Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Origen of Alexandria" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    De l’inspiration au rejet: Renaissance et Réforme
    Autorzy:
    Barral-Baron, Marie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/602627.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Erazm z Rotterdamu
    Marcin Luter
    renesans
    reformacja
    „złoty wiek”
    Orygenes z Aleksandrii
    Erasmus of Rotterdam
    Martin Luther
    Renaissance
    Reformation
    Golden Age
    Origen of Alexandria
    Opis:
    Artykuł proponuje odmienne podejście do badań nad związkami pomiędzy renesansem a reformacją, rzucając nowe światło na konfrontację poglądów i pism Erazma z Rotterdamu i Marcina Lutra. Okazuje się, iż przebadanie wypowiedzi obu protagonistów prowadzi do odkrycia, że głębokie różnice pomiędzy renesansem a reformacją miały swój początek bardzo wcześnie oraz do ujawnienia, jak dalece idee Lutra redukowały marzenie Erazma o powrocie do „złotego wieku” – mianowicie do zera. W artykule wykazano jednocześnie, że drogi Erazma i Lutra nie rozeszły się, jak często dotąd przyjmowano, nawet w najnowszych badaniach historycznych, w 1524 r., wobec sporu o wolną i niewolną wolę, lecz w rzeczywistości już w 1516 r. This paper intends to make a fresh start in the study of the relationship between Renaissance and Reformation, by throwing light on the confrontation of both Erasmus and Luther’s advances of thought and writings. Actually, studying those two protagonists leads one to find out that the deep differences between Renaissance and Reformation started very early and to underline how much the Lutherian project reduced the Erasmian dream of a return of the Golden Age, to nothing. At the same time, this article reveals that the split between Erasmus and Luther did not take place, as too often asserted, even in the most recent historiography, in 1524, at the time of the conflict between free and servile will, but in fact as soon as 1516.
    Źródło:
    Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2017, 61
    0029-8514
    Pojawia się w:
    Odrodzenie i Reformacja w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uczta demonów: Orygenesa Contra celsum VIII 30 i Porfiriusza De abstinentia II 42-43
    Demons’ feast: Origen Contra celsum VIII 30 and Porphyry De abstinentia II 42-43
    Autorzy:
    Osek, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612064.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Orygenes z Aleksandrii (185-255)
    Przeciw Celsusowi (244- 249)
    Porfiriusz z Tyru (233-305)
    O wegetarianizmie (270)
    Orygenes z Egiptu; O demonach (przed 253)
    demonologia
    wegetarianizm
    Origen of Alexandria (A.D. 185-255)
    Contra Celsum (A.D. 244- 249)
    Porphyry of Tyre (A.D. 233-305)
    De abstinentia (A.D. 270)
    Origen the Egyptian
    De daemonibus (before A.D. 253)
    demonology
    vegetarianism
    Opis:
    The paper is to compare two parallel passages: Origen Contra Celsum VIII 30 and Porphyry De abstinentia II 42-43, which both concern meat-eating demonized as “demons’ feast”, and to inquire into a cause of this parallelism. The cause was a closest personal relationship between Origen and Porphyry in the years A.D. 244-249, as well as their indebtedness in a common source, hypothetically, Origen the Egyptian who published his treatise De daemonibus before A.D. 253.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 547-560
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Αiρεσισ and αiρετικoσ in the Alexandrine school of the II and III centuries (Clement of Alexandria and Origen)
    Αiρεσισ i αiρετικoσ w szkole aleksandryjskiej II i III wieku (Klemens Aleksandryjski i Orygenes)
    Autorzy:
    di Paolo, Maria Laura
    Limone, Vito
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612841.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    herezja
    heretyk
    szkoła aleksandryjska
    Klemens Aleksandryjski
    Orygenes
    heresy
    heretic
    Alexandrine school
    Clement of Alexandria
    Origen
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie pojęć a†resij i aƒretikÒj w rozumieniu dwóch głównych przedstawicieli Szkoły Aleksandryjskiej – Klemensa i Orygenesa. W Stromata słowo a†resij ma wiele znaczeń: po pierwsze odnosi się do „aktu wyboru”, następnie jest synonimem „szkoły” lub „sekty”, stąd też oznacza chrześcijańską „herezję”. Powiązanie między ludzką wolnością a szkołami, głównie filozoficznymi, lecz także medycznymi, wskazuje, że Klemens postrzega „herezję” jako błąd i mylny sposób myślenia z powodu złego, a nawet złośliwego wyboru, często o charakterze intelektualnym; sugeruje świadomą deformację posłannictwa. Stąd Klemens przeciwstawia gnostyckiemu aƒretikÒj „prawdziwego gnostyka”, człowieka wiary, który przez poznawanie tekstów biblijnych i wiedzy klasycznej jest oświecony przez Chrystusa (Stromata VII 92, 7). Mówiąc zaś o stosowaniu przez Orygenesa terminu a†resij w jego Contra Celsum, trzeba po pierwsze zauważyć, że słowo a†resij oznacza zawsze filozoficzne szkoły późnej starożytności (por. Contra Celsum 4, 45; 8, 53); po drugie zaś to, że Aleksandryjczyk ma na celu przekonanie swojego wroga Celsusa, że religia chrześcijańska nie odrzuca szkół filozoficznych, ani nie jest też czymś bardzo różniącym się od nich, nawet można uznać, że jest to również a†resij. Jako dowód ukazuje, że religia chrześcijańska i szkoły filozoficzne nie tylko mają pewne wspólne zagadnienia moralne i kosmologiczne (Contra Celsum 3, 66; 3, 80), ale także to, że chrześcijanie i filozofowie kierują się tymi samymi impulsami wiary (¥logoj for£; Contra Celsum 1, 10). Dlatego też w Contra Celsum Orygenesa a†resij oznacza nie tylko szkoły filozoficzne II i III w., lecz także religię chrześcijańską. Podsumowując, studium to jeszcze raz ukazuje, że dwaj Aleksandryjczycy prowadząc dialog z błyskotliwymi przedstawicielami ówczesnej filozofii, wezwani do wyjaśnienia znaczenia wiary od strony intelektualnej, z jednej strony używali pewnych pojęć i koncepcji charakterystycznych dla głównych szkół, z drugiej zaś odróżniali wiarę chrześcijańską od nich.
    The aim of this study is to outline the use of the terms a†resij and aƒretikÒj according the two main representatives of the Alexandrine School, Clement and Origen. In the Stromateis the word a†resij has many meanings and, first of all, it is related to “the act of choice”, then, it is also a synonym for a “school” or a “sect”, hence it signifies Christian “heresy”. The connection between human freedom and schools, mainly philosophical ones, but also the schools of medicine, points out that Clement conceives “heresy” as an error, an incorrect way of thinking due to a wrong, even malicious choice, often of an intellectual nature; it suggests conscious deformation of a message. Hence, Clement contrasts the Gnostic aƒretikÒj and the “true Gnostic”, the man of faith who by studying the biblical texts and the Greek disciplines is enlightened by Christ (Stromata VII 92, 7). About the Origen’s usage of the term a†resij in his Contra Celsum it is worth to note that, firstly, the word a†resij always indicates the philosophical schools of Late Antiquity (cf. Contra Celsum 4, 45; 8, 53); secondly, that Origen aims at persuading his enemy, Celsus, that Christian religion is neither a refusal of philosophical schools nor something very different from them, but it may be regarded as an a†resij too and, in order to argue this, he shows that not only Christian religion and philosophical schools share some moral and cosmological topics (Contra Celsum 3, 66; 3, 80), but also that both Christians and philosophers are moved by the some ¥logoj for£ (Contra Celsum 1, 10). Therefore, in Origen’s Contra Celsum the a†resij means not only the philosophical schools of the II and III centuries, but also the Christian religion as long as it is accepted by the Heathens. In conclusion, this study shows, once again, that, as the two representatives of Alexandria were in dialogue with the brilliant exponents of the contemporary philosophy, they were called to explain the importance of faith on the intellectual side, using some terms and conceptions of the main schools, on the one side, and by distinguishing Christian faith from them, on the other.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 73-84
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijanin „człowiekiem pokoju” (Ps 37,37) w tradycji Ojców Kościoła okresu przedkonstantyńskiego
    „Man of Peace” (Ps 37:37) in the Exegesis of the pre-Constantinian Church Fathers
    Autorzy:
    Żurek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621513.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Klemens Rzymski
    Klemens Aleksandryjski
    Orygenes
    pokój
    spokój
    porządek
    ład
    Clement of Rome
    Clement of Alexandria
    Origen
    peace
    calm
    order
    Opis:
    Zagadnienie pokoju było poruszane przez autorów patrystycznych w różnorodnych kontekstach. Jednym z nich jest interpretacja określenia „człowiek pokoju” (Ps 37,37) i bliskiego mu treściowo błogosławieństwa dla ludzi „zaprowadzających pokój” (Mt 5,9). Analiza tekstów Ojców Kościoła okresu przedkonstantyńskiego dowodzi, że określenia te miały przede wszystkim znaczenie moralne, bo pokój miał stanowić element osobowości chrześcijanina. Pokój rozumiany jako wewnętrzny ład i harmonia, miał cechować każdego wyznawcę Chrystusa. Tym wewnętrznym pokojem chrześcijanin promieniuje na otoczenie. W tej koncepcji pokoju uderza brak odniesień do życia państwowego, co można tłumaczyć sytuacją chrześcijan w okresie przedkonstantyńskim. Wraz ze zmianą tej sytuacji, zmieniło się tez podejście autorów chrześcijańskich do pokoju, czego żywym dowodem jest św. Augustyn.
    The issue of peace was mentioned by patristic authors in various contexts. One of them is an interpretation of the expression "man of peace" (Ps 37:37) and, strictly connected to this expression, the blessing upon "peacemakers" (Matt 5:9). The textual analysis of the Pre-Constantinian Church Fathers proves that the above terms had a mainly moral meaning. Peace, conceived as internal order and harmony, had to be an element of the Christian personality,  an attribute of every follower of Christ. Every Christian should radiate this internal peace. In this conception, peace did not refer to the political realm, and that can be explained by the situation and status of Christian believers in the pre-Constantinian period. Once that situation was changed, the Christian authors’ approach to peace was changed as well, with St. Augustine being a good example and proof of that altered viewpoint.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2016, 30; 213-229
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg niezdolny do gniewu. Obrona apathei Boga w teologii aleksandryjskiej: Filon, Klemens i Orygenes
    A God Incapable of Anger. Defending the Apatheia of God in Alexandrian Theology: Philo, Clement and Origen
    Autorzy:
    Mrugalski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044636.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    gniew Boga
    biblijne antropomorfizmy
    apatheia
    wpływ greckiej filozofii na teologię chrześcijańską
    Filon Aleksandryjski
    Klemens Aleksandryjski
    Orygenes
    anger of God
    biblical anthropomorphisms
    influence of Greek philosophy on Christian theology
    Philo of Alexandria
    Clement of Alexandria
    Origen
    Opis:
    Starożytna Aleksandria to miejsce spotkania filozofii greckiej z Biblią. To tam powstało greckie tłumaczenie Biblii hebrajskiej zwane Septuagintą i to tam pojawiły się pierwsze filozoficzne komentarze do greckiego Pięcioksięgu. Wykształceni filozoficznie komentatorzy tekstu natchnionego natrafiali w nim jednak na wiele antropomorficznych przedstawień Boga, których nie mogli zaakceptować – właśnie ze względu na swe wykształcenie i kulturę filozoficzną, którą cenili tak samo jak swoją wiarę. Stwierdzenie, iż Bóg nie może posiadać ciała, gdyż jest transcendentny, oraz że nie może się gniewać, gdyż jest niecierpiętliwy, nie wyjaśnia kwestii, dlaczego w ogóle antropomorfizmy pojawiają się w tekście, który jest natchniony. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie, w jaki sposób aleksandryjscy myśliciele, żydowscy i chrześcijańscy, trzech pierwszych wieków naszej ery wyjaśniali fakt pojawienia się w Biblii antropomorficznych przedstawień Boga oraz jakie funkcje im przypisywali.
    Ancient Alexandria was the locus of an encounter between Greek philosophy and the Bible. It is where the Greek translation of the Hebrew Bible, the Septuagint, came into being, and also there that the first philosophical commentaries on the Greek Pentateuch appeared. The trained philosophers who examined this inspired text came across many anthropomorphic representations of God that they could not accept – precisely because of their education and their philosophical culture, which they valued as much as their faith. Yet insisting, for example, that God cannot have a body because He is transcendent, or that God cannot be angry because He is impassible, does nothing to explain why anthropomorphism occurs in the Bible. This article explores how the Alexandrian thinkers of the first three centuries CE, whether Jewish or Christian, explained the appearance of anthropomorphic representations of God in the sacred text, and the important functions they attributed to these controversial images.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 33; 279-314
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Book of Judith in the Works of Clement of Alexandria and Origen
    Autorzy:
    Candido, Dionisio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011199.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Buch Judith
    Kirchenväter
    Clemens von Alexandria
    Origenes
    Geschichte der Bibelauslegung
    book of Judith
    fathers of the Church
    Clement of Alexandria
    Origen
    history of biblical interpretation
    księga Judyty
    ojcowie Kościoła
    Klemens z Aleksandrii
    Orygenes
    historia interpretacji biblijnej
    Opis:
    Biblijna księga Judyty, będąca wytworem kultury żydowskiej, należy do greckiego kanonu Septuaginty. Niniejsze studium koncentruje się na wczesnych interpretacjach tej książki w tradycji wschodniego chrześcijaństwa, zwłaszcza w dziełach Klemensa z Aleksandrii i Orygenesa. Obydwa dzieła pokazują, jak twórczo i mądrze chrześcijaństwo wschodnie w drugim i trzecim wieku n.e. rozumiało postać tej tak wyjątkowej biblijnej bohaterki.
    The biblical book of Judith, a product of Jewish culture, belongs to the Greek canon of the Septuagint. The present study focuses on early interpretations of this book in the Eastern Christian tradition, particularly in the works of Clement of Alexandria and Origen. Through occasional quotations, both show how creatively and wisely Eastern Christianity of the second and third centuries CE understood the figure of this biblical, unique heroine.
    Das biblische Buch Judith, ein Produkt der jüdischen Kultur, gehört zum griechischen Kanon der Septuaginta. Diese Studie konzentriert sich auf die frühen Interpretationen dieses Buches in der ostchristlichen Tradition, insbesondere in den Werken von Clemens von Alexandria und Origenes. Beide Werke zeigen, wie kreativ und weise das östliche Christentum im zweiten und dritten Jahrhundert u. die Figur dieser einzigartigen biblischen Heldin verstehen.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 33-48
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Szkoły katechetyczne” we wczesnym chrześcijaństwie
    “Catechetical schools” in the Early Christianity
    Autorzy:
    Murawski, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340333.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nauczycielska działalność Justyna
    Klemensa Aleksandryjskiego
    Orygenesa
    szkoła w Aleksandrii i Cezarei Palestyńskiej
    Justin’s
    Clement of Alexandria’s
    and Origen’s educational work
    schools in Alexandria and the Palestinian Caesarea
    Opis:
    Catechetical institutions were established even in ancient Christianity. They were so-called theological schools, also called – among others by Eusebius – catechetical schools. They were founded by Christian thinkers, philosophers, who in this way wanted to make a contribution to evangelization. We know that such a school in Rome in the middle of the 2nd century was run by St Justin. However, the schools in Alexandria and the Palestinian Caesarea, and especially Origen’s educational and catechetical work in them, are best known. Both the Alexandrian and Caesarean schools raise discussions about their character among scholars. At present the opinion is dominant that not so much a catechetical school expressis verbis should be seen in them, but rather a missionary school for young people of pagan origin sympathizing with Christianity, where a kind of introduction to Christian religion was taught, and the teaching started from the common foundation of Greek philosophy. As such, it taught theological truths, preparing the pupils to pre-baptismal catechesis.
    Źródło:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2011, 3; 91-106
    2081-1829
    Pojawia się w:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metamorfozy Platońskiej „metafory słońca” (Respublica 509b) w hetero- i ortodoksyjnej teologii (I-III w.): gnostycyzm, Klemens z Aleksandrii i Orygenes
    The metamorphosis of the Platonic “metaphor of the sun” (Respublica 509b) in heterodox and orthodox theology (I-III centuries): gnosticism, Clement of Alexandria and Origen
    Autorzy:
    Mrugalski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612819.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Idea Dobra
    transcendencja Boga
    platonizm
    gnostycyzm
    Klemens Aleksandryjski
    Orygenes
    wpływ greckiej filozofii na chrześcijaństwo
    Idea of the Good
    transcendence of God
    platonism
    gnosticism
    Clement of Alexandria
    Origen
    the influence of Greek philosophy on Christianity
    Opis:
    The metaphor of the sun, in which Plato (Republic 509b) compares the idea of the Good to the sun that dwells above the earth yet affects the phenomena occurring on it, was an inspiration for both heretical and orthodox theology in the first Christian centuries. The Gnostics, Clement of Alexandria and Origen all believed that God, like the Platonic idea of the Good, is radically transcendent in relation to the world, but at the same time is the cause of everything that exists in it. Unlike Plato, who believed that the idea of the Good is knowable and can be the subject of science, the Christian theologians of the first centuries believed that God was like a blinding light. This means that God, according to them, though intelligible, is unknowable in His essence. Therefore, God cannot be the subject of science. Another modification of the Platonic metaphor was the introduction of the element of sunlight, to which the philosopher from Athens did not refer. For the Gnostics, the rays of the sun were “eons” – spiritual beings that existed in the space between the first principle of all things and the material world. For Clement and Origen, the light that comes from the sun was the Son – the power and wisdom of God. In contrast to the Gnostics, who believed in the progressive degradation of the spiritual world through successive emanations, the Alexandrian Fathers believed that the Son possessed all the knowledge of God and therefore revealed to man the true God. Yet the revelation of God by the Son, and even the grace that assists human beings in the process of learning about God, do not give man complete knowledge of the essence of God. Thus the Gnostics, Clement and Origen, despite some doctrinal differences, all accepted the concept of the radical transcendence of God on the ontological and epistemological levels.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 21-58
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theology as a Christian Gnosis in the First Three Centuries*
    Pojęcie teologii jako gnozy chrześcijańskiej w pierwszych trzech wiekach naszej ery
    Autorzy:
    Roux, René
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1913054.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-29
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Gnosis
    Gnosticism
    Theology
    regula fidei
    Irenaeus of Lyon
    Origen
    criterium veritatis
    orthodox doctrine of faith
    authentic "gnosis"
    Clement of Alexandria
    gnoza
    gnostycyzm
    teologia
    Ireneusz z Lyonu
    Klemens Aleksandryjski
    Orygenes
    prawdziwa „gnoza”
    ortodoksyjna doktryna wiary
    Opis:
    During the second and third centuries A.D., challenges from various gnostic groups forced mainstream Christianity to deepen its understanding of its core message. Partially reacting to gnostic teachings, Irenaeus of Lyon, Clement of Alexandria, and Origen all contributed to establishing the methods and contents of the authentic “gnosis,” i.e., the orthodox doctrine of faith, in its relationship to historical knowledge and its moral and spiritual endeavor. The importance given to the regula fidei as criterium veritatis manifests the fundamental desire to be faithful to the original experience of Jesus Christ.
    W II i III wieku n.e. wyzwanie, jakim była działalność różnych grup gnostyckich, skłoniło przedstawicieli głównego nurtu chrześcijaństwa do pogłębienia rozumienia swojego najważniejszego przesłania. Po części w reakcji na nauczanie gnostyków Ireneusz z Lyonu, Klemens Aleksandryjski oraz Orygenes przyczynili się do opracowania metod i treści prawdziwej „gnozy”, czyli ortodoksyjnej doktryny wiary, w jej relacji do wiedzy historycznej, a także wysiłków moralnych i duchowych. Znaczenie nadawane regula fidei jako criterium veritatis świadczy o fundamentalnym pragnieniu pozostania wiernym pierwotnemu doświadczeniu obecności Jezusa Chrystusa.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 75-83
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieskończoność Boga u Orygenesa: przyczyna wielkiego nieporozumienia
    The infiniteness of God in Origen: a great misunderstanding
    Autorzy:
    Mrugalski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612720.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    nieskończoność Boga
    moc Boga
    wiedza Boga
    filozofia patrystyczna
    Orygenes
    Filon z Aleksandrii
    Klemens z Aleksandrii
    wpływ greckiej filozofii na chrześcijaństwo
    Platon
    Arystoteles
    Plotyn
    the infiniteness of God
    the power of God
    the knowledge of God
    patristic philosophy
    Origen
    Philo of Alexandria
    Clement of Alexandria
    the influence of Greek philosophy on Christianity
    Plato
    Aristotle
    Plotinus
    Opis:
    Many historians of ideas – philosophers and theologians – believe that the first thinker to introduce the concept of a positive understanding of the infiniteness of God was Plotinus. In Greek philosophy, however, something infinite was understood as “unfinished” and therefore “imperfect”. All the same, according to many scholars, Christianity took the concept of the infiniteness of God precisely from the founder of neo-Platonism. One of the reasons for which researchers of the doctrines of the ancient world persist in this thesis even today is the fact that, in the writings of Origen – who lived at the time of Plotinus – we find the expressions which might give readers the impression that God’s power is finite, since God brought into existence a finite number of created beings. This article argues that this widely-held interpretation is wrong. Philo and Clement, a Jewish and a Christian thinker, both of Alexandria – from whose doctrines Origen borrowed abundantly – wrote of an infinite God before Origen did. In the surviving works of Origen, moreover, he nowhere states explicitly that God’s power is finite, although it is true that, according to him, God created a finite number of creatures. The controversial thesis of a finite God is found only in fragments written by ancient critics of Origen’s teaching. A detailed analysis of Origen’s own original pronouncements on the nature, power and knowledge of God leads one to the conclusion that the fragments that have led many historians of ideas into confusion, either do not represent the views of Origen himself or present Origen’s teachings inaccurately. Moreover, in Origen’s surviving Greek writings, we find the term ¥peiron used in reference to God. This is precisely the term used by Greek philosophers to designate infinity. We may posit, then, that the concept of the infiniteness of God, positively understood, was born of the encounter of Greek philosophy with the Bible – that is, with the Jewish and Christian doctrines of the first centuries of the common era. Origen, who came slightly later, continued the thought of his predecessors and does not contradict them anywhere in his surviving works. What remains to be examined is the question of whether Plotinus himself made use of the work of Jewish and Christian thinkers in forming his doctrine of an infinite God, rather than those thinkers leaning on Plotinus, as is usually assumed.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 437-475
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stwarzanie wieczne i poza czasem. Filozoficzne źródła koncepcji "generatio aeterna" Orygenesa
    Eternal and Timeless Creation: The Philosophical Sources of Origens Concept of "Generatio Aeterna"
    Autorzy:
    Mrugalski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044519.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    czas
    wieczność
    odwieczne stwarzanie świata
    odwieczne rodzenie Logosu
    medioplatonizm
    filozofia patrystyczna
    Platon
    Timajos
    Filon z Aleksandrii
    Orygenes
    time
    eternity
    eternal creation of the world
    eternal generation of the Logos
    patristic philosphy
    Middle Platonism
    influence of Greek philosophy on Christianity
    Plato
    Timaeus
    Philo of Alexandria
    Origen
    Opis:
    Dialog Platona Timajos, uznawany przez uczonych za „Biblię Platoników”, był interpretowany alegorycznie już w Starej Akademii (IV w. przed Chr.). W epoce hellenistycznej (I–III w. po Chr.) natomiast, w kręgach filozofów zwanych medioplatonikami, toczyła się poważna dyskusja na temat tez, które w nim się pojawiają. Zasadnicza kwestia dotyczyła tego, czy świat powstał w czasie, czy też istnieje ab aeterno. Większość filozofów medioplatońskich uważała, że świat musi być odwieczny. W dyskusji tej, począwszy od I w. po Chr., uczestniczyli również platonicy żydowscy i chrześcijańscy, tacy jak Filon Aleksandryjski, Klemens Aleksandryjski i Orygenes. W ich opinii Bóg, ponieważ jest niezmienny a zarazem dobry, nie zaczął działać dopiero w momencie stworzenia świata. Pismo Święte stwierdza jednak, że świat zaczął istnieć w czasie. W związku z tym, postulowani oni odwieczne rodzenie świata idei (kosmos noetos), który jako świat myśli Boga, istnieje ab aeterno w Boskim Logosie. Koncepcja generatio aeterna (czyli odwiecznego rodzenia Syna przez Ojca), którą znajdujemy w dziełach Orygenesa, jest związana z prowadzoną w tym czasie dyskusją na temat wieczności świata. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie tej dyskusji i uwypuklenie zależności, jakie zachodzą między argumentami stawianymi przez medioplatoników, a tymi, które znajdujemy w różnych hipotezach Orygenesa.
    Timaeus, a dialogue of Plato regarded by scholars as “the Platonists’ Bible”, was interpreted allegorically even in the time of the Old Academy (4th century BCE). In the Hellenistic period (1st-3rd centuries CE), especially among the philosophers known as Middle Platonists, there was great debate over the theses that appear in it. The main question was whether the world was created in time or ab aeterno, and most of the Middle Platonic philosophers believed that the world must be eternal. By the first century CE, this discussion had also been joined by Jewish and Christian Platonists such as Philo of Alexandria, Clement of Alexandria and Origen. In their opinion, God, because he is unchanging but at the same time good, must not have started to operate only at the moment of the creation of the world, but before. Yet the Scriptures state that the world began to exist at a particular point in time. Therefore, Christian Platonists postulated the eternal generation or production of the world of ideas (kosmos noetos), which, since it is the world of God’s thoughts, exists ab aeterno in the Divine Logos. The concept of generatio aeterna (that is, the eternal generation of the Son by the Father), which we find in Origen’s works, is related to this ongoing discussion about the eternal nature of the world. This article aims to present the facets of this ancient debate while emphasizing the links between the arguments advanced by the Middle Platonists and those found in the various hypotheses of Origen.  
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 35; 373-418
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Potentia dei absoluta et potentia dei ordinata u Orygenesa? Nowa próba wyjaśnienia kontrowersyjnych fragmentów De principiis
    Potentia dei absoluta et potentia dei ordinata in Origen? A new attempt to explain the controversial fragments of De principiis
    Autorzy:
    Mrugalski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612076.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Orygenes
    moc Boga
    potentia Dei absoluta
    potentia Dei ordinata
    nieskończoność Boga
    transcendencja Boga
    niepoznawalność Boga
    mądrość Boga
    Filon z Aleksandrii
    filozofia patrystyczna
    wpływy filozoficzne na doktrynę chrześcijańską
    Origen
    power of God
    infinity of God
    transcendence of God
    unknowability of God
    wisdom of God
    Philo of Alexandria
    patristic philosophy
    philosophical influences on Christian doctrine
    Opis:
    The medieval dispute over the absolute and the ordered, power of God (potentia Dei absoluta et potentia Dei ordinata) began with a tract by Peter Damian entitled De divina omnipotentia. One of the questions posed in this work was whether God could indeed do everything, including those things that God did not in fact do. The same question, and a similar answer, appears in Origen’s work Contra Celsum: God can do everything except that which is evil. The impossibility of doing evil, however, does not diminish the omnipotence of God, because evil, is by its very nature, non-being. Beyond that, Origen, in numerous statements appearing in his exegetical works, distinguishes between the absolute power of God, which is infinite, and the power of God that creates the world and operates within it, which has a certain God-given limit – that is, this power is adapted to the abilities of the creatures who receive it. The purpose of this article is to show that, in the light of the distinction of the potentia Dei absoluta and the potentia Dei ordinata, fragments of De principiis (II 9.1 and IV 4.8), in which a finite world and finite power of God are posited, can be interpreted in a new way. Many contemporary scholars, on the basis of these fragments, conclude that Origen inherited from the Greek philosophers a negative understanding of infinity as something imperfect, but the analysis carried out in this article shows something different. In talking about a certain range of God’s power, which is available to creatures, or in which creatures participate only partially, Origen does not actually exclude the proposition that, in God himself, power – existing in an absolute way – can be infinite.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 493-526
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apostola Apostolorum : Maria Magdalena w nauczaniu Ojców Kościoła
    Apostola Apostolorum : Mary Magdalene in the teaching of the Church Fathers
    Autorzy:
    Krawczyk, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042884.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Maria Magdalena
    apostołka Apostołów
    ojcowie Kościoła
    Ambroży
    Augustyn
    Grzegorz Wielki
    Grzegorz z Tours
    Orygenes
    Hieronim
    Hipolit Rzymski
    Hilary z Poitiers
    Paulin z Noli
    Jan Chryzostom
    Klemens Aleksandryjski
    Mary Magdalene
    apostle of the Apostles
    fathers of the Church
    Ambrose
    Augustine
    Gregory the Great
    Gregory of Tours
    Origen
    Jerome
    Hilary of Poitiers
    Pauline of Nola
    John Chrysostom
    Clement
    of Alexandria
    Roman Hippolytus
    Opis:
    Pope Francis, announcing his decision to raise the rank of liturgical celebrations dedicated to Mary Magdalene, wanted to recall this exceptional figure in the history of the Church, whose example of life emanates also on the present community. It is also an opportunity to clear up the misunderstandings surrounding her life. It is possible after getting acquainted with the teaching of the Fathers of the Western Church on St. Mary Magdalene and her unique mission as “apostle of the Apostles”.
    Papież Franciszek, ogłaszając swoją decyzję o podniesieniu do rangi święta obchodów liturgicznych dedykowanych Marii Magdalenie, chciał przypomnieć o tej wyjątkowej postaci w historii Kościoła, której przykład życia emanuje także na obecną wspólnotę. Jest to również okazja do wyjaśnienia nieporozumień związanych z jej życiem. Jest to możliwe po zapoznaniu się z nauczaniem ojców Kościoła Zachodniego odnoszącym się do św. Marii Magdaleny i jej wyjątkowej misji jako „apostołki Apostołów”.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 151-160
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies