Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Music and Politics," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    MUSIC IN THE FIELD OF POLITICAL SCIENCE RESEARCH QUESTIONS AND TRENDS
    Autorzy:
    Massaka, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594783.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    music
    music and politics
    theory of politics
    sounds
    democracy
    Opis:
    Research on relations between art and politics has its tradition. However, it mainly refers to literature, whose part, as far as its authors’ intentions are concerned, is of a political character, in a lesser degree – of a picture. Sound, especially if it is not linked to a text and/or a picture, is considerably more seldom analyzed from the point of view of its importance in politics. As long as a word and a picture happen to convey unequivocal political meaning, qualified as such by most recipients, sound cannot be obviously considered a political message. It is questionable whether music can convey any meaning in whatever sense. If one can manage to suppress this doubt, it will result in a question how to construe the senses conveyed through the medium of melodic – rhythmic structures. However, the findings in the field of widely understood humanities affirm that music serves as a creator’s message directed to both individual and collective receivers. Political science studies often bring up a matter of communication between authorities and the subjects (in authoritarian regimes), and also between representatives of a nation or people claiming their role and electorate (in democratic regimes). At the end of the 1960s, American and Canadian scientists made room for music, one of the most widespread communicators, i. a. in political sphere. At that time, interdisciplinary teams including American sociologists, political scientists, culture and media experts undertook.
    Źródło:
    Polish Political Science Yearbook; 2013, 42; 317-330
    0208-7375
    Pojawia się w:
    Polish Political Science Yearbook
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Singing in the singular: aesthetic and policy of a romantic voice
    Autorzy:
    Wojda, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605916.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    music and politics, voice, music and literature, 19th Century, Romanticism
    Opis:
    Der Artikel enthält Zusammenfassungen nur in Englisch und Französisch
    The article proposes a reflection concerning the connections between the voice representations or vocal practices, worked out towards the end of the Enlightenment period and in the first decades of the 19th century in the French cultural area, and the birth of the socio-economic system characteristic of the bourgeois society. The paper focuses, in particular, on political presuppositions – in the Aristotelian sense of the word « political » – on which all the uses of voice, both spoken and sung, are based. The objective of the study is to understand the status of voice and singing in the process of creation of a modern anthropology.
    L’article propose une réflexion sur les rapports entre les représentations et les pratiques vocales qui s’élaborent entre le crépuscule des Lumières et les premières décennies du XIXe siècle dans l’espace culturel français et l’émergence d’un système socio-socioéconomique spécifique de la société bourgeoise. Nous nous interrogeons en particulier sur l’ensemble des présupposés politiques, au sens aristotélicien du terme, sur lesquels repose tout usage de la voix, qu’elle soit parlée ou chantée. L’objectif de notre étude est celui de comprendre le statut de la voix et du chant dans le processus de l’émergence d’une anthropologie moderne.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2019, 43, 1
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzykalia w zbiorach Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau
    Musical sources survived in the Collection of the Auschwitz- -Birkenau State Museum
    Autorzy:
    Szczęśniak, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514086.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    KL Auschwitz-Birkenau,
    musical sources,
    Holocaust Music,
    Music and Politics,
    Auschwitz-Birkenau State Museum.
    Opis:
    The article presents the conclusion of the research conducted by the author in the collection of the State Museum of Auschwitz-Birkenau, former German Nazi concentration and extermination camp. The sources are fully featured and described for the first time. The article focuses on showing a complicated post-war history of the camp items connected with music (musical instruments, printings, manuscripts, handwritten copies of instrumental books), which are auxiliary sources to reconstruct the repertoire of chapels in KL Auschwitz-Birkenau. The main aim of the article is to also discuss the preserved repertoire. In the last chapter, the author presents a short characteristics of original works composed by musicians and composers in slavery with a short analysis of all of them. Presented musical printings are a reflection of tastes of the German public in the 1930s as well as an example of ridiculous anthropological establishments of Nazi music scientists and no ability to implement it on listeners practice. In addition, the work contains annexes: musical instruments, original works composed during camp existence, and musical printings – a list of music materials which survived in the collection of the Auschwitz-Birkenau State Museum.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 1(32); 125-175
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Musical Sources Survived in the Collection of the Auschwitz-Birkenau State Museum1
    Autorzy:
    Szczęśniak, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514008.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    KL Auschwitz-Birkenau
    musical sources
    Holocaust Music
    Music and Politics
    Auschwitz-Birkenau State Museum
    Opis:
    The article presents the conclusions of the research conducted by the author in the collection of the Auschwitz-Birkenau State Museum, former German Nazi concentration and extermination camp. The sources are fully featured and described for the first time. The article focuses on showing a complicated post-war history of the items connected with music (musical instruments, printings, manuscripts, handwritten copies of instrumental books), which are auxiliary sources to reconstruct the repertoire of chapels in KL Auschwitz-Birkenau. The main aim of the article is also to discuss the preserved repertoire. In the last chapter, the author presents a short characteristics of original works composed by musicians and composers in slavery with a short analysis of all of them. Presented musical printings are a reflection of tastes of the German public in the 1930s as well as an example of ridiculous anthropological establishments of Nazi music scientists and the lack of ability to implement it on listeners practice. In addition, the work contains annexes: musical instruments, original works composed during camp existence, and musical printings—a list of music materials which survived in the collection of the Auschwitz-Birkenau State Museum.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 1(32) Eng; 125-173
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O historii Opery Robotniczej w Krakowie (1954–1957)
    On the History of Kraków Workers’ Opera (1954–1957)
    Autorzy:
    Wieczorek, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28328088.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Opera Robotnicza
    Stanisław Drabik
    Nowa Huta
    muzyka i polityka
    Halka
    Stanisław Moniuszko
    Workers' Opera
    music and politics
    Opis:
    Stanisław Drabik był pomysłodawcą i organizatorem dwóch specyficznych placówek operowych, których historia przez wiele lat pozostawała zapomniana. W latach 1947–1949 we Wrocławiu prowadził Operę Robotniczą, która przygotowała w 1948 wystawienie opery Flis Stanisława Moniuszki. Do pomysłu tego powrócił w 1954 roku w Krakowie, gdzie działała pod jego kierownictwem druga placówka tego rodzaju. Po dwóch latach prób w lipcu 1956 roku krakowska Opera Robotnicza przedstawiła inscenizację Halki Stanisława Moniuszki na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego. Oficjalnie zespół miał składać się z utalentowanych muzycznie robotników Kombinatu Metalurgicznego w Nowej Hucie, jednak rzeczywisty skład zespołu znacznie odbiegał od tych deklaracji. Finalnym celem działań Drabika było zorganizowanie w Krakowie i kierowanie operą zawodową, a nawiązanie do haseł stalinowskiej propagandy o upowszechnianiu sztuki wśród robotników miały mu pomóc uzyskać finansowe i administracyjne wsparcie instytucji państwowych dla jego planów. Przemiany polityczne polskiego Października, destalinizacja i odwilż w życiu artystycznym skutecznie przekreśliła te plany. Opera Robotnicza straciła dyskursywny i instytucjonalny parasol ochronny. Premiera Halki została bardzo negatywnie przyjęta przez krytyków – pisano o profanacji narodowej opery, fatalnym poziomie aktorskim i muzycznym przedstawienia oraz o nadużyciach finansowych. Część z tych krytyk została jednak sformułowana przez przedstawicieli konkurencyjnej wobec Drabika instytucji walczącej o powstanie zawodowej opery w Krakowie. Podjęta przez ponad rok po premierze walka zespołu i Stanisława Drabika o utrzymanie placówki nie zakończyła się powodzeniem, a Opera Robotnicza popadła w całkowite zapomnienie.
    Stanisław Drabik initiated and organised two unique opera companies, which later sank for many years into oblivion. In 1947–1949 Drabik ran the Workers’ Opera in Wrocław, which prepared a production of Stanisław Moniuszko’s The Raftsman in 1948. He returned to this idea in 1954 in Kraków, where a second opera house of this kind was set up under his direction. Following two years of rehearsals, in July 1956 Kraków’s Workers’ Opera staged Stanisław Moniuszko’s Halka at the Juliusz Słowacki Theatre. Officially the cast was to consist of musically gifted workers from Nowa Huta’s steelworks, but its actual make-up proved far removed from such declarations. Drabik’s ultimate aim was to organise and direct a professional Cracow-based opera. He took advantage of the Stalinist propagandist call to disseminate art among workers in order to obtain funding and organisational support for his project from state institutions. The political transformations following the Polish October (1956), de-Stalinisation and the political thaw in the artistic scene effectively thwarted his plans. The Workers’ Opera lost its discursive and institutional protective umbrella. The premiere of Halka was very badly received by critics, who wrote about the profanation of a national opera, about extremely poor level of music performance and acting, as well as misappropriation of funds. Part of this criticism came from Drabik’s competitors, who, like him, strove to set up a professional opera in Kraków. The crew and director’s struggle to save their opera company, which started more than a year after the premiere, failed, and the Workers’ Opera fell into complete oblivion.
    Źródło:
    Muzyka; 2020, 65, 3; 69-94
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bunt kobiet w polskiej muzyce tradycyjnej i folkowej
    Autorzy:
    Małanicz-Przybylska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029481.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-07
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    traditional music
    contemporary folk music
    folklore
    anthropology of music
    feminism
    Oskar Kolberg
    music and politics
    muzyka tradycyjna
    folk
    folklor
    antropologia muzyki
    feminizm
    muzyka i polityka
    Opis:
    Punktem wyjścia moich rozważań jest założenie, że muzyka może ucieleśniać polityczne poglądy, porządkować ludzkie rozumienie społeczeństwa i świata oraz stawać się polityczną ekspresją. W artykule poddaję analizie wybrane teksty pieśni z etnograficznych zbiorów Oskara Kolberga i współczesne polskie utwory folkowe. Mają one wspólny temat, który określam mianem buntu kobiet. Staram się pokazać, że pewna myśl feministyczna łączy współczesne działania polskich kobiet z doświadczeniami naszych przodkiń. Na podstawie przeprowadzonych analiz stawiam tezę, że muzyka ma moc nie tylko kreowania, ale także zmieniania porządków społecznych, często staje się też politycznym głosem uciśnionych – tych, którym głos odebrano, może być orężem walki, ale także sposobem radzenia sobie z trudną rzeczywistością. W konsekwencji dochodzę do wniosku, że to złączenie muzyki z polityką jest wartością uniwersalną i ponadczasową.
    My assumption is that music can embody political views, organise the human understanding of society and the world, as well as become a political expression, that it has the power to create as well as change social orders. Music often becomes the political voice of the oppressed, whose voice cannot be heard otherwise. Music can be treated as a weapon, but also as a way of dealing with difficult reality. Moreover, I am deeply convinced that this combination of music and politics is a universal, timeless value. To prove this hypothesis, I analysed selected traditional lyrics taken from the ethnographic collections of Oskar Kolberg and contemporary Polish folk songs. They all share a common theme that I have identified as women’s rebellion. My aim is to show that certain feminist ideas connect contemporary actions of Polish women with the experiences of their female ancestors.
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2021, 1; 55-71
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emigracyjne drogi Romana Palestra i Andrzeja Panufnika
    Roman Palester and Andrzej Panufnik: Their Roads to Emigration
    Autorzy:
    Bolesławska-Lewandowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807119.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Roman Palester
    Andrzej Panufnik
    kompozytorzy emigracyjni
    twórcy emigracyjni
    muzyka a polityka
    muzyka polska za granicą
    émigré composers
    émigré artists
    music and politics
    Polish music abroad
    Opis:
    Po drugiej wojnie światowej spora grupa polskich kompozytorów postanowiła pozostać poza granicami kraju. W kolejnych latach dołączali do nich twórcy początkowo działający jeszcze w Polsce i próbujący znaleźć swe miejsce w ramach narzuconego systemu. W 1949 r. decyzję o pozostaniu na emigracji we Francji podjął Roman Palester (1907–1989), jeden z najważniejszych polskich kompozytorów okresu przedwojennego i pierwszych lat po wojnie. Wkrótce nawiązał współpracę z Radiem Wolna Europa w Monachium, gdzie przez wiele lat odpowiadał za emisję audycji kulturalnych. Kontynuował też pracę kompozytorską, tworząc dzieła o wysokich walorach artystycznych, dziś jednak niemal zupełnie zapomniane Inaczej ułożyły się losy Andrzeja Panufnika (1914–1991), który zdecydował się na nielegalny wyjazd z Polski dopiero w 1954 r. Osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie po trudnych pierwszych latach zdobywał stopniowo rosnące uznanie jako kompozytor i dyrygent. Jego utwory znajdują się dziś w repertuarze wielu znakomitych solistów i orkiestr na całym świecie, niemniej jednak — podobnie jak w przypadku Romana Palestra — wieloletni zakaz cenzury, obejmujący w Polsce zarówno wykonania muzyki, jak i wymienianie nazwisk obu kompozytorów w publikacjach, spowodował wciąż trudną do zapełnienia lukę w świadomości dotyczącej przynależności obu twórców do kultury muzycznej Polski XX wieku Dlaczego Roman Palester i Andrzej Panufnik w ogóle wybrali emigrację i jak ta decyzja zdeterminowała ich dalsze losy? Jak wpłynęła na postrzeganie obu twórców oraz obecność (bądź nieobecność) ich muzyki w polskim życiu kulturalnym ostatnich siedmiu dekad? Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na te pytania.
    After the end of the Second World War, a large group of Polish composers decided to stay outside Poland. In the next few years this group was enlarged by other composers who had initially tried to make their lives in People’s Poland, searching for their own place within the framework of the imposed communist system. In 1949, Roman Palester (1909–1989), one of the most important  Polish composers of the pre-war period and very active in the first years after the war, took the decision to remain in France. Soon afterwards he started working for Radio Free Europe in Munich, where he was responsible for preparing cultural programmes as the head of the cultural department. Simultaneously, he kept composing and managed to write many works of distinction. Unfortunately, his music today remains almost entirely forgotten. Andrzej Panufnik (1914–1991) took a quite a different road, deciding to leave Poland illegally in 1954. He settled in the United Kingdom, where after some extremely hard years he started to gain sustained recognition both as a composer and a conductor. His works are nowadays in the repertoire of many outstanding soloists and orchestras all over the world. However — as is also in the case with Roman Palester — the long-lasting censorship of his music and of any mention of his name in the Polish press meant that it was hard to consider him as part of 20th-century Polish musical culture. It is still difficult to bridge this gap.  Why Roman Palester and Andrzej Panufnik decided to choose emigration and how this decision determined their lives henceforth? How did it influence the reception of both composers and the presence (or non-presence) of their music in Polish cultural life of the last seven decades? This article aims to answer these questions.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 2; 155-175
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jim Samson, Music in the Balkans, Leiden 2013 Brill (= Balkan Studies Library 8), ss. 729. ISBN 978-90-04-25037-6
    Autorzy:
    Guzy-Pasiak, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408910.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    muzyka Bałkanów
    historia Bałkanów
    muzyka ludowa
    muzyka narodowa
    muzyka i polityka
    Europa Południowo-Wschodnia
    music of Balkans
    history of Balkans
    folk music
    national music
    music and politics
    South-Eastern Europe
    Źródło:
    Muzyka; 2018, 63, 1; 121-125
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Art Attractive for the Masses or Fetters of the Artistic Freedom? Elements of Folklore in the Music of Polish Socialist Realism
    Sztuka dla mas czy pragnienie artystycznej wolności? Elementy folkloru w muzyce polskiego socrealizmu
    Autorzy:
    Krzymowska-Szacoń, Kinga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040362.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    folklor
    muzyka ludowa
    muzyka polska
    polska muzyka współczesna
    kompozytorzy polscy
    socrealizm
    socrealizm w muzyce
    muzyka i polityka
    folklore
    folk music
    Polish music
    Polish contemporary music
    Polish composers
    socialist realism
    socialist realism in music
    music and politics
    Opis:
    Estetyka socrealizmu, narzucona polskim kompozytorom po konferencji w Łagowie Lubuskim (1949 r.), nigdy nie została precyzyjnie zdefiniowana. Jednym z promowanych elementów twórczości artystycznej, obok prostoty wypowiedzi, była inspiracja ludowa. Paradoksalnie, sposób ujęcia folkloru mógł oznaczać zarówno kompromis wobec presji ideologicznej, jak i potwierdzenie suwerenności artysty, który odwołując się do narodowej tradycji, twórczo ją kontynuował. Polscy kompozytorzy, wśród których przeważała postawa unikowa, chętnie z owego neutralnego źródła inspiracji korzystali, ze względów politycznych przełom lat 40. i 50. był więc w polskiej muzyce czasem licznych stylizacji folklorystycznych. W artykule podjęto próbę podsumowania stosunku wybranych kompozytorów do muzyki ludowej jako źródła inspiracji oraz do ogólnej sytuacji społeczno-politycznej czasów polskiego socrealizmu. Wyróżniono cztery podstawowe kategorie obecności nurtu folklorystycznego: jako etapu twórczości (u W. Lutosławskiego, A. Panufnika i G. Bacewicz), jako kontynuacji międzywojennej idei upowszechnienia muzyki narodowej (jak to miało miejsce w twórczości S. Wiechowicza czy B. Woytowicza), jako rodzaju kompromisu, czynnika odsuwającego groźbę oskarżenia o formalizm, jak w przypadku P. Perkowskiego, K. Serockiego i całej „Grupy 49” oraz – w najbardziej ogołoconej formie – jako narzędzia propagandy, szybko i chętnie zapomnianego wraz z nadejściem nowych prądów artystycznych.
    The aesthetic of socialist realism, which was imposed on Polish composers after the conference in Łagów Lubuski (1949), has never been precisely defined. One of the recommended elements of creative activity—apart from intelligibility of musical language—was folk inspiration. Paradoxically, the way the folklore was seized could mean both the compromise with the ideological pressure and confirmation of the artist’s sovereignty (when the artist creatively continued national tradition). Polish composers chose this neutral source of inspiration willingly. Therefore, the turn of the 40s and 50s was the time of multitudinous folkloristic stylizations in Polish music. The purpose of this paper is to recapitulate the attitude of chosen Polish composers to folk music as the source of inspiration, as well as to a general socio-political situation during the Polish socialist realism. Resuming briefly the subject matter of folklore in the Polish socialist realism four categories might be distinguished: it could be a phase of evolution of musical language (in the works of W. Lutosławski, A. Panufnik and G. Bacewicz), a continuation of pre-war idea of popularization of national music (S. Wiechowicz or B. Woytowicz) or a sort of compromise and a factor which was able to withdraw the accusations of formalism, as in the case of Perkowski, Serocki and all the 49’Group. Finally, in its most barest form, folklore was just an instrument of propaganda, quickly and willingly forgotten after the arrival of new artistic trends in 1956.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 69-87
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    At the Intersection of Musical Culture and Historical Legacy: Feminist Musicology in Poland
    Pomiędzy kulturą muzyczną a dziedzictwem historycznym: muzykologia feministyczna w Polsce
    Autorzy:
    Beszterda, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514053.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Feminist musicology
    Polish musicology
    women composers
    communist regimes
    politics and music
    gender
    Grażyna Bacewicz
    muzykologia feministyczna
    muzykologia w Polsce
    kobiety-kompozytorki
    komunizm
    muzyka i polityka
    Opis:
    In Poland, feminist perspectives in the field of musicology are still not only very rare, but also hold a highly problematic status. Both an overview of relevant Polish literature and scholars’ experiences reveal a twosided problem within Polish feminist musicology, where there is on the one hand a great disregard for the study of intersections between sex, gender and music, and on the other hand a significant controversy over how to approach the subject once it is acknowledged. The challenges which today’s feminist musicology in Poland needs to confront, are connected with complex and very often ambivalent way in which classical music culture and the feminist discourse have been shaped since the beginning of the communist era (1945-1989). Reaching back to that period, various historical, political and social factors have influenced the study of women and gender in the contemporary Polish musicology. Three equally crucial issues are investigated in order to understand the status of feminist musicology in Poland: 1) the challenges Polish musicology has had to face due to the communist propaganda; 2) the way in which communist reality has shaped the attitude to feminism in the society; 3) the way in which history of Polish classical music is influenced by the figure of Grażyna Bacewicz. The essay characterizes each of these phenomena and presents how they may have contributed to the problematic status of feminist musicology in Poland nowadays.
    Przyjmowanie perspektyw feministycznych w badaniach muzykologicznych nie tylko jest w Polsce nadal wielką rzadkością, ale też ma głęboko problematyczny status. Zarówno istniejące w Polsce prace naukowe, jak i doświadczenia badaczek i badaczy, ujawniają podwójny problem istniejący w polskiej muzykologii feministycznej: z jednej strony powiązaniom pomiędzy muzyką a płcią biologiczną i kulturową poświęca się niezwykle mało uwagi, a z drugiej strony, gdy temat już się pojawia, uchodzi za bardzo kontrowersyjny. Wyzwania, przed którymi stoi współczesna muzykologia feministyczna w Polsce, mają swoje źródło między innymi w złożonym i często bardzo ambiwalentnym sposobie, w jaki kultura muzyczna i dyskurs feministyczny w Polsce kształtowały się już w czasach PRL (1945-1989). Sięgając aż do okresu komunistycznego, można zaobserwować jak rozmaite czynniki historyczne, polityczne i socjologiczne wpłynęły na badania nad statusem kobiet i płcią we współczesnej polskiej muzykologii. W celu wyjaśnienia statusu muzykologii feministycznej w Polsce omówione zostały trzy istotne zagadnienia: 1) wpływ propagandy komunistycznej na polską muzykologię; 2) wpływ rzeczywistości komunistycznej na recepcję feminizmu w polskim społeczeństwie; 3) sposób, w jaki na historię polskiej muzyki wpłynęła postać Grażyny Bacewicz. Artykuł charakteryzuje każde z tych zagadnień i omawia, w jaki sposób każde z nich mogło przyczynić się do aktualnego stanu muzykologii feministycznej w Polsce.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 3(34); 29-50
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies