Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Orthodox Christianity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Kalin Yanakiev as a Writer of Apocrypha? Remarks on the Essay "Дебат върху теодицеята" ("A Debate on Theodicy")
Autorzy:
Szwat-Gyłybowa, Grażyna
Szymczak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Theodicy
Orthodox Christianity
apocrypha
Bulgarian culture
Opis:
The article engages with the philosophical and theological notion of theodicy as formulated by Kalin Yanakiev in Дебат върху теодицеята (A Debate on Theodicy), an essay which appeared in Yanakiev’s book Философски опити върху самотата и надеждата (Philosophical Essays on Solitude and Hope,2008). The article uses the category of apocryphalness to analyse the ideas sparked off in Yanakiev’s work by a passage from Dostoevsky’s The Brothers Karamazov, along with a series of Yanakiev’ s philosophical and poetic images which are interpreted in the biblical and philosophical context. The article also touches on the relationships between Yanakiev’s ideas and Orthodox Christian theodicy.
Źródło:
Studia Ceranea; 2014, 4; 219-231
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja i funkcjonowanie duszpasterstwa wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim na Zachodzie w latach 1943-1945
Organization and functioning of the Orthodox ministry in the Polish Army in the West in the years
Autorzy:
Pyczel, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913319.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
bishop
Sawa
Orthodox Christianity
biskup
prawosławie
Opis:
W 1943 r. doszło do istotnej zmiany w dziejach wojskowego duszpasterstwa prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Była ona związana z mianowaniem wojskowego biskupa prawosławnego. Funkcję tą objął dawny biskup grodzieńsko-nowogródzki Sawa (Sowietow). Uznawano go za jedynego hierarchę Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, który pozostawał wierny zasadom autokefalii. Jego działania podejmowane na rzecz obrony niezależności polskiego prawosławia były w tym momencie niezastąpione. Okres pełnienia przez biskupa Sawę funkcji wojskowego biskupa prawosławnego na terenie Wielkiej Brytanii i kontynencie przyczynił się do rozwoju duszpasterstwa tego wyznania. Sprostał powierzonym mu zadaniom, co zostało docenione przez władze wojskowe i polityczne. Już po wojnie, biskup Sawa został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Jako wojskowy biskup prawosławny dał się poznać jako gorliwy patriota i niestrudzony duszpasterz, który starał się otoczyć należytą opieką duchową wszystkich polskich żołnierzy. Celem poniższego artykułu było przedstawienie przebiegu wyboru wojskowego duszpasterza prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, okoliczności w jakich podjęto decyzję o mianowaniu biskupa Sawy, podejmowanych przez niego działań i trudności, które musiał pokonać podczas swojej posługi.
In 1943 significant change occurred in the history of the Orthodox military pastoral ministry in the Polish Armed Forces in the West. It was related to the appointment of a military Orthodox bishop. This function was taken over by the former Bishop of Grodno-Nowogrodek Sawa (Sovetov). He was considered to be the only hierarch of the Polish Autocephalous Orthodox Church, which remained faithful to the principles of autocephaly. His efforts to defend the independence of Polish Orthodoxy were indispensable at the time. The period during which Bishop Sawa performed the function of military Orthodox bishop in Great Britain and on the continent contributed to the development of this religion’s ministry. He rose to the tasks entrusted to him, which was appreciated by the military and political authorities. Shortly after the war, Bishop Sawa was awarded, among others, with the Gold Cross of Merit with Swords. As a military Orthodox bishop he proved himself as a zealous patriot and tireless priest who tried to provide proper spiritual care to all Polish soldiers. The purpose of the following article is to present the selection process of a military Orthodox priest in the Polish Armed Forces in the West, the circumstances in which the decision was made to appoint Bishop Sawa, his actions and the difficulties he had to overcome during his ministry.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 9-15
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partenij Pavlovič – the “wandering monk” as a networker
Autorzy:
Detrez, Raymond
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677408.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Bulgaria
Serbia
Orthodox Christianity
Enlightenment
networking
Opis:
Partenij Pavlovič – the “wandering monk” as a networkerPartenij Pavlovič was a Bulgarian monk (ca. 1700–1760) who spent his entire active life in the service of the Serbian Orthodox Churches of Pec and Karlovci. He used the intellectual network created by the ecclesiastical structures and to some extent also created a personal network that helped him spread the anti-Muslim and anti-Catholic ideas the Orthodox church at that time stood for. As such, he is to a much lesser extent than is often assumed a forerunner of Balkan Enlightenment but appears to be strongly rooted in a rather medieval perception of the world. Partenij Pavlovič – „wędrujący mnich” jako twórca sieci Partenij Pavlovič był bułgarskim mnichem (ok. 1700–1760), który spędził całe swoje życie w służbie Serbskich Cerkwi Prawosławnych w Peći i Karłowicach. Wykorzystywał on sieć intelektualną stworzoną przez struktury kościelne i do pewnego stopnia stworzył osobistą sieć, która pomogła mu rozpowszechniać antymuzułmańskie i antykatolickie idee, propagowane przez ówczesny Kościół Prawosławny. Jako taki jest on w mniejszym stopniu prekursorem oświecenia bałkańskiego, niż to się zwykle twierdzi, był on raczej silnie zakorzeniony w średniowiecznym postrzeganiu świata.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce etiopskiego kościola ortodoksyjnego w życiu społecznym i politycznym współczesnej Etiopii
The Place of the Ethiopian Orthodox Tewahedo Church in the Social and Political Life of Contemporary Ethiopia
Autorzy:
Krawczuk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578025.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Ethiopia
Orthodox Christianity
religious conflict
secularism
developmental state
Opis:
The Ethiopian Ortodox Tewahedo Church played a significant role in the history of Ethiopia from ancient times, providing ideological legitimization for her emperors and influencing every sphere in the lives of the Christian population. After the revolution in 1974, the Church lost its privileged position in the country. In 1991 the new regime of EPRDF established ethnically based federalism, under which religion was effectively banned from politics. This situation poses a number of challenges for the EOTC. The Church has since suffered two major institutional crises: after separating with the Eritrean Orthodox Church and after the schism in the Ethiopian diaspora in the US. Without the previous support from the state, it has had to face competition from Pentecostal churches which have been gaining popularity over the last decades. It also seeks to reinvent its relations with the faithful, among whom appear movements (such as Mahbärä Qəddusan) which to some extent contest the teaching of the bishops.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2017, 1-2; 67-83
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ aneksji Półwyspu Krymskiego na sytuację Kościołów działających na jego terytorium
The impact of the Russian annexation of Crimea on the situation of churches operating on the territory of Crimea
Autorzy:
Dębowski, Tomasz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521529.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Russia
Ukraine
Crimea
Christianity
Orthodox Christianity
Catholicism
Protestantism
religious persecutions
Opis:
In the springtime of 2014, incidents, that happened in the eastern part of Ukraine, led to take control over the Crimean Peninsula by the Russian Federation. At the same time, from the Donetsk region, came the information about many acts of violence, directed against the clergy and worshippers of the Christian communities other than the Russian Orthodox Church, supportive for the Kremlin authorities. Those incidents led us to formulate the following research question: what is the situation of the churches on the annexed peninsula? And further, the hypothesis that the situation of the churches on the annexed peninsula, except for the Russian Orthodox Church, has deteriorated. The research material, used in the article, is mostly based on the Ukrainian, Russian and English Internet sources, which have been analyzed in a quantitative and a qualitative way. As a result of these activities, the following communities have been distinguished to be analyzed: the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate, the Catholic Church of the Ukrainian-Byzantine rite, the Roman Catholic Church and various Protestant churches. The text, constructed on the „subject-problem” system, has been divided into two main parts and the conclusion section. Following the research, it has been found that the legal position of the churches operating on the peninsula, except for the Russian Orthodox Church, had deteriorated. The admission of the Russian solutions regarding religious laws makes the implementation of the church activities (missional, pastoral, educational and charitable), as well as the cooperation with foreign partners much more difficult. Breach of the previous religious freedom on the Crimean Peninsula can be considered as a form of a persecution. The analysis of our sources allowed us to notify that the scale of repressions that the churches encounter, is diÄ erent. In the most difficult position is the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate, competitive with the Russian Orthodox Church. The situation of the Catholic Church of the Ukrainian-Byzantine rite, as well as the situation of the Evangelical churches (well-known for their inner missions) does not look better. The Catholic Church has also suffered from particular difficulties. In the light of the above analysis, we might conclude that the research hypothesis has been positively verified. We have emphasized that the current position of the analyzed churches from the annexed Crimean Peninsula is a consequence of the recent political conditions and the speci' city of the interdenominational relations existing in Ukraine, as well as the close ties between the Kremlin and the Russian Orthodox Church. These connections are also a result of the actions undertaken by Vladimir Putin, in order to find new methods to legitimize his own political power. Consequently, he creates a framework for a „new national myth”, focusing on relations with the Russian Orthodox Church and the church traditions. The difficulties faced by churches described in the text, reflect the practices used in the Russian Federation towards „foreigners” minority communities (perceived as a threat to the confessional security of the country) before 2014. Some of these actions involuntarily led us to connotations with the persecutions of Christians and representatives of other religions, described by Aleksandr Solzhenitsyn in the first volume of the Gulag Archipelago (1973).
Źródło:
Wschodnioznawstwo; 2018, 12; 57-72
2082-7695
Pojawia się w:
Wschodnioznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POLITYKA WŁADIMIRA PUTINA A KWESTIA ROSYJSKIEJ TOŻSAMOŚCI NARODOWEJ
THE POLICY OF VLADIMIR PUTIN’S AND THE ISSUE OF RUSSIAN NATIONAL IDENTITY
Autorzy:
KOT-WOJCIECHOWSKA, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909436.pdf
Data publikacji:
2019-06-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russia
national id entity
relig ion
Orthodox Christianity
Opis:
The article deals with the issue of shaping the national identity in Russia after the collapse of the USSR. The author analyzes the significance of religious phenomena, and in particular Orthodox Christianity in the creation of new forms of collective identity.
Źródło:
Historia@Teoria; 2018, 1, 7; 213-223
2450-8047
Pojawia się w:
Historia@Teoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On (Quasi-)Gnostic Strategies for Overcoming Cognitive Dissonance. The Bulgarian Case
Autorzy:
Szwat-Gyłybowa, Grażyna
Gucio, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682244.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Gnosis
Orthodox Christianity
anti-Semitism
Bulgarian culture
cultural transfer
Opis:
The article poses a research question, important not only in the studies on (neo-)gnosticism, concerning the relationship between the gnostic strategies of interpreting the world (and especially its typical rules of classifying people, based on the externalization of evil) and the tendency to construct a figure of “hylic” as a person embodying evil, and thus “unworthy of life”. In this context, the author is interested in the dynamics of the relationship between the religious worldview declared by the authors, the one they actually profess, and their attitude towards the so-called Jewish question. Bulgarian material, which is a case of a particular kind of aporia, cognitive dissonances emerging due to tension between the pressure of cultural stereotypes, pragmatic (economic), religious, parareligious and humanistic thinking, has been analyzed on the basis of post-secular thought. The investigator posits that Bulgarian culture, despite the “economic” anti-Semitism that exists within it, did not produce a figure of a Jew the hylic that absorbs all evil and that could be inscribed (as is the case in popular Polish culture, among others) in every troublesome local political and symbolic context.
Źródło:
Studia Ceranea; 2019, 9; 89-105
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja i funkcjonowanie duszpasterstwa wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim na Zachodzie w latach 1941-1943
The organization and functioning of the Orthodox ministry in the Polish Army in the West in the years 1941-1943
Autorzy:
Pyczel, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912812.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Bishop
Orthodox Christianity
Polish Army
Biskup
prawosławie
Wojsko Polskie
Opis:
W 1940 r. strona brytyjska udzieliła formalnej zgody na utworzenie na swoim terytorium Polskich Sił Zbrojnych. Na poziomie operacyjnym miały być one podporządkowane dowództwu brytyjskiej armii. Wśród tworzonych oddziałów polskich, stacjonujących wówczas na Wyspach Brytyjskich, znajdowali się żołnierze wyznania prawosławnego. Reprezentowali oni mozaikę narodowościową. Wśród wyznawców prawosławia, odbywających służbę w wojsku lądowym i marynarce, znajdowali się m.in. Polacy, Białorusini, Ukraińcy, Rusini i Rosjanie. Początkowo zapewnienie żołnierzom prawosławnym stałej opieki duszpasterskiej było problemem głównie ze względu na brak kapelana tego wyznania. Stan ten utrzymywał się do początku 1941 r. Utworzono wówczas szefostwo duszpasterstwa wojskowego wyznania prawosławnego dla oddziałów Wojska Polskiego w Wielkiej Brytanii. Zamierzeniem tekstu było przedstawienie procesu tworzenia duszpasterstwa, podejmowanych przez duchownych działań i trudności, które musieli pokonać podczas swojej posługi.
In 1940, the British side granted formal consent for the establishment of the Polish Armed Forces on its territory. At the operational level, they were to be subordinated to the command of the British Army. Among the Polish troops stationed in the British Isles at the time were soldiers of the Orthodox faith. They represented an ethnic mosaic. The followers of the Orthodox Church serving in the army and navy included Poles, Belarusians, Ukrainians, Ruthenians and Russians. In the beginning providing Orthodox soldiers with permanent pastoral care posed a problem mainly due to the lack of a chaplain of that denomination. This continued until the beginning of 1941. At that time, the head of the Orthodox military ministry was established for the branches of the Polish Army in Great Britain. The intention of the text was to present the process of creating a pastoral ministry, the activities undertaken by the clergy and the difficulties that they had to overcome in their service.
Źródło:
ELPIS; 2021, 23; 69-75
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjskie Wilno Andrzeja Murawjowa
Andrey Muraviev’s The Russian Vilnius
Autorzy:
Kościółek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481867.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Andrey Muraview
Mikhail Muraviev
Vilnius
January uprising
Orthodox Christianity
Opis:
The article is an attempt to present the impressions of Andrey Muraviev, religious writer, theologian, poet, playwright, church and state activist, from his stay in Vilnius in 1863, on the basis of his work entitled The Russian Vilnius. It consists of six essays on Vilnius religious monuments: the Chapel of Our Lady of Ostra Brama, St. Paraskeva Orthodox church, Orthodox cathedral of Our Most Holy Lady, Orthodox church of translation of St Nicholas’ relics, Holy Trinity cathedral, Holy Spirit church and monastery complex. The author was only interested in monuments which would document the city’s connections to Russia and Orthodox Christianity. His reflections might be considered as a literary justification for the program of Russification of the north-west country, developed by the writer’s brother, Mikhail, who went down in Polish historical memory as Veshatiel.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2018, 3, XXIII; 45-57
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompleks Wanga w Rupite jako sanktuarium religijne
Autorzy:
Ciesielska, Ida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677829.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Vanga
Rupite
St. Petka
religious sanctuary
Orthodox Christianity
esotericism
communism
Opis:
Vanga complex in Rupite as a religious sanctuaryThe article addresses the Vanga complex that has been developed since 1994 in a Bulgarian village called Rupite. Due to its unique spatial arrangement as well as the ambiguity of the religious practises engaged at the complex, it at the same time effortlessly serves as an Orthodox, an esoteric and a folk sanctuary. The fact that its creators were influenced by the Marxist and esoteric system established in the twentieth century by Lyudmila Zhivkova as well as spatial categories of the centre and axis mundi, resulted in the occult tenor of this place. Simultaneously, mystification used by the originators together with ambivalent approach of the Bulgarian Orthodox Church towards syncretic religious phenomena, enabled St. Petka Church – constituting the axis of the complex being discussed – to become an official Orthodox church. Furthermore, the Rupite complex can justifiably be interpreted as an institutionalisation of the cult of the local seer Vanga, dynamically developing in the south-west of Bulgaria. Binding psychic and healing spiritual gifts of Vanga with folk beliefs about St. Petka, made it possible to inscribe the seer into the paradigm of a Christian martyr and a prophetess. Moreover, it also allowed Vanga to enter the pantheon of saint healers, who are particularly popular in these areas. Kompleks Wanga w Rupite jako sanktuarium religijneTematem artykułu jest powstający od 1994 roku w bułgarskiej miejscowości Rupite – Kompleks Wanga. Dzięki swej wyjątkowości ,,przestrzennej” oraz niejednoznaczności wyznawanego kultu obiekt ten funkcjonuje jednocześnie jako sanktuarium prawosławne, ezoteryczne oraz ludowe. Miejsce to zawdzięcza swój okultystyczny charakter odwołaniom jego twórców do marksistowsko-ezoterycznego systemu światopoglądowego, stworzonego w ubiegłym stuleciu przez Ludmiłę Żiwkową, oraz do przestrzennych kategorii centrum i axis mundi. Jednocześnie, dzięki zastosowanej przez pomysłodawców mistyfikacji oraz ambiwalentnej wobec synkretycznych zjawisk religijnych postawie Bułgarskiej Prawosławnej Cerkwi, świątynia pw. św. Petki – stanowiąca oś omawianego kompleksu – stała się oficjalnie cerkwią prawosławną. Kompleks w Rupite ponadto interpretować można jako instytucjonalizację prężnie rozwijającego się w zachodnio-południowej Bułgarii kultu rodzimej jasnowidzki – Wangi. Powiązanie mediumicznych i leczniczych charyzmatów Wangi z ludowymi wyobrażeniami św. Petki pozwoliło na wpisanie jasnowidzki w paradygmat chrześcijańskiej męczennicy i prorokini oraz włączyło Wangę do panteonu – popularnych na tych terenach – tzw. świętych lekarzy.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2016, 16
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w życiu Heleny moskiewskiej, żony Aleksandra Jagiellończyka
Die Rolle der Kirche im Leben Helenas von Moskau, der Ehegattin von Alexander dem Jagiellonen
Church in the life of Helen of Moscow, the wife of Alexander the Jagiellonian
Autorzy:
Rutkowska, Grażyna
Kozak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018582.pdf
Data publikacji:
2020-12-16
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Helena moskiewska
Aleksander Jagiellończyk
prawosławie
katolicyzm a prawosławie
religijność dworska
Helen of Moscow
Alexander the Jagiellonian
Orthodox Christianity
Catholicism versus Orthodox Christianity
religiousness at court
Opis:
Artykuł stanowi próbę przedstawienia osobistej pobożności oraz praktyk religijnych spełnianych przez Helenę moskiewską (1476–1513), córkę wielkiego księcia moskiewskiego Iwana III oraz bizantyjskiej księżnej Zoe, która w 1495 roku wyszła za mąż za wielkiego księcia litewskiego Aleksandra Jagiellończyka, późniejszego króla Polski. W tym celu wykorzystano dokumenty i korespondencję z epoki, kroniki ważniejszych historiografów podługoszowych (Bernard Wapowski, Maciej z Miechowa, Marcin Bielski, Marcin Kromer, Maciej Stryjkowski i Jan z Komorowa) oraz przekazy wybranych latopisów (Latopis sofijski I, Kronika Bychowca i Latopis hustyński). W pierwszej kolejności omówiono rolę prawosławia w doktrynie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, wychowanie Heleny na dworze moskiewskim oraz obowiązujące w Europie i Polsce zwyczaje tyczące się małżeństw dynastycznych z wyznawcami obrządku wschodniego. W drugiej części tekstu zajęto się kwestią swobody sprawowania przez Helenę prawosławnych praktyk religijnych na Litwie i w Polsce, zebrano też przykłady jej donacji na rzecz cerkwi i monastyrów w Wielkim Księstwie Litewskim, na koniec zaś omówiono relację Heleny z Kościołem katolickim (tu m.in. omówiono spór dotyczący ewentualnej konieczności zmiany wiary przez królową i jej ponownego chrztu w obrządku łacińskim).
The article aims to present personal piety and the religious practices of the daughter of the Grand Duke of Moscow Ivan III, Helen of Moscow (1476—1513). Her mother was also the Byzantine duchess Zoe. In 1495 Helen married the Grand Duke of Lithuania Alexander the Jagiellonian, who later became king of Poland. The sources inspected in order to present the topic were documents and letters from the period, the chronicles of some more important historiographers who published after Jan Długosz (Bernard Wapowski, Maciej of Miechów, Marcin Bielski, Marcin Kromer, Maciej Stryjkowski, and Jan of Komorów) and the records from selected chronicles (Sophia Chronicle I, Chronicle of Bychowiec, Chronicle of Huštýn). At first the role of Orthodox Christianity in the doctrine of the Great Duchy of Moscow is discussed. What follows is a discussion of how Helen was brought up in the Moscow court and what the European and Polish customs were in terms of dynastic marriages with Orthodox Christians. Then the question of Helen’s liberty in practicing Orthodox Christianity in Lithuania and Poland is analyzed. Examples are also provided of her donations to Orthodox churches and monasteries in the Grand Duchy of Lithuania. At the end of the study, Helen’s relations with Catholic church are discussed, for example the debate over the possibility of the queen converting to Roman Christianity and of her second baptism within this religious denomination.
Im vorliegenden Artikel wird der Versuch unternommen, persönliche Frömmigkeit und die Ausübung religiöser Praktiken von Helena von Moskau (1476—1513), Tochter des Großfürsten von Moskau Iwan III. und der byzantinischen Prinzessin Zoë, die 1495 mit dem Großfürsten von Litauen, Alexander dem Jagiellonen, dem späteren König von Polen vermählt wurde, darzustellen. Hierzu wurden die Urkunden und  Korrespondenz aus der Epoche, Chroniken der bedeutendsten Geschichtsschreiber nach Jan Długosz (Bernard Wapowski, Matthias de Miechow, Marcin Bielski, Martin Cromer, Maciej Stryjkowski und Johannis de Komorowo), sowie die Überlieferungen ausgewählter Annalen (Erste Chronik von Sofia, Chronik von Bychowiec und Chronik von Hustynja) in Anspruch genommen. Zuallererst wurde die Rolle der orthodoxenKirche in der Doktrin des Großfürstentums Moskau, die Erziehung Helenas am Moskauer Hof und die in Europa und Polen geltenden, auf dynastische Ehen mit Bekennern des orthodoxen Glaubens bezogenen Sitten und Gebräuche erörtert. Im weiteren Teil des Beitrags wurde die Frage der Religionsfreiheit Helenas bei der Ausübung orthodoxer Praktiken in Litauen und Polen behandelt. Darüber hinaus wurden die Beispiele ihrer Schenkungen an orthodoxe Kirchen und Klöster im Großfürstentum Litauen aufgeführt. Zum Abschluss wurde das Verhältnis Helenas zur katholischen Kirche erörtert (u.a. der Streit über eventuelle Notwendigkeit des Glaubenswechsels durch die Königin und deren erneute Taufe im lateinischen Ritus).
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2020, 12; 261-307
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religion-Based Cultural Communities in the Pre-Modern Balkans
Wspólnoty kulturowe oparte na religii na Bałkanach w czasach przednowoczesnych
Autorzy:
Detrez, Raymond
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32361713.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Balkans
Orthodox Christianity
Islam
Catholicism
diglossia
Bałkany
prawosławie
islam
katolicyzm
dyglosja
Opis:
Intellectual life in the pre-modern Balkans was fragmented along religious lines. In the multi-ethnic religious communities (the Orthodox Christian, the Muslim and the Catholic), one particular “high code” language was used by the intellectual elites of the various ethnic groups as a shared means of communication in the field of worship, scholarship and literature. In addition, on behalf of the unschooled, who were ignorant of the high code, there existed within each community vernacular literature that was intended to instruct common people about the doctrine of their faith and keep them on the straight path. The use of a shared literary language strengthened the solidarity with each community but also increased the cultural divisiveness of the Balkans as a whole. The lack or scarcity of a high literature in a particular language is no indication of the “culturelessness” of its speakers. In fact, with their coreligionists they shared a rich high culture in one of the literary languages.
Życie intelektualne na Bałkanach w czasach przednowoczesnych uległo rozdrobnieniu ze względu na podziały religijne. W wieloetnicznych wspólnotach wyznaniowych – prawosławnej, muzułmańskiej i katolickiej – jeden szczególny „wysoki” język był używany przez elity intelektualne różnych grup etnicznych jako wspólny środek komunikacji w dziedzinie kultu, edukacji i literatury. Obok niego, dla warstw niewykształconych, nieświadomych takiego kodu, w każdej społeczności istniała literatura w językach narodowych, mająca na celu pouczyć zwykłych ludzi o doktrynie ich wiary i właściwej drodze postępowania. Posługiwanie się wspólnym językiem literackim nie tylko wzmocniło solidarność międzywspólnotową, ale także zwiększyło kulturową różnorodność Bałkanów jako całości. Brak lub niedobór wysokiej literatury w danym języku nie świadczy o „braku kultury” u jej użytkowników. W rzeczywistości dzielili oni bowiem bogatą kulturę wysoką ze swoimi współwyznawcami za pośrednictwem innego języka literackiego.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2020, 20
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rәtu‘a Haymanot, „Kazanie o Chrzcie Chrystusa” z rękopisu EMML 7028, f. 6v–20r a postrzeganie islamu w Etiopskim Kościele Ortodoksyjnym
The Ethiopic Homily on Christ’s Baptism (EMML 7028, f. 6v-20r) and the perception of Islam in the Ethiopian Orthodox Church
Autorzy:
Krawczuk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578096.pdf
Data publikacji:
2019-01-13
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Oriental Orthodox Christianity
Islam
homily
Christ’s baptism
Muslim-Christian relations
Ethiopia
Opis:
The hitherto unpublished and unresearched Homily on Christ’s Baptism (EMML 7028, f. 6v-20r, dated 1397/8) contains, apart from the predictable Christian theological content, some remarks on Islam. They serve a mostly rhetorical purpose, equating a Christian“heresy” condemned by the author with the religion of the Muslims. These passages, when analysed in detail, reveal some knowledge of Muslim customs and religion such as the lack of Christ’s divinity and the name of the Prophet. This shows that the élite circles of the Ethiopian Church had some familiarity with Islam and that the study of unpublished Ethiopic manuscripts can shed some new light on this phenomenon.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2019, 1 (269); 37-47
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alienacja z kultury — dylematy interpretacyjne. Na przykładzie starego obrzędu
Alienation from culture — dilemmas of interpretation on the example of old rites
Отчуждение от культуры — интерпретационные дилеммы. На примере старообрядчества
Autorzy:
Kowalska-Stus, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50392956.pdf
Data publikacji:
2016-08-21
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Old Believers
Russian Orthodox Christianity
methodology of cultural studies
medieval studies
semiotics of culture
Opis:
After G.W.F. Hegel’s The Phenomenology of Spirit and Ludwig Feuerbach’s The Essence of Christianity, the issue of alienation is considered to be a significant object of study. Sociology — which attempts to dominate studies on this concept — is a discipline which rather single-mindedly interprets the phenomena rooted in the religious reality, and one should not rely solely on its analyses. By the same token, semiotics should be treated with similar distrust, even though the impact of Old Believers on the development of Russian culture is widely emphasised in the works of Russian semioticians. The reason for that stems from the claim for being a universal method — which hence is forced to refer to a universal object — that semiotics has shared; the mentioned object has been culture. The idea of subsuming phenomena of different categories under a common denominator in the course of interpretation has led to a situation in which the semiotic means have turned to be but metaphors, even though semioticians have argued for their ontological statues. Precisely this aspect should be noted, as it proves that semiotics — with its universalist claims — appears to blur the boundaries between sociological stratum, and the one oriented towards philosophy and theology. From the point of view expressed by Orthodox Christianity, the true tragic alienation relies not on the distance separating one from culture and society, but rather on the one which detaches one from God — the creator of being. The case of Old Believers exemplifies a convoluted situation, as the bone of contention has been provided by liturgy, which is, in other words, the space in which a human being encounters God. If, therefore, this issue is related to culture, then it is so precisely through its metaphysical aspect. Neither sociology nor philosophy — and even not semiotics, recently withdrawing from cultural studies, which it used to dominate — has been capable of interpreting the phenomenon of Old Believers as thoroughly as theology and history of Church. Relying on the scientist methodology, the former group of disciplines has not included such significant aspects of the culture of Orthodox Christianity as anthropology, dogmatics, state theology, or liturgics. Without those aspects, any attempt which aims at explaining the issue of Old Believers happens to be inaccurate.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2016, 26; 11-24
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek i przyroda w nauce chrześcijańskiego Wschodu
Man and Nature in the Teaching of the Christian East
Autorzy:
Aptacy, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817841.pdf
Data publikacji:
2004-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
człowiek
przyroda
prawosławie
chrześcijaństwo wschodnie
religia i ekologia
humans
nature
Orthodox Christianity
religion and ecology
Opis:
This article speaks of the relation between man and the rest of the created world. This is a subject that is being taken up more and more frequently by ecologists, by philosophers and theologians. Man is in relation to the universe above all because of their common beginning. For everything, human beings included came into being "from nothing" (ex nihilo). Secondly: all of creation, even if to a different degree, is subject to the laws of limitations. Thirdly: all of the universe, which means also a man living in it, is called development and liberation from the burdening of evil, in order to participate in the freedom and glory of the children of God (cfr. R om 8:21). The subject of the relation of man with the rest of the created world was dear to the Fathers of the Church, especially in the East. The heritage of the Eastern Church Fathers has been taken up mainly by Orthodox theologians. But there are also Catholic theologians that take up the subject of the relation between man and the universe. Here one should name above all K. Rahner, H.U. von Balthasar and, among Polish theologians: W. Hryniewicz. Among the contemporary Orthodox theologians that speak of the relation between man and the universe, we find O. Clément. For him, relations with God the Creator and Savior are of importance. Upon these relations depend on other ones: with other people and with the universe. If one does not take this into consideration, one's knowledge of the man himself would be incomplete. Relations between man and the universe can be twofold: man can remain on the outside of the reality which shows itself to his eyes or he can be inserted into this reality, which he shall observe as an organic all-embracing unity. Visible nature, as O. Clément writes, is a book rich in content, which speaks of life on Earth and after death. It is only necessary to know how to make use of this book. Man created in the "image and likeness" of God is marked by divinity and participates in the divine intellect and, by means of his body, is in relation to the material world. He concentrates in himself what is spiritual and what is material. All of the created universe can participate in divine "energies" only through man, who is "priest and caretaker" of the universe. It is the duty of man to read the first revelation (that is the world) and to "realize the ontological glorification of all things". But man, because of original sin, has led to a true cosmic catastrophe, to a darkening of the modality of paradise and to the appearance of a new way of universal existence, marked by sin. The man also ceased to understand the true world, the way God created it and sustains it in His glory. Creation,  just as Rs Creator, does not thrust itself upon man, who sees the universe through the prism of his fall which in such a manner obscures and covers it, that he becomes more and more obdurate to the action of God.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2004, 2, 1; 327-348
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies