Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "New evangelization" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 104
Tytuł:
Miejsce liturgii w obszarach nowej ewangelizacji na podstawie adhortacji Evangelii gaudium
The place of liturgy in the areas of new evangelization on the basis of the exhortation Evangelii gaudium
Autorzy:
Araszczuk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056740.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
nowa ewangelizacja
adhortacja apostolska Evangelii gaudium
liturgia
new evangelization
apostolic exhortation Evangelii gaudium
liturgy
Opis:
Nowa ewangelizacja dotyczy całego Kościoła. Urzeczywistnia się ona zasadniczo w trzech obszarach. Pierwszym jest obszar duszpasterstwa zwyczajnego. Do niego należą wier-ni, którzy zachowują żywą i szczerą wiarę katolicką, dając jej wyraz na różny sposób, chociaż brak jest im systematyczności w uczestnictwie w celebracjach liturgicznych. Duszpasterstwo ma na celu pobudzenie tych wierzących do duchowego rozwoju w oparciu o słowo Boże i życie sakramentalne. Drugi obszar obejmuje osoby ochrzczone, które jednakże nie żyją zgodnie z wymo-gami chrztu św., nie przynależą całym sercem do Kościoła, nie doświadczają już pociechy płynącej z wiary. Trzeci obszar to ewangelizacja związana z głoszeniem orędzia zbawienia tym, którzy nie znają Jezusa Chrystusa lub dotychczas Go odrzucali. Wielu z nich, ogarnię-tych tęsknotą za obliczem Boga, szuka Go w skrytości, również w krajach o starej tradycji chrześcijańskiej. We wszystkich tych obszarach ważne miejsce stanowi liturgia. Ewangeliza-cja w Kościele potrzebuje liturgii, która jest sposobem i miejscem doświadczenia w wierze zbawczej obecności Chrystusa.
New evangelization concerns the whole life of the Church. It is carried out in three principal areas. The first of them is the area of ordinary pastoral ministry. It involves the faithful who preserve a deep and sincere faith, expressing it in different ways, but seldom taking part in worship. The main objective of this kind of pastoral ministry is the spiritual growth of the believers, which enables them to increasingly better respond to God’s love with their whole lives. The second area includes people who have been baptized but nevertheless do not live in accordance with the requirements of baptism, are not whole-hearted members of the Church, and no longer experience the consolation offered by faith. The third area revolves around the evangelization of these who do not know Jesus Christ or have always rejected him. Many of such people, yearning to see God’s face, secretly seek Him, even in countries with ancient Christian traditions. In all of the abovementioned areas liturgy is of significant importance. Evangelization in the Church needs liturgy, which is not only a human activity, but also a meeting with God leading to contemplation and deepening of our friendship with Him. Without liturgy, the profession of faith would be ineffective.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 281-297
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie nowej ewangelizacji w ujęciu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Joseph Ratzinger/ Pope Benedict XVI on the New Evangelisation
Autorzy:
Babiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076930.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Joseph Ratzinger/Benedict XVI
New evangelization
concept of New evangelization
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI
nowa ewangelizacja
pojęcie nowej ewangelizacji
Opis:
Nowa Ewangelizacja powinna znaleźć zasadnicze miejsce w posłudze Kościoła naszego czasu. Dlatego Kościół musi raz jeszcze podjąć wysiłek zrozumienia tego, czym jest Nowa Ewangelizacja. Jak zauważa papież-emeryt Benedykt XVI – pojęcie to funkcjonuje na sposób hasła, terminu technicznego. W konsekwencji stało się wręcz pojęciem bez znaczenia, o niedookreślonej treści, a przynajmniej powierzchownym i pozbawionym większego znaczenia i sensu. Stąd jako szczególne zadanie postrzega Benedykt XVI konieczność dookreślenia jego treści i formułuje w tym zakresie swoje propozycje, zdecydowanie przeciwstawiając się uproszczeniem i zafałszowaniom terminu nowej ewangelizacji. Oznacza to jednak tak naprawdę przypomnienie, czym miała być nowa ewangelizacja – która została już zdefiniowana w czasie kontynentalnych Zgromadzeń Synodalnych, będących przygotowaniem Kościoła do jubileuszowego roku 2000. Oznacza ona odrodzenie życia wiary Kościołów lokalnych; inicjację procesów dostrzegania i rozumienia przemian, podjęcie nowych zobowiązań z myślą o radosnym i udzielającym się innym głoszeniu Ewangelii Jezusa Chrystusa
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2020, 54; 29-46
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II jako promotor świętości
John Paul II as promoter of holiness
Autorzy:
Bar, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046924.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Paweł II
świętość
promotor
kanonizacje
beatyfikacje
nowa ewangelizacja
John Paul II
holiness
promoter
canonizations
beatifications
new evangelization
Opis:
Po przywołaniu badań ks. prof. Henryka Misztala nad świętością kanonizowaną według Jana Pawła II, Autor ukazuje najpierw znaczenie odnowienia procedury kanonizacyjnej dla promocji świętości (I). Następnie przybliża efektywność stosowania Konstytucji i Norm z 1983 r., nadal aktualnych, tylko doposażonych przez Instrukcję Sanctorum Mater wydaną za pontyfikatu Benedykta XVI oraz normy o administrowaniu funduszami procesów i regulamin konsulty medycznej za papieża Franciszka. Promocja świętości przez praktykę publicznego jej uznawania (p. II) – odzwierciedla statystykę beatyfikacji i kanonizacji przeprowadzonych przez Jana Pawła II w ciągu 27 lat pontyfikatu. Ich znaczenie w dziele nowej ewangelizacji i wychowaniu do świętości (III) doceniają i rozwijają również późniejsi papieże.
After presenting research of Rev. Prof. Henryk Misztal concerning canonized holines according to John Paul II, the Author at the beginning shows the importance of renewing the canonization procedure for the promotion of holiness (I). He then describes the effectiveness of the 1983 Constitution and Norms, being in force, and reinforced by the Instruction Sanctorum Mater issued by Pope Benedict XVI and by the norms regarding the administration of the process funds and the rules for medical consulting committee issued by Pope Francis. The promotion of holiness through the practice of its public recognition (II) - reflects the statistics of beatification and canonization carried out by John Paul II during the 27 years of his pontificate. Their importance in the work of new evangelization and upbringing for holiness (III) is appreciated and developed by later popes.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 19-36
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typy i metody ewangelizacji w świetle współczesnego nauczania Magisterium Ecclesiae
Autorzy:
Biela, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041214.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Evangelisierung
Neuvangelisierung
Selbst-evangelisierung
Prä-evangelisierung
Methoden der Evangelisierung
evangelization
new evangelization
self-evangelization
pre-evangelization
methods of evangelization
ewangelizacja
nowa ewangelizacja
autoewangelizacja preewangelizacja
metody ewangelizacji
Opis:
W dobie wołania o nową ewangelizację w Kościele, o czym świadczy choćby powołanie Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji oraz zwołanie XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów pod hasłem „Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej”,  trzeba mieć świadomość, iż istnieją różne typy ewangelizacji. Na tej podstawie dopiero można wskazać różnorakie cele ewangelizacyjne Kościoła warunkujące wybranie adekwatnych dróg ich realizacji. Rozróżniając ewangelizację na trzy podstawowe typy: ewangelizację misyjną, ewangelizację pastoralną  i reewangelizację lub nową ewangelizację, można mówić o kilku zasadniczych metodach ewangelizacji: metodzie kerygmatycznej, metodzie duszpasterstwa misyjnego, metodzie ożywienia wiary członków Kościoła związanej z autoewangelizacją oraz  metodzie  inkulturacji związaną ściśle z preewangelizacją i nową ewangelizacją, która zawsze powinna mieć radosny charakter.
In the time of calling for a new evangelization in the Church as a result is at least the creation of the Papal Council for New Evangelization and the convoking of the XIII Ordinary Gathering of Bishops Synod under the watchword  “New Evangelization for spreading the Christian faith“, one should be aware of the different types of evangelization. Only on this base can one point to the different aims of evangelization in the church connected with choosing the proper ways to carry it into effect. Speaking about three basic types, which are: missionary evangelization, pastoral evangelization and reevangelization or new evangelization one can speak about several basic methods of evangelization. You can describe it as a kerygmatic method, a missionary ministry method,  bringing back to life faith for the members of the Church connected with self-evangelization  and inculturation, a method connected precisely with pre-evangelization and new evangelization  which should always have a  joyful character.
In der Zeit des Aufrufs zur Neuevangelisierung in der Kirche, dessen Ausdruck z.B. die Berufung des Päpstlichen Rates für Neuevangelisierung sowie die 13. Ordentliche Bischofssynode zum Thema "Neuevangelisierung als Weitergabe des christlichen Glaubens" waren, muss man bedenken, dass es verschiedene Typen der Evangelisierung gibt. Erst auf der Grundlage dieser Unterscheidungen lassen sich unterschiedliche Ziele der Evangelisierung in der Kirche sowie entsprechende Wege ihrer Umsetzung aufzeigen. Man kann von Missionsevangelisierung, Pastoralevangelisierung sowie Re-evangelisierung bzw. Neuevangelisierung sprechen. Dementsprechend gibt es einige Evangelisierungsmethoden: kerygmatische Methode, Methode der Missionsseelsorge, Methode der Verlebendigung des Glaubens der Kirchenmitglieder (verbunden mit der Selbst-evangelisierung) sowie Methode der Inkulturation (verbunden mit der Prä-evangelisierung und Neuevangelisierung). Die letzte sollte immer einen frohen Charakter haben.  
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 259-280
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelizacja tęsknot na dziedzińcu pogan
Evangelization of Yearnings in the Courtyard of the Pagans
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047868.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
faith
the new evangelization
atheism
courtyard of the Pagans
the meaning of life
the hope of ultimate fulfillment
wiara
nowa ewangelizacja
ateizm
dziedziniec pogan
sens życia
nadzieja ostatecznego spełnienia
Opis:
W obliczu słabnącej roli Kościoła w życiu społecznym (sekularyzacja), połączonej z osłabieniem wiary tych, którzy kiedyś przyjęli Ewangelię, papież Jan Paweł II wezwał wspólnotę wierzących w Jezusa Chrystusa do nowej ewangelizacji. Świat nieustannie się zmienia i to w coraz szybszym tempie, pojawiają się nowe wymagania czasu, pośród których należy wymienić tak zwany nowy ateizm. Odradzający się ateizm stanowi niewątpliwy znak czasu, a jednocześnie wołanie o zaspokojenie niezbywalnych tęsknot człowieka. Papieskie wołanie o nową ewangelizację, podejmowane także przez obecnego następcę świętego Piotra, dowodzi jednak, że jest konieczna pogłębiona refleksja nad tym podstawowym zadaniem Kościoła. Problem ten podejmuje niniejszy artykuł. Autor wychodzi z założenia, że jeśli dzieło ewangelizacji ma być skuteczne, to wydaje się być uzasadnionym postulat uważnego wsłuchania się w to, co do powiedzenia mają ateiści, w ich racje, obawy i tęsknoty. W myśli ateistycznej przewijają się dwa podstawowe motywy, dwie często ze sobą połączone i zbiegające się w jedno, choć bez trudu rozróżnialne, tęsknoty: tęsknota za sensem i nadzieja ostatecznego spełnienia. Niniejsze opracowanie stara się je tak wydobyć i sformułować, by następnie spojrzeć na nie w nowy sposób z perspektywy Ewangelii.Ojcowie II Soboru Watykańskiego pragnęli szczerego dialogu z niewierzącymi, uznawanymi przez wiele wieków za ludzi mniej wartościowych od wierzących i moralnie złych. Wolę tę uroczyście deklarował kardynał Henri de Lubac SJ, podejmując wątek istotny dla ateistycznego humanizmu, jakim jest swoiście pojęty kult człowieka. Ateizm odsłania braki ludzi wierzących: sztywny konformizm, słodkawy sentymentalizm, umysłowe lenistwo. Rzetelnie prowadzony dialog ma pobudzać do metodycznego wysiłku refleksji nad własną wiarą i życiem, uwzględniając jego nieuchronne skutki: mianowicie konieczność konfrontacji i stawienia czoła tak argumentom jak i prezentującym je osobom. Nierzadko będzie to też okazja do pogłębienia cnoty pokory, nie mówiąc o własnej wierze, wystawionej na poważną próbę.W tej sytuacji musi zadziałać szeroko pojęte duszpasterstwo, które nie powinno zamykać się do działań jedynie w stosunku do już nawróconych i pozostających w żywym związku z Kościołem jako wspólnotą wiary. Objawiają się współczesne „areopagi” nowej ewangelizacji: rodzina, edukacja, praca zawodowa, kultura, media czy życie społeczno-polityczne. Cały Kościół jest na nowo powołany do umocnienia profilu swojej wiary w kontekście wyzwania ze strony sekularyzmu i ateizmu.
In the face of a weakening role of the Church in social life (secularization), combined with the weakening of the faith of those who had accepted the Gospel, Pope John Paul II called on the community of believers in Jesus Christ to the new evangelization. The world is constantly changing at an increasing rate and new demands emerge, among which the so-called new atheism should be mentioned. Reviving atheism is the indisputable sign of the times and simultaneously the call for fulfillment of inalienable human yearnings. The Pope's call for a new evangelization, also undertaken by the current successor of St. Peter, proves though that in-depth reflection on the primary role of the Church is necessary. This article deals with the problem. The author assumes that if the work of evangelization is supposed to be effective, a demand of careful listening to what atheists have to say, their anxieties and yearnings is justified. The atheist thought follows two basic, very often interconnected though easily distinguishable themes that converge into one: the yearning for sense and the hope of definitive fulfillment. This paper tries to bring out and formulate them, and look at them in a new way from the perspective of the Gospel.Fathers of the Second Vatican Council sought to engage in sincere dialogue with non-believers, recognized for centuries as people morally wrong and less valuable than the believers. This will was declared by Cardinal Henri de Lubac SJ who addressed the essential concern of atheistic humanism - a specifically understood cult of man. Atheism reveals the imperfections of believers: rigid conformism, slightly sweet sentimentality, intellectual laziness. Diligently conducted dialogue is supposed to stimulate a methodological effort of reflection on one's own faith and life, taking into consideration its inevitable effects: the necessity to confront and deal with not only arguments but also people who present them. It will frequently be an opportunity to deepen the virtue of humility, not to mention one's own faith, put to an acute test.In this situation, broadly understood pastoral work is in order which should not confine itself to activities only in relation to those already converted and placed in a living connection with the Church as a community of faith. The new "Areopagus" of new evangelization is being manifested: family, education, profession, culture, media as well as social and political life. The whole Church is called anew to strengthen the profile of its faith in the context of the challenge of secularism and atheism.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 19-39
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka sakralna jako via pulchritudinis wyzwaniem dla kompozytorów
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669097.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
via pulchritudinis
sacred music
the way of beauty
new evangelization
muzyka sakralna
droga piękna
nowa ewangelizacja
Opis:
If nature and cosmos are the expression of the beauty of the Creator and bring us to the threshold of a contemplative silence, artistic creation possesses its own capacity to evoke the ineffable aspects of the mystery of God. For the believer, beauty transcends the aesthetics and finds its archetype in God. The contemplation of the eternal beauty is the living source from which the Christian composers take inspiration to speak of the mystery of God. Works of sacred music inspired by the Christian faith posses an enormous potential pertinent to contemporary needs that remain unaltered by the times that pass. In an intuitive and tasteful manner, they permit participation in the great experience of faith, the meeting with God in the face of Christ in whom he uncovers the mystery of the love of God and the identity of man. With the language of beauty, Christian musicwork does not only transmit the message of the artist, but also the truth of the mystery of God meditated by a person who reads it to us, not to glorify himself but to glorify the Source. The beauty of the liturgy, an essential moment in the experience of faith and the pathway towards the adult faith, is unable to reduce itself to mere formal beauty. It is, first of all, the deep beauty of the meeting with the mystery of God. Superficiality, banality and negligence have no place in the liturgical music. They definitely do not help the believers progress on his path of faith but, above all, damage those who attend Christian celebrations. Beauty is seen as fundamental to faith and to the perception of truth. Via pulchritudinis as the way of beauty in sacred music is the finest expression of faith, hope and love.
Jeśli natura i kosmos są odblaskiem piękna Stwórcy i prowadzą nas do kontemplacji Jego wielkości, to również twórczość artystyczna ma możliwość przybliżania nas do tajemnicy Boga. Dla człowieka wierzącego piękno wykracza poza estetykę i odnajduje swój archetyp w Bogu. Kontemplacja odwiecznej piękności jest źródłem, z którego kompozytorzy chrześcijańscy czerpią natchnienie, aby ukazywać w swej twórczości misterium Boga. Inspirowane wiarą chrześcijańską dzieła muzyki sakralnej pozwalają nam w intuicyjny sposób uczestniczyć w doświadczeniu wiary, odkrywając tajemnicę miłości Boga i tożsamości człowieka. Posługując się językiem piękna, dzieła muzyczne są nie tylko nośnikami przesłania artysty, ale także prawdy o Bogu. Kompozytor, ukazując ową prawdę, nie wychwala samego siebie, ale pragnie uwielbiać Źródło Piękna. W liturgii, będącej istotnym momentem w doświadczaniu dojrzałej wiary, piękna nie można zredukować jedynie do formalnego estetyzmu. Jest to przede wszystkim głębokie piękno spotkania z tajemnicą Boga. Dlatego w muzyce liturgicznej nie ma miejsca na powierzchowność, banalność i niedbałość. Muzyka nie pomagałaby wówczas w rozwoju wiary, ale wręcz stawałaby się przeszkodą w godnym uczestniczeniu w chrześcijańskich obrzędach. Piękno stanowi zatem jedną z fundamentalnych kategorii teologicznych, pomagając wzrastać w wierze oraz dążyć do prawdy. Istotną rolę ewangelizacyjną pełni w tym kontekście muzyka sakralna, która jako via pulchritudinis stanowi wspaniały wyraz wiary, nadziei i miłości.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka sakralna wobec wyzwań sekularyzacji
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041259.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sakrale Kunst
Säkularisierung
Neuevangelisierung
via pulchritudinis
Sacred art
secularization
new evangelization
via pulchritudinis (the way of beauty)
Sztuka sakralna
sekularyzacja
nowa ewangelizacja
Opis:
Jedną z przyczyn współczesnego kryzysu kulturowego są procesy sekularyzacyjne. Wywierają one wpływ na wiele aspektów życia indywidualnego i społecznego, których odzwierciedleniem jest sfera sztuki. Twórczość artystyczna jest nie tylko obrazem ludzkiej egzystencji, ale także wyrazem tęsknoty i dążenia do tego, co wykracza poza doczesność. Potwierdzają to wielkie arcydzieła, które pomimo, iż powstały przed wiekami ciągle nas zachwycają, gdyż ich twórcy czerpali inspirację z piękna chrześcijańskiej wiary. Współczesne odejście od  Boga przyjmuje różne formy – od sekularyzmu, który radykalnie neguje rzeczywistość nadprzyrodzoną aż po desekularyzację z jej „nową duchowością”, będącą często nieokreślonym spirytualizmem w stylu New Age. W tej perspektywie sztuka sakralna, zamiast ulegać presji zeświecczenia, winna na nowo odnaleźć swoją tożsamość jako ważny element nowej ewangelizacji. Wobec dzisiejszego człowieka, który zagubił niejednokrotnie drogę do Boga, sztuka jako via pulchritudinis spełni wówczas misję ewangelizacyjną, stając się pełnym nadziei ukazywaniem sensu, jaki nadaje naszemu życiu tajemnica zbawczej miłości Chrystusa.
Secular processes are one of the reasons of the contemporary cultural crisis. They influence many aspects of individual and social life which is reflected in the sphere of art. Artistic activity is not only a picture of human existence, but also an expression of longing and desire for what exceeds wordliness. Great masterpieces, in spite of being created many centuries ago, confirm this, as they do not stop to delight us because their creators were inspired by the beauty of Christian faith. The contemporary departure from God takes different forms - from securalizatiom which radically denies the supernatural reality to desecularization with its "new spirituality", being quite often an indefinite spiritualism in the New Age style. In this perspective, sacred art, instead of surrendering to the secularization pressure, should find its new identity as an important element of the new evangelization. Art as via pulchritudinis is to continue to fulfill its evangelizing mission for modern man who so often loses his way to God. It will then become for us a meaning full of hope which human life receives from the mystery of Christ’s redeeming love.
Eine der Ursache der heutigen Kulturkrise sind Säkularisierungsprozesse. Sie beeinflussen viele von jenen Aspekten des individuellen und gesellschaftlichen Lebens, die ihren Wiederhall in der Kunst finden. Die künstlerische Tätigkeit ist nicht nur das Abbild der menschlichen Existenz, sondern sie spiegelt auch die Sehnsucht und Suche nach dem wider, das die diesseitige Existenz übersteigt. Dies wird an großen Meisterwerken sichtbar, welche ‒ obwohl sie vor Jahrhunderten entstanden sind ‒  immer noch beeindrucken, weil ihre Schöpfer die Inspiration aus der Schönheit des christlichen Glaubens geschöpft hatten. Das gegenwärtige Weggehen von Gott nimmt verschiedene Formen an: von einem Säkulkarismus, der die übernatürliche Wirklichkeit radikal in Frage stellt, bis hin zur Desakralisierung mit ihrer "neuen Spiritualität", die nicht selten zu einem unbestimmten New-Age-artigen Spiritualismus verkümmert. In dieser Perspektive muss die sakrale Kunst, statt dem Laizisierungsdruck nachzugeben, ihre Identität als ein wichtiges Element der Neuevangelisierung wiederfinden. Gegenüber dem heutigen Menschen, der nicht selten den Weg zu Gott verloren hat, wird die Kunst als via pulchritudinis eine Evangelisierungsmission spielen können, indem sie den hoffnugsvollen Sinn darstellt, der unserem Leben das Gehemnis der erlösenden Liebe Christi verleiht.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 189-208
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa charyzmatyczna jako implikacja nowej ewangelizacji na przykładzie Kościoła w Polsce
Autorzy:
Brożyna, Paweł Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040936.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
new evangelisation
charism
charismatic ministry
evangelization
secularization
desecularization
new spirituality
charismatic communities
nowa ewangelizacja
charyzmaty
posługa charyzmatyczna
ewangelizacja
sekularyzacja
desekularyzacja
nowa duchowość
wspólnoty charyzmatyczne
Opis:
Podstawową misja Kościoła jest doprowadzenie człowieka do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Służyć ma temu szeroko pojęta ewangelizacja. Wielu wskazuje, że obecnie Kościół przeżywa kryzys. Wydaje się, że zjawisko sekularyzacji zbiera największe dotychczas żniwo. Równolegle obserwuje się coś odwrotnego. Tysiące ludzi w Polsce i na całym świecie odnajduje się na nowo w Kościele. Bez wątpienia dzieje się tak za sprawą nowej ewangelizacja, która jest owocem Soboru Watykańskiego II. Szczególna rolę w tym dziele odgrywają dary duchowe zwane charyzmatami, które są dane przez Ducha Świętego. Wraz z nimi zauważalne jest posługa charyzmatyczna, która gromadzi liczne rzesze ludzi potrzebujących i szukających Bożej Obecności i Bożego działania. Dzięki tej posłudze i wielkiej roli nowych wspólnot przeżywamy obecnie wiosnę Kościoła.  
The Church's basic mission is to lead man to accept Jesus Christ as his Lord and Savior. Broadly understood evangelization is to serve this purpose. Many point out that the church is currently in crisis. It seems that the phenomenon of secularization is taking the largest harvest so far. At the same time, the opposite is observed. Thousands of people in Poland and all over the world find themselves again in the Church. This is undoubtedly due to the new evangelization which is the fruit of the Second Vatican Council.  A special role in this work is played by spiritual gifts called charisms, which are given by the Holy Spirit. Along with them there is a noticeable charismatic service that gathers large numbers of people in need and seeking God's Presence and God's action. We are now experiencing the spring of the Church thanks to this service and the great role of new communities.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 267-286
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualność orędzia fatimskiego w świetle postulatu Nowej Ewangelizacji
The topicality of the message of Fatima in the light of the postulate of the New Evangelization
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469794.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
mariologia
Fatima
wynagrodzenie
nowa ewangelizacja
Jan Paweł II
Mariology
reparation
new evangelization
John Paul II
Opis:
Zachęta do nowej ewangelizacji, obecna w nauczaniu św. Jana Pawła II i Benedykta XVI, swoje potwierdzenie i konkretną realizację znajduje w przesłaniu Maryi przekazanym trojgu pastuszkom: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi, w Fatimie. Maryja za ich pośrednictwem przypomniała, że dla uproszenia nawrócenia własnego i innych konieczne jest wynagradzanie Bogu poprzez nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, codzienne odmawianie różańca i pełnienie obowiązków w duchu ofiary. Również Jan Paweł II w przemówieniu wygłoszonym do biskupów portugalskich 13 maja 1991 r. przypominał, że Fatima i jej orędzie pomagają nam zrozumieć, że dla nowej ewangelizacji najważniejsze są modlitwa i pokuta jako skuteczny oręż chrześcijanina w duchowej walce „przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich (Ef 6,12)”.
The encouragement to the New Evangelization in the teaching of St. John Paul II and Benedict XVI finds its confirmation and realization in the message of the Mother of God entrusted to three little shepherds: Lucia, Jacinta and Francisco in Fatima. Through their mediation Saint Mary reminded us that it is necessary to adore the Sacred Heart of Mary, to pray a rosary and to live in the spirit of sacrifice if we want to save ourselves and other people. Moreover, Pope John Paul II in his speech to the bishops in Portugal on May 13, 1991 said that thanks to Fatima we know that a prayer and penance are the most important things in the new evangelization. They are the most efficacious instruments in the spiritual battle “against evil rulers and of the unseen world, against mighty powers in this dark world, and against evil spirits in the heavenly places” (Ef 6,12).
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2014, 21; 105-121
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bischof Dominique Rey über die missionarische Pfarrei
Bishop Dominique Rey about the Missionary Parish
Autorzy:
Celary, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018450.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
parish
missions
new evangelization
pastoral program
postmodernism
parafia
misje
nowa ewangelizacja
program duszpasterski
postmodernizm
Opis:
Niniejszy artykuł oparty jest na refleksji biskupa Dominique Reya na temat misyjnego posłannictwa parafii w XXI wieku. Na jego strukturę treściową składają się trzy rozdziały. Najpierw refleksja w nim zawarta oparta została na przedstawieniu osiągnięć duszpastersko-naukowych biskupa Reya, zwłaszcza pod kątem jego aktywności ewangelizacyjnej. Następnie artykuł prezentuje krótką analizę aktualnych zagrożeń, na które – zdaniem Dominique Reya – narażona jest współczesna parafia. Z kolei, w trzeciej jego części ukazane zostały wskazówki biskupa Fréjus-Toulon, mające przyczynić się do większego rozbudzenia ducha misyjnego w każdej wspólnocie parafialnej. W swoim nauczaniu Dominique Rey przypomina również stale o tym, że każda ewangelizacja musi rozpocząć się od pogłębienia naszej indywidualnej relacji z Chrystusem. Powinien więc o tym pamiętać każdy duszpasterz w parafii oraz wszyscy parafianie.
This article is based on the reflection of Bishop Dominique Rey on the missionary mandate of the parish in the twenty-first century. Its structure consists of three chapters. The first chapter presents pastoral and academic achievements of Bishop Rey, especially in terms of evangelization. Then the article presents a brief analysis of current threats, to which - according to Dominique Rey – a modern parish is exposed. The third part of the article shows indications formulated by the Bishop of Fréjus-Toulon to contribute to the greater awakening of the missionary spirit in each parish community. In his teaching, Dominique Rey also remembers that evangelization must start from deepening our personal relationship with Christ. Every priest in parishes and all parishioners should keep this in mind.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2016, 17; 77-92
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Media Education and the New Evangelization. Part One: Media Components and Challenges
Autorzy:
Chmielewski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044008.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Edukacja medialna
nowa ewangelizacja
internet
media społecznościowe
teologia mediów
media education
new evangelization
social media
theology of media
Opis:
This article represents the first instalment of a two-part study on the relationship between media education and the new evangelization. The author puts forward a claim that pursuing the new evangelization in the Church demands the media education of the evangelizers and their cooperation with leaders in media education. Proving this thesis advances via three stages: (1) Outlining selected components of the media context of the new evangelization, in light of selected theses from the Church Magisterium; (2) Discussing selected challenges for both media education and the new evangelization; and (3) Presenting selected postulates and educational proposals for media literacy formation and the new evangelization. This last part outlines five media components of the new evangelization, along with three main challenges for both media and the new evangelization, stemming from their interrelationship. The main research methods used in this article are: the Magisterial method, sub ratione Dei, and comparative synthesis.
Jednym z ważnych wyzwań dla Kościoła jest nowa ewangelizacja w kontekście medialnym. Autor artykułu stawia tezę, iż do prowadzenia nowej ewangelizacji w Kościele konieczna jest edukacja medialna i cyfrowa. Dowodzenie tej tezy odbywa się na w trzech etapach: 1. Ukazanie związków edukacji medialnej z naukami teologicznymi; 2. Ukazanie wybranych komponentów medialnego kontekstu nowej ewangelizacji w świetle wybranych wypowiedzi Magisterium Kościoła; 3. Prezentacja wybranych wyzwań zarówno dla edukacji medialnej i nowej ewangelizacji. Autor postuluje pilną konieczność dalszej refleksji naukowej nad edukacją medialną w obszarze teologii pastoralnej oraz formacji medialnej w duszpasterstwie ukierunkowanym ewangelizacyjnie. Metody wiodące zastosowane w przygotowaniu niniejszego artykułu to krytyczna analiza zawartości oraz metoda syntezy.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 37, 2; 407-425
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La nouvelle évangélisation en Pologne
Nowa ewangelizacja w Polsce
New evangalization in Poland
La nuova evangelizzazione in Polonia
Autorzy:
Czekalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912616.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
la évangélisation
la nouvelle évangélisation
la catéchese
la religion dans les écoles
ewangelizacja
nowa ewangelizacja
katecheza
religia w szkołach
evangelization
new evangelization
catechesis
religion teaching
l’evangelizzazione
la nuova evangelizzazione
la catechesi
la religione in scuole
Opis:
W Polsce wraz z nową sytuacją społeczno-polityczną zaistniała konieczność poszukiwania nowych form ewangelizacji w docieraniu do współczesnego człowieka oraz konieczność otwierania się na nowe obszary ewangelizacyjne. Należało zmienić dotychczasową pracę duszpasterską. Przez wiele dziesięcioleci dominowało duszpasterstwo masowe. Obecnie, nie rezygnuje się z niego całkowicie, dostrzega się jednak coraz bardziej potrzebę duszpasterstwa indywidualnego, specjalistycznego, otwartego na laikat i na społeczeństwo. Przejawem takich zmian strukturalnych w Polsce jest dowartościowanie i obecność ludzi świeckich w życiu i działalności Kościoła katolickiego. Wyrazem takiego zaangażowania jest m.in. publiczne manifestowanie swojej wiary, odważne przyznawanie się do niej, dawanie świadectwa wiary. Chodzi o manifestowanie swojej wiary w przestrzeni publicznej, w massmediach, a także w strukturach społeczno-politycznych państwa. I są odważni profesorowie, uczeni, intelektualiści, politycy, którzy nie mają problemu z przyznaniem się do świata wartości chrześcijańskich, wbrew poprawności politycznej i oczekiwaniom niektórych “pseudoponowoczesnych” ludzi. W Polsce wskazuje się na różne obszary ewangelizacji. Niektórzy teologowie nazywają je podstawowymi „areopagami” nowej ewangelizacji. Są nimi: rodzina (była i jest ostoją wszelkiej ewangelizacji i działalności eklezjalnej w Polsce), młodzież, edukacja, praca zawodowa, kultura, media, Internet, życie społeczno-polityczne, zjawisko migracji, ekumenizm, nowe ruchy i wspólnoty religijne, szkoły nowej ewangelizacji, parafia. Nie ma “nowej ewangelizacji” bez “starej ewangelizacji”. Każda ewangelizacja – “stara i nowa” ma sens i jest konieczna, o ile zbliża ludzi do nieba. To powinien być podstawowy paradygmat ewangelizacji. Zarówno w Polsce, jak i na świecie, podejmowana praca ewangelizacyjna w takim kierunku powinna przebiegać. Inaczej nie ma sensu i nie prowadzi ludzi do Ostatecznego Sensu, Sensu Najwyższego, czyli do Logosu. Logosu, KTÓRYM JEST BÓG.
In Poland, along with a new social and political situation, it became necessary to seek new forms of evangelization in reaching out to modern people. It was necessary to change the current pastoral work. For many decades it dominated mass kind of working. Currently, the Church does not resign from it completely, but it recognizes the need for pastoral care more and more individual, specialized, open to the laity and nation. A manifestation of such structural changes in Poland is the appreciation and the presence of the laity in the life and activity of the Catholic Church. An expression of such involvement include public manifestations of their faith, courageous confessing to being witness of faith. There is a need to be presence at public space, mass media and socio-political structure of the state. Polish community needs brave professors, scholars, intellectuals, politicians who have no problem with admitting to the world of Christian values against political correctness in a modern world. We can say about new different areas of evangelization in Poland. Some theologians call them “basic areopags” of new evangelization. They are: first of all family, youth, education, professional work, culture, media, internet, social and political life, migration, ecumenism, new religious movements and communities, schools, the new evangelization parish . There is no "new evangelization" without the "old evangelization” .
Nella Polonia, insieme a una nuova situazione politico-sociale si è reso necessario a cercare nuove forme di evangelizzazione di un uomo moderno e la necessità di aprire nuovi spazi di evangelizzazione. Era necessario cambiare la pastorale corrente. Per molti decenni ha dominato la pastorale di massa. Attualmente, non se ne dimette completamente, ma riconosce la necessità di una pastorale sempre più individuale, specializzata, aperta ai laici e alla società. Una manifestazione di tali cambiamenti strutturali nella Polonia è l’apprezzamento e la presenza dei laici nella vita e l’attività della Chiesa. Allo stesso tempo, non vi è alcuna “nuova evangelizzazione” senza la “vecchia evangelizzazione”. Ogni evangelizzazione – “vecchia e nuova” ha senso ed è necessaria a meno che avvicini le persone al cielo. Questo dovrebbe essere un paradigma fondamentale dell’evangelizzazione. Sia nella Polonia che nel mondo, sforzo d’evangelizzazione dovrebbe procedere in questa direzione.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2013, 9; 243-248
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafia w dziele „nowej ewangelizacji”
The parish in the work of the "new evangelisation"
Autorzy:
Czupryński, Wojsław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170140.pdf
Data publikacji:
2012-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
parish
New Evangelization
community of communities
The involvement of the lay
Opis:
The appeal to carry out the work of the New Evangelization leads to changes in the general concept of pastoral work. It is essential to turn ‘inherited’ Christianity into ‘proposed’ Christianity and pastoral work that is concentrated on administering sacraments into the one that awakens and develops faith. In order to show faith as a personal relation with God more successfully the chaplaincy should become more missionary and evangelical in its character. The objective of the parish is to make a permanent effort in becoming a real sign, that is the sacrament of the Kingdom of God. Among other things, it should be manifested in the promotion of the new form of ecclesial community that is the community of communities, the communion of services and charismata. The modern ecclesial movements are one of the most effective tools for evangelization available to the Church in the modern world. However, it seems that modern movements and associations that follow the theological renewal after Second Vatican Council are still underestimated and unemployed. A significant contribution to the process of local Church renewal and growth may be also made through the project of evangelization retreat. Another important conclusion is the necessity to highlight the important role of the lay in the apostolic mission of the Church. The involvement of the lay in a Church life should take place through their active participation in liturgy. What is more, they ought to participate in services and assignments to realize the communional parish vision. Creating small basic communities that reveal church communion and become evangelization centres may result in parish activation and renewal, and at the same time practicing cooperation between the shepherds and the lay. A parish community understood as a cooperation between the clergy and the laity becomes the real sign of the Church.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2012, 13; 245-260
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Środki komunikacji społecznej w nauczaniu kościoła i misji ewangelizacyjnej
The role of the mass media in the teachings of the church and the mission of evangelization
Autorzy:
Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495980.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Mass media
Instruments of social communication
The Magisterium of the Church
The new evangelization
Opis:
In undertaking the new evangelization, the Church takes advantage of sources of mass communication. The Church’s teachings reveal the good and the bad sides of the mass media, but at the same time encourage the priests and the faithful to actively include the mass media into the Church’s mission. In particular, the Catholic mass media serve in the evangelization of the world. One can say that they constitute a new modern pulpit. This study points to publications, radio and television. The usage of mass media demands courage and creativity on the part of the faithful. The ideas of the Church Magisterium demand dynamic use of these tools. This applies to mass media outlets specifically designated as “Catholic” as well as all sort of activities undertaken in programs in the public and private media. The Church’s teachings in the mass media are backed up with canonical regulations. In the last decades, the world of media has changed dynamically. The Church and all of the faithful should closely follow the changes taking place in order to adjust the mission of evangelization to them, that is, to consistently reveal, through the mass media, the face of Christ and His message of salvation.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 34; 81-95
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misyjne przeobrażenie Kościoła i nawrócenie duszpasterstwa w świetle adhortacji Evangelii gaudium
Missionary transformation of the Church and the pastoral conversion according to the adhortation Evangelii gaudium
Autorzy:
Drożdżewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950659.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
nowa ewangelizacja
nawrócenie duszpasterstwa
nawrócenie pastoralne
Franciszek
new evangelization
pastoral conversion
evangelii gaudium
pope Francis
Opis:
Missionary transformation of the Church and the pastoral conversion is a basic postulate in the teaching of pope Francis. He sees in it one of the most urgent tasks, which the community of the Church has to face now. The transformation has to rely primarily on the total focusing on evangelization, what was the experience of the community of the early Christians. Everything in the Church, each of its space and structure, has to serve the fundamental vocation for preaching the Gospel. For this purpose it is necessary to revise the existing methods, forms and language of evangelization, and update them to modern socio-cultural conditions. The author of Evangelii gaudium points to the vision of the Church coming out to the man to find him in his living environment, to lead to the experience of a personal encounter with God and start participating in the Community. Not only ecclesiastical structures, but also the life of every baptized person should become of evangelistic orientation, manifesting itself in full of enthusiasm answering for personal call to evangelization.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 104

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies