Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "MODERN ART" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Образ города в современной живописи : на примере Гродно
The image of the city in modern art : for example, Grodno
Autorzy:
Goranskaa, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2068488.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
Grodno
sztuka białoruska
sztuka współczesna
pejzaż miejski
malarstwo
Belarusian art
modern art
urban landscape
painting
Opis:
Celem artykułu jest krótka analiza białoruskiego malarstwa XX wieku na przykładzie Grodna. Obrazy przedstawiają uroki tego historycznego miasta w różnych porach roku. Równocześnie poprzez twórczość artystyczną malarze prezentują swoją indywidualność i wrażliwość na tę tematykę. Dominuje motyw przemiany, co widać doskonale na przykładzie domów, szaty roślinnej i ludzi.
The purpose of this paper is a brief analysis of the Belarusian art of the twentieth century as an example of the urban landscape of Grodno. In their works the artists convey the contemporary charm of this historic city in different seasons, expressing different ways of their creativity, individuality and a close look at this topic. Variability is dominated by the motif, which is well illustrated by the images of buildings, landscapes and people.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2011, 17 (167); 43-48
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Международная научная конференция «Искусствоведение в контексте других наук в современном мире: Параллели и взаимодействия» 21–26 апреля 2019 года
International Academic Conference “Art Criticism in the Context of Other Sciences in the Modern World: Parallels and Interactions” April 21–26, 2019
Autorzy:
Консон, Григорий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566590.pdf
Data publikacji:
2020-01-10
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
International Academic Conference
Art Criticism
humanities and social sciences
an interdisciplinary perspective of Research
education and science prospects activities of Universities
Modern Art and Science
Opis:
The article shows the history of an original Project –International Academic Conference that for almost eleven years has met with great resonance in academic circles: the Project highlights the most interesting issues in art in the context of the integration of interdisciplinary research in the humanities as well as the social sciences. This year the Conference has acquired an unprecedented scope. More than 100 people from twelve countries took part in it (Azerbaijan, Belarus, Belgium, Canada, Czech Republic, Great Britain, Israel, Italy, Macedonia, Poland, Russia, USA). But the most striking were the topics “The New Trends in Academic Work and Education in the Humanities: Russia vs Foreign Countries”, “The Image of Art in Classical and Modern Art – an Interdisciplinary Angle of Research”, “Art History, Philology and Linguistics – Points of Intersection in the Context of Perspectives of Creating the Single Scientific Expanse”, “Psychological Methods in the Science of Art – Perspective Research Models”, “Concept vs Context in Art and Other Humanities”, “Source Studies and Textology in Modern Art Research in the Context of Other Humanities”, “Mass Media and Cinema in a Philosophical and Cultural Context: Methods of Creating a New Reality in Modern Society”, “Opera Theater and Jazz: Expanding the Space of Artistic Phenomena”, “Scientometrics in Art Criticism and other Areas of Humanitarian Knowledge: Perception of the Newest Data by Traditional Academic Consciousness in the Context of Systemic Improvement Research”, “Art and Culture in the Context of Legal Regulation in Different Spheres of Public Life”, etc. In general, the Project has become one of the most promising scientific events integrating the humanities and social disciplines. This provides the comprehensive study of the art in the life of society in the context of improving the conscience of humankind.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2019, 8; 319-334
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwizualizowany imperializm i narodowa identyfikacja. Kilka przykładów kościelnego malarstwa w Gruzji od 1801 do 1918 roku
Visualised imperialism and national identity. Some examples of the church painting in Georgia between 1801 and 1918
Autorzy:
Khosroshvili, Tamar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689145.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka nowożytna
sztuka chrześcijańska
kościelne malarstwo naścienne
studia postkolonialne
odrodzenie narodowe
art of the early modern period
Christian art
church wall paintings
Postcolonial studies
national revival
Opis:
In different periods, Christian wall paintings have visualised various attitudes towards programmes, images and iconographies that were closely linked with the religious identities of communities. Following the emergence of nationalism in Georgia in the mid-19th century, wall paintings of this period also began to respond to national identity. The chronological limits of this article are determined by crucial events in the history of the country, such as the conquest of East Georgia by the Russian Empire in 1801 and the proclamation of the independence of the Democratic Republic of Georgia in 1918. Between these two events, a number of church paintings was created throughout Georgia. Some of them fully intended to promote the Russian imperial identity and served to consolidate the power of the Empire over the conquered country. While others, reflected the ideas and aspirations of Georgian nationalism. They are very different from the medieval examples displaying a growing interest in national saints and the events of Christian Georgian history. This paper is focused on the most significant examples.
W różnych okresach chrześcijańskie malarstwo naścienne wizualizowało różnoraki stosunek do programów, obrazów, ikonografii i było blisko połączone z religijną identyfikacją społeczeństwa. Pod wpływem rozwoju nacjonalizmu w Gruzji w połowie XIX w. malarstwo naścienne również zaczęło odpowiadać potrzebom identyfikacji narodowej. Ramy czasowe artykułu zakreślają najważniejsze wydarzenia z historii tego kraju, takie jak podbój Wschodniej Gruzji przez Imperium Rosyjskie w 1801 r. i proklamowanie niepodległości przez Demokratyczną Republikę Gruzji w 1918 r. Pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami w Gruzji powstało wiele malowideł sakralnych. Niektóre z nich miały na celu promowanie poczucia przynależności do Rosji i służyły konsolidacji władzy imperium nad podbitym krajem. Inne odzwierciedlały idee i aspiracje gruzińskiego nacjonalizmu. Różniły się one od średniowiecznych realizacji, ukazując wzrastające zainteresowanie narodowymi świętymi i wydarzeniami z historii gruzińskiego chrześcijaństwa. W artykule omówiono najbardziej znaczące ich przykłady.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2019, 18, 2; 247-261
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złotnicy w Chojnicach w XVIII wieku
Goldsmiths in Chojnice in the Eighteenth Century
Autorzy:
Łyczak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059240.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
craft guilds
handicraft
art of the early modern period
goldsmiths
royal prussia
Opis:
The early modern goldsmithery in Chojnice (Konitz) has so far been outside the main area of scholarly research. The search in archives and libraries conducted for the purposes of the article, as well as the analysis of preserved works crafted by local masters, has therefore brought a lot of new, previously unknown information on the subject. Chojnice is a typical, small centre of goldsmithery, which remained overshadowed by Gdansk, a powerful hub of crafts located nearby. For nearly whole of the eighteenth century only a single workshop operated in the town, and a new master usually appeared only after the death of his predecessor. The research yielded information about five goldsmiths operating in Chojnice in that century, as well as one apprentice who died before becoming a master. Nearly all of them were connected by various family ties. Only a few works of art created in the Chojnice workshops were identified, but they bear the signatures of only two masters who were active in the last third of the eighteenth century. Johann Friedrich Felsch I (1744–1808) made several items for the churches nearby: an incense boat in Chojnice, a monstrance in Bysław, a monstrance base in Wiele and a reliquary cross in Tuchola, as well as a set of six spoons, currently stored in the collection of the Malbork Castle Museum. It is worth noting that his works, apart from the master’s mark, bore a sign that proved he was a member of the guild of goldsmiths in Malbork. Johann Gottlieb Jantzen (1742–1772), Felsch’s brother-in-law, delivered a monstrance to the church in Jeleńcz (now in Tuchola), and a frame for the worshipped statue of the Blessed Virgin Mary to the Bernardine Church in Zamarte (now missing). All these items represent an average level of artistry, and show considerable dependence on the style developed by the masters from Gdansk, where both goldsmiths active in Chojnice studied their craft.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2020, 85, 1; 187-202
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawa i Łowicz. Dwie kolegiackie kaplice Chrystusa Ukrzyżowanego w XVIII stuleciu
Autorzy:
Barczyk, Alina
Sito, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016275.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
XVIII wiek
Branicki Jan Klemens
Łowicz
Warszawa
nowożytna architektura sakralna
mecenat biskupi
sztuka baroku
cudowne wizerunki
mauzolea
sztuka sepulkralna
18th century
Warsaw
early modern sacral architecture
patronage of bishops
baroque art
miraculous images (crucifixes)
mausoleums
sepulchral art
Opis:
Dwie kaplice wzniesione przy kolegiatach w Warszawie i w Łowiczu, mieszczące słynące łaskami krucyfiksy, wykazują liczne analogie, do których należą: lokalizacja na przedłużeniu północnych naw, powiązania obu kapituł kolegiackich oraz szczególny status świątyń kojarzonych z najważniejszymi osobami w Rzeczypospolitej – królem (a także, w szerszym ujęciu, Sejmem i kręgiem dworskim) oraz prymasem, czyli interrexem. Mimo że powstanie architektury kaplic dzieliło blisko pół wieku, dostrzec można wzajemne zależności zastosowanych form. Wnętrza posiadają tym więcej analogii, że kaplicę warszawską przekształcono z inicjatywy Jana Klemensa Branickiego w na początku lat 60. XVIII wieku – gdy powstawało mauzoleum w Łowiczu. Zaprezentowania analiza, oparta na kwerendach archiwalnych i obserwacjach in situ, pozwoliła na doprecyzowanie dotychczasowych ustaleń, ukazanie procesu budowy oraz przekształceń omawianych obiektów, a także poświadczenie zależności artystycznych pomiędzy kaplicami.
In the collegiate churches in Warsaw and Łowicz (two particularly important residential cities of the Republic of Poland in the modern era), in the 18th century, chapels were erected for the exhibition of late Gothic crucifixes, famous for their graces. The chapels were distinguished by remarkable architectural forms and innovative artistic programs. Both were built on the extensions of the northern aisles and were under the care of chapters, although their creation was financed from funds provided by powerful patrons. In the case of Łowicz, the construction was the fulfillment of the volition expressed in the will of Primate Adam Ignacy Komorowski, who assigned this part of the temple for his mausoleum. In Warsaw, the the right to patronage was passed on to successive families – the patronage was granted to the Szembek and Branicki families, among others. The features connecting both investments were also: the connections of both collegiate chapters and the special status of said churches, associated with the most important people in the Republic of Poland – the king (and, in a broader sense, the Seym and court circles) and the primate, i.e. the interrex. Although the chapels’ architecture was developed almost half a century apart, one can see the mutual dependence of the forms used. The interiors boast even more analogies because the Warsaw chapel, built in the second decade of the 18th century, was transformed at the initiative of Jan Klemens Branicki in the early 1860s – while the mausoleum in Łowicz was being built. Probably both buildings employed the workshop of the Warsaw architect Jakub Fontana. In both chapels, influences of palace architecture are visible, manifested in the lightness of forms, rococo style and colors based on combining white with gold. The connection to residential interiors was enhanced especially by crimson wall coverings introduced by Fontana in the present St. John cathedral. The presented analysis, based on archival queries and in situ observations, made it possible to clarify the findings so far, as well as to show the construction process and transformations of the discussed objects. A look at their architectural form and decor details made it possible to identify sources of inspiration, probable contractors and to confirm the relationship between two particularly important examples of 18th-century collegiate chapels.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 61-94
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urszula Czartoryska: a writer and museum curator
Autorzy:
Lechowicz, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27749978.pdf
Data publikacji:
2022-08-30
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
photography
film
video
artistic criticism
modern art
multimedia
intermedia
Opis:
In the first period of her career Urszula Czartoryska (1934–1998) dealt mainly with criticism. She predominantly focused on photography and its relations with other artistic phenomena, particularly from the borderline territory where artistic genres meet, covering also film and video. Two books summed up that stage in her writing career: Przygody plastyczne fotografii (1965) and Od pop-artu do sztuki konceptualnej (1973). Czartoryska’s professional domains extended in 1977 when she began work as the Head and Curator of the newly-established Department of Photography and Visual Techniques at the Museum of Art in Lodz, one of the first multimedia departments in world museology (photography, film, video, multimedia installations), forming part of the International Collection of Modern Art (opened to the public in 1931). The work for that institution did not imply only building the Department’s collection, but also involvement in the operations of the whole Museum, its display and publishing activity. It also impacted her writing activity in the sense that it extended to include research studies mainly on multi-motif inter- or interdisciplinary art. Apart from her work as a writer and museum curator, in 1978– 1993, Czartoryska also lectured: at the University of Lodz (1978–1986), Warsaw School of Photography (1985–1993), and at the State College of Fine Arts (today University of Fine Arts) in Poznan (1989–1993). Urszula Czartoryska represented the type of critic, museologist, and researcher opened to multiplicity of relations present in contemporary art, and drawing from numerous methods of its analysis and description.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 95-102
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umění a religiozita v esteticko-filozofickém systému Dmitrije Sergejeviče Merežkovského
Art and Religiosity in the Aesthetic-Philosophical System of Dmitry Sergeyevich Merezhkovsky
Autorzy:
Vorel, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635944.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian symbolism
theurgy
aesthetic-philosophical approaches
Hegelian concept of art
art and religion
synthesis in modern culture
work of art of D.S. Merezhkovsky
historiosophic prose
Opis:
The study is aimed on traces of religiosity in aesthetic-philosophical system of a Russian symbolistic poet,  prosaic  writer  and  thinker  D.S.  Merezhkovsky.  The  study  analyses  selected Merezhkovsky’s works with focus on aesthetics, his essays, historiosophic prose and philosophic religious treatises. For Russian spiritual and art culture, importance of Merezhovsky is obvious, especially in connection with his effort to overcome crisis processes in religious, philosophical and art sphere, realized by means of synthesis and transcendence in modern culture.
The study is aimed on traces of religiosity in aesthetic-philosophical system of a Russian symbolistic poet,  prosaic  writer  and  thinker  D.S. Merezhkovsky.  The  study  analyses  selected Merezhkovsky’s works with focus on aesthetics, his essays, historiosophic prose and philosophic religious treatises. For Russian spiritual and art culture, importance of Merezhovsky is obvious, especially in connection with his effort to overcome crisis processes in religious, philosophical and art sphere, realized by means of synthesis and transcendence in modern culture.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2015, 8
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two Paradigms – Two Art Worlds: On Constructing the Difference as a Strategy for Validating the Concept of the Artist and Art
Dwa paradygmaty – dwa światy sztuki. O konstruowaniu różnicy jako strategii uprawomocnienia koncepcji artysty i sztuki
Autorzy:
Sulikowska-Dejena, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812194.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
paradygmat nowoczesny
paradygmat współczesny
konstruowanie różnicy
świat sztuki
sztuki wizualne
modern paradigm
contemporary paradigm
constructing the difference
art world
visual arts
Opis:
The subject of the article is two art worlds in the field of visual arts which currently exist side by side in Poland. These worlds operate as part of two different paradigms of art, which is why two different definitions of the art and artist apply to them, and, in consequence, also different models of operation. What is important in the case of both communities is the process of constructing the difference and separating out their own communities of meanings, being a strategy to lend credence to their own concept of the art and artist, as well as their position in the art world. The aim of the article is to describe the process of constructing internal boundaries in the Polish art world and its division into two separate worlds, what means have been used in that process, as well as what are the consequences of belonging to the two separate art worlds for their participants.
Przedmiotem artykułu są dwa światy artystyczne w obszarze sztuk wizualnych, które obecnie działają obok siebie w Polsce. Światy te funkcjonują w ramach dwóch różnych paradygmatów sztuki, przez co obowiązują w nich dwie różne definicje sztuki i artysty, a co za tym idzie, również różne modele działań. W przypadku obydwu wspólnot istotny jest proces konstruowania różnicy i wyodrębnienia własnej wspólnoty znaczeń, jako strategii uprawomocnienia własnej koncepcji sztuki i artysty oraz własnej, zajmowanej w świecie artystycznym (ang. art world) pozycji. Celem artykułu jest pokazanie, jak przebiega proces konstruowania wewnętrznych granic w polskim art world, a także jego podział na dwa odrębne światy oraz to, jakich środków użyto w owym procesie i jakie konsekwencje niesie przynależność do odrębnych światów artystycznych dla ich uczestników.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 112-125
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzej polscy artyści w Chinach w latach 50. XX wieku
Three Polish artists in China in the 1950s
Autorzy:
Wasilewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197966.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka polska
polscy artyści w Chinach
socrealizm
polska sztuka współczesna
Chiny
Polish Art
Polish Artists in China
social realism
Polish modern art
China
Opis:
W latach 50. XX wieku delegacje artystów polskich do Chin stanowiły ważny element międzynarodowej polityki kulturalnej nowo powstałego bloku wschodniego. W założeniu miały służyć ugruntowaniu ideologicznego podobieństwa sztuki w krajach socjalistycznych i wzmacnianiu więzi politycznych. W praktyce stanowiły często istotne przeżycie artystyczne i źródło ważnych inspiracji dla odbywających je twórców. Artykuł analizuje trzy przypadki artystów, których rysunki dokumentujące podobne podróże znajdują się obecnie w zbiorach Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie i w których twórczości doświadczenie to zaznaczyło się w różny sposób. Dla Tadeusza Kulisiewicza podróż chińska była ważnym epizodem, do którego wracał jeszcze po wielu latach. Aleksandra Kobzdeja zainspirowała do fundamentalnej zmiany w jego twórczości, rozpoczynając proces, który od socrealizmu miał go doprowadzić do abstrakcji. W przypadku Andrzeja Strumiłły stanowiła początek znakomitej artystycznej drogi, którą w dużej części wytyczyła fascynacja kulturami i sztuką krajów Azji.
In the 1950s, delegations of Polish artists to China were an important element of the newly formed Eastern Bloc’s cultural politics. In the assumption they were means of establishing ideological similarities of art in socialist countries and strengthening political bonds. In practice, it was often a significant artistic experience and a source of inspiration for its participants. The article analyzes three cases of artists whose drawings documenting similar journeys are currently in the collections of the Asia-Pacific Museum in Warsaw, and in whose work this experience was marked in different ways. For Tadeusz Kulisiewicz, the Chinese journey was an episode, which he returned to after many years. The experience inspired Aleksander Kobzdeja to make fundamental changes in his art, beginning a process that from socialist realism had lead him to abstraction. In the case of Andrzej Strumiłło, it was a start of an exquisite, artistic path, largely marked by the fascination with cultures and arts of Asian countries.  
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2019, 3; 139-152
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treści ideowe polskich nowożytnych konfesjonałów jako wyraz potrydenckiego nauczania Kościoła
The ideational content of modern confessionals as an expression of the post-trent teaching of the Church
Autorzy:
Gontarek, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068218.pdf
Data publikacji:
2019-10-01
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
polska sztuka nowozytna
ikonografia
konfesjonał
spowiedź
sobór trydencki
Polish modern Art
iconography
confessional
confession
The Council of Trent
Opis:
Zagadnienie obecności konfesjonałów we wnętrzach potrydenckich kościołów jak dotąd nie zostało podjęte przez polskich badaczy. Lakoniczne wzmianki w pozycjach encyklopedycznych i słownikowych sprowadzają się jedynie do odniesień liturgicznych, do historycznej ewolucji formy mebla lub kwestii konserwatorskich. Niniejszy tekst jest próbą wydobycia pomijanego dotychczas lub traktowanego marginalnie bogactwa treści ideowych, których nośnikiem są staropolskie spowiednie. Przedstawione w studium wnioski powstały na podstawie analizy ok. 140 obiektów z XVII i XVIII w. pochodzących z ok. 60 miejscowości leżących w granicach dzisiejszej Polski, dekorowanych malowanymi lub snycerskimi scenami, z przedstawieniami pokutników i patronów spowiedzi (niekiedy uzupełnionymi tekstem) oraz emblematami. Konfesjonał bardzo szybko został włączony do stałych elementów wyposażenia świątyni, ściśle współgrając z całym jego wystrojem. Swoją dekoracją nie tylko go dopełniał, ale również stał się przekazicielem autonomicznych treści.  Adresowane one były nie tylko do penitentów (poprzez wizerunki nawróconych pokutników) ale także do spowiedników (przedstawienia męczenników tajemnicy spowiedzi). Uwzględniając formę konfesjonału i jego ikonografię w szerszym kontekście, koniecznym jest wskazanie sposobów, w jaki posługując się obrazem i słowem, meble stały się wyrazicielami konkretnych punktów nauczania potrydenckiego Kościoła, akcentując treści negowane przez protestanckich reformatorów. Pokutne przedstawienia miały w penitentach wzbudzać przekonanie o potrzebie indywidualnej spowiedzi, opartej na apostolskiej sukcesji, bezwzględną konieczność obecności kapłana, który odpuszcza grzechy na mocy „władzy kluczy” oraz zaprzeczać predestynacji, kładąc nacisk na prawdę wiary, zgodnie z którą człowiek świadomie dokonuje wyboru pomiędzy dobrem a złem. Ideowe bogactwo konfesjonału wiązało się również z faktem, ze w tym jednym miejscu koncentrowały się trzy sakramenty: jeden z nich był tu celebrowany, będąc niezbędnym dla uzyskania sakramentu Eucharystii, a jednocześnie wymagając udziału wyświęconego kapłana. Celem artykułu jest spojrzenie na nowożytne konfesjonały, które swoją formą i treścią, na równi z pozostałymi elementami wyposażenia wnętrz kościelnych, przekazywały kontrreformacyjną doktrynę potrydenckiego Kościoła.
The issue of the presence of confessionals in the interior of the post-Trent church has not yet been addressed by Polish researchers. Brief references in encyclopaedic or dictionary works focus primarily on the evolution of the form of furniture. Therefore, this text will be an attempt to extract the wealth of ideological content, which has so far been omitted or treated marginally, and which is carried by old Polish confessionals. The proposed study includes confessionals located within the borders of today’s Poland and dating back to the 17th and 18th centuries, on which there are paintings or woodcarving images of penitents and confession patrons (sometimes enriched with text), as well as emblematic representations – a total of about 140 modern confessionals in not quite 60 towns and cities. The decoration of “penitential furniture”, as permanent elements of the church’s furnishings, harmonised closely with its whole interior design. On the one hand, it was supposed to complement it, and on the other, it was supposed to be a transmitter of autonomous content. They were addressed not only to penitents (e.g. through the presence of images of converted expiators), but also to confessors (images of martyrs of the mystery of confession). Considering the form of the confessional and its iconographic setting in a broader context, it is necessary to indicate the points which expressed the Catholic Church’s response to the errors of the Reformation. This includes the need for individual sacramental confession, based on the apostolic succession, the ruthless presence of a clergyman forgiving sins with the “power of the keys” and the negation of predestination emphasising the truth that man himself consciously chooses good or evil. The ideational richness of the confessional was also greatly influenced by the fact that the three sacraments were concentrated in the confessional: it was the place where one of them was celebrated and the necessary point on the way to receive the Eucharist, at the same time as the necessary presence of an ordained priest. The aim of this article is, therefore, to look at the modern confessional who, in its formal and content layer, visually realises – on an equal footing with other elements of the church’s equipment – the counter-reformation doctrine of the postTrent Church.
Źródło:
Artifex Novus; 2019, 3; 96-113
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thomas Schmidt – złotnik toruński z połowy XVII wieku
Thomas Schmidt – a Toruń Goldsmith from Mid-17th Century
Autorzy:
Krupska-Łyczak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891903.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
Goldschmiedekunst
neuzeitliche Kunst und Kultur
Thorn
goldsmithing
modern art and culture
Toruń
złotnictwo
sztuka i kultura nowożytna
Opis:
Artykuł poświęcony został życiu oraz twórczości artystycznej mało znanego toruńskiego złotnika Thomasa Schmidta (1607–1676). Jego udokumentowany dorobek artystyczny tworzą jedynie trzy dzieła z okresu manieryzmu i wczesnego baroku: okazały kufel z Muzeum Narodowego w Gdańsku, pozłacana puszka na komunikanty z kościoła św. Marcina w Mochowie koło Sierpca – niełączona dotychczas z jego warsztatem – oraz kielich mszalny z kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Mokrem pod Grudziądzem.
Der Artikel wurde dem Leben und künstlerischen Wirken des wenig bekannten Thorner Goldschmieds, Thomas Schmidt (1607–1676) gewidmet. Sein dokumentierter  künstlerischer Ertrag besteht aus nur drei Werken aus der Zeit des Manierismus und Frühbarocks: es handelt sich um einen prächtigen Becher - jetzt im Nationalmuseum in Danzig, eine vergoldete Dose für Kommunikanten aus der Kirche St. Martin in Mochów bei Sierpc - die bisher nicht mit seiner Werkstatt identifiziert wurde - und ein Meßkelch aus der Kirche Mariä Himmelfahrt in Mokre bei Graudenz.
The article is devoted to the life and artistic work of the little-known Toruń goldsmith, Thomas Schmidt (1607–1676). His documented artistic output consists of only three works from the Mannerist and Early Baroque periods: a magnificent mug from the National Museum in Gdańsk, a gilded can for sacramental bread from the Church of St. Martin in Mochów near Sierpc – previously not connected to his workshop - and a chalice from the Church of the Assumption of the Blessed Virgin Mary in Mokre near Grudziądz.
Źródło:
Rocznik Toruński; 2020, 47; 215-231
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Tatar Military Art of War in the Early Modern Period: An Example of Asymmetric Warfare
Autorzy:
Gliwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601503.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
asymmetric warfare
Tatar military art of war in the early modern period
organised violence
war amongst the people
south-eastern borderlands of the Polish-Lithuanian Commonwealth
Opis:
The present analysis of military operations carried out by Tatar Hordes in the sixteenth and seventeenth centuries has shown that these operations were basically shaped by asymmetric actions. Their main characteristics were secrecy of action up to the moment of attack, use of information-and-intelligence warfare struggle instruments, a total character of operations taken against civilians, their material resources and economic infrastructure, with use of terrorist tactics and means of psychological impact that aimed at intimidating the community under attack. The actions of Tatar Hordes were primarily focused on non-military aspects and took advantage not only of classic military tools but also a combination of political measures and instruments as well as those typical of economy, these including a variety of economic and demographic pressures. Pursuing asymmetric action was in the hands of the Giray (Gerey) dynasty one of the most important tools enabling them to efficiently achieve their political goals in the international arena and to support the economic development of the Crimean Khanate through permanent transfers of slaves and tangible property of various sorts.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2016, 114
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The spirituality of art after Kandinsky
Autorzy:
Popczyk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593863.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
spiritual
modern art
epiphany
religious
Kandinsky
Rothko
Viola
duchowość
sztuka nowoczesna
epifania
religijność
Opis:
Wassily Kandinsky defined the character of the spirituality of modern art and outlined its territory, becoming, along with Duchamp, a patron of various trends in modern art. The notion of the spirituality of art has proved to be an important characteristic feature of works of art. It figures prominently in the writings of art historians, theologians, and aestheticians, and it seems to correspond to Charles Taylor’s conceptions of epiphanic art. Nevertheless, the very notion of the spirituality of art is far from clearly defined: it can refer to the spiritual nature of an artwork itself or to the creative process, or to the spirituality of a work of art that can be determined by its theological context. In this paper I have compared several distinct readings of the notion of the spirituality of art, with Kandinsky’s thought constituting the frame of reference for the interpretations of the works of Rothko and Viola.
Celem artykułu jest konfrontacja wybranych interpretacji pojęcia „duchowość sztuki” Wasyla Kandyńskiego oraz pokazanie dwóch odmiennych podejść do duchowości sztuki: abstrakcji Rothko i video instalacji Billa Violi. W świetle myśli Charlesa Taylora można przyjąć, że pojęcie duchowości zastępuje pojęcie piękna, a duchowość abstrakcji stanowi jedną z odpowiedzi artystów awangardy na instrumentalizm stechnicyzowanej rzeczywistości. W interpretacji Kojèva, idącego za Heglem, duchowość sztuki jest tożsama z pięknem, natomiast Adorno niechętny podejściom Kandyńskiego i Hegla postuluje krytyczny model duchowości sztuki. W drugiej połowie XX wieku istnieje wiele nawiązań do Kaudyńskiego. Duchowy plan dzieł sztuki, pojęty jako kosmiczny pierwiastek rzeczywistości, staje się ich uzasadnieniem, w pewnym sensie zastępuje wartości estetyczne. Równolegle pojawiają się alternatywne podejścia, duchowość zostaje utożsamiona z procesem tworzenie (Marek Rothko) lub przynależy integralnie do przedstawienia, co zbliża sztukę świecką do religijnej (Bill Viola). Dla estetyka interesujące, w tej konfrontacji, jest wydobycie przesunięć w obrębie starych kategorii estetycznych, jak również odnotowanie ich nowych manifestacji w sztuce.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 89-105
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE NATURE OF COMMON SENSE AND HOW WE CAN USE COMMON SENSE TO RENEW THE WEST
Autorzy:
Redpath, Peter A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507346.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
aim
analogy
anarchy
art
body of knowledge
cause
common sense
communication
comprehensive understanding
concept
contemporary
contrary
contrariety
culture
demonstration
demonstrative
disorder
education
equality
emotion
end
enlightened
enlightenment
excellence
existence
explanation
fear
fundamentalistic
genus
God
habit
happiness
harmony
hierarchically ordered
history
hope
human
humanist
inequality
inspiration
inspired
judgment
justice
knowledge
language
leadership
logic
mathematics
memory
metaphysics
modern
multitude
nature
Nietzschean
operational
opposite
order
part
person
philosophy
physical
poetry
power
principle
provocative thought
quality
reality
reason
receptivity
relationship
renaissance
resistance
rhetoric
science
scientism
skeptic
sophist
soul
species
strength
success
system
truth
utopian
West
Western civilization
unity
universe
values
virtue
whole
will
wisdom
wonder
World War
Opis:
Since most pressing today on a global scale is to be able to unite religion, philosophy, and science into parts of a coherent civilizational whole, and since the ability to unite a multitude into parts of a coherent whole essentially requires understanding the natures of the things and the way they can or cannot be essentially related, this paper chiefly considers precisely why the modern world has been unable to effect this union. In so doing, it argues that the chief cause of this inability to unite these cultural natures has been because the contemporary world, and the West especially, has lost its understanding of philosophy and science and has intentionally divorced from essential connection to wisdom. Finally, it proposes a common sense way properly to understand these natures, reunite them to wisdom, and revive Western and global civilization.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2014, 3: supplement; 455-484
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The margins of transcendence in contemporary art
Marginesy transcendencji w sztuce współczesnej
Autorzy:
Sztabiński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593925.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
contemporary art
transcendence
secularization
modern iconoclasm
the role of the margins in the study of art.
sztuka współczesna
transcendencja
sekularyzacja
nowoczesny ikonoklazm
rola marginesów w badaniach nad sztuką
Opis:
According to the widespread opinion, contemporary art does not seek to express transcendent reality. Questioning this view, the author of the article examines two aspects of the problem. The first concerns the use of Christian iconography in contemporary works. The artists employ it a non-traditional way, usually in the contexts related to everyday life, which leads to an impression of secularization. Sometimes such actions provoke protests from viewers due to alleged blasphemy. Sztabiński sees the root of the problem in the formation of a new sensibility bent on emphasizing the “earthly” dimension of existence, and treating transcendence only as a more or less tangible prospect. This situation is defined here as an interest in the “skin of transcendence”, in reference to the title of the article by S. Brent Plate. Artistic examples enabling the author to clarify the meaning of this metaphor include the works of Robert Gober, Kiki Smith, Teresa Murak and Wolfgang Laib. The second type of references to transcendence in contemporary art will be discussed here in the context of the iconoclastic tradition. The author examines twentieth-century non-representational art in the light of the book by Alain Besançon devoted to the intellectual history of iconoclasm. Besançon described this kind of art as an expression of the desire to convey “a truly worthy image” of the divine, as it is liberated from all earthly concerns. In view of that, can postmodern artistic practice, involving the reduction of the geometric forms believed to express transcendence (such as Malevich’s “black square”) to their banal practical uses, be considered to create simulacra of transcendence? The author also reflects on the quest for an extra-metaphysical path towards transcendence in contemporary art, as the artists try to find it in “abnormal language” and private epiphanies. The article concludes with some comments on the necessity of treating what appears to be marginal in contemporary art as a valid area of research. The author argues that not only the margins of transcendence, but all other artistic margins should be subjected to broader scholarly reflection.
Według powszechnie przyjmowanej opinii, sztuce współczesnej obce jest dążenie do wyraża-nia rzeczywistości transcendentnej. Autor artykułu, kwestionując ten pogląd, bierze pod uwagę dwa aspekty zagadnienia. Pierwszy związany jest ze stosowaniem przez współczesnych arty-stów motywów pochodzących z ikonografii chrześcijańskiej, jednak używanych w sposób od-biegający od tradycji. Różnica polega przede wszystkim na włączeniu ich w konteksty zwią-zane z życiem codziennym, co prowadzi do wrażenia ich sekularyzacji. Czasami działania ta-kie wywołują protesty odbiorców ze względu na domniemaną profanację. Autor widzi przyczynę problemu w kształtowaniu się nowej wrażliwości polegającej na zaakcentowaniu „ziemskich wymiarów”, w stosunku do których transcendencja pojawia się jedynie jako mniej lub bardziej uchwytna perspektywa. Sytuację tę, w nawiązaniu do tytułu artykułu S. Brenta Plate’a, określa jako zainteresowanie „skórą transcendencji”. Przykładami artystycznymi po-zwalającymi sprecyzować sens tej metafory są prace Roberta Gobera, Kiki Smith, Teresy Murak i Wolfganga Laiba. Drugi aspekt odniesień do transcendencji występujących w sztuce współczesnej rozwa-żany jest na tle tradycji ikonoklastycznej. Autor nawiązuje do książki Alaina Besançona doty-czącej historii intelektualnej ikonoklazmu. Z tego punktu widzenia interpretowane są przejawy dwudziestowiecznej sztuki nieprzedstawiającej. Besançon określił je jako wyraz pragnienia dania boskości „jej obrazu naprawdę godnego”, gdyż uwolnionego od tego, co ziemskie. Czy w związku z tym postmodernistyczne praktyki artystyczne, polegające na sprowadzaniu form geometrycznych uważanych za wyraz transcendencji (np. Malewiczowskiego „czarnego kwa-dratu”) do banalnego sensu praktycznego, uznać można za tworzenie symulakrów transcen-dencji? Autor rozważa też poszukiwanie poza-metafizycznej drogi ku transcendencji w sztuce współczesnej poprzez operowanie „nienormalnym językiem” i prywatne epifanie. Artykuł kończą uwagi dotyczące uwzględnienia w badaniach tego, co wydaje się margi-nalne w sztuce współczesnej. Biorąc pod uwagę swe rozważania dotyczące marginesów trans-cendencji, autor wyraża przekonanie, że także inne marginesy artystyczne powinny stać się przedmiotem szerszej refleksji badawczej.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 58-85
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies