- Tytuł:
-
“Good education” and its instrumental description in the narrations of adults who have become students
„Dobra edukacja” i jej instrumentalny sposób opisu w wypowiedziach dorosłych, którzy stali się studentami - Autorzy:
- Jurgiel-Aleksander, Alicja
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2130670.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
- Tematy:
-
good education
phenomenography
instrumentality
dobra edukacja
fenomenografia
instrumentalizm - Opis:
-
The author of this article argues that the problem of good education is a public issue. Inspired by theorist G.J.J. Biesta who posed questions regarding the significance of good education, the author interviewed adult students about this phenomenon. The phenomenographic analyses of students’ statements unveiled three description categories of good education. These are: good education as a synonym of the school which fulfils standards of teaching, good education as an instrument of human success and good education as a tool of human enlightening. All the students’ descriptions led to the observation that the common horizon of the understanding of good education was the idea of education as a method which is goal oriented. This means that good education is described here through the prism of concrete aims and effective tools, but not by means of problematic ideas and values which serve these goals. This attitude may result in instrumental relations between people and the world, and the quality of the (worse) human condition
Autorka niniejszego tekstu podejmuje głos w sprawie dobrej edukacji jako ważnej kwestii publicznej. Inspirując się pytaniem współczesnego teoretyka G.J.J. Biesta, co to znaczy, że edukacja jest dobra, przeprowadza wywiady wśród dorosłych studentów, będących jednocześnie rodzicami, na ten właśnie temat. Ujawnione w wyniku fenomenograficznej analizy kategorie opisu tak zwanej „dobrej edukacji” rozumianej jako a) wywiązywanie się szkoły ze standardów nauczania, b) traktowanie edukacji jako środka do kariery, c) traktowanie szkolnej edukacji jako narzędzia „oświecania”, pokazują wyraźnie, że dominującym horyzontem jej rozumienia jest widzenie w edukacji głównie metody nauczycielskiego postępowania w celu osiągnięcia zamierzonego efektu kształcenia. Chodzi zatem o realizację celów już zdefiniowanych, a nie o wartość i znaczenie tego celu czy problematyzowanie idei, którym edukacja miałaby służyć. To, jak twierdzi autorka, może przenosić się na budowanie instrumentalnych relacji człowiek – świat i jakość naszej (gorszej) ludzkiej kondycji. - Źródło:
-
Dyskursy Młodych Andragogów; 2020, 21; 65-75
2084-2740 - Pojawia się w:
- Dyskursy Młodych Andragogów
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł