Instrumentality after Radical Lack, Education, and Populism as Co-Prosthetic

This contribution refuses two positions: one defends education against instrumentality, and the other reduces education to a political instrument. Alternatively, it recognizes instrumentality as precarious but necessary. Thus, with focus on populist articulations, education is instrumentalized as a demand to fix the people's incompleteness. However, both education and the people are lacking totalities, and it is through their articulation as prosthetic bodies one to the other that they help each other to be, however without fully being 

Artykuł przeciwstawia się dwóm stanowiskom. Pierwsze broni edukacji przed instrumentalizmem, drugie redukuje ją do narzędzia polityki. Alternatywnie uznaję tu instrumentalizm za prowizoryczny, ale nieunikniony. Gdy spojrzymy na strategie populistyczne, widzimy, jak edukacja staje się narzędziem służącym budowaniu społecznej całości (totalności) ludu. Jednak zarówno ów lud, jak i edukacja są całościami wybrakowanymi. Dopiero ich połączenie jako wzajemnych protez pomaga im zaistnieć – chociaż żadnemu z nich w pełni.