Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "J.H. Newman" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Koncepcja cudu Johna Henry’ego Newmana na tle antytaumaturgicznego argumentu Davida Hume’a
Autorzy:
Cebula, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669403.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
J. H. Newman
D. Hume
miracles
antecedent probabilities
cuda
uprzednie prawdopodobieństwo
Opis:
The following article is an attempt to outline the holistic vision of miracles as provided in John Henry Newman’s thought. The abovementioned concept was presented in relation to David Hume’s theory questioning the credibility of testimony on miraculous events that eventually led to prove the truth of miracles. Subsequently, Newman’s arguments concerning interpretation of the nature of miracles as signs. Here, Newman’s concept on the importance of antecedent probabilities in the assessment of testimony credibility could be seen as an original contribution to the dispute on miracles. Moreover, the relation between antecedent probabilities and personal disposition, both religious and moral one as such, is developed. The conclusions drawn by Newman serve to undermine the theory advocating the neutral assessment of supernatural facts as provided by Hume.
W artykule podjęta została próba całościowego ujęcia koncepcji cudu w myśli Johna Henry’ego Newmana. W tym celu ukazano ją na tle głównej idei podważającej wiarygodność świadectw o cudach, a w konsekwencji prawdziwość cudów, którą sformułował David Hume. Kolejnym krokiem było przedstawienie ujęcia Newmana, które zawiera się w tradycji interpretacji natury tych zjawisk jako znaku. Oryginalny wkład Newmana w dyskusję na temat cudów przejawia się w podkreśleniu roli uprzednich prawdopodobieństw w ocenie wiarygodności tych świadectw. Inspirujące jest także powiązanie uprzednich prawdopodobieństw z dyspozycją religijno-moralną podmiotu poznającego. Wnioski Newmana podważają tezy Hume’a o bezzałożeniowej (neutralnej) ocenie zjawisk nadzwyczajnych.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawdopodobieństwo: droga do pewności? Probabilistyka w myśli Johna Henry’ego Newmana
Autorzy:
Cebula, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667953.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
probability
certitude
Newman J.H.
Opis:
The term „probability” in Newman’s philosophy is ambiguous. This fact, very often causes the chaos of interpretation. The second difficulty is to grasp the relationship between the probability and certainty-certitude in the system of its thought. The aim of this article is to try to solve these two matters. The way of using the word by the cardinal shows that it is an instrument of implicit reasoning and it has an epistemic meaning. The accumulation of probabilities brings us to assent something as the truth. However, they never extort for it. When in the province of implicit reasoning the assent is the fact, and is reflected upon, then the assent is the certitude. So, in Newman’s thought probability is a natural way to certitude.
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2013, 3
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Henry Newman o filozofii i filozofach
Autorzy:
Gałecki, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668031.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ethics
metaphilosophy
philosophy of science
Newman J.H.
Opis:
Philosophy of philosophy, also called metaphilosophy, is a very interesting field of human intellectual activity. It shows not only what philosophy and its goals are, but it teaches philosophers a lot about themselves. John Henry Newman (1801–1890) in his work described the nature and role of philosophy as „organized, and therefore living knowledge”. He attached great importance to tell his listeners and readers what should characterize true philosopher as well.It is worth to knowing, what the idea of philosophy and the philosopher described and promoted by Newman (who was called – with good reason – the „Plato of Oxford” and „English Socrates”) was, and how philosophy can be a way of maturing our humanity and be a method to transform the world. This article provides an introduction and outline of this issue.
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2012, 2
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumowanie moralne – norma czy wyjątek?
Autorzy:
Gałecki, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195334.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
A. MacIntyre
J. Finnis
J. H. Newman
practical reasoning
ethics
meta-ethics
reasons to action
rozumowanie praktyczne
etyka
metaetyka
racje działania
J. H. Newman
Opis:
Czymś fundamentalnym dla etyki jest pytanie o to, w jaki sposób człowiek zdobywa swoją wiedzę o świecie moralnym, w tym przede wszystkim wiedzę na temat tego, co należy w danej sytuacji uczynić. Od czasów starożytnych ten obszar działalności człowieka nazywa się rozumowaniem praktycznym lub moralnym. Pod koniec ubiegłego wieku w świecie anglosaskim toczył się ciekawy spór o to, czy owo rozumowanie moralne ma charakter konieczny (stanowi warunek sine qua non każdego czynu), czy też stanowi coś wyjątkowego, dokonywanego przez podmiot tylko w wyjątkowo zawiłych sytuacjach moralnych. W swoim artykule staram się rozstrzygnąć ten spór, odwołując się do powszechnie przyjmowanego odróżnienia rozumowania prowadzącego do zdobycia racji do działania (rozumowanie implikatywne, pierwszoosobowy punkt widzenia) od rozumowania prowadzącego do wyrażenia tychże racji (rozumowanie eksplikatywne, trzecioosobowy punkt widzenia).
One of the fundamental ethical questions is concerning the nature and method of the human acquisition of the moral knowledge – especially the knowledge about personal and actual obligations hic et nunc. Since ancient times this area of human activity has been called “practical” or “moral reasoning.” At the end of twentieth century there have strated an interesting disputet whether this moral reasoning is necessary and regular (it is a sine qua non condition of every human act) or it is something rare and exceptional, carried out only in extremely difficult and untypical moral situations. In my paper, I’m trying to resolve this dispute by referring to the commonly accepted distinction between reasoning resulting in a “having a reason to act” (implicit reasoning, first-person point of view) and reasoning leading to “give a reason to act” (explicative reasoning, a third-person point of view).
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 53, 1; 163-178
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen nawrócenia – próba filozoficznego ujęcia
The phenomenon of conversion – a philosophical approach
Autorzy:
Karpiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426851.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
conversion
religious drama
anthropology
existentialism
St Augustine
J. H. Newman
E. Stein
J. Tischner
Hegel
Opis:
This paper attempts to study and to describe the experience of conversion that is an existential change, whose aim is to initiate a relation with God. Although the category of conversion is biblical and theological, it is also an anthropological notion. Hence, research on this phenomenon by means of the phenomenological method may result in the extension of the knowledge of humanity. The article consists of two fundamental parts. In the first one three examples of conversion, as an empiric basis for further research, are presented: St Augustine of Hippo’s, Cardinal John Henry Newman’s and Edith Stein’s. An investigation of their ways enables us to enter into the horizon of the experience of conversion and to understand its basic intuition. In this approach the conversion is comprehended as a radical turn on the road of searching for the truth. A converting person gains the consciousness of being on the supreme way to the truth. In the further part of the article, the investigations bring a more universal description of this phenomenon. Conversion is certainly not only the single event, e.g. the turning point. It is rather a process which has its ‘before’ and ‘after’. On the way leading to conversion one may find such phenomena as: the integrated life of the person, an experience of emptiness and dissatisfaction, the courage to break present horizons and a readiness to accept the unexpected. In turn, ‘after’ the conversion one may notice the following phenomena: an experience of one’s own limits, the consciousness of the Absolute and an experience of freedom. The paper culminates in the discussion about the comprehension of conversion in terms of the process of philosophy or the ontology of becoming. Such concepts as Hegelian dialectic, Aristotle’s theory of act and potency or Kierkegaard’s leap of faith are rejected. The way of converting man has its explanation in the categories of the religious development according to J. H. Newman.
Źródło:
Logos i Ethos; 2013, 2(35); 167-194
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sumienie jako droga do Boga – krytyczna analiza stanowiskaJ.H. Newmana
Autorzy:
Ruczaj, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2099425.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
J.H. Newman
sumienie
etyka
Bóg
filozofia religii
źródła wiary
Opis:
Celem artykułu jest krytyczna analiza koncepcji J.H. Newmana, zgodnie z którą doświadczenie sumienia prowadzi jednostkę do wiary w Boga. Fenomenologiczna analiza doświadczenia moralnego prowadzi Newmana do wniosku, że doświadczenie to jest zrozumiałe tylko wtedy, jeśli zinterpretujemy sumienie jako głos Boga. Pokazuję – wbrew Newmanowi – że doświadczenie sumienia nie jest jednoznaczne. Nie da się wyjaśnić, dlaczego jednostka interpretuje je w kategoriach teistycznych, a nie jakichś innych. Potrzebne jest przyjęcie dodatkowych mechanizmów, które tłumaczą, dlaczego jednostka zinterpretowała swoje sumienie w kategoriach teistycznych. Wskazuję, że w dziele Newmana można wyróżnić trzy takie mechanizmy.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 3; 229-243
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies