Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "New Sincerity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Postironia i trzy twarze melodramatu
Post-Irony and Three Faces of Melodrama
Autorzy:
Włodek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341202.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
postironia
melodramat
Nowa Szczerość
Jim Collins
post-irony
melodrama
New Sincerity
Opis:
Jak we wstępie do artykułu odnotowuje Włodek, tytułowe „trzy twarze” oznaczają trzy momenty w istnieniu melodramatu – preironiczny, ironiczny i postironiczny. W tym właśnie kluczu autorka prezentuje wzbogaconą licznymi przykładami filmowymi refleksję teoretyczną nad zagadnieniem melodramatu filmowego w jego trzech okresach. Pierwszą część tekstu poświęca kwestiom interpretacji melodramatu, jego definicji oraz relacji z kinem klasycznym, a także zastosowaniu pojęć „postironia” i „Nowa Szczerość”. W części drugiej skupia się na wybranych filmach i strategiach aktualizowania melodramatu na ekranie, a także wyodrębnia jedną z kluczowych dla tego gatunku figur, jaką jest ladacznica o złotym sercu. Podkreśla ponadto, że rozszerzone rozumienie melodramatu okazuje się szczególnie zasadne, jeśli spojrzymy na niego diachroniczne – od pre- do postironii. W podsumowaniu zauważa, że każda z tych omówionych form melodramatyczności dowodzi, jak migotliwe i żywe jest nie tylko kino współczesne, ale i to starsze, nawet poprzedzające okres klasyczny. Każda z przywołanych formacji kinematograficznych (przedklasyczna i przedkodeksowa, postmodernistyczna i postironiczna) funkcjonuje – zgodnie ze spostrzeżeniami cytowanego przez Włodek Jima Collinsa – w metamitologicznym wymiarze zbudowanym z warstw popularnych mitologii, które współistnieją i są stale redefiniowane.
As Włodek notes in the introduction to the article, the title “three faces” refer to the three moments in the existence of melodrama - pre-ironic, ironic and post-ironic. It is in this schema that the author presents a theoretical reflection, enriched with numerous film exam- ples, on the issue of film melodrama in its three periods. The first part of the text is devoted to the interpretation of the melodrama, its definition and relation to the classic cinema, as well as the application of the concepts of “post-irony” and “New Sincerity”. In the second part, she focuses on selected films and strategies for updating the melodrama on cinema screen, and also identifies one of the key figures for this genre, which is a harlot with a heart of gold. She also emphasizes that the extended understanding of melodrama turns out to be particularly justified if we consider melodrama from a diachronic perspective - from pre- to post-irony. In summary, she notes that each of these discussed forms of melodrama shows how flickering and vivid is not only contemporary cinema, but also older films, even those before the classic period. Each of the evoked cinematographic formations (pre-classic and pre-codex, post-modernist and post-ironic) function - in accordance with the observations of Jim Collins quoted by Włodek - in a metamythological dimension built of layers of popular mythology that coexist and are constantly redefined.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 222-235
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W stronę Nowej Szczerości. Konceptualizowanie przemian wrażliwości w najnowszym kinie polskim
Towards New Sincerity: Conceptualisation of Sensibility Transformations in New Polish Cinema
Autorzy:
Kiełpiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850563.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Nowa Szczerość
teoria afektów
współczesne kino polskie
New Sincerity
affect theory
contemporary Polish cinema
Opis:
Artykuł jest próbą przeszczepienia wywodzącej się z literaturoznawstwa anglosaskiego kategorii Nowej Szczerości na grunt refleksji o przemianach kina polskiego ostatnich kilku lat. Rozpoznania zostały przedstawione w świetle trendów współczesnej humanistyki i sztuki, by było możliwe udzielenie odpowiedzi na pytanie, jak wobec nich sytuuje się kino polskie. Na przykładzie filmów Cicha noc (reż. Piotr Domalewski, 2017), Zabij to i wyjedź z tego miasta (reż. Mariusz Wilczyński, 2019) oraz Wszystkie nasze strachy (reż. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt, 2021) autor stara się pokazać rosnące zainteresowanie takimi dyspozycjami afektywnymi bohaterów filmowych jak czułość, podatność na zranienie i troska. Proponowane rozumienie Nowej Szczerości w kontekście kina polskiego odnosi się do filmów, których twórcy podzielają obecne w polskiej debacie publicznej przekonanie o polaryzacji społecznej i kryzysie wspólnoty, a zarazem sugerują inny – reparacyjny, niosący nadzieję – model relacyjności.
The article is an attempt to transplant the category of New Sincerity, which originates from Anglo-Saxon literary studies, to the reflection on the changes in recent Polish cinema. The author's diagnoses are discussed in the context of new trends in the humanities and arts in order to answer the question how Polish cinema is positioned in relation to them. Using the examples of such films as Cicha noc (Silent Night, dir. Piotr Domalewski, 2017), Zabij to i wyjedź z tego miasta (Kill It and Leave This Town, dir. Mariusz Wilczyński, 2019) and Wszystkie nasze strachy (All Our Fears, dir. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt, 2021), the author tries to show the filmmakers' growing interest in such affective dispositions of the protagonists of the movies as sensitivity, vulnerability, and care. The proposed understanding of New Sincerity in the context of Polish cinema refers to films by directors who share the conviction, present in the Polish public debate, about the social polarisation and crisis of community, and at the same time offer a different – reparative and hopeful – model of relationality.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 115-134
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ARTYSTYCZNE UCIELEŚNIENIE CECH ‘NOWEJ SZCZEROŚCI’ W POWIEŚCI SOFII ANDRUCHOWYCZ AMADOKA
THE ARTISTIC EMBODIMENT OF THE FEATURES OF ‘NEW SINCERITY’ IN SOFIA ANDRUKHOVYCH’S NOVEL AMADOKA
ХУДОЖНЄ ВТІЛЕННЯ РИС ‘НОВОЇ ЩИРОСТІ’ В РОМАНІ СОФІЇ АНДРУХОВИЧ АМАДОКА
Autorzy:
Hrebeniuk, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601882.pdf
Data publikacji:
2021-09-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the novel Amadoka
postmemory
‘new sincerity’
metamodernism
narrative
powieść Amadoka
postpamięć
nowa szczerość
metamodernizm
narracja
Opis:
W artykule poddano analizie powieść Sofii Andruchowycz Amadoka jako artystyczną eksplikację istotnego we współczesnych badaniach socjohumanitarnych pojęcia postpamięci, zaproponowanego przez Marianne Hirsch, czyli „struktury inter- i transpokoleniowego przekazu traumatycznej wiedzy i doświadczenia”. Sofia Andruchowycz proponuje czytelnikowi rodzaj eksperymentu – zaszczepienia sztucznych wspomnień, transmitowania traumatycznych przeżyć poprzednich pokoleń człowiekowi, który stracił pamięć z powodu rany odniesionej na wojnie w Donbasie. Celem pracy jest analiza zmysłowości powieści Amadoka w kontekście kojarzonego ze światopoglądem metamodernu etycznego i estetycznego ruchu ‘nowej szczerości’. W szczególności przedmiotem uwagi jest realizacja w powieści ukraińskiej pisarki takich cech artystycznego ruchu ‘nowej szczerości’, jak poważny, nieironiczny ton narracji; odwoływanie się do emocji, uczuć na kartkach książki (lub zauważanie ich nieobecności tam, gdzie powinny być); świadomość sprzeczności i ambiwalencji ludzkich uczuć; wątpliwości podmiotu co do jego własnej zdolności do bycia szczerym; manipulacja wiarą i zaufaniem czytelnika; waga tego, co zostało „poza stroną”.
The article deals with the novel Amadoka by Sofia Andrukhovych as a explication in fiction of Marianne Hirsch’s notion of ‘postmemory’. This notion, which is of great significant in contemporary social studies and humanities, means a “structure of the inter- and trans-generational transmission of traumatic knowledge and experience”. What Sofia Andrukhovych offers the reader is something of an experiment – implanting artificial memories, transferring the previous generations’ traumatic experience to a person who has lost their memory by being wounded in the Donbas war. The aim of the research is to analyse the sensual nature of the novel Amadoka in terms of ‘New Sincerity’, an aesthetically and ethically relevant trend associated with the metamodern worldview. The primary focus is on how features of the ‘new sincerity’ are expressed in Andrukhovych’s novel. These features include: seriousness and a lack of irony in narrative; reference to emotions and feelings in the novel (or a fixation with their absence in the moments where they should have been present); awareness of the contradictory nature and ambivalence of human feelings; the individual’s doubts in his or her ability to be sincere; manipulations with the reader’s faith and trust; and the importanceof that was left “off the page”.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2021, 9, 1; 131-144
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autentyczność
Authenticity
Autorzy:
Hellich, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1431426.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
authenticity
sincerity
autobiography
subjectivity
identity
modernity
self-made man
life writing
New Sincerity
selfie
autentyczność
szczerość
autobiografia
podmiotowość
tożsamość
nowoczesność
pisanie sobą
Nowa Szczerość
Opis:
Tekst jest autorską propozycją hasła słownikowego „autentyczność” (definiowanego w kategoriach autobiograficznych). Wyznaczywszy trzy zasadnicze zakresy znaczeniowe tego pojęcia, autor śledzi historyczny rozwój każdego z nich, a następnie zarysowuje jego dzisiejszy status. W tym celu sięga zarówno do tekstowych praktyk autobiograficznych, jak i tych, które granice tekstu przekraczają (na przykład performance).
The article presents a proposal for a dictionary entry “Authenticity”. The Author defines the term in the context of autobiographical practices by indicating three principal semantical areas it belongs to, including their evolution as well as the present status. He concludes by showing the multifaceted position of the notion on the examples taken from both literature and non-textual practices such as performance art.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 15, 2; 79-91
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CZY PISARZ JEST DARMOZJADEM, CZYLI O SPOŁECZNYCH POŻYTKACH „NICNIEROBIENIA”. PROZA SRĐANA VALJAREVICIA
IS THE WRITER A LOAFER OR ON THE SOCIAL BENEFITS OF DOING NOTHING. THE PROSE OF SRĐAN VALJAREVIĆ
Autorzy:
Nowak-Bajcar, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911793.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sincerity
authenticity
epiphany
new sensibility
the subtler language
new Serbian prose after 1989
szczerość
autentyczność
epifania
nowa wrażliwość
subtelniejszy język
nowa proza serbska po 1989 roku
Opis:
Kategoria autentyczności, którą, posiłkując się dziełami literackimi, naukowo omówił Lionel Trilling w swojej książce Szczerość i autentyczność z 1972 roku, posłuży jako punkt wyjścia do rozważań nad autobiograficzną prozą Srđana Valjarevicia. Odwołując się do wartości, na których budował swoją filozofię sentymentalizm, serbski pisarz (ur. 1967) podejmuje próbę odnalezienia nowego lirycznego języka dla opisu otaczającego świata. Z tego powodu jego dokonania określić można mianem „nowej wrażliwości”. Ta nowa formuła altruizmu, pozwalająca twórcy na „bycie sobą”, jest alternatywną wobec form ostentacyjnego społecznikowskiego zaangażowania. „Subtelniejszy język” opartej na indywidualizmie podmiotowości słabej jest w stanie – zdaniem Valjarevicia – stawić opór problemom i kryzysom współczesnego świata.
The category of authenticity, which was scientifically discussed by Lionel Trilling in his book Sincerity and authenticity from 1972, is the starting point for considering Srđan Valjarević’s prose. Referring to the values on which he built his philosophy of sentimentality, the Serbian writer (born in 1967) attempts to find a new lyrical language for describing the surrounding world. For this reason, his achievements can be described as a “new sensibility”. This new form of altruism, a form that allows the artist “to be themselves” is an alternative to the forms of ostentatious social involvement. Based on the individuality the “subtler language” of the weak subjectivity is – according to Valjarević – able to resist the problems and crises of the modern world.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies