Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Joseph Conrad" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-46 z 46
Tytuł:
Joseph Conrad´s illness narratives: evidence from the Collected Letters and a new diagnosis
Autorzy:
Murphy, Royse
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638806.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad’s health, Joseph Conrad’s letters, Joseph Conrad’s medical history, new diagnosis, Systemic Lupus Erythematosis (SLE)
Opis:
Over 840 letters in the nine-volume ‘Collected Letters’ series refer to Joseph Conrad’s health worries and symptoms. Conrad attributed his symptoms to gout. However, the letters suggest a recurring complex illness, probably Systemic Lupus Erythematosis (SLE). Later degenerative symptoms suggest Osteoarthritis rather than the destructive inflammatory arthritis typically associated with gout.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2012, 7
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imaginacja, Marsylia
Imigration, Marseil
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807374.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Artur Rimbaud; Joseph Conrad; Marsylia; wyobraźnia
Arthur Rimbaud; Joseph Conrad; Marseille; imagination
Opis:
Napisanie o (nie)możliwości spotkania w Marsylii umierającego Rimbauda, poetyckiego znawcy morza, autora Statku pijanego, i Josepha Conrada, marynarza w pełni sił, debiutanta – a w przyszłości jednego z najznamienitszych pisarzy tematyki morskiej, było od dawna moim marzeniem i zamiarem. Ten, który odchodzi. Ten, który przychodzi. To samo miejsce: Marsylia. Ten sam horyzont: Afryka. Bardzo dobry temat na esej.
Writing about the (im)possibility of a meeting held in Marseille between the dying Rimbaud, a poetic expert on maritime subjects, the author of the poem The Drunken Boat, and Joseph Conrad, a sailor at full strength, a debutant – and in the future one of the greatest marine writers has long been my dream and intent. The one who goes away. The one who comes. Same place: Marseille. Same horizon: Africa. Very good topic for an essay.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 1; 187-201
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie spory o Conrada w latach 1897–1945
Autorzy:
Zabierowski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650353.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad, Polish culture, reception
Opis:
The goal of this article is to present the critical reception of the biography and works of Joseph Conrad in Poland in 1897–1945. Special emphasis is put on the political, social, cultural and aesthetic factors conditioning this process. The reception originated in the era of partitions, whereas Conrad’s relative popularity among the intellectual and artistic elite started only in the interwar period. A special role in promotion of Conrad was played by Stefan Żeromski and the poets associated with the “Skamander” group. In later years, Conrad became the object of fascination of many representatives of the generation of 1910, who were highly infl uenced by Józef Ujejski, author of the monograph O Konradzie Korzeniowskim [On Konrad Korzeniowski]. Conrad’s works played a special role during World War II – they provided moral support to many people struggling against the Nazi and Stalinist
Źródło:
Konteksty Kultury; 2014, 11, 3
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alliteration as a Means to Reinforce Orality in Conrad’s Early Marlow Narratives.
Autorzy:
Kujawska-Lis, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578879.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
alliteration
orality
gawęda
yarn
Joseph Conrad
Opis:
Joseph Conrad’s narratives featuring Marlow are composed as stories within stories, in which Marlow (the intradiegetic narrator) tells stories to his few listeners (the intradiegetic addresses). Critics have found analogies of these narratives with the Polish gawęda tradition and the English sailor’s yarn, both related to oral story-telling. This paper sets out to look at one literary device — alliteration — found in early works narrated by Marlow (Youth, Heart of Darkness, and Lord Jim), and to indicate that various effects achieved by alliterative phrases (onomatopoeic, emphatic, rhythmical, and autotelic) all contribute to this narrator’s status as an oral performer.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2018, 61, 1(125); 85-99
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Conrad na kartach kwartalnika „Verbum”
Joseph Conrad on cards of the quarterly "Verbum"
Autorzy:
Zabierowski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434548.pdf
Data publikacji:
2022-08-23
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Joseph Conrad
biografia
Lord Jim
biography
Opis:
This article presents 2 valuable Polish texts on Conrad, published in Polish Catholic guarterly review „Verbum”. First article, by Rafał Marceli Bluth, presents important event in Conrad`s biography – his decision to leave his native country – Poland for ever. The second article,,by Konrad Górski, offers original interpretation of famous Conrad`s novel – Lord Jim.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2021, 30, 1-2; 81-95
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identity and Individuation in ”A Smile of Fortune” by Joseph Conrad
Autorzy:
Sokołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578969.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Joseph Conrad
Jung
narrative identity
individuation
archetypes
Opis:
The paper sets out to analyse Conrad’s novella A Smile of Fortune and its narrator-protagonist’s crisis of identity in terms of the Jungian concept of individuation. The dynamic process of constructing the narrative identity, as defined by Ricoeur, finds its psychological equivalent in the concept of individuation which involves recognizing and assimilating the opposites that reside within the unconscious and aims at transforming the psyche into the Self or coincidentia oppositorum. The paper focuses on the narrator’s interaction with Jacobus and Alice as the stages of the individuation process which include a confrontation with the shadow and the anima, the archetypes of the unconscious.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 1 (129); 11-26
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Under Bulgarian Eyes: the Reception of Joseph Conrad in Bulgaria
Autorzy:
Asparuhov, Asparuh
Grigorova, Margreta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638773.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad, Bulgarian critical reception, migrant writer
Opis:
This article examines the trends in Bulgarian critical appraisals of Conrad’s writing and the transformations they have undergone over the last hundred years. Though few in number, these appraisals are nevertheless profound and perceptive, keeping in focus the most essential messages of Conrad’s works, as well as the facts of the author’s remarkable life. The scope of these critical endeavours has long been of a rather limited nature, but in some of the articles there has definitely been a noticeable trend towards a monographic approach. The growing fascination with Conrad in Bulgaria became particularly evident during the celebrations to mark the 150th anniversary of the writer’s birth. The Polish Institute in Sofia contributed significantly to this event, organizing university lectures and film projections – not only in the capital, but also in other parts of the country. In addition, the Warsaw 150th anniversary exhibition entitled “Twixt land and sea” was invited to Sofia (the co-author of the present article being one of those who took part in the opening ceremony). This heightened interest in Conrad – the man and the writer – is partly the result of current trends towards intensive cultural interaction and also a growing fascination with migrant writers coming from multicultural backgrounds. It may well be that these recent developments have contributed to the publication of two monographs on Conrad: Stefana Roussenova’s comparative study entitled Dialogues in Exile: Joseph Conrad, Vladimir Nabokov, Eva Hoffman (2010) – which addresses the problems of exile and migration in some of Conrad’s works – and Margreta Grigorova’s monograph entitled Joseph Conrad – the Creator as Seafarer (2011), which not only reviews the seminal achievements that have contributed to the expansion of Conrad studies in Bulgaria, but also builds on them and takes them to completion.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2013, 8
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pidgin English and Sailors´ Jargon in Polish translations of Joseph Conrad´s Typhoon
Autorzy:
Adamowicz-Pośpiech, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638838.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad, Polish translation, Sailors’ Jargon, Typhoon
Opis:
The translation of dialect and jargon undoubtedly presents translators with a challenge. Approaches to translating dialect have evolved from the simplistic assertion that dialect in the source language ought to be replaced with dialect in the target language to the more nuanced strategies of neutralization, lexicalization, Pidginization or even the ad hoc creation of an artificial dialect. Peter Newmark claims that the crucial factor in translating non-standard speech is the identifi cation of its functions in the original. Once the functions have been recognized, they can be “recreated in target language texts by drawing on appropriate varieties”. However, in Translation Studies there is also a completely different view. Jeremy Munday notes that “The norm for translating dialect, slang and social variation tends to be that of the ‘homogenizing convention’. This involves replacing non-standard forms in the source language with standard forms typical of the written language in the target version”. Translators can therefore apply several different techniques to match the non-standard heterogeneity of the original in the target text. In Joseph Conrad’s short story entitled Typhoon we come across two different varieties of non-standard English. The first is Pidgin, which is a reduced language that results from extended contact between groups which have no language in common; it evolves when these groups need some means of verbal communication. The other kind of nonstandard English is sailors’ jargon.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2012, 7
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DOMESTICATING AND MODERNIZING HEART OF DARKNESS
Autorzy:
Kujawska-Lis, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444889.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
domestication
foreignization
modernizing
Joseph Conrad
Antoine Berman
Opis:
The present paper seeks to analyse the development of the translation series of Joseph Conrad’s Heart of Darkness with emphasis on domesticating and modernising tendencies. To this end, two translations into Polish are compared: Aniela Zagórska’s version published in 1930 and Ireneusz Socha’s modern translation of 2004. Various levels at which domesticating and modernising tendencies can be noticed are considered. It seems that, contrary to current tendencies to foreignize translated texts, the modern version of Heart of Darkness, at least at the linguistic level, may be labelled as the domesticated one in comparison with the earlier translation. Generally, Zagórska tries to reproduce Conrad’s wording in Polish; whereas Socha’s aim, or skopos, seems to be creating the text that reads naturally. The paper shows in what ways the translators’ choices of particular translating strategies and procedures accentuate the deforming tendencies, as defined by Antoine Berman.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2013, XV/1; 61-80
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odzyskiwanie Conrada
Recovering Conrad
Autorzy:
Medecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032295.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Joseph Conrad
history
politics
ethics
historia
polityka
etyka
Opis:
The text is a discussion of the UMCS publicationPolskość i europejskość w Josepha Conrada wizjach historii, polityki i etyki[Polishness and Europeanism in Joseph Conrad's vision of history, politics and ethics] edited by Wieslaw Krajka. This is the second volume in the series Joseph Conrad a Polska, Europa Środkowo-Wschodnia i świat [Joseph Conrad and Poland, Central and Eastern Europe and the world], is part of the research activities carried out by the Conrad Research Department at the UMCS. The monograph, like its predecessor, is a selection of texts previously published in English in the 22 volumes of the series Conrad: Eastern and Western Perspectives. The review highlights the qualities of the publication, which presents works by leading Polish and foreign Conrad experts. In addition to popularizing the author, it also is an attempt to recover Conrad, who is almost absent in the Polish education.
Tekst jest omówieniem publikacji Wydawnictwa UMCS Polskość i europejskość w Josepha Conrada wizjach historii, polityki i etyki pod redakcją Wiesława Krajki. Jest to drugi tom serii Joseph Conrad a Polska, Europa Środkowo-Wschodnia i świat, stanowi część działań naukowych prowadzonych przez Zakład Badań Conradoznawczych UMCS. Monografia, podobnie jak poprzedniczka, jest wyborem tekstów opublikowanych wcześniej w języku angielskim w 22 tomach serii Conrad: Eastern and Western Perspectives. Recenzja zwraca uwagę na walory tego wydawnictwa, które zawiera badania czołowych polskich i zagranicznych conradystów. Prócz tego pełni funkcję popularyzatorską, jest swoistym odzyskiwaniem Conrada, autora niemal nieobecnego w polskiej edukacji.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2014, 03
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proust Anny Iwaszkiewiczowej
Proust by Anna Iwaszkiewiczowa
Autorzy:
Cieliczko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097175.pdf
Data publikacji:
2022-02-11
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Anna Iwaszkiewiczowa
Marcel Proust
Joseph Conrad
novel
translation
Opis:
The article concerns the reception of Marcel Proust’s novels by Anna Iwaszkiewiczowa (1897–1979) — an excellent expert in literature, music and painting, polyglot, erudite, humanist with a predilection for the exact sciences. She was the first translator of, In Search of Lost Time into Polish; the excerpts she translated testify not only to her outstanding talents at translation, but also to her reading insight and a kind of closeness to Proust’s writing and thought. Iwaszkiewiczowa also translated important critical articles by foreign authors to familiarize Polish readers with European proustological discussions. In addition, she devoted a lot of attention to the French author in her private journals, but above all, she creates her own, inspiring interpretations of Proust’s work in literary essays. The juxtaposition of the writings of Marcel Proust and Joseph Conrad turns out to be particularly interesting and fresh, though surprising at first. This article analyzes these texts, presenting them in the context of contemporary aesthetic, philosophical and even physical concepts (including Witkacy’s “pure form”, Rudolf Otto’s “numinosum”, Hermann Minkowski’s “space-time”), to which Iwaszkiewiczowa referred directly or indirectly. Parallel reading of both types of her considerations — those scattered in dailies, where she noted private impressions, as well as those announced in the form of carefully prepared articles — brings an interesting and unique image of Proust and of Iwaszkiewicz herself. The article is an attempt to give the floor to Anna Iwaszkiewicz, who is commonly perceived as the wife of a well-known writer. The author of the article argues that the figure and creative output of Anna Iwaszkiewiczowa are worth careful reading and research analysis, and above all, a reminder.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2021, 64, 4; 63-78
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural aspects of Joseph Conrad´s autobiography. On the digressive structure of Some Reminiscences
Autorzy:
Pacukiewicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638842.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
autobiography, cultural anthropology, cultural patterns, gawęda, Joseph Conrad
Opis:
In this essay I attempt to analyse Joseph Conrad’s ‘autobiography’ - as it is presented in Some Reminiscences - with particular reference to the enduring cultural patterns that it exhibits. According to the configurationist or “culture and personality” approach elaborated by American anthropologists such as Ruth Benedict and Ralph Linton, patterns of behaviour transmitted within particular cultural groups permanently configure the personality model of its members both at the level of everyday behaviour and at the level of ideal patterns. This is confi rmed by an analysis of Conrad’s autobiography, in which the writer draws on the ideal patterns of the culture of the Polish eastern borderlands (which he acquired during the process of socialization) - not only in order to analyse his own personality, but also to govern his behaviour in completely different cultural contexts. Even more interestingly, these behavioural patterns have confi gured the particular model of the world that is reflected in the very structure of Conrad’s works. In this connection the influence of the gawęda or ‘Polish nobleman’s tale’ would seem to be indisputable. It is not so much that Conrad alludes to this literary convention in his autobiographical reminiscences, but rather that he uses it to re-create the model (based on cultural patterns) of the imagination of a Polish nobleman from the eastern borderlands. Moreover, this culturally determined writing strategy is used in Conrad’s other works.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2012, 7
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magia, duchy i głosy w wybranych utworach Josepha Conrada.
Autorzy:
Łukasiewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607670.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
magic
ghosts
voices
Joseph Conrad
magia
duchy
głosy
Opis:
The paper examines various aspects of magic, ghosts and voices in selected works by Joseph Conrad who repeatedly drew on some unnatural occurrences, though they were frequently depreciated by the author himself. In his artistic output Conrad created many such complex figures that may pose a challenge in an interpretative process. Thus, the goal of this paper is to explore the functions of magical and spectral manifestations in Conrad’s writing in order to show certain tendencies that can be discerned while studying the subject matter. As a result of the given analysis it is possible to notice similarities and differences between manifestations of the supernatural presented in Conrad’s texts as well as to propose a classification of these phenomena, which reflects the multidimensional nature of Conrad’s artistic style.
Niniejszy artykuł bada istotę magii, duchów i głosów w wybranych utworach Josepha Conrada, który niejednokrotnie czerpie inspiracje z nadnaturalnych zdarzeń – motywu często deprecjonowanego przez samego pisarza. W swoim dorobku artystycznym angielski autor  stworzył wiele złożonych osobliwości będących wyzwaniem w procesie interpretacji. Dlatego też główny cel artykułu sprowadza się do przedstawienia funkcji magii i zjaw w tekstach Conrada oraz  zobrazowania konkretnych tendencji i zależności w odniesieniu do  przedmiotu badań. Analiza umożliwia ukazanie podobieństw i różnic między różnorodnymi formami magii i istotami spirytualnymi  zaprezentowanymi w poszczególnych tekstach, jak również zarysowanie klasyfikacji omówionych zjawisk, które odzwierciedlają wielowymiarowy charakter artystycznego stylu Conrada.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The quest for mental tranquility in Joseph Conrad’s "Under Western Eyes"
Autorzy:
Lau, Chi Sum Garfield
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407301.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Joseph Conrad
Under Western Eyes
psychological journey
confession
nationalism
Opis:
In Joseph Conrad’s novel Under Western Eyes (1911), Razumov is a kinless university student in St. Petersburg who involuntarily becomes the government’s agent as regard to espionage because of an unwelcome visit from the revolutionist student Haldin. This paper makes use of C.T. Watts’ article “Under Western Eyes: The Haunted Haunts” published in 2008 as a framework to investigate Razumov’s psychological journey: beginning with his decision to betray Haldin through to the consequential action of making a confession to the latter’s sister, Nathalie. Watts’ article explores both the haunting and exorcist aspects of the novel upon its author, characters and, possibly. the reader. The article primarily focuses on how Conrad’s novel intentionally mimics Crime and Punishment (1866). Several aspects of the narrative reveal to us that Conrad failed in avenging the haunting effect Fyodor Dostoyevsky’s work had upon him. In this paper, the rationale behind Razumov’s confession will be investigated in understanding how both physical and mental exhaustion stimulate moral struggles and alter one’s assumed ideology. Emphasis will be made on the transformation of Razumov in terms of the effect of acquiring domestic connections and arriving in different geographical locations as the plot complicates.
Źródło:
Forum for Contemporary Issues in Language and Literature; 2023, 4; 4-12
2391-9426
Pojawia się w:
Forum for Contemporary Issues in Language and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liminalność i poznanie w Smudze cienia Josepha Conrada. Między uniwersalnym a kontekstualnym rozumieniem inicjacji
Liminality and Cognition in The Shadow-Line by Joseph Conrad. Between the Universal and Contextual Understanding of Initiation
Autorzy:
Szkaradnik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951580.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
liminality
initiation
rite of passage
magical tale
Joseph Conrad
Opis:
The axis of "The Shadow-Line" by Joseph Conrad is the issue of initiation in the seaman craft and, at the same time crossing the threshold of adulthood. The author of the article, referring to the concept of the rites of passage of van Gennep, Turner and Eliade, as well as the model of Campbell’s mythic “hero’s journey”, analyses the process and anthropological implications of this initiation and considers to what extent the rites de passage are universal, and to what extent they are contextual. The ship crew turns out to be a communitas, a community of the liminal phase of the rite of passage, and the protagonist must realize the model-archetype in concrete circumstances. Even though the plot resembles the structure of a magical tale, one may find there the cultural reality of seamen’s work and the Victorian era.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2014, 5
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘A Sea of Dark Green Plants’. Rereading Joseph Conrad’s The Planter of Malata in the Plantationocene
„Na morzu ciemnozielonego listowia”. Powrót do Plantatora z Malaty Josepha Conrada w epoce plantacjocenu
Autorzy:
Battiloro, Asia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37547394.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
plantacjocen
Joseph Conrad
biokolonializm
nie-ludzie
ekokrytycyzm
Plantationocene
Conrad
biocolonialism
nonhuman
ecocriticism
Opis:
In this paper I use the systemic concept of ‘Plantationocene’ to map out my reading of Joseph Conrad’s short story ‘The Planter of Malata’ (TPM) (1914), reframing Conrad as a writer of the current geological age, where human activity has induced devastating alterations to the Earth. In my ecoreading of TPM, time acquires a double analytical meaning. While I focus on the historical entanglements between capital investment and imperial goals of colonial scientific management mirrored in TPM, I also look at this short story from a biocolonial perspective, foregrounding the role of displaced plant life as extremely relevant for an ontologically plural contextual understanding of TPM as a narrative of the Plantationocene. Ultimately, I argue that TPM gives access to what could be termed the Plantationocene ‘unconscious’, in Mark Bould’s sense of the term, as it portrays for a contemporary readership the realities of human and nonhuman dislocation, relocation and exploitation unfolding in the context of the imperial plantation at the beginning of the twentieth century.
Niniejsza praca wykorzystuje systemową koncepcję „plantacjocenu” w analizie Plantatora z Malaty (PzM) (2012 [1914]) Josepha Conrada, ukazując przy tym autora jako pisarza obecnej epoki geologicznej, w której niszczycielska działalność człowieka doprowadziła do nieodwracalnych zmian na Ziemi. W przyjętym w niniejszym artykule ujęciu czas w PzM nabiera podwójnego, analitycznego znaczenia. Pomimo że praca skupia się na historycznych powiązaniach ekonomicznych inwestycji z imperialnym zamiarem kolonialnego zarządzania naukowego, analizuje ona również PzM z biokolonialnej perspektywy. Perspektywa ta podkreśla rolę przesiedlonego życia roślinnego jako niezwykle istotnego dla ontologicznie pluralistycznej kontekstualizacji PzM jako przykładu plantacjoceńskiej narracji. Z analizy wynika, że PzM zapewnia dostęp do tego, co można nazwać w rozumienia Marka Boulda plantacjonoceńską „nieświadomością”, ponieważ opowiadanie to ukazuje współczesnemu czytelnikowi realia ludzkiej oraz „nie-ludzkiej” (tj. np. roślinnej), dyslokacji, relokacji i ich wyzysku na królewskiej plantacji na początku XX w.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 51-64
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The sea has never been friendly to man.” Joseph Conrad’s Topoi in the Digital Game Sunless Sea
Autorzy:
Kozyra, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188123.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad
Sunless Sea
digital games
cRPG
sea
sailor
Opis:
The aim of this paper is to find connections between the digital game Sunless Sea (Failbetter Games, 2015) and Joseph Conrad’s novels, particularly the ones touching on the subject of sea voyage. Sunless Sea is an exploration role-playing game which focuses on the topics of sailors’ loneliness, dual nature of the sea, and above all, player’s inevitable failure. These tropes are shown not only in the narrative structure of the game, but also in its mechanics and design choices. I believe that the game is heavily inspired by the notion of maritime life created by Conrad, as indicated by the quote from The Mirror of the Sea opening the game: “The sea has never been friendly to man. At most it has been the accomplice of human restlessness.”
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2019, 14; 83-92
1899-3028
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What “A Smile of Fortune” Has To Hide: An Intertextual And Comparative Reconsideration of the Texture and Theme of Conrad’s Tale
Autorzy:
Branny, Grażyna Maria Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188119.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad
“A Smile of Fortune”
denegation
intertextuality
comparison
incest
Opis:
The present article is part of a larger project on Conrad’s less known short fiction, the area of his writing which is largely undervalued, and even deprecated at times. The paper’s aim is to enhance the appreciation of “A Smile of Fortune,” by drawing attention to its “inner texture” as representative of Conrad’s “art of expression,” especially in view of the writer’s own belief in the supremacy of form over content as well as “suggestiveness” over “explicitness” in his fiction. To achieve this aim a New Critical (“close reading”), intertextual and comparative approaches to Conrad’s story have been adopted, involving nineteenth- and twentieth-century American literary texts, i.e., both those preceding and those following the publication of Conrad’s ’Twixt Land and Sea (1912) volume featuring the tale in question. The intertextual reading of “A Smile of Fortune” against Bernard Malamud’s short story “The Magic Barrel,” Herman Melville’s Moby Dick, and William Faulkner’s Absalom, Absalom!, with Light in August as a point of reference, reveals the workings in Conrad’s story of the modernist device of denegation, which, alongside antithesis and oxymoron, seems to be largely responsible for the tale’s contradictions and ambiguities, which should thus be perceived as the story’s asset rather than flaw. The textual evidence of Conrad’s tale, as well as its comparison with three short stories: Nathaniel Hawthorne’s “Rappaccini’s Daughter,” Edgar Allan Poe’s “The Fall of the House of Usher,” and Peter Taylor’s “Venus, Cupid, Folly and Time,” seem to confirm the presence of the implications of the theme of incest in Conrad’s text, heretofore unrecognized in criticism. Overall, the foregoing analysis of “A Smile of Fortune” hopes to account for, if not disentangle, the story’s complex narratological meanderings and seemingly insoluble ambiguities, particularly as regards character and motive, naming Conrad rather than Faulkner the precursor of denegation.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2019, 14; 7-33
1899-3028
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Denegation, Textuality and Intertextuality in ”The Idiots”: Epistemological Transformation of Conrad’s Tale
Denegacja, tekstualność i intertekstualność w „Idiotach”: Epistemologiczna transformacja opowiadania Josepha Conrada
Autorzy:
Branny, Grażyna Maria Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37553372.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Joseph Conrad
denegacja
tekstualność
intertekstualność
William Faulkner
denegation
textuality
intertextuality
Opis:
“The Idiots,” published as part of Conrad’s first collection of short stories Tales of Unrest (1898), is, by far, the most minimalist of all his tales, therefore dubbed “pointless” by one of his critics. As such, it has mostly occasioned contextual readings to date, purely literary approaches to the story being few and far between. The present article offers a transformative reappraisal of this deprecated Conrad tale, in considering its artistic texture. A combined textual and intertextual approach proposed here reveals the presence, also in this Conrad story, of the modernist device of denegation (assertion of presence by absence, and vice versa) usually ascribed to William Faulkner, which helps resolve the issue of the tale’s ambiguous ending by defining it as the main heroine’s accidental drowning rather than suicide as it is usually seen in Conrad criticism. In its epistemologically transformative role, denegation likewise removes the odium of senselessness from “The Idiots” by identifying its covert, because denegatively construed, taboo theme of incest. The intertextual (Bakhtinian) reading of the story in Kristeva’s understanding of the term, and therefore through recourse to a later writer, i.e., Faulkner, does not only confirm the presence of the theme of incest in “The Idiots” but also reveals the American modernist’s unacknowledged indebtedness to this Conrad tale for some of the key motifs, if not its overall theme, of his most famous novel The Sound and the Fury (1929).
„Idioci”, opowieść, która ukazała się w pierwszym zbiorze opowiadań Josepha Conrada pt. Tales of Unrest (1898), jest chyba jego najbardziej minimalistycznym krótkim tekstem, który zyskał przez to u jednego z jego krytyków miano „bezsensownego”. Ze względu na swą lakoniczność opowiadanie było dotąd głównie poddawane analizie kontekstualnej, wskutek czego czysto literackie podejścia do tekstu prawie nie istnieją. Niniejszy artykuł stanowi próbę epistemologicznego przewartościowania tego niedocenianego i krytykowanego opowiadania Conrada poprzez poddanie go wnikliwej estetycznej analizie. Zastosowane w tym celu eklektyczne, bo tekstualne i intertekstualne, podejście do tekstu ujawnia obecność w nim modernistycznej metody narracyjnej zwanej denegacją (potwierdzeniem obecności poprzez nieobecność i odwrotnie), zwykle przypisywanej Williamowi Faulknerowi, co pozwala na rozwikłanie zagadki niejednoznacznego zakończenia opowiadania poprzez jego zdefiniowanie jako przypadkowe utonięcie bohaterki opowiadania, nie zaś jej samobójstwo, jak chcą krytycy. Ponadto, denegacja pełni w tekście także inną transformacyjną funkcję, nadając wreszcie opowiadaniu sens poprzez wskazanie na jego denegatywnie skonstruowaną tematykę tabu dotyczącą incestu. Intertekstualna (bachtinowska) interpretacja „Idiotów” w pojęciu Kristevej, a zatem poprzez odniesienie do pisarza późniejszego, tu Williama Faulknera, nie tylko potwierdza obecność tematyki kazirodztwa w opowiadaniu Conrada, ale także ujawnia literacki dług Faulknera wobec Conrada, i to nie tylko w kwestii denegacji, którą dotąd przypisywano temu pierwszemu, ale także w stosunku do tematyki oraz szeregu motywów najbardziej eksperymentalnej powieści Faulknera Wściekłość i wrzask (1929).
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 259-272
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teaching Conrad: the challenge and the satisfaction
Nauczanie Conrada: wyzwanie i satysfakcja
Autorzy:
Omelan, Lilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1109493.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
teaching British literature
Joseph Conrad
Conrad’s Polishness.
nauczanie literatury brytyjskiej
polskość Conrada
Opis:
Nauczanie Josepha Conrada nie jest łatwym zadaniem, niemniej jednak niektórych trudności można uniknąć, starannie planując wykłady i zajęcia praktyczne. Obejmuje to zapoznanie studentów z głównymi faktami z życia Conrada i zaangażowanie ich w projekty grupowe. Znajomość trudnego dzieciństwa i wczesnej młodości Conrada w Polsce po klęsce powstania styczniowego pomaga studentom zrozumieć złożoną osobowość Conrada i jego wewnętrzne konflikty, które z kolei wpłynęły na jego literacką twórczość. Mając to na uwadze, studenci mogą odpowiednio interpretować conradowskie tematy, takie jak rozczarowanie, poczucie winy i izolacja z jednej strony oraz pokuta, (uniwersalna) solidarność i wiara w ludzkość z drugiej strony. Ponadto postrzeganie Conrada jako pisarza polskiego pochodzenia może być korzystne dla właściwej oceny jego stylu literackiego.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2018, 4, 29; 15-27
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Time of Agreements in Joseph Conrad’s An Outcast of the Islands
Czas umów w Wyrzutku Josepha Conrada
Autorzy:
Szczepan-Wojnarska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37549330.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
czas
Joseph Conrad
umowa
John M. McTaggart
hazard
time
agreement
gambling
Opis:
This article examines the temporality of human agreements on the basis of Joseph Conrad’s novel, An Outcast of the Islands, and in reference to John M. Taggart’s thesis about the unreality of time. The execution of contracts is a mastery over time, but since, as Conrad’s contemporary, the philosopher J.M. McTaggart proclaimed in his work The Unreality of Time, time is not part of the real world, contracts cannot be so either. Commercial contracts, civil contracts, gentlemen’s agreements, and marriage contracts – although they concern very specific matters that are fraught with consequences and they are a kind of farce precisely because of their temporal aspect. Making alliances and taking up responsibilities turns out to be, in the light of McTaggarts’s theory, not only a contractual, but also hazardously ambivalent action, because it never stops time, nor does it lead to eternal duration, but contradicts it entirely. From such a perspective, knowledge of the explicit and hidden terms of the contract becomes more important than the struggle for its duration.
Artykuł bada temporalny aspekt umów międzyludzkich w powieści Josepha Conrada Wyrzutek oraz w nawiązaniu do tezy Johna M. Taggarta o nierealności czasu. Realizowanie kontraktów jest formą panowania nad czasem. Skoro jednak, jak głosił współczesny Conradowi brytyjski filozof John M. McTaggart w dziele Nierzeczywistość czasu, czas nie jest częścią realnego świata, to kontrakty zawierane między ludźmi również nie są rzeczywiste. Kontrakty handlowe, umowy cywilnoprawne, dżentelmeńskie i małżeńskie, choć dotyczą spraw bardzo ważnych i brzemiennych w skutki, są swoistą farsą właśnie ze względu na swój aspekt czasowy. Zawieranie sojuszy i branie na siebie odpowiedzialności za ich realizację okazuje się w świetle teorii McTaggarta działaniem nie tylko umownym, ale także niebezpiecznie ambiwalentnym.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 245-258
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conrad´s Cracow
Autorzy:
Zabierowski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638834.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Cracow, Joseph Conrad, Józef Hieronim Retinger, the Polish Question during WWI
Opis:
This article discusses Joseph Conrad’s links with Cracow, the historic capital of Poland and a major centre of Polish culture. Conrad fi rst came to Cracow in February 1869, accompanied by his father Apollo Korzeniowski, who - after several years of exile in northern Russia - had become gravely ill. Conrad visited the city a second time in the summer of 1914, having accepted an invitation from the young Polish politician Józef Hieronim Retinger, and (not without some diffi culty) eventually managed to get himself and his family safely back to Britain after the outbreak of World War I. Both of these sojourns in Cracow played an important role in Conrad’s life - and, one might say, in his creative work as a writer. One of the most vivid memories of his fi rst stay in Cracow was the hero’s funeral given to his father, who had been a victim of tsarist oppression. It was from Cracow that the young Conrad set out for France in order to take up a maritime career in Marseilles. During his second stay in Cracow (and Zakopane) Conrad made the acquaintance of many members of the Polish intellectual elite and took the decision to become actively involved in the cause of Polish independence.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2012, 7
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identity, Fidelity, and Cross-Cultural Relationships in Joseph Conrad’s Almayer’s Folly
Autorzy:
McParland, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049070.pdf
Data publikacji:
2021-10-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Joseph Conrad
Almayer
Malay
Europe
identity
narrative
fidelity
ethics
cross-cultural
colonial
Opis:
Almayer’s Folly (1896) by Joseph Conrad challenged the conventions of the fictional romance while confronting the need of native-born Malayans and other Asian individuals to find voice and identity in an imperial context. Along with the narrative voice in this text are the many other voices of those who have been colonized. Fidelity to one’s identity and openness to relationships across cultures lies at the crux of this study. Conrad’s critics of the 1950s and 1960s dismissed his first novel as a romance with a weak subplot. However, that subplot, about Almayer’s daughter Nina and her love affair, sets forth moral claims of loyalty and fidelity that must be taken into account. For her relation- ship with a Malay prince expresses a love that is binding and enduring, one that crosses boundaries and divisions and is an apt model for our culturally convergent world. Conrad creates a dialectic of intercultural subjectivities to make a point about identity, loyalty, and self-fashioning. Whereas Almayer is portrayed as foolish and inflexible, his daughter, Nina, faces significant issues of identity, as she has to choose between the traditional, indigenous heritage of her mother and her father’s modern European aspirations. With Almayer’s Folly, Joseph Conrad showed himself to be an international novelist who could develop a story with an inter-racial and intercultural cast of characters.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2021, 30(1); 97-109
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
JOSEPH CONRAD AND THE SILVER SCREEN
Joseph Conrad i srebrny ekran
Autorzy:
Weseliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509383.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
adaptation
appropriation
Joseph Conrad
Alfred Hitchcock
Francis F. Coppola
narratology
adaptacja
przyswajanie
narratologia
Opis:
The filmography of films based on the works of Joseph Conrad testifies that since the silent film era numerous filmmakers have turned to Conrad for source material. In most cases, the screen adaptations of his works were artistic and box-office failures. The release of Francis Ford Coppola’s Apocalypse Now in 1979 sparked a revival of creative and commercial interest in Conrad as a source for films. Coppola’s picture, which has achieved the status of a modern classic, and Alfred Hitchcock’s famous adaptation of The Secret Agent (1936), seem to belie the prevailing opinion that Conrad’s works are impossible to adapt for the cinema successfully. This paper seeks to examine the ways in which Conrad’s works have been adapted and appropriated by two major film directors in the twentieth century.
Filmografia adaptacji dzieł Josepha Conrada świadczy o tym, że od czasów filmu niemego liczni filmowcy sięgali po utwory Conrada jako materiał na scenariusze filmowe. W większości przypadków okazało się, że ekranizacje utworów Conrada to porażki artystyczne i fiasko finansowe. Film Francisa Forda Coppoli Czas Apokalipsy (1979) zapoczątkował odrodzenie artystycznego i finansowego zainteresowania środowiska filmowców twórczością Conrada. Obraz Coppoli, który osiągnął status współczesnej klasyki filmowej, oraz słynna adaptacja powieści Tajny agent w reżyserii Alfreda Hitchcocka (1936), wydają się zaprzeczać powszechnej opinii, że ekranizacje dzieł Conrada z góry skazane są na niepowodzenie. Celem artykułu jest zbadanie metod i środków artystycznego wyrazu jakimi posługiwali się dwaj czołowi reżyserzy XX wieku w swoich adaptacjach utworów Conrada.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2017, 52(1) Filologia; 77-88
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie oryginały angielskich pism. Tłumaczenia utworów Josepha Conrada na język polski w perspektywie historii przekładu
Autorzy:
Heydel, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695751.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Joseph Conrad, Stefan Żeromski, Aniela Zagórska, przekład, historia przekładu, literatura polska, literatura brytyjska
Opis:
Twórczość Josepha Conrada należy do kanonu polskiej literatury XX wieku i zajmuje w nimmiejsce tak ważne, że można przeoczyć fakt, iż mamy do czynienia z przekładami. Tymczasemto właśnie przekłady i ich odczytania kształtowały recepcję brytyjskiego modernisty w Polsce.Jego dzieła były przez tłumaczy oraz interpretatorów i komentatorów jego twórczościumieszczane w wielorakich kontekstach historycznych, społecznych i politycznych, budzącróżnego rodzaju rezonanse i wpisując twórczość Conrada w określone dyskursy ideologiczne.Niniejszy artykuł proponuje przegląd niektórych z tych odczytań dokonany z perspektywyhistorii przekładu.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2018, 1, 1
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Bobrowski as Conrad knew him: the uncle’s letters to the nephew
Autorzy:
Skolik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638872.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad, Tadeusz Bobrowski, family letters, family relations, Polish heritage, emigration, sea travels
Opis:
This article is an attempt to trace and determine the true relations that existed between Tadeusz Bobrowski and his nephew Joseph Conrad (then known by his Christian name Konrad or the diminutive form Konradek). Conrad’s parents died when he was only eleven years old and from that moment onwards the most important person in his life was his maternal uncle Tadeusz Bobrowski – his guardian, mentor and later his closest friend and confidant. Bobrowski’s role in Conrad’s life cannot be overestimated, for without his financial support Conrad quite simply could not have become a writer. Opinions differ widely, however, as to the extent to which he shaped Conrad’s personality or influenced his character and outlook. Conflicting theories, interpretations and speculations abound. Very often Bobrowski is presented as a cold man who is devoid of sympathy and understanding for his ward. This article argues that – deep down – Tadeusz Bobrowski was in fact and had always been a very emotional man. The shell of indifference in which he shut himself up was merely a shield that allowed him to survive in his social circle. By degrees, however, Bobrowski changed from being the reprimanding, grumpy and censorious guardian into a friend and spiritual guide. There were several reasons for this: Conrad’s increasing maturity, his professional achievements and the two men’s growing mutual attachment – if not mutual idealisation. They shared the same sense of humour, a predilection for sarcasm and a feeling of distance towards the world around them. What is more, a baggage of personal disasters brought them even closer together. They were very much alike. It would seem that only in his letters to Conrad could Bobrowski freely write about family matters and express his opinion about neighbours, knowing that his nephew would not only understand him, but would also appreciate his sarcasm, his sense of humour, his wit and his irony. Bobrowski treated Conrad as if he were his own son and only Conrad knew such an emotional, loving and warm-hearted Bobrowski.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2013, 8
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Najmniej antypatyczną jest mi Austria” (Memoriał Josepha Conrada-Korzeniowskiego w sprawie polskiej z roku 1914)
“Austria Is the Least Awful to Me” (Joseph Conrad-Korzeniowski’s 1914 Note on the Polish Problem)
Autorzy:
Zabierowski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54183581.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad-Korzeniowski
pierwsza wojna światowa
sprawa polska
World War I
Polish problem
Opis:
Artykuł stanowi próbę prezentacji i interpretacji stosunkowo mało znanego tekstu Conrada, jego Memoriału w sprawie polskiej, napisanego w Zakopanem w roku 1914. Autor artykułu, interpretując treść owego dokumentu, dowodzi, że powstał on w dużej mierze pod wpływem trialistycznych koncepcji konserwatystów galicyjskich, a przede wszystkim wybitnego adwokata krakowskiego, doktora Teodora Koscha.
The article attempts at a presentation and an interpretation of a relatively unknown text by Joseph Conrad, namely, his Memoriał w sprawie polskiej [Note on the Polish Problem], written in Zakopane in 1914. The author of this article by interpreting the text of that document proves that it was created – to a great extent − under the influence of trialist conceptions of Galician conservatives, predominantly, an eminent lawyer from Kraków, Ph.D. Teodor Kosch.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2020, 17, 2; 152-168
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“It seemed somehow to throw a kind of light on everything about me – and into my thoughts” – Knowledge of the Self and the Other in Heart of Darkness
Autorzy:
Kowol, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638808.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
understanding, the Self, the Other, subjectivity, communication, self-knowledge, Joseph Conrad, Heart of Darkness
Opis:
The aim of this paper is to analyse the link between understanding another person and understanding the Self in Joseph Conrad’s Heart of Darkness – a complex novella which raises a whole array of themes connected with human nature and the consequences of the lack of an established frame of reference. In a world where individual subjective consciousness appears to be not only the basic means of cognizance, but also the sole judge, Man is isolated from others and overwhelmed by the dark forces which seem to govern a hostile universe and also his own nature. The possibilities of arriving at any conclusive truths and achieving genuine communication with others are severely limited. However, the disquieting awareness of mortality, the darkness inherent in human nature, the apparent hostility of the universe, the dire lack of universal absolutes and the relativism and scepticism which result from all these circumstances do not in any way exempt us from the moral obligation to at least strive to fulfil the injunction “Know thyself!” – as it is self-delusion that Conrad abhors most of all. In order to overcome these difficulties and existential dilemmas, he proposes a set of simple principles concerning work, discipline, self-restraint, honour, solidarity and human interdependence, for it is usually because of others or in others that we realize the truth about our own nature.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2014, 9
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heart of Darkness: Piercing the Silence
Autorzy:
Khan, Almas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889018.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
prose fiction
Joseph Conrad
Edward Said
Chinua Achebe
Africa
Victorian society
colonial subjugation
silence
Opis:
‘Dead silence’ can resonate with more meaning than the spoken word, the absence of oral discourse signaling the presence of an unsettling subject, as Edward Said commented in Culture and Imperialism. Heart of Darkness pierces this silence through its assessment of Victorian society’s corrosive capitalist core. The novella’s symbolism and collapse of binaries anticipates modernism, and these techniques allow Conrad to censure white men, both those with real and petty power; and white women, who are depicted as colonialism’s passive or active enablers. This portrayal ultimately condemns the characters’ brutality even as it expresses cynicism about humanity’s potential for compassion.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2014, 23/1; 73-82
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conrad’s Artistic Returns: Perspectives on a Bulgarian Debut in Staging Heart of Darkness
Autorzy:
Grigorova, Margreta
Tsoneva, Petya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188120.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad
Heart of Darkness
Valeria Valcheva
performing arts
theatrical reception
theatrical translation
experimental theatre
Opis:
Since 1989 (the fall of Communism) the performing arts in Bulgaria have suffered a long process of transition dominated by a certain dialectic tension between the necessity to meet economic needs and the desire to open new venues for dramatic art. Against this background and contributing its own perceptive “reading” of Heart of Darkness to Conrad’s Bulgarian reception, on the eve of the vigorous celebration of his 160th anniversary in 2017, stage director Valeria Valcheva’s theatrical adaptation represents a remarkable debut rendition of Conrad’s fiction. The aim of this article is to explore how her idiosyncratic, creative, poetically recognizable approach lends a new form to Conrad’s recurrent relocation in modern and contemporary Bulgarian art.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2019, 14; 35-59
1899-3028
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nienapisany Smutek tropików. Claude Lévi-Strauss a Joseph Conrad
Unwritten Tristes Tropiques. Claude Lévi-Strauss and Joseph Conrad
Autorzy:
Pacukiewicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507759.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dyskurs antropologiczny
literackość etnografii
Joseph Conrad
Claude Lévi-Strauss
Laboratorium Kultury
anthropological discourse
literariness of ethnography
Opis:
Autor stawia sobie za cel namysł nad granicznością Smutku tropików wychodząc od pewnego tropu literackiego, a raczej literackiego mitu. Lévi-Strauss za jedną z wymarzonych, ale nienapisanych książek uznaje… Smutek tropików. Przyznaje się bowiem do ogromnej fascynacji Josephem Conradem, którego określa swoim ulubionym pisarzem; antropolog stwierdza nawet, że chciałby napisać jego książki. W efekcie Smutek tropików miał być pierwotnie „conradowską” powieścią; antropolog planował opisać klasyczną, można by powiedzieć, dla angielskiego pisarza intrygę: tubylcy zwodzeni są przez białych dźwiękiem patefonu jako głosem duchów. Z planowanej powieści zostały ostatecznie w książce tylko fragmenty opisujące zachód słońca, a zatem równie klasyczny „conradowski” fragment. Artykuł odpowiada na pytanie, w jakim kierunku prowadzą nas dylematy przez ów zachód słońca przedstawione; pokazuje, że zostały one wyrażone już we wcześniejszych rozdziałach książki francuskiego antropologa i powracać będą w następnych. Realne zagrożenie zapowiadane przez ułudę przedstawienia może przyjmować różne fabularne imiona i formy: mogą to być Indianie Munde, tak dzicy, że aż niepoznawalni; może to być „pogoń za mocą” prowadząca nas ku granicom po to jedynie, byśmy mogli później pochwalić się albumem fotosów; jest to też „entropologia” badająca w istocie procesy dezintegracji kultur i przestrzegająca przed nimi.
Author’s aim is to contemplate the boundaries of Tristes Tropiques starting with one of the literary trails, or rather literary myths. Lévi-Strauss considers Tristes Tropiques to be his one of the dream but unwritten books. He admits to his fascination with Joseph Conrad, and describes him as his favorite writer; the anthropologist even claims that he would like to write his books. As a result Tristes Tropiques at the beginning was meant to be a “Conrad-like” novel. He planned to describe, let’s say, an intrigue that would be classical for an English writer: the natives are misled by white people using the sounds made by a pathé that resemble those made by ghosts. From the planned novel there are only fragments describing sunsets which are classical “Conrad-like” fragments. The article answers the question in which directions the dilemmas presented by the sun set lead us; shows that they were already expressed in the previous chapters of the book and that they will be coming back in the next chapters. Real threat announced by the deception of presentation may have different fiction names and forms: they can be Munde Indians that are so wild that they aren’t recognizable; it can be a “chase after power” leading us to the boundaries just in order to give us the opportunity to boast with a great album of photographies; it is also “enthropology” examining the processes connected with disintegration of cultures and warning against them.
Źródło:
Laboratorium Kultury; 2012, 1; 19-35
2084-4697
Pojawia się w:
Laboratorium Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conradian inspirations in Zygmunt Haupt’s prose
Conradowskie inspiracje w prozie Zygmunta Haupta
Autorzy:
Ratajczak, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312319.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Haupt
Joseph Conrad
intertextuality
elements
destruction
house
ruin
memory
intertekstualność
żywioł
zniszczenie
dom
ruina
pamięć
Opis:
Conradowskie inspiracje nie są w prozie Zygmunta Haupta częste, jednak odgrywają ważną rolę. Dzięki odkrywaniu podobieństw i różnic służą autorowi Pierścienia z papieru do określenia własnej metody pisarskiej. Jako czytelnik Conrada interesuje się poetyką ukrywania i ujawnienia oraz relacją między pamięcią i wyparciem. Odkrywa poetyckość i symbolizm tej twórczości, a także jej osobisty charakter, związany z doświadczeniami dzieciństwa i mrocznymi wspomnieniami kraju. Poznając sposób korzystania z Conradowskich fabuł i idei przez Haupta, wnikliwiej zrozumieć można jego zasadę skrótu, zagęszczenia znaczeń, łączenia swojskiego z egzotycznym, lirycznego z tragicznym, osobistego z uniwersalnym, poważnego z żałosnym.
Although Conrad-inspired motifs are not frequent in Zygmunt Haupt’s prose, they do play and important role. Thanks to discovering similarities and differences they serve the author of Pierścień z papieru to describe his own writing method. As a reader of Conrad he is interested in the poetics of concealment and revelation as well as the relationship between memory and denial. He discovers the poeticism and symbolism of this creation and its personal character, related to the experiences of childhood and dark memories of the fatherland. By recognizing the ways in which Haupt utilizes Conrad’s plots and ideas, it is possible to understand better his principle of shorthand, concentration of meanings, combining the usual with the exotic, the lyrical with the tragic, the personal with the universal, the serious with the pathetic. 
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 32; 84-97 (eng); 80-93 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Концепт „вода” як маркер ідіостилю в малій прозі Джозефа Конрада
Koncept „woda” jako wyznacznik idiostylu w małej prozie Josepha Conrada
The concept of “water” as a marker of individual style of Joseph Conrad’s short stories
Autorzy:
Wilczyńska, Tetiana
Wilczyński, Ołeksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343590.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
concept “water”
Joseph Conrad
short prose
ambivalence
concept semantics
krótka proza
ambiwalencja
semantyka konceptu
koncept „woda”
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie konceptu „woda” w krótkiej prozie słynnego brytyjskiego pisarza polskiego pochodzenia, urodzonego w Ukrainie, Josepha Conrada. Celem badań było opracowanie lingwokognitywnego charakteru konceptu „woda” jako wyznacznika idiostylu autora. Badania potwierdziły, że nowe podejścia naukowe (lingwokognitywne, lingwokulturowe, lingwokonceptualne) otwierają szerokie możliwości głębszego zrozumienia fenomenu Josepha Conrada, pozwalają na rozumienie zarówno postaci samego autora, jak i kluczowych pojęć w jego twórczości w nowej perspektywie. W trakcie analizy ustalono, że koncept „woda” w utworach pisarza jest poznawczo wieloaspektowy, polisemantyczny oraz nacechowany aksjologicznie. O specyfice jego lingwalizacji świadczy rozbudowany system nominacji jego oznaczenia, liczne znaczenia pojęciowe oraz ambiwalentny charakter konceptualizowanego pojęcia, co potwierdza wagę odpowiedniego obrazu w idiostylu pisarza i pomaga czytelnikowi modelować obraz autora, aby uświadomić sobie znaczenie jego życiowego doświadczenia i lepiej zrozumieć przedstawione wydarzenia. Wszystko to daje podstawy do wniosku, że koncept „woda” jest istotną cechą idiostylu pisarza w krótkiej prozie Josepha Conrada.
The article is devoted to an analysis of the concept of “water” in the short prose of Joseph Conrad – the famous British writer of Polish origin, who was born in Ukraine. The purpose of the study was to research the linguistic and cognitive nature of the concept “water” as an indicator of the author’s individual style. The study confirms that new scientific approaches (linguocognitive, linguocultural, and linguoconceptual) open up wide opportunities for a deeper understanding of the phenomenon of Joseph Conrad and allow a new approach to understanding both the author’s personality and the key concepts in his work. In the course of the analysis, it was found that the concept of “water” in the writer’s works is cognitively multifaceted, polysemantic, and axiologically labeled. The peculiarities of its linguisticization have shown an extensive system of nominations for its designation, numerous conceptual meanings, and the ambivalent nature of the conceptualized concept, which confirms the importance of the corresponding image in the writer’s idiom and helps the reader to model the author’s image, realize the importance of his life experience, and understand the depicted events more deeply. All this gives grounds for the conclusion that the concept of “water” is a relevant feature of the writer’s idiom in Joseph Conrad’s short prose.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 1; 29-39
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Echa romantyzmu polskiego w Jądrze Ciemności
The echoes of Polish romanticism in Heart of Darkness
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361168.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Joseph Conrad
Jądro ciemności
Pan Tadeusz
Dziady cz. III
Anhelli
Heart of Darkness
Forefathers’ Eve Part III
Opis:
W studium usiłuję wykazać, jak w tekstualnym planie Jądra ciemności Josepha Conrada funkcjonuje tzw. polskoromantyczna intertekstualność. Nie rozstrzygając zarazem ostatecznie, czy kształtująca się relacja intertekstualna manifestuje się poprzez aluzje, czy poprzez reminiscencje, wyróżniam wiązkę prototypowych, polskoromantycznych intertekstów, które – jak uważam – mogą pozostawać kluczowe w procesie kontekstowej lektury dzieła Conrada. Są to z jednej strony dzieła Adama Mickiewicza – Pan Tadeusz, Ustęp III części Dziadów, Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego, z drugiej – niemniej funkcjonalne w wypadku Jądra ciemności – Anhelli Juliusza Słowackiego czy polska gawęda szlachecka – w rodzaju Pamiątek Soplicy Henryka Rzewuskiego. W porównaniu – bezpośrednio posługuję się metodą close reading, pośrednio zaś – wykorzystuję strategie widmontologicznego i palimpsestowego czytania tekstu literatury. Dyskutuję także z conradystycznym status quo, polemizując m.in. z ujęciem postaci arlekina obecnym w najklasyczniejszych, światowych odczytaniach Heart of Darkness: Škvorecký’ego, Burgessa, d’Avanza, Canaria i innych.
In the study I attempt to demonstrate how so called Polish-Romantic intertextuality runs in the textual plan of Joseph Conrad’s Heart of Darkness. Without concluding ultimately whether the forming intertextual relation is manifested here through allusions or through reminiscences, I distinguish a bunch of prototypical, Polish-Romantic intertexts which, as I suppose, may remain crucial in the process of contextual reading of Conrad’s masterpiece. On the one hand, these are the works of Adam Mickiewicz – Pan Tadeusz, Forefathers’ Eve Part III, The Books and the Pilgrimage of the Polish Nation, on the other – still functional in the case of Heart of Darkness – Juliusz Słowacki’s Anhelli as well as Polish ‘gaweda szlachecka’ represented by Henryk Rzewuski’s Soplica’s Memoirs. In comparing – I use the close reading method directly, and indirectly – the strategies of the hauntology and palimpsest reading of the literature. I also discuss the conradists’ status quo – polemizing among others with the representation of the Harlequin’s motive present in the most classic world readings of Heart of Darkness: Škvorecký’s, Burgess’s, d’Avanza’s, Canaria’s and others.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2019, 17; 255-283
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawdy Lokeli. Literackie reprezentacje ludobójstwa częściowego w Wolnym Państwie Kongo 1880–1908
Autorzy:
M, Nijakowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897456.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
studia postkolonialne
studia nad ludobójstwem
Wolne Państwo Kongo
Joseph Conrad
Mario Vargas Llosa
„Jądro ciemności”
„Marzenie Celta”
Opis:
The article analyzes selected literary representations of partial genocide in the Congo Free State (1880–1908) as documents of the discourse of truth (in the sense of M. Foucault) in a given era. Considerations use achievements of the postcolonial studies as well as genocide studies. The analysis focuses on the comparison of two books – Heart of Darkness by Joseph Conrad and The Dream of the Celt by Mario Vargas Llosa. The author reconstructs the way indigenous people are presented in both novels, showing elements of the racist discourse in Conrad’s novel and the changes that Llosa introduced. He describes the character of Kurtz (a colonist and an order represented by him) as “empty signifiers” of the colonial system. The article analyzes the extent to which both authors adequately presented the functioning of the colonial system. It indicates the dimensions of Casement’s exclusion – the main character of Llosa’s novel – referring also to the analysis of gender studies. The author concludes that both works reveal the weakness of criticism undertaken from the particular position – Llosa and Conrad were high rank men in the hierarchy of the global capitalist society. Regardless of the intent, they reproduce the discourse of truth, establishing not only the subject of cognition, but also their own identity.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(2 (449)); 105-115
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Conrad a polska cisza romantyczna. Próba zbliżenia
Joseph Conrad and Polish Romantic Silence: In Search of Commonalities
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1449980.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Joseph Conrad
silence studies
polski romantyzm
„cisza ontologiczna”
„noc kosmiczna”
Polish Romanticism
“the ontological silence”
“the cosmic night”
Opis:
Celem artykułu jest zarówno uzupełnienie dotychczasowych, polskojęzycznych badań nad semantyką ciszy w utworach Conrada, jak i interpretacja owej semantyki w duchu polskiej tradycji literackiej, na zadłużenie względem której Conrad subtelnie, aczkolwiek dość jednoznacznie wskazywał (między innymi w rozmowie z Marianem Dąbrowskim z 1914 roku). Autor naświetla perspektywę tzw. szkoły ukraińskiej w romantyzmie polskim, sugerując, że właśnie z tego imaginarium (w większym stopniu aniżeli z mickiewiczowskiego) autor Szaleństwa Almayera mógł przejmować konkretne figury: „nocy kosmicznej” oraz „ciszy ontologicznej”. Widoczne jest to zarówno na poziomie konstrukcji wydarzeń (Nostromo, Szaleństwo Almayera, Smuga cienia), jak i modelowania narracji (Jądro ciemności, Lord Jim, Gra losu).
The article attempts to extend the existing Polish-language research on the semantics of silence in Joseph Conrad’s works, and to interpret this semantics, in the view of the Polish literary tradition, to which Conrad indicated his debt subtly but quite unambiguously (e.g. in an interview with Marian Dąbrowski from 1914). The author highlights the perspective of the so-called Ukrainian school in the Polish Romantic Literature, suggesting that it was from this imagination (more than from Mickiewicz’s) that the author of Almayer’s Folly could adopt specific figures: “the cosmic night” and “the ontological silence”. It is visible both in the construction of events (Nostromo, Almayer’s Folly, The Shadow-Line) and in the narrative strategies (Heart of Darkness, Lord Jim, Chance).
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 18; 81-102
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskoromantyczne widma Josepha Conrada. Prolegomena do badań nad polskim obliczem pisarza
Polish-romantic spectres of Joseph Conrad. Prolegomena to the studies on Polish face of the writer
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361311.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Joseph Conrad
romantyzm polski
widmontologia
Opowieści niepokojące
Dziady cz III
Polish Romanticism
hauntology
Tales of Unrest
Forefathers’
Eve Part III
Opis:
Studium, czerpiąc z doświadczeń badawczych najwybitniejszych interpretatorów intertekstualności w prozie Conrada, w tym m.in. Yves’a Hervoueta, dąży do ustalenia interpretacyjnego punktu zero w wypadku badania niejasnych, a wręcz podprogowych oddziaływań romantyzmu polskiego na pisarstwo Conrada. Są one tak wieloznaczne i zróżnicowane, że – czerpiąc z tytułu imponującej monografii Hervoueta The French Face of Joseph Conrad – należałoby je określić mianem aspektu, nawet – dominanty „polskiego oblicza pisarza”. By konteksty polskoromantyczne u Conrada doprecyzować oraz uwypuklić, trzeba byłoby przetworzyć klasyczne pojęcie intertekstualności, skrzyżowawszy je z tzw. metodologią hontologiczną, u której podstaw spoczywa Derridiańska teoria widm. Syntetyczne badanie intertekstualno-komparatystyczne tomu Opowieści niepokojące z 1898 roku wskazuje, że (oprócz odwołań do Flauberta czy Merimée) równie istotne pozostają dla ujęcia Conradowskiej intertekstualności konteksty polskoromantycznej szkoły litewskiej (Mickiewicz) i ukraińskiej (Słowacki). W toku analizy – jako dwa konkurencyjne kręgi intertekstualne – powinny być zawsze oddzielane od siebie i wyodrębniane.
The study, drawing from the research experience of the most prominent interpreters of intertextuality in Conrad’s prose, including Yves Hervouet, seeks to establish an interpretative zero point in the case of the study of the vague, or even subliminal influences of Polish Romanticism on Conrad’s writing. They are so ambiguous and varied that – drawing from the impressive monograph of Hervouet The French Face of Joseph Conrad – they should be described as an aspect, or even – the dominant feature of the „Polish Face of the writer”. To clarify and emphasize Polish-romantic contexts in Conrad’s texts, it would be necessary to transform the standard concept of intertextuality, crossing it with the so-called hontological methodology based on Derridian Theory of Spectres. A synthetic intertextual-comparative study of the volume Tales of Unrest from 1898 indicates that (apart from references to Flaubert or Merimée) the independent contexts of the Lithuanian (Mickiewicz) and the Ukrainian (Słowacki) School of Polish Romanticism should remain equally important for Conrad’s intertextuality. Therefore during the analysis – as two competing intertextual circles – they should always be separated and differentiated. Biogram
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 198-210
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kody geopolityczne w szkicach politycznych Józefa Conrada Korzeniowskiego
Geopolitical codes in Joseph Conrad Korzeniowski’s political novels
Autorzy:
Kucharska-Dziedzic, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400609.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Joseph Conrad Korzeniowski
geopolitical codes/visions/discourses
political novels
First World War
Józef Conrad Korzeniowski
geopolityczne/kody/wizje/dyskursy
szkice polityczne
pierwsza wojna światowa
Opis:
Józef Conrad Korzeniowski, wybitny polski pisarz zamieszkujący w imperium brytyjskim, pozostał polskim patriotą. Wybuch pierwszej wojny światowej oznaczał zmianę sytuacji politycznej w Europie, a tym samym szansę na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Państwo polskie nie istniało od ponad stu lat po rozbiorze dokonanym przez Niemcy, Austrię i Rosję. Analizie sytuacji Polaków oraz perspektywom odzyskania niepodległości Conrad poświęcił dwa szkice polityczne. The Crime of Partition był tekstem skierowanym do odbiorcy literatury, także czytelnika polskiego. Akcent w tym szkicu położono na aspekt moralny. Conrad wskazał na przynależność Polski do kultury Zachodu i na niesprawiedliwość dziejową. Wrogiem Polski była autorytarna Rosja. Tekst A Note on the Polish Problem powstał w 1916 roku i był skierowany do rządu brytyjskiego, dlatego też argumentacja pisarza proszącego o wsparcie w restytucji państwa polskiego była polityczna i wskazywała na korzyści dla Brytyjczyków. Ze względu na istnienie ententy Conrad za sojuszników uznał Brytanię, Francję i Rosję, jako głównego wroga Polski wskazując Niemcy. Przygotowując A Note on the Polish Problem do publikacji w Polsce i dla Polaków, już w wolnej ojczyźnie, dokonał korekty swojej wizji politycznej, zgodnie z aktualną sytuacją geopolityczną.
Joseph Conrad Korzeniowski, an outstanding Polish writer living in the British Empire, remained a Polish patriot. The outbreak of the First World War meant a change in the political situation in Europe, and thus the chance for Poland to regain sovereignty. Polish state did not exist for over a hundred years after the partition made by Germany, Austria and Russia. Conrad devoted two political sketches to the analysis of the situation and prospects of the Polish independence. The Crime of Partition was the text directed to the recipient of literature, including Polish reader. The emphasis in this draft was put on moral aspect. Conrad pointed to Polish membership in Western culture and historical injustice. He claimed that authoritarian Russia was the enemy of Poland. A Note on the Polish Problem was created in 1916 and it was directed to the British government, therefore the writer’s argumentation asking for support in the restoration of the Polish state was political and pointed to the benefits for the British. Due to the existence of the Entente, Conrad acknowledged Britain, France and Russia as allies and Germany as the main enemy of Poland. Preparing A Note on the Polish Problem for publication in Poland and for Polish people, now in free homeland, he revised his political vision, according to the current geopolitical situation.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2015, 1; 87-103
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jane Austen (dla) Josepha Conrada
Autorzy:
Karol, Samsel,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897008.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Jane Austen
Joseph Conrad
Edith Wharton
Henry James
Virginia Woolf
Janeitism
Gra losu
the making of England’s Jane
janeityzm
Opis:
The understanding of Jane Austen was for Joseph Conrad (probably) the condition of the understanding of the English soul as such. And, even if we roam around fascinating hypotheses, it is worth formulating them – mainly because they are a new key to the reading of the works of the author of Lord Jim. His problems with the literary heritage of Austen could be affected by different, numerous factors: 1) the growing popularity of Janeites; 2) the authority of, appreciating the author of Mansfield Park, Henry James; 3) the feeling of being lost of the Polish writer in the situation of the late novelist debut; 4) the literary tradition of the Ukrainian School in the Polish Romanticism, in which he was raised and he formed his personality. Conrad could make an attempt of dealing with, incomprehensible for himself, Austen in the 1910s, in the period of jubilees of the editions of her novels. In this spirit, it is worthy to read again such prose texts of Conrad, as: Zwycięstwo (1915) and Ocalenie (1920), but above all – the earliest from this group – Gra losu (1913).
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2019, 63(2 (465)); 77-90
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Conrad in the light of postcolonialism
Autorzy:
Vogel, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638822.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
An Outpost of Progress, colonial literature, Chinua Achebe, colonialism, Congo, Heart of Darkness, Joseph Conrad, postcolonial literature, postcolonial studies, postcolonialism, racism
Opis:
This article consists of two parts. The first part presents the main concepts and facts connected with the development of postcolonial studies as a relatively new academic discipline, while the second part discusses Conrad’s two ‘African’ works, which - containing as they do an implicit critique of colonialism and imperialism - are now seen as being one of the very first ‘postcolonial’ books. Over the last thirty years, postcolonial studies have not only gained the status of an academic discipline, but have become one of the main schools of literary criticism. The postcolonial approach is also critical towards those systems of presenting the world that have existed for decades and have thus come to be regarded as being natural; it undermines their position and shows that they are nothing but ideological discourses which have been created by world empires. To a great extent, postcolonial theory has relied on existing theories for its methodology and terminology. On the one hand it relies on Marxism, while on the other it leans towards poststructuralism and postmodernism. Postcolonial theory also participates in discussions concerning the position of the Other (Spivak). As well as outlining the framework of postcolonial theory, it is important that we define such terms as ‘colonial’ and ‘postcolonial’ literature. In her book entitled Colonial and Postcolonial Fiction (1995), Elleke Boehmer suggests limiting the field of research in order to concentrate on the modern colonial empires that have emerged over the last four or five centuries, laying particular emphasis on the British Empire, as it was here that the greatest textualization of the idea of colonial expansion took place. The terms ‘colonial’ and ‘post-colonial’ are understood differently in The Empire Writes Back (1989), whose authors (Bill Ashcroft, Gareth Griffiths and Helen Tiffin) suggest that the the term ‘post-colonial’ should refer to all cultures affected by imperial expansion - from the beginnings of colonization to the present day - arguing that the expansion of colonial empires in previous centuries exerted a considerable influence on historical processes that have lasted down to our own times. Because these definitions of post(-)colonial literature do not encompass such phenomena as the literatures of multicultural metropolies or literatures going beyond the realm of the English language or beyond the literature of British or French colonialism, critics now often prefer to use expressions such as ‘literature in English’, ‘French-language literature’ or ‘literature of the Caribbean’ (which indicate the language or the region where a given type of literature has emerged) instead of the term ‘postcolonial literature’. Most contemporary scholars see Conrad as being one of the first postcolonial writers - someone who criticized the ruthless colonial expansion of European empires and the concept of the “White Man’s Burden”. The works which attract particular attention are, of course, those which relate to Conrad’s African experience: An Outpost of Progress and the excellent, albeit overexploited novella Heart of Darkness, which - despite its having been mentioned and referred to so many times by postcolonial critics - still evokes a great deal of controversy. In 1975 the Nigerian writer Chinua Achebe famously declared Joseph Conrad to be “a bloody racist”. Since the publication of Achebe’s An image of Africa many scholars have defended the position of Conrad as one of the chief opponents of colonialism, stressing the fictitious nature of Heart of Darkness, its experimental narration and its metaphorical and symbolic character. This controversy has by no means been laid to rest.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2012, 7
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Achebe’s weakest link: an analysis
Autorzy:
Records, Aaron
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942440.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Africa, arguments of intention, Chinua Achebe, comparison, Conrad’s style, cryptoracism, Heart of Darkness, intention, Joseph Conrad, Nietzsche, prejudice, racism, syntax, The Secret Sharer, The Shadow Line
Opis:
Chinua Achebe, author of Things Fall Apart, states in an interview that Joseph Conrad ensconces racism in his adjective-ridden writing style. More than that, Achebe even states that Conrad intentionally tries to confuse his readers so that they do not detect his racism. Arguments of intention are dangerous, especially when the author that is subjected to one is deceased. They cannot defend themselves. In order to see if Achebe’s claim of hidden racism in Heart of Darkness is true or not, I have read two other works by Conrad, The Secret Sharer and The Shadow Line: A Confession, and compared their writing. Using more analyses of Conrad’s works, I discover that Conrad is not too confusing for his readers; most people understand him. However, I notice that Heart of Darkness is written in a more confusing style. Adding Conrad’s philosophy and reviewing it with Nietzsche’s philosophy, we see that Conrad doesn’t seem like someone who would try to be racist and then hide it. The argument of intention would also seem to have an air of arrogance, as it appears Achebe thinks other readers are unable to comprehend Conrad’s text the way he can, or at least without his guidance. In conclusion, I surmise that arguments of intention are dangerous and that no one should make them because they are largely insupportable. If anything, an argument of intention has all the qualities of prejudice and once investigated, seems just as absurd as arguments for racism.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2012, 7
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W lekturze, w podróży, w rozmowie
Reading, Traveling, Conversing
Autorzy:
Ratajczak, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365116.pdf
Data publikacji:
2018-06-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
travel in literature
Joseph Conrad’s oeuvre
ethics in literature
personal letters
podróż w literaturze
etyka w literaturze
intymistyka
twórczość Josepha Conrada
Opis:
Agnieszka Adamowicz-Pośpiech w początkowych rozdziałach książki Podróże z Conradem podjęła najważniejsze tematy conradystyczne. Choć autobiograficzne wymiary dzieł pisarza były wielekroć opisywane, użyty przez autorkę termin „autobiografia antykonfesyjna” okazał się oryginalnym i skutecznym narzędziem interpretacji. Przeprowadzona następnie przez Adamowicz-Pośpiech próba wskazania czterech głównych typów bohaterów tej prozy odsłoniła nowe aspekty conradowskiej etyki. Książka zawiera również nowatorskie interpretacje konkretnych powieści i opowiadań. W Lordzie Jimie dostrzegła autorka „nieciągłości komunikacyjne”, wynikające z dzielących postaci różnic kulturowych, uprzedzeń i stereotypów. W lekturze Tajfunu skoncentrowała się na roli istotnego elementu świata przedstawionego, jakim są listy. Interpretacja noweli Idioci w kontekście powieści Tajny agent przyniosła wnioski dotyczące wiarygodnych psychologicznie kreacji kobiet poddanych długotrwałej przemocy i poniżeniu. Podróże z Conradem są więc intrygującym i w wielu partiach odkrywczym przykładem współczesnych badań nad twórczością autora Lorda Jima.
In the first chapters of her book Travels with Conrad (Podróże z Conradem), Agnieszka Adamowicz-Pośpiech addresses the critical themes of Conrad criticism. Although the autobiographical valences of the writer’s works have been discussed many times over, Adamowicz-Pośpiech introduces the term “anti-confessional autobiography,” which turns out to be an original and effective interpretive tool. The scholar subsequently attempts to outline the four main hero archetypes of this body of work, revealing new aspects of Conrad’s ethics. The book also offers refreshing analyses of specific novels and stories by Conrad. In Lord Jim, Adamowicz-Pośpiech points out “communicative discontinuities” produced by the characters’ cultural differences, preconceptions, and biases. In her analysis of Typhoon, she focuses on the decisive role letters play in portraying the novella’s world. She reads the novella Idiots in parallel with the novel The Secret Agent, reaching new conclusions on Conrad’s ability to create psychologically plausible female characters and convey their long-term struggles against violence and degradation. Travels with Conrad is an example of contemporary scholarship on Joseph Conrad that is compelling and has many new perspectives to contribute.
Źródło:
Forum Poetyki; 2018, 11-12; 144-149
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Conrad and Alexander Fredro. Inspirations and parallels in the light of the subject matter of Fredro’s Trzy po trzy
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638814.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Joseph Conrad, Alexander Fredro, feat of memory, feat of testimony, the comic, the tragic, existentialism, narration, symbolizations of narration, Trzy po trzy, Youth, Heart of Darkness
Opis:
The similarities between the works of Alexander Fredro and Joseph Conrad beg the question of the extent to which a comparative interpretation can be made. However, before this question can be answered, we must first redefine the concept of the comic for the purpose of making such a comparison. The aim of this article is to show both authors in a new light as (unwitting?) deconstructors of the traditional concept of the comic (which for Fredro was still associated with that of Molière) and as creators of a new, existential concept of the comic that is tied up with human existence and that can be understood as being heightened by the tragic. An excellent example of this is provided by Fredro’s memoirs of the Napoleonic campaign entitled Trzy po trzy (Tittle-Tattle), which – thanks to the testimony of Aniela Zagórska – we know Conrad read in 1922. The manner of Fredro’s narration – which he himself likens to playing with a shuttlecock – in time proves to be that of a particular literary commemoration, i.e. bearing witness. Identified thus as a component of human existence, the comic serves to provide an escape from the “trauma of death”. A similar evolution can be traced in the style of Marlow’s narration in Conrad’s Youth and Heart of Darkness. Like the narrator of Fredro’s memoirs, Marlow makes the transition from “feat” to “testimony”.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2014, 9
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Conrad’s Independence Journalism and its “Post‑romantic Entanglement”
Publicystyka niepodległościowa Josepha Conrada i jej „postromantyczne uwikłania”
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038545.pdf
Data publikacji:
2020-02-11
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Joseph Conrad
Adam Mickiewicz
intertekstualność
interfiguralność
The Crime of Partition
Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego
Lilie
intertextuality
interfigurality
The Books and the Pilgrimage of the Polish Nation
Opis:
The following study of a small collection of Conrad’s journalism related to Polish independence distinguishes The Crime of Partition as the final and most mature voicing of the Polish-Romantic, tyrtaean, and balladic intertextuality of Lord Jim’s author. Conrad, however, while referring to Adam Mickiewicz’s Lilie and The Books and the Pilgrimage of the Polish Nation, does maintain some distance from his allusions and reminiscences. Rather, the romanticizing that saturates the sketch integrates the entire argument, and what is more, it also promotes intriguing intellectualization: the Polish literary tradition, here reduced to a colorful convention (e.g. frenetic, as in Lilie), released from its “limiting” framework, is a kind of carefully planned, sophisticated literary play for Conrad. It can be appreciated by Conrad’s non- Polish reader, uninitiated in the pathos of the Polish problem, the one to whom the writer speaks in particular in this case.
Studium spośród niewielkiego kręgu Conradowskiej publicystyki niepodległościowej i okołoniepodległościowej wyróżnia Zbrodnię rozbiorów jako ten tekst autora Lorda Jima, w którym ostatecznie i w pełni dojrzale dochodzi do głosu polskoromantyczna, tyrtejsko-balladowa intertekstualność. Conrad wszelako, odnosząc się do Mickiewiczowskich Lilii oraz Ksiąg narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego, nie pozostaje bynajmniej niewolnikiem własnej aluzji czy reminiscencji. Romantycyzacja, którą nasyca swój szkic, integruje raczej cały wywód, co więcej – sprzyja też jego intrygującej intelektualizacji: polska tradycja literacka, zredukowana tutaj bowiem do barwnej (np. frenetycznej jak w Liliach) konwencji, a uwolniona ze swoich „usztywniających” ram, stanowi dla Conrada rodzaj skrzętnie zaplanowanej, wyszukanej „gry literackiej”, którą docenić może niewtajemniczony w patos sprawy polskiej, zagraniczny czytelnik Conrada – ten, na którym pisarzowi zależy w tym przypadku najbardziej.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2019, 24, 1; 39-50
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosz and Conrad in the Treatise on Morality
Autorzy:
Dudek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638804.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
A Note on the Polish Problem, A Personal Record, Autocracy and War, colonialism, communism, Congo, Czesław Miłosz, freedom, Heart of Darkness, Joseph Conrad, solidarity, Treatise on Morality, Typhoon
Opis:
It would appear that Czesław Miłosz’s Treatise on Morality - one of whose aims was to “stave off despair” - was largely inspired by the writings of Joseph Conrad. That Miłosz had no wish to draw his readers’ attention to this is perfectly understandable, given Conrad’s particularly low standing in the eyes of communist State censors. This long poem, which extols human freedom and pours scorn on socialist realism (together with its ideological premises), is one of Miłosz’s best known works in his native Poland, where it was published in 1948. The Treatise on Morality may well have been inspired by three of Conrad’s essays that were banned in communist Poland: Autocracy and War, A Note on the Polish Problem and The Crime of Partition. Conrad’s writings would appear to have helped Miłosz to diagnose Poland’s political predicament from a historical perspective and to look for a way out of it without losing all hope. An analysis of the Treatise on Morality shows that only by reconstructing the Conradian atmosphere and context - alluded to in the text - can we fully grasp all the levels of the poet’s irony, which culminates in a final “punchline” alluding to Heart of Darkness. Apart from suggestive allusions to the brutal colonization of the Congo, the fate of post-war Poland is also seen through the optic of those of Conrad’s novels that deal with the subject of depraved revolutionaries: Nostromo, The Secret Agent and Under Western Eyes. Conrad’s ideas for ways to fight against bad fortune and despair are suggested not only by his stories Youth and Typhoon - and by his novels The Nigger of the “Narcissus” and Lord Jim - but also and above all by his volume of memoirs entitled A Personal Record, in which he relates his yearning for freedom as the young, tragic victim of a foreign empire. In an article entitled Joseph Conrad in Polish Eyes and published in 1957 - on the hundredth anniversary of Conrad’s birth - Miłosz writes that, through his writings, Conrad fulfilled the hopes of his father (who gave him the name “Konrad”) and that although “the son did not want to assume a burden that had crushed his father, he had nevertheless become the defender of freedom against the blights of autocracy.”
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2012, 7
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czesław Miłosz on Conrad’s Polish stereotypes
Autorzy:
Dudek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638820.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Czesław Miłosz, Joseph Conrad, Poland, Lithuania, Ruthenia, Ukraine, Russia, Apollo Korzeniowski, Adam Mickiewicz, Astolphe de Custine, Poland and Muscovy, Forefathers’ Eve, Under Western Eyes, The Secret Agent, Heart of Darkness, A Treatise on Poet
Opis:
In an essay entitled Conrad’s Stereotypes – published in 1957 – Miłosz sees Conrad as “the typical old Polish nobleman who remained faithful to the way in which he had lived and thought as a young man.” Miłosz speaks of his own affinity with Conrad (and Mickiewicz), explaining that it derives from a set of shared emotional and historical experiences that were deeply ingrained in the minds of the inhabitants of the ‘Eastern Borderlands’of the old Polish-Lithuanian-Ruthenian Commonwealth. This ‘Eastern Borderlands’ cultural identity may well have enabled Conrad to give an authentic portrayal of the Russian characters in Under Western Eyes. The counterpart to Mickiewicz’s and Conrad’s condemnation of autocracy and the fairness of their attitude towards Russians was Miłosz’s willingness to maintain friendly relations with contemporary Russian ‘dissidents’ who had stood up against the oppressive political system of the Soviet Union. Surprisingly, however, he does not draw any parallels between the Polish stereotype of Russia and the portrayal of Russia which is to be found in Russian political literature. Miłosz concludes by observing that in Under Western Eyes it was only through the purely artistic merits of his writing that Conrad could have hoped to win over his English-speaking readers, while at the same time remaining “faithful to a tradition that would have seemed exotic to anyone living in another country” – and for this achievement he deserves praise.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2014, 9
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-46 z 46

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies