontekście hip-hopu, truizmem jest stwierdzenie, że Didier Awadi jest jedną z jego wpływowych postaci. Słynny muzyk z Senegalu wykorzystuje hip-hop jako medium do upowszechnia jego wartości na świecie. Twórczość Awadiego ma na celu uświadomienie Afrykanom, że ich nieszczęście, według niego, wynika ze zinternalizowanej negatywności na swój temat. W „Dans mon rêve” uświadamia o tym, przedstawiając Martina Luthera Kinga jako historyczny punkt odniesienia i źródło inspiracji. W artykule autor stara się podkreślić, dlaczego użycie hip-hopu jako medium popkultury nie służy skutecznie temu godnemu pochwały celowi. Omówiony zostaje również prowokacyjny trop afrykańskiego pop-artysty jako współczesnego griota, zidentyfikowany dziesięć lat temu przez amerykańskich badaczy. Koncepcja kultury Stuarta Halla i teoria Guya Deborda stanowią podstawę niniejszych badań.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 151-166
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada tranzytywności w edukacji humanistycznej. Popkultura i kanon
Autorzy:
Regiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031193.pdf
Data publikacji:
2020-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
canon
pop culture
education
humanities
transitivity
kanon
popkultura
edukacja
kształcenie humanistyczne
tranzytywność
Opis:
W toczącym się w Polsce od niemal trzydziestu lat dyskursie na temat relacji kanonu i popkultury dominuje przekonanie o całkowitej rozbieżności tych przestrzeni doświadczenia w komunikacji kulturowej. Niechęć obrońców kanonu jako bastionu tradycji i wartości wobec kultury popularnej przekłada się także na płaszczyznę edukacji, która stoi w obliczu kryzysu sensowności podejmowanych działań. Wiąże się to zarówno z odbiorcami, jak i samymi nauczycielami, którzy coraz częściej wykazują się większą znajomością zjawisk z zakresu popkultury niż tzw. kanonu kulturowego. Impas, jaki obecnie przeżywa szkoła, wymaga reakcji, a ta wydaje się jest możliwa poprzez zwrócenie uwagi na podmiot kształcenia i zwrot ku temu co „tu i teraz”. Dla wyjaśnienia możliwości przełamania sytuacji „zimnej wojny” pomiędzy kanonem a popkulturą w artykule pozostaje przywołana zasada tranzytywna jako metoda budowania dialogu pomiędzy obiema stronami sporu.
In Poland, a discourse on the relationship between the canon and pop culture has been going on for almost thirty years. It is dominated by the belief that these methods of cultural communication are completely divergent. The canon is understood as a bastion of tradition and values and as such is in contradiction with popular culture. This conflict has educational consequences. Creates a resonance in the relationships and teachers,who more and more often show greater knowledge of pop culture phenomena than the so-called cultural canon. The impasse that the school is currently experiencing requires a reaction, and this seems to be possible by drawing attention to the subject of education and turning to the "here and now". In order to explain the possibility of breaking the “cold war” situation between the canon and pop culture, the article cites the transitive principle as a method of building a dialogue between both sides of the dispute.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2020, 13; 13-25
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Made in Sachsenhausen. Rekontekstualizacja i reapropriacja odwróconego różowego trójkąta wśród grup gejowsko-lesbijskich w Ameryce Północnej jako przykład kradzieży symbolicznej
Made in Sachsenhausen. Recontextualization and reappropriation of the pink triangle symbol among gay and lesbian groups in North America as an example of the symbolic theft
Autorzy:
Kajda, Kornelia
Michalik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459066.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
różowy trójkąt
symbolika
holocaust
piętno
popkultura
pink triangle
symbolism
stigma
pop culture
Opis:
Procesy rekontekstualizacji oraz reapropriacji w kontekście dyskursów dotyczących mniejszości seksualnych uznawane są za podstawowe zabiegi umożliwiające znoszenie narzucanych na tą grupę stygmatów. W odnie¬sieniu do wspomnianych procesów, niniejsza praca podejmuje problematykę zmiany konotacji oraz znaczenia silnie uwarunkowanego historycznie symbolu różowego trójkąta. Autorzy poprzez prześledzenie różnych kon¬tekstów, w których współcześnie występuje wspomniany symbol – komemoracyjnych, emancy-pacyjnych oraz związanych z kulturą pop – podejmują refleksję nad konsekwencjami związanymi z dążeniami do odłą¬czenia różowego trójkąta od symboliki holocaustowej. Poprzez zastosowanie metafory kradzieży dodatkowo podjęta zostaje próba zwrócenia uwagi na fakt, że ograniczenia dotyczące prawa własności dotyczą nie tylko przed¬miotów materialnych, ale również wartości symbolicznych. Praca w oparciu o kon¬cepcję performa¬tywności aktów mowy J. Butler, reapriopriacji w ujęciu A. Crooma oraz Goffmanowskie rozumienie piętna zawiera ana¬lizę sposobów wykorzystywania symbolu różowego trójkąta w ramach współczesnych dyskursów tworzonych w USA. Główne pytanie stawiane przez autorów dotyczy kwestii własności. Do kogo zatem współ¬cześnie należy różowy trójkąt – do byłych więźniów, dla których jest on piętnem, do środowisk LGBT noszących go z dumą, czy może do użytkowników współczesnej kultury, używających go jako dodatek do różnego rodzaju gadżetów?
The processes of recontextualization and reappropriation are said to be the basic ways to neutralize the stigma that is imposed on the sexual minority groups. In light to such processes this article looks at the issue of changing connotations and meanings of the historically strongly conditioned symbol of the pink triangle. By the investigation of different contexts in which the symbol occurs today – commemorative, emancipatory, and connected with pop-culture – the authors undertake the reflection on the consequences related to the attempts to dis¬connect the pink triangle from the Holocaust symbolism. Additionally, through the usage of the theft metaphor, the authors pay attention to the fact that the limitations of property rights apply not only to material items, but also to symbolic values. On the basis the J. Butler’s performativity concept, A. Croom’s understanding of reappropriation and E. Goffman’s concept of social stigma, the paper analyzes the ways the pink triangle symbol is used in the framework of contemporary discourses created in the USA. The main question concerns the issue of property. To whom does the pink triangle belong? To the ex-prisoners for whom it is stigmatizing, or to LGBT groups, who wear it with pride, or maybe to the users of contemporary culture, who use it as a supplement to different kinds of gadgets?
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2016, 11b; 170 - 183
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POPKULTUROWY ZWROT W ROZWOJU DOGMATÓW?
Autorzy:
Majewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511848.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rozwój dogmatów
aktualizująca interpretacja dogmatów
popkultura
języki kultury popularnej
religijność popularna
„popkulturowy zwrot”
Opis:
Artykuł zajmuje się relacją między rozwojem dogmatów a kulturą popularną.Autor postuluje potrzebę „popkulturowego zwrotu” w rozumieniu rozwoju dogmatówi aktualizującej interpretacji dogmatów. Sugeruje, że język (języki) kulturypopularnej dojrzał do tego, by nazywać i przekazywać tajemnice wiary, którymKościół nadał postać dogmatów sensie szerszym, tj. doktryna, nauczanie Kościoła, i dogmatów w sensie ścisłym (por. Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Interpretacja dogmatów, III, 2-3).
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2018, 56, 1; 29-48
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki futurystyczne i cyberpunkowe w wybranych telewizyjnych produkcjach popkultury w kontekście retoryczno-językoznawczej analizy utworu audiowizualnego
Futuristic and cyberpunk themes in popculture television shows and rhetoricallinguistic analysis of audiovisual work
Autorzy:
Jakiel, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520838.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
wątki futurystyczne
cyberpunk
popkultura
telewizja
retoryka
lingwistyka
futuristic themes
popculture
television
rhetoric
linguistics
Opis:
W artykule pokazano liczne możliwości podjęcia analizy językoznawczej filmów zawierających wątki futurystyczne i cyberpunkowe. Dokonany przeze mnie wybór materiału badawczego był nietypowy. Większość wybranych seriali telewizyjnych nie stanowi klasycznego przykładu analizowanej przeze mnie literatury i jej adaptacji. Próbowałem odnaleźć i opisać popkulturowe produkty tylko zainspirowane literaturą futurystyczną i cyberpunkową; takie, które nie muszą spełniać wszystkich warunków stawianych pracom tego nurtu, np. Westworld (HBO), Doctor Who (BBC) and Mr. Robot (USA Network). Moim celem było zebranie i omówienie interesujących jednostek językowym i ich najróżniejszych złożonych zastosowań, które mogą interesować badaczy retoryki i językoznawców. Niektóre audiowizualne utwory opisałem jedynie pokrótce. Stanowić mają one zaproszenie do dalszych badawczych aktywności: Black Mirror (Channel 4 / Netflix), Extant (CBS).
The purpose of this paper was to show a number of linguistic analysis possibilities of futuristic and cyberpunk movie themes. My choice of material was untypical; Many of my chosen TV-shows were not the classical example of analyzed type of literature and its adaptations. I attempted to find and describe popculture products inspired by futuristic and cyberpunk literature, which don’t have to meet all the conditions for being defined as cyberpunk work, for example: Westworld (HBO), Doctor Who (BBC), and Mr. Robot (USA Network). My goal was to collect and discuss interesting language units and their combinations which may be used as material in rhetoric and linguistic studies. Some of the examples used were only succinctly described as an invitation to further scholarly activities: Black Mirror (Channel 4 / Netflix), Extant (CBS).
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 4; 104-115
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia dziecięca jako kulturowa forma teologii
Children Theology as a Cultural Form of Theology
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018183.pdf
Data publikacji:
2015-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
child theology
practical theology
culture
pop-culture
teologia dziecięca
teologia praktyczna
kultura
popkultura
Opis:
Kryzys religii we współczesnym społeczeństwie, kryzys tradycji chrześcijańskiej w rodzinie i życiu codziennym unaocznił nam nie tylko potrzebę wyrazistego świadectwa chrześcijańskiego we współczesnym świecie, lecz także wagę wychowania religijnego młodych pokoleń. Jego celem jest otworzyć dzieci - za pomocą historii, obrazów, pieśni i modlitw - na religijny wymiar naszego życia i uczynić je zdolnymi do mówienia i działania w tym obszarze, do stawiania pytań, percepcji, rozumienia, interpretacji, wchodzenia w siebie i wychodzenia ku innym.Owo dziecięce „mówienie religijne” i praktyka religijnego działania przyjmują zawsze określoną postać kulturową, dlatego też teologia dziecięca może być ujmowana jako kulturowa forma teologii. Ponieważ często odwołuje się ona do popkultury, wykorzystując jej ikony, kody, wytwory i przekładając prawdy wiary na jej język, można jej także nadać miano popteologii.
The crisis of the Christian tradition in contemporary societies revealed, among other things, the importance of religious education of the young generation. Recently in this area a demand has occurred to treat children, during conversations with them about God, as fully fledged theologians doing so-called child theology. This term is interpreted in three ways: as children`s own theological reflection, as the act of doing childish theology by adults with children and as theology for children (a clarification of academic theology). Nevertheless child theology can be regarded as theology only in a broad sense, as a way of understanding and practicing the faith. Therefore it is practical theology, namely a programme of Christian education in which a child is considered an agent of religious and educational actions. Since doing this childish theology with doing religious actions always takes the specific cultural form, child theology can be recognised also as a cultural form of theology. And because it draws upon co-called pop-culture, it can be called pop-theology as well.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2015, 16; 131-140
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncertowe sacrum i profanum – teatralizacja przestrzeni scenicznej na przykładzie zespołu Rammstein
Concert sacrum and profanum – about staging the stage space, illustrated by the example of Rammstein
Autorzy:
Kubiak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521194.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Rammstein
przestrzeń sceniczna
muzyka popularna
teatralizacja
popkultura
stage space
popular music
staging
pop culture
Opis:
W artykule zwrócono uwagę na problem teatralizacji przestrzeni podczas występów scenicznych grupy Rammstein. Twórczość sceniczna zespołu wykorzystuje środki wyrazu artystycznego, jakie można znaleźć podczas przedstawień teatralnych. Począwszy od oświetlenia, poprzez kostiumy, dekoracje, aż do detali, grupa wykazuje dbałość o szczegóły swoich występów. Niejednokrotnie muzycy sięgają do klipów wideo, przenosząc ich elementy do przestrzeni scenicznej. Niecodzienny, świąteczny charakter wydarzenia, jakim jest koncert zespołu Rammstein, stwarza swoiste przestrzenie, które można określić jako sacrum. W artykule dokonano analizy spektakli muzycznych w świetle teorii Johana Huizingi, Beaty Hoffmann, Wojciecha Siwaka oraz Theodora Adorna i Maxa Horkheimera.
The article focuses on the issue of turning stage space into theatre-like environment, which takes place during stage performances of the German band, Rammstein. The band’s stage performance uses techniques of artistic expression that can be found in theatre performances. Ranging from lighting, through costumes and decorations, to details, the band pays a lot of attention to the details involved in their stage performance. The members of the band also repeatedly use video clips, transferring their parts onto stage space. The unusual, festive character of Rammstein’s concerts creates particular spaces that can be called sacrum. In the article, an analysis of music performances is carried out, according to the theories of Johan Huizinga, Beata Hoffmann, Wojciech Siwak, as well as Theodor Adorno and Max Horkheimer.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 3 "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"; 57-69
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 47

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies