Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kronikarz" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Motyw gniewu Bożego w teologii Kronikarza
    Motif of the Wrath of God in Chronicles
    Autorzy:
    Tronina, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044606.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kronikarz
    gniew Boga
    odpłata
    Chronicles
    wrath of God
    retribution
    Opis:
    Kronikarz przedstawia dzieje dynastii Dawida jako pasmo niewierności królów judzkich względem przymierza z Jahwe. Ostatni etap tych dziejów wiąże się z licznymi napomnieniami prorockimi, które zapowiadają nadchodzący gniew Boży. Jednak zakończenie księgi przytacza słowa dekretu Cyrusa, zezwalającego na powrót deportowanych z wygnania. Autor pokazuje w ten sposób, że miłosierdzie Boże jest większe od Jego gniewu.
    The Chronicler presents the history of David’s dynasty as a series of disloyal acts contrary to the covenant with God. The final stage of this history is marked by strong admonitions indicating the approaching wrath of God. However, the final sentence of the book, a quote from the decree of Cyrus, conveys the truth that God’s mercy is stronger than His wrath.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 33; 45-58
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między historią, ideologią i teologią. Pro-Dawidowa lektura tradycji o Saulu w Pierwszej Księdze Kronik
    Between History, Ideology and Theology. Pro-David Reading of the Saul Traditions in 1 Chronicles
    Autorzy:
    Dziadosz, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2033548.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    1Kronik
    Kronikarz
    tradycje o Saulu
    historiografia deuteronomistyczna
    1 Chronicles
    the Chronicler
    Saul traditions
    deuteronomistic historiography
    Opis:
    The main purpose of the big part of 1 Chronicles was to convince theJews in the Second Temple Period that David was the legal ruler of Israel,chosen by YHWH, the whole population, and even by the house of Saul.Reading the text about the next stages of Saul and David’s political career in1 Chronicles 10:1˗9:30 one may get the impression that the narration is veryselective (cf. 1 Sam 9:1˗31:13), that many events are omitted and only thosewhich emphasize the glory of Jesse’s son are presented. Analysing thoseMIĘDZY HISTORIĄ, IDEOLOGIĄ I TEOLOGIĄ– 89 –texts one may arrive at the conclusion that David was the opposite of hispredecessor in each field, and only he was able to guarantee a permanentpolitical and military futurity for Israel. For ideological and theological reasonsthe Chronicler has castigated Saul and glorified David. In the historypresented by him, YHWH always sides with Jesse’s son and not with Saul.This point of view justifies the ideological argumentations of the Chroniclerwhose main purpose was to show the political transformations in Israel infavour of David, although these resulted in the bloody overthrow of Saul’sdynasty (2 Sam 2:1˗4:12; 21:1-14). Unlike the deuteronomistic history, hisvision of the history of the monarchy is completely theological. Historicalevents and politics were for him a background pointing to the presence ofGod and His dominant influence on Israel’s first two kings. The establishmentof the monarchy was for the Chronicler one of the most importantmilestones in the history of Israel. However, unlike the earlier historians, hedid not stress its political, social and military significance, but he evaluatedit only from the perspective of God’s plan of salvation.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2019, 89, 4; 47-93
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ysegups – „maior rex Galindiae”
    Ysegups – “maior rex Galindiae”
    Autorzy:
    Białuński, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2049854.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-24
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    Galindia
    historiografia
    Jan Plastwich (kronikarz)
    Prusowie
    Ysegups
    (wódz Galindii)
    historiography
    Jan Plastwich (chronicler)
    Prussians
    (commander of Galindia)
    Opis:
    W niniejszym artykule analizie zostało poddane zdanie z kroniki Jana Plastwicha, kanonika kapituły warmińskiej: et isti dixerunt, se audivisse a progenitoribus suis et etiam ab illis, quorum progenitores habitaverunt in terra Galindiae, quod maior rex Galindiae habitaverit circa magnum lacum nomine Nabentine, qui est ad medium miliare ab illa parte Leiczen versus Litwanos, et vocabatur rex ille Ysegups. Analiza potwierdziła, że rzeczywiście istniał wódz Galindów o imieniu Ysegups. Informację tę kronikarz warmiński zaczerpnął z krótkiej wzmianki o postępowaniu sądowym pomiędzy Zakonem Krzyżackim a biskupstwem warmińskim. Przypadek dotyczył przynależności dawnych ziem galindzkich, a miał miejsce za czasów biskupa Jana z Miśni, prawdopodobnie około 1353–1354 roku. Staropruscy świadkowie podczas zeznań o przebiegu granic Galindii opowiedzieli o Ysegupsie. Miał swoją siedzibę nad jeziorem Niegocin, pół mili od miejsca zwanego Leiczen, w kierunku Litwy. Prawdopodobnie Leiczen pokrywa się z dzisiejszą Piękną Górą. Tutaj powstał pierwszy zamek krzyżacki, a po przeniesieniu warowni na teren dzisiejszego Giżycka, dawną lokalizację nazwano Alt Lötzen, Stary Lec lub Stari Zamek. Tak więc siedziba Ysegupsa znajdowała się w granicach dzisiejszego miasta Giżycko, być może w okolicach zamku, gdzie już w trakcie wykopalisk archeologicznych znaleziono pozostałości drewna. Imię Ysegups jest prawdopodobnie staropruskie i oznacza „emigranta”. Wszystkie informacje o Ysegupsie dowodzą, pozwalają stwierdzić, że nie ma powodu, by wątpić w słuszność twierdzenia, iż był on rzeczywiście najwyższym królem Galindii (maior rex Galindiae). Jedynym okresem, w którym istnieli wysocy królowie starych plemiona pruskich to czas Wielkiego Powstania 1260–1274, więc jest prawdopodobne, że Ysegups mógł być najwyższym królem Galindii od czasów podboju krzyżackiego, aż do wyludnienia tych terenów w latach 1268–1272.
    In this paper a sentence from a chronicle of Jan Plastwich , a canon of the Warmia Chapter, was anlysed: [...] et isti dixerunt, se audivisse a progenitoribus suis et etiam ab illis, quorum progenitores habitaverunt in terra Galindiae, quod maior rex Galindiae habitaverit circa magnum lacum nomine Nabentine, qui est ad medium miliare ab illa parte Leiczen versus Litwanos, et vocabatur rex ille Ysegups. The analysis has confirmed that indeed there was a Galindian chieftain called Ysegups. The Warmian chronicler has derived this information from a brief mention made for the court proceedings between the Teutonic Order and the Bishopric of Warmia. The case concerned the affiliation of former Galindian lands, and took place during the reign of bishop Jan of Miśnia, probably around 1353–1354. Old Prussian witnesses during their testimony about the course of Galindian borders have told about Ysegups. He had his seat on the lake Niegocin, half a mile from a place called Leiczen, in the direction of Lithuania. Leiczen probably coincides with the present day Piękna Góra. Here the first Teutonic castle was built and after the relocation of the keep to the site of present day Giżycko, the former location was called Alt Lötzen, Stary Lec or Stari Zamek. So the seat of Ysegups is to be found within the borders of the present day town of Giżycko, maybe around the castle, where already during the course of archaeological excavations, some wooden remnants were found. The name Ysegups is probably Old Prussian and it means “an expatriate”. As all of the information about Ysegups has proven to be true, there is no reason to doubt the validity of the claim that he was indeed the high king of Galindia (maior rex Galindiae). The only period when there were high kings of whole Old Prussian tribes was the time of the Great Uprising of 1260–1274, so it is probable that Ysegups could have been such a high king of Galindia from the time of Teutonic conquest up to the depopulation of the area in the years 1268–1272.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 315; 181-205
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies