- Tytuł:
-
Muzyczność literatury: Leśmian i inni…
Musical character of literature: Lesmian and others… - Autorzy:
- Sochoń, Jan
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/431225.pdf
- Data publikacji:
- 2011
- Wydawca:
- Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
- Tematy:
-
musical poetry
Lesmian Boleslaw
rhythm of poem
culture
poetry
muzyczność poezji
Leśmian Bolesław
rytm wiersza
kultura
poezja - Opis:
-
The article is devoted to the question of musical character of literature in Leśmian within the broader perspective of various understandings of musicality in the 19th and 20th centuries. Various ways of understanding the musical character of poetry are presented. It is also shown that musical character, at the turn of the 20th century, was often understood without any reference to rhythm. It referred to music itself and to the effects it has on people. Music was a symbol, used to transmit, in particular, the emotional impressions, which lie in the phonetics rather than in the rhythm of words
In Leśmian’s poetics, however, the most important role is played by the rhythmicized word, which turns a literary work into a “musical being”. Yet, Leśmian understands rhythm not only as something technical or romantic; he understands it as a strictly ontological principle, justifying all his references to metaphysics.
Przedmiotem artykułu jest kwestia muzyczności literatury u Leśmiana w perspektywie różnych rozumień muzyczności w XIX i XX wieku. Ukazane są różnorodne rozumienia pojęcia muzyczności poezji. Ukazano, że pojęcie muzyczności przełomu wieków było rozumiane często w oderwaniu od rytmiczności. Nawiązywało do muzyki i skutków wywoływanych przez muzykę w ludziach. Była ona symbolem służącym do przekazywania przede wszystkim wrażeń emocjonalnych, które tkwią fonetycznej, a nie w rytmicznej stronie słów. W sformułowanej przez Leśmiana poetyce najważniejszą rolę odgrywa zaś zrytmizowane słowo, czyniące z utworu poetyckiego „byt muzyczny”. Ale rytm jest przez niego rozumiany nie tylko w sensie technicznym czy romantycznym, ale jest zasadą ściśle ontologiczną, uzasadniającą odwoływanie się poety do metafizyki. - Źródło:
-
Studia Philosophiae Christianae; 2011, 47, 1; 167-184
0585-5470 - Pojawia się w:
- Studia Philosophiae Christianae
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł