Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "II. Vatican Council" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 179
Tytuł:
« Incarnation et Libération ». L’écho du Concile Vatican II en Amazonie brésilienne
Inkarnacja i Wyzwolenie. Echo Soboru Watykańskiego II w Amazonii brazylijskiej
Incarnation and Liberation. The Echoes of the Vatican II in the Brazilian Amazon
Autorzy:
Arenz, Karl-Heinz
de Vasconcelos, George Alexandre Barbosa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480708.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Vatican II
Document de Santarém
Amazonie brésilienne
pastorale
développement
Sobór Watykański II
Dokument z Santarém
Amazonia brazylijska
duszpasterstwo
rozwój społeczny
Second Vatican Council
the document of Santarém
Brazilian Amazonia
pastoral care
social development
Opis:
Le présent article vise à analyser le Documento de Santarém, promulgué en mai 1972, à l’issue d’une assemblée des évêques de l’Amazonie brésilienne. Les prélats voulaient réviser en profondeur les pratiques pastorales à la lumière des décisions prises lors du Concile Vatican II (1962-1965) et de la 2e Conférence des Évêques d’Amérique Latine à Medellín (1968). Dans un contexte de transformations d’une envergure jusque là inconnue – surtout en raison de la Operação Amazônia, plan d’intégration et d’exploration de l’Amazonie en vue du progrès national prôné par la junte militaire (au pouvoir depuis 1964) – les évêques d’Amazonie choisirent les concepts-clé de l’incarnation et de la libération pour réinterpréter le rôle de l’Église catholique dans cette région périphérique du Brésil qui était la principale cible des projets stratégiques et socioéconomiques des militaires.
Celem niniejszego artykułu jest analiza tzw. Documento de Santarém, promulgowanego w maju 1972 roku po historycznych obradach biskupów Amazonii brazylijskiej. Hierarchowie poddali głębokiej rewizji dotychczasowe praktyki duszpasterskie w świetle orzeczeń Vaticanum Secundum (1962-1965) i Drugiej Konferencji Biskupów Ameryki Łacińskiej (Medelin 1968). Analizując globalne i wielopłaszczyznowe przeobrażenia dokonujące się w kraju, zwłaszcza Operação Amazonia, tj. plan integralnej eksploracji Amazonii na rzecz postępu narodowego, promowanego przez juntę wojskową (u władzy od 1964 roku) – biskupi Amazonii wskazali na kluczową rolę teologicznych konceptów Inkarnacji i Wyzwolenia. Kierując się tymi kryteriami biskupi poddali reinterpretacji miejsce i rolę Kościoła katolickiego w tym odosobnionym regionie Brazylii, który – nagle – stal się centrum zainteresowania i celem rozlicznych strategii socjoekonomicznych i wojskowych.
The aim of the present article is the analysis of the so-called Documento de Santarém, which was promulgated in May 1972, after the historical debates of the bishops of the Brazilian Amazon. The hierarchs subjected to a profound revision the existing pastoral practice, in the sight of the Vatican II’s adjudications (1962-1965) and the Second General Conference of Latin American Bishops (Medelin 1968). While analysing the global and multi-faceted transformation taking place in the country, especially the Operação Amazonia, that is – a plan of the integral exploration for the benefit of the national progress, promoted by the junta (in control since 1964) – the Amazon bishops pointed to the key role of the theological concepts of the Incarnation and Liberation. Being guided by these criteria, the bishops subjected to the reinterpretation the place and the role of the Catholic Church in this isolated region of Brazil, which – suddenly – became the centre of interest and the purpose of the numerous socio-economic and military strategies.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 2; 31-58
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien
“Christ as Master of Communication”: The Second Vatican Council and the Media
„Chrystus jako mistrz komunikacji”. Sobór Watykański II i media
Autorzy:
Garhammer, Erich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040663.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
media
przepowiadanie
papież Franciszek
the Second Vatican Council
preaching
Pope Francis
Opis:
Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów. „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien Das Zweite Vatikanische Konzil war auch ein mediales Ereignis. Genau dadurch ist es zum besonderen Zweiten Vatikanischen Konzil geworden, was im folgenden Beitrag gezeigt werden soll. Die Verkündigung hat seitdem auch ihre Situation in einer Mediengesellschaft zu reflektieren.
The Second Vatican Council was a media event. On the one hand, aroused great interest in the media. On the other, he made a reflection on the role of the media in the transmission of the Gospel. This reflection was a valuable expression in the Conciliar decree Inter Mirifica. Since then, in the Church’s evangelization takes into account both the role of the media in the transmission of information, as well as the mentality of modern man formed largely by the media. With great attention to the world of media approaches Pope Francis. This can be seen as an echo of the Council arrangements for media.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 105-116
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Rewolucja kopernikańska” na Soborze Watykańskim II? Analiza historyczno-teologiczna redakcji drugiego rozdziału Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium, o Ludzie Bożym
Copernican Revolution at the Second Vatican Council? The historical-theological analysis of the writing of the second chapter of the Dogmatic Constitution on the Church, the People of God
Autorzy:
Kasprzak, Artur Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149379.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Council Vatican II
People of God
De Populo Dei
De Ecclesia
Lumen Gentium
Commissio de doctrina Fidei et Morum
Sobór Watykański II
Lud Boży
Opis:
The study of this article, takes for its historical-theological analysis, the drafting of the fundamental conception of the understanding of the Church by the Second Vatican Council: The Church as People of God. This ancient term appears already in the first schema of the Church prepared by the Roman Curia, but its main place is in Lumen Gentium, the latest version of the text of the Dogmatic Constitution on the Church. The main focus of this study is devoted to the reconstruction of the most important steps in the formulation of this term. The purpose of the article, is to put into an adequate perspective the statement of journalists and some conciliar historians, that the writing of the new chapter of the People of God in Lumen Gentium has become the symbol of the Copernican Revolution at the Second Vatican Council.
Artykuł podejmuje analizę historyczno-teologiczną redakcji fundamentalnej koncepcji rozumienia Kościoła przez Sobór Watykański II: Kościoła jako Ludu Bożego. To starożytne pojęcie pojawia się w pierwszym soborowym schemacie o Kościele, przygotowanym przez Kurię Rzymską. Swoje najważniejsze miejsce znajduje jednak w Lumen gentium, ostatecznej wersji tekstu KK. Główna uwaga studium poświęcona została odtworzeniu najważniejszych etapów formułowania tego wyrażenia. Celem artykułu jest właściwe usytuowanie stwierdzenia dziennikarzy i niektórych historyków soborowych, według których zredagowanie nowego rozdziału o Ludzie Bożym w KK stało się symbolem „rewolucji kopernikańskiej” na Soborze Watykańskim II.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 39-52
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The Open Sobornicity”— an Ecumenical Theme in the Theology of Fr. Dumitru Stăniloae
„Otwarta soborowość” – ekumeniczny temat w teologii Dymitra Stăniloae
Autorzy:
Sonea, Cristian Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038146.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
otwarta soborowość
granice Kościoła
sakramenty
jedność
różnorodność
Sobór Watykański II
ecumenism
“open sobornicity”
the limits of the Church
Sacraments
unity
diversity
Second Vatican Council
Opis:
Celem tego artykułu jest przedstawienie stanowiska teologii prawosławnej wobec ruchu ekumenicznego ogólnie i w szczególności teologii Dumitru Stăniloae. Prezentacja rozpoczyna się od panprawosławnych decyzji odnośnie do dialogów międzychrześcijańskich i jest kontynuowana poprzez analizę tekstów Dumitru Stăniloae. Wreszcie następuje omówienie koncepcji otwartej soborowości i ulokowanie jej w perspektywie eklezjologii rzymskokatolickiej promowanej przez Sobór Watykański II.
The aim of this paper is to present the position of the Orthodox theology towards the ecumenical movement, in general, and that of Fr. Dumitru Stăniloae in particular. We will begin by presenting the pan-Orthodox decisions regarding the inter-Christian dialogues and we will continue by analyzing a corpus of texts belonging to Dumitru Stăniloae. Finally, we will analyze the concept of “open sobornicity” and we will place it in relationship with the Roman Catholic ecclesiology promoted by the Second Vatican Council.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 133-147
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars celebrandi – niespełniony postulat odnowy liturgicznej Soboru Watykańskiego II? Refleksje w 60. rocznicę ogłoszenia konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
Ars celebrandi - an Unfulfilled Postulate of the Liturgical Renewal of the Second Vatican Council? Reflections on the 60th anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Potoczny, Mateusz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432218.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
Sobór Watykański II
reforma liturgiczna
ars celebrandi
Liturgy
Second Vatican Council
Liturgical Reform
Opis:
Odnowa liturgiczna Soboru Watykańskiego II zdefiniowała szereg postulatów, które w zamierzeniu ojców miały nadać nowy wyraz liturgii Kościoła rzymskiego. Owe postulaty określone zostały przede wszystkim w konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium, która stała się dokumentem założycielskim późniejszej reformy. Wśród rzeczonych postulatów część została sformułowana w sposób precyzyjny, natomiast inne – nie zapisane explicite – wynikają z ducha proponowanej reformy. Jednym z tych nie wyartykułowanych wprost postulatów jest troska o kształt sztuki celebrowania (ars celebrandi) liturgii. W niniejszym studium autor stara się wyartykułować soborowe wskazania dotyczące tej problematyki i z perspektywy sześciu dekad dokonać ewaluacji ich recepcji w liturgii Kościoła rzymskiego.
The liturgical renewal of the Vaticanum II defined a series of postulates that the fathers intended to give new expression to the liturgy of the Roman Church. These postulates were formulated primarily in the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium, which became the founding document of the subsequent reform. Among those postulates, some were formulated in precise terms, while others - not written down explicitly - derive from the spirit of the proposed reform. One of these non-explicitly articulated postulates is the concern for the shape of the ars celebrandi. In this study, the author tries to articulate the conciliar indications on this issue and, from the perspective of six decades, evaluate their reception in the liturgy of the Roman Church.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 27-47
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambony skrzatuskie
Skrzatusz pulpits
Kanzeln von Skrzatusz
Autorzy:
Zadarko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570949.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
sanktuarium Matki Bożej Bolesnej
bazylika
barok
XVII w.
ambona
kazalnica
Sobór Trydencki
Sobór Watykański II
sanctuary of Our Lady of Sorrows
basilica
baroque
seventeenth century
pulpit
Council of Trent
Vatican Council II
Opis:
Przedmiotem artykułu są dwie ambony znajdujące się w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu. Świątynia została w 2019 r. podniesiona decyzją Stolicy Apostolskiej do godności bazyliki. Jest to okazja, aby przybliżyć czytelnikowi wiedzę o miejscach głoszenia słowa Bożego w historii i współcześnie w sanktuarium. Analiza konstrukcji, kształtu i ikonografii zabytkowej, barokowej kazalnicy prowadzi do wniosku, że w wyniku prac renowacyjnych doszło do zmian w kolorystyce i niezrozumiałych przemieszczeń figur zdobiących kazalnicę, mających wpływ na jej wymowę teologiczną. Nowa ambona, wykonana w 2013 r., jest dobrze zaprojektowanym „stołem” słowa Bożego obok ołtarza („stołu eucharystycznego”), ale pozbawiona artystycznej symboliki. Znajomość zagadnień historycznych, formalnych, architektonicznych i ikonograficznych omawianych ambon daje wiedzę o kulturze wnętrz sakralnych północnej Wielkopolski i diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w historii, zwłaszcza po Soborze Trydenckim w XVII i XVIII w. i po Soborze Watykańskim II.
The subject of the article are two pulpits located in the shrine of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz. The temple was raised in 2019 by the decision of the Holy See to the status of a basilica. It is an opportunity to bring closer to the reader the knowledge about the places of proclaiming the Word of God in history and today in the sanctuary. The analysis of the construction, shape and iconography of the historic Baroque pulpit leads to the conclusion that as a result of renovation works, there were changes in the color and incomprehensible displacements of the figures adorning the pulpit, affecting its theological significance. The new pulpit, made in 2013, is a well-designed “table” of God’s Word next to the altar (“Eucharistic table”), but devoid of artistic symbolism. Knowledge of the historical, formal, architectural and iconographic issues discussed in the pulpit gives knowledge about the culture of sacred interiors in Wielkopolska (northern Greater Poland) and the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in history, especially after the Council of Trent in the 17th and 18th centuries and after the Second Vatican Council.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 53-80
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty antropologiczne, personalistyczne i komunikacyjne we współczesnej teologii liturgii
Autorzy:
Mocydlarz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371172.pdf
Data publikacji:
2019-01-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Misterium paschalne Chrystusa
Misterium-Actio-Vita
komunikacja interpersonalna
antropologia
personalizm
natura ludzka
teologia liturgii
Sobór Watykański II
Christ’s paschal mystery
Misterium–Actio–Vita
interpersonal communication
anthropology
personalism
human nature
theology of liturgy
Vatican Council II
Opis:
Artykuł opisuje różne uwarunkowania wypływające z ludzkiej natury oraz wynikające z niej wszystkie aspekty antropologiczne, które stanowią podstawę, a jednocześnie są drogą zbawczej mediacji interpersonalnej i komunikacji Boga z człowiekiem oraz człowieka z człowiekiem w Liturgii. Te uwarunkowania ukazane są w trzech punktach: 1. Liturgiczne tło i jego zbawczy kontekst; 2. Aspekty antropologiczne jako warunek sine qua non oraz horyzont refleksji liturgiczno-teologicznej, oraz 3. Aspekty personalistyczne i komunikacyjne – wzajemna korelacja i umiejscowienie w teologii liturgii. Wszystkie wyszczególnione elementy stanowią nierozerwalną całość, a bez któregokolwiek z nich nie jest możliwa celebracja żywej liturgii we wspólnocie Kościoła.
The article describes various conditions arising from human nature and the resulting from it anthropological aspects that form the basis, and the way of salvific interpersonal mediation and communication between God and the human being and the communication of humans between themselves in the Liturgy. These conditions are shown in three points: 1) The liturgical background and its salvific context; 2) The anthropological aspects as a sine qua non condition and the horizon of liturgical-theological reflection, and 3) The personalistic and communicative aspects – mutual correlation and placement in theology of liturgy. All specified elements constitute an inseparable whole, and without any of them it is not possible to celebrate a living Liturgy in the community of the Church.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 1; 51-65
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty ekumeniczne w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Ecumenical Aspects in the 1983 Code of Canon Law
Les aspects œcuméniques dans le Code de droit canonique de 1983
Autorzy:
Olkowicz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917723.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
jedność chrześcijan
sakramenty
prawo kanoniczne
Sobór Watykański II
ecumenism
unity of all Christians
sacraments
canon law
Second Vatican Council
Opis:
Kodeks Prawa Kanonicznego, jako posoborowy zbiór prawa, powinien zawierać zalecenia Soboru Watykańskiego II i przyjąć jego nauczanie. Jednym z aspektów, który miał się w nim znaleźć, był aspekt ekumeniczny, tj. ustanowienie takich przepisów, które będą miały na uwadze działalność oraz przedsięwzięcia zmierzające do jedności chrześcijan. Wśród dokumentów szczególnie zalecających ruch ekumeniczny wyróżnić należy dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio, konstytucję dogmatyczną o Kościele Lumen gentium, encyklikę Ut unum sint oraz dyrektorium ekumeniczne. Wśród aspektów ekumenicznych należy wymienić takie jak: wspieranie jedności wszystkich chrześcijan, sakramenty – chrztu, Eucharystii, pokuty, namaszczenia chorych, małżeństwa oraz inne formy communicatio. Analiza wymienionych zagadnień pozwoliła przybliżyć zawarte w Kodeksie aspekty – treść norm oraz wynikające z nich dyspozycje. Wnioski pozwolą określić, w jakim stopniu Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. posiada charakter ekumeniczny.
The Code of Canon Law as a post-conciliar set of rights, should contain the Second Vatican Council’s recommendations and accept the Council’s teaching. One of the aspects which should be included in the Code of Canon Law was the ecumenical aspect – promotion of the unity of all Christians. Among the documents there are a few which talk about ecumenism – the Decree on Ecumenism Unitatis redintegratio, the Dogmatic Constitution on the Church Lumen gentium,  the Encyclical Letter Ut unum sint and the Ecumenical Directory. Among the ecumenical aspects there are: promotion of the unity of all Christians; sacraments – baptism, Eucharist, penance, anointing of the sick, marriage and other forms of communicatio. Their analysis helped show the ecumenical aspects in the Code of Canon Law. The conclusions will define, how ecumenical the 1983 Code of Canon Law is.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2016, 5, 1; 181-197
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławiona Dziewica Maryja Matka Boga w misterium Kościoła. W pięćdziesiątą rocznicę Konstytucji Dogmatycznej o Kościele„Lumen Gentium”
Blessed Virgin Mary, the Mother of God in the mystery of the Church. In the 50th anniversary of the Dogmatic Constitution on the Church “Lumen Gentium”
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469465.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Sobór Watykański II
Maryja
Matka Boża
mariologia
antropologia
the Vatican Council II
Mary
the Mother of God
Mariology, anthropology
Opis:
Mariologia kształtowała się w doktrynie Kościoła na przestrzeni wieków. Macierzyństwo Maryi, zapoczątkowane we Wcieleniu Syna Bożego, nie ograniczyło się jedynie do bezpośredniej relacji z Nim, ale objęło całą społeczność Kościoła – Jego Mistycznego Ciała, oddziaływując swoim zasięgiem na poszczególnych wiernych i uobecniając niepowtarzalną rolę Maryi w rozwijającej się historii zbawienia. Artykuł nawiązuje do charakterystycznych aspektów mariologii jawiących się w trzech historycznie zróżnicowanych okresach: przed Soborem Watykańskim II, w trakcie soboru, którego refleksje mariologiczne zostały zredagowane w VIII rozdziale Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen Gentium i w teologii posoborowej. Wykład przedsoborowy czynił z Maryi postać o wymiarze chrysto- i eklezjotypicznym, a więc podkreślającym podobieństwo Maryi do funkcji Chrystusa i pierwowzoru Kościoła (1). Ojcowie Soboru umieścili problematykę mariologiczną w misterium Chrystusa i Kościoła, czyniąc z Maryi Tę, która odegrała niezastąpioną rolę w relacji do Chrystusa historycznego, jak też mistycznego, i pozostając jako Matka Boga-Człowieka jest jednocześnie duchową Matką wszystkich wiernych tworzących wspólnotę Kościoła – Ciała Mistycznego Chrystusa (2). Refleksje posoborowe o Maryi rzutują na postawy egzystencjalne wierzących, pobudzając świadomość współczesnego człowieka do respektowania życia, godności kobiet i wartości rodziny jako związku pomiędzy kobietą i mężczyzną oraz miejsca naturalnego wzrostu i rozwoju dzieci (3).
Mariology was formed in the Church through the centuries. Mary’s Motherhood initiated from the Incarnation was not only limited to the outright relation with Jesus, but also has embraced the whole Church community – the Mystical Body of Christ. It has an impact on the believers and shows Mary’s exceptional role in the history of redemption. The article refers to the characteristic Mariology aspects related to three different times: before the Vatican Council II, during it – all the thoughts have been written in the chapter VIII of the Dogmatic Constitution Lumen Gentium, and in a postcouncil theology. The discourse before the council saw Mary leading to the concept of Christ and Mary Ecclesia in which it emphasized her similarity to Christ’s role and the Church prototype (1). The Fathers Council put the Mariology issue in the mystery of Christ and the Church. They made Mary as someone who played an irreplaceable role in the relation to Christ, both historical and mysterious. Moreover, being the Mother of God she is also the spiritual Mother of all who build the Church – the Mystical Body of Christ (2). The postcouncil thoughts about Mary reflect on the existential attitude of all believers and make them more aware of being new to respect life, a woman’s dignity and the family value itself as the union between a woman and a man, and the place of a child’s natural growth (3).
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 131-143
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Católicos e anticomunistas: D. Geraldo de Proença Sigaud e a literatura anticomunista no Brasil
Catholics and Anti-communists: D. Geraldo de Proença Sigaud and the Anti-communist Literature in Brazil
Autorzy:
COPPE CALDEIRA, Rodrigo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486529.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
anticomunismo
Concílio Vaticano II
Geraldo de Proença Sigaud.
anticommunism
II Vatican Council
Geraldo Proença Sigaud
Opis:
Ao realizar pesquisa nos arquivos pessoais do arcebispo de Diamantina, Minas Gerais, D. Geraldo de Proença Sigaud (1909-1999), observou-se que o então bispo de Diamantina (Minas Gerais) possuía importantes contatos com grupos anticomunistas norte-americanos e que recebia deles certo apoio ideológico. Foram encontrados inúmeras obras de cunho anticomunista e também correspondências entre o bispo e esses grupos no período da década de 1960. Esse artigo tem como objetivo principal apontar alguns desses contatos e trazer à luz alguns documentos que circularam no Concílio Vaticano II (1962-1965) a fim de conseguirem uma condenação explícita do comunismo por parte do concílio
Research performed in the personal files and archives belonging to the Archbishop of Diamantina, Minas Gerais – Geraldo Proença Sigaud - showed that the Bishop of Diamantina (Minas Gerais) held important contacts with North American anticommunist groups receiving form them certain ideological support. In the Bishop´s files, the researcher found a great number of anticommunist works as well as correspondence between the Bishop and the anticommunist groups during the decade of 1960. The main purpose of this article is to point out some of these contacts and to shed light onto some of the documents that circulated during the Second Vatican Council (1962-1965) in order to get an explicit conviction of communism from the Council
Źródło:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2015, 18; 67-87
1641-4713
Pojawia się w:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Tradition and (Post) Modernity in the Context of Cardinal Stefan Wyszyński’s Personalist Concept of Culture (1)
Chrześcijańska tradycja wiary i (post) nowoczesność w kontekście personalistycznej koncepcji kultury Kardynała Stefana Wyszyńskiego (1)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394554.pdf
Data publikacji:
2021-07-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Sobór Watykański II
kardynał Stefan Wyszyński
kultura
modernizm
dekonstrukcja
Second Vatican Council
Cardinal Stefan Wyszyński
culture
modernism
deconstruction
Opis:
In the context of Cardinal Wyszyński’s personalistic concept, a man understood as a spiritual, as well as corporal being, created by God in His image and likeness, endowed with human dignity from the moment of conception, the subject of rights and duties appears as the focus of the Christian perception of culture. The analysis of contemporary cultural reality, then, carried out in the above article in the light of the Christian tradition allows us to express the discussed issues in terms of a vocation addressed to every human being. Its position to the realities of earthly life emphasizes that in the creative activity of culture, one should see the most appropriate way of realizing the fullness of the human personality not only in the temporal dimension but also in the supernatural one. Moreover, emphasizing such elements as the human person, family, Nation, state, the international community, culture, economy, and politics understood in an integral way, as well as the Church proclaiming the universal message of salvation, the Primate’s vision of culture exposes a praxeological character, rooted in particular human existence. It allows not only the direct inclusion of the human person in the current of civilization and cultural changes but also consents the human being to discover the right place in the dynamically changing contexts of the contemporary world.
Celem powyższego artykułu jest ukazanie chrześcijańskiej tradycji wiary wpisanej we współczesną(post)modernistyczną rzeczywistość kulturową z perspektywy personalistycznej koncepcji kard. Wyszyńskiego. Przeprowadzona w powyższym artykule analiza współczesnej rzeczywistości kulturowej z perspektywy prymasowskiej wizji zaangażowania chrześcijan w kulturę pozwala wyrazić omawianą problematykę w kategoriach powołania skierowanego do każdego człowieka. Usytuowanie jej w odniesieniu do realiów życia doczesnego podkreśla, że w twórczej aktywności na rzecz kultury należy widzieć właściwy sposób realizacji pełni osobowości człowieka nie tylko w wymiarze doczesnym, ale także nadprzyrodzonym.Dzięki uwypukleniu takich elementów, jak: osoba ludzka, rodzina, naród, państwo, społeczność międzynarodowa, integralnie rozumiana kultura, ekonomia i polityka, a także Kościół głoszący powszechne orędzie zbawienia, personalistyczna wizja kultury wykazuje charakter prakseologiczny, zakorzeniony w konkretnej ludzkiej egzystencji i ukierunkowany na wymiar stwórczo-zbawczy. Umożliwia to nie tylko bezpośrednie włączenie się osoby ludzkiej w nurt zachodzących przemian cywilizacyjno-kulturowych, ale równocześnie pozwala człowiekowi odkryć właściwe miejsce w dynamicznie zmieniających się realiachwspółczesnego świata. 
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 15-33
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Tradition and (Post) Modernity in the Context of Cardinal Stefan Wyszyński’s Personalist Concept of Culture (2)
Chrześcijańska tradycja wiary i (post) nowoczesność w kontekście personalistycznej koncepcji kultury kard. Stefana Wyszyńskiego (2)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119946.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Sobór Watykański II
kard. Stefan Wyszyński
kultura
modernizm
ewangelizacja
Second Vatican Council
Cardinal Stefan Wyszyński
culture
modernism
evangelization
Opis:
The subject of this article is to present the Christian cultural tradition in the context of (post) modernism from the perspective of the personalistic vision of culture presented by Cardinal Stefan Wyszyński. The author’s interpretation of source materials aims to show Christian culture as a “sphere of earthly reality” shaping the human person in its integral dimension, i.e., both in the individual and social dimensions and the temporal and supernatural. In the personalistic-praxeological sense, Christian culture is rooted in the biblical-traditional values, which – perceived as a gift and obligation – are developed primarily in the sphere of the daily Christian life, especially in the dimension of family and nation. The author of the article asks whether the aretology of Cardinal Wyszyński’s personalistic concept can be applied to the specific realities of the up-to-date fact of cultural life? The answer to such questions is essential, especially in the context of the currently proclaimed “ideological pluralism” characteristic of the contemporary post-modern culture that emphasizes the moral ambivalence of “liquid” postmodernity.
Przedmiotem artykułu jest ukazanie chrześcijańskiej tradycji kulturowej w kontekście (post) modernizmu z perspektywy personalistycznej wizji kultury prezentowanej przez kard. Stefana Wyszyńskiego. Dokonana przez autora interpretacja materiałów źródłowych ma na celu przedstawienie kultury chrześcijańskiej jako „sfery rzeczywistości ziemskiej”, kształtującej osobę ludzką w jej integralnym rozumieniu, tzn. zarówno w wymiarze indywidualnym i społecznym, jak też doczesnym i nadprzyrodzonym. W rozumieniu personalistyczno-prakseologicznym kultura chrześcijańska ma swoje zakorzenienie w wartościach ewangelicznych, które – ujmowane jako dar i zobowiązanie – rozwijane są przede wszystkim w przestrzenichrześcijańskiej aktywności życia codziennego, zwłaszcza w wymiarze rodziny i narodu. Autor artykułu stawia pytanie: Czy aretologia personalistycznej koncepcji kard. Wyszyńskiego może być aplikowana do konkretnych realiów współczesnej rzeczywistości życia kulturowego? Odpowiedź na tak postawione kwestie jest niezwykle istotna, zwłaszcza w kontekście głoszonego obecnie „pluralizmu ideowego”, charakterystycznego dla współczesnej kultury postmodernistycznej, podkreślającej moralną ambiwalentność „płynnej” ponowoczesności.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 2; 15-36
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian-Jewish relations. A very short introduction
Relacje chrześcijańsko-żydowskie. Bardzo krótkie wprowadzenie
Autorzy:
Perzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503439.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Judaism
Israel
dialogue
Christian Churches
Christianity in Jewish terms
Second Vatican Council
God’s covenant with Israel
Jewish people
Shoah
the permanent value of Judaism
Roman Catholic Church
Orthodox Church
Protestant churches
interfaith marriages
judaizm
Izrael
dialog
kościoły chrześcijańskie
chrześcijaństwo w kategoriach żydowskich
Sobór Watykański II
przymierze Boga z Izraelem
Zagłada
trwałe wartości judaizmu
Kościół rzymskokatolicki
Kościół prawosławny
Kościoły protestanckie
małżeństwa międzywyznaniowe
Opis:
Since the beginning of the twentieth century the relationship between Judaism and Christianity has changed dramatically and is one of the few pieces of encouraging news that can be reported today about the encounter between religions. The rapprochement in relations and the development of a new way of thinking were pioneered by a small number of scholars and religious leaders in the first half of the century. However, it was the impact of the Holocaust, the creation of the State of Israel, the development of the ecumenical movement and the work of the Second Vatican Council (1962–1965) which in combination made the changes more widespread. As a result, Christianity, so long an instigator of violence against Jews, rediscovered a respect and admiration for Judaism, and the once close relationship, which had become a distant memory, has been to a large extent restored. For Jews, the traditional view that they were on their own and that Christianity was an enemy has been replaced by a realisation that partnership with Christianity is possible and that both faiths share a Messianic vision of God’s kingdom on earth.
Od początku XX w. relacje między judaizmem a chrześcijaństwem uległy wielkim zmianom. Mogą one posłużyć jako wielce obiecująca na przyszłość cząstka wielkiego dialogu międzyreligijnego. Zbliżenie w tych relacjach i rozwój nowych wspólnych dróg myślenia dokonało się za sprawą małej grupy uczonych oraz liderów religijnych w pierwszej połowie XX w. Nowe dążenia zbiegły się z tragedią Holokaustu, powstaniem państwa Izrael, rozwojem ruchu ekumenicznego, pracami Soboru Watykańskiego II (1962–1965). Te wielkie dziejowe wydarzenia i prądy przyczyniły się do dalszego pogłębiania pozytywnych i przełomowych przemian. Ich rezultat polegał na tym, iż chrześcijaństwo przez wieki przyczyniające się do przemocy wobec żydów, teraz zajęło postawę szacunku i uznania dla judaizmu. Wzajemne relacje, które w przeszłości były naznaczone niechęcią i obojętnością, teraz zostały życzliwie zacieśnione i poszerzone. Ze strony żydów, tradycyjny pogląd, że chrześcijaństwo jest nieprzyjacielem, został zastąpiony przekonaniem, że nawiązanie partnerskich relacji z chrześcijaństwem jest możliwe i że obydwie tradycje religijne mają wspólną mesjańską wizję Królestwa Bożego na ziemi.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 1; 221-229
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christophera B. Butlera koncept mariologii patrystycznej
Autorzy:
Pek, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158057.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Patristic Mariology
Fathers of the Church
Christopher Basil Butler
John Henry Newman
Anglicanism
Catholicism
Vatican Council II
mariologia patrystyczna
Ojcowie Kościoła
Chistopher Basil Butler
anglikanizm
katolicyzm
sobór watykański II
Opis:
Podczas pierwszej sesji Soboru Watykańskiego II w 1962 roku rozstrzygnięto niewielką liczbą głosów, że nauka o Matce Pana zostanie zamieszczona w konstytucji o Kościele. Basil Christopher Butler (1902 – 1986), opat benedyktyński Anglii był jednym z tych, którzy przygotowali projekt dokumentu mariologicznego. Otrzymał on poparcie episkopatu angielskiego. Ch. Butler wykazał w oparciu o dane biblijne i nade wszystko patrystyczne, że Matkę Chrystusa należy ukazywać w perspektywie historii zbawienia. Jego koncept patrystyczny został oparty na starożytnej figurze nowej Ewy, która stanowi pierwowzór Kościoła. Wskazał wiele pism ojców Kościoła. Zostały one wykorzystane w ósmy rozdziale Lumen gentium. Tymczasem we wstępnych projektach mariologii soborowej były nieliczne odniesienia patrystyczne. Należy zauważyć, że Ch. Butler skorzystał z pism J. H. Newmana. Podobnie jak on przeszedł z anglikanizmu na katolicyzm. Tradycja patrystyczna anglikanizmu XIX i początku XX wieku podawała wystarczająco dużo argumentów teologicznych, aby Bogurodzicy nie izolować z wykładu o Kościele.
In 1962, during the first session of Vatican II, it was decided by a small number of votes that the teaching regarding the Mother of the Lord should be placed in the constitution onthe Church. Basil Christopher Butler (1902-1986), a Benedictine abbot from England, was one of those who prepared the draft for the Mariological document. He received support from the English episcopate. Christopher Butler showed, through biblical and above all patristic sources, that the Mother of Christ ought to be seen in the perspective of salvation history. His patristic concept depended upon the ancient figure of the new Eve, who stands as the model of the Church. He pointed to many writings of the Church Fathers. They were used in the eighth chapter of Lumen Gentium. Meanwhile, in the first council drafts on Mary, there were few patristic references. Worthy of attention is that Christopher Butler used the writings of J.H. Newman. Like him, he left Anglicanism for Catholicism. The patristic tradition of Anglicanism from the 19th and the beginning of the 20th centuries gave sufficient theological arguments that the Mother of God ought not be isolated from the teaching on the Church.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 329-348
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest i Eucharystia w nauce Soboru Trydenckiego i współczesnego Katechizmu Kościoła Katolickiego
Baptism and the Eucharist in the Teaching of the Council of Trent and of the Contemporary „Catechism of the Catholic Church”
Autorzy:
Mateja, Erwin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595013.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Council of Trent
Reformation
Second Vatican Council
Catechism of the Catholic Church
Sacrament
Baptism
Eucharist
Sobór Trydencki
Reformacja
II Sobór Watykański
Katechizm Kościoła Katolickiego
sakrament
chrzest
Eucharystia
Opis:
The paper presents problematic issues concerning Baptism and the Eucharist depicted in the teaching of the Council of Trent and of the contemporary Catechism of the Catholic Church. Because of the reformers, the teaching on Baptism and especially the teaching on the sacrificial character of the Eucharist and the real presence of Christ under the consecrated species became a subject of serious controversies. Those controversies gave the Catholic bishops courage to remain faithful to the Apostolic Tradition concerning what was expressed in the appropriate decrees of the Council of Trent. After four centuries a desire arose in the Catholic Church to show a clear indication concerning the understanding of the truths of the faith. Many people had difficulties with an expression of the truth proclaimed by the Church. Therefore the new Catechism has been prepared in which – according to the teaching of Vaticanum II – included clarifications of the Catholic faith.
Artykuł prezentuje problematykę chrztu i Eucharystii przedstawioną w nauce Soboru Trydenckiego i aktualnego Katechizmu Kościoła Katolickiego. Za sprawą reformatorów nauka o chrzcie, a zwłaszcza o ofiarniczym charakterze Eucharystii i realnej obecności Chrystusa pod konsekrowanymi postaciami stała się przedmiotem poważnych kontrowersji, które doprowadziły do tego, że biskupi katoliccy potrafił odnaleźć w Trydencie odwagę, aby dochować wierności Tradycji apostolskiej, co wyrazili w odpowiednich dekretach. Po upływie ponad czterech wieków w Kościele katolickim zrodziła się potrzeba wyraźnych wskazań dotyczących rozumienia prawd wiary. Wielu wiernych miało trudności z jasnym wyrażeniem prawd głoszonych przez Kościół. Przygotowano więc katechizm, w którym w duchu posoborowym zawarto wyjaśnienia tego, w co wierzy współcześnie Kościół katolicki.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 233-248
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 179

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies