Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Modern Greek" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-19 z 19
    Tytuł:
    Nazwy florystyczne w nowożytnej hydronimii kreteńskiej
    FLORISTIC NAM ES IN TH E MOD ERN CRETEAN HYDRO NYMY
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/971769.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
    Tematy:
    współczesna hydronimia grecka
    nazwy roślin
    język nowogrecki
    dialekt kreteński
    Modern Greek river names
    botanic appellatives
    Modern Greek language
    Cretan dialect
    Opis:
    In the paper is discussed as many as 468 Cretan river names, which may derive from the Modern Greek appellatives denoting plants. Floristic names represent 10% of all the modern hydronyms of the island (4666 names). As to the structure of the analyzed floristic names we can distinguish 294 simple names (62,9%), 160 composed names (34,1%) and 14 elliptical names (3%). It is worth emphasizing that 25 floristic river names appeared as early as in the Venetian times (1204–1669). Finally, an exhaustive list of the Modern Greek plant names, which became a basis of deriving numerous Cretan hydronyms, is presented.
    Źródło:
    Onomastica; 2015, 59; 281-299
    0078-4648
    Pojawia się w:
    Onomastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ogrody Charosa. Ogród i Śmierć w wybranych utworach poezji nowogreckiej
    Charos’s Gardens. Garden and Death in selected works of Modern Greek poetry
    Autorzy:
    Borowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012190.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    ogród
    śmierć
    poezja nowogrecka
    garden
    death
    Modern Greek poetry
    Opis:
    The author concentrates upon the symbolic connection between the Garden and the Death in Modern Greek culture and literature beginning with the real garden of Empress Sissy, Achilleion, which after the tragic death of her son prince Rudolph underwent a sudden change from locus amoenus to a cemetery-like hermitage. Then the author passes on to Missolunghi Heroon to analyse Kostis Palamas’s poem Young Girl on the tomb of Marcus Botsaris (He Pedoula) full of motifs and allusions both to the ancient learned tradition and to the Modern Greek folk-songs. The traditional popular image of the Other World is clearly akin to the one known from the Homeric epic, a Medieval Byzantine poem Digenis Akritas or a Cretan Renaissance katabasis poem Apokopos by Bergadis. It finds its most original realization in the Greek folk songs −moirologia, where the popular imagination has created highly emotional descriptions of the horrible garden of Charos − Death, where deceased children “grow” as flowers, dead youths as trees and elders serve as its fence.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2011, 1(4); 119-134
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Penelopa w poezji nowogreckiej XX wieku
    Penelope in Modern Greek 20th century Poetry
    Autorzy:
    Bzinkowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046728.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Modern Greek literature
    Modern Greek poetry
    reception of Antiquity
    Penelope
    Nikos Kazantzakis
    Yiannis Ritsos
    Katerina Anghelaki-Rooke
    Kyriakos Charalambides
    Pandelis Boukalas
    Opis:
    In my paper I focus on the well-known Greek mythical as well as literary figure, known mainly from Homer’s Odyssey, Odysseus’ faithful wife, Penelope. Attention is given to the interpretation of the Homeric prototype in Modern Greek 20th century poetry. The successive metamorphoses of the image of Penelope are traced in Nikos Kazantzakis’ The Odyssey, Yiannis Ritsos’ Penelope’s Despair, Katerina Anghelaki-Rooke’s Says Penelope, Kyriakos Charalambides’ Penelope Recognizes Odysseus, Penelope’s Odysseusand Pandelis Boukalas’ Penelope. The analysis shows ambiguous attitude to the traditional image of Penelope and tendency of Modern Greek poets to demythologize her and to show the scene of anagnorisis in Homer‘s Odyssey in modern context as well as with more psychological probability.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2015, 25, 2; 119-136
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ichthyonymia Graeco-Latina. Die Bedeutung der Lexik neugriechischer und romanischer Dialekte für die richtige Identifizierung lateinischer Fischnamen
    Ichthyonymia Graeco-Latina. The Importance of the Modern Greek and Romance Lexical Data for Correct Identification of the Latin Fish-Names
    Autorzy:
    Witczak, Krzysztof Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046754.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Latin fish-names
    Modern Greek dialects
    Romance languages
    Ovid
    Halieutica
    Opis:
    Ichthyonymia Graeco-Latina. The Importance of the Modern Greek and Romance Lexical Data for Correct Identification of  the Latin Fish-NamesIn his edition of Halieutica A. W. Mikołajczak leaves eight Latin names of the Mediterranean fishes, mentioned by Ovid, with no identification and explanation. The present author discusses them, taking into account the lexical data attested in the Modern Greek dialects, as well as the Italian ones. Four fish-names (cantharus, erythinus, iulis, smaris) may be securely identified on the basis of the modern (Greek and/or Romance) terminology for fishes of the Mediterranean Sea. No reflexes of four different fishes (cercyros, glaucus, lamiros, tragus) appear in the contemporary vocabulary of peoples of the Mediterranean area. This is why these Ovid’s fishes are hardly identifiable. M. Kokoszko’s book appears to be a valuable dictionary of the Greek fish-names, introducing an excellent presentation and convincing identification of most Mediterranean Sea fishes. His presentation agrees completely with the conclusions given in this paper.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 1; 227-236
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialekt kreteński języka nowogreckiego – próba opisu na bazie materiału hydronimicznego, część 1: zjawiska fonetyczne
    The cretan dialect of modern greek – an attempt at describing on the basis of the hydronymic data, part 1: phonetic phenomena
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594066.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    język nowogrecki
    dialekt kreteński
    nazwy wodne
    Modern Greek
    Cretan dialect
    hydronyms
    Opis:
    Autorka daje przegląd najważniejszych zjawisk fonetycznych poświadczonych w dialekcie kreteńskim języka nowogreckiego z punktu widzenia ich historycznego rozwoju. Rzeczone zjawiska znajdują odbicie w nowożytnej hydronimii kreteńskiej (od XIII do XX w. n.e.), w której dominują nazwy niewielkich, przeważnie okresowych strumieni i źródeł. Z tego powodu nazwy wodne, które są znane wyłącznie ludności miejscowej, posługującej się lokalną gwarą, rejestrują większość dialektalnych zjawisk fonetycznych omawianych w niniejszym opracowaniu.
    The article presents an overview of different phonetic phenomena attested in the Cretan dialect of Modern Greek from the point of view of their historical development. These dialectal features may be also observed in the Modern Cretan hydronyms (from 13th to 20th c. AD), especially in the names of small streams and sources. All the water names, which are known only in a limited area of the island, register most phonetic phenomena discussed in this paper.
    Źródło:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2014, 60; 93-120
    0076-0390
    Pojawia się w:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O arabskiej genezie wyrazu nowogreckiego κατσαμπας
    On the Arabic origin of Modern Greek κατσαμπας
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878589.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    greckie słownictwo
    hydronimia
    język nowogrecki
    orientalne zapożyczenia
    Greek vocabulary
    hydronymy
    Modern Greek
    oriental borrowings
    Opis:
    Apelatyw κατσαμπάς dokumentuje w gwarach nowogreckich dwa znaczenia (1. ‘studnia’; 2. ‘rodzaj żurawia’). Badacze greccy wywodzą ów dialektyzm z języka tureckiego, por. tur. kasaba ‘miasteczko’, dial. ‘kanał nawadniający’. Jednak wywód nowogreckiego wyrazu bezpośrednio ze źródła arabskiego wydaje się bardziej prawdopodobny, por. arab. qaṣaba ‘forteca, twierdza; przedmieście’, qaṣabä(t) ‘rura, tchawica’. Wyraz arabski został najpierw zapożyczony przez Kreteńczyków podczas arabskiej okupacji wyspy Krety (ok. 824-961) i za pośrednictwem dialektu kreteńskiego zaadaptowany przez inne lokalne gwary nowogreckie w dobie bizantyńskiej (961–1204). Dialektyzm nowogrecki κατσαμπάς nie został poświadczony w słownikach dialektu kreteńskiego, chociaż w kreteńskiej hydronimii i toponimii występuje pospolicie jednostka onimiczna Κατσαμπάς. Ludowy charakter i ograniczona dystrybucja nowogreckiego apelatywu jest potwierdzona przez dane leksykalne. Na wyspie Karpathos, leżącej nieco na wschód od Krety, termin κατσαμπάς oznacza ‘studnię’. Odmienne znaczenie ‘rodzaj żurawia wodnego’ zostało zarejestrowane na wyspach Kos, Rodos i Cyprze. Dwie przesłanki przemawiają za bezpośrednim zapożyczeniem ze źródła arabskiego. Po pierwsze, język arabski zawiera dwa homonimiczne słowa qaṣaba ‘forteca, twierdza; przedmieście’ oraz qaṣabä(t) ‘rura, tchawica’. Do tego ostatniego znaczenia nawiązuje dialektyzm nowogrecki. Po drugie, względy chronologiczne przemawiają za hipotezą, że Kreteńczycy zapożyczyli wyraz arabski bezpośrednio od Arabów okupujących wyspę Kretę w latach 824-961. Cristoforo Buondelmonti, autor dzieła Descriptio insule Crete (napisanego w 1417 r.), informuje o studni (łac. puteus), położonej ok. 1,5 km na wschód od Kandii, stolicy Krety w dobie panowania weneckiego (ob. Iráklio). Woda pitna z tej studni był sprzedawana mieszkańcom miasta: [...] puteus est Cazamba dictus. Aquam cuius pueri per Candiam civitatem ferentes vendunt magnis vocibus exclamantes „[…] znajduje się studnia zwana Cazamba. Wodę z tej studni chłopcy roznoszą po całym mieście Kandii i sprzedają głośno krzycząc”. Piętnastowieczna nazwa studni (łac. Cazamba, ngr. Κατσαμπάς) z całą pewnością nie została zapożyczona za pośrednictwem tureckim, jako że armia osmańska podbiła Kretę dopiero w połowie XVII stulecia (1645-1669), czyli dwa wieki później. Co więcej, kreteński ojkonim Κατσαμπάς został poświadczony już w 1279 roku. Najprawdopodobniej studnia zwana Katsabás została zbudowana i nazwana przez Arabów, którzy niedaleko zbudowali twierdzę Rabdh al-Khandáq (ob. Iráklio), późniejszą stolicę wyspy.
    The appellative κατσαμπάς is attested in the Modern Greek dialects in two different meanings (1. ‘well’; 2. ‘a kind of well-sweep’). The Greek linguists believe that it was borrowed directly from Turkish kasaba ‘country town’, dial. ‘irrigating channel’. It is suggested that the Modern Greek appellative is of Arabic origin, cf. Arab. qaṣaba ‘fortress, citadel; suburb’, also qaṣabä(t) ‘pipe, windpipe’. The Arabic word was first adopted by the Cretan Greeks during the Arabic occupation of the island of Crete (ca. 824-961 AD) and later the Cretan borrowing was gradually distributed in the Byzantine Greek world. The Modern Greek appellative κατσαμπάς, which is very well attested in the Cretan toponymy and hydronymy, is not registered in any dictionary of the Cretan dialect. However, a folk character and a limited distribution of the word in question is confirmed by lexical data collected in some regions of Hellas and Cyprus. The term κατσαμπάς means ‘well’ in Karpathos, the island lying near Crete. A different meaning ‘a kind of well-sweep’ is attested in Rhodes, Cos and Cyprus. According to Greek linguists, the Modern Greek noun denoting ‘well’ (or ‘a kind of well-sweep’) was directly borrowed from Turkish kasaba ‘country town’, dial. ‘irrigating channel’. Of course, the Turkish appellative is of Arabic origin, cf. Arab. qaṣaba ‘fortress, citadel’, also ‘suburb’. I cannot agree with this explanation for two reasons. Firstly, the Arabic language contains two homonymic words: qaṣaba (1) ‘fortress, citadel; suburb’ and qaṣabä(t) (2) ‘pipe, windpipe’. The Modern Greek dialectal form κατσαμπάς m. ‘well; well-sweep’ seems to derive from the latter Arabic appellative (and not the former one). Secondly, the Cretans had to borrow the Arabic word during the Arabic occupation of the island (ca. 824-961 AD). Cristoforo Buondelmonti, the author of Descriptio insule Crete (written in 1417), gives a strong mention on the important well (Lat. puteus), which was located away from Candia, the capital of Crete during the Venetian rule (now Herakleion). The drinking water from this well was sold to town’s inhabitants (v. 734-736): [...] puteus est Cazamba dictus. Aquam cuius pueri per Candiam civitatem ferentes vendunt magnis vocibus exclamantes “there is a well called Cazamba. Some boys sell its water, bearing it into the city Candia and crying there with great voices”. The 15th-century name of the extra-Candian well (Lat. Cazamba, Mod. Gk. Κατσαμπάς) could not be borrowed by the Turkish mediation, as the Ottoman army conquered Crete in the middle of 17th century (1645-1669), i.e. two centuries later. What is more, the Cretan toponym Κατσαμπάς is registered as early as in 1279 AD. It is highly probable that the well called Κατσαμπάς in Candia was created and named by the Arabs.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 6; 33-53
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozważania o domniemanym slawizmie w dialekcie kreteńskim języka nowogreckiego
    Considerations on an alleged slavism in the cretan dialect of modern greek
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879569.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    język nowogrecki
    kontakty językowe
    Kreta
    zapożyczenia
    borrowings
    Crete
    language contacts
    Modern Greek
    Opis:
    Ngr. dial. (wsch.kret.) βέρα f. ‘rozejm, czasowe pogodzenie się, pojednanie’ uważa się dość powszechnie za wyraz pochodzenia południowosłowiańskiego, por. mac. vera, bułg. vjára ‘wiara, zaufanie’, pol. wiara (< psł. *věra). Gdyby kreteńsko-słowiańskie zestawienie było poprawne, to semantyka wyrazu kreteńskiego wskazywałaby na pośrednictwo wojskowe. Wyraz mógł być przejęty od słowiańskich żołnierzy zaciężnych, biorących udział w wyprawie zbrojnej Nikifora Fokasa przeciwko arabskiemu emiratowi na Krecie (960-961). Z drugiej jednak strony, dotychczasowi badacze pomijają milczeniem fakt, że wyraz kreteński βέρα może być z powodzeniem uważany za prawdopodobne zapożyczenie tureckie, por. osm. vère ‘kapitulacja, poddanie’. W nowogreckich zabytkach literackich XVIII i XIX w. pojawia się wyraz βέρα o tym samym znaczeniu (‘poddanie, kapitulacja’). Apelatyw rumuński veră ‘kapitulacja’ (brzmiący identycznie jak termin kreteński) został wyliczony wśród zapożyczeń tureckich. Także semantyka kreteńskiego słowa przemawia raczej za jego turecką, a nie słowiańską genezą.
    Mod. Gk. dial. (East Cretan) βέρα f. ‘armistice, truce, conciliation, reconciliation’ is usually treated as a borrowing from a South Slavic source, cf. Mac. vera, Bulg. vjára ‘faith, belief’, Pol. wiara (< Proto-Slavic *věra). If this connection would be correct, then the meaning of the Cretan word could suggest a military mediation. The word in question could be taken from Slavic mercenary soldiers, participating in the Cretan campaign of Nicefor II Fokas against the Muslim emirat of the island (960-961). On the other hand, most researchers ignore the fact that Cretan term βέρα may derive from Turkish vère ‘capitulation, surrender’. The word βέρα appears in the same meaning (‘surrender, capitulation’) in Modern Greek literary texts of the 18th and 19th c. AD. The Romanian appellative veră ‘capitulation’ (formally identical with the Cretan term βέρα) is listed among the obvious Turkish loanwords. Also the meaning of the Cretan word seems to suggest its Turkish origin (and not a Slavic one).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 6; 31-50
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialekt kreteński języka nowogreckiego – próba opisu na bazie materiału hydronimicznego, część 2: morfologia i leksyka
    The Cretan dialect of the Modern Greek language – a preliminary description on the basis of hydronymic data, part 2: morphology and vocabulary
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594279.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    język nowogrecki
    nazwy wodne
    dialekt kreteński
    Modern Greek
    river names
    Cretan dialect
    Opis:
    Artykuł jest uzupełnieniem wcześniejszej publikacji [Kaczyńska, 2014a, s. 93–120], pokazującej charakterystyczne cechy dialektu kreteńskiego języka nowogreckiego poprzez pryzmat nowożytnej hydronimii wyspy Krety. W niniejszej pracy omówiono wybrane ogólnokreteńskie zjawiska morfologiczne (słowotwórcze i fleksyjne). Część tych zjawisk ma archaiczny charakter, sięgający zapewne epoki antycznej. Ślady starożytnego dialektu doryckiego obserwuje się także w leksyce apelatywnej, stanowiącej podstawę kreteńskich jednostek hydronimicznych. W słownictwie dialektu kreteńskiego zauważa się silny wpływ języka włoskiego, co tłumaczy się długoletnim panowaniem Republiki Weneckiej na Krecie (1204–1669). Leksyka kreteńska obfituje w turcyzmy, wchłonięte przez dialekt miejscowy w okresie osmańskiej okupacji wyspy (1669–1898). Odnotowuje się arabskie pochodzenie ograniczonej liczby dialektyzmów. Zapożyczenia z języków południowosłowiańskich, albańskiego lub rumuńskiego stanowią bardzo znikomą grupę.
    The paper, which supplements an earlier article [Kaczyńska, 2014a, s. 93–120], presents an overview of different features of the Cretan dialect of Modern Greek on the basis of the island’s modern hydronymy. The author discusses 18 morphological phenomena connected with Common Cretan word-formation and nominal flexion. Some of them demonstrate an archaic (Ancient Greek) character. There are clear traces of ancient Doric speech in the vernacular vocabulary, as well as in the Modern Cretan water names. The Cretan dialect was strongly influenced by the Italian language during the Venetian occupation of the island (1204–1669). The Turkish language contributed significantly to the dialect’s lexicon by supplying numerous loanwords absorbed during the Ottoman rule in Crete (1669–1898). Some Cretan dialectisms seem to derive from Arabic. Lexical borrowings from South Slavic, Albanian and Romanian are sparse
    Źródło:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2015, 61; 61-78
    0076-0390
    Pojawia się w:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    European Union Terminology Unification - Directions for the Contrastive Study of Two Slavic and Two Non-Slavic Languages (Bulgarian, Polish, Modern Greek and English)
    Autorzy:
    Genew-Puhalewa, Iliana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/620822.pdf
    Data publikacji:
    2011-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    term
    European Union terminology
    terminology unification
    Bulgarian
    Modern Greek
    Polish
    comparative study
    Opis:
    This study attempts to characterize terminology unification in the European Union legislation, regarding both content and form. It analyzes terms related to the thematic field of environmental law in four official EU languages: two Slavic (Bulgarian and Polish) and two non-Slavic (Modern Greek and English). Different types of relations between the languages under comparison suggest possible directions for further comparative study. The comparison aims to identify differences and similarities in the componential structure, formal-grammatical structure, word formation structure, form variantivity, origin and formal status. The study may also testify to the presence of linguistic convergence processes in the multilingual European Union.
    Źródło:
    Research in Language; 2011, 9, 1; 69-79
    1731-7533
    Pojawia się w:
    Research in Language
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE FUNCTION OF ΑNCIENT GREEK IN MODERN GREEK – POLISH LEGAL TRANSLATION TEACHING
    ROLA JĘZYKA STAROGRECKIEGO W PROCESIE NAUCZANIA NOWOGRECKO-POLSKIEGO PRZEKŁADU PRAWNICZEGO
    Autorzy:
    GORTYCH, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/919926.pdf
    Data publikacji:
    2009-07-04
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    tłumaczenie prawne i prawnicze
    nauczanie
    język nowogrecki
    legal translation
    teaching
    Modern Greek
    Opis:
    According to ideas which have been presented in main course books and methodological guides, a lack of Ancient Greek in the process of teaching Modern Greek Philology has occurred. It could be a problem if Modern Greek philologists decide to be translators and interpreters of legal texts because the Greek language of law has archaisms, rigid structures and elements. My project deals with the function and amount of Ancient Greek in the curiculume of studies of Modern Greek Philology. I conclude that it is impossible to avoid Ancient Greek in the curriculum of Modern Greek Philology completely. I show the necessity of the Ancient Greek language because present Greek grammar and dictionaries cannot offer any insight in this field. Analysis of the curriculum affects the Modern Greek Language and Literature Department at Adam Mickiewicz University. The research material concludes with selected parts of Greek and Cypriot statutory acts which also affect the aforementiones issues.
    W oparciu o koncepcje, jakie są obecne w głównych podręcznikach i materiałach metodologicznych podczas studiów w zakresie filologii nowogreckiej, brakuje w nich obecności języka starogreckiego. Brak tego przedmiotu może stać się problemem w sytuacji, kiedy filolodzy nowogreccy zdecydują się pracować jako tłumacze tekstów prawnych i prawniczych, ponieważ grecki język prawa charakteryzuje się obecnością wielu archaizmów, stałych zarchaizowanych struktur syntaktycznych i wyrazowych. Moja prezentacja dotyczy roli i rozmiaru języka starogreckiego w programie studiów w zakresie specjalizacji filologia nowogrecka i dochodzę do wniosku, iż nie można pominąć tego przedmiotu w programie studiów w sposób całkowity. Wskazuję konieczność obecności języka starogreckiego, ponieważ zauważyłam, iż współczesne podręczniki i słowniki języka nowogreckiego nie są wystarczające w tym zakresie. Przeprowadzona analiza dotyka kilku aspektów studiów w zakresie filologii nowogreckiej, jakie są prowadzone na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu a materiał badawczy został oparty na wybranych fragmentach greckich i cypryjskich aktów normatywnych, które dotyczą wspomnianego problemu nauczania przekładu.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2009, 1, 1; 190-206
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialekt kreteński języka nowogreckiego – próba opisu na bazie materiału hydronimicznego. Część 3: zjawiska fonetyczne i morfologiczne ograniczone terytorialnie
    The Cretan dialect of the Modern Greek language – a preliminary description on the basis of hydronymic data. Part 3: areally limited phonetic and morphological phenomena
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594122.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Uniwersytet Łódzki
    Wydział Filologiczny
    Katedra Filologii Klasycznej
    Modern Greek
    river names
    Cretan dialect
    Opis:
    Artykuł zawiera treściwe omówienie trzynastu regionalnych innowacji dialektu kreteńskiego (dziewięciu fonetycznych i czterech morfologicznych), które można zaobserwować w hydronimii wyspy. Dwa przedyskutowane zjawiska fonetyczne i cztery morfologiczne dość zgodnie dzielą Kretę na dwa podobnej wielkości obszary: areał zachodni (obejmujący dwie jednostki terytorialne, dawne nomosy: Chaniá i Réthimno) i areał wschodni (obejmujący dwa wcześniejsze nomosy: Iráklio i Lasíthi), co pozwala wyróżnić główne subdialekty – zachodniokreteński i wschodniokreteński. Niektóre innowacje fonetyczne są bardziej rozproszone i najczęściej ograniczone do relatywnie mniejszych jednostek terytorialnych (np. do gwary Kísamos, Sfakiá lub Wiános). Wszystkie omówione innowacje morfologiczne pojawiły się wyłącznie w subdialekcie zachodniokreteńskim, który jednocześnie nie wprowadził ani jednej innowacji fonetycznej obejmującej cały obszar zachodniej Krety. Można zatem powiedzieć, że gwary zachodnie dialektu kreteńskiego są pod względem zjawisk morfologicznych zdecydowanie bardziej innowacyjne niż gwary wschodnie. Z drugiej jednak strony subdialekt wschodniokreteński przeprowadził kilka partykularnych innowacji fonetycznych, które obejmują cały obszar wschodniej Krety.
    The paper contains a concise discussion of thirteen regional innovations of the Cretan dialect (including 9 phonetic and 4 morphological ones) that may be observed in the island’s modern hydronymy. Two phonetic phenomena and four morphological ones unanimously divide the island of Crete into two zones of similar size: the western area (comprising two regional units, corresponding to the earlier prefectures of Chania and Rethymno) and the eastern area (likewise spanning two regional units, Heraklion and Lasithi). On the basis of these local phenomena, it is necessary to distinguish two basic subdialects: West Cretan and East Cretan. Some phonetic innovations are dispersed and generally limited to minor local areas (e.g. those of Kissamos, Sfakia and Viannos). All of the morphological innovations under discussion appeared exclusively in the West Cretan subdialect, which at the same time introduced no common phonetic innovations in the western area of island. Thus, from the morphological point of view, the western variety of the Cretan dialect is more innovative than the eastern idioms. On the other hand, the East Cretan subdialect introduced a number of common phonetic innovations in the whole area of eastern Crete.
    Źródło:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2016, 63; 35-51
    0076-0390
    Pojawia się w:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słownik jednojęzyczny jako czynnik utrwalający i kształtujący status religii w społeczeństwie. Casus prawosławia w języku greckim
    Autorzy:
    Gortych-Michalak, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929467.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-22
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    monolingual dictionary
    religion
    worldview
    Modern Greek language
    definition
    lemma
    dictionary user
    Greece
    Cyprus
    orthodoxy
    Orthodox Christianity
    Opis:
    Modern Greek dictionaries LKNE (The Institute of Modern Greek Studies, the Manolis Triandafilidis Foundation) and LNEG (Georgios Bambiniotis) are considered canonical. The aim of the analysis is to verify that the meanings of the lemma [orθoδoksía] preserve the status of Orthodox Christianity in Greek society and shape it for the future. Comparisons of dictionary meanings use the lens of semantic-lexical relationships. Analysis of relationships between dictionary meanings and the socio-religious situation considers extra-linguistics factors, including the dictionary users’ profile. Positively verified consistency between the dictionary meaning and the Greek socio-religious situation will mean that the monolingual dictionary preserves and shapes the status of a specific religion in Greek society.
    Źródło:
    Język. Religia. Tożsamość; 2021, 2 (24) A; 7-32
    2083-8964
    2544-1701
    Pojawia się w:
    Język. Religia. Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ДО ПРОБЛЕМИ ЗБЕРЕЖЕННЯ Й ПОПУЛЯРИЗАЦІЇ КУЛЬТУРНОЇ (МОВНОЇ) СПАДЩИНИ НАДАЗОВСЬКИХ ГРЕКІВ У НЕЗАЛЕЖНІЙ УКРАЇНІ
    TOWARDS THE PRESERVATION AND PROMOTION OF THE CULTURAL (LINGUISTIC) HERITAGE OF THE NORTH AZOVIAN GREEKS IN INDEPENDENT UKRAINE
    Autorzy:
    Piskizhova, Vladyslava
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2153597.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-12
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
    Tematy:
    the Greek community of Ukraine
    the Federation of greek communities of Ukraine
    the languages of the North Azovian Greeks (Urum and Roumean)
    the Modern Greek Language
    Opis:
    The purpose of the paper is to research the issue of preservation and promotion of the linguistic heritage of the North Azovian Greeks – Urum and Roumean languages, to investigate the request of Ukrainian Greeks to learn Modern Greek, which is the official language of the metropolis of representatives of this ethnic community, as well as to analyze the general linguistic situation in the mentioned environment, etc. The research methodology is based on the scientific principles of historicism, objectivity and social approach using general scientific and special historical methods. The scientific research carried out allows us to state that for more than a quarter of a century of its activity (starting in 1995), thanks to the support of domestic and foreign government and public institutions, the Federation of greek communities of Ukraine worked hard towards the realization of one of its fundamental statutory tasks - popularization/preservation of linguistic heritage of the North Azovian Greeks, meeting the requests of the Greek community of Ukraine to learn the language of the metropolis, etc. The Federation of greek communities of Ukraine tried to create a favorable basis for their further functioning, and, therefore, preservation. At the same time, the request of Ukrainian Greeks to study these languages remains insignificant to this day, especially regarding the Urum and Roumean languages. The analysis of the dynamics of the request of Ukrainian Greeks for their study shows that in recent years, it was possible to observe a certain increase in the number of people willing to study the Modern Greek, and this is quite logical. It should also be noted that the original Urum and Roumean languages are currently on the verge of extinction, which was recorded in 2018 in the UNESCO Atlas of the World’s Languages in Danger, becoming more and more limited exclusively to the sphere of everyday communication of the older generation of the North Azovian Greeks
    Źródło:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2022, 31; 153-167
    2411-345X
    2415-7198
    Pojawia się w:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Taxonomy of the Modern Greek Verbs in the Present and Imperfective Past Tense
    Klasyfikacja czasowników nowogreckich w czasach teraźniejszym i przeszłym niedokonanym
    Autorzy:
    Trąba, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/916616.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Modern Greek
    verbal system
    morphology
    conjugations
    conjugation classes
    contract verbs
    nowogrecki system werbalny
    morfologia
    koniugacje
    klasy koniugacyjne
    czasowniki kontrahowane
    Opis:
    When the Modern Greek verbal system is analysed many similarities may be seen. Despite that, the system is divided into conjugations and inflectional classes that do not cover all verbs. Given that the Modern Greek verbal inflection can be characterised as regular and symmetric from the morphological point of view, the question whether it is necessary to distinguish conjugations with non-conjugational’ inflectional classes as e.g. contracted verbs arises.The objective is to review classifications of the conjugational systems of the Modern Greek verbs in the Indicative Mood of the Present and Imperfective Past Tenses and, in accordance to the morphological analysis of verbal forms, to propose a new one. The analysis concentrates on the morphology of verbal forms and on analogies between the second conjugation and the contracted verbs. The analysis is based on the morphological features of verbs. In other words, it concentrates on the distinction of a verbal stem or stems, personal endings and correlation between them. Such an approach enables one to observe similarities and differences among verbs, regardless of the conjugational class they represent. Consequently, it is possible to group verbs in accordance to the features of the stem and personal endings that are added, leading to a proposal of new classification of the Modern Greek verbal system.
    Podczas przeprowadzania analizy systemu koniugacyjnego języka nowogreckiego pod kątem morfologii można zauważyć liczne podobieństwa pomiędzy różnymi klasami koniugacyjnymi. Ponadto, system ten można scharakteryzować jako stosunkowo regularny i symetryczny (pod kątem morfologii), wydzielone koniugacje nie obejmują wszystkich czasowników tego języka, pozostawiając ich część jako niezależne klasy fleksyjne. Rodzi się jednak pytanie, czy przy tak dużej regularności konieczny jest podział czasowników na koniugacje, obejmujące większą część czasowników nowogreckich, i niezależne klasy koniugacyjne.W niniejszym artykule dokonuje się rewizji wybranych klasyfikacji nowogreckiego systemu koniugacyjnego w trybie oznajmującym czasów teraźniejszego i przeszłego niedokonanego pod kątem morfologicznym. Szczególną uwagę autor przypisuje analogiom pomiędzy formami II koniugacji i tzw. czasownikami ściągniętymi, co w konsekwencji prowadzi do zaproponowania nowej klasyfikacji systemu koniugacyjnego współczesnego języka nowogreckiego. Badania koncentrują się na budowie morfologicznej tematu/tematów, końcówek osobowych a także na relacjach pomiędzy nimi. Takie podejście umożliwiło zbadać podobieństwa i różnice pomiędzy formami czasowników niezależnie od koniugacji bądź klasy fleksyjnej do której należą.
    Źródło:
    Investigationes Linguisticae; 2014, 31; 91-114
    1426-188X
    1733-1757
    Pojawia się w:
    Investigationes Linguisticae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The conflict between romanticism and classicism in the Greek theatre of the 19th century
    Konflikt romantyzmu i klasycyzmu w teatrze greckim w XIX wieku
    Autorzy:
    Petrakou, Kyriaki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361287.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    romantyzm
    klasycyzm
    teatr w XIX wieku w Grecji
    grecki modernizm
    Romanticism
    Classicism
    theatre of the 19th century in Greece
    the Modern Greek
    Opis:
    The modern Greek nation was established in 1828, after a 7-year revolutionary fight against the Ottoman yoke, which had lasted for 4 centuries (since 1453). It was the time of Romanticism in Europe, a current that supported the spirit of the Revolution. When the first dramas appeared in the small liberated nation, they had the recent Revolution (which was not over yet) as their subject one way or the other. As Lord Byron, the most heroic of the Philhellenes, had recently (1824) died in Messolonghi, having come to Greece to assist the revolution and having sacrificed life as well as his fortune to the great issue of Greek freedom, he became a legend (still holding) and his poetry and drama a model for Greek poets and playwrights. Not the only one: Victor Hugo’s preface to his Cromwell and his romantic plays, especially Hernani, were imitated by the Greek writers in prefaces and plays in versions applied to the Greek data and conditions. For two decades or so almost all newly appearing plays were romantic one way or the other. Soon objections were raised, mostly because some European scholars (the most famous or rather notorious being Jakob Philipp Fallmerayer) suggested that modern Greeks were no Greeks at all, not descendant of the worshipped ancient Greeks but rather Slavs, because of intermingling with other races for centuries. The Greek scholars almost for the rest of 19th century made every effort to prove the lineage linguistically and culturally. So they raised objections to Romanticism (with Byzantium, Frankish / Venetian domination era or the Greek Revolution as subject matter in historical poetic plays) as foreign and immoral and supported The conflict between Romanticism and Classicism in the Greek theatre of the 19th century 257 Classicism, stemming from ancient Greece, the cradle of Western civilization. There was such a contestation in the dramatic competitions run by the University of Athens, in which the Greek drama and its critique were to a great degree formulated. Some of the most important dramatists wrote prefaces in which they supported first Romanticism, then Classicism (but then they wrote Romantic plays wondering themselves how they could write against their intentions). In this paper these trends is being analyzed with an effort of interpretation from several aspects.
    Współczesny naród grecki został założony w 1828 r., po 7-letniej rewolucyjnej walce z jarzmem osmańskim, która trwała 4 stulecia (od 1453 r.). Był to czas romantyzmu w Europie, prąd, który wspierał ducha rewolucji. Kiedy pierwsze dramaty pojawiły się w małym, wyzwolonym narodzie, Grecy mieli ostatnią rewolucję (która jeszcze się nie skończyła) jako swój przedmiot. Gdy Lord Byron, najbardziej bohaterski z Philellenes, zmarł niedawno (1824) w Messolonghi, przybył do Grecji, aby pomóc rewolucji i poświęcił życie, a także fortunę dla wielkiego problemu greckiej wolności, stał się legendą (wciąż trwa), a jego poezja i dramat są wzorem dla greckich poetów i dramaturgów. Nie tylko: przedmowę Victora Hugo do Cromwella i jego romantycznych dramatów, greccy pisarze – zwłaszcza Hernani, naśladowali w wersjach dotyczących greckich danych i warunków. Przez około dwie dekady prawie wszystkie nowo pojawiające się sztuki były romantyczne. Wkrótce pojawiły się zastrzeżenia, głównie dlatego, że niektórzy europejscy uczeni (najsłynniejszy lub raczej notoryczny Jakob Philipp Fallmerayer) sugerowali, że współcześni Grecy wcale nie byli Grekami ani potomkami czczonych starożytnych Greków, ale Słowian, z powodu mieszania się z innymi rasami przez stulecia. Naukowcy greccy niemal do końca XIX wieku dokładali wszelkich starań, aby udowodnić rodowód językowy i kulturowy. Podnieśli więc sprzeciw wobec romantyzmu (z Bizancjum, epoki dominacji franko-weneckiej lub rewolucji greckiej jako przedmiotu w historycznych sztukach poetyckich) jako obcego i niemoralnego oraz wspierali klasycyzm, wywodzący się ze starożytnej Grecji, kolebki cywilizacji zachodniej. Było takie zakwestionowanie w dramatycznych konkursach prowadzonych przez Uniwersytet Ateński, w których dramat grecki i jego krytyka zostały w dużym stopniu sformułowane. Niektórzy z najważniejszych dramaturgów pisali przedmowy, w których popierali najpierw romantyzm, potem klasycyzm (ale potem pisali sztuki romantyczne, zastanawiając się, jak mogliby pisać wbrew swoim zamiarom). W tym artykule trendy te zostały przeanalizowane z próbą interpretacji kilku wybranych aspektów.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 245-257
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paradise Lost: Janusz Głowackis Antigone in New York und Dea Lohers Manhattan Medea
    Raj Utracony: Janusza Głowackiego Antygona w Nowym Jorku i Dei Moher Manhattan Medea
    Autorzy:
    Dubrowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1900735.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Janusz Głowacki
    Dea Loher
    mitologia grecka
    dramat współczesny
    Greek mythology
    modern drama
    Opis:
    W omawianych w artykule dramatach współczesnych europejskich pisarzy (Głowacki, Loher) szczególną uwagę autorka kieruje na tytułowe postaci kobiece – Antygonę i Medeę, które, w uwspółcześnionej relekturze ich antycznych pierwowzorów (Sofokles i Eurypides), są mieszkankami Nowego Jorku, nielegalnymi emigrantkami z bagażem tragicznych przeżyć, ponoszącymi klęskę także w świecie nowych nadziei i planów. Multietniczny Nowy York, „ziemia obiecana” dla tysięcy emigrantów, sportretowany przez dramatopisarzy, jawi się jako raj utracony, miejsce przeklęte, metropolia rządząca się bezwzględnymi prawami rynku. Obydwie protagonistki przegrywają, tracąc wartości nadrzędne: nadzieję i miłość. Paradise Lost: Janusz Głowackis Antigone in New York und Dea Lohers Manhattan Medea Bei der Analyse der im vorliegenden Beitrag behandelten zeitgenössischen Theaterstücke der namhaften europäischen Dramatiker (Głowacki, Loher) legt die Autorin des Textes ihr besonderes Augenmerk auf die weiblichen Titelfiguren: Antigone und Medea. Die Protagonistinnen, in der aktualisierten Re-Lektüre ihrer antiken Vorlagen (Sophokles und Euripides), sind Einwohnerinnen von New York, illegale Einwanderinnen mit Last der Vergangenheit, die in der „neuen“ Welt ihrer Pläne und Hoffnungen eine Niederlage zu erleiden haben. Die multiethnische Metropole, das Gelobte Land für Exilanten und Emigranten, wird in den beiden Stücken zum verlorenen Paradies, zur Stätte der Verdammnis, in der das Geld regiert und der Ankömmling nicht wahrgenommen wird. Die beiden Protagonistinnen scheitern, indem sie um die wichtigsten Werte, Liebe und Hoffnung, gebracht werden.
    In this article, describing the two contemporary dramas written by European writers (Glowacki, Loher), the author is paying a particular attention to the two women that were listed in the titles of these dramas-Antigone and Medea. Both were placed in the neo-contemporary re-reading of their antique prototypes (written by Sophocles and Euripides), now both of them are residents of New York City, illegal immigrants with a baggage of tragic life events, they are defeated in the world of new ideas and plans. Multiethnic New York City, a “promised land” for the thousands of immigrants, portrayed by the two dramatists, appears to be a lost paradise, a cursed place, metropolis that is ruled by the tough business laws. Both protagonists fail, they lose paramount principles: hope and love.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 225-237
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    University Studies as a Human Practice: What is Excellence for a Student?
    Studia Wyższe jako Praktyka Ludzka: Co znaczy być celującym studentem?
    Autorzy:
    Chirinos, Maria Pia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441209.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
    Tematy:
    Greek philosophy
    modern philosophy
    practical reason
    university
    virtue
    work
    Filozofia grecka
    filozofia nowoczesna
    rozum praktyczny
    uniwersytet
    cnota
    praca
    Opis:
    For the Greeks, a free man lived in the polis, the place for otium and virtues. Work and active life at the oikia occupied a secondary place. Luther challenged this view: Beruf is both work and a divine call, and the contemplative life has to disappear. In the Middle Ages, the beginning of the universities and the presence of guilds developed a new approach to human work that discarded the opposition between otium and nec-otium. But this new approach did not influence philosophy. Modern philosophy, following Luther’s thesis on Beruf and the primacy he gave to active life, understood man and his work as totally rational. Within this approach, Protestantism introduced a “work ethic,” but this labor-centered society contains a strong economic basis, because work is understood as production. This article proposes a notion of work as craft, which is part of human practices and implies the attainment of different internal goods. Every work, whether manual or intellectual, also has social meaning: it appears within a community. Work cannot be defined as product. University practices –studying, teaching, doing research – can also be explained in these terms, and when this is the case, they are intrinsically related to human excellence, because they are at the basis of different virtues that make us flourish.
    Według starożytnych Greków, człowiek wolny mieszkał w polis, które było miejscem otium i cnoty. Natomiast praca i życie aktywne zajmowały drugie miejsce. Luter spróbował podważyć takie rozumienie pracy. Według niego, Beruf, czyli praca, jest to miejsce, gdzie nadprzyrodzone powołanie i życie kontemplacyjne muszą się ze sobą łączyć. W średniowieczu, w czasach powstawania uniwersytetów i cechów rzemieślniczych, pojawiło się nowe podejście do ludzkiej pracy – otium i nec-otium przestały być swoim przeciwieństwem. To nowe podejście nie wpłynęło jednak na filozofię. Filozofia nowoczesna, idąc za tezą Beruf Lutra, zgodnie z którą pierwszeństwo ma życie aktywne, często rozumiała człowieka i jego pracę jako coś zupełnie racjonalnego. Wewnątrz tej szkoły protestantyzm wprowadził „etykę pracy”. Była to jednak praca rozumiana w sposób wybitnie ekonomiczny, jej jakość mierzono wydajnością produkcyjną. Niniejszy artykuł proponuje ujęcie pracy jako rzemiosła, czyli jako części ludzkich praktyk, które zakładają osiągnięcie rozmaitych wewnętrznych dóbr. Każda praca, fizyczna i intelektualna, ma również znaczenie społeczne: pojawia się wewnątrz konkretnej wspólnoty. Praca więc nie może być zdefiniowana tylko jako produkt. Różne praktyki uniwersyteckie – uczenie się, nauczanie, prowadzenie badań – można również zdefiniować przez odniesienie się do tych dóbr. W ten sposób stają się czymś nierozłącznym z doskonałością ludzką, ponieważ są podstawą rozwoju różnych cnót.
    Źródło:
    Kultura i Polityka; 2009, 5; 47-58
    1899-4466
    Pojawia się w:
    Kultura i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie dokumentu „Główne zasady współczesnego duszpasterstwa” dla działalności Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
    The importance of the "Guidelines for modern pastoral work" in the live and work of the Ukrainian Greek Catholic Church
    Autorzy:
    Oliynyk, Andriy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154340.pdf
    Data publikacji:
    2014-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Bishop Josyf Slipyj
    Ukrainian Greek-Catholic Church
    persecution
    pastoral care
    The document „The main principles of the modern pastoral care”
    Opis:
    The author analyses the ?Guidelines for Modern Pastoral Work", published by bishop Josyf Slipyja (1892 –1984). The document had a binding canonical authority during the illegal activities of the Greek Catholic Church in the Soviet Union. It provided clear directions to the pastoral practice, operating under harsh realities of the communist regime. It retains its valour for the Church, working under present conditions, in that it opens up a perspective of a dialogue between the Greek Catholics and the Orthodox Christians. It invites to a greater inculturation, facilitates discussions on liturgical matters and points ways to agreements on thorny issues. Careful examination of the document allows the author of this essay to forward a claim that some of its directives retain their usefulness to the Greek Catholic Church even today. To illustrate this point he first sketches a historical context of the document, then describes its structure and content, with special attention to its theological dimension, and finally presents these present pastoral challenges that can be met with the help of theanalysed paper. Particular solutions may be applied to a crisis, preservation of the deposit of faith, pastoral care of faithful, religious practice of the clergy and dialogue with other denominations. The latter was actually quite ahead the ecumenical spirit, sanctioned later by the Second Vatican Council.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2014, 15; 279-290
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Проблематика історії грецької присутності на українських теренах у сучасній вітчизняній історіографії
    Issues of the history of the Greek presence on Ukrainian territory in modern national historiography
    Autorzy:
    Piskizhova, Vladyslava
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1977999.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-01
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
    Tematy:
    Greek presence on the Ukrainian territory
    articles
    theses
    monographs
    modern national historiography
    грецька присутність на українських теренах
    статті
    дисертації
    монографії
    сучасна вітчизняна історіографія
    Opis:
    Метою розвідки є історіографічний аналіз доробку сучасних вітчизняних істориків із проблематики етнічної історії греків України, які належать до її найбільш давніх і сталих етнічних спільнот. У цьому зв’язку передбачені дослідницькі завдання, серед яких визначення основних тематичних напрямків цих студій. Методологія праці базується на наукових принципах історизму та об’єктивності. Було застосовано конкретнонаукові методи історіографічного аналізу й синтезу, ідеографічний тощо. Наукова новизна визначається насамперед тим, що дотепер заявлена тема в окреслених нею хронологічних межах не стала предметом окремого наукового дослідження. Висновки: Розробка проблематики етнічної історії греків України, яка була започаткована наприкін. XVIII – ХІХ ст. студіями вчених західноєвропейських країн та Російської імперії і значно еволюціонувала завдяки науковому доробку радянських істориків, отримала нового імпульсу на початку 1990-х рр. у працях українських істориків. Поява чергової хвилі наукового інтересу до означеної теми пов’язана з перезавантаженням вітчизняної історичної науки після відновлення незалежності України, імперативами державної етнополітики, запитами української громадськості тощо. Ці напрацювання побудовані на широкому колі нововиявлених джерел і вирізняються сучасними дослідницькими підходами, переосмисленням ключових питань, виробленням нових теорій (насамперед щодо етногенезу урумів та румеїв) тощо. Визначено, що вагомий внесок у вивчення проблематики було здійснено співробітниками Інституту історії України НАН України, зокрема Кабінету українсько-грецьких відносин (з 2007 р. – Центр досліджень українсько-грецьких відносин) на чолі з Н.О. Терентьєвою. На тлі широкого розмаїття питань з етнічної історії українських греків, які мають доволі високий ступінь розробки станом на сьогоднішній день, що насамперед стосується історії греків Ніжина й Надазов’я, їхнє національно-культурне життя в умовах незалежної України є найменш репрезентованим.
    The purpose of the study is a historiographical analysis of the works of modern Ukrainian historians on the issues of ethnic history of the Greeks of Ukraine, who belong to its oldest and most stable ethnic communities. In this regard, several tasks are set, one of which is to define main thematic areas of these studies and the degree of their analysis. The methodology is based on the scientific principles of historicism and objectivity. Specific scientific methods of historiographic analysis, synthesis, ideographic and other methods were used. Scientific novelty is determined primarily by the fact that this topic within the outlined chronological boundaries has not become the subject of a separate scientific study so far. Conclusions: Development of issues of ethnic history of the Greeks of Ukraine, which was initiated in the studies of scholars from Western European countries and the Russian Empire at the end of the XVIII – XIX centuries and has evolved significantly thanks to the scientific achievements of Soviet historians, received a new impetus in the early 1990s in the works of Ukrainian historians. The emergence of another wave of scientific interest in this topic is associated with the reset of the national historical science after the proclamation of independence of Ukraine, the imperatives of state ethnopolitics, the demands of the Ukrainian public, etc. These developments are based on a wide range of newly discovered sources and are characterized by modern research approaches, rethinking key issues of the problem, developing new theories (primarily on the ethnogenesis of Urums and Roumeans), etc. It is determined that a significant contribution to the study of the issue was made by the staff of the Institute of History of Ukraine of the National Academy of Sciences of Ukraine, in particular the Cabinet of Ukrainian-Greek Relations (since 2007 – Research Center for Ukrainian-Greek Relations) headed by N.O. Terentyeva. Against the background of a wide variety of issues on the ethnic history of Ukrainian Greeks, which have a fairly high level of development today, primarily in the history of the Greeks of Nizhyn and North Azov region, their national and cultural life in independent Ukraine is the least represented.
    Źródło:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 428-450
    2411-345X
    2415-7198
    Pojawia się w:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-19 z 19

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies