Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Koran" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-48 z 48
    Tytuł:
    RELIGIOUS FUNDAMENTALISM IN ISLAM
    Autorzy:
    Waldemar, Zubrzycki,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891254.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-13
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    religion
    Islam
    Koran
    fundamentalism
    terrorism
    Opis:
    Fundamentalism characterizes all religions in the world, but in the case of Islam – in recent times – it most often causes the use of terrorist methods. The dogmas of that religion defines the Koran, according to which Islam is based on five pillars of faith, which are also fundamental duties of every Muslim. A feature of Islamic fundamentalism is the introduction of the principles of life, based on traditional patterns recorded in the Koran, regulating social and political spheres, as well as the separation of the Western way of life. Its causes are frustration and social discontent, combined with the rejection of modernity and the changes proposed by the West. The proclamation of position of fight against injustice and demoralization in the name of creating a “better world”, in conjunction with its own interpretation of the provisions of the Koran, results in promoting activities generally considered unacceptable.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2016, 23; 286-299
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anioły w Koranie
    Angels in Qur’an
    Autorzy:
    Pavlyuk, Oleksiy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480110.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Koran
    aniołowie
    Qur’an
    angels
    Opis:
    W Koranie, świętej księdze muzułmanów, słowo anioł (malak) spotykamy częściej niż osiemdziesiąt razy. W islamie anioł to duchowa siła czy istota, która podaje ludziom dobre uszczęśliwiające myśli, zwierzętom zaś podsuwa zbawcze przeczucie lub w jakiś inny sposób pozostaje w służbie natury i życia. Aniołowie bezpośrednio służą Bogu, towarzysząc ludziom i pozostałym istotom i współdziałając z nimi. Koran daje czytelnikowi całościowy i rozmaity obraz aniołów w islamie. Przeprowadzona analiza wybranych tekstów Koranu daje nam fundamentalną koraniczną wiedzę o istotach duchowych, które, tak jak ludzie, stworzone zostały dla służby Bogu i przebywaniu z Nim w szczęśliwości. Wiedza o aniołach i wiara w nich powinny wspierać wierzącego na drodze zbawienia, wzmacniać jego wiarę, poczucie bezpieczeństwa i obecności wspomagających aniołów i Boga. Wiara w anioły jest bardzo ważną częścią wiary muzułmańskiej, ma bogatą tradycję i historię. Aniołowie odgrywają znaczącą rolę w życiu człowieka, towarzyszą mu przez cały czas jego bycia na ziemi i istnienia po śmierci. Jest nieodłączną rzeczywistością egzystencji muzułmanina.
    In Qur’an, the Muslims’ holy book, the word angel (malak) may be read more than eighty times. In Islam, angel is a spiritual power or creature, who gives good pleasing thoughts to people and saving premonitions to animals and who serves the nature and life in some other way. The angels serve directly to God while accompanying people and other creatures, co-operating with them. Qur’an gives the reader a comprehensive portrait of the angels in Islam. The analysis of selected excerpts from Qur’an gives the readers fundamental Qur’anic knowledge about spiritual creatures who, just like people, were created to serve God and be with Him in happiness. The knowledge of angels and the faith in them should support a believing person on their way to salvation, strengthen their faith, the feeling of security and of supporting angels and God’s presence. The faith in angels is a very considerable part of Muslim faith, has a rich tradition and history, is a Muslim’s existence’s inevitable reality. Angels play a significant role in the lives of people, accompany them all the time of living on the Earth and during their existence after death.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 93-102
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zbawczy wymiar teokalii w Koranie a ikonoklazm islamu
    Autorzy:
    Micherdziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669647.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    islam, islamic iconoclasm, Koran, salvation, theokalia
    ikonoklazm muzułmański, islam, Koran, teokalia, zbawienie
    Opis:
    God as the salvific subject discloses through names in Koran. In names of God is His Beauty concretizated. The mistery of God revealed in Koran according to islamie belief can apprehend in the category of theokalia (ﺃﻷﺳْﻤَﺎﺀُ ﺍﻠﺤُﺴْﻨﻰ ʼal-ʼasmāʼu l-ḥusnà). God is ascertained and handled through man in concrete names. According to islamie teachings, the Koran was revelated to the prophet Muhammad in the Arabic language. He heard the first of these revelations in the cave of Hira with a voice commanding him: “Recite in the name of the Lord who created all things. […] Recite! For the Lord is most Beneficent” (S. XCVI, 1–5). The salvation in Koran is regarded as desire of viewing divine countenance (S. II, 272; VI, 52; XIII, 22; XVIII, 28; XXX, 38.39; XCII, 20). All salvated people will collapsed with human faces in front of God’s Majesty and dignified glory divine countenance (S. II, 255). Here on esrth islamic rosary (ﺳُﺒْﺤَﺔ subḥatun; ﻣِﺴْﺒَﺤَﺔ misbaḥatun; ﺗﺴْﺒِﻴﺢٌ tasbīḥun) is the concretisation of ontic Beauty of God. Specifing the beautiful names of God the muslim handles divine countenance (ﻭَﺟْﻪُ ﷲِ wağhu l-lāhi) – sees icon of God. Muslim rosary realizes the substitute function of icon. Islam is aniconic religion, because Koran doesn`t comprehend immediate prohibition of making the images of God and human figures. Koran prohibits to worship idols (S. XXI, 52 nn; XXXIV, 13). Creator of islam excludes the thinking about “images of God” (ﺻُﻮَﺭُ ﷲِ ṣuwaru l-lāhi), because in this mode representation of God in heaven will be created by human beings. God is totaly souvereign. The talking about God as “watching” or “watched” (ﻣَﻨْﻈﻮﺭٌ manẕūrun) will be suggested, that He is “created” (ﻣُﺼَﻮﱠﺭٌ muṣawwarun) by human imagination. It`s compatible with confession of absolute monotheism. The term aniconic of islam is nearer the truth than islamic iconoclasm.
    Bóg jako podmiot zbawiający ujawnia się w Koranie poprzez swoje imiona. W imionach Boga konkretyzuje się Jego piękno. Tajemnica Boga objawiona w Koranie zgodnie z wiarą islamu może być rozumiana w kategoriach teokalii (ﺃﻷﺳْﻤَﺎﺀُ ﺍﻠﺤُﺴْﻨﻰ ʼal-ʼasmāʼu l-ḥusnà). Bóg jest poznawany i dotykalny przez człowieka w konkretnych imionach. Zgodnie z nauką islamu Koran został objawiony prorokowi Muḥammadowi w języku arabskim. On usłyszał pierwsze z tych objawień w jaskini Hira przez głos, który mu nakazał: „Głos! w imię twego Pana, który stworzył! […] Głos! Twój Pan jest najszlachetniejszy!” (S. XCVI, 1–5). Zbawienie w Koranie jest uważane za pragnienie oglądania oblicza Bożego (S. II, 272; VI, 52; XIII, 22; XVIII, 28; XXX, 38.39; XCII, 20). Wszyscy zbawieni ludzie upadną na swoje oblicza przed obliczem majestatu Bożego i będą głosić chwałę oblicza Boskiego (S. II, 255). Różaniec muzułmański (ﺳُﺒْﺤَﺔ subḥatun; ﻣِﺴْﺒَﺤَﺔ misbaḥatun; ﺗﺴْﺒِﻴﺢٌ tasbīḥun) jest tu, na ziemi, konkretyzacją ontycznego piękna Boga. Wskazując na piękne imiona Boga, muzułmanin dotyka oblicza Bożego (ﻭَﺟْﻪُ ﷲِ wağhu l-lāhi) – widzi obraz Boga. Różaniec muzułmański występuje w formie zastępczej w odniesieniu do obrazu. Islam jest religią anikoniczną, ponieważ Koran nie zawiera bezpośredniego zakazu tworzenia wizerunków Boga i istot ludzkich. Koran zakazuje tworzenia bożków, idoli (S. XXI, 52 nn; XXXIV, 13). Twórca islamu wykluczył myśl o „wizerunkach Boga” (ﺻُﻮَﺭُ ﷲِ ṣuwaru l-lāhi), ponieważ taki sposób wyobrażania Boga w niebiosach byłby Jego tworzeniem przez ludzki byt. Bóg jest całkowicie suwerenny. Mówienie o Bogu jako „kształtowanym” lub „oglądanym” (ﻣَﻨْﻈﻮﺭٌ manẕūrun) byłoby sugestią, że jest On „tworzony” (ﻣُﺼَﻮﱠﺭٌ muṣawwarun) przez ludzkie wyobrażenie. Jest to zgodne z wyznawaniem absolutnego monoteizmu. Określenie a-ikoniczny (anikoniczny) w odniesieniu do islamu jest bliższe prawdy niż termin ikonoklazm islamu.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2014, 46
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    FUNDAMENTALIZM RELIGIJNY W ISLAMIE
    Autorzy:
    Waldemar, Zubrzycki,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891601.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-13
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    religia
    islam
    Koran
    fundamentalizm
    terroryzm
    Opis:
    Fundamentalizm cechuje wszystkie religie świata, jednak w przypadku islamu – w ostatnich czasach – najczęściej bywa przyczyną stosowania terrorystycznych metod. Dogmaty tej religii definiuje Koran, według którego islam opiera się on na pięciu filarach wiary, stanowiących jednocześnie podstawowe obowiązki każdego muzułmanin. Cechą fundamentalizmu islamskiego jest wprowadzenie zasad życia, opartych na tradycyjnych wzorcach, zapisanych w Koranie, regulujących sferę społeczną i polityczną, a także oderwanie od zachodniego modelu życia. Jego przyczyną jest frustracja i niezadowolenie społeczne, połączone z odrzucaniem nowoczesności i zmian, proponowanych przez Zachód. Głoszenie haseł walki z niesprawiedliwością i demoralizacją, w imię kreowania „lepszego świata”, w połączeniu z własną interpretacją zapisów Koranu, skutkuje promowaniem działań powszechnie uznanych za niedopuszczalne.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2016, 23; 286-299
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klasyczna kultura arabsko-muzułmańska. Zagadnienia podstawowe
    Autorzy:
    Dziekan, Marek M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/639928.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Arabs, islam, Koran, culture, religion, literature, science
    Opis:
    Classical arabo-islamic culture. Basic issues The article begins with an attempt to define the concept of Arabic and Islamic culture. Therefore its main purpose is to present the beginnings of Islam, Islamic community (umma) and the basic elements of Islamic faith and their nature. The most significant feature of the Arab-Islamic culture is its strong connection with the Islamic law – sharia, based on the Koran and Sunna. For this reason the presentation of its principles takes an important place in this text. The Islamic law determines all sides of this civilisation in macro and micro scale. It plays a crucial role in the development of the state, but also in the behavior of the ordinary man. The other point of interest in this article is the development of sciences in the Islamic world in the classical period. The classical or Medieval Arabo-Islamic culture developed subsequently in a specific way. The reevaluation of this development is currently an important axis of analyses in Arabic and Islamic studies.
    Źródło:
    Zarządzanie w Kulturze; 2011, 12, 3
    2084-3976
    Pojawia się w:
    Zarządzanie w Kulturze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienie lichwy w ujęciu wielkich religii monoteistycznych
    Usury from the Point of View of Major Monotheistic Religions
    Autorzy:
    Ramocka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/964281.pdf
    Data publikacji:
    2008-05-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    usury
    percent
    religion
    the Bible
    the Koran
    Opis:
    This article provides a comparative analysis of the attitudes of three major monotheistic religions – Judaism, Christianity and Islam – to the practice of usury and looks at why these attitudes developed in different ways. Each of the parts presents the opinions of one of the religious systems, analysing the Old and New Testaments, as well as the Koran, by looking at the duties that the Holy Scriptures required of their followers. The first part is devoted to Judaism. According to this model, the moral value of usury was dependent on the ethnic and religious origins of the borrower probably because of special historical and cultural associations between the idea of money and the Jewish people. The second part is concerned with usury in Christian religion, presenting the attitude expressed in the Gospel, as well as later comments of Fathers of the Church, in order to put the change in moral attitudes to usury in its historical context. Finally, the article presents the point of view of Islam devoting particular attention to the historical reasons for the development of its specific attitude to usury, but also outlining contemporary solutions adopted in the present-day Islamic world.
    Źródło:
    Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2008, 11, 1
    1899-2226
    2353-4869
    Pojawia się w:
    Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Роль и статус женщины в исламском мире на примере романа Юлии Сысоевой Бог не проходит мимо
    The Role and Status of a Woman in Islam Based on Novel God is not indifferent
    Rola i status kobiety w islamie na przykładzie powieści Julii Sysojewej Bóg nie jest obojętny
    Autorzy:
    Kuca, Zoja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877410.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    islam
    muzułmaństwo
    kobieta
    mężczyzna
    Koran
    Szariat
    prawo
    wiara
    Islam
    Muslim
    woman
    men
    the Koran
    Sharia
    law
    faith
    Opis:
    W arabskiej kulturze przedislamskiej kobieta została zdominowana przez kulturę męską, była praktycznie uprzedmiotowiona, co doprowadziło m.in. do tego, iż nowonarodzone dzieci płci żeńskiej były grzebane żywcem, skoro tak postanowił ojciec. Kobiety nie miały elementarnych praw społecznych: nie mogły odmówić mężczyźnie zawarcia małżeństwa, nie mogły sprzeciwić się rozwodowi ani mieć własnego zdania. Wraz z pojawieniem się Koranu pozycja kobiet w społeczeństwie i w rodzinie islamskiej uległa zmianie na lepsze, co nie oznaczało, że zaczęto je traktować na równi z mężczyznami. Komplikacje statusu społecznego kobiet-muzułmanek często stanowiły przedmiot dociekać naukowych i badań literackich. W powieści Julii Sysojewej została naszkicowana rola i miejsce kobiety w kręgu kulturowym islamu. Na przykładzie ciekawej fabuły literackiej autorka powieści zobrazowała całą tragiczność statusu kobiet w islamie i ich miejsca w nowożytnym społeczeństwie muzułmańskim. Radykalizm powyższego zjawiska ukazano zwłaszcza na przykładzie głównej bohaterki powieści, którą przygotowywano na terrorystkę – samobójczynię. Autorka umiejętnie zilustrowała absurdalność i irracjonalność uzasadnienia aktów terrorystycznych, które rozgorzały w Rosji i na całym świecie na początku XXI wieku. Niemniej koniec powieści napawa optymizmem, gdyż nowe życie, które nosiła w sobie po zajściu w ciążę główna bohaterka, całkowicie odmieniło jej zdeformowany światopogląd.
    Before Islam epoch the female culture has been completely dominated by the male culture. The woman has been almost completely objectified, which has led to newly born baby girls being buried alive, if that was the decision of the father. The woman had practically no rights. She was not able to refuse marriage if asked by a man, she was not able to object to a divorce, she had was not able to have her own opinion. With the appearance of the Koran as a source of the Muslim faith, the position of the woman in the society and in the family has become a little better, which does not mean that women began to be treated on an equal footing with men. In spite of the fact that the Koran underlines the dominance of man, the situation of the woman, in comparison to the pre-Muslim state, has changed a lot. The difficult situation of Muslim women has been often described in literature. In the novel by Julia Sysoeva there has been outlined the role of the woman in the Muslim world on the basis of concrete situations. Aliona, the main heroin of the novel fell in love with a Muslim, who taking advantage of her love, put her in a camp in which women were prepared to take part in terrorist activities.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 109-124
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy jest możliwy dialog z islamem?
    Is the dialogue with islam possible?
    Autorzy:
    Bortkiewicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546405.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Islam
    jihad
    dialogue
    Koran
    religion
    Muslims
    Allah
    Muhammad
    Christians
    persecution
    Opis:
    Is there in the contemporary world a possibility of a dialogue with Islam? We have to look closer haw Muslims treat Christians and if Muslims want to have a dialogue with Christians.
    Źródło:
    Civitas et Lex; 2016, 3(11); 48 - 57
    2392-0300
    Pojawia się w:
    Civitas et Lex
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    War in the Bible and in Quran: A Comparative Study
    Wojna w Biblii i w Koranie. Studium porównawcze
    Autorzy:
    Klejnowski-Różycki, Dariusz
    Sękowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37527097.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    war
    Bible
    Koran
    Quran
    Qur'an
    jihad
    wojna
    Biblia
    dżihad
    Opis:
    The “founding texts” of each civilization shape the meaning of important issues for the lives of individuals and entire human communities. Such texts include the “holy books” of the Old and New Testaments and the Qur’an, called the “threelaws” or “rules of life”. Each of these “rules of life” outlines a certain idea of war, which is one of the basic human experiences. A short comparative study shows the different emphases. The Old Testament shows Israel’s historical wars in which God becomes involved. The New Testament does not deal with the issue of war at all in the military sense, but shifts the emphasis to spiritual warfare. The Quran devotes a lot of space to war, especially religious war, without referring to the specific history of the nation, but points to the rules that a devout Muslim should follow during a conflict, including armed conflict.
    „Teksty założycielskie” każdej cywilizacji kształtują znaczenia istotnych kwestii dla życia jednostek i całych wspólnot ludzkich. Do takich tekstów należą „święte księgi” Starego i Nowego Testamentu oraz Koranu, nazywane „trzema prawami” albo „zasadami życia”. Każda z tych „zasad życia” rysuje pewną ideę wojny, która jest jednym z podstawowych doświadczeń ludzkich. Krótkie studium porównawcze skupia się na odmiennych akcentach. Stary Testament ukazuje historyczne wojny Izraela, w które angażuje się Bóg. Nowy Testament w ogóle nie zajmuje się kwestią wojny w sensie militarnym, ale przesuwa akcent na walkę duchową. Koran poświęca wojnie, zwłaszcza religijnej, wiele miejsca, nie odnosząc się do konkretnych historii narodu, ale wskazuje na reguły, jakimi powinien kierować się pobożny muzułmanin podczas konfliktu, także zbrojnego.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 81-92
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rahma i miłosierdzie – (nie)adekwatność pojęć
    Rahma and Mercy – (in)adequacy of the terms
    Autorzy:
    Abdallah-Krzepkowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480294.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    kognitywizm
    konceptualizacja
    Koran
    Miłosierdzie
    rahma
    Quran
    mercy
    cognitivism
    conceptualisation
    Opis:
    Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, na ile możliwe jest oddanie znaczenia pojęć koranicznych w tłumaczeniu na przykładzie pojęcia miłosierdzia. Przedstawiono konceptualizację pojęcia miłosierdzia (raḥma) w Koranie, posługując się koncepcją pola semantyczno-leksykalnego. Zbadano zależności pomiędzy znaczeniem terminu a używanymi typami metafory, konotacją i leksemami, które realizują to pojęcie. Interesujące są różnice w etymologii obu terminów, co jest szczególnie ważne w przypadku języków semickich, gdzie nośnikiem znaczenia jest rdzeń. Raḥma poprzez swój rdzeń rḥm związana jest z pojęciem bliskiej więzi i pokrewieństwa, miłości macierzyńskiej, czułości. Polski termin „miłosierdzie” posiada podobną konotację, co łaciński misericors. Misericors miało pierwotnie wydźwięk negatywny (miser – ubogi, nędzny, żałosny, nieszczęśliwy). Do XVI wieku negatywny wydźwięk miał też przymiotnik „miły”. Jego etymologia zdradza silne pokrewieństwo z filozofią grecką i systemem feudalnego rycerstwa. Polski termin „miłosierdzie” poprzez swą etymologię zachowuje znaczenie wnętrza człowieka jako źródła i siedliska uczuć. Zatraca jednak symboliczny naddatek więzi, bliskości, pokrewieństwa, uczuć macierzyńskich, który jest obecny w terminach semickich.
    The article addresses the perplexing issue of rendering the meaning of the Quranic terms into other languages as close and faithfully as possible. The word for the case study here is miłosierdzie. The methodology employed is the conceptualisation of the word rahma, which the Quran transmits as the idea of mercy, within the constraints of the semantic-lexical field. The analysis is centered around the meaning of the term and types of metaphors, connotations and lexemes transmitting that meaning. The differences in etymology of both terms are quite interesting. It is especially important in the case of the semitic languages, where the meaning of the word is conveyed by its root. The root for rahma is rhm. It invokes the ideas of a bond, blood relationship, maternal love and affection. Polish word miłosierdzie elicits similar feelings as the Latin misericors, though the latter had originally had a rather negative connotations (miser – poor, wretched, miserable, unhappy). The adjective miły used to induce somewhat negative sentiments right up to the 16th century. Its etymology reveals a very close association of the word with the Greek philosophy and the ideas of the feudal society. The etymology of the Polish term miłosierdzie rescues the ability of the word to point to the inner sanctum of man, the depths of his being as the fountainhead of his feelings and their natural habitat. At the same time, however, it deprives it of its symbolic surplus of friendship, intimacy, family bonds and maternal feelings; all of which are present in the semitic languages.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 1; 224-237
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Islam wobec judaizmu i chrześcijaństwa – perspektywa Koranu
    Judaism and Christianity according to Koran
    Autorzy:
    Stefaniuk, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480530.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    judaizm
    chrześcijaństwo
    islam
    Koran
    hadisy
    Judaism
    Christianity
    Islam
    Hadiths
    Opis:
    Stosunek islamu do judaizmu i chrześcijaństwa wynika przede wszystkim z treści tekstów źródłowych tej religii, tj. Koranu i hadisów. Poruszają one wiele kwestii związanych z „tymi, którym Księga została dana wcześniej”. Nie oznacza to jednak, że zagadnienia te stanowią zasadniczy temat Koranu. Odnosząc się do wyznawców judaizmu, Koran wspomina m.in. fakt zawarcia przez Boga przymierza z nimi. Jednocześnie głosi, że Żydzi nie zawsze dotrzymywali „swojej części” owego przymierza. Z kolei chrześcijanie określani są w Koranie jako wspólnota najbliższa muzułmanom. Wiele koranicznych fragmentów odnosi się do chrześcijan z aprobatą, m.in. wychwalając pewnych księży i mnichów. Z drugiej strony Koran utrzymuje, że świat chrześcijański odszedł od podstaw autentycznego Bożego objawienia, dokonując istotnych zmian w wierze oraz praktykach religijnych. Przykładem może być wiara w Jezusa jako Syna Bożego (według islamu: człowieka i proroka), co miałoby być tożsame z odrzuceniem monoteizmu i co na kartach Koranu oceniane jest zdecydowanie negatywnie.
    Koran and Hadiths contain numerous references to “those whom the Book had been given earlier”. Koran mentions the covenant made by Jews with God, but states that the former sometimes did not stick to their obligations. Christians, on the other hand, are named as those who are the closest to Muslims. In many places they earn acceptance, even praise, for instance certain monks and priests. Nevertheless, Koran maintains that Christians have distorted God’s revelation and introduced serious changes into their doctrine and practices. The prime example of it is their faith in Jesus as the Son of God, who – according to Koran – was a man like all men, though a great prophet, and duly condemns it as rejection of monotheism.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 1; 139-160
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizja starzenia się, starości i umierania w islamie
    Autorzy:
    Grzesiak, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44742991.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Religioznawcze
    Tematy:
    Islam
    the Koran
    the Hadith
    aging
    old age
    dying
    Opis:
    The purpose of the article is the analysis of the selected sociocultural aspects and the foundations of Islamic theology in the face of aging, old age and dying. Islamic Source Texts: The Koran and the Hadith recognize God as the Creator of the world who requires man’s complete submission. The elderly are treated with great respect, and old age is seen as one of the stages of life, which is a summary of life. It is also a period that brings a person closer to death. This, in turn, ends this life and is the gate to eternal life. According to Islam, after death, man will be held accountable for all earthly deeds; therefore the stage of old age is a special period in which the individual comes closer to God.
    Źródło:
    Przegląd Religioznawczy; 2023, 1/287; 109-122
    1230-4379
    Pojawia się w:
    Przegląd Religioznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pogrzeb w islamie
    A Funeral in Islam
    Autorzy:
    Raszkiewicz, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480440.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    tradycja muzułmańska
    Koran
    pogrzeb
    obrzędy
    Muslim tradition
    Qur’an
    funeral
    rituals
    Opis:
    Życie doczesne według muzułmanina jest przemijającym darem od Allaha. Rola bliskich w momencie konania, śmierci i pogrzebu muzułmanina ma ogromne znaczenie. W momencie konania umierającemu powtarza się wyznanie wiary i nakłania, by sam je powtarzał. Po ustaniu funkcji życiowych ciało zmarłego układa się na prawym boku twarzą zwróconą w kierunku Mekki oraz przystępuje do rytualnego oczyszczenia i przygotowania do pochówku. Jeżeli zmarły miał jakiś dług – należy go uregulować. Po obmyciu ciało zmarłego owija się w całun. Pogrzeb należy przeprowadzić w ciągu doby po zgonie. Po dokonanej ablucji następuje modlitwa zgodna z zaleceniami Koranu. Ciało zanosi się na cmentarz i składa się do grobowca w taki sposób, żeby twarz była zwrócona w kierunki Mekki. Nagrobki muzułmańskie są bardzo skromne, bez zbędnych dekoracji i kwiatów. Następnego dnia najbliżsi krewni zmarłego muszą rozdać jałmużnę i dopiero wtedy otrzymać od innych kondolencje.
    A Muslim’s earthly life is a fading gift from Allah. The role of the closes relatives while dying, during the death and a funeral – is very significant. While a Muslim is dying, the family repeats profession of faith and persuade the dying to do that as well. After the vital functions stopped, the body is put in the position on the right side with the face towards Mecca and the ritual ablution and the preparations to the funeral begin. If the dead person had any debt – it must be settled. After the ablution, the body is covered with a shroud. The funeral must be processed within 24 hours after death. After the ablution, a prayer is conducted in accordance with the Qur’an’s regulations. The body is brought to the cemetery and put to the tomb with the face towards Mecca. Muslim tombstones are very modest; there are no unnecessary decorations or flowers. The next day, the closest relatives must distribute the alms and only then they are allowed to receive the condolences.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 147-151
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rękopis z Czombrowa. Z zagadnień edycji filomackiego przekładu Koranu
    Manuscript from Czombrów. On Issues of Editing the Philomathic Translation of the Quran
    Autorzy:
    Kulwicka-Kamińska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480336.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    romantyzm
    filomaci
    Tatarzy polscy
    Koran
    przekład
    romanticism
    Philomaths
    Polish Tatars
    Quran;
    translation
    Opis:
    Autorka artykułu ukazuje skomplikowane losy wspólnego projektu Tatarów polskich (m.in. Józefa Sobolewskiego) i filomatów (ks. Dionizego Chlewińskiego i Ignacego Domeyki), którego rezultatem był XIX-wieczny przekład Koranu na język polski. Wskazuje ponadto na najnowsze odkrycie, którym jest fragment rękopisu filomackiego przekładu, pochodzący z podworskiego archiwum w Czombrowie (Białoruś) i podejmuje próbę weryfikacji naukowych hipotez dotyczących XIX-wiecznych tłumaczeń świętej Księgi islamu. Przybliża także projekt krytycznej edycji tzw. rękopisu z Czombrowa
    The author of the article shows the complex picture of the joint project of the Polish Tatars (including Józef Sobolewski) and philomats (priests Dionysius Chlewiński and Ignacy Domeyko), which resulted in a nineteenth-century translation of the Quran into Polish. She also points to the latest discovery, which is a fragment of the manuscript of the philomathic translation, coming from the court archive in Czombrów (Belarus) and attempts to verify the scientific hypotheses regarding the nineteenth-century translations of the holy Book of Islam. She also brings closer ideas regarding the project of critical edition of the so-called manuscript from Czombrów.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 2; 8-22
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Małżeństwo muzułmanina z chrześcijanką. Perspektywa prawa islamu
    The Marriage of a Muslim with a Christian. The Perspective of Islamic Law
    Autorzy:
    Mucha, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879524.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Koran
    zawarcie małżeństwa
    przeszkody
    rozwiązanie małżeństwa
    Quran
    marriage
    obstacles
    dissolution of marriage
    Opis:
    This Article presents the Islamic doctrine about marriage. Presenting it as flowing from the nature of Islamic law. The Author presents the objectives and effects of the union of a man and a woman, paying attention to the difficulties appearing in mixed marriages. The context for the presentation of norms for the marriages with Christians is the Catholic understanding of union of a man and woman. Filling the law, understood as submission to the will of God (Arabic word Islam means just submission/surrender) is to lead the human and the community to achieve temporal and eternal happiness. The doctrine of Islam strictly defines the duties of man, taking heed to his moral weakness. In marriage law, where possibility of easy dismissal wifes, or breach of contract contrasts with the austerity principles regarding religious upbringing of children, it is especially visible.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 83-104
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elity chrześcijańskie wobec islamu (VII-X wiek)
    Christian elites and Islam (VII-X century)
    Autorzy:
    Wolińska, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612908.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bizancjum
    islam
    polemika antyislamska
    Mahomet
    Koran
    Byzantium
    Islam
    anti-islamic polemics
    Muhammad
    Quran
    Opis:
    It is difficult to find equally important event in history as the birth of Islam and Arab expansion, although their importance was not appreciated at first. Its appearance was a breakthrough in several dimensions: religious, political, economic, cultural and lingual. The article attempts to discuss the reaction of Christian elites to the new monotheist religion. Initially, Islam was not identified as a new, separate religion. It was believed that the invaders would be chased away soon. The invasion was perceived in the biblical context, as a punishment for sins and as a work of the devil. So thought Sophronios, Theodor, John of Nikiu. Other writers pointed out Jews and heretics as the cause of God’s anger (Maximus the Confessor), but also emperor Constans (Anastasius the Synaite, Sebeos, some anonymous authors). A debate between Christians and Muslims commenced when Muhammad was still alive and both parties knew virtually nothing of each other. With time, the knowledge about Islam increased, although it still depended on education, social status, place of residence and knowledge of Arabic. In the 8th century it became obvious that Muslim rule would continue which can be observed in the opinion expressed by such writers as Sebeos, Anastasios, Denys of Tell Mahré or Ghewond. The task of Christian elites then, was to survive in an alien, not in frequently hostile environment and to preserve Christian faith. It was even more important when, particularly under the Umayyad rule, the religious policy became worse for Christians, which resulted in numerous conversions to Islam. The church must have felt threatened, consequently new arguments in the disputes with Muslims were needed. A form of a dialogue or polemics between two adversaries appeared. This can be seen in the texts of Theodor Abu Qurra, John on Damascus, in the polemics between patriarch Timothy with caliph Mahdi (781), homilies of a Syriac bishop from Iraq Mar Aba II (641-751), a discourse between monk Bert Hale and a wealthy Muslim or the answer of emperor Leo III to caliph Umar II (719), to mention just a few. The Christians attacked primarily Muhammad himself. He was accused of being a heretic or fake prophet. His knowledge would come either from Jews or heretic Christians. His adversaries pointed out that he had not done miracles as Christ had. It was also said that his revelation had been nothing but his dream or a result of his illness (epilepsy), or even that he had been possessed by daemons. Another target of attacks was the Quran, which was presented as a falsified Scripture. According to Niketas, it was not created by God, but by a daemon, as a compilation of many, often contradicting texts. It was also criticized as being non-original. Islam, was also be spread with the sword rather than with the word.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 529-567
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Objawienie Boga w Koranie i innych księgach świętych
    God’s Revelation in the Holy Scriptures and the Quran
    Autorzy:
    Modras, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807432.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    natchnienie
    objawienie
    biblia
    pismo
    islam
    muzułmanie
    Koran
    inspiration
    revelation
    bible
    scriptures
    Muslims
    Quran
    Opis:
    Wspólnym elementem wielu religii są Święte Pisma. Są one ludzkim ucieleśnieniem Słowa Bożego, przez co stały się miejscem spotkania Boga i człowieka. Przez nie Bóg zwraca się do ludzi, a oni Jego słowami we wspólnocie wychwalają Go w modlitwie. Człowiek bowiem ma powrócić do pierwotnej jedności w jednym narodzie wyznającym jedynego Boga. Bóg przemawiał na wiele sposobów w historii ludzkości i wszystkie objawienia pochodzą z jednego praźródła, którym jest mądrość Boga Stworzyciela. Ostatecznie objawienie uzyskało swoją doskonałą i uniwersalną formę. Dla jego przekazania, Bóg wybierał swoich posłanników jako pośredników między Nim a ludźmi. Pokazywali oni człowiekowi drogę zbawienia i właściwego postępowania, uczyli go należytego sposobu oddawania chwały Bogu oraz objawiali mu Jego wolę. Pisma Boże były kryterium pozwalającym na rozróżnienie dobro od zła oraz prawdy od fałszu. Była to dobra nowina o nagrodzie za dobre życie oraz ostrzeżenie o karze za złe czyny. Ludzka historia staje się w Pismach pouczającą lekcją moralną, którą należy właściwie odczytać.
    The Holy Scriptures are a common element in many religions. They are the human embodiment of God's Word, which became a meeting place between God and man. Through it, God speaks to men, and they praise Him with His words in the community. For man will return to the original unity of one nation united under one God. God spoke in many ways in the history of men and all the revelations originate from one primitive source, which is the wisdom of God the Creator. Finally the revelation received its last and most perfect and universal form. For its transmission, God chose his messengers as intermediaries between Him and the people. They showed man the way to salvation and good conduct, they taught him the proper way of giving glory to God and revealed to him His will. The Scriptures were God's criterion for distinguishing right from wrong and truth from falsehood. It was the good news of the reward for a good life and a warning of punishment for wrong action. Human history become in the Scriptures an instructive moral lesson to be properly read.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 109-134
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terroryzm samobójczy w interpretacji islamu
    Islamic interpretation of suicide terrorist attacks
    Autorzy:
    Harasim, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935416.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-10
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    terroryzm samobójczy; męczennik; Koran
    hermeneutyka islamu
    suicide terrorism
    martyr
    The Holy Quran
    hermeneutics of Islam
    Opis:
    Większość doniesień medialnych ale też wypowiedzi eksperckich, komentujących falę terroryzmu – skupia aparat semantyczny wokół „terroryzmu islamskiego” a szczegółowiej „islamskiego terroryzmu samobójczego”. Zdaje sobie w pełni sprawę, z potrzeby stosowania skrótów myślowych czy uogólnień. Niemniej, chciałbym uzyskać odpowiedź na pytanie: jaka jest eksplikacja terroryzmu samobójczego przez islam? Islam potępia samobójstwo a priori, a zamachy samobójcze przynoszą hańbę tożsamości tej religii, identyfikującej się jako religia pokoju, tolerancji i miłości. Jednocześnie islam oddaje cześć męczennikom – może zatem współcześni terroryści są postrzegani jako męczennicy? A może są tylko strategicznym narzędziem nowoczesnej taktyki wojennej? Co mówią o tym znawcy islamu, jak interpretowane są ataki terrorystyczne? Czy ich autorzy są islamistami w rozumieniu świętych ksiąg? Czy Koran różnicuje męczenników od terrorystów? Terroryści samobójcy, nie traktują siebie w kategorii ofiary. Traktują siebie jako męczenników a ich czyn ma motywować do działania współbraci. Sami określają się jako męczennicy ale islam wyklucza ich męczeństwo. Z tym, że nakazy religijne przestają mieć znaczenie w obliczu wojny, nie tylko tej dzisiejszej.
    Most of the media reports and expert statements commenting the wave of terrorism concentrate their semantic on “Islamic terrorism”, especially “Islamic suicide attacks”. Although I am fully aware of the need to use mental shortcuts or generalizations, I would like to find the answer to the question: what explanation of suicide attacks does Islam provide? Islam condemns suicide a priori and suicide attacks bring shame to this religion, which identifies itself as a religion of peace, tolerance and love. At the same time Islam honours martyrs, thus, maybe contemporary terrorists are considered to be martyrs? Or maybe they are only a strategic tool of modern war tactic? What do the scholars of Islam say about it, how do they interpret terrorist attacks? Are their authors Muslim in terms of Koran? Does Koran differentiate between martyrs and terrorists? Suicide bombers do not treat themselves as victims. They treat themselves as martyrs whose deeds should motivate their brothers in faith to take action as well. They consider themselves to be martyrs, but Islam denies their martyrdom. However, religious rules are no longer valid in the face of war, not only the current one.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2017, 25; 70-84
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Мінскі тафсір 1686 г. Вынікі апошніх даследаванняў
    The Minsk Tafsir of 1686. The results of the recent researches
    Autorzy:
    Тарэлка, Міхаіл
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044737.pdf
    Data publikacji:
    2018-01-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    translations of Koran
    Slavic (Polish and Belarusian) languages
    Tatars of the Grand Duchy of Lithuania
    Opis:
    The article talks about the oldest copy of the Polish translation of Koran made in Minsk by the Tatar (Muslim) interpreter Uriash ibn Ismail (Imam of Minsk) in the second half of the 17th century. The article consists of two parts devoted to the orthographic system of the manuscript and to the specific features of its language caused by the influence of the Belarusian and Arabic languages.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2017, 24, 2; 163-176
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metaforyka pojęć wchodzących w skład pola semantyczno-leksykalnego miłosierdzia
    Metaphors of the Semantic Field of Mercy in the Quran
    Autorzy:
    Abdallah-Krzepkowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807091.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Koran
    metafora
    miłosierdzie
    pole semantyczne
    językoznawstwo kognitywne
    Quran
    metaphor
    mercy
    semantic field
    cognitive linguistics
    Opis:
    Artykuł jest próbą usystematyzowania i sklasyfikowania wszystkich metafor pojęć wchodzących w skład pola semantyczno-leksykalnego miłosierdzia. W tekście Koranu wyróżniam siedem najczęściej występujących metafor: miłosierdzie to przedmiot, miłosierdzie to wyżej, miłosierdzie to substancja miłosierdzie to żywa istota, miłosierdzie to zamknięta przestrzeń, miłosierdzie to pożywienie, miłosierdzie to proces oraz kilka innych, pojedynczo użytych metafor. Artykuł opisuje użycie wszystkich metafor w tekście i powiązanie danej metafory z poszczególnymi znaczenia pojęcia miłosierdzia.
    The aim of the article is to present metaphors depicting concepts from the semantic field of MERCY in the Quran. The theory of metaphors developed by cognitive linguistics was applied to examine types of metaphors. As a result, seven types were distinguished: MERCY IS AN OBJECT, MERCY IS UP, MERCY IS A LIVING CREATURE, MERCY IS A CONTAINER, MERCY IS A SUBSTANCE, MERCY IS A PROCESS, MERCY IS FOOD. The article analyzes the ways in which these metaphors were used in the Quran. Furthermore, relations between different types of metaphors and the relevant concepts, as well as relations between metaphors and different meanings of the concepts in the semantic field of mercy have been presented.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 4; 177-190
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozumienie życia doczesnego i śmierci w źródłach islamskich – Koranie i hadisach
    Autorzy:
    Stefaniuk, Tomasz
    Domańska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644202.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Islam
    Muslime
    islamisch
    muslimisch
    Koran
    Sunna
    Hadithe
    Mohammed
    Eschatologie
    Soteriologie
    Religionswissenschaft
    Muslims
    Muslim
    Islamic
    the Koran
    the Quran
    Hadith
    Muhammad
    Mahomet
    eschatology
    soteriology
    religious studiem
    islam
    muzułmanie
    islamski
    muzułmański
    sunna
    hadisy
    eschatologia
    soteriologia
    religioznawstwo
    Opis:
    Im Artikel werden die Grundsätze der islamischen Eschatologie und Soteriologie besprochen, insbesondere das Verständnis des irdischen Lebens und des Todes im Koran und in den Hadithen. Die Quellentexte des Islams bezeichnen Gott als Schöpfer der Welt und den Herrn aller Schöpfung, was wiederum den Glauben an völlige Abhängigkeit des Menschen von Gott bedeutet. Dem Islam zufolge ist der Mensch vor allem Träger der moralischen Tätigkeiten. Er wird nach seinem Tode die Rechenschaft über seine Entscheidungen ablegen, die er in seinem zeitlichen, als vorübergehende Probezeit begriffenen Leben, getroffen hat. Diejenigen Menschen, mit denen Gott zufrieden sein wird, werden mit ewigem Leben in paradiesischen Gärten belohnt, diejenigen dagegen, die Gottes Zorn erregt haben, werden in die Hölle verbannt.
    The purpose of the article is the analysis of the foundations of Islamic eschatology and soteriology, and in particular the understanding of life and death in the Koran and the Hadith. Islamic source texts define God as the Creator of the world and the Lord of all creation, which implies absolute faith in humanity’s total dependence on the Almighty. According to the teachings of Islam, humans are primarily subjects of moral actions. As a result, they will be judged on the basis of the choices made during their lifetime, which is understood as the transient trial period. Humans who satisfy God’s wishes will be rewarded with eternal life in the heavenly gardens, while those who fail to comply with the Almighty’s commands will be subject to damnation.
    Celem artykułu jest omówienie podstaw islamskiej eschatologii i soteriologii, a szczególnie rozumienia życia doczesnego oraz śmierci w Koranie i hadisach. Teksty źródłowe islamu określają Boga jako Stwórcę świata i Pana wszelkiego stworzenia, co z kolei oznacza wiarę w całkowitą zależność człowieka od Boga. Według islamu człowiek to przede wszystkim podmiot działań moralnych. Zostanie on po swej śmierci rozliczony z wyborów, których dokonał w życiu doczesnym, pojmowanym jako tymczasowy okres próby. Ci ludzie, z których Bóg będzie zadowolony, zostaną wynagrodzeni wiecznym przebywaniem w rajskich ogrodach, tych zaś, na których Bóg będzie zagniewany,obejmie kara Gehenny.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2013, 6
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo międzynarodowe a prawo kobiet w islamie
    International law and women`s law in islam
    Autorzy:
    Sadzewicz, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2068598.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    kobieta
    islam
    prawo międzynarodowe
    Koran
    szariat
    hidżab
    niqab
    burka
    woman
    Islam
    international law
    sharia
    hijab
    nikab
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę wytłumaczenia ideologii prawa islamskiego w stosunku do kobiety, przedstawia różnice i podobieństwa w odniesieniu do wyznaczników prawa międzynarodowego. W prosty sposób porządkuje podstawowe najważniejsze informacje potrzebne do zrozumienia doktryny islamu.
    The article attempts to explain the ideology of Islamic law in relation to women, presents differences and similarities according to the determinants of international law. It easily organizes basic, essential information which are the key to understand the doctrine of Islam.
    Źródło:
    Roczniki Studenckie Akademii Wojsk Lądowych; 2018, 2; 41--53
    2544-7262
    Pojawia się w:
    Roczniki Studenckie Akademii Wojsk Lądowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koran o Trójcy Świętej
    The Holy Trinity in the Quran
    Autorzy:
    Maszkowski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480244.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    dogmat
    doktryna wiary
    Koran
    Muhammed
    Politeizm
    Trójca Święta
    dogma
    doctrine of faith
    Quran
    polytheism
    the Trinity
    Opis:
    Dwie centralne prawdy wiary chrześcijańskiej wzbudziły u Muhammada sprzeciw. Nie do przyjęcia było uznanie „współuczestnika Boga”, który mieniłby się Synem Bożym. Dlatego Muhammad odrzucał wiarę chrześcijan w Jezusa jako wcielonego Syna Bożego oraz konsekwentnie – wiarę w Trójcę Świętą. Jego zdaniem były one nie do pogodzenia z monoteizmem, stąd uznawał je za bluźnierstwo. Koraniczna polemika w kwestii Trójcy Świętej miała wykazać bezpodstawność wiary chrześcijan, uwyraźnić monoteizm oraz oczyścić go z obcych wpływów religijno-teologicznych. Muhammad chciał w ten sposób „ochronić Jezusa” przed zarzutem o bluźnierstwo. Polemika Proroka z chrześcijaństwem dotyczyła jakościowej strony monoteizmu chrześcijan i koncentrowała się na „teizmie” w tym monoteizmie. Koran przyjmuje natomiast triadę bóstw – Allah (Bóg), Maryja (bogini), Jezus (syn boży) – ukonstytuowaną na wzór ludzkiej rodziny, występującą w panteonie bóstw politeistycznej Arabii.
    Muhammad objected to the two central tenets of Christianity: belief in the Holy Trinity and in Jesus as the Son of God. He could not accept the idea of God having an associate, referring to himself as His son. He regarded it as a blasphemy that could not be made compatible with monotheism. The objectives of the Quran was to prove that the Christian faith was based on no good reasons, emphasise monotheism and cleanse it of foreign theological surplus. In this way Muhammad wanted to defend Jesus from the charge of blasphemy. In his polemics with Christians he was concerned with the qualitative aspect of their monotheism, and focused on the ‘theism’ in their monotheism. Quran presumes three gods [in Christianity]: Allah (God), Mary (goddess) and Jesus (god’s son), found in the polytheistic Arabia, made in the image of the human family.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 1; 161-174
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzułmańskie prawo rodzinne. Sposoby rozwiązania małżeństwa w islamie oraz zasady dziedziczenia majątku
    Muslim Family Law. The Ways to Dissolve Marriages in Islam with the Rules of Inheriting
    Autorzy:
    Piwko, Aldona Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480258.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Koran
    szaria
    prawo rodzinne
    małżeństwo
    rozwód
    wdowy
    dziedziczenie
    Qur’an
    the Sharia
    family law
    marriage
    divorce
    widows
    inheriting
    Opis:
    Artykuł analizuje nakazy Koranu oraz aspekty prawa muzułmańskiego (szari’i) w odniesieniu do rodziny. Zgodnie z nauką islamu szari’a winna odpowiadać na wszystkie pytania i wątpliwości wierzącego muzułmanina dotyczące jego wzrastania, a także dążenia do doskonałości, zgodnie z wolą Allaha. Ze względu na szczególne znaczenie rodziny w islamie, koniecznym było wprowadzenie odpowiednich regulacji jurydycznych związanych z rozwodami, śmiercią męża oraz podziałem majątku. W pierwszej części artykułu omówiono możliwości przeprowadzenia rozwodu, jego procedurę oraz rodzaje, a także ponowny związek małżeński rozwiedzionych małżonków i opiekę nad dziećmi po rozwodzie. Druga część poświęcona została kwestii muzułmańskich wdów oraz ich statusu w społeczeństwie. Całość zamyka analiza podziału i dziedziczenia majątku w rodzinie muzułmańskiej.
    The present article analyses the Qur’an’s dictates as well as the aspects of the Muslim law (Sharia) concerning a family. According to the Islamic teachings, the Sharia should answer all the questions and doubts of a believing Muslim relating to their growth, also the endeavours to become perfect, in accordance with Allah’s will. Due to the extraordinary significance a family in Islam has – it was indispensable to introduce appropriate juridical regulations concerning divorces, the death of a husband and the distribution of property. The article’s first part describes the possibilities to conduct a divorce, the procedure and types as well as the repeated marriage of the divorced spouses and the custody of a child after the divorce. The article’s second part was devoted to the question of Muslim widows and their status in the society. The whole texts is closed with an analysis of the distribution and inheritance of property in a Muslim family.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, 1; 204-234
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Projekt Tefsir – wydanie krytyczne XVI-wiecznego przekładu Koranu na język polski
    The Tefsir Project – critical edition of the 16th century Polish translation of Koran
    Autorzy:
    Kulwicka-Kamińska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480114.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    historia języków polskiego i białoruskiego
    kitabistyka
    Koran
    przekład
    tefsir
    History of Polish and Belarussian tongues
    kitabistics
    translation
    Opis:
    Przedmiotem opisu jest autorski projekt Czesława Łapicza i Joanny Kulwickiej-Kamińskiej, realizowany w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, pt. Tefsir – projekt filologiczno-historycznego opracowania oraz krytycznego wydania tzw. tefsiru Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego z 2 połowy XVI w. (pierwszego przekładu Koranu na język polski). Celem projektu jest opracowanie i edycja tefsirów Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego. Księgi typu tefsir to trzeci na świecie (po łacińskim i włoskim) przekład Koranu na język europejski, a zarazem pierwszy przekład tej księgi na język słowiański – polszczyznę północnokresową. Powstał prawdopodobnie w II połowie XVI wieku, wpisując się w europejską biblijną tradycję przekładową co do metod tłumaczenia oraz przyjętych rozwiązań translatorskich. Należy do materialnego dziedzictwa kulturowego Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego. Dziedzictwo to tworzą zabytki piśmiennictwa religijnego powstałe w wielokulturowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów – w środowisku muzułmanów żyjących w otoczeniu chrześcijańskim.
    The article presents the in-house project of Czesław Łapicz and Joanna Kulwicka-Kamińska, conducted under the National Programme for the Development of the Humanities: Tefsir – Philological and Historical Study and Critical Edition of the so-called Tefsir of the Tatars of the Grand Duchy of Lithuania in the Second Half of the 16th Century (the first translation of Koran into Polish). The objective of the Project is the study and edition of the tefsirs of the Tatars of the Grand Duchy of Lithuania. These were the third ever translations of Koran into European languages (after Latin and Italian), and the first one into a Slavic language, that is, Polish spoken around the northern edges of the country. It probably comes from the second half of the 16th century. It was done according to the European, biblical tradition of translating foreign texts. The work belongs to the material and cultural heritage of the Tatars of the Grand Duchy of Lithuania. It is one of prime examples of the literary and religious traditions of Muslims living among Christians in the multicultural environment of the Polish-Lithuanian Commonwealth.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 2; 208-223
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Место политики в сунне пророка Мухаммада: история вопроса от аль-Карафи до идеологов исламской революции в Иране
    The Place of Politics in the Sunnah of the Prophet Muhammad: the History of the Issue from al-Karafi to the Ideologists of the Islamic revolution in Iran
    Autorzy:
    Амиров, Э.Г.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676615.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-14
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    Іслам
    політика
    Коран
    одкровення
    сунна
    пророк Мухаммад
    лідерство
    умма
    Islam
    politics
    Koran
    revelation
    sunnah
    prophet Muhammad
    leadership
    ummah
    Opis:
    У статті аналізується одне з важливих питань ісламської політичної думки – походження військово-політичних дій пророка Мухаммада. Це питання протягом багатьох століть є предметом серйозних дискусій та розбіжностей серед мусульманських мислителів. Автор зіставляє дві протилежні з цього питання погляди мусульманських вчених різних епох. Згідно з першою – політичні рішення пророка Мухаммада необхідно сприймати як плід одкровення, згідно з другою – вони все ж таки є результатом яскравого політичного таланту. Автор визначившись із доводами кожної із сторін і як арбітр, звертається до священного Корану. Різні приклади зі священного писання мусульман дозволяють дійти такого висновку, що політичні та військові рішення, прийняті як наслідок одкровення, займають значне місце в сунні пророка Мухаммада. Проте, автором наводяться приклад випадки, коли пророк Мухаммад приймав важливі військово-політичні рішення на власний розсуд або за результатами наради зі своїми сподвижниками. Узагальнивши приклади з урахуванням уроків ісламської історії та сучасних політичних процесів, автор приходить до висновку, що основоположні принципи ісламського правління, встановлені пророком Мухаммадом, мають коранічне походження, і вони мають для мусульманських лідерів обов’язковий характер. Керуючись цими принципами, мусульманські лідери вільні приймати рішення в тій чи іншій формі залежно від обставин, що склалися. У Корані та сунні пророка Мухаммада відображено принципи та сутність ісламської політики. Зовнішні форми розглядаються у якості мінливого явища й у традиційному ісламському дискурсі інтерес до їх осмислення, зазвичай, не такий великий.
    The article analyzes one of the fundamental issues of Islamic political thought - the origin of the military-political actions of the Prophet Muhammad. This is an issue that has been the subject of serious debate and controversy among Muslim thinkers for many centuries. The author compares two opposing points of view of Muslim scholars of different eras on this issue. According to the first – the political decisions of the Prophet Muhammad must be perceived as the fruit of revelation, according to the second – they are still the result of a bright political talent. Having decided on the arguments of each of the parties and as an arbiter, the author turns to the Holy Quran. Various examples from the scriptures of Muslims lead to the conclusion that political and military decisions made as a result of revelation occupy a significant place in the Sunnah of the Prophet Muhammad. However, the author cites the example of a case when the Prophet Muhammad made important military-political decisions at his own discretion or as a result of a meeting with his companions. Summarizing the examples, taking into account the lessons of Islamic history and the modern political process, the author comes to the conclusion that the fundamental principles of Islamic rule established by the Prophet Muhammad are of Quranic origin, and they are mandatory for Muslim leaders. Guided by these principles, Muslim leaders are free to make decisions in one form or another, depending on the prevailing circumstances. The Quran and Sunnah of the Prophet Muhammad reflect the principles and essence of Islamic politics. External forms are seen as a changeable phenomenon, and in traditional Islamic discourse, the interest in understanding them is usually not so great.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2021, 15; 172-192
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Islam a Wiara Bahá’í. Próba analizy komparatystycznej w kontekście fenomenologicznym
    Islam and Bahá’í Faith. A trial of comparative analysis In the phenomenological context
    Autorzy:
    Anoszko, Sergiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480668.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Bahá’u’lláh
    Islam
    Koran
    Objawienie
    Prorok
    Wiara Bahá’í
    Baha’u’llah
    Quran
    Revelation
    Prophet
    Bahá’í Faith
    Opis:
    W artykule podjęta została próba fenomenologicznego porównania dwóch systemów wierzeniowych, aspirujących do miana religii światowych: islamu oraz Wiary Bahá’í. Wychodząc od analizy historycznych uwarunkowań powstania doktryny Bahá’í jako mesjanistycznego odłamu szyizmu w islamie, przez analizę tekstów źródłowych – Koranu oraz pism bahaickich – dokonuje się oceny podobieństw i różnic zachodzących pomiędzy teologią dogmatyczną w wymienionych religiach. Porównanie fundamentalnych założeń oraz podejść w wierze pozwala wnioskować o bezsprzecznym przenikaniu się nauki proroka Bahá’u’lláha z filarami wiary muzułmańskiej, a nawet zauważyć pewien odrębny dynamizm rozwojowy bahaizmu.
    In the article I have undertaken a phenomenological comparison of two religious systems, which aspire to be of world importance, the Islam and Bahá’í Faith. Starting with a historic conditions’ analysis of Bahá’í coming into existence as a messianic section of Shiitism in the Islam, through an analysis of reference literature – the Quran and Bahá’í writings – similarities and differences in the dogmatic theology of both the systems were taken into consideration. Comparing the assumptions and attitudes in the faith allows to draw conclusions as to mutual interference of the Bahá’í prophet teaching and the so-called pillars of the Muslim faith, and still there is some separate development dynamism of the Bahá’í Faith.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 2; 173-190
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Feminizm islamski. Niechciane dziecko islamu politycznego
    Islamic feminism. The unwanted child of political Islam
    Autorzy:
    Bobako, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1015982.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Islamic feminism
    Muslim feminism
    political Islam
    imperialism
    Quran
    the Shari’ah
    feminizm islamski
    feminizm muzułmański
    islam polityczny
    imperializm
    Koran
    szarijat
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie feminizmu islamskiego jako zjawiska polityczno-intelektualnego, które rozwija się w międzynarodowych społecznościach muzułmańskich kobiet od kilku dekad. Autorka odróżnia feminizm islamski (postulujący równość płci i upodmiotowienie kobiet w oparciu o religijne zasady islamu) od wcześniejszej feministycznej tradycji, którą za Margot Badran określa mianem feminizmu muzułmańskiego. Tekst przedstawia polityczny i intelektualny kontekst powstania feminizmu islamskiego oraz pokazuje jego skomplikowane związki zarówno z islamem politycznym, jak i zachodnimi dyskursami feministycznymi. Kluczowym czynnikiem okazuje się tutaj dziedzictwo europejskiego kolonializmu i antymuzułmańska polityka Zachodu. Przywołując prace głównych reprezentantek feminizmu islamskiego, tj Fatimy Mernissi, Aminy Wadud, Ziby Mir-Hosseini i Asmy Barlas, autorka omawia podejmowane przez nie próby antypatriarchalnych odczytań muzułmańskiej tradycji, tekstów koranicznych i utrwalonych wykładni prawa szarijatu.
    A goal of the paper is to present Islamic feminism as a political-intellectual phenomenon that has been developing in the international Muslim women community for a few decades. The author distinguishes Islamic feminism (that postulates gender quality and women’s empowerment on the basis of the religious principles of Islam) from earlier feminist tradition that she labels after Margot Badran as Muslim feminism. The paper discusses political and intellectual background of the emergence of Islamic feminism and shows its complex relationships with both political Islam and the Western feminist discourses. A key factor here is a heritage of European colonialism and anti-Muslim politics of the West. The author refers to the works of main representatives of Islamic feminism, such as Fatima Mernissi, Amina Wadud, Ziba Mir-Hosseini, Asma Barlas, and examines their attempts to arrive at non-patriarchal reinterpretations of the Muslim tradition, Quranic texts and the established interpretations of the Sharia law.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2013, 8, 2; 219-247
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus jako „Sługa Boga” i „Mesjasz” w Koranie i w muzułmańskich interpretacjach
    Jesus as ’the Servant of Allah’ and ‘the Messiah’ in the Quran and Muslim Interpretations
    Autorzy:
    Maszkowski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040752.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Koran
    interpretacje muzułmańskie
    tradycja muzułmańska
    Jezus
    koraniczne tytuły Jezusa
    „mesjasz” „sługa Allaha”
    Syn Boży”
    „lud Księgi”
    chrześcijaństwo
    islam
    the Quran
    Muslim interpretations
    Muslim tradition
    Jesus
    Jesus' titles in Koran
    “the Messiah”
    “the servant of Allah”
    “the son of God”
    “the People of the Book”
    The Christianity
    Islam
    Opis:
    W tytułach teologicznych Jezusa zawarł Koran podstawową naukę o Nim, o Jego godności, wyjątkowości i misji. Rozwinięciem Jego koranicznego obrazu zajęli się komentatorzy muzułmańscy, którzy sformułowali liczne interpretacje określeń Jezusa. W niniejszym artykule omówione zostały dwa koraniczne tytuły Jezusa: „sługa Boga” i „mesjasz”. Pierwszy tytuł wyraża wspólną cechę wszystkich muzułmanów i odnosi się do wszystkich ludzi oraz eksponuje człowieczeństwo Jezusa i Jego przynależność do rodzaju ludzkiego. Tym samym wykluczone zostaje Jego Synostwo Boże. Drugi tytuł wyróżnia Jezusa na tle innych ludzi i proroków, gdyż tylko On został tak nazwany w Koranie i stanowi „pomost” do pozyskania chrześcijan dla głoszonego orędzia, nawet jeśli odmawia Mu się godności boskiej. Oba tytuły nadają Mu muzułmańską tożsamość i ukazują Go jako człowieka złączonego z Bogiem więzią służby i poświęcenia. Zaprzeczają one jednak temu, co stanowi sedno wiary chrześcijańskiej. Oba negują Jezusowe Synostwo Boże. Ich teologicznochrześcijański sens został zamieniony na teocentryczno-muzułmański. Ich wykładnią stała się nie Ewangelia, lecz Koran. Dlatego jest rzeczą słuszną, by nie tłumaczyć koranicznego tytułu al-masîh. na „Chrystus” lecz pozostawić go w uproszczonym zapisie al-masih lub jako „mesjasz”. Podobnie `abd Allâh nie powinien być w żadnym wypadku tłumaczony na „sługa Jahwe”, lecz pozostać w uproszczonej formie abd-Allah lub jako „sługa Boga” vel „sługa Allaha”.
    Regarding the theological titles of Jesus, the Quran contained basic knowledge about Him, about His dignity, peculiarity and mission. Muslim commentators took up the development of His Quranic image and created numerous interpretations of the terms used for Jesus. In this article two Quranic titles of Jesus, `The Servant of God' and `The Messiah' are discussed. The first title expresses the common feature of all Muslims and eventually refers to all humans. The title also exhibits the humanity of Jesus and His membership to the human kind. Thereby His divine filiation is excluded. The second title distinguishes Jesus from other people and prophets, because only He is named like this in the Quran and He constitutes the bridge by which Christians are attracted to the proclaimed message even if one refuses Him being of God's dignity. Both titles give Him Muslim identity and delineate Him as a man connected to God with a bond of service and sacrifice. However, as both of them reject Jesus being Son of God, they deny what constitutes the focal point of Christian faith. Their Christian theological meaning is replaced by a theocentric Muslim view, as the interpretation does not refer to the Gospel, but to the Quran. Henceforth, it is not appropriate to translate the Quranic title al-masî? to `The Christ', but to leave it in the simplified notation al-masih or as `The Messiah'. Similarly `abd Allâh by no means should be translated to `The Servant of Yahweh', but remain in a simplified form abd-Allah or `The Servant of God' or `The Servant of Allah'.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 127-150
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koran a tradycje religijne „ludzi Księgi”
    The Qur’an and the Religious Traditions of the “People of the Book”
    Autorzy:
    Modras, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807376.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    apokryfy
    chrześcijaństwo
    islam
    judaizm
    Koran
    ludzie Księgi
    religia
    tradycja
    Apocrypha
    Christianity
    Islam
    Judaism
    the Qur'an
    the People of the Book
    religion
    tradition
    Opis:
    Porównawcze studia Koranu wykazują pewne podobieństwa jego treści do wcześniejszych tekstów religijnych „ludzi Księgi”, czyli wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa. Analiza tych paralelizmów pokazuje też różnice między nimi, tak że nie można uznać Koranu za zwykłą kompilację wcześniejszych pism. Muzułmanie uznają, że w tych pismach objawiło się etapami jedno Słowo Boga w różnych okresach ludzkości. Prawda Boża w nich zawarta uległa zniekształceniu, tak że potrzebne było nowe i doskonałe objawienie w postaci Koranu, by oczyścić poprzednie pisma z fałszu. Wiara w jednego Boga jest prawdą łączącą wszystkie objawienia. Nie powinno Mu się dodawać współtowarzyszy, ale okazywać Mu całkowite poddanie. Celem Koranu jest ukazanie ukrytego sensu poprzednich pism, tak by stały się pouczającym przykładem dla „obdarzonych rozumem”. Jest nim wiara w jedynego Boga, ostrzeżenie przed karą dla niewiernych oraz ogłoszenie radosnej nowiny idącym drogą prostą, wskazaną przez Boga w Jego ostatecznym objawieniu.
    A comparative study of the Qur'an proves a similarity in its contents with the earlier religious texts of the “People of the Book”, that means the Jews and the Christians. An analysis of these parallelisms shows also some differences between them and does not allow to consider the Qur'an as a simple compilation of earlier Scriptures. Muslims recognize that one Word of God is revealed in them by stages in different periods of humanity. God's truth contained in them has been corrupted, so that a new and perfect revelation was necessary, that of the Qur'an, to purify the previous Scriptures from falsehood. The belief in one God is the truth uniting all the revelations. No partners should be set up with Him, but everyone must bow to His Will. The purpose of the Qur'an is to show the hidden meaning of the ancient Scriptures, so that they become an instructive example for “men endued with understanding”. It is the belief in one God, the warning of punishment for the disbelievers and the announcement of the good news to the followers of the right path indicated by God in His final revelation.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 3; 5-30
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady funkcjonowania bankowości bezodsetkowej w islamie i jej wpływ na życie wspólnoty muzułmańskiej
    The Rules of Functioning of the Interest-Free Banking in Islam and its Impact on the Lives of Muslim Community
    Autorzy:
    Kaczmarczyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480422.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    bankowość bezodsetkowa
    Koran
    sharia
    sunna
    lichwa
    banki
    solidarność społeczna
    etyka
    przejrzystość finansowa
    Interest Free Banking
    usury
    banks
    social solidarity
    ethics
    financial transparency
    Opis:
    Kształt bezodsetkowej bankowości w islamie wywodzi się z rozważań religijnych oraz źródeł prawa, jakimi są Koran, szariat oraz sunna. Celem artykułu jest ukazanie warunków funkcjonowania bankowości muzułmańskiej w świetle zakazów stosowania oprocentowania, co domaga się niejednokrotnie dość elastycznej interpretacji rygorystycznych pryncypiów prawa muzułmańskiego i kształtuje strukturę oferowanych przez banki produktów oraz ich specyficzną konstrukcję. Niemniej jednak z uwagi na fakt, że – zbudowany na zasadach solidaryzmu społecznego – system ten łączy w sobie respektowanie fundamentalnych zasad etycznych oraz wiarygodność wynikającą z przejrzystych relacji pomiędzy instytucją finansową a klientem, coraz częściej staje się on przedmiotem pogłębionych analiz ekonomicznych i etycznych, stanowiąc systematycznie rosnącą w siłę alternatywę dla dotkniętych kryzysem instytucji finansowych Zachodu.
    The present author offers a comprehensive review of the rules governing Islamic forms of banking, derived from religious reflection and Islamic sources of law, i.e. Koran, shiaria and sura. Islam completely forbids the concept of paying or receiving any kind of interest. Since almost any financial transaction involves a bank, for that reason avoiding modern banking has become impossible. Islamic legislators have been able to devise an elaborate banking system that encourages revenue generating activities while observing Qur’an’s absolute ban on usury. Interest Free Banking derives from religious reflection on Qur’an, sharia and sunna as the sources of Islamic law. Of course, the system does have an impact on the services offered by Islamic banks, e.g. joint venture and partnerships, leasing and other lawful and real economic activities, as well as specific construction of these services. Though often it may be quite difficult to avoid a rather flexible treatment of some more rigorist rules, Interest Free Banking, thanks to its insistence on the principle of transparency between the bank and the client, manages to marry respect for fundamental ethical rules with credibility of all interested parties to a remarkable degree. Tools introduced by the Islamic financial bodies to fulfil their business or profit making requirements attract growing attention among their non-Islamic counterparts, and prompt in-depth analysis from both ethical and economic angles. Interest Free Banking is becoming a viable alternative to western financial institutions afflicted by modern financial crisis.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 115-129
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’islam, une religion d’ascendance abrahamique?
    Is Islam an Abrahamic Religion?
    Islam, religia abrahamowa?
    Autorzy:
    Younès, Michel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480569.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Islam
    Judaïsme
    Christianisme
    Coran
    Hadiths
    Thora
    Bible
    Muhammad
    hérésie
    islam
    judaizm
    chrześcijaństwo
    Koran
    Hadisy
    Tora
    Biblia,
    herezja
    Judaism
    Christianity
    Quran
    Torah
    heresy
    Opis:
    La lecture du Coran et des hadiths, paroles attribuées à Muhammad, procure généralement un sentiment contrasté. D’un côté on peut être frappé par la proximité entre ces textes et les traditions juives et chrétiennes. D’un autre côté, on perçoit des différences majeures, voire des traces d’une rupture catégorique. Selon la tradition musulmane, la proximité entre les religions dites révélées provient donc de la finalité inscrite dans le projet divin de création. Ce qui est commun vient de l’unique source divine, transmise fidèlement par Muhammad, la différence provient de l’oubli ou de la déviation. Qu’en est-il de l’approche chrétienne? Quel est le statut théologique de l’islam au regard de la foi chrétienne: est-ce une hérésie chrétienne ou bien une religion intimement liée au dessein salvifique de l’unique Dieu? Cet article examine les différentes positions et évalue leur portée théologique.
    Lektura Koranu i Hadisów (słów przypisywanych Mahometowi) prowadzi do sprzecznych wniosków. Z jednej strony uderza analogia pomiędzy przesłaniem tych tekstów a tradycjami judaistyczną i chrześcijańską. Z drugiej zaś zadziwia fakt istotnych różnic, a nawet kategorycznego rozłamu pomiędzy wspomnianymi tradycjami. Według tradycji muzułmańskiej, podobieństwa pomiędzy religiami objawionymi wynikają z Bożego planu stworzenia. Źródłem zbieżności i jednomyślności tych religii jest sam Bóg – o czym wiernie pouczył Mohammed. Różnice pomiędzy religiami wynikają z ludzkich błędów i zaniedbań. Jakie stanowisko reprezentuje w tym względzie chrześcijaństwo? Jaki status przyznaje ono islamowi? Czy jest on chrześcijańską herezją czy też religią ściśle powiązaną z Bożym planem zbawienia? Niniejszy artykuł przeprowadza ewaluację poszczególnych stanowisk i analizę ich teologicznego znaczenia.
    Study of the Quran and the Hadiths (sayings attributed to the Islamic prophet Muhammad) may lead to opposite conclusions. On the one hand, they contain striking similarities to the Judaistic and Christian holy texts. On the other hand, however, there are such profound differences that set the other two worlds apart. According to the received Muslim wisdom, the former are part of God’s plan for His creation. The latter are the result of human errors and negligence. Whatever the three religions have in common had come directly from God and was faithfully transmitted by the prophet Muhammad. What is the Christian stance on it? What is Islam in the Christian scheme of things? A christian heresy? Or a true religion, an integral part of God’s plan of salvation? This article provides an assessment of various opinions on the matter and their theological implications.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 2; 275-293
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jedność wielości
    Unity and Multiplicity
    Autorzy:
    Wnuk-Lisowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641007.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Sufism
    sufi
    Allah
    perfect man
    names of God
    Koran
    Imagination
    Ibn ‘Arabi
    Sohrawardi
    emanation
    extasy
    face of God
    wujud
    angels
    lights
    spirit
    Opis:
    Philosophical discourse in Islam revolves around God, and God’s manifestation in the world. This article attempts to describe the philosophical concept, and especially the Sufi concept, of God. For Muslim philosophers the question “how does unity give rise to multiplicity?” had a crucial meaning. In Islam God is One, and everything else is two or more. The Oneness of being remains inaccessible to people. However, Sufis tried to give an answer to the question “What is Reality? What is the ‘face of God’, and what does this notion really mean?” And also “what veils separate Him from His creation?” Sufis tried to find the answer to all these questions not in the calm of a library but in deep religious experience. Because God in His mercy revealed the Laws in order that people would be able to make choices which lead directly to their felicity in the next stage of their experience. This was a difficult and dangerous process, and it required from neophytes a love of God. In their searches, the Sufis try to answer the question of what one sees when one throws off the inhibiting shackles of the mind and senses, what does one feel when one crosses the border of the phenomenal world? What kind of world does one observe when one wakes up from a dream which is life? What does one see in the state of illumination?
    Źródło:
    Studia Religiologica; 2012, 45, 2; 147-163
    0137-2432
    2084-4077
    Pojawia się w:
    Studia Religiologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nicholas of Cusa’s Cribratio Alkorani (1461): Sources, Scholars, and Narrative Maintenance
    Cribratio Alkorani Mikołaja z Kuzy (1461). Źródła, uczeni i podtrzymywanie dominującej narracji
    Autorzy:
    Ron, Nathan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20434399.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Kuzańczyk
    Cribratio Alkorani
    De Pace Fidei
    interreligious dialogue
    Qur’an
    Mohammad
    Jews
    crusade
    Mikołaj z Kuzy
    dialog międzyreligijny
    Koran
    Mahomet
    Żydzi
    krucjata
    Opis:
    The article points out that Cusanus scholars tend to celebrate their subject as a proponent of ‘interreligious dialogue.’ Preoccupied with Cusanus’ irenic and much-praised dialogue On the Peace of the Faith (De Pace Fidei, 1453), they either ignore or belittle significant issues, such as Cusanus’ active engagement in preparations for a crusade, the harsh polemical Scrutiny of the Qur’an (Cribratio Alkorani, 1461), which rejects the prophethood of Mohammad, and the harsh expressions against Mohammad in Cusanus’ sermons. The author’s thesis is that scholars employ filters that establish their agenda by devaluing or wiping away entirely anything not in line with On the Peace of the Faith; they defend and cultivate the prevalent narrative and their hero’s received image. In this paper, Nathan Ron exposes this unacceptable phenomenon and condemns it.
    W artykule zwrócono uwagę, że badacze Mikołaja z Kuzy mają tendencję do uznawania go za zwolennika „dialogu międzyreligijnego”. Zajmując się analizą irenicznego wysoce poważanego dialogu Kuzańczyka O pokoju wiary (De Pace Fidei, 1453), ignorują albo bagatelizują istotne kwestie, takie jak aktywne zaangażowanie myśliciela w przygotowania do krucjaty czy ostra polemika w dziele Przesiewanie Koranu (Cribratio Alkorani, 1461), w którym Mikołaj z Kuzy odrzuca proroctwa Mahometa i wypowiada się o nim w ostrym tonie. Autor artykułu postawił tezę, że uczeni ustawiają filtry, za pomocą których dewaluują lub całkowite wymazują wszystko, co nie jest zgodne z O pokoju wiary; w ten sposób bronią i podtrzymują dominującą narrację i otrzymany wizerunek swojego bohatera. W niniejszym artykule Nathan Ron ujawnia i potępia to niedopuszczalne zjawisko.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 1; 139-164
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ortodoksyjne prawo religijne a ochrona światowego dziedzictwa kulturowego – zarys zagadnień
    Orthodox religious law and the preservation of the cultural heritage of the world – an overview of problems
    Autorzy:
    Rozmus, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443458.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    ikonoklazm
    niszczenie zabytków
    Koran
    Konwencja haska
    ahl al kitab
    fanatyzm religijny
    iconoclasm
    the destruction of historic monuments
    the Quran
    the Hague Convention
    religious fanaticism
    Opis:
    W ciągu ostatnich kilkunastu lat w Azji (Afganistan, Syria, Irak) w Afryce (Libia) nasiliły się akty wandalizmu związane z niszczeniem zabytków. Najbardziej widoczne jest to przy okazji niszczenia monumentalnych rzeźb (pomniki Buddy w Afganistanie) i architektury, w tym całych antycznych miast (Nimrud – Kalchu, Hatra, mury Niniwy – przedmieścia obecnego Mosulu, zagrożona jest syryjska Palmira). Niszczenie zabytków jest spektakularnym, propagandowym przejawem narzucania woli, jest również łamaniem międzynarodowych praw i konwencji, dotyczących sposobów prowadzenia wojen. Obrazoburstwo (w szerokim znaczeniu tego terminu) sta- ło się zjawiskiem nie tylko religijnym, ale również przede wszystkim politycznym. Przedmiotem artykułu jest odpowiedź czy źródeł tego wandalizmu można doszukiwać się w Koranie. Zdaniem autora publikacji tego typu zachowań nie można wywieść z  Koranu. W  świętej księdze islamu znajdują się liczne fragmenty mówiące o tolerancji wobec ludów księgi (ahl al kitab), czyli przede wszystkim Żydów i chrześcijan. Są to wersety Koranu pochodzące z sur o numerach 2: 194, 2: 257, 8: 40, 8: 73. Niszczenie obiektów kultu czy też miejsc, gdzie sprawowana jest modlitwa, takich jak kościoły, synagogi czy meczety (np. szyickie) według Koranu jest całkowicie niedopuszczalne. Obecne wydarzenia mają zatem przede wszystkim podłoże polityczne.
    During the course of a dozen or so years in Asia (Afghanistan, Syria, Iraq) and in Africa (Libya) there was a surge of acts of vandalism associated with the destruction of historic monuments. This phenomenon is especially discernible in the context of the destruction of monumental sculptures (the statues of Buddha in Afghanistan) and of architectural monuments, including whole cities (Nimrud – Kalhu, Hatra, the walls of Nineveh – the suburbs of the present-day city of Mosul; the Palmyra in Syria is endangered). The destruction of monuments is a spectacular, propaganda manifestation of imposing one’s will; it is also a violation of the international rights and conventions associated with the form in which wars are waged. Iconoclasm (in the broad meaning of the term) is not so much a religious phenomenon but also (and above all) a political one. The object of the article is to provide an answer to the question whether the sources of these acts of vandalism may be traced in the Quran. According to the author of the publication, such instances of behaviour may not be derived from the Quran. In the sacred book of Islam there are many passages which mention tolerance toward the people of the book (ahl al kitab) i.e. above all Jews and Christians. These are lines of the Quran which derive from the following Suras: 2: 194, 2: 257, 8: 40, 8: 73. According to the Quran, the destruction of the objects of worship or of places where prayers are held, such as churches, synagogues or mosques (e.g. Shi’a mosques), is completely unacceptable. therefore the current events have a mainly political background.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/1; 81-97
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Islamizacja prawa karnego Pakistanu na przykładzie nowelizacji i stosowania przepisów prawa o bluźnierstwie
    Islamization of Pakistan’s criminal law on the example of amendments to and application of the blasphemy law
    Autorzy:
    Dziwisz, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044019.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    blasphemy
    Pakistani Penal Code
    blasphemy law
    Islamization of law
    criminal law
    Islam
    Quran
    bluźnierstwo
    pakistański kodeks karny
    prawo o bluźnierstwie
    islamizacja prawa
    prawo karne
    Koran
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest analiza przepisów rozdziału XV pakistańskiego kodeksu karnego, zatytułowanego „Przestępstwa związane z religią”, powszechnie znanego jako „prawo o bluźnierstwie”. W rozdziale tym znajdują się przepisy penalizujące zachowania polegające między innymi na bluźnierstwie, profanacji Koranu, obrażaniu uczuć religijnych i stosowaniu obraźliwych uwag w odniesieniu do Proroka Mahometa. W artykule dokonano analizy rozwiązań prawnych składających się na tzw. „prawo o bluźnierstwie” wraz z niezbędnymi historycznymi aspektami ich istnienia. Podczas reżimu wojskowego generała Zia-ul-Hag rozpoczęto islamizację praw i instytucji, co wyraźnie widać na przykładzie pakistańskiego prawa karnego. W tych latach do Kodeksu karnego wprowadzono pięć dodatkowych przepisów, w tym artykuł 295-C, który penalizuje stosowanie obraźliwych uwag w odniesieniu do Proroka Mahometa. Przedstawione przepisy prawne są często krytykowane za dyskryminację mniejszości religijnych i niezgodność z prawami człowieka. Naruszają także zagwarantowane w konstytucji Islamskiej Republiki Pakistanu zasady równości i wolności religii. Ich wprowadzenie było częścią realizowanego przez władze publiczne planu całkowitej islamizacji prawa i państwa.
    The aim of this article is to analyze the provisions of Chapter XV of the Pakistani Penal Code titled “Of Offences Relating to Religion” and commonly known as the “blasphemy law”. It includes a variety of crimes including blasphemy, profaning the Holy Quran, insulting religious feelings and using derogatory remarks in respect of the Prophet Muhammad. The article analyzes the legal solutions included in Chapter XV of the Pakistani Penal Code taking into account the historical context of their origin and application. The process of Islamization of laws and institutions began during the military regime of General Zia-ul-Hag, which is clearly seen on the example of Pakistan’s criminal law. In this period, five additional provisions were added to the Penal Code, including Section 295-C which introduces criminal liability for using derogatory remarks in respect of the Prophet Muhammad. The provisions under discussion have often been criticised for being discriminatory against religious minorities and inconsistent with human rights. They also violate the principles of equality and freedom of religion, which are guaranteed in the Constitution of the Islamic Republic of Pakistan. Their introduction to the Penal Code was part of the plan to bring about the Islamization of the law and the state.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 233-254
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die theologischen Prämissen des interreligiösen Dialogs und der gegenseitigen Toleranz zwischen Islam und Christentum
    The Theological Premises of Interreligious Dialogue and the Mutual Tolerance of Islam and Christianity
    Teologiczne przesłanki warunkujące międzyreligijny dialog oraz wzajemną tolerancję islamu i chrześcijaństwa
    Autorzy:
    Frącz, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595017.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Christian-Islamic dialogue
    tolerance
    exclusive fundamentalism
    claim to exclusivity
    Council documents
    Koran
    dialog chrześcijańsko-islamski
    tolerancja
    ekskluzywny fundamentalizm
    roszczenie absolutności
    dokumenty Soboru Watykańskiego II
    Opis:
    The fundamental condition of the Christian-Islamic dialogue and of mutual tolerance represents the triumph over the exclusive fundamentalism that, in the Christian religion, found expression in an axiom accepted for centuries – that of extra ecclesiam nulla salus (outside the Church there is no salvation). The fundamentalist-exclusive interpretation of the Koran dogma extra islam nulla salus, still compulsory today, precludes any form of dialogue with and tolerance of people of other faiths. This is not because such an interpretation views Islam as the one true religion – every religion is entitled to this ex natura rei – but rather because it degrades Christians as devotees of polytheism, and thus as “infidels”, whereby they are definitively discredited as partners for dialogue and tolerance.
    Zasadniczym warunkiem międzyreligijnego dialogu i wzajemnej religijnej tolerancji islamu i chrześcijaństwa jest przezwyciężenie przez islam ekskluzywnego fundamentalizmu, tak jak to miało miejsce w religii chrześcijańskiej, gdzie przez wiele wieków ów ekskluzywizm wyrażał teologiczny aksjomat extra ecclesiam nulla salus. Obowiązująca do dziś fundamentalistyczno-ekskluzywna interpretacja dogmatu Koranu extra islam nulla salus wyklucza jakąkolwiek formę dialogu i tolerancji nie dlatego, że głosi ona, iż islam jest jedyną prawdziwą religią – takie prawo ex natura rei przysługuje każdej religii – ale dlatego, że degraduje ona chrześcijan do statusu wyznawców politeizmu, do statusu niewierzących („niewiernych“), a tym samym definitywnie dyskredytuje ich jako równoprawnych partnerów dialogu i tolerancji.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2016, 16; 359-374
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblical and Quranic Argumentation for Sustainable Behaviors Toward Nature
    Biblijne i koraniczne argumenty na rzecz zrównoważonych zachowań wobec natury
    Autorzy:
    Sadowski, Ryszard F.
    Ayvaz, Zafer
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27314028.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
    Tematy:
    religion and ecology
    Christianity
    Islam
    Bible
    Quran
    environmental crisis
    biblical argumentation
    quranic argumentation
    religia i ekologia
    chrześcijaństwo
    islam
    Biblia
    Koran
    kryzys ekologiczny
    argumentacja biblijna
    argumentacja koraniczna
    Opis:
    We observe an ever-increasing role of religions in fighting the environmental crisis. Religious argumentation has enormous potential to shape the attitudes of the followers of religions. Applying this argumentation can signifi-cantly change attitudes towards the environment in the majority of the human population. Christianity and Islam together have over 4 billion followers. Here, we present seven common Biblical and Quranic issues that are key to human attitudes to nature. The conducted analysis leads to a surprising conclusion. The Bible and Quran similarly encourage their followers to build harmonious relations with the natural world.
    Obserwujemy coraz większą rolę religii w walce z kryzysem ekologicznym. Argumentacja religijna ma ogromny potencjał kształtowania postaw wyznawców religii. Zastosowanie tej argumentacji może znacząco zmienić postawy wobec środowiska u większości populacji ludzkiej. Chrześcijaństwo i islam razem mają ponad 4 miliardy wyznawców. W tej pracy przedstawiamy siedem powszechnych zagadnień biblijnych i koranicznych, które są kluczowe dla stosunku człowieka do natury. Przeprowadzona analiza prowadzi do zaskakującego wniosku. Biblia i Koran w podobny sposób zachęcają swoich wyznawców do budowania harmonijnych relacji ze światem przyrody.
    Źródło:
    Problemy Ekorozwoju; 2023, 18, 1; 152--163
    1895-6912
    Pojawia się w:
    Problemy Ekorozwoju
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
    Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    przemoc
    bezpieczeństwo
    deradykalizacja
    dżihad
    dżihadyści
    ekstremiści
    euroislam
    imigranci
    islam
    Koran
    Muhammad
    multikulturalizm
    muzułmanie
    Państwo Islamskie
    poprawność polityczna
    prawa człowieka
    prorok
    radykalizacja
    salafici
    szariat
    terroryzm
    wahhabizm
    zagraniczni bojownicy
    zagrożenie
    zamach
    appeasement
    assassination attempt
    deradicalization
    extremists
    foreign fighters
    human rights
    immigrants
    Islamic State
    jihad
    jihadists
    the Koran
    Mohammad
    multicultural
    muslims
    political correctness
    prophet
    radicalization
    salafists
    security
    sharia
    terrorism
    threat
    violence
    wahhabism
    Opis:
    Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
    Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
    Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    appeasement
    assassination attempt
    deradicalization
    euroislam
    extremists
    foreign fighters
    human rights
    immigrants
    islam
    Islamic State
    jihad
    jihadists
    the Koran
    Mohammad
    multicultural
    muslims
    political correctness
    prophet
    radicalization
    salafists
    security
    sharia
    terrorism
    threat
    violence
    wahhabism
    bezpieczeństwo
    deradykalizacja
    dżihad
    dżihadyści
    ekstremiści
    imigranci
    Koran
    Muhammad
    multikulturalizm
    muzułmanie
    Państwo Islamskie
    poprawność polityczna
    prawa człowieka
    prorok
    przemoc
    radykalizacja
    salafici
    szariat
    terroryzm
    wahhabizm
    zagraniczni bojownicy
    zagrożenie
    zamach
    Opis:
    Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
    Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie światła w islamie. Mistyka światła w traktacie Nisza świateł Al-Ghazalego
    Katarzyna PACHNIAK – The Concept of Light in Islam: The Mysticism of Light in The Niche of Lights by Al-Ghazali
    Autorzy:
    PACHNIAK, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046908.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Al-Ghazali, Nisza świateł, światło, Koran, zoroastryzm, manicheizm, neoplatonizm, sufizm, mistyka światła, Bóg
    Al-Ghazali, The Niche of Lights, light, Quran, Zoroastrianism, Manicheism, Neoplatonism, Sufism, mysticism of light, God
    Opis:
    Osią artykułu jest werset o świetle z 24. sury koranicznej. Pierwszą część artykułu poświęcono analizie pojęcia światła w kulturze wczesnego islamu, koncentrując się na zagadnieniu, skąd fragmenty dotyczące światła znalazły się w Koranie. Po ukazaniu ogólnych trudności wiążących się z poznaniem historii wczesnego islamu zwrócono uwagę na wpływ wątków starszych religii, szczególnie zoroastryzmu i manicheizmu, a następnie neoplatonizmu, na koncepcję światła w islamie. W dalszej kolejności pokazano, że wpływ ten miał szczególne znaczenie w przypadku muzułmańskiej filozofii mistycznej (sufizmu) i podano jej podstawowe pojęcia. Druga część artykułu poświęcona została analizie traktatu Al-Ghazalego Nisza świateł [Miszkat al-anwar]. Traktat omówiono, zwracając uwagę na sposoby ukazania w nim Boga jako najwyższego Światła, które promieniuje na inne byty, będąc jednocześnie poznawalne – na różnych poziomach – dla poszczególnych ludzi. Najwyższy z nich pojmują mistycy, którzy mogą widzieć czyste światło i „wlać" je w siebie, anihilując własne „ja".
    The introductory focus of the article is the verse on light present in surah An-Nur [24] of the Quran. The author first analyzes the concept of light in the culture of early Islam, attempting to establish how the verse on light found its way to the Quran. After presenting the general difficulties in a reconstruction of the early history of Islam the author shows how its concept of light was affected by older religions, in particular Zoroastrianism and Manicheism, and later Neoplatonism. The influence in question is discussed in relation to mystical philosophy in Islam (Sufism), where the impact in question was most visible. Subsequently, the basic concepts of Sufism are discussed. The second part of the article comprises an analysis of The Niche of Lights [Mishkat al-anwar] by Al-Ghazali. The treatise is described with a view to the ways in which God is shown in it as the highest Light which radiates itself onto other beings and is cognizable by people on various levels, the highest of them being accessible solely to mystics, i.e. those capable of seeing pure light and ‘pouring’ it into themselves, thus annihilating their own selves.
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 3 (119); 135-149
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus – prorok czy Bóg? Bóg czy człowiek?
    Jesus – a Prophet or God? God or a Human Being?
    Autorzy:
    Sakowicz, Eugeniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480174.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Bóg; Allah
    100 imion Allaha
    tradycja muzułmańska
    Koran
    Jezus
    Syn Boży
    Maryja Matka Boża
    God
    Allah
    Muslim tradition
    Qur’an
    Jesus
    God’s Son
    Mary Mother of God
    Opis:
    Niniejszy artykuł nie jest jedynie akademicką odpowiedzią na postawione w tytule pytanie. To przede wszystkim opis Boga, Jezusa, także Matki Bożej, w kontekście islamu i przez pryzmat nauki Koranu. Autor zaczyna od etymologii słowa Allah, którym Boga określają nie tylko muzułmanie. Następnie przechodzi do kwestii prawdy o jednym i jedynym Bogu, która jest punktem wyjścia wszystkich podejmowanych w ciągu wieków wypowiedzi muzułmanów na temat przymiotów Boga, w tym przede wszystkim jego wszechmocy. Również los człowieka oraz opis i analiza jego wolnej woli ma swoje ostatecznie źródła w prawdzie o Bogu. Autor dotyka też problemu grzechu – sirk, którego istota polega na przekonaniu, że oprócz Boga prawdziwego istnieją inne bóstwa. Następnie pisze o postaci Jezusa w tradycji muzułmańskiej, która postrzega Go jako posłańca Allaha, natomiast nigdy nie określa tytułami przyjętymi przez chrześcijaństwo, w tym najbardziej powszechnym – Jezus Chrystus. Koran odmawia Jezusowi tytułu Syna Bożego, który oznaczałby podważenie i zakwestionowanie czystego monoteizmu, i postrzega w Jezusie Sługę Bożego, utrzymując ponadto, iż Jezus był muzułmaninem. Dużo uwagi poświęca autor wydarzeniu ukrzyżowania Jezusa i jego muzułmańskiej interpretacji, która zdaje się nie rozumieć Krzyża; wreszcie pisze o tradycji muzułmańskiej dotyczącej Jezusa w kontekście drugiej osoby Trójcy Świętej. Pisząc o Jezusie w interpretacji islamu autor wiele uwagi poświęca także Matce Bożej w muzułmańskiej tradycji.
    The present article is not only an academic answer to the question put in the title. It is most of all a description of God, Jesus, Mary Mother of God – all in the Islamic context and in terms of Qur’anic teachings. The author begins with the etymology of the word Allah, with which not only the Muslims call God. Then, the author proceeds to the issue of the truth about the one and only God – which is a starting point to all the Muslims’ statements through the centuries on God’s qualities, most of all including His omnipotence. Also the fate of human beings with the description and analysis of their free will has its ultimate origins in the truth about God. The present author also tackles upon the problem of a sin – sirk, the nature of which manifests itself in a conviction that there are other gods except for the one and only God. Next, the author writes about Jesus in the Muslim tradition which perceives Him as Allah’s Harold and never titles Him with the names so characteristic for Christianity, including the most common one: Jesus Christ. Qur’an denies Jesus’ title of God’s Son, which would discredit and question the pure monotheism, and sees Jesus as God’s Servant stating additionally that He was a Muslim. The present author pays much attention to the event of Jesus’ crucifixion and a Muslim interpretation to that which seem to not understand the Cross; finally, he writes about the Muslim tradition concerning Jesus as the second person in the Holy Trinity. While pondering upon the Islamic interpretation of Jesus – the present author also discusses the issue of Mary Mother of God in Muslim tradition.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 63-76
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Que nous arrive-t-il avec l’islam dans le monde d’aujourd’hui?
    How do we experience Islam today?
    Autorzy:
    Jourdan, François
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480124.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    l’islam
    le Coran
    le texte dans le contexte
    la cohérence doctrinale
    le laïcisme matérialiste
    la liberté religieuse
    Islam
    Koran
    text and its context
    doctrinal coherence
    secular materialism
    religious freedom
    Opis:
    Nés de la liberté chrétienne, la sécularisation et le laïcisme (laïcité pure et dure) se contentent d’aborder les religions par les Sciences humaines: c’est très insuffisant pour les connaître et les comprendre, car c’est rejeter l’étude des doctrines comme étant de «l’essentialisme». En décryptant ici l’islam dans sa vision de Dieu à travers sa cohérence doctrinale (notamment les primordialités si caractéristiques), on découvre la raison du grave déficit originel d’altérité et de liberté qui conduit l’islam à une impasse historique décisive. Il nous faut pousser les musulmans par la force de la vérité (non-violence) à quitter ce visage pesant et dominateur de Dieu avant que la violence ne tente de le submerger et nous avec.
    For people born into the climate of Christian liberty, secularisation and secular norms, knowledge of religion obtained in the course of studies concerned with human culture (humanities) is enough. But this is far too little. Gaining a thorough knowledge of any religion requires an intense study of its essence, its doctrine. When we describe Islam – its vision of God, characteristics and inner doctrinal coherence – we realise its lack of openness to non-Muslims, lack of freedom within its internal structures, and historical impasse. We should influence Muslims with the power of truth (non-violence) so that they reject the image of the punishing God, which may transform itself into an image of God of violence directed against Muslims and all of us.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 1; 8-22
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Droga jako synonim zbawienia w Koranie. Refleksje lingwistyczno-teologiczne
    Autorzy:
    Micherdziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571731.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Quran
    salvation in Quran
    way of salvation in Quran
    guidance to salvation in Quran
    islam
    islam and Christianity
    Koran
    zbawienie w Koranie
    droga zbawienia w Koranie
    przewodnictwo na drodze do zbawienia w Koranie
    islam a chrześcijaństwo
    Opis:
    The metaphor of the way is one mode of seeing the salvation. Quran as the Holy Book of salvation for the Muslim believers attempts to handle the religious experience in category of the way. The metaphor of the way is in Quran expressed by the words of Arabic voculary derivated from the triliteral verbal root { ﺪﻫى } hdy. They are firstly the nominal derivatives: ﻫُﺪًى hudan – „right guidance, right way, right path, true religion” (S. II, 2. 38). Quran as the Book of Salvation to a people who believe is named: ﻫُﺪًى ﻭرَحْﻤَﺔ hudan wa-raḥmatan – „a guidance and a mercy” (S. VII, 52; XVI, 64.89; XXVII, 76–77; XXXI, 2– ﻫُﺪًى ﺑﻭشُْﺮَى ,( 3 hudan wa-bušrà – „guidance and glad tidings” (S. II, 97; XXVII, 1–2) oraz ﻫُﺪًًى ﻭشِ ﺎﻔء hudan wa-šifāʼun – „a guide and a cure” (S. XLI, 44). In Torah, Gospel Book and Quran „was guidance and light” for those who have Taqwà of Allāh (S. V, فﻴهِ ﻫُﺪًى ﻮﻧﻭرٌ : 46 fīhi hudan wa-nūrun). The synonims of way leadings to salvation are the followings terms: سَ ﻴﺒلُ ﷲِﺍ sabīlu l-Lāhi – „the cause of Allāh” i صِﺮَﺍط ﻤﻟﺍُﺴْ ﻘﺘ ﻢِﻴُ ṣirātu l-mustaqīmu – „correct guidance”. However the noun ﻫﺎَدٍ hādin – „the Guide” is one of theophanic names of Allāh (S. XXII, 54; XXV, 31). The verbal derivatives serve to define of the divine action in believers life (S. II, 143. 198; VI, 87; XVI, 36; XXXIX, 18; XCIII, ﻫَﺪَى : 7 hadà – „guided”). Allāh „guide” ( ﻳَهْﺪِى yahdī) the people who believe to the salvation, to the truth and to Himself. He is absolutely independent in giving salvation, it's signified with phrase ﻣَنْ ﻳشََﺎء man yašāʼu – „whom He wills” (S. II, 142. 213. 272; VI, 88; X, 25; XVI, 4. 93; XXIV, 35. 46; XXVIII, 56; XXXV, 8). The blievers are named أ ﻤﻟُهْ ﺪﺘُ ﻥﻭَ ʼal-muhtadūna – „the guided” (S. Vi, 82). The antithesis of the verb „guide” is verb أضَلﱠ ʼaḏalla – „leads astray” (S. LXXIV, 31). The expressions the mutual experiential base is connected with the Bible whose name is nomadism. The ancient Hebrews and Arabs were nomads. Therfore the metaphoric of way serves to name the various spheres of his life and culture. The metaphore of divine guidance the man to the salvation in Quran has the pattern in the biblical texts. The hebrew equivalents to the expressions are the words of Hebrew vocabulary derivated from the more verbal roots: { נחה } nẖh, { דרך } drk, { אשׁר } ʼšr, { ארח }ʼrẖ, { עגל } ʻgl, { נתב } ntb, { סלה } slh. The biblical texts are for the author of Quran starting-point to moulding the own conception of salvation. The elaborated in this article expressions serve to describe one of the divine action of salvation. It relies on guidance of the believers on the right way to salvation. The name of Allāh, „The Guide”, is guarding the man from the mistakes on this way.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2013, 17, 1
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Realizacja funkcji magicznej w tekście jednego chamaiła
    THE MAGIO FUNCTION AS REALIZED IN A CHAMAIŁ
    Autorzy:
    Kożinowa, Ałła
    Tarełko, Michaił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611303.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Quran
    chamaił
    cultural borderland
    verbal code
    object code
    actional code
    Slavic words
    the treatment of diseases
    the use of herbs
    text compilation
    Koran
    pogranicza kulturowe
    kod werbalny
    kod przedmiotowy
    kod akcjonalny
    wyrazy słowiańskie
    leczenie chorób
    użycie ziół
    tekst kompilacyjny
    Opis:
    Odnaleziony przez autorów w Mińsku fragment muzułmańskiego podręcznego notatnika zwanego chamaiłem, pochodzący z okresu I Rzeczypospolitej, jest autentycznym świadectwem pogranicza kulturowego i językowego. Poświadcza przenikanie się w tekście kodów werbalnego, przedmiotowego i akcjonalnego, łączenie praktyk magicznych muzułmańskich ze słowiańskimi, a na gruncie językowym mieszanie w jednym zdaniu elementów polskich z białoruskimi, przy czym wyrazy słowiańskie zostały zapisane pismem arabskim. Tak więc cytaty z Koranu sąsiadują ze sprzecznym z tradycją muzułmańską zaleceniem użycia alkoholu jako leku, a liczne przepisy na leczenie chorób takich jak wysypka, krwawienie, suchoty, febra, żółtaczka, łamanie kości zalecają użycie odpowiednich ziół, co jest znane lokalnej społeczności słowiańskiej. Występują w badanym chamaile także zalecenia oryginalne, szerzej w kręgu słowiańskim nieznane, co wskazuje na kompilacyjny charakter tego tekstu.
    In Minsk, Byelorussia, the authors of the article have found a fragment of a Muslim pocket notebook called chamaił, dating back to the times of the 1st Polish Republic. It is a genuine piece of evidence for the existence of a cultural and linguistic borderland in that area. It documents interpenetration of the verbal, object and actional codes, combining magic Muslim and Slavonic practices. Linguistically, it evidences the mixing of Polish and Byelorussian elements (Slavonic elements being written in Arabic script). Quotations from the Koran are provided next to advice to use alcohol as medication, which is against the Muslim tradition. Numerous prescriptions to treat such illnesses as a rash, bleeding, tuberculosis, fever, jaundice or bone pains advise to use appropriate herbs, a practice known to the local Slavonic community. The chamaił also contains original pieces of advice, unknown in larger Slavonic circles, which suggests that the text is a compilation.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2001, 13; 231-246
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus jako „syn Marii” w Koranie
    Jesus as „Son of Mary” in the Koran
    Autorzy:
    Maszkowski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143829.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    koraniczne tytuły Jezusa
    „syn Marii”
    „mesjasz”
    wybranie
    uprzywilejowanie i macierzynstwo Marii
    pierwsza misja Jezusa
    polemika z chrześcijanami i Żydami
    biograficzne i teologiczne przesłanie tytułu „syn Marii”
    Jesus’ titles in Koran
    „Son of Mary”
    „messiah”
    the election
    privilege and maternity of Mary
    the first mission of Jesus
    the polemic with christians and jews
    biographical and theological message of the title „Son of Mary”
    Opis:
    The title „Son of Mary”, depicted in the article, belongs to the most early and the most popular qualifications of Jesus in the Koran. It appears 23 times independently as well as in the combination with other titles and qualifications of Jesus. It characterizes his biography and includes a theological message. Its use is related not only to the presentation of Jesus’ person and life, but was useful in Mohammed’s polemic with Christians and Jews. The Koran’s monotheism and the person of Mary strengthen the human nature of Jesus which is emphasized in the title „Son of Mary”. Both Allah’s creating word and extraordinary conception, the birth of Jesus as well as the exceptionality of Mary and her son are involved to the essence of the title in three mentioned aspects: biographical, theological and polemical. Jesus as „Son of Mary” was a historical figure; who was wanted by Allah; who came into being in an extraordinary way; who realized with devotion the mission, the essential part of which was the part of mother. The virginal conception and birth of Jesus as miraculous action of God is neither the proof of Jesus’ deity nor of Allah’s fatherhood. According to the Koran Jesus is and remains the real man as well as the only and exceptional „Son of Mary”.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 87-109
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie tłumaczenia Koranu
    Polish translations of the Koran
    Autorzy:
    Czachorowski, Musa Çaxarxan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150807.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Centrum Badań Kitabistycznych
    Koran
    Muzułmański Związek Religijny
    nowe przekłady
    Polska
    przekłady Świętej Księgi islamu
    rękopis z Czombrowa
    Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej
    Tatarzy
    tefsir
    tłumaczenie polskie Jana Taraka Murzy Buczackiego
    Polish Tatars
    Kitabist Research Centre
    Quran
    translations of the Holy Book of Islam
    Polish translation of Jan Tarak Murza Buczacki
    manuscript from Czambrów
    Muslim Religious Union in the Republic of Poland
    Association of Muslim Unity
    new translations
    Opis:
    Przez wiele lat uważano, że autorem najstarszego tłumaczenia Koranu na język polski, które ukazało się drukiem w 1858 roku, jest Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Naukowcy z Centrum Badań Kitabistycznych w Toruniu ustalili, iż jest to dzieło dwóch Polaków: Dionizego Chlewińskiego oraz Ignacego Domeyki. Niedawno wśród dokumentów rodzinnych, ocalonych z dworu na Nowogródczyźnie, odnaleziony został manuskrypt z polskim tłumaczeniem 26 sur Koranu. Prawdopodobnie pochodzi z 20. lat XIX wieku i stanowił podstawę wydania z roku 1858. Następny przekład Koranu na język polski, dokonany przez Józefa Bielawskiego, został wydrukowany dopiero w 1986 roku. W późniejszych latach opublikowano jeszcze dwa tłumaczenia – tzw. Koran Ahmadijji oraz Koran Surdela. W październiku 2018 roku ukazał się przekład Świętej Księgi islamu, którego autorem jest polski Tatar Musa Çaxarxan Czachorowski z Muzułmańskiego Związku Religijnego w Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w maju 2021 roku pojawiło się tłumaczenie Rafała Bergera z szyickiego Stowarzyszenia Jedności Muzułmańskiej.
    For many years it was believed that the author of the oldest translation of the Koran into Polish, which appeared in print in 1858, was Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Scientists from the Center for Kitabistics in Toruń have determined that it is the work of two Poles: Dionizy Chlewiński and Ignacy Domeyko. Recently, a manuscript with a Polish translation of twenty-six suras of the Koran was found among family documents saved from the manor house in the Nowogródek region. It probably dates from the 1820s and was the basis for the 1858 edition. The next translation of the Koran into Polish, made by Józef Bielawski, was not printed until 1986. In later years, two more translations were published, the so-called Ahmadiyya Koran and the Surdel Koran. In October 2018, a translation of the Holy Book of Islam was published, authored by the Polish Tatar Musa Czachorowski from the Muslim Religious Union in the Republic of Poland, and in May 2021, a translation by Rafał Berger from the Shiite Association of Muslim Unity.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2021, 2; 138-158
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-48 z 48

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies