Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Morze Czarne" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Considerations on the Black Sea opening and its seismotectonic consequences
Autorzy:
Besutiu, L.
Zugravescu, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/225105.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Politechnika Warszawska. Wydział Geodezji i Kartografii
Tematy:
geodynamika
sejsmika
Morze Czarne
geodynamics
seismic
Black Sea
Źródło:
Reports on Geodesy; 2006, z. 5/80; 429-433
0867-3179
Pojawia się w:
Reports on Geodesy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twierdza Emona. Na nadmorskich stokach średniowiecznego Hemusu
Fortress Emona. On the Coastal Slopes of Medieval Hemus
Autorzy:
Marinow, Kirił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612594.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Emona
Bułgaria
twierdza
Morze Czarne
Hemus
Bulgaria
Fortress
Black See
Opis:
La forteresse Emona constitua une des fortifications flanquant les versants maritimes de la montagne Hemus (Bałkan, Stara Pianina), qui etaient une bariere strategique la plus importante dans la Thrace Nord-Est au Moyen Age. Construite le plus probablement par les Byzantins au dćbute du XII siecle, apres la liberation de la Bułgarie de la suprematie byzantine a la fin de ce siecle, elle tomba dans les mains bulgares. Les Byzantins la rattraperent pour le periode entre 1279/1280-1304. Au XIV siecle elle resta dans les mains bulgares, brievement tombant sous suprematie latine en tant que le resultat de la campagne du comte Amadee de Savoy contre la Bułgarie en 1366-1367, pour succomber aux Ottomans a la fin de ce siecle. Une derniere fois elle fut sous le pouvoir des Byzantins dans les annees 1403-1453. La place de fortification au but du promontoire maritime, avancć dans la mer, fit qu’Emona constitua un des port fondamentaux et a la fois un des points d’orientation pour la navigation aux XII-XV siecles sur le trajet maritime entre les centres maritimes importants comme Anchiale, Messembrie et Varna. Avec ce centre deux embarcaderes furent lies - aux versants Sud du promontoire ainsi qu’au Nord de la forteresse, dans la baie de Saint Demetrius. Sa place, proche a Anchiale et Messembrie, exereants pour la Byzance le role des bases d’ataques pour les actions militaires contre la Bułgarie, determina son importance comme un avant-poste de la partie la plus d’est du systeme de la defense de Stara Pianina pour un Etat bulgare. Emona limita du Sud et veilla sur l’acces au massif de Stara Pianina du cóte de la mer, surveillant aussi les mouvements sur la route maritime de terre. Dans la domene ecclesiastique elle resta au principe constamment liee avec la metropole de Messembrie, alors soumise au patriarcat de Constantinople, meme dans le temps, ou elle fut place entre les frontieres de l’Etat bulgare.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 617-633
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Black-Gloss Pottery Found in a Residential Building in Nikonion. Research Seasons 2008-2011
Ceramika czarnopokostowana znaleziona w budynku mieszkalnym w Nikonion. Sezony badawcze 2008-2011
Autorzy:
Głuszek, Inga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033806.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Greek colonies
Black Sea
black-glosss pottery
kolonie greckie
Morze Czarne
ceramika czarnopokostowana
Opis:
The paper concerns the discoveries of tableware made in the black-gloss technique, which were found in a living house uncovered in Nikonion during the excavations in 2008-2011. However, the following paper constitutes a detailed analysis of the discoveries directly related to the usability of the uncovered house. Among the discoveries of black-gloss pottery related to the house’s floor levels the oldest can be dated to the end of the 4th century B.C., most of the discoveries are dated as far as the 3rd century BC. Most of the finds present the products of Attic workshops, but there are three examples of vessels that come from other production centres
Artykuł dotyczy grupy znalezisk ceramiki czarnopokostowanej, które pochodzą z domu odkrytego w Nikonion podczas wykopalisk w latach 2008-2011. W tekście przedstawiono szczegółową analizę zabytków bezpośrednio związanych z poziomem użytkowym domu. Wśród znalezisk znalazły się naczynia datowane na koniec IV wieku p.n.e., większość znalezisk odnosi się do III wiek p.n.e. Wśród zabytków przeważają naczynia reprezentujące produkty warsztatów attyckich. W prezentowanym materiale źródłowym znalazły się również trzy przykłady naczyń pochodzących z innych ośrodków produkcyjnych
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 27-36
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Black-Gloss Campana Pottery from Nikonion and Histria – Preliminary Study
Czarnopokostowana ceramika grupy Campana z Nikonion i Histrii. Studium wstępne
Autorzy:
Głuszek, Inga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584908.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
black-gloss pottery, Black Sea, Campana pottery, Greek colonisation
ceramika czarnopokostowana, Morze Czarne, cerami
Opis:
Wykopaliska archeologiczne na starożytnych stanowiskach północno-zachodniego wybrzeża Morza Czarnego przyniosły wiele znalezisk ceramiki czarnopokostowanej. W przypadku znalezisk z okresu archaicznego i klasycznego są to naczynia pochodzące z warsztatów ateńskich. Natomiast artefakty z okresu hellenistycznego reprezentują szerokie spektrum importów z różnych centrów produkcji. Na obecnym etapie badań wiele przykładów ceramiki czarnopokostowanej okresu hellenistycznego nie zostało jeszcze rozpoznanych ze względu na miejsce ich wytworzenia. Jednak dynamicznie rozwijające się badania w tym zakresie pozwoliły wskazać kilka centrów produkcji, takich jak Pergamon, Knidos, warsztaty Tazos, a także grupę ceramiki małoazjatyckiej. Przykłady takich znalezisk pochodzą z różnych stanowisk greckich zlokalizowanych na wybrzeżu Morza Czarnego. Wśród zabytków interesujące są przykłady naczyń grupy Campana A, których znaleziska sugerują szeroką dystrybucję naczyń czarnopokostowanych w okresie hellenistycznym.
The archaeological excavations on ancient archaeological sites of North-western coast of the Black Sea have brought a great number of finds of black-gloss pottery. For pottery examples dated on the Archaic and Classical periods, these are mainly vessels manufactured in Athens. In contrast, artefacts from the Hellenistic period represent a wide spectrum of imports from various centres of production. At the current stage of research, many production centres have not yet been recognized. However the dynamically developing studies in this area allowed to recognised a several centres of production such as Pergamon, Knidos, Thasos workshops as well as the Asia Minor group. These groups of pottery were recognised among archaeological finds from the north-western Black Sea territory. Considering the black-gloss pottery from that region the appearance of the Campana ware is very interesting and suggests a wide range of long distance distribution of tableware in the Hellenistic period.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2019, 65
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of zinc and lead in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol
Zawartość cynku i ołowiu w wodzie i glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola
Autorzy:
Niemiec, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Komorowska, M.
Żmuda, K.
Kuzminowa, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953650.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Black Sea
water
Cystoseira barbata
Ulva rigida
pollution
bioaccumulation
Morze Czarne
woda
zanieczyszczenie
bioakumulacja
Opis:
For many years there has been intensified human pressure in the region of Sevastopol, arising out of its strategic role as the main city in the region as well as a port where the Russian or Soviet Black Sea fleet was stationed. The industry in Sevastopol, municipal sewage as well as agriculture are important sources of pollutants that enter the Black Sea in the region of this city. In terms of shaping the environmental protection policy (not only in the research region but in the whole basin), it is important to conduct monitoring research connected with the pollution of the Black Sea in regions with different levels of human pressure. The aim of this study was to assess the content of zinc and lead in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol. The samples of water and algae were collected in August 2012 from eight bays of Sevastopol (Galubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna and the Sevastopol Bays) as well as one sample from the open sea near Fiolent. Cystoseira barbata and Ulva rigida algae were taken from the same places. The collected water samples were conserved in situ and after being brought to the laboratory their zinc and lead contents were determined. The collected algae were rinsed in distilled water, dried, and then homogenized and mineralized. The lead content was determined in mineralisates by AAS method with electrothermal atomization, and the zinc content was determined using the ICP-OES method. The zinc content in water ranged from 36.43 to 233.3 µg Zn·dm–3, and the lead content was between 1.32 and 38.32 µg Pb·dm–3. Considerable differences in contents of the studied elements in water of individual bays were found. Variability of zinc and lead concentration in the studied water samples was 69 and 112%, respectively. The highest zinc contents were found in water from the Striletska, Kozacha, and Sevastopol Bays, and the highest lead contents from the Kozacha and Kruhla Bays. Their lowest concentration was found in the water collected in the open sea. Moreover, the lower zinc concentration was in water from Pivdenna and Pishchana Bays, and the lowest lead concentration was found in the Galubaja and Pishchana Bays. The zinc content in the algae ranged between 6.517 and 30.21 mg·kg–1. The Cystoseira barbata algae contained over twice more zinc than the Ulva rigida. The lead content in the algae ranged between 0.567 and 7.692 mg Pb·kg–1. Compared with the Ulva rigida, almost a half more lead was found in the Cystoseira barbata. No statistically significant correlation between the content of the studied elements in water and the algae biomass was observed. However, a significant positive correlation between the content of these metals in both species of algae was found. The values of the zinc bioaccumulation coefficient varied from 32 to 642, and of lead from 30 to 1,273. Contents of the studied elements, both in biotic and abiotic part of the studied ecosystems, point at anthropogenic enrichment. However, the results obtained for the Sevastopol, Kozacha, and Striletska Bays point to a danger of their excessive bioaccumulation and a potential risk to the life of aquatic organisms as well as seafood consumers.
Od wielu lat w rejonie Sewastopola ma miejsce nasilona antropopresja wynikająca ze strategicznej jego roli jako głównego miasta w regionie oraz portu, w którym przez wiele lat stacjonowała rosyjska lub radziecka flota czarnomorska. Ważnymi źródłami zanieczyszczeń trafiających do Morza Czarnego w rejonie Sewastopola są przemysł zlokalizowany w tym mieście, ścieki komunalne oraz rolnictwo. Prowadzenie badań monitoringowych związanych z zanieczyszczeniem Morza Czarnego w rejonach o różnym poziomie antropopresji jest istotne z punktu widzenia kształtowania polityki ochrony środowiska nie tylko w rejonie badań, ale w całym basenie tego akwenu. Celem pracy była ocena zawartości cynku i ołowiu w wodzie oraz glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2012 r. z ośmiu zatok Sewastopola (Gałubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna i Sewastopolska) oraz jedną próbkę z otwartego morza w okolicach Fioletu. Z tych samych miejsc pobrano glony Cystoseira barbata i Ulva rigida. Pobraną wodę konserwowano na miejscu i po przewiezieniu do laboratorium oznaczono w niej zawartość cynku i ołowiu. Pobrane glony wypłukano w wodzie destylowanej, suszono, a następnie homogenizowano i mineralizowano. W mineralizatach oznaczono zawartość cynku metodą ICP-OES, a zawartość ołowiu oznaczono metodą ASA z atomizacją elektrotermiczną. Zawartość cynku w wodzie mieściła się w zakresie od 36,43 do 233,3 µg Zn·dm–3, a ołowiu w zakresie od 1,32 do 38,32 µg Pb·dm–3. Stwierdzono znaczne różnice zawartości badanych pierwiastków w wodzie z poszczególnych zatok. Względne odchylenie standardowe stężenia cynku i ołowiu w badanych próbkach wody wynosiła odpowiednio 69 i 112%. Największe zawartości cynku stwierdzono w wodzie z zatok Striletska, Kozacha i Sewastopolska, a ołowiu w zatokach Kozacha i Kruhla. Najmniejsze ich stężenie stwierdzono w wodzie pobranej na otwartym morzu, a ponadto cynku z zatok Pivdenna i Pishchana, a ołowiu z zatok Gałubaja i Pishchana. Zawartość cynku w glonach wahała się w granicach od zakresie od 6,517 do 30,21 mg·kg–1 s.m. Glony Cystoseira barbata zawierały ponad dwukrotnie więcej cynku w porównaniu z Ulva rigida. Zawartość ołowiu w glonach wahała się w zakresie 0,567 do 7,692 mg Pb · kg–1 s.m. Prawie o połowę więcej ołowiu stwierdzono w Cystoseira barbata w porównaniu z Ulva rigida. Nie stwierdzono statystycznie istotnej korelacji pomiędzy zawartością badanych pierwiastków w wodzie i w biomasie glonów. Wykazano natomiast istotną dodatnią korelację pomiędzy zawartością cynku i ołowiu w obydwu gatunkach glonów. Wartość współczynnika bioakumulacji cynku wahała się w granicach od 32 do 642, a ołowiu od 30 do 1273. Zawartości badanych pierwiastków, zarówno w biotycznej, jak i abiotycznej części badanych ekosystemów wskazują na antropogeniczne wzbogacenie, jednakże wyniki uzyskane w próbkach z zatok Sewastopolska, Kozacha i Striletska wskazują na niebezpieczeństwo nadmiernej ich bioakumulacji i potencjalne zagrożenie życia organizmów wodnych oraz konsumentów owoców morza.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2016, 23, 1; 7-19
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies