Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kreda" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 145
Tytuł:
Wspomnienia z konferencji naukowej 9th International Symposium on the Cretaceous System - 1-5 września 2013 - Ankara, Turcja
Autorzy:
Borszcz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/856591.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
paleontologia
kreda
konferencje
Ankara konferencja
Źródło:
Wszechświat; 2014, 115, 04-06
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Albian ammonites from northern Pakistan
Autorzy:
Kennedy, W. J.
Fatmi, A. N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138606.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ammonites
Cretaceous
Albian
Pakistan
amonity
kreda
alb
Opis:
The occurrence of rich Albian ammonite faunas in what is now northern Pakistan has been known for more than 80 years, but there has been no comprehensive account of the assemblages present. A total of 36 taxa are described below. The middle part of the Lumshiwal Formation yields Upper Aptian ammonites south of the Samana Range. Elsewhere, it yields Douvilleiceras leightonense Casey, 1962, of the lower Lower Albian Leymeriella regularis Zone and the Sonneratia perinflata and S. kitchini Subzones of the Sonneratia chalensis Zone of the northwest European sequence. The top one to two metres of the Lumshiwal yields an abundant fauna of rolled and phosphatised ammonites that includes elements from much of the Albian. Of these, Prolyelliceras gevreyi (Jacob, 1907) first appears in the lower Lower Albian Leymeriella tardefurcata Zone. The commonest ammonite is Douvilleiceras mammillatum (Schlotheim, 1813) sensu lato, which ranges from the perinflata Subzone of the chalensis Zone to the Otohoplites bulliensis Subzone of the O. auritiformis Zone of the Lower Albian. The presence of Lyelliceras pseudolyelli (Parona and Bonarelli, 1897) indicates the uppermost, pseudolyelli Subzone of the auritiformis Zone. The presence of Lyelliceras lyelli (d’Orbigny, 1841) indicates the basal Middle Albian lyelli Subzone of the Hoplites dentatus Zone. There is no evidence for the higher parts of the Middle Albian. Dipoloceras (Rhytidoceras ) sp. indicates the presence of lower Upper Albian, possibly the pricei Zone. There is evidence, in the form of specifically indeterminate Mortoniceras (Mortoniceras) sp., of a level within the inflatum to fallax Zone inteval from a single locality, but no evidence of the succeeding parts of the upper Upper Albian. The base of the Kawagarth Formation that succeeds the Lumshiwal yields lower Upper Albian Mortoniceras (M.) geometricum Spath, 1932 of the Mortoniceras pricei Zone, northwest of Darmasand in the Samana range.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2014, 64, 1; 47-98
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skutki spowolnienia przekształcania siedlisk hydrogenicznych w wyniku zaniechania eksploatacji kredy jeziornej
Consequences of the decrease of hydrogenic sites transformations as a result of discontinuation of lacustrine chalk exploitation
Autorzy:
Lemkowska, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/399517.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
retardacja
kreda jeziorna
wapnowanie
retardation
lacustrine chalk
liming
Opis:
Największe wydobycie kredy jeziornej (3,5 mln t • rok-1) miało miejsce w latach 90-tych XX, kiedy transport nawozów wapniowych był dotowany. Od momentu zaniechania wsparcia finansowego dla producentów, wydobycie kredy zostało zahamowane. Aktualnie wydobycie ma miejsce tylko na jednym obiekcie spośród 176 udokumentowanych złóż. Jego zasoby bilansowe 165 tys. ton są pomniejszane rocznie o 16 tys. ton. Zaniechano wydobycia na 68 obiektach, przy czym w 7 przypadkach wyeksploatowano złoże. Wstrzymanie eksploatacji spowodowało zmniejszenie zużycia nawozów wapniowych z 200 kg CaO do 37 kg • ha-1 • rok-1. Tereny poeksploatacyjne tylko częściowo zrekultywowano, formując zbiorniki wodne, zalesiając, tworząc antropogeniczne grunty orne. Część pozostawiono bez uporządkowania terenu, porzucając elementy infrastruktury wykorzystywanej podczas eksploatacji. Dawne mokradła zostały przekształcone geomechanicznie i są wykorzystywane jako nielegalne wysypiska śmieci. Retardacja eksploatacji zasobów kredyjeziornej zapewnia zachowanie złóż, prolongatę funkcjonalności ekosystemów w stanie utrzymaniaświadczonych przez nie usług. Wiąże się również z zaniechaniem wapnowania gleb i negatywnymi skutkami postępującego ich zakwaszenia.
The greatest exploitation of lacustrine chalk (3.5 million t per year) was noted in the 90. of 20th century when the transport of calcareous fertilizers was subsidized by the government. Since the financial support was desisted, the excavation of the chalk was stopped. Now, the excavation of chalk takes place only at one site, among 176 documented ones. Its resources of 165,000 t are decreased by 16,000 t every year. The exploitation was stopped at 68 sites, among which seven were completely exploited. The reduction in exploitation resulted in decreasing calcareous fertilization from 200 kg CaO to 37 kg CaO per hectare per year. After exploitation, these areas were partly reclaimed andtransformed into water bodies, forests, anthropogenic arable lands. Some areas were left unarranged with parts of infrastructure used during exploitation. Former wetlands were geomechanically transformed and are used as illegal landfills. Retardation of lacustrine chalk exploitation saves the deposits and maintains the ecosystem functions. It is also associated with decreasing soil liming and negative effects of acidification.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2013, 34; 173-180
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weryfikacja stratygrafii utworów wyższej górnej jury i niższej dolnej kredy w środkowej części przedgórza Karpat w świetle nowych danych mikropaleontologicznych
Autorzy:
Urbaniec, A.
Świetlik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061392.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
stratygrafia
jura
kreda
litologia
biostratygrafia
Jurassic
lithology
biostratigraphy
stratigraphy
Źródło:
Volumina Jurassica; 2003, 1, 1; 105-110
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turonian ammonite faunas from the southern Corbières, Aude, France
Autorzy:
Kennedy, W. J.
Bilotte, M.
Melchior, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950357.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ammonites
biostratigraphy
Turonian
Cretaceous
France
amonity
biostratygrafia
turon
kreda
Francja
Opis:
The Turonian successions of the southern Corbières comprise three transgressive-regressive cycles in which ammonites occur in three intervals. The lowest comes from the glauconitic basal transgressive unit of the first cycle, and comprises 21 species, including Kamerunoceras douvillei (Pervinquière, 1907), Kamerunoceras turoniense (d’Orbigny, 1850), Spathites (Jeanrogericeras) revelerianus (Courtiller, 1860), Spathites (Jeanrogericeras) combesi (d’Orbigny, 1856), Mammites nodosoides (Schlüter, 1871), Mammites powelli Kennedy, Wright and Hancock, 1987, Fagesia tevestensis (Péron, 1896), Neoptychites cephalotus (Coutiller, 1860), Thomasites rollandi (Thomas and Péron, 1889), Wrightoceras wallsi Reyment, 1954, and Choffaticeras (Choffaticeras) quaasi (Péron, 1904). This is a Lower Turonian assemblage referred to the Mammites nodosoides Zone, although the possibility that elements from the preceding Fagesia catinus Zone are also present cannot be excluded. The fauna from the transgressive glauconitic interval of the succeeding cycle comprises nine species, including Romaniceras (Romaniceras) mexicanum Jones, 1938, Romaniceras (Yubariceras) ornatissimum (Stoliczka, 1864), Pseudotissotia galliennei (d’Orbigny, 1850), Collignoniceras woollgari (Mantell, 1822) sensu lato, Coilopoceras springeri Hyatt, 1903, and Eubostrychoceras (Eubostrychoceras) saxonicum (Schlüter, 1872). They indicate the Middle Turonian Romaniceras (R.) mexicanum and R. (Y.) ornatissimum zones. The highest fauna, from the Marnes supérieurs de Saint-Louis of the Saint-Louis syncline, is: Subprionocyclus sp. juv., Prionocyclus sp. and Worthoceras cf. rochatianum (d’Orbigny, 1850). The Subprionocyclus are minute individuals that resemble S. bravaisianus (d’Orbigny, 1841), and suggest the presence of the lower Upper Turonian bravaisianus Zone.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2015, 65, 4; 437-494
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coilopoceras inflatum Cobban and Hook, 1980, a United States Western Interior ammonite from the Upper Turonian of the southern Corbières, Aude, France
Autorzy:
Melchior, P.
Bilotte, M.
Kennedy, W. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/139013.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ammonites
biostratigraphy
Turonian
Cretaceous
France
amonity
biostratygrafia
turon
kreda
Francja
Opis:
A newly discovered ammonite faunule from the Padern region of the southern Corbières in southern France includes representatives of typical northwest European Upper Turonian species Subprionocyclus cf. neptuni (Geinitz, 1850) and Lewesiceras cf. woodi Wright 1979, tethyan/ northwestern Pacific species Phyllopachyceras cf. ezoense (Yokoyama, 1890), Anagaudryceras involvulum (Stoliczka, 1865) and, Desmoceras (Pseudouhligella) sp., together with Coilopoceras inflatum Cobban and Hook, 1980, a species previously known only from New Mexico in the United States, where it is regarded as Middle Turonian. The faunule occurs above one with Romaniceras (R.) mexicanum Jones, 1938 and Coilopoceras springeri Hyatt, 1903, also originally described from New Mexico and northern Mexico, and recently described from the Uchaux massif in Vaucluse in southern France. The records suggest that the base of the Upper Turonian may be drawn at different, higher level in the United States Western Interior than in Europe. The coming together of these mixed faunal elements may be a result of high sea levels, and changing oceanic circulation patterns.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 1; 121-134
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scaphitid ammonites from the Upper Cretaceous of KwaZulu-Natal and Eastern Cape Province, South Africa
Autorzy:
Kennedy, W. J.
Klinger, H. Ch.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138833.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
scaphitid ammonites
Cretaceous
South Africa
amonity
kreda
Republika Południowej Afryki
Opis:
Scaphitid ammonites are described and illustrated from the Upper Cretaceous of the coastal region of north-eastern South Africa. Scaphites kieslingswaldensis Langenhan and Grundey, 1891, Scaphites manasoaensis Collignon, 1965, and Yezoites concinna sp. nov. occur in the Coniacian part of the St Lucia Formation in northern KwaZulu-Natal. A further Yezoites sp. may also be from this level. Argentoscaphites corrugatus sp. nov. occurs in the Santonian to Lower Campanian Mzamba Formation on the northernmost coast of Eastern Cape Province. Yezoites australis sp. nov. occurs in the Upper Santonian part of the St Lucia and Mzamba formations of these areas, and Scaphites reesidei Collignon, 1969, is recorded from the Lower Campanian part of the Mzamba Formation. The scaphitid assemblage includes species previously described from Western Europe and Madagascar, together with Argentoscaphites, previously known only from Patagonia (and possibly South India). Dimorphism is recognised in Scaphites reesidei, Yezoites concinna sp. nov. and Y. australis sp. nov. Argentoscaphites corrugatus sp. nov. and Yezoites sp. are represented by microconchs only. Dimorphism has not been recognised in Scaphites kieslingswaldensis.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 4; 527-543
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zielona Antarktyda - zmiany klimatu i szaty roślinnej Antarktydy podczas kredy i kenozoiku
Autorzy:
Tomczyk, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/856336.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
Antarktyda
warunki klimatyczne
szata roslinna
mezozoik
kreda
kenozoik
zmiany klimatyczne
Źródło:
Wszechświat; 2016, 117, 07-09
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka macierzystości wybranych utworów fliszowych w przygranicznej strefie polskich Karpat Zewnętrznych
Source rock characteristic of the selected flysch deposits in the transfrontier area of the Polish Outer Carpathians
Autorzy:
Kosakowski, P.
Więcław, D.
Kotarba, M. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183729.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
geochemia naftowa
potencjał węglowodorowy
Karpaty zewnętrzne
warstwy menilitowe
kreda górna
kreda dolna
petroleum geochemistry
hydrocarbon potential
Outer Carpathians
Menilite Beds
Upper Cretaceous
Lower Cretaceous
Opis:
Charakterystykę geochemiczną poziomów potencjalnie macierzystych utworów fliszowych jednostek alochtonicznych wschodniej części polskich Karpat Zewnętrznych wykonano dla dolnokredowych warstw wierzowskich, lgockich i spaskich, górnokredowych warstw istebniańskich i inoceramowych oraz oligoceńskich warstw menilitowych. W analizie wykorzystano wyniki badań geochemicznych 875 próbek skał z profili 11 odwiertów i 48 odsłonięć w polskiej i przygranicznej ukraińskiej części Karpat Zewnętrznych. Wyniki badań geochemicznych potwierdzają, że warstwy menilitowe są najlepszymi skałami macierzystymi. Ropotwórczy kerogen II typu jest generalnie niedojrzały lub dojrzały w fazie wczesnej "okna ropnego". Parametry kinetyczne kerogenu warstw menilitowych są zbliżone w jednostkach śląskiej i skolskiej oraz wyraźnie niższe w jednostce borysławsko-pokuckiej. Pozostałe analizowane kredowe wydzielenia litostratygraficzne lokalnie spełniają ilościowe kryterium macierzystości i mogą uzupełniać bilans węglowodorowy utworów fliszowych Karpat.
Potential source rock horizons of the flysch cover were geochemically characterized in the eastern border area of the Polish flysch Carpathians: Lower Cretaceous Verovice, Lgota and Spas Beds, Upper Cretaceous Istebna and Inoceramian Beds as well as Oligocene Menilite Beds. The results of geochemical analyses of 875 rock samples collected from 11 boreholes and 48 outcrops in the Polish Outer Carpathians as well as from the adjacent Ukrainian were analyzed. The results indicate that Menilite Beds are the best source rocks of the Carpathian flysch cover in all analyzed tectonic units. The oil-prone Type II kerogen, deposited in marine environment of regular salinity, was proved to be usually immature or mature at an early stage of "oil window". Kinetic parameters of organic matter dispersed in the Menilite Beds, calculated based on organic sulphur content, are similar for the Silesian and Skole units and significantly lower in the Boryslav-Pokuttya Unit. The remaining lithostratigraphic divisions: Verovice, Lgota, Spas, Istebna and Inoceramian Beds, locally meet the source-rock requirements and can supplement the hydrocarbon balance of the Carpathians.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2009, 35, 4/1; 155-190
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości wykorzystania kredy ze złóż krajowych w technologiach odsiarczania spalin stosowanych w energetyce
The possibilities of using chalk from domestic deposits in flue gas desulphurization technologies used in the energy sector
Autorzy:
Hycnar, E.
Ratajczak, T.
Jończyk, W. M.
Wal, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/394738.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
sorbenty SO2
skały węglanowe
kreda jeziorna
kreda pisząca
złoże Bełchatów
złoże Mielnik
SO2 sorbents
carbonate rocks
lacustrine chalk
chalkstone
Bełchatów deposit
Mielnik deposit
Opis:
W artykule przedstawiono rezultaty badań mioceńskiej kredy jeziornej ze złoża węgla brunatnego Bełchatów i czwartorzędowej kredy piszącej ze złoża Mielnik nad Bugiem. Charakter mineralogiczno-petrograficzny, wysoka zawartość CaCO3, rozbudowana porowatość i rozwinięta powierzchnia właściwa wskazują, że badane surowce reprezentują materiał o wysokiej aktywności chemicznej. Ocena zdolności sorpcyjnych kredy jeziornej i piszącej względem SO2 dokonana na podstawie wyznaczonych wartości wskaźników sorpcji bezwzględnej i reaktywności wskazuje, że skały te można traktować jako potencjalne sorbenty SO2 do zastosowania w technologii spalania fluidalnego.
The article presents the results of studies of the Miocene lacustrine chalk from the Bełchatów lignite deposit, and quaternary chalkstone from the Mielnik deposit from the Bug River. The mineralogical and petrographic features, high CaCO3 content, developed porosity and specific surface area indicate that the tested rocks represent high chemical activity material. The evaluation of the SO2 sorption capacity of lacustrine chalk and chalkstone conducted on the basis of absolute sorption and reactivity indices shows that these rocks can be considered as potential SO2 sorbents in the fluidized bed combustion technology.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2016, 96; 71-79
2080-0819
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The proposal of a GSSP for the Berriasian Stage (Cretaceous System): Part 2
Autorzy:
Wimbledon, William A.P.
Reháková, Daniela
Svobodová, Andrea
Elbra, Tiiu
Schnabl, Petr
Pruner, Petr
Šifnerová, Krýstina
Kdýr, Šimon
Frau, Camille
Schnyder, Johann
Galbrun, Bruno
Vaňková, Lucie
Dzyuba, Oksana
Copestake, Philip
Hunt, Christopher O.
Riccardi, Alberto
Poulton, Terry P.
Bulot, Luc G.
De Lena, Luis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060930.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Cretaceous
GSSP
biostratigraphy
magnetostratigraphy
Vocontian Basin
Berriasian stages
Kreda
biostratygrafia
magnetostratygrafia
Opis:
In part 1 of this work we discussed the possibilities for the selection of a GSSP for the Berriasian Stage of the Cretaceous System, based on prevailing practical methods for correlation in that J/K interval, traditional usage and the consensus over the best boundary markers that had developed in the last forty years. This consensus has developed further, based on the results of multidisciplinary studies on numerous sites over the last decade. Here in Part 2 we give an account of the application of those results by the Berriasian Working Group (ISCS), and present the stratigraphic evidence that justifies the selection of the locality of Tré Maroua (Hautes-Alpes, SE France) as the proposed GSSP. We describe a 45 m-thick section in the Calcaires Blancs vocontiens – that part of the formation covering the calpionellid Chitinoidella, Remanei. Intermedia, Colomi, Alpina, Ferasini, Elliptica and Simplex biozones. The stratigraphic data collected here has been compiled as part of a wider comparative study of complementary Vocontian Basin sites (with localities at Charens, St Bertrand, Belvedere and Le Chouet). Evidence from Tré Maroua thus sits in this substantial regional biostratigraphic and magnetostratigraphic context. For the purposes of the GSSP definition, here we particularly concentrate on the unbroken sequence and biotic markers in the interval immediately below the boundary, the Colomi Subzone (covering circa 675,000 years), and immediately above, the Alpina Subzone (covering circa 725,000 years). Particularly significant fossil datums identified in the Tré Maroua profile are the primary basal Berriasian marker, the base of the Alpina Subzone (a widespread event marked by dominance of small Calpionella alpina, with rare Crassicollaria parvula and Tintinopsella carpathica): the base of the Berriasian Stage is placed at the base of bed 14, which coincides with the base of the Alpina Subzone. Secondary markers bracketing the base of the Calpionella Zone are the FOs of the calcareous nannofossil species Nannoconus wintereri, close below the boundary, and the FO of Nannoconus steinmannii minor, close above. The Tithonian/Berriasian boundary level occurs within M19n.2n, in common with many documented sites, and is just below the distinctive reversed magnetic subzone M19n.1r (the so-called Brodno reversal). We present data which is congruent with magnetostratigraphic and biostratigraphic data from other key localities in France and in wider regions (Le Chouet, Saint Bertrand, Puerto Escaño, Rio Argos, Bosso, Brodno, Kurovice, Theodosia…), and thus the characteristics and datums identified at Tré Maroua are key for correlation and, in general, they typify the J/K boundary interval in Tethys and connected seas
Źródło:
Volumina Jurassica; 2020, 18, 2; 121-160
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Earliest eutherian mammal skull, from the Late Cretaceous [Coniacian] of Uzbekistan
Najstarsza czaszka ssaka lozyskowego z poznej kredy [koniaku] Uzbekistanu
Autorzy:
McKenna, M C
Kielan-Jaworowska, Z
Meng, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21177.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
uzebienie
fauna kopalna
Daulestes nessovi
kreda
ssaki
Uzbekistan
paleontologia
Asioryctitheria
czaszki
Opis:
We describe a partially crushed skull and dentaries of a sub-adult individual of Daulestes nessovi sp. n., from the Coniacian of Uzbekistan. This is the earliest known eutherian skull (about 87 Ma) and the sixth genus of Cretaceous eutherians in which a skull is available. Because the skull of D. nessovi is sub-adult, certain plesiomorphic features may be ontogenetic and should be interpreted with caution. Four upper premolars and five lower premolariform teeth were in use (possibly to become four lowers when fully adult). The upper cheek-teeth have winged conules; M2 has large parastylar and small metastylar projections. Pre- and postcingula are lacking on DP4 and the upper molars. The talonids of dp4-m2 are about 90% as wide as the trigonids, with widely separated entoconid and hypoconulid. The skull has a large sphenorbital fissure, no foramen rotundum, and apparently no pterygoid process of the sphenoid. A large orbital wing of the palatine prevents maxilla-frontal contact within the orbit. The zygomatic arch is slender. The cochlea has one full turn, with an expanded apex, which suggests that a lagena might have been present. A large malleus with a robust anterior process, and a large promontorium may be due to young age of the individual or a primitive retention, as in the platypus. Because of the similarity to Asioryctidaem both cranial structure and dentition, we assign Daulestes tentatively to Asioryctitheria Novacek et al. 1997, family incertae sedis.
W pracy opisano częściowo uszkodzoną czaszkę młodego osobnika określonego jako Daulestes nessovi sp. n. z koniaku Uzbekistanu. Jest to najwcześniejsza czaszka ssaka łożyskowego, licząca ok. 87 milionów lat. Daulestes jest szóstym rodzajem kredowego ssaka łożyskowego, którego czaszka jest znana. Ponieważ czaszka D. nessovi należy do młodocianego osobnika, niektóre cechy plezjomorficzne mogą być związane z wczesnym stadium rozwojowym. W czaszce występują cztery górne przedtrzonowce i pięć dolnych, jest jednak możliwe, że w stadium dorosłym dolnych było też tylko cztery. Na górnych zębach policzkowych występują konułe ze skrzydełkami. Na M2 wyrostek parastylarny jest duży, metastylarny - mały. Pre- i postcingula nie występują na mlecznym czwartym przedtrzonowcu ani na trzonowcach. Talonidy dp4-m2 mierzą ok. 90 % szerokości trygonidów, a entokonidy są oddalone od hipokonulidów. W czaszce występuje duża szczelina klinowo-oczodołowa i zapewne brak wyrostka skrzydłowego kości klinowej. Duże skrzydło oczodołowe kości podniebiennej powoduje, że brak jest kontaktu między szczęką a kością oczodołową w obrębie oczodołu. Wyrostek jarzmowy jest delikatny. Błędnik ma jeden pełny skręt z rozszerzonym wierzchołkiem, co może wskazywać na obecność lageny. Duży młoteczek z silnym wyrostkiem przednim oraz duże promontorium mogą być związane z młodym wiekiem osobnika lub zachowaniem cechy plezjomorficznej (jak u dziobaka). W związku z podobieństwem do Asioryctidae zarówno w budowie czaszki, jak i uzębienia, Daulestes został zaliczony do Asioryctitheria Novacek et al. 1997, rodzina incertae sedis.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 1; 1-54
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On variation in Schloenbachia varians (J. Sowerby, 1817) from the Lower Cenomanian of western Kazakhstan
Autorzy:
Kennedy, W. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138676.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ammonites
Schloenbachia
variation
Cenomanian
Cretaceous
Kazakhstan
amonity
mutacja
cenoman
kreda
Kazachstan
Opis:
An assemblage of 94 specimens of Schloenbachia varians (J. Sowerby, 1817) from the Lower Cenomanian Sharpeiceras schlueteri Subzone of the Mantelliceras mantelli Zone of the Besakty section in the Mangyshlak Mountains of western Kazakhstan includes 26 complete adults that range from to 59–174 mm in diameter. No size-related dimorphism was detected in the assemblage, which shows wide, continuous intraspecific variation. This is described in terms of five formae; from robust to gracile these are: ventriosa, varians sensu stricto, subtuberculata, intermedia, and subplana. The ratio of robust (ventriosa + varians sensu stricto) to gracile (subtuberculata + intermedia + subplana) individuals is 34% to 66%. The reference specimens of the formae and their synonyms are described and illustrated, and related to the Besakty material. The modification of adult body chamber ornament of all formae is documented, and Jakeiceras Cooper and Owen, 2011 is shown to be based on an adult of a passage form between forma subtuberculata and forma intermedia. The differences between Lower Cenomanian S. varians, lower Middle Cenomanian S. coupei (Brongniart, 1822), and upper Middle and lower Upper Cenomanian S. lymensis Spath, 1926b are described and illustrated.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 4; 443-468
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku wodnej zawiesiny kredy do gnojowicy na straty azotu
Nitrogen losses as affected by addition of water chalk suspension to the slurry
Autorzy:
Grzebisz, W.
Cyna, K.
Nestorowicz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/238979.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
kreda
gnojowica
świnia
azot
strata
pH
chalk
pig slurry
nitrogen
losses
Opis:
Przeprowadzone badania wykazały, że straty azotu z gnojowicy trzody chlewnej zależą od temperatury, osiągając po 16 dniowej inkubacji 16% i 48%, odpowiednio w t = 10°C i 18°C. Wodna zawiesina kredy, dodana do gnojowicy, w dawce 160 cm3/l, pozwoliła zmniejszyć straty, odpowiednio do 2% i 20%. Ochronne działanie kredy można wytłumaczyć wystąpieniem serii procesów zdefiniowanych jako efekt zwrotny hydrolizy węglanu wapnia.
Conducted study revealed that the losses of total nitrogen (N1) from pig slurry depend on the temperature, reaching after 16 days of incubation 16% and 48% at t = 10 and 18 deg C, respectively. Water chalk suspension added to pig slurry at the rate of 160 cm3/l enabled to reduce the total nitrogen losses down to 2% and 20%, respectively. The protective effect of this additive may be explained by the occurrence of a series of processes defined as the turning effect of calcium carbonate hydrolysis.
Źródło:
Problemy Inżynierii Rolniczej; 2007, R. 15, nr 1 cz.2, 1 cz.2; 101-105
1231-0093
Pojawia się w:
Problemy Inżynierii Rolniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 145

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies