Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Niezawisłość sędziowska" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Kryzys społecznego zaufania do sądów
The Crisis of Social Confidence toward Courts
Autorzy:
Daniel, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137399.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
judge
legal consciousness
judical independence
mass−media
crisis of judicature
prestige of courts
legal culture
judicial journalism
court
sąd
sędzia
świadomość prawna
niezawisłość sędziowska
kryzys sądownictwa
kultura prawna
media
prestiż sądów
sądowe dziennikarstwo
Opis:
One of the most striking changes we have already observed in the Polish society is a rapid decrease of social confidence toward courts and judges. As some studies have revealed, society under communism and during the first decade after its collapse had a rather positive attitude toward courts. That attitude towards judicial practice became increasingly critical at the end of nineties when the percentage of positive opinions of judicial decisions dropped to the level below 60%. A 2000 study carried out on a national sample by a group of scholars from the Department of the Sociology of Law of the Jagiellonian University indicated that only 29% of Poles positively evaluated decisions in civil courts and only 24% of them thought that sentences in criminal courts were fair. The respondents indicated the following as most significant reasons for injustice in courts: corruption (involving judges, prosecutors, solicitors in particular as well as court officials), bad, unfair law, distressing delay in adjudication and political preassure exerted on judges. The explanation of this apparent paradox - little social confidence in court and judges in the democratic Poland - lies probably not so much in the individual experience with courts but is created by the way in which media present courts and judges, very often concentrating on the negative aspects of their activity. According to majority of judges who took part in the study of 2000, journalists who work as intermediaries between the court and society are often unwilling to present objective or positive aspects of court activity. It should be noted that such, not always just, criticism can undermine the social confidence toward administration of justice and thus to the whole social order.
Wyniki szeregu badań sondażowych przeprowadzonych w ostatniej dekadzie, włączając w to badania Katedry Socjologii Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w 2002 roku ukazały znaczący spadek społecznego zaufania do sądów oraz samych sędziów, pełniących główną rolę w sądowym wymierzaniu sprawiedliwości. Badania te ujawniły, że zdecydowana większość respondentów krytycznie ocenia wyroki sądów powszechnych (zarówno karnych jak cywilnych), a także wyraża przekonanie, że w sądach ludzie nie są traktowani jednakowo, a sędziowie sprzeniewierzają się zasadzie niezawisłości. Należy przy tym podkreślić, że uzyskane wyniki zasadniczo nie potwierdziły hipotezy o wpływie osobistych kontaktów z sądem na poglądy o funkcjonowaniu wymiaru sprawiedliwości. Podjęta próba wyjaśnienia powodów, dla których społeczeństwo polskie przestało obdarzać sądy zaufaniem, pozwala przyjąć, że wśród przyczyn tego zjawiska znajduje się m.in. brak społecznej akceptacji dla stanowionego prawa, krytyczne nastawienie wobec państwa i jego organów, czynniki obiektywne związane z funkcjonowaniem sądów, w tym niedofinansowanie sądownictwa i przewlekłość w rozpoznawaniu spraw oraz krytyczne przekazy medialne. Odpowiedzi respondentów wskazują, że media są podstawowym źródłem informacji o sądach i sędziach. Wskazują również, że przekazy te nastawione są przede wszystkim na poszukiwaniu sensacyjnych i kontrowersyjnych rozstrzygnięć oraz ujawnianiu nieprawidłowości w funkcjonowaniu sądów i w zachowaniu sędziów. Efektem jest społecznie szkodliwe podważanie społecznego zaufanie do sądów. Zjawisko kształtowania przez media negatywnych opinii o sądach i sędziach budzi również poważne zaniepokojenie samych sędziów.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2007, 2(185); 61-82
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resort sprawiedliwości ZSRR w świetle sprawozdania polskiej delegacji (1956)
Ministry of justice of the ussr under report of polish delegation (1956)
Autorzy:
Stawarska-Rippel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444096.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Ministerstwo Sprawiedliwości ZSRR
niezawisłość sędziowska
Departament Nadzoru Sądowego Ministerstwa Sprawiedliwości
Polska Ludowa
Ministry of Justice USSR
judicial independence
Department of Judicial Control in the Ministry of Justice
People’s Republic of Poland
Opis:
W Archiwum Akt Nowych w Warszawie zachował się dokument będący sprawozdaniem polskiej delegacji Ministerstwa Sprawiedliwości z pobytu (1956) w ZSRR. Daje on możliwość przyjrzenia się pewnym aspektom funkcjonowania resortu sprawiedliwości ZSRR niejako od wewnątrz, zza kulis. Dokument jest też przyczynkiem do poszukiwania analogii albo odmienności w funkcjonowaniu resortu sprawiedliwości PRL, zwłaszcza w okresie stalinowskim, kiedy po politycznie przełomowym roku 1948 nastąpiło przyspieszenie upodabniania wszelkich rozwiązań do wzorów radzieckich.
In the Central Archives of Modern Records in Warsaw a document is preserved which is a report produced by a Polish delegation from the Ministry of Justice regarding its recent visit to the USSR. It gives us an opportunity to look behind the scenes of the Ministry of Justice of the USSR and understand how it functioned. This document contributes to the search for analogies or differences in the functioning of the Ministry of Justice People’s Republic of Poland, in the Stalinist period, when the political breakthrough of 1948 accelerated the convergence of all solutions to the Soviet model
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/1; 101-113
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The First Amendment to the President’s Ordinance of 6 Feb. 1928. The Statute on the Structure of Common Courts of Law as a Subject of the Sejm Debate in 1928. Selected Problems
Autorzy:
Malec, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619217.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administration of justice
Statute on the Structure of Common Courts of Law
law codification
Sejm of the second term of office
Second Republic of Poland
inter-war Poland
constitutional improvement referred to as Sanation (Sanacja)
wymiar sprawiedliwości
prawo o ustroju sądów powszechnych
kodyfikacja prawa
Sejm II kadencji
II Rzeczpospolita
okres międzywojenny w Polsce
sanacja
zasada nieusuwalności sędziów
niezawisłość sędziowska
Opis:
The first all-Poland Statute on the Structure of the Common Courts of Law was initially being elaborated in the Second Republic’s Codification Commission but eventually it assumed a final form of Ordinance issued by the Republic’s President on 6 Feb. 1928. The Ordinance was equipped with the force of law. When compared with the provisions of the March Constitution of 1921, the regulations of the Ordinance diminished in particular the scope of the principle of irremovability of judges from their office. This gave rise to the dissatisfaction of the milieu of lawyers, and particularly the judges. The works on the amendment to the Ordinance were started prior to the Ordinance coming into force, and namely they started when there were filed with the Sejm the amendment projects drafted by the clubs of deputes, and specifically inter alia by the Parliamentary Association of Polish Socialists, by the National Club, by the Polish Peasant Party “Liberation” and the Party of Peasants. Also the Ministry of Justice emphasized the need for amending the Ordinance. In view of the fact that the calendar of Sejm debates did not foster the work of the Juristical Commission (the Sejm session being adjourned in June 1928), the National Club decided, in November 1928, to file the Bill on the postponing (by one year) the coming into force of the enactment of common courts of law structure. In the Sejm, the Bill was subjected to the debate during three sessions and eventually the lower house passed the law on the postponing (until 30 January 1930) the coming into force of the new provisions. However, this enactment failed to come under consideration of the Republic’s Senate. As a result, despite the alleged victory of the Sejm in its struggle with the executive power, the Ministry of Justice implemented its own image of the new organization of the administration of justice and, while exploiting the temporary suspension of the principle of irremovability of judges, got rid of those of them whose views did not comply with the political line promoted by the Sanation (Sanacja)  Camp. Among those who were dismissed there was the First President of the Supreme Court W. Seyda and other Supreme Court judge A. Mogilnicki, known for his critical attitude toward the new provisions. The dismissal of W. Seyda caused a considerable critical reaction of the public and even induced the National Democratic Party members to try to pass the vote-of no confidence vis-à-vis Minister of Justice S. Car who was responsible for the introduction of the 6 Feb. 1928 Ordinance and for making staff changes in the judicature. In February 1929, the question of amendment was again subjected to the debate of the parliament which finally adopted, on 4 March 1929, the Statute that liberalized a series of contested principles. Yet despite this, the hopes for further changes in the system of administration of justice were shattered by next alterations that were introduced, and particularly those of August 1932, which laid out the tendency to further interfering by the Ministry with the independence of judiciary. It was, inter alia, W. Makowski who, during the December debate on the administration of justice, expressed his criticism to the principle of the separation of powers and the concept of preserving balance between them. These last ideas were reflected in the ever more energetic works that tended toward the drafting of a new Constitution. When the latter was in fact adopted, it rejected the principle of separation and the balancing of powers.
Pierwsze w II Rzeczypospolitej ogólnopolskie prawo o ustroju sądów powszechnych, choć było przedmiotem prac prowadzonych w Komisji Kodyfikacyjnej II Rzeczypospolitej, to przybrało ostateczną postać rozporządzenia Prezydenta RP z mocą ustawy z dnia 6 lutego 1928 r. Jego treść, a w szczególności zmniejszenie w porównaniu z Konstytucją marcową z 1921 r. zakresu nieusuwalności sędziowskiej, od razu wzbudziła niezadowolenie środowiska prawników, w tym zwłaszcza sędziów. Prace nad nowelizacją rozporządzenia rozpoczęły się jeszcze przed jego wejściem w życie, gdy do Sejmu II kadencji trafiły projekty klubów poselskich, miedzy innymi Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów, Klubu Narodowego, PSL „Wyzwolenie” i Stronnictwa Chłopskiego. Na potrzebę korekty przepisów zwracało uwagę także Ministerstwo Sprawiedliwości. Wobec niesprzyjającego dla sejmowej Komisji Prawniczej kalendarza obrad (przerwanie sesji sejmowej w czerwcu 1928 r.) w listopadzie 1928 r. zdecydowano o zgłoszeniu (Klub Narodowy) projektu ustawy o odroczeniu o jeden rok wejścia w życie prawa o ustroju sądów powszechnych. Debacie nad tym projektem Sejm poświęcił trzy posiedzenia, by ostatecznie 18 grudnia 1928 r. uchwalić ustawę odraczającą wejście w życie nowych przepisów do 1 stycznia 1930 r. Ustawą nie zdążył jednak zająć się Senat RP. W rezultacie, mimo pozornego zwycięstwa Sejmu w toczonej w parlamencie II kadencji walki z władzą wykonawczą, Ministerstwo Sprawiedliwości zrealizowało swoją wizję nowej organizacji wymiaru sprawiedliwości i pozbyło się, korzystając z czasowego zawieszenia zasady nieusuwalności sędziów, osób nieodpowiadających linii politycznej obozu sanacyjnego, w tym między innymi sędziów Sądu Najwyższego (wśród nich I Prezesa SN W. Seydy i krytyka nowych przepisów A. Mogilnickiego). Dymisja W. Seydy wywołała duży rezonas, a nawet skłoniła ugrupowania endeckie do podjęcia próby przeforsowania votum nieufności dla odpowiedzialnego za wprowadzenie rozporządzenia z dnia 6 lutego 1928 r. i zmiany kadrowe w sądownictwie, dotyczące zwłaszcza zwolenników endecji, ministra sprawiedliwości S. Cara. Choć w lutym 1929 r. sprawa nowelizacji wróciła pod obrady parlamentu, który ostatecznie uchwalił 4 marca 1929 r. ustawę liberalizującą wiele zasad, to nadzieje na dalszą zmianę systemu wymiaru sprawiedliwości przekreśliły kolejne zmiany, w tym zwłaszcza przeprowadzona w sierpniu 1932 r., wytyczająca między innymi kierunek dalszego ingerowania w zasadę niezawisłości sędziowskiej. Krytyka podziału i równowagi władz, wyrażona podczas grudniowej debaty nad systemem wymiaru sprawiedliwości między innymi przez W. Makowskiego, znajdowała swoje odzwierciedlenie w coraz bardziej aktywnych pracach nad nową konstytucją, ostatecznie zasadę tę odrzucającą.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem upolitycznienia khmerskiego wymiaru sprawiedliwości jako narzędzia przemocy prawnej wobec środowisk antyrządowych
The Politicisation of the Khmer Judiciary as a Means of Inflicting Legal Violence on Government Opponents
Autorzy:
Soja, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092085.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Political changes
Judicature
Judge independence
Democracy
Civil service reform
Political parties
Abuse
Legal system
Foreign policy
Pressure groups
Przemiany polityczne
Sądownictwo
Niezawisłość sędziowska
Demokracja
Reforma administracji publicznej
Partie polityczne
Przemoc
System prawny
Polityka zagraniczna
Grupy nacisku
Opis:
W 2018 r. mija dokładnie ćwierć wieku od przeprowadzenia pierwszych w historii Kambodży demokratycznych wyborów do parlamentu. Transformacja ustrojowa i związane z nią przyjęcie zasad państwa demokratycznego w miejsce ideologii komunistycznej stały się przyczynkiem do próby wdrożenia szerokiego pakietu reform, które miały objąć również gałąź judykatury. Niezawisłe sądy, jako jeden z filarów nowoczesnej państwowości, są gwarantem praworządności i utrzymania zrównoważonych relacji pomiędzy wszystkimi elementami monteskiuszowskiej koncepcji trójpodziału władzy. Leżąca u podstaw tej idei w odniesieniu do władzy sądowniczej zasada rządów prawa została w Kambodży porzucona na rzecz coraz silniejszej dominacji tamtejszych elit z ramienia Kambodżańskiej Partii Ludowej. Z czasem przejęły one kontrolę nad wymiarem sprawiedliwości, wykorzystując jego instrumenty do zwalczania działalności opozycji oraz doprowadzając w ten sposób do całkowitego upolitycznienia sądów. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie ewolucji tego procesu wraz ze wskazaniem na jego implikacje oraz identyfikację przyczyn, z powodu których w państwie doszło do wykształcenia się nowej formy opresji, jaką jest przemoc prawna.(abstrakt oryginalny)
2018 marks the passage of a quarter century since the first democratic parliamentary elections were held in Cambodia. The country's political transformation and the replacement of communist ideology with democratic rule of law were accompanied by efforts to implement wide-ranging reforms that also spanned the judiciary. As one of the pillars of modern statehood, independent courts are a guarantee of lawfulness and of maintaining balanced relations between all three components of Montesquieu's separation of powers. The principle of rule of law underlying judiciary power was abandoned in Cambodia in favour of the increasing domination of elites associated with the Cambodian People's Party. They eventually took over control of the country's justice system, using legal instruments to keep the opposition down, which has led to the politicisation of courts. The article describes this process and points to its implications while seeking to identify the reasons why Cambodia has seen the emergence of a new type of oppression in the form of legal violence.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 193-218
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Optional Declarations Regime as a Lawful Tool to Develop the Jurisprudential Interaction Between the African Court on Human and Peoples’ Rights and the National Authorities
Reżim deklaracji fakultatywnych jako instrument interakcji między państwami i Afrykańskim Trybunałem Praw Człowieka
Autorzy:
Wasiński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596880.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
human rights in Africa
impartiality of international judges
independence of international courts
prawa człowieka w Afryce
bezstronność sędziowska
niezawisłość trybunałów międzynarodowych
Opis:
The starting point for this paper is the problem of limited individual access to the African Court on Human and Peoples’ Rights under Article 5(3) and Article 34(6) of the Protocol to the African Charter on Human and Peoples’ Rights on the Establishment of the Court. While such a restriction imposed upon its personal jurisdiction is a standard element of political constraint introduced by states to protect their interests, it is argued that the aforementioned provisions may be also perceived differently, namely as constituting a platform enabling dialogue between the judicial organ and the sovereigns. It is asserted in particular that judges of the Court may stimulate expansion of the individual access striking a fair balance between the tendency to interpret human rights obligations of the states progressively and the relevant policy considerations echoing the more conservative approach in their perception of human rights. The paper presents such a judicial tactic as reflecting a particular environment of the international society and possibly remaining in line with international law of treaty interpretation and judicial impartiality.
Dostęp jednostek do Afrykańskiego Trybunału Praw Człowieka jest ograniczony o tyle, że mogą one występować ze skargami jedynie przeciwko państwom, które złożyły stosowną deklarację fakultatywną. Artykuł dowodzi, że takie ograniczenie właściwości ratione personae sądu międzynarodowego może być traktowane jako rozwiązanie prowadzące do swoistego dialogu między Trybunałem a państwami afrykańskimi. W szczególności sędziowie Trybunału mogą świadomie stymulować procesy decyzyjne prowadzące do składania deklaracji fakultatywnych. W tym celu, w procesie interpretacji praw człowieka gwarantowanych w Karcie z Bandżulu, konieczne jest zachowanie równowagi między progresywną wykładnią pro homine a podejściem zachowawczym, zazwyczaj preferowanym przez państwa. Taka taktyka orzecznicza odzwierciedla szczególne cechy społeczności międzynarodowej, nie narusza bezstronności sędziowskiej oraz daje się pogodzić z normami prawa międzynarodowego o interpretacji traktatów.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2017, 105; 125-147
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formalne prawo odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów sądów powszechnych
Formal law of disciplinary responsibility of the judges of the common courts
Autorzy:
Gudowska-Natanek, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524905.pdf
Data publikacji:
2018-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
niezawisłość sędziowska
odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów
prawo do sądu
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie procesowego prawa odpowiedzialności dyscyplinarnej, jakiej podlegają sędziowie sądów powszechnych, w odniesieniu do konstytucyjnej zasady niezawisłości sędziowskiej. Omawiane są w tym kontekście formalne aspekty procedury sędziowskiej odpowiedzialności dyscyplinarnej, a zwłaszcza dotyczące wszczęcia postępowania, rozpoznania sprawy dyscyplinarnej, zbiegu postępowań, odwołania oraz wzruszenia prawomocnego orzeczenia. Zagadnienie to posłuży w wyjaśnieniu funkcji postępowań dyscyplinarnych, w stosunku do konstytucyjnego prawa do sądu, wraz ze wskazaniem ewentualnych korekt w obecnie uregulowanych przepisach.
The purpose of this article is to present the process of disciplinary liability that the judges of the common courts are subject to especially in relation to the constitutional principle of judges’ independence. In this context, they are discussed the formal aspects of the disciplinary procedure, particularly those concerning initiation of proceedings, recognizing the disciplinary case, joinder of proceedings, appeal and resumption of final judgment. This issue will be used to answer the question, what the function is and what disciplinary proceedings are for in relation to constitutional right to a fair trial and also whether current legislation needs corrections.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 1 (41); 153-170
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezawisłość sądów a odpowiedzialność wymiaru sprawiedliwości w świetle nowego zarządzania publicznego
Independence of courts and accountabilityof justice in the light of new public management
Autorzy:
Odlanicka-Poczbutt, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/321578.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
zarządzanie publiczne
sądownictwo powszechne
niezawisłość sędziowska
odpowiedzialność prawna
odpowiedzialność menedżerska
public management
common judiciary
judge independence
legal responsibility
managerial accountability
Opis:
Zastosowanie szeregu mniej lub bardziej rygorystycznych mechanizmów rozliczalności opracowanych w celu oceny i poprawy funkcjono-wania wymiaru sprawiedliwości z punktu widzenia menedżerskiego spowodo-wało powstanie napięć wyrażających się w konflikcie wartości niezawisłości w stosunku do wydajności. Celem artykułu była analiza koncepcyjnych fundamentów odpowiedzialności prawnej i odpowiedzialności menedżerskiej oraz identyfikacja istotnych rozbieżności w obu podejściach. Zakres artykułu objął również rozważania dotyczące idei rozliczania odpowiedzialności z teoretycznego i praktycznego punktu widzenia na podstawie przykładów sądów w Hiszpanii, Finlandii i we Włoszech.
The application of a series of more or less rigorous accountability mechanisms developed to assess and improve the functioning of the judiciary from a managerial point of view has created tensions in the conflict of values of independence in relation to performance. The aim of the article was to analyze the conceptual foundations of legal accountability and managerial accountability and to identify significant discrepancies in both approaches. The scope of the article also included considerations regarding the idea of accounting for responsibility from a theoretical and practical point of view based on examples of courts in Spain, Finland and Italy.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 121; 383-395
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Did Totalitarian Experience Shape Democratic Norms? Struggle for the Independence of the Polish Judiciary and its Results: Conclusions from Talks with Professor Adam Strzembosz
Autorzy:
Stanisław, Zakroczymski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902875.pdf
Data publikacji:
2019-09-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Communist Poland
judicial independence
“Solidarity”
Adam Strzembosz
Polska Ludowa
niezawisłość sędziowska
“Solidarność”
Opis:
This paper is a confrontation of the statements made by eminent Polish Professor of Law, Adam Strzembosz, in the interview published in the form of a book Między prawem i sprawiedliwością, with the views presented in the legal, historical, and sociological literature. I describe the ways judicial independence was limited in Communist Poland, and the strategies judges undertook to counteract that phenomenon. Special emphasis is put on the attitude of the “Solidarity” movement towards this problem and the judge’s behavior under Martial Law. In conclusion, I try to prove that the post-totalitarian trauma in Polish judiciary provoked an “over-sensitivity” in regard to the judicial independence.
Źródło:
Studia Iuridica; 2019, 80; 421-438
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Judges’ disciplinary liability for apparent and flagrant contempt of provisions of law versus principle of judicial independence
Odpowiedzialność dyscyplinarna sędziego za oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawa a zasada niezawisłości sędziowskiej
Autorzy:
Krajnik, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359721.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
odpowiedzialność dyscyplinarna
niezawisłość sędziowska
przewinienie służbowe
oczywista i rażąca obraza przepisów prawa
sądownictwo dyscyplinarne
disciplinary liability
judicial independence
company-related misdeed
apparent and flagrant contempt of the provisions of law
disciplinary courts
Opis:
The article aims to present the issue of the limits of a judge’s disciplinary liability for a company-related misdeed in the form of apparent and flagrant contempt of the provisions of law limited by the principle of judicial independence. Due to the fact that the principle of statutory determination of an act is not applicable in disciplinary law, the sphere is shaped by disciplinary case law, in particular by the judgments of the Supreme Court-Disciplinary Court, which are thoroughly analysed. This makes it possible to indicate tendencies occurring in case law and develop the author’s own stance taking into account the latest amendments to the Act: Law on the common courts system, which can be translated into the need to increase the protection of judicial independence and a more restrictive approach to the use of the instrument of disciplinary liability towards judges who commit apparent and flagrant contempt of the provisions of law in the sphere of adjudication.
Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie problematyki granic odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego za przewinienie służbowe w postaci oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa limitowanych przez zasadę niezawisłości sędziowskiej. Ze względu na nieobowiązywanie w prawie dyscyplinarnym zasady ustawowej określoności czynu sfera ta kształtowana jest przez orzecznictwo dyscyplinarne, w szczególności judykaty Sądu Najwyższego-Sądu Dyscyplinarnego, które zostały poddane szczegółowej analizie. Pozwoliło to na wskazanie tendencji występujących w orzecznictwie oraz wypracowanie własnego stanowiska, uwzględniającego także najnowsze zmiany w ustawie Prawo o ustroju sądów powszechnych, przekładające się na potrzebę wzmożenia ochrony niezawisłości sędziowskiej, a tym samym bardziej restrykcyjnego podejścia do operowania instrumentem odpowiedzialności dyscyplinarnej wobec sędziów dopuszczających się oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa w sferze orzeczniczej.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 3; 97-118
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka słów o niezawisłości sądowej wedle art. 77-78 Konstytucji polskiej
A few words about judicial independence according to Articles 77-78 of the Polish Constitution of 1921
Autorzy:
Starzyński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498816.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
sąd
sędzia
niezawisłość sędziowska w konstytucjach europejskich
niezawisłość sędziowska w Konstytucji marcowej z 1921 r.
court of law
judge
judicial independence in European constitutions
judicial independence in the March Constitution of 1921
Opis:
Artykuł ukazał się na łamach „Czasopisma Sędziowskiego” w 1931 r. Jest głosem jednego z najwybitniejszych konstytucjonalistów polskich, powszechnie szanowanego i uważanego za nestora wśród konstytucjonalistów, prof. Stanisława Starzyńskiego (1853-1935). Pozycję tego uczonego z Uniwersytetu Lwowskiego potwierdzają liczne opinie z epoki, w tym także to, że był on stałym konsultantem projektów konstytucji oraz wszelkich zmian w niej. Starzyński był mistrzem Ludwika Ehrlicha, którego artykuł przedrukowujemy niżej. W artykule prof. Starzyński koncentruje się na fundamencie trzeciej władzy czyli gwarancji niezawisłości i powiązanej z nią gwarancji nieusuwalności. Pomija kwestię powoływania sędziów, bo ta nie interesowała ustrojodawców XIX-wiecznych i XX-wiecznych – była drugorzędna w stosunku do fundamentalnej zasady niezawisłości i wynikającej z niej nieusuwalności. Gwarantowały je wszystkie konstytucje państw demokratycznych i praworządnych. W artykule dokonano jedynie drobnych korekt, wynikających z różnic w pisowni w 1931 i 2019 r., które służą większej czytelności tekstu.
The article was published in the „Czasopismo Sędziowskie” (“Magazine of the Judges”) in 1931. This is an intervention of Professor Stanisław Starzyński – one of the greatest Polish constitutionalists of the era who is widely respected and considered a nestor among constitutionalists. The position of this scholar from the University of Lwów is confirmed by numerous opinions from the era, including the fact that he was a permanent consultant with regard to drafts of the constitution and any modifications therein. Starzyński was a teacher of Ludwik Ehrlich whose article we reprint above. In the reprinted article, the scholar focuses on the foundation of the third power, i.e. the guarantee of independence and the associated guarantee of irremovability. He omits an issue of the appointment of the judges because this did not interest the nineteenth-century and the twentieth-century constitution-makers – it was secondary to the fundamental principle of independence and the irremovability resulting therefrom. All constitutions of democratic and law-abiding states guaranteed them.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2019, 2, 2(4); 381-386
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw jednostajności orzecznictwa
Against the uniformity of the case law
Autorzy:
Allerhand, Maurycy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498923.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
orzecznictwo sądowe
Sąd Najwyższy
ujednolicanie orzecznictwa
niezawisłość sędziowska
case law
Supreme Court
unification of the jurisprudence
judicial independence
Opis:
Artykuł jest interwencyjnym głosem wybitnego prawnika na temat tendencji ujednolicania orzecznictwa w okresie II RP poprzez działalność SN. Opublikowany został w „Głosie Prawa” z 1929 r. w numerze 9-10. Nie był to pierwszy głos w tej sprawie. Już w pierwszym roku wydawania „Głosu Prawa” kwestię tę poruszył w ważnym i interesującym artykule pt. O Sąd Najwyższy redaktor Anzelm Lutwak (zob. „Głos Prawa” 1924, nr 9-10 i 11-12). Po opublikowaniu opinii prof. Allerhanda do „Głosu Prawa” napłynęło kilka polemik, w tym podnosząca kontrargumenty polemika adwokata warszawskiego Czesława Poznańskiego pt. O jednolitość judykatury („Głos Prawa” 1925, nr 13-16, s. 288-291). Była to po części polemika z tezami dr. Lutwaka, ale – jak tenże zaznaczył w nocie odredakcyjnej – „wnioski do których doszedłem i które jeszcze mam uzupełnić, są pod względem tła, założeń i kierunku myśli poniekąd odmienne od poglądów P. prof. Allerhanda”. Rzeczywiście, o ile Allerhand wyraźnie przeciwstawiał się ujednolicaniu „na siłę” orzecznictwa o tyle Lutwak doceniał wykształcanie się tzw. linii orzeczniczych. Prześledzenie całej dyskusji w tym względzie w prasie i czasopismach prawniczych okresu II RP wykracza poza granice krótkiej notatki, ale temat jest godny opracowania.
The article is an intervention of an outstanding lawyer about the unification trends in the jurisprudence of the Second Polish Republic brought about by the judicial activity of the Supreme Court. It was published in “Głos Prawa” in 1929, issue 9-10 (pp. 196-198), but it was not the first intervention on this subject. Already in the first year of the publication of “Głos Prawa”, this issue was raised in an important and interesting article entitled “For the Supreme Court” by the editor Anzelm Lutwak (see “Głos Prawa” 1924, issues 9-10 and 11-12). After the publication of Professor Allerhand’s opinion, several polemics were submitted to the “Voice of the Law”, including one entitled “For the uniformity of jurisprudence” by Czesław Poznański, a Warsaw lawyer, who raised some counter-arguments (“Głos Prawa” 1925, issues 13-16, pp. 288-291). The polemic was partly concerned with the theses of Doctor Lutwak, but – as he noted in the editorial note – “the conclusions that I have reached and which I am yet to supplement are somewhat different in terms of background, assumptions and direction of thought from those of Professor Allerhand”. Indeed, while Allerhand clearly opposed the unification of the case law, Lutwak appreciated the so-called “today’s line of precedents”. This note has as it aim to signal the problem rather than to present the entire discussion on this issue in the press and legal magazines of the Second Polish Republic for it goes beyond its scope.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2019, 2, 2(4); 377-380
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The “Rule of Law” and the “Rechtsstaat”: A Historical and Theoretical Approach from a German Perspective
Autorzy:
Christoph-Eric, Mecke,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902591.pdf
Data publikacji:
2019-05-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Rule of Law
Rechtsstaat
arbitrariness
judicial independence
Lisbon Treaty
“Venice Commission”
praworządność
państwo prawa
arbitralność
niezawisłość sędziowska
Traktat Lizboński
„Komisja Wenecka”
Opis:
The Rule of Law, understood in its most general and original meaning as an absence of arbitrariness in state power, is not merely one legal principle amongst many, but has been the core of law itself in political philosophy since classical Antiquity. Although the Rule of Law has been given substance to in various different ways since the modern era, the Member States of the European Union (EU) have contractually agreed in Article 2 first sentence of the Treaty on European Union (TEU) on a Rule of Law that is an expression of the community of values within the EU. This is now not just politically but legally binding for all EU Member States, regardless of changing political majorities or national legislative acts within the Member States. However, with the recent initiation of proceedings against Poland and Hungary, to investigate the potential “risk of serious breach” of EU values according to Article 7 para. 1 of the TEU, it has become very clear that there is no longer political consensus amongst the governments of the EU Member States with regard to how the principle of the Rule of Law should be given substance to in practice. It will thus be the task of jurisprudence, not of politics, to ascertain how far-reaching the legal obligation with regard to the “value” of the “Rule of Law” on the basis of Article 2 of the TEU is and where – beyond the scope of European Law – the political prerogative for Member States to act in accordance with their own national circumstances begins.
Źródło:
Studia Iuridica; 2019, 79; 29-47
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejskie standardy powoływania na stanowisko sędziowskie w świetle najnowszego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
European standards of appointment to a judicial position in the light of the latest case-law of the European Court of Human Rights
Autorzy:
Borkowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032161.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
niezawisłość sędziowska
standardy europejskie w zakresie niezależności sądów
rady sądownictwa
procedura powoływania sędziów
Europejski Trybunał Praw Człowieka
judicial independence
judicial appointment procedure
european standards of judicial independence
european court of human rights
judicial councils
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie europejskich standardów w zakresie powoływania sędziów, wynikających z opracowań przeróżnych ciał doradczych i eksperckich, w tym: Komitetu Ministrów Rady Europy, organów Rady Europy: CCJE (Rady Konsultacyjnej Sędziów Europejskich), Komisji Weneckiej czy GRE- CO (Grupa Państw Przeciwko Korupcji), jak również ENCJ (Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa), znajdujących odzwierciedlenie w orzecznictwie ETPCz, jak również TSUE w Luksemburgu. Jako niezwykle istotny jawi się w tym względzie wyrok w sprawie Gudmundur Andri Astradsson przeciwko Islandii, do którego artykuł się głównie odwołuje i na którym bazuje, oraz argumentacja ETPCz tam przedstawiona. Z uwagi na to, że jest to orzeczenie, które zapadło niedawno i nie jest powszechnie znane (w chwili powstania artykułu nie ma jeszcze tłumaczenia orzeczenia na język polski), w założeniu artykuł ma pokazać standardy europejskie w zakresie powoływania sędziów oraz argumentację, jaką posłużył się ETPCz, bez krytyki i komentarzy własnych, aby umożliwić czytelnikowi wyrobienie sobie własnych poglądów na temat tych standardów oraz ewolucji poglądów ETPCz w tym zakresie.
The article aims to present European standards concerning the appointment of judges, resulting from the studies of various advisory and expert bodies, including: the Committee of Ministers of the Council of Europe, bodies of the Council of Europe, including the CCJE (Consultative Council of European Judges), the Venice Commission or GRECO (Group States against Corruption) as well as ENCJ (European Network of Councils for the Judiciary), as reflected in the case law of both the European Court of Human Rights and the Court of Justice of the European Union in Luxembourg. The judgment in the case of Gudmundur Andri Astradsson v. Iceland, to which the article mainly refers, and the arguments of the European Court of Human Rights presented therein, appear to be extremely important in this respect. Due to the fact that this is a recent ruling and is not widely known (there is no Polish translation of the judgment), the article is intended to show European standards relating to the appointment of judges. It presents in the descriptive manner the arguments invoked by the European Court of Human Rights to enable the reader to form their own views on these standards and the evolution of the views of the European Court of Human Rights in this regard.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 314-337
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies