Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Liga Państw Arabskich" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Arabowie chcą rozmawiać : Bliski Wschód : pierwszy raz w historii do Izraela chce przyjechać delegacja Ligi Arabskiej. Do wizyty na razie jednak nie dojdzie
Autorzy:
Zychowicz, Piotr.
Diskin, Abraham.
El-Asmar, Fouzi.
Powiązania:
Rzeczpospolita 2007, nr 159, s. A5
Data publikacji:
2007
Tematy:
Liga Państw Arabskich a Izrael polityka
Polityka
Opis:
Zawiera wypowiedzi: Abrahama Diskina, Fouzi el-Asmara.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Dominująca rola Egiptu w procesie kształtowania nacjonalizmu arabskiego w XIX wieku oraz w I połowie XX wieku
The dominant role of Egypt in the process of shaping Arab nationalism in the nineteenh century and the first half of twentieth century
Autorzy:
Wiśniewski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1153215.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Egipt
Bractwo Muzłumańskie
Liga Państw Arabskich
nacjonalizm
Egypt
Muslim Brotherhood
League of Arab States
nationalism
Opis:
Pozornie sprzeczne, wzajemnie wykluczające się idee arabskiego nacjonalizmu oraz panarabizmu, w okresie dwudziestolecia wojennego występowały symultanicznie i stanowiły podwójny opór względem rosnącej na świecie dominacji państw Zachodu (Płanowski 2006: 252). Kiedy już w trakcie światowego konfliktu na konferencjach w Jałcie, Teheranie i Poczdamie przygotowywano grunt pod utworzenie nowego ładu w relacjach pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, państwami Europy Zachodniej oraz ZSRR, w państwach arabskich dojrzewała koncepcja utworzenia dużej, wspólnej organizacji panarabskiej, realizującej ich partykularne interesy gospodarcze i polityczne. Drogą rozmów multilateralnych wypracowano model współpracy międzynarodowej o nazwie Liga Państw Arabskich, a od pierwszych dni istnienia owej organizacji szczególne miejsce zajęła w niej Arabska Republika Egiptu. Dokonując analizy systemowej i historycznej, w niniejszej publikacji zwrócono uwagę na działania, jakie podjął Egipt, które przyczyniły się do zrodzenia arabskiego nacjonalizmu. Podjęto również próbę odpowiedzi na pytania, dlaczego to właśnie Egipt – potocznie nazywany krajem faraonów – odegrał tak znaczącą rolę w krzewieniu idei panarabizmu w drugiej połowie XX w., jakie zastosował środki, aby zachować względną niezależność polityczną i gospodarczą w okresie kolonializmu, a także w jaki sposób przyczynił się do powstania Ligi Państw Arabskich i jakie zajął w niej miejsce.    
Seemingly contradictory, mutually exclusive ideas of Arab nationalism and pan-Arabism occurred simultaneously during the twenty years of the war and constituted a double resistance to the growing domination of Western countries in the world (Płanowski 2006: 252). Once during the world conflict conference in Yalta, Tehran and in Potsdam, the ground for a new order in relations between the United States, Western European countries and the USSR was being prepared, in the Arab leadership the concept of a common organization, a common pan-Arab organization, pursuing their particular economic and political interests was developing. A model of cooperation called the League of Arab States was developed through the place of multilateral talks, from the first days of the existence of this organization of specific work in the Arab Republic of Egypt. In carrying out a systemic and historical analysis, unexpected attention was drawn to the action taken by Egypt that contributed to the birth of Arab nationalism attempt was also made to answer the questions why Egypt – known as the land of the pharaohs – played such a significant role in promoting the idea of pan-Arabism in the second half of the 20th century, as it used measures to release relative political and economic independence during the colonial period, as well as Relevant materials for the formation of the League of Arab States and what place it took in it.
Źródło:
Studia i Analizy Nauk o Polityce; 2020, 2; 95-110
2719-4795
Pojawia się w:
Studia i Analizy Nauk o Polityce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o genezie islamu w Aryce Północnej
Some remarks on the Islams origins in the North Africa
Autorzy:
Piwko, Aldona Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617935.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Islam
North Africa
Arab League
Arab Maghreb Union
Afryka Północna
Liga Państw Arabskich
Arabska Unia Maghrebu
Opis:
The first country conquered by Muslims in North Africa was Egypt. Arabic rules started there already in 642, only ten years after Muhammad’s death. North Africa underwent a strong processes of islamization as a result of the Arabic expansion in the Middle Ages. Arabs started to refer to these territories of North Africa as „Maghreb” – Arabic word for “West”. The expansion of the Islam caused irreversible changes of African continent in all social, cultural and political dimensions.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2012, 18; 217-227
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Political Regime Type and Regional Cooperation – a Case Study of Arab States
Regionalizm autorytarny na Bliskim Wschodzie
Autorzy:
Grabowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179056.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
regionalism
authoritarian regionalism
Middle East
integration
League of Arab States
regionalizm
regionalizm autorytarny
Bliski Wschód
integracja
Liga Państw Arabskich
Opis:
The purpose of the article is to show how the type of political system (authoritarian regime) influences the shape of regionalism in the Middle East and to what extent this political system determines the features of cooperation between Arab states. To this end, a hypothesis was put forward according to which the authoritarian political system is a key obstacle to the successful integration and unification of the Middle East. Middle Eastern regionalism serves to protect and legitimize the political power of authoritarian leaders, whereas in Europe it guides to peace, stabilization and development. Authoritarian regionalism tends to reduce democratic ambitions and maintain the authoritarian status quo. In order to verify the hypothesis, the following research questions were posed. First, how is the type of political system related to successful integration? Second, can autocracies work effectively together? To verify the hypothesis and answer the research questions, the author referred to the theories of realism, constructivism, neo-functionalism and the typology of political systems to show that there is no single theory that could fully explain the processes in international relations. The conclusion of this article is that regional organizations created by authoritarian states are only symbolic and instrumental in nature and are oriented towards internal policy (the survival of the regime) rather than regional cooperation.
Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób typ systemu politycznego (reżim autorytarny) wpływa na kształt regionalizmu na Bliskim Wschodzie oraz w jakim stopniu ten system polityczny determinuje cechy współpracy między państwami arabskimi. Dla osiągnięcia tego celu postawiono hipotezę, zgodnie z którą autorytarny typ systemu politycznego stanowi kluczową przeszkodę w udanej integracji i zjednoczeniu Bliskiego Wschodu. Regionalizm bliskowschodni służy ochronie i legitymizacji władzy politycznej przywódców autorytarnych, podczas gdy regionalizm w Europie dąży do pokoju, stabilizacji i rozwoju. Regionalizm autorytarny dąży do zmniejszenia ambicji demokratycznych i utrzymania autorytarnego status quo. W celu weryfikacji hipotezy postawiono następujące pytania badawcze. Po pierwsze, w jaki sposób typ systemu politycznego jest związany z udaną integracją? Po drugie, czy autokracje mogą ze sobą skutecznie współpracować? Aby zweryfikować hipotezę i odpowiedzieć na pytania badawcze, autor odniósł się do teorii realizmu, konstruktywizmu, neofunkcjonalizmu i typologii systemów politycznych, pokazując jednocześnie, że nie ma jednej teorii, która mogłaby w pełni wyjaśnić procesy w stosunkach międzynarodowych. Konkluzja tego artykułu jest taka, że organizacje regionalne utworzone przez państwa autorytarne mają charakter wyłącznie symboliczny i instrumentalny i są zorientowane raczej na politykę wewnętrzną (przetrwanie reżimu) niż na współpracę regionalną.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 199-213
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham Accords Against the Backdrop of the Middle East Political Mosaic
Porozumienie Abrahama na tle bliskowschodniej mozaiki politycznej
Autorzy:
Kosman, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147199.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Abraham Accords
Israel
United States
United Arab Emirates
Bahrain
Morocco
Sudan
League of Arab States
porozumienia Abrahama
Izrael
Stany Zjednoczone
Zjednoczone Emiraty Arabskie
Bahrajn
Maroko
Liga Państw Arabskich
Opis:
In the second decade of the 21st century, many processes destabilized regional security in the Middle East. These include, first of all, the Arab Spring and the civil war in Syria, in which Russia, the United States, a number of regional powers and many non-state actors were involved. Iran’s nuclear ambitions turned out to be another major challenge, especially after the US withdrew from the JCPOA agreement in 2018. The pro-Israel stance of President Donald Trump’s administration has also strongly influenced the Middle East mosaic of interests. Under these circumstances, in 2020, Israel’s agreements with several Arab states, known as the Abraham Accords, were concluded. The aim of the article is to describe these agreements, analyze their causes and outline their consequences. The author adopted the hypothesis that the Abraham Accords constitute a significant step towards strengthening the acceptance of Arab states for Israel and its strategic interests. In the preparation of the text, the method of document and literature analysis was used primarily.
W drugiej dekadzie XXI wieku na Bliskim Wschodzie doszło do wielu procesów destabilizujących regionalne bezpieczeństwo. Wśród nich można wskazać przede wszystkim Arabską Wiosnę i wojnę domową w Syrii, w którą zaangażowały się Rosja, Stany Zjednoczone, szereg mocarstw regionalnych oraz wielu aktorów niepaństwowych. Innym poważnym wyzwaniem okazały się irańskie ambicje nuklearne, zwłaszcza po wycofaniu się USA z porozumienia JCPOA w 2018 r. Na bliskowschodnią mozaikę interesów silnie wpłynęło także proizraelskie stanowisko administracji prezydenta Donalda Trumpa. W takich okolicznościach w 2020 r. zawarte zostały porozumienia Izraela z kilkoma państwami arabskimi, znane jako porozumienia Abrahama. Celem artykułu jest omówienie tych porozumień, analiza ich przyczyn i zarysowanie ich następstw. Autor przyjął hipotezę, iż porozumienia Abrahama stanowią istotny krok na rzecz wzmacniania akceptacji państw arabskich dla Izraela i jego strategicznych interesów. W przygotowaniu tekstu posłużono się przede wszystkim metodą analizy dokumentów i piśmiennictwa.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2022, 15; 105-122
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies