Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Internal Military Service" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Profilaktyka kontrwywiadowcza w działalności Wojskowej Służby Wewnętrznej w latach 1957–1990
Counterintelligence prevention in the activities of the Internal Military Service
Autorzy:
Machniak, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546792.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Wojskowa Służba Wewnętrzna
kontrwywiad wojskowy
profilaktyka kontrwywiadowcza
komunizm
Internal Military Service
military counterintelligence
prevention
communism
Opis:
Wojskowa Służba Wewnętrzna zastąpiła w strukturach Sił Zbrojnych budzącą lęk i nienawiść Informację Wojskową. Miała odgrywać jedynie rolę prewencyjną i informacyjną. Założenia te nosiły jednak piętno systemu totalitarnego. Formacji tej wyznaczono zadania kontrolne na wielu płaszczyznach. Wojskowa Służba Wewnętrzna zobowiązana została do realizowania czynności w zakresie kontrwywiadowczej ochrony Sił Zbrojnych celem zapobiegania rozpoznawaniu wojska przez wywiady państw obcych. Ochrona wojska realizowana były w formie zapobiegawczej właśnie poprzez profilaktykę kontrwywiadowczą. Z dokumentów źródłowych pozostawionych przez WSW wynika, że profilaktyka kontrwywiadowcza dotyczyła zwalczania przestępczości w SZ PRL oraz zap obiegania penetracji obiektów wojskowych przez służby wywiadowcze państw kap italistycznych. Jednym z aspektów pracy WSW było też zabezpieczenie obiektów wojskowych przed penetracją ze strony dyplomatów, cudzoziemców, osób postronnych oraz przeciwdziałanie naruszeniom zasad ochrony tajemnicy państwowej i służbowej. W Wojskowej Służbie Wewnętrznej istotą pracy profilaktycznej było niedopuszczenie do zjawisk negatywnych z punktu widzenia kontrwywiadowczej ochrony wojsk. Działalność profilaktyczna miała być ukierunkowana na sferę dzi ałań z pogranicza zagadnień wychowawczych, tak aby zmierzała do neutralizowania przyczyn i źródeł negatywnych.
WSW replaced the Main Directorate of Information in the structures of the Armed Forces that were feared and hated. WSW was to play only a preventive and informative role. These assumptions, however, bear the mark of a totalitarian system. The WSW was assigned supervisory tasks in other areas. WSW was obliged to carry out activities in the field of counterintelligence protection of the Armed Forces in order to prevent recognition of the army by the intelligence services of foreign states. The objectives and fields of activity of military protection were implemented in a preventive form through counterintelligence prevention. The source documents left by the WSW show that counterintelligence prevention was carried out to combat crime in the People's Republic of Poland, and to prevent the penetration of military facilities by the intelligence services of capitalist countries. Moreover, they prevented violations of the principles of protection of state and official secrets by diplomats, foreigners and bystanders. In WSW, the essence of preventive work was to prevent the emergence of negative phenomena from the point of view of counterintelligence protection of troops. Preventive activity should be directed at the sphere of activities from the borderline of educational issues, so that it aims at neutralizing negative causes and sources.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2018, 8, 3; 62-77
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Department of the Internal Military Service of Military Units of the Ministry of the Internal Affairs in Przemyśl. Organizational and personnel structure, and scope of activity
Wydział Wojskowej Służby Wewnętrznej Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Przemyślu. Struktura organizacyjno-kadrowa i zakres działania
Autorzy:
Machniak, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145410.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
counterintelligence
Ministry of the Interior
Internal Military Service
kontrwywiad
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
Wojskowa Służba Wewnętrzna
Opis:
The origin of the Military Interior Service of the Military Units of the Ministry of Internal Affairs (MSW) goes back to 1957, when pursuant to the Regulation No. 021/57 the Ministry disbanded the Information Division of the Border Guard Troops and the Information Department of the Internal Security Corps, later transformed into the Military Interior Service of the Internal Security Corps (WSW KBW) and the Border Guard Troops (WOP). In 1973, the Service of the Military Units of the Ministry of Internal Affairs (WSW JW MSW) was appointed. Subsequently, new local structures were created in Białystok, Chełm, Przemyśl, Kętrzyn, Krosno Odrzańskie, Kłodzko, Koszalin, Katowice and Warsaw as branches of the WSW JW MSW. This formation shielded military units subordinated to the structures of the Ministry of Internal Affairs, i.e. the Border Guard Troops (WOP), the Vistula Military Units of the Ministry of Internal Affairs (JN MSW) and the Government Protection Bureau (BOR), in the field of counterintelligence protection, as well as prevention and detection of crimes in military units of the Ministry of Internal Affairs and prosecution of offenders subjected to the jurisdiction of military courts. When fulfilling their tasks, the WSW operational bodies subordinated to the Ministry of Internal Affairs applied means, methods and forms of operational work, which were characterized by the specificity of activities and the diversity of the environment.
Geneza powstania Wojskowej Służby Wewnętrznej Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych sięga 1957 r., kiedy to na podstawie zarządzenia nr 021/57 MSW rozformowaniu uległ Zarząd Informacji Wojsk Ochrony Pogranicza i Oddziału Informacji Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, przekształcony następnie w WSW KBW i WOP. W 1973 r. przeprowadzona została reorganizacja w wyniku, której powołano Zarząd WSW JW MSW. W dalszej kolejności formowano nowe terenowe struktury w WSW JW MSW: Białystok, Chełm, Przemyśl, Kętrzyn, Krosno Odrzańskie, Kłodzko, Koszalin, Katowice, Warszawa. Formacja ta osłaniała jednostki wojskowe podległe pod struktury MSW tj. WOP, JN MSW oraz BOR w zakresie ochrony kontrwywiadowczej, jak również zapobiegania i wykrywania przestępstw w jednostkach wojskowych MSW oraz ścigania sprawców przestępstw podlegających właściwości sądów wojskowych. Organy operacyjne WSW podległe pod MSW stosowały w realizacji swoich zadań środki, metody i formy pracy operacyjnej, która cechowała specyfika działań i odmienność środowiska.
Źródło:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2020, 52, 1(195); 55-68
2544-7122
2545-0719
Pojawia się w:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryptonim „Piłat” – Robert Gadocha na celowniku Wojskowej Służby Wewnętrznej
Code-name „Pilate”. Robert Gadocha targeted by Internal Military Service
Кодовое имя „Пилат”. Роберт Гадоха под прицелом внимания Военной внутренней службы
Autorzy:
Majchrzak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925760.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Robert Gadocha
Wojskowa Służba Wewnętrzna
piłka nożna
Legia Warszawa
Internal Military Service
football
Legia Warsaw
Роберт Гадоха
Военная внутренняя службы
футбол
„Легия” (Варшава)
Opis:
Działalność Wojskowej Służby Wewnętrznej nie ograniczała się do utrzymania porządku w wojsku i łapania zachodnich szpiegów. Zakres jej działalności był zdecydowanie szerszy – obejmował m.in. działania przeciwko opozycji czy legalnie działającego NSZZ „Solidarność”. W zainteresowaniu wojskowej bezpieki pozostawali również ludzie niezwiązani z opozycją, w tym sportowcy (zwłaszcza z klubów wojskowych). Tak też było w przypadku piłkarza warszawskiej Legii Roberta Gadochy. Był on rozpracowywany w ramach sprawy o kryptonimie „Piłat”. Głównym powodem zainteresowania jego osobą (w latach 1972–1976) były niewłaściwe, podejrzane – z punktu widzenia WSW – kontakty zagraniczne. W działaniach wobec jego osoby wykorzystano zarówno agenturę, jak i tzw. technikę operacyjną (podsłuch, perlustracja korespondencji). Przez lata zbierano informacje o nim. Na jego szczęście, Wojskowa Służba Wewnętrzna nie była w stanie zablokować jego transferu zagranicznego (do FC Nantes); zresztą Gadochy – poza chwilowym zablokowaniem paszportu – nie spotkały inne represje.
The activity of the Internal Military Service was not limited to maintaining order in the army and catching Western spies. The scope of its operation was definitely wider – it included i.a. actions against the opposition or the legally-functioning Independent Self-governing Labor Union „Solidarity”. Of interest for the IMS were also people not connected with the opposition, including athletes. This was the case of Robert Gadocha, a Legia Warsaw football player. He was investigated into in a case code-named „Pilate”. The main reason behind the interest in his person (in the period 1972–1976) were his foreign contacts, perceived as improper and suspicious by the IMS. The actions taken up against Gadocha included using a spy network as well as the so-called operational techniques (wiretap, correspondence inspection). Information on him was being gathered for years. Luckily for him, the IMS was not able to block his transfer to a foreign club (FC Nantes) and he met no repressions but a temporary suspension of his passport.
Деятельность Военной внутренней службы не ограничивалась поддержанием порядка в армии и ловлей западных шпионов. Сфера ее деятельности была определенно шире и охватывала, в том числе, действия против оппозиции или легально действующего профсоюза „Солидарность”. Военные службы безопасности интересовались и людьми, не связанными с оппозицией, в том числе спортсменами (особенно из армейских клубов). Так было и в случае с футболистом варшавской „Легии” Робертом Гадохой. Его „обрабатывали” в рамках дела о кодовом имени „Пилат”. Главной причиной интереса к нему (в 1972–1976 гг.) были неуместные и подозрительные – с точки зрения Военной внутренней службы – заграничные контакты. В отношении него была использована как агентура, так и т.н. оперативная техника (прослушка, чтение корреспонденции). Информация о нем собиралась в течение нескольких лет. Однако Военная внутренняя служба не была в состоянии помешать его переводу в футбольный клуб „Нант”, к тому же Гадоха, кроме непродолжительных проблем с паспортом, не испытал на себе других репрессий.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 2 (260); 148-165
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Предложения о сотрудничестве органов военной контрразведки - próba zacieśnienia współpracy kontrwywiadu Sił Zbrojnych PRL z III Zarządem KGB w okresie kierowania Wojskową Służbą Wewnętrzną przez gen. bryg. Aleksandra Kokoszyna
Предложения о сотрудничестве органов военной контрразведки - an attempt to strengthen cooperation between the counterintelligence of the Armed Forces of the Polish People’s Republic and the Third Directorate of the KGB during the period when Poland’s Internal Military Service was headed by Brig. Gen. Aleksander Kokoszyn
Autorzy:
Kapuściak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33954511.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Internal Military Service
military counterintelligence
Third Directorate of the KGB
General Aleksander Kokoszyn
General Teodor Kufel
Wojskowa Służba Wewnętrzna
kontrwywiad wojskowy
III Zarząd KGB
gen. Aleksander Kokoszyn
gen. Teodor Kufel
Opis:
Gdy w 1943 r. uformowano „odrodzone” Wojsko Polskie, musiało także zostać zorganizowane kontrwywiadowcze zabezpieczenie sił zbrojnych. W pierwszych latach szeregi organów kontrwywiadu zapełniali oficerowie Smierszu. W późniejszym czasie Sowieci zajmowali kierownicze funkcje w organach Informacji Wojskowej i zapoznawali polskich komunistów z warsztatem pracy kontrwywiadowczej. Lata 1953–1956 to okres powrotu oficerów sowieckich do ZSRS, współpraca między nowo sformowaną Wojskową Służbą Wewnętrzną a III Zarządem KGB została przerwana. Dopiero rok 1960 przyniósł zmiany. Szef WSW gen. Aleksander Kokoszyn miał ambicję stworzenia prawdziwych służb kontrwywiadowczych, brakowało mu jednak doświadczenia i wiedzy. Sytuacja międzynarodowa spowodowała, że Moskwa zgodziła się na rozpoczęcie ścisłej współpracy ze swoimi „bratnimi narodami”. Niniejsza edycja źródła traktuje o rozpoczęciu formalnej współpracy między organami WSW a KGB.
When the “reborn” Polish Army was formed in 1943, counterintelligence security for the armed forces also had to be organised. In the early years, the ranks of the counterintelligence organs were filled by SMERSH officers. Later, the Soviets held leading positions in the bodies of the Main Directorate of Information and familiarised the Polish communists with counterintelligence work. The years 1953–1956 saw the return of Soviet officers to the USSR, and, consequently, cooperation between the newly formed Internal Military Service and the Third Directorate of the KGB was disrupted. It was not until 1960 that changes were made. The head of the Internal Military Service General Aleksander Kokoszyn, had the ambition to create a real counterintelligence service, but lacked experience and knowledge. The international situation led Moscow to agree to start working closely with its “brother nations”. This source edition deals with the beginnings of the formal cooperation between the organs of the WSW (Internal Military Service) and the KGB.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2023, 21; 255-282
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka kontrwywiadu wojskowego z Kościołem katolickim. Alumni w „ludowym” Wojsku Polskim w świetle dokumentów Wojskowej Służby Wewnętrznej
Military Counterintelligence Fight with the Catholic Church. Clerical Students in the Polish „People’s” Army in the Light of the Documents of the Internal Military Service
Борьба военной контрразведки с католической церковью. Семинаристы в „народном” Войске Польском в свете документов Внутренней Военной службы
Autorzy:
Kapuściak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916591.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojskowa Służba Wewnętrzna
Główny Zarząd Polityczny WP
służba wojskowa
kleryk-żołnierz
alumni
Kościół katolicki
Internal Military Service
Main Political Board of the Polish Army
military service
clerical student-soldier
seminarians
Catholic Church
Внутренняя Военная Служба
Главный политический совет Войска Польского
воинская служба
семинарист-солдат
семинаристы
католический костёл
Opis:
W 1959 r., w związku z wprowadzeniem ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym, zaczęto powoływać alumnów do „ludowego” Wojska Polskiego w ramach służby zasadniczej, początkowo rozpraszając ich po licznych jednostkach. Była to forma represji, która według władz komunistycznych miała ukrócić „niepokorne” zachowanie się poszczególnych hierarchów kościelnych. W dalszych latach nastąpiły zmiany w sposobie wcielania kleryków do wojska – zaczęto grupować ich w trzech pododdziałach, co pozwoliło na lepszą indoktrynację prowadzoną przez Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego, ale przede wszystkim „ochronę” kontrwywiadowczą alumnów organizowaną przez Wojskową Służbę Wewnętrzną. Początkowo kontrwywiad wojskowy nie radził sobie z werbunkiem kleryków na agentów. Z czasem, przy rozwijającej się współpracy z Departamentem IV MSW (cywilnym pionem antykościelnym), udało się organom WSW lepiej rozwinąć pracę operacyjną w batalionach, gdzie służyli przyszli duchowni. Pomimo częściowej rezygnacji kleryków ze studiów i werbunkowi przez WSW, dzięki staraniom Kościoła katolickiego udało się uratować sporą liczbę młodych alumnów, a wcielanie ich do wojska wzmocniło tylko Kościół, weryfikując już na wstępie przyszłych księży. Ostatecznie rok 1980 przyniósł zakończenie akcji powoływania alumnów do Sił Zbrojnych PRL. Jedna z licznych akcji władz komunistycznych przeciwko Kościołowi katolickiemu okazała się nieskuteczna.
In 1959, following the introduction of the law on universal military service, seminarians were conscripted into the Polish „People’s” Army as part of compulsory service, initially dispersing them into numerous units. This was a form of repression which, according to the communist authorities, was supposed to curb the „unruly” behavior of individual church hierarchs. In the following years, there were changes in the way clerical students were dispersed in the army – they started to be grouped into three subunits, which allowed for better communist indoctrination led by the Main Political Directorate of the Polish Army, but above all for the counterintelligence „protection” of the seminarians organized by the Internal Military Service (IMS). Initially, military counterintelligence did not do well with recruiting seminarians as agents. With time, as the cooperation with Department IV of the Ministry of Interior (civil anti-church department) was developing, the IMS authorities managed to improve their operational work in the battalions where future clergymen served. Despite the partial resignation of clerical students from their studies and recruitment amongst them by IMS, thanks to the efforts of the Catholic Church a large number of young seminarians were saved, and their conscription into the army only strengthened the Church by verifying future priests through their military service at the very beginning. Eventually, year 1980 put an end to the conscription of seminarians into the Armed Forces of the People’s Republic of Poland. One of the numerous actions of the communist authorities against the Catholic Church proved to be ineffective.
В 1959 г., в связи с введением закона о всеобщей воинской повинности, в основной состав „народного” Войска Польского начали призывать семинаристов, поначалу распределяя их по многочисленным подразделениям. Это была форма репрессии, которая, по мнению коммунистических властей, должна была положить конец „мятежному” поведению отдельных церковных иерархов. В последующие годы произошли изменения в методе набора семинаристов в армию: их начали распределять по трем подразделениям, что привело не только к улучшению коммунистической индоктринации, проводимой Главным политическим советом Войска Польского, но и–прежде всего–к появлению „охраны” семинаристов контрразведкой, организованной Внутренней Военной Службой. Изначально военная контрразведка не справлялась с вербовкой семинаристов в качестве агентов. Со временем, при развивающемся сотрудничестве с IV департаментом Министерства внутренних дел (гражданским антицерковным органом), отделам Внутренней Военной Службы удалось развернуть операционную работу в батальонах, где служили будущие духовники. Несмотря на частичный отказ семинаристов от учебы и частичное их вербование, благодаря стараниям католического Костёла удалось спасти большую часть молодых семинаристов, а их присоединение к армии лишь укрепило Костёл, ибо проверка будущих священников проходила уже на этапе службы. В итоге в 1980 г. завершилась акция по зачислению семинаристов в Вооруженные силы Польской народной республики. Одна из крупнейших акций коммунистических властей против католического Костела оказалась неэффективной.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 84-124
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szefowie Zarządu Wojskowej Służby Wewnętrznej Marynarki Wojennej
Heads of the Board of the Military Internal Service of the Navy
Autorzy:
Semków, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311888.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polish Army
Military Internal Service
Polish Navy
chief
curriculum vitae
career
Wojsko Polskie
Wojskowa Służba Wewnętrzna
Marynarka Wojenna
szef
kariera
życiorys
Opis:
Wojskowa Służba Wewnętrzna Marynarki Wojennej funkcjonowała w ramach Szefostwa WSW latach 1957–1990. Była wojskową służbą specjalną o charakterze kontrwywiadowczo-porządkowym. W ciągu tego czasu kierowało nią pięciu szefów. Byli to: kmdr Mikołajczyk, kmdr por. Kiszczak, kmdr Krupa, kmdr Miernicki, kmdr Prokaziuk. Po transformacji ustrojowej w Polsce w 1990 r. Wojskowa Służba Wewnętrzna została rozwiązana w całym kraju.
The Military Internal Service of the Navy functioned within the Headquarters of the Military Internal Service from 1957 to 1990. It was a military special service tasked with counterintelligence and policing activity. Between 1957 and 1990, the unit was headed in sequence by five commanding officers. These were: Cmdr Mikołajczyk, Cmdr Lieutenant Kiszczak, Cmdr Krupa, Cmdr Miernicki, Cmdr Prokaziuk. After the political transformation in Poland in 1990, the Military Internal Service was disbanded throughout the country.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2021, 19; 213-241
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonariuszy służb specjalnych. Wybrane zagadnienia
Disciplinary liability of intelligence agency officers. Selected issues
Autorzy:
Bartnik, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806854.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Internal Security Agency
intelligence
Central Anti-Corruption Bureau
Military
Counterintelligence Service
military intelligence
liability
penalty
disciplinary action
postpowanie dyscyplinarne
Opis:
Dyscyplina służbowa to jeden z warunków prawidłowego funkcjonowania służb specjalnych. W niniejszym artykule przybliżono tę problematykę wskazując m. in. sankcje, które zostaną nałożone na funkcjonariusza służb specjalnych (cywilnych i wojskowych) w sytuacji, gdy dopuści się przewinienia dyscyplinarnego, które musi mieć związek ze służbą i wykonywanymi czynnościami służbowymi. I chociaż wydaje się, że stosowanie procedur związanych z postępowaniem dyscyplinarnym nie powinno budzić zastrzeżeń, to jednak w praktyce powstaje szereg wątpliwości w toku prowadzonych postępowań. Dlatego też coraz częściej w literaturze przedmiotu podnosi się, by kwestię odpowiedzialności dyscyplinarnej służb mundurowych (a więc nie tylko służb specjalnych) uregulować we wspólnym akcie normatywnym.
Discipline at work is an aspect of proper functioning of intelligence agencies. The presented paper sheds some light on the issue by presenting, for example, certain types of disciplinary action regarding an officer of an intelligence agency (both civil and military) who is guilty of disciplinary misconduct while performing service. Although the application of disciplinary measures seems unquestionable, in practice there appear to be a number of doubts arising during various proceedings. As a result, the literature of the subject increasingly postulates that disciplinary liability of uniformed services (therefore not only intelligence agencies) be regulated by a common normative act.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 1; 25-44
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eyes and Ears: The Sasanian and Roman Spies ca. AD 222-450
Autorzy:
SYVÄNNE, Ilkka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517734.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Rome
Persia
Iran
intelligence gathering
espionage
scouting
secret service
military intelligence
internal security
external security
religion
justice
Opis:
The article The Eyes and Ears: 1) Provides a brief analysis of the several parallel security organizations of the two superpowers of antiquity when they were still at their prime; 2) Discusses both internal and external security matters; 3) Analyzes separately the military and civilian intelligence; 4) Examines the role of the religious organizations, ‘heresies’ and security; 5) Discusses briefly the ways in which the intelligence was obtained, analyzed, assessed and disseminated, and for what purpose; 6) Provides an overview of the successes and failures and of the limits of intelligence; 7) Demonstrates some similarities between modern and ancient practices.
Źródło:
Historia i Świat; 2016, 5; 107-131
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypadek płk. Jarosława Gintrowskiego jako przykład „ochrony” wojska przez Wojskową Służbę Wewnętrzną
The Case of Colonel Jarosław Gintrowski as an Example of "Security Assistance" Provided to the Army by the Internal Military Service
Autorzy:
Kapuściak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27177611.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Col. Jarosław Gintrowski
Przemysław Gintrowski
Col. Ryszard Kukliński
Col. Włodzimierz Ostaszewicz
Internal Military Service
military counterintelligence
Directorate II of the Polish General Staff
military intelligence
Directorate I of Polish General Staff (Operations)
Directorate XI of the Polish General Staff (Regulations)
płk Jarosław Gintrowski
płk Ryszard Kukliński
płk Włodzimierz Ostaszewicz
Wojskowa Służba Wewnętrzna
kontrwywiad wojskowy
Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
wywiad wojskowy
Zarząd I Operacyjny Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Zarząd XI Normatywny Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Opis:
Pułkownik Jarosław Stefan Gintrowski – ojciec muzyka, kompozytora i barda „Solidarności”, Przemysława Gintrowskiego – był ideowym i wiernym oficerem Sił Zbrojnych PRL oraz członkiem PZPR. Ponadto przełożeni uznawali go za zdolnego i inteligentnego oficera, znającego języki obce i posiadającego dużą wiedzę fachową z zakresu wojskowości. Płk Gintrowski ze względu na kontakty z płk. Włodzimierzem Ostaszewiczem oraz płk. Ryszardem Kuklińskim wszedł w zainteresowanie organów Wojskowej Służby Wewnętrznej. Jednak najwięcej uwag kontrwywiad wojskowy miał do działalności artystycznej jego syna, Przemysława, który miał wspierać w czasie stanu wojennego działalność antysystemową podziemnej „Solidarności”. To spowodowało, że organa WSW zwolniły Gintrowskiego z wojska i w ten sposób pokazały, że w rzeczywistości odgrywają tylko, albo aż, rolę żandarmerii politycznej, która decyduje w „ludowym” Wojsku Polskim o wszystkim.
Colonel Jarosław Stefan Gintrowski – father to Przemysław Gintrowski, a musician and songwriter later known as ‘the Bard of the Solidarity’ – was a loyal and committed officer of the Polish People’s Army and a member of the Polish United Workers’ Party. His superiors valued him as an intelligent and gifted officer with foreign language skills and considerable military expertise. Col. Gintrowski came to the attention of the Internal Military Service owing to his contacts with Col. Włodzimierz Ostaszewicz and Col. Ryszard Kukliński. However, what the military counterintelligence found the most objectionable was the artistic activity of his son Przemysław, who provided support to the dissident activities of the underground Solidarity movement. As a result, the Internal Military Service had Col. Gintrowski released from the army. This demonstrates that the military counterintelligence served as a sort of political gendarmerie for the Polish army with the final say in all things.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 481-515
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies