Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kościół katolicki nauczanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Aspekty prawne współpracy dyrektora szkoły publicznej z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi
Legal Aspects of the School of Public Cooperation with Churches and Religious Denominations
Autorzy:
Balicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401163.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nauczyciel
szkoła
kościoły
Kościół katolicki
związki wyznaniowe
nauka religii
nauczanie religii w szkole
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
teacher
school
churches
Catholic Church
religious denominations
lessons of religion
church - state relations (Poland)
Churches and Religious Association
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
Opis:
Nauczanie religii odgrywa bardzo ważną rolę w wychowaniu młodego pokolenia. Jest ono obecne w polskim systemie oświaty. Zgodnie z przepisem art. 12 ustawy o systemie oświaty, nauka religii jest organizowana na życzenie rodziców w publicznych przedszkolach, szkołach podstawowych, gimnazjach i ponadgimnajalnych. Kształt przepisów dotyczących nauczania religii w szkołach i przedszkolach publicznych nakłada obowiązek współpracy dyrektora szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi w zakresie nauczania religii. Najbardziej widoczne jest to w zakresie zatrudniania nauczycieli religii. Wprawdzie podmiotem zatrudniającym nauczyciela religii jest dyrektor szkoły, jednakże nie może on zatrudnić osoby nie posiadającej misji kanonicznej. Kościoły i związki wyznaniowe mają również możliwość cofnięcia misji kanonicznej, co skutkuje zwolnieniem takiego nauczyciela, nawet w ciągu roku szkolnego. Obowiązek wspomnianej współpracy widoczny jest również przy organizacji rekolekcji wielkopostnych. Nie są to jedyne sfery współpracy szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi. Wspomniana współpraca powinna być jak najściślejsza, gdyż w wielu aspektach pracy szkoły może ona przynieść pozytywne rezultaty wychowawcze.
Religious education plays a very important role in the upbringing of the young generation. It is present in the Polish educational system. The provisions on religious education in schools and preschools requires cooperation of the school and churches and religious organizations in the field of religious education. This is most evident in the employment of teachers of religion. Although the subject of employing a teacher of religion is director of the school, but he can not hire a person lacking canonical mission. Churches and religious organizations are also able to release a teacher, even during the school year. The obligation of the cooperation is also seen in the organization of the Lenten retreat. The are not the only areas of cooperation should be the closest possible, as in many aspects of school can bring positive outcomes of education.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 229-248
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1972-1978. Zarys wybranych problemów
Post-council renewal in Catholic Church in Poland in the years 1972-1978. A draft of selected problems
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545125.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
idea synodalności
ruch ekumeniczny
odnowa życia zakonnego
katolickie szkolnictwo wyższe
aktywność wiernych
teologia polska
studia biblijne
formacja seminaryjna
ruchy
movements
stowarzyszenia
Catholic Church
PPR
Second Vatican Council
Vatican II reception in Poland
commissions of Polish Bishops’ Conference
implementation of council’s ideas
liturgical reform
implementation of the idea of synodality
ecumenical movement’s achievements
renewal of oders’ and congregations’ life
renewal of catholic university education
laity’s activity
Polish theology
biblical studies
formation of seminarians
societes
Opis:
Lata 1972-1978 zamykają fazę wczesną recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele katolickim w Polsce. Teoretyczne i praktyczne wcielanie idei soborowych odbywało się w specyficznych warunkach społeczno-politycznych państwa totalitarnego. Do najważniejszych zjawisk charakteryzujących drugą fazę należały: przemiany polskiej religijności; atomizacja środowisk laikatu; wzrost znaczenia kanałów komunikacji społecznej Kościoła instytucjonalnego z wiernymi; relacje hierarchów Kościoła katolickiego z opozycją demokratyczną; próby uregulowania stosunków dyplomatycznych PRL-Stolica Apostolska. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Do najbardziej zaangażowanych gremiów należały: Komisja Liturgiczna, Komisja do Spraw Ekumenizmu, Komisja Apostolstwa Świeckich, Komisji do Spraw Nauki Katolickiej, Komisja Duszpasterstwa Ogólnego. Skromne, ale zasadnicze cele zostały osiągnięte w zakresie aplikacji nauczania soborowego w teologii polskiej. Wśród wielu tytułów na szczególną uwagę zasługuje – opublikowana w 1972 r. – książka „U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II” pióra kardynała Karola Wojtyły. Ważne dla odnowy posoborowej prace wydali również: ks. Stanisław Olejnik (teologia moralna), ks. Wincenty Granat (teologia dogmatyczna), ks. Franciszek Blachnicki (teologia pastoralna i liturgika), o. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (historia ekumenizmu), ks. Feliks Zapłata SVD (misjologia), ks. Eugeniusz Weron SAC (teologia laikatu). Reforma liturgii objęła kilka wymiarów, przy czym wskazać można co najmniej trzy zasadnicze: przygotowania i redakcji nowych ksiąg liturgicznych; praktycznego przystosowania świątyń do nowego rytu mszy św. poprzez zmianę umiejscowienia ołtarza, tabernakulum oraz inne adaptacje architektoniczne; nowej formacji służby liturgicznej. Natomiast pogłębienie studiów biblijnych najpełniej uwidoczniło się poprzez tłumaczenie Pisma św. – tzw. Biblię Poznańską, która ukazała się w 1975 r. Z kolei praktyczna realizacja idei synodalności wyrażała się w kolejnych synodach: III Synodzie Warszawskim; Duszpasterskim Synodzie Archidiecezji Krakowskiej; I Synodzie Katowickim; II Synodzie Gdańskim; II Synodzie Częstochowskim; II Synodzie Lubelskim; II Synodzie Gnieźnieńskim. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było podjęcie działalności przez Komisję Mieszaną Polskiej Rady Ekumenicznej i Komisji do spraw Ekumenizmu Episkopatu Polski. Dla wielu zgromadzeń zakonnych przystosowana odnowa życia wiązała się z powrotem do źródeł i pierwotnego ducha wspólnot. Odnowa katolickiego szkolnictwa wyższego wymagała szczególnego uporządkowania, uregulowania i ujednolicenia kwestii prawno-kanonicznej wydziałów teologicznych oraz ATK, co było przedmiotem szczególnej troski kardynała Karola Wojtyły. Wśród ruchów katolickich przykładem posoborowych przemian był dynamiczny rozwój Ruchu Żywego Kościoła/ Ruchu Światło-Życie. W omawianym okresie wyraźny nacisk położono na kształtowanie się struktur oraz dopracowanie założeń koncepcyjnych.
The years 1972-1978 close the early phase of Vatican II reception in the Catholic Church in Poland. Theoretical and practical implementation of council’s ideas took place in particular socio-political conditions of a totalitarian state. The most important phenomena characteristic for the second phase were: changes in Polish piety, atomization of laity groups, growing importance of social communication channels running joining the institutional Church and laity; relationship between catholic hierarchy and democratic opposition; attempts at regulating diplomatic relations between Polish People’s Republic and the Holy See. An important role was played by commissions of Polish bishops entrusted with special tasks. They made sure that everything happened at a proper speed and controlled the tendencies of transformation. The most engaged groups were: Liturgical Commission, Ecumenical Commission, Commission for the Apostolate of Laity, Commission for Catholic Teaching and Commission of General Pastoral Care. Modest, but most important aims were achieved as far as implementing council’s teaching in Polish theology are concerned. A book by cardinal Karol Wojtyła entitled “At the roots of renewal. A study of Vaticanum II implementation” merits special attention. Works which proved crucial to the post-council renewal were published by fr. Stanisław Olejnik (moral theology), fr. Wincenty Granat (dogmatic theology), fr. Franciszek Blachnicki (pastoral theology and liturgical studies), fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv (history of ecumenism), fr. Feliks Zapłata SVD (mission studies), fr. Eugeniusz Weron SAC (theology of laity). The liturgical reform had several dimensions. Three major ones need to be underscored: preparation and editing of new liturgical books; practical adaptation of churches to the new rite of the Mass by relocation of the altar, tabernacle and other architectonical adaptations; new formation of altar boys. Deeper interest in biblical studies was manifest in publishing the translation of the Bible, the so called Poznań Bible in 1975. Practical implementation of the idea of synodality was expressed in following synods: III Warsaw Synod, Pastoral Synod of the Archdiocese of Cracow, I Synod in Katowice; II Synod in Gdańsk; II Synod in Częstochowa; II Synod in Lublin; II Synod in Gniezno. A major success of the ecumenical movement was the activity of Mixed Commission of Polish Ecumenical Council and Commission for Ecumenism of Polish Bishops’ Conference. For many congregations and orders this renewal had to do with returning to the sources and reawakening the founders’ spirit. The renewal of catholic university education called for exceptional ordering, regulating and unifying canon-law-related matters of theological departments and Academies of Catholic Theology. Cardinal Wojtyła paid special attention this necessity. Among catholic movements an example of the changes in question was dynamic development of the Movement of Living Church/Light-Life Movement. Emphasis was also put on creating institutional structures and perfecting concepts and assumptions.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 129; 387-446
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1978-1989. Zarys wybranych problemów
Post-Council Renewal in the Catholic Church in Poland in the Years 1978-1989. An Outline of Chosen Problems
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545137.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Jan Paweł II
Konferencja Episkopatu Polski
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
kolegialność biskupów
synodalność
ekumenizm
odnowa życia zakonnego
ruchy katolickie
Catholic Church
Polish People’s Republic
Second Vatican Council
reception of Second Vatican Council
Commissions of the Polish Episcopate
application of council teachings
reform of liturgy
collegiality of bishops
idea of synodality
ecumenical movement
renewal of monastic life
Catholic movemens
Catholic associations
Opis:
Lata 1978-1989 to w Kościele katolickim w Polsce faza dojrzała recepcji Soboru Watykańskiego II. Do najważniejszych zjawisk mających wpływ na jej przebieg należały: przemiany polskiej religijności w latach osiemdziesiątych XX w.; nowy model relacji państwo-Kościół katolicki; społeczny wymiar trzech pielgrzymek Papieża-Polaka do Ojczyzny (1979-1983-1987); zmiany personalne i pokoleniowe w Episkopacie Polski. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Aplikacja nauczania soborowego w teologii polskiej zaznaczyła swoją obecność w pracach: ks. Józefa Kudasiewicza (biblistyka), ks. Józefa Tischnera (katolicka nauka społeczna), ks. Adama Ludwika Szafrańskiego (eklezjologia), o. Stanisława Celestyna Napiórkowskiego OFMConv. (mariologia, ekumenizmu), ks. Wacława Hryniewicza OMI (ekumenizm), o. Jana Charytańskiego SJ (katechetyka), ks. Franciszka Blachnickiego (teologia pastoralna i liturgika), ks. Eugeniusza Werona SAC (teologia laikatu), biskupa Wilhelma Pluty (teologia pastoralna), ks. Franciszka Woronowskiego (teologia pastoralna) oraz ks. Tadeusza Dajczera (religioznawstwo i fenomenologia religii). Publikacja czterech tomów „Liturgii Godzin” oraz wydanie w 1986 r. „Mszału Rzymskiego dla Diecezji Polskich” stanowiły zwieńczenie odnowy liturgicznej. Z kolei ukazanie się krytycznego III wydania „Biblii Tysiąclecia” (1980 r.), było realizacją postulatów zgłaszanych już w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX w. Kolegialność biskupów znalazła w pełni odzwierciedlenie w przepisach nowego Statutu Konferencji Episkopatu Polski (1987 r.), a synodalność rozwijała się poprzez synody. W latach 1978-1989 trwały obrady jednego synodu prowincjonalnego i dziewięciu synodów diecezjalnych. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było zainaugurowanie dwustronnych dialogów doktrynalnych (odnośnie ważności chrztu św. oraz małżeństw mieszanych). Przystosowana odnowa życia zakonnego w dekadzie lat osiemdziesiątych XX w. miała przede wszystkim wymiar jurydyczny związany z rewizją prawa zakonnego oraz przyjęciem nowych konstytucji. Aktywność świeckich zaowocowała rozwojem wcześniej działających ruchów i stowarzyszeń oraz narodzinami nowych. Dynamiczny wzrost był udziałem Drogi Neokatechumenalnej, Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, Ruchu Światło-Życie, Ruchu Rodzin Nazaretańskich oraz Wspólnot Życia Chrześcijańskiego.
The years 1978-1989 in the Catholic Church in Poland constitute a mature stage of the reception of the Second Vatican Council. Among the most important phenomena that influenced the process were: changes in Polish religious life in the 1980’s; new model of state-Church relationship, social aspect of the three pilgrimages of the Polish Pope to Poland (1979-1983-1987); personal and generational changes in Polish Episcopate. An important role was played by the activity of special Commissions of the Polish Episcopate, which gave the whole process an appropriate tempo and determined the main directions of changes. The application of council teachings in Polish theology could be found in the works of: Rev. Józef Kudasiewicz (Bible studies), Rev. Józef Tischner (Catholic Social Teaching), Rev. Adam Ludwik Szafrański (Ecclesiology), Fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (Mariology, Ecumenism), Rev. Wacław Hryniewicz OMI (Ecumenism), Fr. Jan Charytański SJ (Catechetics) Rev. Franciszek Blachnicki (Pastoral Theology and Liturgics), Rev. Eugeniusz Weron SAC (Theology of the Laity), Bishop Wilhelm Pluta (Pastoral Theology), Rev. Franciszek Woronowski (Pastoral Theology) and Rev. Tadeusz Dajczer (Religious Studies and Phenomenology of Religion). Publication of four volumes of Liturgy of Hours and Roman Missal for Polish Dioceses (1986) constituted the culmination of liturgical renewal. Publication of critical third edition of the Millennium Bible (1980) was the realization of the postulates set in the second half of the 1960’s. Collegiality of bishops was fully reflected in the regulations of the new Statute of Polish Episcopal Conference (1987), and the synodality developed through synods. In the years 1978-1989 there was one provincial synod assembly and nine diocesan synod assemblies. A considerable achievement of the ecumenical movement was the inauguration of bilateral doctrinal dialogues (about the validity of baptism and mixed marriages). The renewal of monastic life in the 1980’s was predominantly of juridical dimension connected with the revision of monastic law and adopting new constitutions. Activity of the laity resulted in the development of existing movements and associations and the creation of new ones. Neocatechumenal Way, Catholic Charismatic Renewal, Light-Life Movement, Families of Nazareth Movement and Christian Life Communities enjoyed a dynamic growth.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 263-323
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem konfesyjnego nauczania religii w Niemczech
The Problem of Confessionality of the School Teaching of Religion in Germany
Autorzy:
Chałupniak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595093.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
catechesis
the school teaching of religion
confessionality
Catholic Church
Germany
katecheza
szkolne nauczanie religii
konfesyjność
Kościół katolicki
Niemcy
Opis:
From the point of view of religious upbringing the issue of confessionality is very significant. According to the General Directory for Catechesis: “The confessional character of religious instruction in schools, in its various focuses, given by the Church in different countries is an indispensable guarantee offered to families and students who choose such teaching”. At present few Germans are interested in the problem of confessional differences between Christians though many of them identify themselves with Christianity, its customs, or commandments. Religious upbringing is based on confessionality and specific reference to the community of believers, both in the personal (a testimony of the teacher of faith) and material sense (transmission of confessionally determined contents). It not so obvious for everyone. Some think that in the pluralistically oriented “school for everyone” confessional division cannot be present. Contemporarily, speaking about confessionality of those classes frequently faces the accusation of non-tolerance or returning to “Church indoctrination” on the ground of the public system of education. Superficially understood ecumenism frequently connected to religious ignorance, subjectivism, and relativism lead to the decline of the sense of confessional distinctiveness and indifference to crucial confessional dissimilarities. The article reminds us significant questions related to the dilemma of confessionality of the school teaching of religion in Germany and therefore understanding of the word “confessionality” and its historical, legal, and practical references. It is worth reminding that there is no general (non-confessional) Christianity and confessional upbringing is consistent with the rights entitled to both families and children.
Z punktu widzenia wychowania religijnego zagadnienie konfesyjności jest bardzo istotne. Według Dyrektorium ogólnego o katechizacji: „Charakter wyznaniowy nauczania religii w szkole, prowadzonego przez Kościół zgodnie ze sposobami i formami ustalonymi w poszczególnych krajach, jest więc nieodzowną gwarancją daną rodzinom i uczniom, którzy wybierają takie nauczanie”. Współcześnie niewielu Niemców zajmuje problem różnic wyznaniowych pomiędzy chrześcijanami, choć ciągle wielu identyfikuje się z chrześcijaństwem, z jego zwyczajami czy przykazaniami. Wychowanie religijne opiera się na konfesyjności, na konkretnym odniesieniu do wspólnoty wierzących, zarówno w znaczeniu osobowym (świadectwo nauczyciela wiary), jak i materialnym (przekaz konfesyjnie określonych treści). Nie dla wszystkich jest to takie oczywiste. Niektórzy uważają, że w pluralistycznie zorientowanej „szkole dla wszystkich” nie może mieć miejsca podział wyznaniowy. Mówienie współcześnie o konfesyjności tych zajęć spotyka się często z zarzutem nietolerancji czy też powrotu do „kościelnej indoktrynacji” na gruncie powszechnego systemu edukacji. Płytko rozumiany ekumenizm połączony często z religijną ignorancją, subiektywizmem i relatywizmem prowadzą do zaniku poczucia odrębności wyznaniowej, do zobojętnienia wobec istotnych różnic wyznaniowych. W artykule zostały przypomniane istotne kwestie związane z dylematem konfesyjności szkolnego nauczania religii w Niemczech, a więc rozumienie słowa „konfesyjność” oraz jego historyczne, prawne i praktyczne odniesienia. Warto przypominać, że nie ma chrześcijaństwa ogólnego (akonfesyjnego), a wychowanie konfesyjne jest zgodne z prawami przysługującymi zarówno rodzicom, jak i dzieciom.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 81-96
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia a wspieranie kapitału ludzkiego. Przykład Papieskiej Rady Iustitia et Pax (1967–2017)
Religion and Promoting Human Capital. The Example of Papal Council Iustitia et Pax (1967–2017)
Autorzy:
Michaluk, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33920143.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
religion
Catholic Church
catholic social teaching
papal teaching
human capital
economic development
religia
Kościół katolicki
katolicka nauka społeczna
nauczanie papieskie
kapitał ludzki
rozwój gospodarczy
Opis:
Artykuł jest próbą opowiedzenia o działalności Papieskiej Rady Iustitia et Pax poprzez koncepcję kapitału ludzkiego, który jest uznawany za jeden z kluczowych czynników wzrostu i rozwoju gospodarczego. Jednocześnie jest to zagadnienie posiadające bogatą literaturę. Na kapitał ludzki składają się w dużej mierze czynniki takie jak posiadane przez człowieka zasoby wiedzy, talentu, przedsiębiorczości i zdrowia. Można przyjąć, że przynajmniej niektóre instytucje religijne są w stanie poprzez swoją działalność wspierać tworzenie kapitału ludzkiego. Papieska Rada Iustitia et Pax, działająca w latach 1967–2017, jest jedną z nich.
This article is an attempt to describe Papal Council Iustitia et Pax activities through the concept of human capital, which is one of the most important factors of economic growth and development. Simultaneously, the issue has been explored in scholarly literature. Human capital consists largely of several factors like a knowledge, talent, entrepreneurship and health possessed by a person. Therefore, it can be assumed that at least certain religious institutions are capable of creating human capital. Papal Council Iustitia et Pax, which was active between 1967–2017, is one of them.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1045-1071
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Tschechische Bischofskonferenz gegenüber neuen Aufforderungen
Czech Bishops’ Conference Towards New Challenges
Konferencja Biskupów Czech wobec nowych wyzwań
La Conférence des Évêques Tchèques en face de nouveaux défis
Autorzy:
Němec, Damián
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917633.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Katholische Kirche
Bischofskonferenz
Verkündigung
Pastoralbriefe
Europäische Union
Ethik
Erziehung
Eigentumsvergleich
soziale Fragen
Flüchtlinge
Catholic Church
Bishops’ Conference
teaching
pastoral letters
European Union
ethics
education
property settlement
social questions
refugees
Kościół katolicki
konferencja biskupów
nauczanie
listy pasterskie
Unia Europejska
etyka
wychowanie
wyrównanie majątkowe
sprawy socjalne
uchodźcy
Opis:
Die Erarbeitung der Äußerungen der Tschechischen Bischofskonferenz, besonders ihrer Pastoralbriefen, macht sichtbar, dass damit oft klares Wort zu neuen Aufforderungen gegeben wird. Die thematische Analyse zeigt deutliche Teilung der Äußerungen: zuerst die Äußerungen mit innerkirchlichen Bedeutung, zweitens innerkirchliche Äußerungen mit Überstieg in die zivile Gesellschaft, und drittens die an zivile Gesellschaft gezielten Äußerungen. Zum Unterschied mit den innerkirchlichen Aussagen, die an die zivile Gesellschaft gezielte Äußerungen haben größeres Echo und Bedeutung für öffentliche Meinung gefunden. Im Laufe der Jahren zeigte sich, dass es in den innerkirchlichen Fragen anpassender ist, die Subsidiarität mehr zu betonen, und umgekehrt in den gesellschaftlichen Fragen die Zentralisation vorzuziehen.
Treating of the statements of the Czech Bishops’ Conference, particularly of its pastoral letters, makes clear this is often used to give clear words on new challenges. The thematic analysis shows clear division of the statements surveyed: first the statements targeted within the Church community, secondly statements oriented to the Church’s community with transcendence into civil society, and thirdly statements aimed at civil society. In contrast with the statements targeted in the Church community, statements oriented to civil society have found greater resonance and importance for public opinion. Over the years we can observe that it is worthier to emphasize the principle of subsidiarity in the internal ecclesiastical questions, and vice versa centralization is preferred in statements on social issues.
Odniesienie się do wypowiedzi Konferencji Biskupów Czech, w szczególności jej listów pasterskich, wyjaśnia, że tym sposobem podane jest często jasne słowo wobec nowych wyzwań. Analiza tematyczna pokazuje wyraźny podział wyrażeń: po pierwsze wypowiedzi skierowane wewnątrz Kościoła, po drugie wypowiedzi skierowane wewnątrz Kościoła z wagą też dla społeczeństwa obywatelskiego, a po trzecie wypowiedzi ukierunkowane do samego społeczeństwa obywatelskiego. W przeciwieństwie do wypowiedzi skierowanych wewnątrz Kościoła, wypowiedzi ukierunkowane do społeczeństwa obywatelskiego znalazły większy oddźwięk i znaczenie dla opinii publicznej. Z biegiem lat okazało się, że dla wewnątrzkościelnych spraw bardziej odpowiednie jest podkreślenie zasady pomocniczości, i odwrotnie – w kwestiach społecznych jest preferowana centralizacja.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2016, 5, 1; 119-135
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Governing Catholic religious education in Italian state schools: Between the revision of the Concordat and social movements, 1974-1984
Zarządzanie katolicką edukacją religijną we włoskich szkołach państwowych: pomiędzy rewizją konkordatu a ruchami społecznymi w latach 1974-1984
Autorzy:
Silhol, Guillaume
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043995.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religious education
Catholic Church
religious freedom
Law on Religion
education law
Concordat
social movements
school
social problem
freedom of conscience and religion
Church-State relations
edukacja religijna
szkoła
Konkordat
ruchy społeczne
problem społeczny
wolność religijna
wolność sumienia i religii
prawo wyznaniowe
Kościół katolicki
nauczanie religii
szkolnictwo wyznaniowe
Opis:
This article focuses on the redefinition of Catholic religious education in Italian state schools, from compulsory religious instruction into a non-compulsory discipline of “religious culture”, by analyzing how the issue is framed and negotiated by political, religious and educational actors between 1974 and 1984. The negotiations between governmental and Church representatives in the revision of the Concordat led to attempts at a compromise on religious education, its regime and its guarantees for students’ choices. However, social movements and school reforms forced various actors and institutions to reframe it in non-confessional, pedagogical and professional terms in public arenas. “Religious culture”, as a category promoted by teachers and intellectuals, became both a social problem and the main justification for the ownership of the Catholic Church over the problem.
Artykuł poświęcony jest redefinicji katolickiej edukacji religijnej we włoskich szkołach państwowych, poczynając od obowiązkowego nauczania konfesyjnego po nieobowiązkowy przedmiot pt. „kultura religijna”. W pracy autor odpowiada na pytanie, jak te kwestie były kształtowane i negocjowane przez podmioty polityczne, religijne i oświatowe w latach 1974-1984. Negocjacje pomiędzy przedstawicielami Państwa i Kościoła, zmierzające do rewizji Konkordatu, doprowadziły do podjęcia próby zawarcia kompromisu dotyczącego edukacji religijnej, jej statusu i gwarancji wolnego wyboru przez uczniów. Jednak ruchy społeczne i reformy szkolnictwa zmusiły różne podmioty i instytucje do przeformułowania jej w kategoriach niekonfesyjnych, pedagogicznych i zawodowych w sferze publicznej. „Kultura religijna”, jako kategoria promowana przez nauczycieli i intelektualistów, stała się zarówno problemem społecznym, jak i głównym uzasadnieniem dla uznania zagadnienia za kwestię własną Kościoła Katolickiego.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 167-184
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trybunał Konstytucyjny wobec religii w szkole publicznej (kwestie wybrane)
The Constitutional Tribunal on the teaching of religion in a state school (selected problems)
Autorzy:
Szymanek, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887740.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the constitutional tribunal
the relations between the state
churches and other religious organizations
religious education
state school
impartiality of public authorities
prawo wyznaniowe
relacje państwo - kościół
wolność sumienia i wyznania
Trybunał Konstytucyjny
stosunki między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi
nauczanie religii
szkoła publiczna
bezstronność światopoglądowa władz publicznych
kościoły i inne związki wyznaniowe
Kościół katolicki
stosunki państwo–kościół
szkoły publiczne
wolność religijna
wolność sumienia i religii
Opis:
Opracowanie charakteryzuje orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego dotyczące problematyki obecności nauki religii w szkołach publicznych w Polsce. Zagadnienie obecności religii w szkole publicznej jest dzisiaj jednym z głównych problemów w stosunkach państwa z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi. Większość z tych problemów jest rozstrzygana przez Trybunał Konstytucyjny, który jednak zdaniem autora często formułuje tezy wątpliwe, niedostatecznie uzasadnione, czasami kontrowersyjne. Na poparcie tego twierdzenia autor przedstawia orzeczenie z 2 grudnia 2009 r. (w sprawie o sygnaturze akt U 10/07), w którym Trybunał zajął się kwestią zbadania konstytucyjności wliczania oceny z religii do średniej ocen ucznia. W ocenie autora, Trybunał uznając konstytucyjność wliczania tej oceny do średniej, przyjął błędną identyfikację rozstrzyganego problemu
The paper looks into the case-law of the Constitutional Tribunal concerning the teaching of religion in Polish state schools. The teaching of religion in a state school has long been attracting attention as a major issue in the relations between the state, churches and other religious organizations. Most of these are resolved by the Constitutional Tribunal, which, however, in the author's view, often advances theses that are debatable, inadequately justified and at times controversial. To support his assertion, the author highlights a decision of 2 December 2009 (file ref. U 10/07) in which the tribunal examined the constitutionality of including the grade in religion in the calculation of the overall pupil's performance. In the author's opinion, in acknowledging the constitutionality of such action, the tribunal assumed a misguided identification of the examined problem.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2012, 15; 53-84
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transseksualizm z perspektywy eklezjalnej
Transsexualism from the Ecclesiastical Perspective
Autorzy:
Wróbel SCJ, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475337.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
transsexualism
human sexuality
ordination
marriage consecrated life
the Catholic Church
Catholic Church teaching
transseksualizm
ludzka płciowość
święcenia
małżeństwo
życie konsekrowane
Kościół katolicki
nauczanie Kościoła katolickiego
Opis:
The article addresses the issue of transsexualism from the point of view of the fundamental aspects of the life of the ecclesial community. Although the Church has not published an extensive document concerning this topic, it has referred to this problem both directly and indirectly. Sex change has been twice referred to in the context of genderism by Pope Francis and directly with the reference to transsexualism by various dicasteries of the Holy See in several notes. On the other hand, the attitude of the Church toward the discussed problem arises indirectly from its teachings on human sexuality. In general, the Church is of the opinion that formal or surgical sex change does not alter the actual sex of a person. Further, the Author focuses on the problem of transsexualism in terms of baptism, ordination, marriage, and religious vows. From the teachings of the Church it arises that a transsexual person cannot be denied baptism before a sex change. After a sex change, baptism assumes the conversion of such a person, their acceptance of the teachings of the Church on this matter, as well as – bearing in mind social relationships based on truth – their return to their original sex in terms of their identity and sex registered at birth, as it is impossible to restore their original sex after it has been surgically reassigned. The Church is also of the opinion that a transsexual person feeling strong disapproval of his or her phenotypic and genital sex cannot enter into matrimony, be ordained, or make any religious vows. Aside from the previously emphasized decisive importance of the original sex of a transsexual person for these forms of life as well as for social and ecclesial roles, other arguments are involved, such as disapproval of one’s own sex, the inability to control one’s sex, sexual self-identification disorders and lability, narcissistic inclinations, problems with building harmonious interpersonal relationships based on truth, as well as the inability of two persons to physically unite in the moral and canonical context, where either one or both of them have undergone a surgical sex change.
Artykuł traktuje o transseksualizmie z perspektywy fundamentalnych aspektów życia wspólnoty eklezjalnej. Chociaż Kościół nie wydał na ten temat szerokiego dokumentu, to jednak odniósł się do tego problemu bezpośrednio i pośrednio. Bezpośrednio do kwestii zmiany płci w kontekście genderyzmu odniósł się dwa razy papież Franciszek, a wprost w odniesieniu do transseksualizmu różne dykasterie Stolicy Apostolskiej w kilku stanowiskach. Pośrednio stosunek Kościoła do omawianej problematyki wynika z jego nauczania na temat ludzkiej płciowości. Kościół stoi na stanowisku, iż metrykalna czy chirurgiczna zmiana płci nie zmienia faktycznej płci osoby. W dalszych analizach Autor skupił swoją uwagę na problematyce transseksualizmu rozpatrywanej z perspektywy chrztu św., święceń, małżeństwa i życia zakonnego. Z nauczania Kościoła wynika, że osobie transseksualnej przed zmianą płci nie można odmówić chrztu św. Po zmianie płci chrzest zakłada nawrócenie takiej osoby, pełne przyjęcie nauczania Kościoła w tej materii oraz, mając na uwadze relacje społeczne w prawdzie, powrót do płci pierwotnej w wymiarach podmiotowych i metrykalnych, jako że niemożliwe jest przywrócenie pierwotnej płci w przypadku chirurgicznej jej zmiany. Kościół reprezentuje też stanowisko, że osoba transseksualna intensywnie przeżywająca dezaprobatę dla swojej płci fenotypowo-genitalnej zasadniczo nie może zawrzeć związku małżeńskiego, przystąpić do święceń i do życia zakonnego. Oprócz podkreślonego już decydującego znaczenia pierwotnej płci osoby transseksualnej dla tych form życia i ról społeczno-eklezjalnych, w grę wchodzą też dalsze racje, jak między innymi, dezaprobata dla własnej płci, brak zdolności do panowania nad własną płcią, zakłócona i labilna autoidentyfikacja płciowa, skłonności narcystyczne, problemy w budowaniu harmonijnych relacji interpersonalnych opartych na prawdzie, a także niezdolność do integralnego zjednoczenia cielesnego w rozumieniu moralnym i kanonicznym dwóch osób, z których jedna lub obydwie są po chirurgicznej zmianie płci.
Źródło:
Family Forum; 2016, 6; 113-136
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies