Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Muzeum Pałacu w Wilanowie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Prace konserwatorskie w Muzeum Pałacu w Wilanowie po 2003 roku
Conservators works in the Museum Palace in Wilanów after 2003
Autorzy:
Jaskanis, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217895.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
konserwacja
Muzeum Pałacu w Wilanowie
conservation
Museum Palace in Wilanów
Opis:
Od kilku lat w Pałacu Wilanowskim i jego otoczeniu są prowadzone na dużą skalę prace konserwatorskie i restauracyjne. Zadania konserwatorskie podjęte na elewacji Pałacu, ścianie oporowej i wnętrzach Pałacu były pilnie potrzebne, uwzględniając zły stan zachowania Pałacu i długoterminowe plany pełnego odrestaurowania Pałacu do jego poprzedniej świetności. Aspekt współpracy jest decydujący dla wielu aktualnych zadań konserwacji. Wewnętrzny zespół specjalistów konserwacji Muzeum regularnie współpracuje z zewnętrznymi ekspertami i podwynajętymi z zewnątrz kontrahentami. Warto wspomnieć rozmaitość funduszy, skutecznie pozyskanych z Programów Operacyjnych UE, jak również od Ministerstwa Kultury i darów Dziedzictwa Narodowego.
Large-scale conservation and restoration work hasbeen in progress for several years in the Wilanów Palace and its surroundings. The conservation tasks undertaken on the Palace facades, the retaining wall and the Palace interiors were badly needed, given the Palace's poor state of preservation and the long-term plans to fully restore the Palace to its former glory. The cooperation aspect is crucial for many of the current conservation tasks. The Museum's in-house team of conservation specialists regularly cooperates with external experts and outsourced contractors. Worthmentioning is the diversity of funds, succesfully taken from EU Operating Programs, as well as from Ministry of Culture and National Heritage donations.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 26; 390-403
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o zabytki znajdujące się pod opieką Muzeum Pałacu w Wilanowie. Cz. I
Dispute about historic objects in the care of the Wilanow Palace Museum. Part I
Autorzy:
Jaskanis, P.
Szpanowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217965.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Muzeum Pałacu w Wilanowie
spór
zabytek
dispute
Wilanów Palace Museum
monument
Opis:
Tradycję muzeum wilanowskiego liczymy od 1805 r., kiedy Stanisław Kostka Potocki w pałacu otworzył swoje zbiory sztuki i rzemiosła artystycznego dla publiczności w celu wychowania przez sztukę i historię. Po Potockich majątek ziemski i zbiory sztuki przejęli Braniccy – w 1944-45 r. całość majątku została znacjonalizowana. Pomiędzy 1949 a 1960 spadkobiercom Adama Branickiego zwrócono ok. 1600 rzeczy. W 1998 r. spadkobiercy Adama Branickiego wystąpili do sądu z pozwem o zwrot ok. 6000 muzealiów z Muzeum Pałacu w Wilanowie, obecnego ich właściciela, a następnie o zwrot nieruchomości będącej we władaniu tej instytucji. W ciągu ostatnich kilku lat, równolegle z wyżej wymienionymi procesami, prowadzone były lub toczą się śledztwa w sprawie zaginięcia dokumentów dotyczących nacjonalizacji dóbr wilanowskich, sfałszowania dokumentów i wydawania zaświadczeń niezgodnych ze stanem faktycznym. Sądy ocenią ostatecznie prawne podstawy działań z okresu nacjonalizacji i obecnych postępowań, jak na przykład budowanie roszczeń wobec dawnej nieruchomości ziemskiej na podstawie współczesnych interpretacji przepisów prawa z 1944 r. Potrzebne są ustawy jednoznacznie regulujące problem reprywatyzacji nieruchomości i ruchomych dóbr kultury, zgodnie z interesem publicznym i poszanowaniem prawa własności.
Tradition of the Wilanów Museum began in 1805, when Stanisław Kostka Potocki opened his palace to the public and displayed his collections of art and handicraft in order to educate through art and history. After the Potocki family, the estate and art collections were taken over by the Branicki family – and in 1944-1945 the whole property was nationalised. Between 1949 and 1960, about 1600 items were returned to the heirs of Adam Branicki. In 1998, the heirs of Adam Branicki filed a lawsuit against Wilanów Palace Museum, demanding the return of about 6000 exhibits from their present owner, and subsequently the return of the fixed property also in the possession of the above mentioned institution. During the past few years, simultaneously to the above mentioned lawsuits, there have been conducted investigations concerning missing documents referring to the nationalization of the Wilanów property, forging documents and issuing certificates inconsistent with the factual state. Courts will finally assess the legal basis of actions taken during the period of nationalisation and of current proceedings such as, for example, laying claims for the restitution of property on the basis of current interpretation of the legal regulations from 1944. New legal acts are needed which will explicitly regulate the problem of restitution of fixed property and movable cultural heritage, in accordance with the public interest and respect for laws of property.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 25; 96-103
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika i magia Oraculum w Wilanowie
Symbolism and magic of the Oraculum in Wilanow
Autorzy:
Mróz, J.A.
Zacharski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217598.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Oraculum
Wilanów
Muzeum Pałacu w Wilanowie
wyrocznia
Wilanów Palace Museum
oracle
Opis:
Artykuł przedstawia historię powstania Oraculum w Morysinie - miejscu ściśle związanym z Wilanowem. Rola, jaką spełniało Oraculum, znana była tylko niewielkiej grupie badaczy, także ze względu na zniszczenie obiektu oraz zapomnienie, w jakie popadło po ostatniej wojnie światowej. W sierpniu 2006 r. podjęto trud przeniesienia ocalałych elementów kamiennych Oraculum (Wyroczni) z Morysina do ogrodów Muzeum Pałacu w Wilanowie. Opracowano projekt rekonstrukcji kręgu wróżebnego. Na podstawie udostępnionych materiałów archiwalnych oraz inwentaryzacji zachowanych elementów kamiennych odtworzono jego wymiary. Uratowane fragmenty jedynego zachowanego w Polsce kręgu kamiennego Oraculum, oddają charakter miejsca działania wróżb, przepowiedni i rodzenia się nadziei na zmianę losów narodu polskiego tak charakterystycznych dla epoki romantyzmu. Dla żony Stanisława Kostki Potockiego - Aleksandry Lubomirskiej, 65-letniej wdowy, była to astrologiczna "mandala życia" spędzonego u boku męża, symboliczny pomnik czasów, kiedy kobiety, „matki Polki”, interesowały się ukrytymi znaczeniami, astrologią, wróżbami i kabałą. Interesowały się ukrytymi znaczeniami, astrologią, wróżbami i kabałą.
The article presents the history of erecting the Oraculum in Morysin . a place closely connected with Wilanow. The function of the Oraculum was known only to a select group of scientists, because of the ruined state of the object and oblivion into which it sank after World War II. In August 2006, the remaining stone elements of the Oraculum (the Oracle) were transferred from Morysin to the gardens of the Palace Museum in Wilanow. A reconstruction project of the prophetic circle was prepared. The size was recreated on the basis of available archive materials and the inventory of the preserved stone elements. The remaining fragments of the only stone circle of Oraculum preserved in Poland reflect the character of the site serving to dispense prophecies and predictions and the birthplace of hope for the change of fate of the Polish nation, so characteristic for the era of Romanticism. For Aleksandra Lubomirska - the 65-year-old widow of Stanisław Kostka Potocki, it was an astrological “mandala of life” spent by her husband’s side, a symbolic monument of the times when women, “Polish mothers”, were particularly interested in hidden meanings, astrology, prophecies and Qabalah.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2008, 23; 122-125
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po co Potockim kolekcja sztuki, czyli o wystawie Kolekcjonerstwo Potockich w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Autorzy:
Gołąbek, Marta
Paprocka-Gajek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27694398.pdf
Data publikacji:
2023-10-25
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Potoccy
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Wystawa Starożytności
Karol Minter
kolekcja sztuki
historia muzeum
Opis:
Artykuł omawia założenia, cele oraz efekty nowej ekspozycji stałej zorganizowanej w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, zatytułowanej Kolekcjonerstwo Potockich. Wystawa prezentuje mniej znaną kartę dziejów pałacu wilanowskiego, kiedy właścicielami majątku byli Potoccy: Aleksandra z Lubomirskich i Stanisław Kostka, ich syn Aleksander oraz wnuk August i jego małżonka, Aleksandra z Potockich. Te trzy pokolenia rodu Pilawitów ukonstytuowały nowy, niezwykle istotny rozdział w dziejach dawnej rezydencji królewskiej i magnackiej, tworząc w niej, przez prawie stulecie, Muzeum Sztuki oraz miejsce pamięci o dziejach narodu polskiego. Potoccy gromadzili zbiory artystyczne oraz pamiątki narodowe, a także wprowadzali zmiany w przestrzeni prywatnej rezydencji, aby przystosować ją do celów muzealnych. Konsekwentnie powiększana kolekcja stała się – w myśl idei Potockich – skarbnicą udostępnioną szerokiej publiczności. Za początek publicznej działalności Muzeum uznaje się datę pierwszego wpisu do wilanowskiej Księgi Gości – 5 sierpnia 1805 r. Nowa wystawa podejmuje w swej narracji oraz aranżacji historię muzeum Potockich. Na podstawie przekazów ikonograficznych z XIX oraz początku XX w. przekształcone zostały wnętrza galerii ogrodowych na pierwszym piętrze pałacu. W galerii południowej przypominamy o działającej tu niegdyś Bibliotece, w galerii północnej zaś o ważnym kulturalnym wydarzeniu warszawskim – Wystawie Starożytności z 1856 r. W ramach wprowadzonych zmian powstały nowe przestrzenie ekspozycyjne: Gabinet Historyczny, Gabinet Rycin oraz Gabinet Ikonograficzny. Pierwszy z wymienionych poświęcony jest pamiątkom narodowym, dwa kolejne wnętrza to kameralna przestrzeń ekspozycji obiektów na podłożu papierowym.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 170-179
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies