Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Letter to Ephesians" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Interpretácia zjaveného Slova pomocou tradície Cirkvi – v otázke podriadenosti ženy mužovi podľa Pavlovho Listu Efezanom (Ef 5, 21–33)
Autorzy:
Vojtko, Stanislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950831.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Inspiration
tradition
man
woman
marriage
subordination
Letter to the Ephesians
Paul
Inšpirácia
tradícia
muž
žena
manželstvo
podriadenosť
List Efezanom
Pavol
Opis:
The main objective of the present lecture is to provide, by the means of the Church tradition, the interpetation of a serious social problem which the Apostle Paul introduced in his letters, especially in the Letter to the Ephesians (Eph 5 : 21–33) – the issue of the subordination of woman to man. The article has three parts: 1. Paul’s view on the suborditation of female to male in the historical circumstances of the first century of Christianity. 2. The view of the Church tradition on the relation between men and women from the post-apostolic era to the 21st century popes. 3. Concluding summary in the context of current views on the status of women in modern society. In the first and principal part of the article we point to Paul’s understanding of the relationship of Christ and the Church which he himself describes as a great secret. Also the relationship of man and woman in marriage he considers a “mystery” that represents “mysterium salutis” (mystery of salvation) in the world. Paul judges human marriage in the context of Christ and the Church which means that it is an image of the covenant between God and the chosen people as well as the covenant between Jesus Christ and his Church. It is thus the image of “the new and eternal covenant”, i.e. the paschal one. With this reasoning (Eph 5 : 21–33) Paul refers to the mystical grandeur of marriage. The issues of the subordination of woman to man based on the Christological and soteriological argument of the Letter to the Ephesians gains a new dimension – it is not about a superficial subordination of women, but about mutual subordination between husband and wife. Here we can see a brilliant illustration of mutual relations between spouses which are neither discriminatory nor egalitarian but complementary. They atribute to man and woman equality and equal dignity. At the same time, they atribute to them their own, specific, distinct and irreplaceable roles given to them by God.  Paul’s teaching about the subordination of woman to man had caused considerable problems in the tradition of the Church. The Holy Spirit, however, led her over the centuries and shifted understanding of the relationship between man and woman in marriage:from the unacceptable pagan and Judaic concepts that discriminate women,through the attitudes of the Church Fathers, which declared the same dignity of man and woman through the redemptive work of the Son of God; however, the value of women in the Church and society was not appreciated sufficiantly;to the ingenious doctrine of St. Pope John Paul II. in his theology of the body: the relationship between man and woman in marriage is a relationship of mutual subordination in love, reflecting God’s love and symbolizing the relation between Christ and the Church. This relationship is inherently “communio personarum” (communion of persons) in which the dissimilarity of women and men is mutually complemented and creates harmony. In this article we wanted to highlight the fact that a return to the inspired biblical texts explained by the Magisterium is a reliable means of obtaining true knowledge even of the thorny issue of conjugal and family life.
Hlavným cieľom predloženej prednášky je poskytnúť prostredníctvom tradície Cirkvi interpretáciu vážneho sociálneho problému, ktorý apoštol Pavol predostrel vo svojich listoch, najmä v Liste Efezanom (Ef 5, 21–33) – a to podriadenosť ženy mužovi. Prednáška má tri časti: Pavlov pohľad na podriadenosť ženy mužovi v historických okolnostiach 1. storočia kresťanstva. Pohľad tradície Cirkvi na vzťah muža a ženy od poapoštolskej doby až po pápežov 21. storočia. Záverečné zhrnutie v kontexte súčasných pohľadov na postavenie ženy v modernej spoločnosti. V nosnej prvej časti prednášky poukazujeme na Pavlovo chápanie vzťahu Krista a Cirkvi, ktorý on sám označuje ako veľké tajomstvo. Rovnako aj vzťah muža a ženy v manželstve vidí ako „mysterium”, ktoré vo svete sprítomňuje „mysterium salutis” (tajomstvo spásy). Pavol hodnotí ľudské manželstvo v kontexte Krista a Cirkvi, čo znamená, že manželstvo je obrazom zmluvy Boha a vyvoleného národa, ako aj zmluvy Ježiša Krista a jeho Cirkvi. Je teda obrazom „zmluvy novej a večnej”, t.j. veľkonočnej. Touto argumentáciou (Ef 5, 21–33) Pavol poukazuje na mystickú vznešenosť manželstva.  Na základe kristologickej a soteriologickej argumentácie Listu Efezanom nadobúda teda problematika podriadenosti ženy mužovi novú dimenziu – nejde tu o prvoplánovú podriadenosť ženy, ale o vzájomnú podriadenosť medzi mužom a ženou. V tomto vidíme geniálnosť vysvetlenia vzájomných vzťahov medzi manželmi, ktoré nie sú ani diskriminačné, ani rovnostárske, ale komplementárne. Mužovi aj žene prisudzujú rovnoprávnosť a rovnakú dôstojnosť; zároveň však mužovi a žene pripisujú vlastné, špecifické, rozdielne a nenahraditeľné úlohy, ktoré im daroval Boh. Pavlovo učenie o podriadenosti ženy mužovi spôsobovalo v tradícii Cirkvi nemalé problémy. Duch Svätý ju však v priebehu stáročí viedol a posúval chápanie vzťahu medzi mužom a ženou v manželstve:od neprijateľných pohanských a judaistických konceptov, ktoré diskriminovali ženu;cez postoje cirkevných otcov, ktoré žene priznávali rovnakú dôstojnosť ako mužovi vďaka vykupiteľskému dielu Božieho Syna; avšak hodnota ženy v Cirkvi a spoločnosti bola nedostatočne oceňovaná;až po geniálnu náuku sv. Jána Pavla II. v teológii tela: vzťah medzi mužom a ženou v manželstve je vzťahom vzájomnej podriadenosti v láske, ktorá je odrazom Božej lásky a symbolom vzťahu medzi Kristom a Cirkvou. Tento vzťah je vo svojej podstate „communiou personarum“ (spoločenstvo osôb), v ktorom sa rozdielnosť ženy a muža vzájomne dopĺňa a vytvára harmóniu. Prednáškou sme chceli poukázať na fakt, že návrat k inšpirovaným biblickým textom vysvetľovaným pomocou Magistéria je spoľahlivým prostriedkom na získanie pravdivého poznania aj v pálčivých otázkach manželského a rodinného života.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2015, 68, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojednanie podzielonej ludzkości z Bogiem przez krzyżową śmierć Chrystusa. Rozwój chrystologicznej, soteriologicznej i eklezjologicznej argumentacji w Ef 2,11-22
Autorzy:
Kręcidło, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041182.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Epheserbrief
Versöhnung
Christologie
Soteriologie
Ekklesiologie
Letter to Ephesians
reconciliation
Christology
soteriology
ecclesiology
List do Efezjan
pojednanie
chrystologia
soteriologia
eklezjologia
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza egzegetyczna perykopy Ef 2,11-22 zmierzająca do wszechstronnej eksploracji tematyki pojednania. Autor wykazuje najpierw, że fragment Ef 2,11-22 ma strukturę chiastyczną ABCDD’C’B’A’. Tematyka pojednania jest w tej strukturze centralnym motywem teologicznym wokół którego oscylują wszystkie inne. Pierwszym elementem strategii pragmatycznej autora Ef w perykopie 2,11-22 jest ukazanie kondycji pogańskich adresatów z punktu widzenia religii starotestamentowego Izraela. Byli oni pozbawieni Boga i Jego zbawczych obietnic. Dzięki Chrystusowemu dziełu pojednania, które dokonało się poprzez śmierć Chrystusa na krzyżu, obydwie podzielone dotąd części ludzkości (poganie i Żydzi) stały się jednością. Chrystusowe dzieło pojednania naprawia przede wszystkim relację obu wrogich stron z Bogiem. Pojednanie pomiędzy owymi zwaśnionymi stronami jest pochodną ich uprzedniego pojednania z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym (teologia trynitarna). Dzięki Chrystusowemu dziełu pojednania poganie przestali być obcy Bogu i razem z chrześcijanami pochodzenia żydowskiego stanowią jedną „świętą świątynię”, „mieszkanie Boga przez Ducha”, czyli Kościół.
The article aims at an exegetical exploration of the theme of reconciliation in Eph 2:11-22. First it is argued that the passage has chiastic literary structure (ABCDD’C’B’A’). Reconciliation is in the structure a central (pivotal) theme around which go all other theological motifs. The first element of pragmatic strategy of the author in Eph 2:11-22 is to show the condition of the addressee of the letter from the point of view of the Old Testament religion. As Gentiles they were deprived of God and His salvific promises. Thanks to the work of reconciliation accomplished by Christ’s death on the cross, both previously divided parts of the world (namely Gentiles and Jews) have become one. Christ’s work of reconciliation restores above all the relationship of each hostile group with God. The reconciliation between the two groups is a consequence of their prior reconciliation with God by Christ in the Holy Spirit (Trinitarian theology). Thanks to Christ’s work of reconciliation Gentiles are not strangers to God any more but together with the faithful Christians of Jewish origin form one “holy temple”, “Gods dwelling through the Spirit”, namely the Church.
Der Gegenstand dieses Artikels ist eine exegetische Analyse der Perikope Eph 2, 11-22, in der die Thematik der Versöhnung umfassend behandelt wird. Der Autor bemerkt zuerst, dass dieses Fragment eine chiastische Struktur aufweist: ABCDD’C’B’A’. Das Thema der Versöhnung ist in dieser Struktur das zentrale theologische Motiv, um das herum alle anderen Motive kreisen. Das erste Element der pragmatischen Strategie des Verfassers des Epheserbriefes in der Perikope 2,11-22 ist die Aufzeichnung der Kondition der heidnischen Adressaten vom Standpunkt der Religion des alttestamentlichen Israels aus. Sie waren fern von Gott und seinen Heilsverheißungen. Dank des Versöhnungswerkes, das sich durch den Kreuzestod Christi ereignete, wurden die beiden bisher getrennten Teile der Menschheit (Heiden und Juden) vereint. Das Versöhnungswerk Christi verbessert vor allem das Verhältnis zu Gott der beiden verfeindeten Seiten. Die Versöhnung zwischen den beiden Seiten des Konflikts ist ein Resultat ihrer vorherigen Versöhnung mit Gott durch Christus im Heiligen Geist (trinitarische Theologie). Dank des christlichen Versöhnungswerkes sind die Heiden nicht mehr Gott gegenüber fremd, sondern gemeinsam mit den Christen jüdischer Abstammung bilden sie den einen "Heiligen Tempel", die "Wohnstätte Gottes durch den Geist", also die Kirche.     
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 199-220
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystianologia moralna w świetle wybranych polskojęzycznych komentarzy Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan
Autorzy:
Kluz, Marek
Słomka, Artur Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950347.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
św. Paweł
List do Efezjan
chrystianologia
chrześcijanin
Kościół
Saint Paul
Letter to Ephesians
Christianology
Christian
Church
Opis:
One of the aims of St. Paul’s epistles is to provide his addressees with moral instruction. There is such content related to morality in the apostle’s epistles, providing a basis and justification for moral norms. This study deals with elements of Christianology in St. Paul’s Epistle to the Ephesians. The former term “anthropology,” used in St. Paul’s vision of the Christian, has been replaced by the term called “Christianology.” Saint Paul’s material on Christianology is very rich; therefore, this study is limited to the most important aspects of following Jesus Christ based on selected Polish language commentary on St. Paul the Apostle’s Epistle to the Ephesians. This epistle contains specific guidelines on how to follow Christ.
Jednym z celów listów św. Pawła jest przekazanie adresatom treści moralnych. Znajdują się u Apostoła treści, które stanowią podstawę i uzasadnienie dla norm moralnych. Niniejsze studium traktuje o elementach chrystianologii w Liście św. Pawła do Efezjan. Dotychczasowy termin „antropologia” stosowany do Pawłowej wizji chrześcijanina został zastąpiony terminem „chrystianologia”. Pawłowy materiał chrystianologiczny jest bardzo bogaty, dlatego ograniczono niniejszą refleksję do najważniejszych aspektów dotyczących naśladowania Jezusa Chrystusa w oparciu o wybrane polskojęzyczne komentarze Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan. W Liście znajdują się konkretne wskazówki jak naśladować Chrystusa.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies