Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mondrian" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Metafizyczność obrazu
Painting metaphysics
Autorzy:
Widelski, A. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/115245.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczna w Katowicach
Tematy:
metafizyczność obrazu
malarstwo metafizyczne
intuicja
malarstwo duchowe
zdarzenia subtelne
Giorgio de Chirico
Piet Mondrian
Paul Cézanne
Wassily Kandinsky
metaphysics of painting
metaphysical painting
intuition
spiritual painting
Opis:
Stawiane w artykule pytania o metafizyczność obrazu często odnoszą się do mojego doświadczenia wynikającego z własnej twórczości malarskiej. Przytoczona w tekście twórczość: Paula Cézanne’a, Piet’a Mondrian’a czy Wassilego Kandinskiego mówi językiem metafizycznym, ponieważ daje możliwość dostępu do rzeczywistości absolutnej. Taki rodzaj malarstwa ma charakter transcendentny, a zatem dokonuje się w nim – czy za jego pośrednictwem – przekraczanie rzeczywistości fizycznej w kierunku tego, co duchowe i idealne. Obrazy Kandinskiego czy Mondriana, chociaż abstrahują od figury, mają cechy metafizyczności, gdyż poprzez siebie dążą do ukazania innego wymiaru rzeczywistości. Sztuka ta, w odizolowaniu od świata zewnętrznego, inspiracje swoje odnajduje we wnętrzu artysty. W odróżnieniu od abstrakcjonistów nie wykluczam postrzegania zmysłowego, które może być początkiem procesu poznania, tak jak u Cezanne’a czy Mondriana. Jest to bardzo naturalny sposób percepcji otaczającego świata w przypadku twórczego docierania do istoty malarstwa metafizycznego. Analiza twórczości Giorgio de Chirico, założyciela kierunku peinture métaphysique, wbrew przyjętej nazwie, nie odnosi się według mnie do postawionego problemu, ponieważ głębia metafizycznego poznania zostaje tu zastąpiona powierzchownym, choć poruszającym odczuciem, a metafizyczne pytania – labiryntem zagadek. Metafizyczność obrazu to podejmowanie prób przekraczania materii malarskiej w kierunku wyrażenia innego, duchowego wymiaru. Intuicja przekraczająca granice czysto racjonalnej percepcji utożsamia się z doświadczeniem metafizycznym, które prowadzi do transcendentalnego poznawania niewidzialnej rzeczywistości. Twórczość malarska m.in. Pieta Mondriana, Paula Cézanne’a, Wassilego Kandinskiego nie istnieje sama dla siebie, lecz przez siebie odsłania istotę niewyrażalnego, a swoją siłę zawdzięcza głębokiemu przeświadczeniu o przekazanej prawdzie.
The questions posed in the article, about metaphysics of painting often relate to my experience resulting from my own paintings. The works of: Paul Cézanne, Piet Mondrian, or Vasili Kandinsky, discussed in the article, speak a metaphysical language, since they provide the possibility of access to absolute reality. This type of painting possesses a transcendental character, meaning in it, or with its aid a transcendence of physical reality occurs, moving towards that which is spiritual and ideal. The paintings of Kandinsky or Mondrian, although disregarding the figure, possess metaphysical qualities, because through themselves they strive to show another dimension of reality. This art, in isolation from the outside world, finds its inspiration within the artist. As opposed to abstractionists, I do not exclude sensual perception, which can be the beginning of the cognitive process, just as with Cézanne or Mondrian. This is a very natural way of perceiving the surrounding world in the case of creatively attaining the essence of metaphysical painting. The analysis of the works of Giorgio de Chirico, the founder of the peinture métaphysique art movement, despite its name, does not in my opinion, relate to the problem posed, because the depth of metaphysical cognition is replaced with a superficial, although moving feeling, and the metaphysical question – with a labyrinth of riddles. Metaphysics of painting is an attempt to transcend the painting matter in the direction of expressing a different spiritual dimension. The intuition which often transcends the borders of purely rational perception identifies itself with metaphysical experience, which leads to transcendental cognition of the unseen reality. The paintings of Piet Mondrian, Paul Cézanne and Vasyli Kandinsky as well as others do not exist just for their own sake, but through themselves reveal the essence of the unexpressed, while drawing their strength from a deep conviction the imparted truth.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach; 2016, 8; 229-236
2082-7016
2450-5552
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O roli i znaczeniu przypadku
Autorzy:
Mąsior, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951517.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
Mecz tenisowy
Olivier Sacks
Ferdinand de Saussure
Francisco Varela
Paul Watzlawick
Ludwik Wittgenstein
Balon
Obserwator
Media
Technologie
Interaktywność
Doświadczenie
Gra
Film
Interakcja
Interaktor
Język
Kreatywność
Metafora
Obserwacja
Odbiorca
Obiekt
Oddech
Palimpsest
Pantomima
Powietrze
Przestrzeń
Przekształcanie
Przypadek
Rozgrywka
Różnica
Sygnał
Symbol
Sztuka
Technologia
Tekst
Znak
Diody LED
Instalacja audiowizualna
Mecz w tenisa
Żyłka
Antonioni Michelangelo
Aristarco Guido
Arystoteles
Roland Barthes
Carlo di Carlo
Julio Cortázar
Nikos Daskalothanasis
Jacques Derrida
Thomas Stearns Eliot
Heinz von Foerster
Jean-Luc Godard
Dionisis Kavathas
Paul Klee
Billy Klüver
Giannis Kunellis
Mallarmé Stéphane
Rosa Martinez
Umberto Maturana
Marshall McLuhan
Piet Mondrian
Robert Motherwall
Friedrich Nietzsche
Nikos Navridis
Pablo Picasso
Robert Rauschenberg
Ad Reinhard
Opis:
Artykuł przybliża poszukiwania oparte na tematyce sceny tenisowej przedstawionej za pomocą tekstu, filmu i technologii, równocześnie nakreślając rzeczywistość przybliżoną za pomocą różnych mediów. Kontekst badań odnosi się do przykładów zaczerpniętych z dzieł sztuki z lat 60. i 70. XX wieku, to jest z filmu Blow-Up w reżyserii Michelangelo Antonioniego (1966), opartym na poetyckim dziele Julio Cortázara Las babas del diablo (1959) i meczu tenisowym, jak go przedstawia Robert Rauschenberg w dziele Open Score (1966). Te dzieła sztuki łączy wyjątkowy świat. Interesująca jest dla mnie relacja medium–działanie–mechanizm rozgrywanej akcji, szczególnie w odniesieniu do technologii i nowych możliwości. Celem tych badań i analizy – wynikających z początkowej, pierwotnie empirycznej obserwacji – jest utrwalenie i opisanie tożsamości (charakteru) tego, co jest obserwowane (przedmiotu), oraz obserwatora, jak również interakcja między tym, co obserwowane, a obserwatorem. Jak pokazać, że „grać granie” to część gry? Przyczynkiem do poszukiwania była własna praca artystyczna związana z przemysłowym przedmiotem, jakim jest balon, który został przeniesiony w obszar działania twórczego. Pierwsza część pracy teoretycznej dotyczy zagadnienia roli i znaczenia przypadku, druga balonu w sztuce.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2020, 1, 1
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy konserwacji neoplastycznego dzieła sztuki
PROBLEMS INVOLVED IN CONSERVATION OF WORKS OF NEOPLASTIC ART
Autorzy:
Rubczyńska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535274.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
neoplastycy
sala neoplastyczna w Muzeum Sztuki w Łodzi
Piet Mondrian
zasady neoplastycyzmu
Katarzyna Kobro
W. Strzemiński
Opis:
In Museum of Arts, Łódź there are two rooms the walls of which iare covered with the painted decorative motifs designed by an outstanding representative of the Polish neoplastic art Władysław Strzemiński and his disciple Bolesław Utkin. In the same rooms are displayed the paintings, sculptures and pieces of furniture supplying an illustration of the aforementioned trend in art. The preservation of painted decorative motifs on walls presents, however, a great deal of difficulties as they represent quite an unusual problem within the scope of the conservator’s usual practice. Since the preservation of perfectly smooth and uniformly shaded surfaces in particular parts of decoration Is an absolute must, the author suggests that in places where it might prove necessary to recover the losses no stippling should be applied ; instead of this the entire surfaces should be covered with colour matching as much as possible that of original work.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1971, 1; 43-49
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria malarstwa abstrakcyjnego a Platońska koncepcja sztuki
Theory of abstract painting and Plato’s conception of art
Autorzy:
Żak, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/629113.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
abstrakcja
malarstwo
Mondrian
Platon
mimesis
abstract
painting
Plato
Opis:
The thesis of the paper is the statement that in theoretical assumptions of abstract painting the Platonic conception of art is to be found. It is an interesting coincidence, especially that it is independent and does not arise from inspiration of abstractionist painters by Plato’s philosophy or their reference to his conception of art. Plato, likewise, did not predict a development of such an art movement but despite that, in theoretical foundations of abstract painting the same truth cognitive assumptions can be identified as in Plato’s conception of art. They define its essence as well as function and value. They are also expression of Plato’s negative attitude to imitative painting.
Tezą artykułu jest twierdzenie, że w założeniach teoretycznych malarstwa abstrakcyjnego odnajdujemy Platońską koncepcję sztuki. Jest to interesująca zbieżność, tym bardziej że jest ona niezależna, nie wynika z inspiracji abstrakcjonistów filozofią Platona, czy odwoływania się do jego koncepcji sztuki. Także Platon nie zakładał rozwoju takiego kierunku w sztuce, a mimo to u podstaw teoretycznych malarstwa abstrakcyjnego odnajdujemy te same prawdziwościowe, poznawcze założenia co w Platońskiej koncepcji sztuki. Określają one zarówno jej istotę, jak i funkcję oraz wartość. Stanowią także wyraz negatywnego stosunku Platona do malarstwa naśladowczego.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2016, 9; 225-237
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies