Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "MAN" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 932
Tytuł:
„622 upadki” Witkacego w listach do żony o żonach
“622 Witkacy’s falls” in letters to his wife about wives
Autorzy:
Narewska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1206705.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Stanisław Ignacy Witkiewicz
Jadwiga Unrug-Witkiewicz
Czesława Oknińska--Korzeniowska
man
woman
covenantt
marriages
sacrament
offspring
faithfulnes
Decalogue
separation,
abortion,
repentance
faith
love
hope
Opis:
The article is a view of relation that bonds Stanislaw Ignacy Witkiewicz and Jadwiga Unrug- -Witkiewicz that emerges from his mails to the wife. His view of imperfect relationship of man and woman, marriage, a relation towards the sacrament, offspring, love and faithfulness contains the traces of God’s reality.
Źródło:
Dydaktyka Polonistyczna; 2020, 6 (15); 110-132
2451-0939
Pojawia się w:
Dydaktyka Polonistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Beauty of the Person” According to Karol Wojtyła (Ontology and Experience)
„Piękno osoby” według Karola Wojtyły (ontologia i doświadczenie)
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762677.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
piękno
doświadczenie człowieka
osoba
Wojtyla
beauty
experience of man
person
Opis:
This paper outlines the essential core of Karol Wojtyła’s thought on beauty. By introducing the central category of “beauty of the person”, Wojtyła essentially integrated and ordered therewith all the other meanings of the term. Whatever is beautiful in an adequate sense is also morally good. As far as human beauty is concerned, Wojtyła pointed out that it is differentiated by gender, i.e. female beauty and male beauty, and by “layers,” i.e. external beauty (aesthetic, sensual and bodily beauty) and, more importantly, internal beauty, which constitutes the beauty of a person as a person. Outer beauty allows a person to be noticed, to be discovered, but in love one cannot stop at outer beauty (the temptation to treat the body as a possible object of use). For love is love of the whole person, not only of his or her beautiful body and sexual attractiveness. A specific issue is the analysis of the creation of beautiful things, which at the same time are imprinted in the interior of man and – as long as man does not give in to the egoistic “temptation of self-emptying” – bear witness to his “immortality.”
Niniejszy artykuł kreśli zasadniczy zrąb myśli Karola Wojtyły na temat piękna. Wprowadzając centralną kategorię „piękna osoby”, Wojtyła zasadniczo zintegrował i uporządkował wszystkie inne znaczenia tego terminu. To, co jest piękne w adekwatnym ujęciu, jest i dobre moralnie. Odnośnie do piękna człowieka Wojtyła zwracał uwagę, że różnicuje się ono poprzez płeć – piękność kobieca i piękność męska, a także według „warstw” – piękno zewnętrzne (piękno estetyczne, zmysłowe, ciała) oraz ważniejsze od niego – piękno wewnętrzne, które stanowi o pięknie człowieka jako osoby. Piękno zewnętrze pozwala osobom się zauważyć, poznać, w miłości jednak nie można poprzestać na pięknie zewnętrznym (pokusa potraktowania ciała jako możliwego przedmiotu użycia). Miłość to bowiem miłość całej osoby, nie zaś wyłącznie jej pięknego ciała i seksualnej atrakcyjności. Szczegółowym zagadnieniem jest analiza tworzenia pięknych rzeczy, które zarazem odciskają się we wnętrzu człowieka i – o ile człowiek nie podda się egoistycznej „pokusie samoubóstwienia” – dają świadectwo o jego „nieśmiertelności”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 5-22
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bitte betrachten sie mich als einen Traum.“ Sprache und Identität in Hamid Sadrs „Gesprächszettel an Dora“
“BITTE BETRACHTEN SIE MICH ALS EINEN TRAUM“. LANGUAGE AND IDENTITY IN HAMID SADRS GESPRÄCHSZETTEL AN DORA
Autorzy:
Peter Clar, Peter Clar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910312.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jacques Derrida
Jacques Lacan
Paul de Man
deconstruction
autobiography
prosopopoeia
Opis:
Wie Jacques Derrida u. a. in Die Einsprachigkeit des Anderen oder Die ursprüngliche Prothese zeigt, ist jeder Mensch immer schon mehrsprachig. Wenn wir diesen Zustand der Nicht-Einsprachigkeit als ein allgemein-menschliches Phänomen begreifen, und dazu eignet sich die sogenannte exophone Literatur besonders, dann hilft uns das zu verstehen, dass das Fremd-Sein eines/einer Fremden zu befragen immer zugleich bedeutet, auch unser eigenes Fremd-Sein zu befragen, dann wird die Frage nach dem Fremden zur Frage der eigenen Identität. Um dies zu zeigen, lese ich Hamid Sadrs Gesprächszettel an Dora (1994) parallel zu und mit Derridas Konzept von Ein- und Mehrsprachigkeit. In dem ‚Roman‘ erfindet der Erzähler entlang von Egodokumenten seine Wahrheit über Franz Kafkas Sterben und widerspricht damit vielen Wissenschaftler- und Biograph_innen, die den Tod Kafkas als Konsequenz seines Dichterseins, seiner Zerrissenheit etc. interpretiert haben. Was uns die Dichterfigur entfremdet, ist dabei die Sprache selbst und zwar gerade die anscheinend authentischen Berichte, die, in Kombination mit den unzuverlässigen Erzählerstimmen die Konstruktion der Figur Kafka offenlegen. Der Kafka des Textes – der als K., als Kafka, als kavka auftritt, der im Erzählen als Kafka gesetzt, erschrieben wird, und zwar in jenen Worten, die die seinen sind, die ihm also vermeintlich vorangehen und doch, zugleich, folgen, sich (auch) als Nach-Schreiben entpuppen – wird wieder aufgelöst, wird fremd. Die Verwirrung der Grenzen von Ursache und Wirkung, Vorher und Nachher, Realität und Fiktion, das Sein zwischen Leben und Tod lässt die Kafka/K.-Figur zum Wanderer, zur Figur des Sowohl-alsauch werden. Das Fremd-Sein Kafkas, die Exilsituation in der Abgeschiedenheit des Sanatoriums sind dabei nicht allein Parabeln auf die Situation exiliert Lebender, wie Sadrs persönliche Lebenssituation nahelegte, sie sind darüber hinaus eine Metapher für menschliche Identitätsfindung generell.
According to Derridas Monolingualism of the Other, Or, The Prosthesis of Origin every person is always multilingual. If we understand this state of non-monolingualism as a general human phenomenon, which the so called ‘exophone literature’ particulary helps us to do, then we understand that to question a stranger’s alienation always means to question our own alienation at the same time. Thus the question of the stranger becomes the question of one‘s own identity. In my article, I analyze this phenomenon by combining Hamid Sadr’s ‘novel’ Gesprächzettel an Dora (1994) and Jacques Derrida’s concept of mono- and multilingualism. In Hamid Sadr’s text the narrator uses egodocuments to invent a truth about Franz Kafka’s death which opposes many literary scholars and biographers who have interpreted Kafka’s death as a consequence of his existence as a poet, his diremption etc. What alienates the literary figure named Kafka from us is the language itself, and first of all the combination of allegedly ‘authentic’ documents with the unreliable narrative voices, thus revealing the constructiveness of ‘Kafka’. The main character Kafka – who within the text is named K., Kafka, kavka and who is introduced into the text by using his ‘own’ words, that supposedly precede him and yet, at the same time, succeed him – is deconstructed. Borders between cause and effect, before and after, reality and fiction, life and death become obsolete thus turning the Kafka/K. figure into a wanderer, a figure of ‘both-and’. Kafka’s situation as a stranger, as a kind of exile in the remoteness of the sanatorium, is not alone a parable on the situation of an exile, as Sadr’s personal life may indicate. Moreover, as I will show, it is a metaphor for human identity in general.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2019, 40; 129-138
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bóg stworzył wszystko dla człowieka”? Zderzenie kosmocentryzmu z antropocentryzmem w późnoantycznej wizji świata stworzonego
„God created all things for man”. The Impact of Anthropocentrism and Cosmocentrism in the Vision of the Created World in Late Antiquity
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621131.pdf
Data publikacji:
2017-05-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
patrystyka
antropocentryzm
kosmocentryzm
stworzenie
człowiek
przyroda
ekologia (w starożytności)
Patristic
anthropocentrism
cosmocentrism
creation
man
nature
ecology (in antiquity)
Opis:
Spojrzenie na chrześcijańskie podejście do przyrody wymaga zanalizowania wzajemnych relacji pomiędzy koncepcjami antropocentryzmu i kosmocentryzmu. Obie te wizje rzeczywistości wydają się być kluczem do całościowego ujęcia relacji człowiek – natura. Chrześcijański antropocentryzm często jest obwiniany o to, że stał się przyczyną obecnego kryzysu ekologicznego. Wyznawcy Chrystusa są oskarżeni o niszczenie harmonii świata i jego zasobów. Jednak chrześcijański antropocentryzm nie był najwyższą i niezależną zasadą. Chrześcijaństwo musiało skonfrontować się z wizją natury i człowieka propagowaną przez filozofię grecką i rzymski realizm. Pisarzom Kościoła nasza cywilizacja zawdzięcza niezwykle cenne rozważania o dobroci i pięknie stworzenia. Według perspektywy patrystycznej człowiek zajmuje najważniejsze miejsce w świecie przyrody, lecz nie jest to pozycja despoty, który ma nieograniczone prawo do eksploatowania zasobów naturalnych. Istota ludzka, należąca do porządku stworzenia, ma specyficzną misję i obowiązki wobec widzialnego świata. Człowiek stanowi jakby pomost pomiędzy stworzeniami a Bogiem, jest jakby kapłanem liturgii kosmicznej. U Ojców Kościoła można było zauważyć odnośniki biblijne, przede wszystkim do Rdz i Rz 8,18-22. W przypadku perykopy pawłowej ma się do czynienia z podwójną tendencją interpretacyjną: antropologiczną i kosmologiczną. Ojcowie Wschodu, nawiązując do podziwu okazywanego siłom natury w cywilizacji greckiej, preferowali interpretację kosmologiczną. Z kolei na łacińskim Zachodzie na plan pierwszy wysuwała się kwestia podporządkowania ziemskiego istnienia wyższym zasadom, jakimi były teocentryzm i chrystocentryzm. W ten sposób cała rzeczywistość widzialna została przez chrześcijaństwo przemyślana i głęboko ubogacona.
The present-day situation provides much proof of ecological crisis. In order to understand the specific character of Christian attitudes towards nature, it is necessary to analyze the relationship between two key visions of reality: the very relevant concepts of anthropocentrism and cosmocentrism. The Christian anthropocentric attitude is sometimes pointed to as the main cause of the ecological crisis. The faithful of Christ were accused of being destroyers of cosmic harmony. However, Christian anthropocentrism was not at all a supreme and independent principle. According to anthropocentrism, man holds the central position in the world, but it is not just the position of an exploitative despot with unlimited power, rather man has been given a mission and a duty in the world. His function is that of a bridge between creatures and God, or again, that of a priest, as intermediary, administering the divine sacraments. Among the Church Fathers there were two divergent interpretative approaches to Rom 8:18-22: anthropological and cosmological. The Fathers of the East, attracted to the admiration which Greek culture felt toward nature, generally preferred the cosmological interpretation of visible reality. In the West, however, this concept had not found much acceptance. In the Christian view of the visible world, it is important to subordinate earthly existence to higher principles, which are Theocentrism and Christocentrism. Thus, under the impact of Christianity, the surrounding world and nature are profoundly reassessed.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 31; 283-319
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Człowiek dążący”, czyli antropologia filozoficzna w twórczości Krystiana Lupy. Analiza zjawiska na podstawie wybranych spektakli
Autorzy:
Merk, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186598.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Krystian Lupa
theater
philosophical anthropology
unconsciousness
City of Dream
The Trial
seeking man
Opis:
The starting point of Krystian Lupa’s work seems to coincide with the postulate that funds philosophical anthropology – get to know yourself. For the director, cognition is a kind of process, a constant study of himself and a constant verification of his status in the world. Lupa considers the striving for understanding to be the essence of humanity. The central issue of his work is therefore the ‘seeking man’. This study outlines the philosophical context of the director’s work, and also exposes in its context such problems as: the status of carnality, sexuality and eroticism, the question of utterance, and the meaning of unconsciousness and dreams in art. These reflections are subordinated to the extraction of anthropological motifs in Lupa’s investigations, as well as to the explanation of the concept of ‘the seeking man’.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2019, 6; 501-586
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czyńcie sobie ziemię poddaną” (Rdz 1,28). Cywilizacyjny postęp ludzkości w świetle Rdz 1-11
„Subdue the earth!” (Gen 1:28). Notions of Progress in Human Civilization in the Light of Gen 1–11
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621314.pdf
Data publikacji:
2017-05-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rdz 1-11
postęp cywilizacyjny
imago Dei
Biblia a ekologia
Gen 1–11
Gen 1
26-28
man as imago Dei
human civilization
economic and cultural progress
Opis:
Celem artykułu jest analiza tekstów Rdz 1-11 pod katem zawartego w nich orędzia o postępie cywilizacyjnym ludzkosci. W pierwszej części autor analizuje tekst Rdz 1,26-28 w jego kontekscie literackim i teologicznym: człowiek jako "imago Dei" jest reprezentantem Boga na ziemi i panuje nad ziemia i zwierzetami. W kolejnym punkcie autor analizuje teksty obrazujace progresywny rozwój gospodarczy i kulturowy ludzdkości (zob. Rdz 4,2-4.17-22; 9,1-7.20-27; 11,1-9). Pytanie o granice i uwarunkowania władzy człowieka nad swiatem stworzonym zamyka refleksję nad twórczymi mozliwościami człowieka jako reprezentanta Boga na ziemi.
The aim of the paper is to explore the advancement of human civilization and the role and impact of human beings, who are to be dominant over animals and subdue the earth. The study is based on the texts of Gen 1–11. First, the author examines Gen 1:26-28 and the two important verbs “have dominion over” and “subdue” in their literary and theological contexts. Created man is an imago Dei and as such has domination over animals and the earth as a representative of God. The next step was to examine the biblical texts which illustrate the progressive, unrestricted growth of the economic and cultural possibilities of humankind (cf. Gen 4:2-4.17-22; 9:1-7, 20-27; 11:1-9). Finally, the author discusses the limitations and restrictions inherent in the progress of human civilization. The extraordinary potential of humankind has its limits, since humanity is only the ambassador of God on earth and thus executes duties in his name, while the earth itself is given to all of mankind and not to any one chosen nation or defined group.  
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 31; 21-44
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Enneady" Plotyna inspiracją dla św. Jana od Krzyża w nauce o drodze do kontemplacji?
Were Plotinus’ "Enneads" the Inspiration for St. John of the Cross’s Doctrine about the Path to Contemplation?
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789195.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jedno
wszechświat
człowiek
powrót do Absolutu
oczyszczenie
kontemplacja
ekstaza
One
universe
man
return to the Absolute
purification
contemplation
ecstasy
Opis:
Uwzględniając wpływ neoplatonizmu na chrześcijaństwo w starożytności i w średniowieczu, autor pyta o możliwość wpływu Ennead Plotyna na naukę o drodze do kontemplacji św. Jana od Krzyża. Przybliża najpierw plotyńską wizję rzeczywistości, według której z jednej zasady, z Jednego, w procesie emanacji, wyłoniły się byty: umysł, dusza jednostkowa i dusza świata. Następnie ukazuje człowieka i jego powrót do Absolutu poprzez ascezę, kontemplację i ekstazę plotyńską. Analizując Enneady Plotyna i ich interpretację w zakresie doktryny duchowej u znanych komentatorów (A. Bord, J. Baruzi, M. de la Corte, B. Salmona, L. Bouyer), dokonuje porównania opisów wybranych momentów drogi duchowej do kontemplacji i ekstazy u dwóch mistrzów duchowych i interpretuje je z uwzględnieniem różnic doktrynalnych i duchowych pomiędzy neoplatonizmem i chrześcijaństwem. Identyfikując w opisach nieliczne podobieństwa dotyczące zwłaszcza drogi oczyszczenia i uwzględniając zasadnicze i bardziej szczegółowe różnice, przychyla się za Bordem do przyjęcia możliwej inspiracji Ennead Plotyna jedynie w pewnych aspektach opisu doświadczenia duchowego mistyka Karmelu.
Taking into account the influence of Neoplatonism on Christianity in antiquity and in the Middle Ages, the author asks about the possible influence of Plotinus’ Ennead on the doctrine about the path to contemplation of St. John of the Cross. He first introduces the Plotinian vision of reality, according to which, from one principle, from the One in the process of emanation, beings emerged: mind; the individual soul and the soul of the world. Then it shows man and his return to the Absolute through asceticism, contemplation and Plotinian ecstasy. Analyzing the Enneads of Plotinus and their interpretation in the field of spiritual doctrine in famous commentators (A. Bord, J. Baruzi, M. de la Corte, B. Salmona, L. Bouyer), he compares the descriptions of selected moments of the spiritual path to contemplation and ecstasy in two spiritual masters and interprets them taking into account the doctrinal and spiritual differences between Neoplatonism and Christianity. By identifying the few similarities in the descriptions, especially concerning the way of purification, and taking into account the fundamental and more detailed differences, one inclines with Bord to accept the possible inspiration of Ennead Plotinus only in certain aspects of the description of the spiritual experience of the Carmelite mystic.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 1093-1117
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Głupio żeby tak oddać żonę…” – konstruowanie opieki i męskości przez starych mężczyzn opiekujących się swoimi przewlekle chorymi żonami
“It’s weird to give your wife away like that” – construction of care and masculinity among older men who are caring for their wive
Autorzy:
Kluczyńska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1381857.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
care
family care
man as a carer
old men masculinity
opieka
opieka rodzinna
mężczyzna opiekun
stary mężczyzna
męskość
Opis:
Opieka postrzegana jest jako zadanie kobiet, które najczęściej realizują nieformalną opiekę nad członkami rodziny, jednak w wyniku zmian społeczno-ekonomicznych i kulturowych coraz częściej starsi mężczyźni pełnią funkcję głównego opiekuna swych przewlekle chorych partnerek. W ramach badań autorka przeprowadziła dziesięć wywiadów pogłębionych z mężczyznami w wieku od 64 do 90 lat, którzy definiowali się jako główni opiekunowie swych przewlekle chorych żon. Celem badań było określenie, w jaki sposób mężczyźni postrzegają siebie jako opiekunów i jak definiują opiekę w ramach swych biografii. Autorka skupiła się również na sposobie konstruowania przez mężów męskości w obliczu podjęcia roli opiekuna. Analizy wykazały, że głównym motywem podejmowania opieki nad żoną przez partnerów było poczucie obowiązku. Ponadto opieka instytucjonalna była najczęściej traktowana jako ostateczność, a w kontekście konstruowania męskości często jako porażka. Analizy wskazały, że istotnym czynnikiem konstruowania męskości przez mężów opiekujących się przewlekle chorymi żonami był sposób definiowania opieki.
Care is perceived as a female task, and it is still the case that women are most often the ones who provide care among family members. But as an effect of socio-economic and cultural changes, increasing numbers of older husbands have become the primary carers. The author research draws on semi-structured, in-depth interviews with ten men between 64 and 90 years old, who are the primary carer for their wives. The main aim of the article is to describe how older men perceived themselves as carers and defined care in their biographies. The author also tried to describe how older men who care for their wives construct their masculinity in the face of their new roles and tasks. Analysis allowed the main motive of providing care to emerge: obligation. What is more, institutional care was treated by older men as a last resort, also in context of masculinity role. The research findings showed that an important factor in the way masculinity is constructed by older men caring for their wives was the definition of care.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2016, 6, 1; 139-159
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“God’s Grandeur” by Gerard Manley Hopkins. A Poetic Path into the Depths of Contemplation
„God’s Grandeur” Gerarda Manley Hopkinsa. Poetycka ścieżka w głąb kontemplacji
Autorzy:
Godawa, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430909.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
mowa poetycka
nabyta kontemplacja
estetyczna kontemplacja
natura
człowiek
Bóg
poetic speech
acquired contemplation
aesthetic contemplation
nature
man
God
Opis:
The present paper concerns the question of how Christian contemplation, in the sense of a simple loving gaze on God and His works, could be prepared and supported by poetry by using the properties of poetic speech in the field of semantics, syntax as well as sound effects. The object is God’s Grandeur, a brilliant sonnet by Gerard Manley Hopkins, a poet, priest, Jesuit, a man of spiritual passion. Its analysis along with interpretation, in terms of both poetics and spiritual theology, will allow us to see how aesthetic contemplation works and could bear fruit for a contemporary man’s relation to himself or herself, to the world as well as most importantly to God, the source of created goodness.
Poniższe studium dotyczy kwestii, w jaki sposób chrześcijańska kontemplacja w znaczeniu prostego oglądu Boga i Jego dzieł może być przygotowana oraz podtrzymywana przez poezję na skutek zastosowania właściwości mowy poetyckiej w zakresie semantyki, syntaktyki oraz instrumentacji dźwiękowej. Przedmiotem badania jest tutaj sonet God’s Grandeur Gerarda Manleya Hopkinsa, poety, kapłana, jezuity i człowieka o wielkiej duchowej pasji. Analiza dzieła wraz z interpretacją, dokonana w ramach zarówno poetyki, jak i teologii duchowości, pozwoli zobaczyć, jak estetyczna kontemplacja funkcjonuje i przynosi owoce dla relacji współczesnego człowieka do samego siebie, świata, a przede wszystkim do Boga, źródła dobroci bytów stworzonych.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 29-44
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Homo beneficjent” – jednostka w cyfrowej przestrzeni życia na podstawie koncepcji filozoficznej teoria białej emocji
“Homo Beneficiary” – a Unit in the Digital Space of Life, Based on the Philosophical Concept of White Emotion Theory
Autorzy:
GALANT, DARIA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/457729.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
teoria białej emocji
edukacja, sztuka
człowiek
sens życia
White Emotion Theory
education
art
man
sense of life
Opis:
Każdorazowe odnajdywanie się w cybernetycznej, zgoła futurystycznej przestrzeni, jaką jest współczesny świat, jest dziś poważnym zadaniem człowieka. Boryka się on bowiem z problema-mi, które definitywnie zmieniają perspektywę życia, odczuwania, celu, a nawet sensu egzystencji. Współczesny człowiek ma kłopot z nadaktywnością myślową, techniczną wizją swojej psyche, cyfryzacją własnych zachowań i emocji. Jego reakcje ulegają „skalowaniu”, „skanowaniu”, „ra-mowaniu” i „przeramowaniu”, przez co sam przestaje je rozumieć. W nurcie filozoficzno-artystycznym o nazwie teoria białej emocji, która z początku swoich założeń jest koncepcją w sztuce, w ostatnich trzech latach pojawiła się w owej przestrzeni edukacja i pedagogika. Poka-zuje to tendencję, że współcześni ludzie próbują szukać odpowiedzi na pytania o sens w sztuce poprzez znalezienie drogi w prostym rozumieniu spraw z własnej codzienności.
Every finding in the cybernetic, futuristic space of today's world is today a serious human task. The human is struggling with problems that definitely change the perspective of life, feeling, purpose and even the meaning of existence. Contemporary man has trouble with hyperactive thinking, technical vision of his psyche, digitization of his own behavior and emotions. His reac-tions are „scaled”, „scanned”, „framed” and „broken” so that himself does not understand. In the philosophical and artistic field called White Emotions Theory, which was a concept in art, during the three years, education and pedagogy have emerged spontaneously. It shows the tendency that people are trying to find answers to questions about sense in art and a simple understanding of things and their present life.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 1; 114-120
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Homo hapticus” a kategoria „męża sprawiedliwego”. (Nieśmiertelny Gołowan Nikołaja Leskowa i Laur Jewgenija Wodołazkina)
"Homo hapticus" Versus the Category of the Pious Man. (The Immortal Golovan by Nikolai Leskov and Laurus by Eugene Vodolazkin)
Autorzy:
Trojanowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16500622.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Russian literature
the pious man
homo hapticus
Leskov
Vodolazkin
material word
spiritual word
Opis:
The theme of the article focuses on the description of the tactile sphere selected for the presentation of Russian literary prose figures from the second half of the 19th century and the beginning of the 21st century. The term “homo hapticus” is understood in the article as a characterization of a figure expressed through touch. At the same time, haptics, representative of the physical, biological side of the characters’ functioning in the world, is closely related to their spiritual sphere and can be referred to types of saintly characters. These dependencies are expressed by both the touching and the touched subject, and in particular by the body elements involved in the haptic turn – in my examples these are the hands and the mouth. The author of the article comes to the conclusion that the haptics of the analysed characters abolishes the binary between the material and spiritual worlds. He points out that touch reflects not only a specific physical action, but is closely related to the Russian cultural context, primarily the religious. It is the haptics of the figures who act as healers that allows them to be called righteous men – expressing a loving Christian attitude towards their fellow man.
Źródło:
Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 1; 77-94
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„...i o niczym nie myśli”. Dramaturgia pustki Pawła Priażki
“…and thinking about nothing”. Pavel Pryazhko’s dramaturgy of emptiness
Autorzy:
Lappo, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446761.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary Russian drama
postdramatic theatre
club theatre
one-man show-confession
hyper naturalism
new drama
Opis:
The article presents an analysis of genre transformations in the literary output of Pavel Pryazhko, who has been considered to be a leader of the youngest generation of Russia’s New Drama movement. Following a series of hyper-naturalistic dramas, written with the use of the verbatim technique, dramaturgic self-awareness of the young writer finds its creative outlet in monologue-confession, after which there comes a ‘winding up of the discourse’ and a series of anti-dramatic shows/performances performed as a duet with Dmitry Volkostrelov. Pryazhko shifted attention from the content to the form of drama, from the theme to the language, worked out his own type of hero and type of conflict. The playwright searches for new, radical theatrical forms, carefully listens to contemporary language, and therefore, also the awareness reflected by this language.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 199-210
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kochają tylko psy”. Psia buda i ludzkie szczenię (w Psich latach Günthera Grassa i Nakarmić kamień Bronki Nowickiej)
„Only dogs love”. The kennel and human puppy (in Günther Grass’ Dog Years and Bronka Nowicka’s To Feed the Stone)
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076735.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dog
man
kennel
Günther Grass
Wisława Szymborska
Adolf Hitler
Bronka Nowicka
Danuta Wawiłow
pies
psia buda
człowiek
Opis:
Tekst jest próbą na temat relacji psa i człowieka w literaturze na wybranych przykładach. To psy zniewolone przez człowieka, czyli psy Adolfa Hitlera, w wierszu Wisławy Szymborskiej pt. Monolog psa zaplątanego w dzieje (2004) i w powieści Güntera Grassa Psie lata (Hundejahre, 1963). To także psy pozwalające człowiekowi żyć, uczące człowieka podmiotowej cielesności, wolności i przyjaźni, partnerskie, kochające. Tu przede wszystkim ważny jest przykład prozy Bronki Nowickiej z tomu Nakarmić kamień (2015) oraz wiersza dziecięcego Danuty Wawiłow pt. Babcia i pudel. Autorka tekstu konkluduje, że psia buda, psia sierść i psia obecność są wielokrotnie niezbędne, by człowiek nie zagubił się w świecie.
The article is an attempt to show the relationship between the dog and the man in chosen literary examples. Among them there are dogs enslaved by a man, i.e. Adolf Hitler’s dogs, the dog in the poem Monologue of a Dog Ensnared in History written by Wisława Szymborska and the dog in the novel by Günter Grass Dog Yeas (Hundejahre, 1963). There are also dogs enabling human to live, dogs, who teach man intimacy, freedom and friendship, loving dogs. The most important example here is above all the book of prose written by Bronka Nowicka, entitled To Feed the Stone (2015) and the poem Grandma and Poodle by Danuta Wawiłow.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2017, 5; 31-40
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kultura” i „cywilizacja” - próba korelacji
“Culture” and “Civilization”: a Correlation of Terms
Autorzy:
Tarasiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807437.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura
cywilizacja
człowiek
społeczeństwo
ludzkość
culture
civilization
man
society
mankind
Opis:
The article aims at elucidating relations between culture and civilization. Its structure is twofold and contains the history of these two ideas before their meeting, as well as the typology of their correlation. The mutual relations between culture and civilization depend on an attitude toward the idea of human progress. While the unidirectional development of the mankind is assumed, it is possible to distinguish both positions of the actual or potential identity of culture and civilization in the respect of their content and extent (Pope John Paul II, Fukuyama), and positions of the separation, subordination or complementation of them (Kant, Weber, Maritain, Toffler, Tatarkiewicz). When the multidirectional growth of the mankind is presupposed, then there come into sight positions where civilizations integrate or accomplish cultures (Koneczny, Huntington, Braudel, Toynbee, Spengler). As the notions of culture and civilization can be used by scholars at will, the given typology inspires a respect for some traditional interpretations.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 71-88
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Logion” o wywyższeniu Syna Człowieczego w dialogu Jezusa z Nikodemem (por. J 3,14–15)
“Logion” on the elevation of the son of man in the dialogue of Jesus with Nicodemus (cf. John 3:14–15)
Autorzy:
Nalewaj, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2173146.pdf
Data publikacji:
2011-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Bible
Gospel of John
exaltation of the Son of Man
pericope structure
theology
Opis:
The teaching about the uplifting of the Son of Man (cf. 3:14–15; 8:28; 12:32) belongs to John the Evangelist and constitutes an important element of his Christology. While the Synoptics regard Christ’s Cross as a tool of his humiliation and torture, John contemplates the Cross as a place of glory and victory. From the height of the Cross, as a king’s throne, the Son of Man rules the world and performs the work of its salvation. Therefore, it lies in the best interest of the world that “the Son of Man must be lifted up” (3:14). Only then the humankind has an access to the fullness of God’s revelation. It recognises the true identity of the Uplifted, who has the right to speak of himself “I am” (cf. 8:28). In the moment of Jesus’s uplifting, the process of drawing up begins (cf. 12:32). Anyone who responds with faith and wholeheartedly wants to be drawn up by the Son of Man, can participate in it.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2011, 12; 211-222
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 932

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies