Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Late Antiquity" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Церковь vs театр в поздней античности: наставление проповедью или наставление зрелищем?
Autorzy:
Пичугина, Виктория
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833701.pdf
Data publikacji:
2020-07-10
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
ancient pedagogical culture
theater in Late Antiquity
instruction by preaching
instruction by performance
Opis:
The article analyzes the pedagogical competition between the theater with its poetic instructions and the church with its instructive rituals, preaching and liturgy in Late Antiquity. Within the framework of the Christian pedagogical tradition, there has been a change in meanings for existing terminology regarding theater. The term "actor" began to mean a hypocritical person pretending to be righteous, and the "theater" from a school for the worthy turned into a school for the obscene. This made it possible to affirm the new aesthetics of the ritual and secure for the church, and not for the theater, the right to give instruction as a strengthening of the correct understanding of what is due.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2020, 14; 19-27
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspects religieux et charismatiques du pouvoir dans les poèmes officiels de Claudien
Religious and mystical aspects of power in Claudian’s court poems
Władza w wymiarze religijnym i charyzmatycznym u poety Klaudiana
Autorzy:
Zarini, Vincent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046736.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Claudius Claudianus
Late Latin poetry
Late Antiquity
Power and mystics
Poetry and politics
Opis:
This paper deals with mystical aspects of power in Claudian’s court poems: the masters of the Roman Empire get some holiness from beauty, shining, immortality among the stars, and victory; prodigia and omina confirm it.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2015, 25, 2; 53-71
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Legal representation’ of monastic communities in late antique papyri
Autorzy:
Wojtczak, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195434.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja im. Rafała Taubenschlaga
Tematy:
monks
monasteries
legal capacity
Late Antiquity
papyri
legal representation
dikaion
diakonia
Roman law
legal practice
Justinian
Egypt
Opis:
While focusing on the issues such as spirituality, faith, prayer, and discipline, the late antique literary discourse pays little attention to the engagement of monks in the mundane realities of daily life. The symbolic significance of the total withdrawal from the earthly matters have paved its way into common imagination of the monastic existence. One must, however, remain cautious while attempting to translate monastic writings into the reality of day-to-day life of a monk in Egypt. As shown by numerous papyri, social and economic relations between monks and the surrounding world were not sporadic, but an inevitable element of the monastic movement. The picture of Egyptian monasticism depicts a web of contacts with the ‘outside world’ and an entanglement of religious landscape in the local economy. In this article, I discuss only one aspect of the much broader issue, that is the existence of ‘legal capacity’ of monastic communities in late antique Egypt. I address the problem of ‘legal representation’ of monasteries as outlined in the sources of legal practice. For a lawyer, these observations are all the more stimulating as there has been an ongoing debate whether ‘legal persons’ as such existed at all in Roman law, and whether we could talk about anything approaching our current understanding of ‘legal personality’.
Źródło:
The Journal of Juristic Papyrology; 2019, 49; 347-399
0075-4277
Pojawia się w:
The Journal of Juristic Papyrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How to Become a Monastic Superior? Legal and Mundane Sine Qua Nons
Autorzy:
Wojtczak, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083413.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja im. Rafała Taubenschlaga
Tematy:
monks
monasteries
late antiquity
papyri
legal practice
proestos
abbot
hegumenoi
monastic legal capacity
Justinian
imperial legislation
Opis:
The literary portrayal of the charismatic founders of monastic communities, and of their successors, abounds in descriptions of ascetic practices and devotion. However, the hegumenoi also needed to be individuals of the right standing and competence, as it was only such people who could properly represent the communities in relations with both lay and ecclesiastical authorities, secure the obedience of all the brethren, as well as efficiently manage the community and its assets. The nature and the exact procedure of superior’s appointment became increasingly relevant and began to interest both the church and the secular authorities once the monastic movement reached such a magnitude that it could no longer be left without proper institutional surveillance. In parallel, there was a growing awareness among monks themselves of the need to standardise the existing practices and experience. In this article I focus on the legal conditions delimiting the transfer of headship over monastic communities and their reflection in mundane reality. My aim is to see how documents of legal practice relate to the imperial legislation dealing with the appointment of the people in charge of the monasteries. The analysis of the superior selection process will allow for commenting on both the legal framework within which the monastic communities functioned, and the much broader issue of imperial policy towards the emerging holy houses. It should also enable some conclusions on the legal status of monastic communities and how it may have influenced the realities of appointing their administrative and spiritual heads.
Źródło:
The Journal of Juristic Papyrology; 2021, 51; 119-167
0075-4277
Pojawia się w:
The Journal of Juristic Papyrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal aspects of dispute resolution in Late Antiquity. The case of P. Mich. XIII 659
Autorzy:
Wojtczak, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195342.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja im. Rafała Taubenschlaga
Tematy:
papyri
legal practice
Roman law
dispute resolution arbitration/ mediation Late Antiquity
P. Mich. XIII 659 guarantee sales
Egypt.
Opis:
The arbitration and settlement of claims in the Roman law have been the subject of multiple analyses. Recent years have witnessed a particular interest in the practical application of these institutions in Late Antiquity. At first sight, legal papyri may seem confusing and give the impression that they present solutions distant from the standard ones known from the compilations of the law. When one ventures to take a closer look, however, at the complex web of legal concepts and terms, one can notice the context in which the agreement is situated as well as the relations connecting both sides of the dispute. The present article offers a legal analysis of P. Mich. XIII 659, published in 1977, which concerns a dispute settled by means of mesiteia (i.e. mediation/arbitration). A plausible reconstruction of events is provided, which allows insight into the numerous correlations between the institutions as well as regulations known from the law on the one hand, and the legal practice as demonstrated by the papyri on the other. Finally, a short, polemical commentary is offered concerning the popularity of arbitration/mediation in Late Antiquity, a phenomenon frequently noted in literature.
Źródło:
The Journal of Juristic Papyrology; 2016, 46; 275-308
0075-4277
Pojawia się w:
The Journal of Juristic Papyrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat praktyk magicznych chrześcijan w późnoantycznych kościelnych tekstach normatywnych
A Few Remarks on Christian’s Magical Practices in Late Antiquity Church Normative Texts
Autorzy:
Wojcieszak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830482.pdf
Data publikacji:
2018-10-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
magic
fortune-telling
ancient Christianity
late antiquity Roman socjety
synods
ancient church
Canones Patrum Greacorum
Constitutiones Apostolorum
magia
wróżbiarstwo
chrześcijaństwo antyczne
późnoantyczne społeczeństwo rzymskie
synody
Kościół starożytny
Opis:
W artykule zaprezentowałem kilka uwag dotyczących praktyk magicznych chrześcijan, które odnaleźć można w późnoantycznych (IV i V w.) kościelnych tekstach normatywnych takich jak akta synodów, Canones Patrum Greacorum czyConstitutiones Apostolorum. Problem praktyk magicznych uprawianych przez chrześcijan dotyczył całego obszaru Cesarstwa Rzymskiego i związany był głównie z pozostałościami (w niektórych prowincjach zachodnich bardzo silnymi) kultów pogańskich, a także z tym, że nie wszyscy mieszkańcy Imperium przyjęli religię chrześcijańską. W źródłach dokumentowych Kościoła niewiele znajdziemy zapisów dotyczących interesującego nas zagadnienia. Głównie odnajdujemy zakazy uprawiania magii, wróżenia, uczęszczania do wróżbitów, przyrządzania zaklęć oraz napojów. Za wszystkie te wykroczenia groziły oczywiście odpowiednie kary, najczęściej czasowego wyłączenia ze wspólnoty z Kościołem.
In this article, I presented a few remarks on the magical practices of Christians, which can be found in late antiquity (IV and V century) ecclesiastical normative texts such as files of synods, Canones Patrum Greacorumor Constitutiones Apostolorum. The problem of magical practices practiced by Christians concerned the entire area of the Roman Empire and was associated mainly with the remains (in some western provinces very strong) pagan cults, and also with the fact that not all residents of the Empire adopted the Christian religion. In the Church documentary sources, we can not find much records about the issue that interests us. Mainly we have a ban on practicing magic, fortune-telling, attending diviners, preparing spells and drinks. For all these offenses, of course, the appropriate penalties, most often temporary exclusion from the community with the Church. Why are these rules so general? The most probable answer is that then everyone knew why he was going to an astrologer, wizard, magician or fortune-teller and what he could expect (for many probably there were numerous visits) and there was no point detailing it in the following canons. Perhaps the whole set of apostasy was also included in magical practices (without specific mentioning them in the content of the recipe), but there was no need to repeat and remind christians about it frequently. Hierarchs paid more attention to the fight against paganism, punishments and inventing remedies.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2018, 52; 421-434
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powody wędrówek duchowieństwa w świetle postanowień późnoantycznych zgromadzeń biskupich (IV, V wiek)
Causes of clergy mobility in the light of the provisions of the late-classical synods (4th – 5th century)
Autorzy:
Wojcieszak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31026803.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
chrześcijaństwo antyczne
duchowieństwo IV i V wieku
Kościół starożytny
podróże w starożytności
zgromadzenia biskupie późnego antyku
ancient Christianity
4th and 5th century clergy
ancient Church
travel in antiquity
late-classical synods
Opis:
W artykule zajęliśmy się przyczynami wędrówek późnoantycznego duchowieństwa (IV, V w.), które pojawiały się w kościelnych tekstach normatywnych ustalanych na zgromadzeniach biskupich Cesarstwa Rzymskiego. Poruszyliśmy kwestie powodów wędrówek osób duchownych podzielone na te zgodne z prawem kanonicznym i wszelkie inne wynikające z powodów czy to ambicjonalnych, prestiżowych, niezgadzania się na ekskomuniki, czy to różnych skandali. Kanony ustalane przez synody i sobory były naszym głównym źródłem. Kolekcja tekstów normatywnych jest bogata i można na jej podstawie odtwarzać fragmenty obrazu dyscypliny duchowieństwa (i wielu problemów nękających ówczesnych chrześcijan) w interesującej nas epoce. Temat wędrówek potrzebuje dalszych badań, zwłaszcza w analizie innych późnoantycznych źródeł.
The paper addresses the reasons why the late-antique clergy (4th – 5th century) moved from place to place in the light of ecclesiastical normative texts promulgated at episcopal assemblies of the Roman Empire. At times this mobility had its reasons in the canon law and sometimes in either personal ambition, prestige, disagreement with excommunication, or in various scandals. Canons established by synods and councils were our main source. The collections of normative texts are abundant and from this it is possible to reconstruct the parts of a wider picture of clerical disciplinary issues and of the many problems besetting Christians at that time. The question of clerical mobility needs further research, especially in the analysis of other late antique sources.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 451-468
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga na szczyt i droga w otchłań – kilka uwag o karierze Flawiusza Stilichona
Road to the top and road to the chasm – a few remarks of Flavius Stilicho’s career
Autorzy:
Wilczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612026.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
późny antyk
kryzys cesarstwa rzymskiego na Zachodzie
Stilichon
kariera
arystokracja późnorzymska
Late Antiquity
the crisis of the Late Roman Empire
Stilicho
career
the Late Roman aristocracy
Opis:
The most important factors responsible for development of an impressive career of Flavius Stilicho were: his family ties with Theodosians’ dynasty, the way he reorganized the Roman army, military victories, how he drummed up senate’s support for his political aims and the balanced policy of using and stopping the barbarian tribes. Protecting emperor Honorius, cooperating simultaneously with pagan and Christian fractions in the senate, achieving military success and defending borders of the Roman Empire against barbarians raids, Stilicho de facto was reigning the state in the name of his son-in-law, Honorius. Paradoxically, the same factors contributed to the downfall of the master-in-chief in 404-408 A.D. The conflict with his wife, Serena, and his son-in-law, Honorius, the mutiny in the army called-up by the reforms of Stilicho, some disagreements with the senate caused by the case of Melania the Younger and compensation for Alaric and, at last, the invasion of barbarian tribes on Gaul in 406 A.D. destroyed the carefully built career of Flavius Stilicho. He didn’t decide to keep his high rank by triggering off a civil war, what differed him clearly from his followers, Flavius Aetius and Flavius Ricimer.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 681-705
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Exercitus barbarorum. Organizacja i działania wojsk ludów germańskich osiadłych w V i VI wieku w basenie Morza Śródziemnego
Exercitus barbarorum. The organisation and the warfare of the armies of Germanic people in the V-VI centruries in the Mediterranean Area
Autorzy:
Wilczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613842.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
późny antyk
armie ludów germańskich
Wandalowie
Goci
Swebowie
Late Antiquity
Armies of Germanic People
Vandals
Goths
Svevs
Opis:
Organization of the armies of the barbarian states that emerged on the coasts of the Mediterranean Sea in the 5th and 6th centuries can only partially be reconstructed. Primary sources and archeological records vary depending on the state. The preserved evidence relating to the military power of the Vandals and Goths is relatively good, much less is known about the Svevs. All of the discussed barbarian armies were presumably grouped into units based on ten. Better insight can only be provided into the top military ranks. An interesting issue presented in the thesis is to what degree the former tribal structures were preserved and how far the Roman models were followed by the barbaric people. None of the armies of the kingdoms referred to above can fully be compared with the Germanic army that existed in the north of the Medieval Europe, which inevitably leads to substantive errors. All the foregoing kingdoms had armies mostly composed of native warriors which, however, did not guarantee their purely Germanic character. The author tries to determine to what extent the Roman population or inhabitants of certain provinces, e.g. the Moors joined the military organizations of kingdoms under the Germanic rule. Examples of the Roman officers and commanders who sought carrier in the Gothic army or representatives of subdued nations serving in the Vandals’ navy or auxiliaries encourage to perform further study in this field.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 287-305
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roma capta! – Uwagi na temat relacji o zdobyciu Rzymu w 410 i 455 r. w dziełach wybranych autorów późnoantycznych
Roma capta! – Comments on accounts about the sacks of Rome in the years of 410 and 455 in the works of selected late antique authors
Autorzy:
Wilczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613074.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
późny antyk
Alaryk
Gejzeryk
relacje o zdobyciu Rzymu
late antiquity
Alaric
Gaiseric
reports on the conquest of Rome
Opis:
In the presented article the author analyses depictions of sieges and capturesof Rome in the years 408-410 and 455 passed on by selected authors of Latin andGreek sources from the late antique. The scope of the research included sourcescontaining more extensive narratives, while sources containing only laconicannual information solely about the fact of capturing the city were rejected. Inthe depictions of the capture of Rome by Alaric in 410 the authors rather tendto seek supernatural reasons, and less often logical explanations of the origin ofthe events, contrary to the depictions of the year 455, where one can find almostexclusively rational justifications for the course of events, determined by politicalsituation. While discussing the events of the year 410 the authors oftentimescreate their own original digressions and allow for deviations from the historicreality. The relations about the year 455 are consistent and show only minor differences.Contrary to later opinions, the capture of Rome in 410 was not considereda gigantic tragedy outside Italy, although it was recognized as a breakthroughmoment. For the eastern historians these events are remote, taking place in landsfar from Constantinople and often their depiction is used to indicate the superiorityof the Eastern Empire over the Western Empire. Sacco di Roma by Genseric in455, which is referred more precisely and recognized as an element of significanthistory and politics of the East (Vandals corsair raids, Leo the Thracian’s expedition,recapturing Africa during the reign of Justinian I), is treated in an entirelydifferent manner.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 311-338
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EPIGRAFIKA W WARSZTACIE BADACZA USTROJU RZYMSKIEGO – ‘CASE STUDY’
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663825.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
epigraphy
Roman law
Late Antiquity
vicarius
Odessos.
epigrafka
prawo rzymskie
późny antyk
wikariusz, Odessos.
Opis:
This article discusses a Late Roman Greek Christian epitaph discovered in ancient Tomis (now the Romanian city of Constanţa: SEG 19-463 = IGLR no 47 = SEG 28-625). This epitaph commemorates a certain Ὠδυσιτᾶνος βικάρι(ο)ς Markellos. I summarise the discussion concerning Markellos and his ofce. According to the Romanian scholar Ion Barnea and some modern scholars, Markellos might have been the vicarius of Odessos (modern Varna) who governed the provinces of Moesia Secunda and Scythia Minor in the period between the abolition of the office of vicarius for Trace in the late 5th century and the establishment of the quaestura Iustiniana exercitus in 536 AD. The Bulgarian scholars Velizar Velkov and Veselin Beševliev claim that Markellos was a clergyman born in Odessos who died in Tomis – and this opinion is widely held, while according to the Prosopography of the Later Roman Empire Markellos might have been the deputy of a military officer from Odessos. In my opinion Markellos most probably came from Odessos, but it is impossible to ascertain what kind of vicarius he could have been. I conclude my article with an observation that this inscription is a good example of the importance and limitations of juridical epigraphy, showing the need for modern epigraphical methods in Roman law studies.
Tekst analizuje późnorzymskie chrześcijańskie epitafium w języku greckim, znalezione w rumuńskim mieście Constanţa (starożytne Tomis: SEG 19-463 = IGLR no 47 = SEG 28-625). Upamiętnia ono Markellosa, który był Ὠδυσιτᾶνος βικάρι(ο)ς. Autor streszcza dyskusję poświęconą Markellosowi i urzędowi, który pełnił. Według rumuńskiego badacza Ion Barnea i niektórych innych uczonych Markellos mógł być wikariuszem Odessos (współczesna Warna), który zarządzał dolnodunajskimi prowincjami Mezja Sekunda i Scytia Mniejsza w okresie pomiędzy likwidacją wiakriatu Tracji w końcu V wieku a utworzeniem quaestura Iustiniana exercitus w 536 r. Bułgarscy badacze Velizar Velkov i Veselin Beševliev sformułowali najpopularniejszy dzisiaj pogląd, że Markellos był wikariuszem w strukturach kościelnych, urodzonym w Odessos, który zmarł w Tomis. Odosobnioną hipotezę zaprezentowano w Prosopography of the Later Roman Empire; według niej Markellos mógł być vicarius, zastępcą trybuna wojsk rzymskich z Odessos. Autor dowodzi, że najprawdopodobniej Markellos urodził się w Odessos ale nie można przekonywująco ustalić jakim był rodzajem wikariusza. W konkluzjach podkreśla, że inskrypcja jest przykładem znaczenia i ograniczeń epigrafiki prawniczej, wskazując na potrzebę wykorzystywania metod współczesnej epigrafki w badaniach nad prawem rzymskim.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inskrypcja w warsztacie romanisty – ‘case study’ bis
The Inscription in a romanist’s workshop – ‘case study’ bis
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621799.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
epigrafika, prawo rzymskie, późny antyk, Odessos, metodologia badań
epigraphy, Roman law, Late Antiquity, Odessos, research methodology
Opis:
The paper concerns the late Roman Greek Christian epitaph, founded in the Bulgariantown of Varna (ancient Odessos: SGLI nr 89), which commemorates Markellos, whodied in April of the eleventh indiction and who was a dekarchos (leader of ten) in thelate Roman army unit at fort Runis, under the command of count Dudus. The date ofthe inscription and the posts of both men and their possible origin are discussed inthe article in detail as an example of the importance and limitations given by juridicalepigraphy. The author deduces that the epitaph was engraved in the sixth century butnot in its first decades. while Markellos was a Christian (probably not a poor one)non-commissioned officer of the late Roman field army detachment, located in thelittle known military fortification known as “Runis” (contrary to opinions presentedin previous studies, it was not the ancient town of Krounoi-Dionysypolis). Duduswas its commander (possibly a tribune) and his origin remains unknown despitetheories concerning the origin of his name. In his conclusions, the author raises theneed of using the methods of modern epigraphy in Roman law studies and addressesthe collaboration between scholars focusing on Roman law with epigraphers andhistorians in general
Szkic poświęcony jest późnorzymskiemu greckiemu epitafium, znalezionemu w buł-garskiej Warnie (starożytne Odessos: SGLI nr 89), upamiętniające Markellosa, któryzmarł w kwietniu jedenastej indykcji i był dziesiętnikiem w oddziale armii rzymskiejz fortu „Runis”, pod dowództwem komesa Dudusa. W tekście analizowane są datowanie inskrypcji, status prawny wzmiankowanych w niej osób oraz kwestia ich hipotetycznego pochodzenia, co służyć ma wskazaniu ograniczeń i możliwości epigrafikiprawniczej. Autor dowodzi, że epitafium zostało wykonane w VI w., ale nie w pierwszych jego dekadach zaś Markellos był chrześcijaninem, podoficerem w oddzialearmii późnorzymskiej (armii polowej?), stacjonującym w bliżej nieznanym forcie„Runis” (odmiennie od poglądów wyrażanych w literaturze przedmiotu, nietożsamym ze starożytnym miastem Krounoi-Dionysypolis). Dudus był przypuszczalniejego trybunem, którego pochodzenie wbrew wnioskom wysuwanym na podstawiepochodzenia jego imienia, jest nieznane. W konkluzjach autor podkreśla znaczeniewykorzystania metod współczesnej epigrafiki w badaniach nad prawem rzymskimi potrzebę współpracy między romanistami a epigrafikami oraz innymi badaczamiantyku.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 2; 153-174
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Using GIS in the diachronic study of late roman settlement transformations: preliminary data and possible relations to environment change in the north-eastern Adriatic
Autorzy:
Welc, Fabian
Konestra, Ana
Androić Gračanin, Paula
Nowacki, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191387.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie SILGIS
Tematy:
landscape archaeology
late antiquity
NE Adriatic
GIS
Island of Rab
climatic changes
archeologia krajobrazu
późna starożytność
NE Adriatyk
wyspa Rab
zmiany klimatyczne
Opis:
In the paper the use of GIS to diachronically analyse the settlement pattern detected through archaeological research is illustrated on the case study of the island of Rab (NE Adriatic, Croatia) and correlated with a model of the island's economic output, its environmental features and available data on regional changing climatic conditions. The obtained results are then interpreted within a wider Adriatic setting and a current theoretical framework which allows to correlate socio-economic and environmental indicators in the interpretation of archaeologically detected changes in the use of the landscape.
Źródło:
GIS Odyssey Journal; 2021, 1, 1; 189--207
2720-2682
Pojawia się w:
GIS Odyssey Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unearthing Houses in Porphyreon and Chhim. Structure, Spatial Development, and Decoration of Domestic Spaces in Late Antique Phoenicia
Autorzy:
Waliszewski, Tomasz
Burdajewicz, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774578.pdf
Data publikacji:
2020-09-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
domestic architecture
house furnishing
wall paintings
rural agglomeration
late Antiquity
Porphyreon
Chhim
Phoenicia
Opis:
Porphyreon (Jiyeh/Nebi Younis) and Chhim were large rural settlements situated on the coast of modernday Lebanon, north of the Phoenician city of Sidon. As attested by the remains of residential architecture, they were thriving during the Roman Period and late Antiquity (1st–7th centuries AD). This article presents the preliminary observations on the domestic architecture uncovered at both sites, their spatial and social structure, as well as their furnishing and decoration, based on the fieldwork carried out in recent years by the joint PolishLebanese research team. The focus will be put on the wall painting fragments found in considerable numbers in Porphyreon. The iconographical and functional study of the paintings betrays to what extent the inhabitants of rural settlements in the coastal zone of the Levant were inclined to imitate the decoration of the urban houses known to them from the nearby towns, such as Berytus, but also from religious contexts represented by churches.
Źródło:
Światowit; 2019, 58; 173-195
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać cesarzowej Teodory w źródłach łacińskich (Chronicon Wiktora z Tunnuny, Breviarium Liberatusa z Kartaginy oraz Liber Pontificalis)
The Empress Theodora in Latin Sources (Chronicon of Victor of Tunnuna, Breviarium by Liberatus of Carthage and Liber Pontificalis)
Autorzy:
Urbaniec, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3159111.pdf
Data publikacji:
2022-12-28
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
cesarzowa Teodora
miafizyci
późnoantyczna historiografia łacińska
Empress Theodora
Monophysites
late antiquity Latin historiography
Opis:
Poniższy artykuł stanowi analizę sposobów przedstawiania cesarzowej Teodory – żony cesarza Justyniana i najpopularniejszej kobiety w dziejach Bizancjum – we współczesnych jej źródłach łacińskich. Wiktor z Tunnuny, Liberatus z Kartaginy, a także autor wybranych biogramów w Liber Pontificalis koncentrowali się w swoich dziełach przede wszystkim na kwestiach polityki religijnej imperium i przez ten pryzmat opisywali osobę władczyni. Rozważania dotyczące równoległej miafizyckiej tradycji źródłowej pozwalają na wysunięcie hipotezy o schematyzmie kreowania wizerunku Teodory jako głównego wroga chalcedońskiej ortodoksji.
The following article analyzes the presentation of Empress Theodora – the wife of Emperor Justinian and the most popular woman in the history of Byzantium – in contemporary Latin sources. Victor of Tunnuna, Liberatus of Carthage, and the author of selected biographies in Liber Pontificalis focused in their works primarily on the issues of religious policy of the empire and described the person of the ruler throughout this prism. Considerations on the parallel monophysite source tradition allow for a hypothesis about the schematicism of creating the image of Theodora as the main enemy of Chalcedonian orthodoxy.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2022, 2(13); 41-78
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies