Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Muzyka Klasyczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Uszkodzenia słuchu spowodowane hałasem u muzyków klasycznych
Autorzy:
Zbysińska, Marta
Lachowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399155.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hałas
muzycy
muzyka klasyczna
niedosłuch
ochronniki słuchu
orkiestra
Opis:
W niniejszej pracy omówiono problematykę uszkodzeń słuchu spowodowanych hałasem u muzyków klasycznych. Wieloletnia ekspozycja na dźwięki o wysokim natężeniu prowadzi do zmian degeneracyjnych na poziomie ślimaka, a następnie w wyższych częściach drogi słuchowej. Jest to szczególnie niekorzystne w przypadku muzyków, gdyż sprawnie działający narząd słuchu jest im niezbędny do wykonywania codziennej pracy. Stopień ryzyka uszkodzenia słuchu zależy od parametrów hałasu oraz czynników wewnątrzpochodnych, nazywanych osobniczą wrażliwością na hałas. Nie wszyscy muzycy eksponowani są na dźwięki wykraczające poza dopuszczalny poziom. Mimo to większość z nich pracuje w hałasie o natężeniu bliskim lub przekraczającym graniczne wartości, a więc stwarzającym zagrożenie. Poza podwyższeniem progu słyszenia, skutkiem wieloletniej ekspozycji na bodźce akustyczne o dużym natężeniu mogą być: szumy uszne, nadwrażliwość słuchowa i diploakuzja. Choć różnice pomiędzy progami słyszenia instrumentalistów a członków populacji nienarażonej nie są duże, badacze podkreślają potrzebę uznania muzyków za grupę ryzyka i zastosowania odpowiedniej profilaktyki. Jednym ze sposobów zapobiegania uszkodzeniom słuchu jest korzystanie z ochronników, które, choć skutecznie zmniejszają ekspozycję, nie są powszechnie używane, gdyż utrudniają kontrolę słuchową nad dźwiękami wydobywanymi z instrumentu. Dodatkowo stosuje się wielopłaszczyznowe programy profilaktyczne oraz różne techniki minimalizowania ekspozycji, jak np. odpowiednie umiejscowienie głośnych instrumentów w orkiestrze.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 41-53
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
David Brackett, Categorizing Sound: Genre and Twentieth-Century Popular Music, Oakland 2016 University of California Press, ss. 368. ISBN 9780520248717 (cloth: alk. paper), ISBN 9780520291614 (pbk.: alk. paper), ISBN 9780520965317 (ebook)
Autorzy:
Skalska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408955.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
fonografia
muzyka popularna
muzyka klasyczna
gatunek
phonography
popular music
classical music
genre
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 2; 137-147
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
COEXISTENCE OF CLASSICAL MUSIC AND GUGAK IN KOREAN CULTURE
WSPÓŁISTNIENIE MUZYKI KLASYCZNEJ I TRADYCYJNEJ (GUGAK) W KULTURZE KOREAŃSKIEJ
Autorzy:
PARK, So Hyun
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040184.pdf
Data publikacji:
2020-02-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Korean Traditional Music
Gugak
Classical Music
Culture Coexistence
Koreańska Muzyka Tradycyjna
Muzyka Klasyczna
Kulturowe Współistnienie
Opis:
Classical music and Korean traditional music ‘Gugak’ in Korean culture try various ways such as creating new music and culture through mutual interchange and fusion for coexistence. The purpose of this study is to investigate the present status of Classical music in Korea that has not been 200 years old during the flowering period and the Japanese colonial period, and the classification of Korean traditional music and musical instruments, and to examine the preservation and succession of traditional Gugak, new Korean traditional music and fusion Korean traditional music. Finally, it is exemplified that Gugak and Classical music can converge and coexist in various collaborations based on the institutional help of the nation. In conclusion, Classical music and Korean traditional music try to create synergy between them in Korean culture by making various efforts such as new attempts and conservation.
Muzyka klasyczna oraz tradycyjna muzyka koreańska nazywana gugak tworzą nową muzykę i kulturę w drodze wymiany i połączenia. Celem niniejszego artykułu jest analiza obecnego statusu muzyki klasycznej w Korei (która w Korei zaczęła być zauważalna niecałe 200 lat temu) w okresie jej rozwoju oraz okresie okupacji japońskiej, klasyfikacja koreańskiej muzyki tradycyjnej z omówieniem instrumentów muzycznych jak i zachowanie i kultywowanie muzyki tradycyjnej, współczesnej muzyki tradycyjnej i muzyki typu fusion. Autorka podnosi, że muzyka klasyczna i tradycyjna muzyka koreańska mogą się przenikać i współistnieć w wielu projektach przy wsparciu instytucjonalnym ze strony państwa. Dzięki rozlicznym wysiłkom kultywowania i nowych wizji w tworzeniu synergii w kulturze koreańskiej, muzyka tradycyjna i klasyczna mogą tworzyć nowe pola do działania.
Źródło:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2019, 5; 67-99
2449-7444
Pojawia się w:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oсобенности эпитетации в музыкальных рецензиях
The phenomenon of epithetization in music reviews
Autorzy:
Dzienisiewicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178953.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
review
epithet
classical music
rhetorical terms
musical critic
recenzja
epitet
muzyka klasyczna
środki stylistyczne
krytyka muzyczna
Opis:
The article presents the types of epithets characteristic of music reviews, which are rich in means of artistic expression. Epithets with the meaning of evaluation, epithets which denote feelings, epithets referring to sound and its properties, epithets derived from the names of composers and conductors, as well as epithets that are the names of musical works have been retrieved from Russian-language texts of music criticism.
Niniejszy artykuł prezentuje typy epitetów charakterystycznych dla recenzji muzycznych, obfitujących w środki wyrazu artystycznego. Z rosyjskojęzycznych tekstów krytyki muzycznej wyodrębnione zostały epitety z semantyką oceny, epitety z semantyką uczuć, epitety odnoszące się do dźwięku i jego właściwości, epitety utworzone od nazwisk kompozytorów i dyrygentów, a także epitety będące nazwami utworów muzycznych. Z przedstawionych przykładów wynika, że gatunek recenzji muzycznej cechuje użycie epitetów autorskich, indywidualnych, nierzadko odwołujących się do metafory, a także o różnorodnym pochodzeniu w zakresie części mowy.
Źródło:
Studia Rossica Gedanensia; 2022, 9; 104-116
2449-6715
2392-3644
Pojawia się w:
Studia Rossica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fryderyk Chopin i Furederikku Shopan — recepcja muzyki Fryderyka Chopina w kulturze japońskiej
Fryderyk Chopin and Furederikk Shopan: Frédéric Chopin’s Music Reception in Japanese Culture
Autorzy:
Janczarek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1635359.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fryderyk Chopin
Japonia
Chopin w Japonii
muzyka japońska
muzyka klasyczna
twórcza odtwórczość
Frédéric Chopin
Japan
Chopin in Japan
Japanese music
Classical music
creative reproductiveness
Opis:
Niniejszy artykuł koncentruje się na próbie odkrycia istoty fenomenu japońskiej fascynacji osobą i twórczością Fryderyka Chopina. To zjawisko zostało już fragmentarycznie zilustrowane w publikacjach naukowych. Dotychczas jednak nie udzielono odpowiedzi na pytanie, dlaczego recepcja Chopina jest w Japonii od lat tak intensywna. Autor artykułu stawia tezę, że źródeł japońskiego fenomenu Chopina należy szukać w kulturze japońskiej, nie zaś w japońskim zainteresowaniu kulturą polską. Kategorie wa, wabi, sabi, kanpekishugi, kawaii i manga pozwalają naświetlić tę kwestię z właściwej perspektywy. Za sprawą „twórczej odtwórczości” Japończycy przekształcają muzykę polskiego kompozytora i dostosowują ją do własnych upodobań. Na skutek tego procesu powstaje japońska „nowa jakość”, która nie jest tożsama z pierwotnym kontekstem. Fryderyk Chopin zyskuje w Kraju Kwitnącej Wiśni nowe japońskie oblicze.
This article focuses on an attempt to discover the essence of the phenomenon of Japanese fascination with the person and work of Frédéric Chopin. This phenomenon has already been partially illustrated in scientific publications. So far, however, no answer has been given to the question why Chopin’s reception has been so intense in Japan for years. The Author of the article puts forward the thesis that the sources of the Japanese phenomenon of Chopin should be sought in Japanese culture, not in the Japanese interest in Polish culture. The categories wa, wabi, sabi, kanpekishugi, kawaii, and manga put this into perspective. Thanks to the “creative reproductiveness,” the Japanese transform the music of the Polish composer and adapt it to their own preferences. As a result of this process, a Japanese “new quality” arises, which is not identical to the original context. Frédéric Chopin gains a new Japanese face in the Land of the Rising Sun.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 2; 171-206
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partycypacyjne zarządzanie zasobami ludzkimi we współczesnych orkiestrach
Autorzy:
Łysiński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640038.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
kierownictwo artystyczne, partycypacja pracowników w zarządzaniu, instytucje artystyczne, dyrygent, orkiestra, autokratyczny styl zarzadzania, demokracja przemysłowa, model "Orfeusza", muzyka klasyczna, Peter Drucker
Opis:
The worker participation in management in symphony orchestras.The author of the article analyzes the problem of worker participation in management in symphony orchestras. Jerzy Łysiński characterizes the role of the conductor in orchestras and the relationship between the orchestra and the conductor in the history of classical music, describes the different models of artistic leadership, and criticizes the authoritarian management style in institutions of the performing arts. The author shares Peter Drucker’s point of view that a good relationship between the orchestra and the conductor can be used as a pattern and example for creative organization of the future.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2013, 14, 1
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kosmopolityczne więzi koleżeńskie” i doświadczenie transnarodowości w świecie muzyki klasycznej. Przypadek artystów japońskich
Autorzy:
Kowalczyk, Beata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042847.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
kosmopolityczne więzi koleżeńskie
transnarodowa mobilność
przemysły kreatywne
muzyka klasyczna
japońskie muzyczki
cosmopolitan sociability
transnational mobility
creative industries
classical music
Japanese musicians
Opis:
W globalnym podziale pracy twórczej muzycy japońscy doświadczają nierówności implikowanych przez przynależność etniczno-rasową, wynikającą z przekonania, że zdolność uprawiania autentycznej muzyki klasycznej jest poniekąd genetycznie uwarunkowana. Zgodnie z urasowionym dyskursem zakorzenione w „kulturze zachodniej” klasyczne kompozycje mogą być poprawnie zinterpretowane jedynie przez wykonawców urodzonych i wychowanych w Europie. W literaturze dotyczącej transnarodowości i migracji brakuje studiów analizujących uwarunkowania międzynarodowej mobilności w zawodach artystycznych. Temat mobilności artystycznej napędzanej strukturami nierówności etniczno-rasowych strukturyzujących sektor muzyki klasycznej nie został także podjęty przez badaczy przemysłów kreatywnych/kulturalnych. Celem tego artykułu jest wypełnienie tej luki.  Opierając się na bogatym materiale empirycznym zebranym w trzech lokalizacjach: w Paryżu, Warszawie i Tokio, artykuł ten analizuje doświadczenia zawodowej mobilności wśród japońskich muzyków klasycznych funkcjonujących pomiędzy rodzimymi i europejskimi środowiskami muzycznymi. Analiza koncentruje się z jednej strony na elementach, które napędzają transnarodową mobilność i jednocześnie ją ograniczają. Z drugiej strony pokażę, w jaki sposób japońscy muzycy klasyczni, budując kosmopolityczne więzi koleżeńskie, pokonują bariery związane z rynkiem pracy i restrykcyjnymi politykami migracyjnymi, aby móc kontynuować swoje transnarodowe przedsięwzięcia artystyczne.
In the global classical music industry, Japanese musicians experience inequalities implied by ethnicity and race, based on the belief that the ability to practice ‘authentic’ classical music is, in a way, genetically determined. In the racialized discourse of ‘authenticity’ in classical music correct interpretation of classical compositions is associated with an essentialized concept of Western heritage, where it is rooted. The aim of this article is to demonstrate how this discourse along with the ethnic and racial inequalities, which structure classical music sector, shape transnational career paths among Japanese musicians. Heretofore, international mobility in artistic profession has been understudied in the literature on transnationality and migration. The existing research analyzes mobility among classical musicians either in terms of the cosmopolitan careers of established artists or as a precarious journey of freelancers moving between international music milieus in search of work. Based on the extensive empirical material collected in three locations: Paris, Warsaw and Tokyo, this article analyzes the experiences of professional mobility among Japanese classical musicians operating between native and European musical environments. The analysis homes in on the elements that drive and limit transnational mobility. Furthermore, I will show how Japanese classical musicians strive to continue their transnational artistic endeavors by developing ‘cosmopolitan sociability’ in order to overcome barriers related to the labor market as well as restrictive migration policies.
Źródło:
Lud; 2021, 105; 143-174
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIA TEORII PEDAGOGIKI MIĘDZYKULTUROWEJ W EDUKACJI MUZYCZNEJ
PRACTICAL APPLICATIONS OF INTERCULTURAL PEDAGOGY THEORY IN MUSIC EDUCATION
Autorzy:
Chaciński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566375.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
międzykulturowa edukacja muzyczna muzyka świata
program nauczania muzyki
muzyka ludowa
muzyka klasyczna
stylizacja artystyczna
intercultural music education
world music
music curriculum
folk music
classical music
artistic stylization
Opis:
The primary goal of this essay is to describe the connections between intercultural pedagogical theory and its practical applications in music education. The author stresses the significance of this particular field of education and its impact on young people. When anchored in a variety of cultures, musical phenomena provide a unique opportunity to initiate students into a world in which the beauty and aesthetic values of the other are experienced and reflected upon. At the same time, they encourage students to engage in a dialogue with the other through non-verbal channels of communication. Intercultural music education usually follows two conceptual models: one centered on activities, such as singing, dance, and playing musical instruments, and the other, focusing on the listening experience to world music. Praktyczne zastosowania teorii pedagogiki... 29 Intercultural music education is typically pursued using folk music as the most primeval form of human activity. Folk music is also used as an inspiration for musical stylization. It must be emphasized that composers often used this source of inspiration to create outstanding musical works. Sacred music provides a unique means to engage with the spiritual sphere inherent in other cultures. This particular form helps to discover aesthetic qualities in music and explore the depths of religious experience in other people, as well as the space of their religion-driven existential pursuits that are exemplified in music.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2015, 4; 13-30
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co jest przedmiotem krytyki muzycznej? Pytania wokół pewnego pojedynku na argumenty w Chińskim fortepianie Étienne’a Bariliera
What is the topic of musical criticism? Questions about an argument duel in Chinese Piano by Étienne Barilier
Autorzy:
Zarych, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649284.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Étienne Barilier
krytyka muzyczna
krytyk muzyczny
estetyka muzyczna
praktyka muzyczna
muzyka klasyczna
Musical Criticism
Music Critic
Musical Aesthetic
Musical Performance Pratice
Classical Music
Opis:
This article deals with the topic of musical criticism, especially performance practice, asking a basic question about what is evaluated and what determines the value of the performance of a work. The reference point is a theoretical presentation of a music critic and musical criticism, including their definitions, objective and subjective factors influencing opinions, etc. A juxtaposition is made between the theory that cannot capture what is ephemeral, occasional, subjective, human, in which the objective description sometimes borders on wishful thinking, and the situation presented in the literature, operating as art, and more possibilities. The essential part of the article is thus an interpretation of a brilliant novel in blogs entitled Chinese piano by Étienne Barilier, a Swiss writer and philosopher. The interpretation focuses on a duel between reviews, arguments focused around the performance at the summer festival of Chinese pianist Mei Jin, which allows taking up the subject of the critic’s work and the subject of musical criticism in general. Questions are asked about the performer (their skills, appearance, country of origin, and culture), context of other performers, time, place and conditions of performance (including the impact of different senses), and the critic himself, including not only his taste and competence, but also everything that shapes him as a human being. Eventually, we get a few answers and a lot of questions that allow us to highlight some issues again.
Artykuł podejmuje temat przedmiotu krytyki muzycznej, a szczególnie praktyki wykonawczej, zadając podstawowe pytanie o to, co podlega ocenie i co decyduje o wartościowaniu wykonania danego utworu. Punkt odniesienia stanowi teoretyczne przedstawienie krytyka muzycznego i krytyki muzycznej, m.in. ich definicje, czynniki obiektywne i subiektywne wpływające na kształt opinii itd. Z teorią, niepotrafiącą uchwycić tego, co efemeryczne, okazjonalne, subiektywne, ludzkie, w której obiektywny opis niekiedy graniczy z życzeniowym, zestawiona została sytuacja przedstawiona w literaturze, operującej, jak to sztuka, szerszymi możliwościami. Zasadniczą część artykułu stanowi więc interpretacja błyskotliwej powieści w blogach pt. Chiński fortepian Étienne’a Bariliera, szwajcarskiego pisarza i filozofa. Interpretacja koncentruje się na pojedynku na recenzje, na argumenty skupione wokół występu na letnim festiwalu chińskiej pianistki Mei Jin, co pozwala w szerszym kontekście podjąć temat pracy krytyka i przedmiotu krytyki muzycznej w ogóle. Postawione zostają pytania o osobę wykonawcy (umiejętności, wygląd, kraj pochodzenia, kulturę), kontekst innych wykonawców, czas, miejsce i warunki wykonania (w tym oddziaływanie różnych zmysłów), oraz osobę samego krytyka, w tym nie tylko jego gust i kompetencje, ale wszystko, co kształtuje go jako człowieka. Ostatecznie otrzymujemy kilka odpowiedzi i mnóstwo pytań, które pozwalają nam naświetlić pewne kwestie na nowo.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 379-397
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryminał muzyczny? Refleksje na marginesie powieści kryminalnych Jana Antoniego Homy
Musical crime novel? Reflections on the margins of Jan Antoni Homa’s crime novels
Autorzy:
Berkan-Jabłońska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649303.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
powieść kryminalna
relacje między literaturą a muzyką
muzyczność w literaturze
Jan Antoni Homa
muzyka klasyczna
Crime Novel
Relationships between Literature and Music
Musicality in Literature
Classical Music
Opis:
This article begins with addressing the 19th century relationships between the detective story and classical music, which were found, for example, in Charles Dickens’ or Arthur Conan Doyle’s works. Against this background, two of Jan Antoni Homa’s novels, Altowiolista (The Altoviolist) and Ostatni koncert (The Last Concert) are discussed as forming a separate musical detective story stream in the Polish literature. Further analysis concerns chosen aspects of these stories, the aspects which determine their musical nature, such as: the structure of the literary characters, the world depicted, the composition, the journalistic or essayistic digressions. A question is posed about the purpose of these works and about their potential readers.
Artykuł wychodzi od przypomnienia jeszcze dziewiętnastowiecznych związków prozy detektywistycznej i muzyki klasycznej, realizowanych np. w utworach Charlesa Dickensa i Artura Conan Doyle’a. Na tym tle omówione zostają dwie współczesne powieści autorstwa Jana Antoniego Homy: Altowiolista i Ostatni koncert, które na gruncie polskiego piśmiennictwa tworzą odrębny nurt kryminału muzycznego. Dalsza analiza dotyczy wybranych aspektów tychże powieści, decydujących o ich muzycznym charakterze, np.: konstrukcja bohaterów i świat przedstawiony, schemat kompozycyjny, dygresje publicystyczno-eseistyczne. W zakończeniu stawiane jest pytanie o cel, jaki można przypisać wymienionym tekstom, oraz o ich potencjalnego odbiorcę.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 249-271
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guillaume-Gabriel Nivers (ok. 1632–1714) – ostatni z „przedklasyków” czy pierwszy z klasyków?
Autorzy:
Ferfoglia, Susi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669275.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
classical organ music
organ verses
Gregorian chant
church music
liturgy
alternatim technique
organ books
klasyczna muzyka organowa
organowe wersety
śpiew gregoriański
muzyka kościelna
liturgia
technika alternatim
księgi organowe
Opis:
In the French music the period 1665–1703 is the time of great changes, when the style known generally as classical organ music of the so-called Grand Siècle took its shape. Among the numerous composers active during that period was Guillaume-Gabriel Nivers, organist of Saint-Sulpice – one of the most eminent Parisian churches. His career developed in connection with the church, the convent of Benedictine nuns as well as the school for noble young ladies in Saint-Cyr-l’École. That is why Nivers composed only church music. His works, collected in three organ books and in the Thièry manuscript (ascribed to him), are representative of French music composed in the 17th–18th cent. It was the tradition associated with alternatim technique, with alternating sections in organ verses and chant. The thee organ books by Nivers constitute a large opus which includes numerous genres characteristic for the period; Nivers worked on all of them systematically, which led to their development, especially in liturgical music.On the one hand, Nivers was „pre-classical”, which can be seen in his use of Gregorian cantus firmus (Mass, Hymns, Sequences), from which his contemporaries would largely depart, as well as in the „modal thinking”, especially in the works included in the Premier and Troisième Livre d’Orgue. On the other hand, his oeuvre opened the door to welcome the new period, which can be seen primarily in the „new style” – melodious, based on meticulously chosen registers, varied according to the character of a particular piece and its place in liturgy.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guitar Sonoristics in Sette studi by Maurizio Pisati
Zarys sonorystyki gitarowej na przykładzie Sette studi Maurizia Pisatiego
Autorzy:
Wieczorek, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17903211.pdf
Data publikacji:
2023-04-01
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Maurizio Pisati
contemporary guitar music
classical guitar
studies for guitar
sonoristics
współczesna muzyka gitarowa
gitara klasyczna
etiudy na gitarę
sonorystyka
Opis:
Kolorystyczne możliwości gitary klasycznej są cechą, która fascynowała kompozytorów zarówno w minionych epokach (F. Sor, Method for the Spanish Guitar, Cocks & Co, London 1832, s. 16), jak i w XX i XXI wieku. Wzrost zainteresowania barwą dźwięku w ostatnim stuleciu realizowany jest także w solowej literaturze gitarowej. Przykładem tego jest między innymi cykl etiud na gitarę solo Sette studi Maurizia Pisatiego. Dzieło to obrazuje, w jaki sposób sonorystyczne traktowanie instrumentu przekłada się na uzyskiwanie nowych jakości ekspresyjnych i artystycznych. W artykule zdefiniowane zostanie pojęcie „sonorystyki”, zasygnalizowana zostanie rola cyklu w dorobku kompozytora oraz przedstawione zostaną różnice pomiędzy procesem interpretacji opisywanych etiud a innymi kompozycjami tego typu. Opisane zostaną wyzwania techniczne i artystyczne, z którymi mierzy się wykonawca na każdym etapie pracy nad utworem – zapoznawanie się ze skomplikowanym tekstem muzycznym i z bogatymi oznaczeniami wykonawczymi; odczytanie i realizacja zamysłu kompozytora; wyostrzenie ekspresji, która ułatwi wciągnięcie słuchacza w oryginalny świat brzmieniowy. W artykule zostaną również zaprezentowane przykłady kilku innych utworów, których opanowanie i interpretację ułatwić może doświadczenie zdobyte podczas pracy nad Sette studi
The tone colour capabilities of the classical guitar have fascinated composers of earlier periods (F. Sor, Method for the Spanish Guitar, Cocks & Co, London 1832, p. 16) as well as those of the 20th and 21st centuries. The growing interest in timbre in the past century is also apparent in solo guitar music. An example of this is a collection of studies for guitar solo entitled Sette studi by Maurizio Pisati. This work illustrates how the sonoristic approach towards the instrument allows to achieve new expressive and artistic qualities. This article aims to define the concept of “sonoristics”, indicate the role of the cycle among the composer’s works, and present the differences between the interpretation of the described studies and other works of the same type. Furthermore, the author shall describe the technical and artistic challenges the performer is faced with at each stage of working on the piece: familiarizing oneself with a complex music score and abundant performance markings; understanding and performing the composer's intentions; sharpening the expression to help draw the listener into an original soundscape. The article will also present several examples of other works, the learning and interpretation of which can be facilitated by the experience gained while working on Sette studi. 
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2022, 17, 17; 193-227
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Panorama of Polish Guitar Concertos
Panorama polskich koncertów gitarowych
Autorzy:
Gurgul, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17915193.pdf
Data publikacji:
2021-05-27
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Polish guitar music
guitar concerto
guitar festivals in Poland
Polish music after 1945
polska muzyka gitarowa
koncert na gitarę
koncert instrumentalny
gitara klasyczna
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia dorobku polskich kompozytorów na gruncie formy koncertu na gitarę i orkiestrę. Od lat 40. XX wieku, kiedy powstał pierwszy koncert z udziałem gitary, skompono- wano w Polsce ponad 100 utworów koncertowych. Kompozytorzy, podejmując próbę napisania takiego utworu, odnajdywali różne drogi twórcze, ukazujące często odmienne oblicza gitary. W artykule omó- wiono propozycję podziału powstałych w Polsce koncertów ze względu na specyfikę utworów, przybli- żono historię pierwszych polskich koncertów, a także nakreślono obraz powstałej do 2020 roku literatury.
The present article constitutes an attempt at outlining the musical oeuvre of Polish composers in the field of concertos for guitar and orchestra. Since the 1940s, when the first concerto with a guitar part was created, more than 100 concertos have been composed in Poland. In an effort to write such a piece of music, composers discovered different creative paths, which often revealed various new colours of the guitar. The article discusses a proposal to divide the concertos created in Poland according to the specificity of the pieces, introduces the history of the first Polish concertos and paints a picture of guitar literature created by 2020.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2020, 15; 65-103
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies