Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Herbert Marcuse" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Komunizm kwasowy i egzystencja uspokojona. Pomiędzy realizmem, rzeczywistością i realnym
Acid Communism and Pacified Existence. Between Realism, Reality and the Real
Autorzy:
Potępa, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15602924.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Herbert Marcuse
Mark Fisher
realism
depression
psychotherapy
realizm
depresja
psychoterapia
Opis:
Artykuł wskazuje na znaczącą rolę filozofii Herberta Marcusego jako inspiracji dla krytyki kulturalnej Marka Fishera. W sposób porównawczy przedstawia wybrane koncepcje obydwu autorów, jako ogólną ramę przyjmując analogie pomiędzy relacją zasady wydajności i egzystencji uspokojonej (Marcuse) oraz realizmu kapitalistycznego i komunizmu kwasowego (Fisher). Osią tekstu są pojęcia rzeczywistości, realizmu i Realnego, które zastosowane są do analizy problemu zdrowia psychicznego i kultury terapeutycznej w systemie kapitalistycznym. Szczególna uwaga poświęcona jest popularyzowanej przez Fishera teorii realizmu depresyjnego, wedle której depresyjna percepcja jest bardziej realistyczna od „normalnej”. Realizm depresyjny jest według Fishera dominującym niezmiennie w systemie kapitalistycznym sposobem patrzenia na rzeczywistość jako taką. Transformacja społeczno-polityczna wymaga więc przede wszystkim zmiany rozumienia samego pojęcia rzeczywistości – Fisherowska koncepcja „komunizmu kwasowego” jest właśnie taką propozycją.
The article points towards the philosophy of Herbert Marcuse as significant source of inspiration for Mark Fisher’s cultural criticism. It compares selected ideas from both authors, taking the analogy between the relation of the performance principle and pacified existence (Marcuse) and capitalist realism and acid communism (Fisher) as its main framework. The text is built around the concepts of reality, realism and the Real, which are applied in order to analyse the problem of mental health and therapeutic culture in the capitalist system. Particular attention is given to the theory of depressive realism, as popularised by Fisher, according to which depressive perception is more realistic than “normal” perception. For Fisher, depressive realism is a dominant mode of understanding reality as such under capitalism. Sociopolitical transformation requires, above all, a change in the understanding of reality itself—Fisher’s concept of “acid communism” is such a proposition.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 40, 2; 59-93
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(nie)Wdzięczność, sztuka i konsumpcja. Refleksje o filmie "Menu", desublimacji i kłopotach z wykwintnym jedzeniem
(In)Grati-tude, Art, and Consumption. Reflections on the Film "Menu", Desublimations, and Problems with Fine Dining
Autorzy:
Koczanowicz, Dorota
Koczanowicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343480.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
fine dining
Herbert Marcuse
restauracja
estetyka
jedzenie
food
restaurant
aesthetics
Opis:
Artykuł dotyczy jedzenia w kontekście konsumpcjonizmu i jego krytyki. Osnową rozważań jest film Menu. Fabuła filmu posłużyła do stawiania zasadniczych pytań o mechanizmy współczesnej kultury konsumpcji. Autorzy odwołali się do koncepcji społeczeństwa kapitalistycznego Herberta Marcusego, a szczególnie do kategorii represyjnej desublimacji. Restauracje oferujące wykwintne jedzenie (fine dining) stawiają sobie za cel stworzenia możliwości całościowego doświadczenia bliskiego doświadczeniu sztuki. Ceną takiej koncepcji gastronomi jest często nie tylko gigantyczny rachunek, ale też wyzysk pracowniczy i przemoc. Kryzys tego tylu wskazuje z jednej strony, na ekonomiczne uwarunkowania konsumpcjonizmu, ale z drugiej też na niemożność ucieczki od sprzeczności kultury społeczeństwa kapitalistycznego, które się z nim wiążą. 
The presented text pertains to eating within the context of consumerism and its critique. Reflections are based on the film Menu, whose plot served posing fundamental questions about the mechanisms of the contemporary culture of consumption. The authors referred to Herbert Marcus’ conception of capitalist society and in particular the category of repressive desublimation. The goal of restaurants offering fine dining is to create the possibility of a holistic experience close to experiencing art. The price of such a conception of gastronomy is often not merely an exorbitant bill but also the exploitation of workers and violence. The ensuing crisis indicates, on the one hand, the economic conditioning of consumerism, but on the other hand the impossibility of evading the contradictions of the culture of capitalist society with which they are associated.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 151-156
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria krytyczna a postęp techniczny
Critical Theory and Technical Progress
Autorzy:
Łach, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509894.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
critical theory
Max Horkheimer
Herbert Marcuse
technical progress
teoria krytyczna
postęp techniczny
Opis:
The debate on the social consequences of technological progress takes place between those who emphasizing the benefits of progress and those who put emphasis on the threat generated by the technology. The second group includes representatives of critical theory, whose aim was human emancipation by rebuilding the existing society. At the core of this project lies critique of industrial society and mass culture, including technical progress. This article presents the main idea of critical theory and critique of instrumental reason made by Max Horkheimer; critic of society and technology expressed by Herbert Marcuse, as well as his proposal to repair social life.
Źródło:
Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL; 2014, 3; 65-79
2300-9357
Pojawia się w:
Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek dwubiegunowy. Marcuse, akrazja i psychopatologia populizmu
The Bipolar Man. Marcuse, Akrasia and the Psychopathology of Populism
Autorzy:
Kuźniarz, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147095.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Herbert Marcuse
akrasia
akratic
populism
cognitive capitalism
reflexivity
akrazja
akratyk
populizm
kapitalizm kognitywny
refleksyjność
Opis:
W 1964 roku Herbert Marcuse postawił słynną tezę o jednowymiarowości współczesnego człowieka. Stanowi ona jedną z jego najważniejszych koncepcji teoretycznych, a także rozwinięcie tezy postawionej przez Marcusego już w 1937 roku w eseju O afirmatywnym charakterze kultury. Celem mojego artykułu jest krytyczna rewizja tej koncepcji. Z jednej strony kapitalizm kognitywny wzmocnił mechanizmy kontroli zachowań konsumenckich. Z drugiej strony społeczeństwo ponowoczesne jest jednak refleksyjne: produkcja wiedzy i samowiedzy ma w nim charakter systemowy. Połączenie tych dwóch procesów prowadzi – jak twierdzę – do wytworzenia raczej dwubiegunowej niż jednowymiarowej jednostki oraz kultury. Represywna desublimacja idzie dziś w parze z refleksyjnością. W rezultacie, podmiot ponowoczesny to akratyk – człowiek systematycznie postępujący wbrew własnej woli. W drugiej części tekstu dowodzę, że dwubiegunowa struktura ponowoczesnego podmiotu tworzy warunki sprzyjające rozwojowi współczesnego populizmu.
In 1964, Herbert Marcuse made a famous thesis about the one-dimensionality of late-capitalist subject. It is one of his most important theoretical concepts, as well as an extension of the thesis put forward by Marcuse in 1937 in his essay Affirmative Character of Culture. The purpose of my article is to critically revise this concept. On the one hand, it is true that cognitive capitalism has strengthened the mechanisms of controlling consumer behavior. But on the other, the postmodern society is reflexive: its production of knowledge and self-knowledge is institutionalized and systemic. The combination of these two processes leads, as I claim, to the creation of a bipolar rather than one-dimensional man and culture. Repressive desublimation today goes hand in hand with reflexivity. As a result, the postmodern subject is an acratic – a human being systematically acting against his or her will. In the second part of the text, I argue that the bipolar structure of the postmodern subject creates conditions conducive to the development of contemporary populism.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 59; 97-115
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ivo FRENZEL, Willy HOCHKEPPEL, Rozmowa z Herbertem Marcusem
Autorzy:
Zelek, Jacek
Frenzel, Ivo
Hochkeppel, Willy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944838.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Herbert Marcuse
Ivo Frenzel
Willy Hochkeppel
neomarksizm
nowa lewica
komunizm
walka klas
ruch studencki
jakość życia
przemoc
Opis:
Tekst jest zapisem rozmowy z Herbertem Marcusem (1898–1979), przeprowadzonej w 1976 roku przez Ivona Frenzela i Willy’ego Hochkeppela. Marcuse odpowiada między innymi na pytania dotyczące znaczenia ruchu studenckiego w latach sześćdziesiątych, pojęcia Nowej Lewicy i Lebensqualität , współczesnej postawy wschodnioeuropejskich partii komunistycznych wobec filarów marksizmu, a także walki klasowej i dyktatury proletariatu, przemocy (Gewalt), postawy wobec egzystencjalizmu, neutralności technologii. Mówi też o swoim stosunku do Heideggera, swoim rozumieniu filozofii i kwestii odpowiedzialności współczesnych mu filozofów marksistowskich. Rozmowa, trwająca 47 minut, zamieszczona jest na stronie: http://www.youtube.com/watch?v=C5PU0EASi_Q&noredirect=1 (5.11.2011). W niżej proponowanym tłumaczeniu zachowany jest „rytm” jezyka mówionego. Dlatego też można w niektórych miejscach tekstu znaleźć pewne chropowatości i zawahania, które nie pojawiają się w starannie zredagowanych tekstach pisanych
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2011, 1, 2; 361-375
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualne doświadczenie i zmiana społeczna: Herbert Marcuse w interpretacji Marka Fishera a demokratyczna utopia życia codziennego
Individual experience and social change: Herbert Marcuse as interpreted by Mark Fisher and the democratic utopia of everyday life
Autorzy:
Koczanowicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147089.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Mark Fisher
Herbert Marcuse
social change
everyday life
democracy
social utopia
zmiana społeczna
demokracja
życie codzienne
utopia społeczna
Opis:
In his last lectures, Mark Fisher re-evaluates the work of Herbert Marcuse and the entire tradition of the 1960s counterculture. He emphasizes that social change is not only a matter of objective conditions, but also a transformation of consciousness and culture. These remarks serve as a starting point for reflection on the role of everyday life and individual experience in social change. Everyday life is a key category from this perspective, because it is the center of emancipatory activities, but also of the awareness of the need to fight for a better, more just world. Thus, the article shows the historical significance of Herbert Marcuse's concept and its relation to the present day as interpreted by Mark Fisher. The last part presents an outline of the democratic utopia of everyday life, which refers to the theoretical ideas of Herbert Maruse, but aims to change democracy in such a way that it would be resistant to the temptations of populism and authoritarianism.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 59; 77-95
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapitałocen, ekologiczna ekonomia dewzrostu i filozofia Herberta Marcusego
Capitalocene, ecological economics of degrowth and philosophy of Herbert Marcuse
Autorzy:
Bińczyk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147075.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
planetary environmental crisis
Anthropocene
Herbert Marcuse
Capitalocene
ecological economics of degrowth
planetarny kryzys środowiskowy
antropocen
kapitałocen
ekonomia ekologiczna dewzrostu
Opis:
Kluczowy kontekst artykułu stanowi najnowsza wiedza dotycząca powagi planetarnego kryzysu środowiskowego i jego reperkusji społeczno-gospodarczych (kompromitacja kapitalizmu paliw kopalnych i nierówności). Na tym tle teoretycznym zostaną ze sobą krytycznie porównane trzy ujęcia. Chodzi o filozofię Herberta Marcusego, krytykę tzw. „tanich natur” i kapitałocenu Jasona W. Moore’a oraz o ekonomię ekologiczną wystudzania wzrostu. Wszystkie z nich to postkapitalistyczne eko-utopie budowane w obliczu troski o samo przetrwanie cywilizacji. Tekst poszukuje antycypacji myśli Moore’a i idei ekonomistów ekologicznych w refleksji Marcusego na temat ekologii. Wskazane zostaną ważne podobieństwa, jak i wybrane różnice między wymienionymi wyżej koncepcjami. Artykuł rozpatruje przy tym dwa poziomy: diagnozy dotyczącej problemów rozwiniętego społeczeństwa przemysłowego oraz możliwej, systemowej oraz konstruktywnej korekty. Tekst przekonuje, że istnienie konkretnych ujęć ekonomii ekologicznej dewzrostu, dobrobytu i redystrybucji przeczy tezie Marcusego o tym, że kapitalizm całkowicie kolonizuje ludzką wyobraźnię.
The critical context of the article is the latest knowledge of the planetary environmental crisis and its social-economic repercussions (such as a disgrace of fossil fuels capitalism and inequality). The text critically compares the following conceptions: 1) the philosophy of Herbert Marcuse, 2) the criticism of the so-called "cheap natures" and the Capitalocene by Jason W. Moore, and 3) ecological economics of degrowth. They are post-capitalist eco-utopias built with a safety concern for the very survival of civilization. The text looks for anticipation of Moore's ideas and the ideas of ecological economists in Marcuse’s reflection on ecology. It highlights significant similarities and selected differences between the concepts mentioned above. The article considers two levels: a diagnosis of the problems of a developed industrial society and a possible, systemic and constructive correction. The text argues that the ecological economy of degrowth, prosperity and redistribution contradicts Marcuse's thesis that capitalism completely colonizes the human imagination.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 59; 117-134
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność słowa jako narzędzie walki
The Weaponization of Free Speech
Autorzy:
Jay, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147056.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
free speech
Herbert Marcuse
John Stuart Mill
epistemic
expressive
performative
semantic
weaponization
wolność słowa
epistemologiczny
ekspresywny
performatywny
semantyczny
„weaponizacja”
Opis:
Formułowane w ostatnim czasie przez postępowych Amerykanów zarzuty wobec cynicznej, konserwatywnej „weaponizacji” wolności słowa trafnie zwracają uwagę na tkwiący w niej aspekt hipokryzji. Przesłankę tych oskarżeń często stanowi jednak wolność słowa rozumiana „absolutystycznie” jako bezwzględne dobro. W istocie należy ją zawsze rozumieć jako coś, co prowadzi do innego celu: mającego wymiar obiektywny, subiektywny bądź intersubiektywny. Najczęstszą funkcją wolności słowa jest tworzenie warunków dla epistemologicznego poszukiwania prawdy. Zwracali na to uwagę liberałowie, tacy jak John Stuart Mill, oraz marksiści, tacy jak Herbert Marcuse – twierdzący, że realizację tego celu utrudnia „represywna tolerancja” dla szkodliwych lub błędnych idei. Wolności słowa można bronić również ze względu na wpisaną w nią możliwość wyrażania indywidualnych opinii i uczuć, bez której nie ma mowy o jednostkowej autonomii. Trzecia funkcja wolności słowa ma charakter performatywny: język może służyć do działania w świecie. Współcześnie najczęściej mówi się w tym kontekście o ograniczaniu „mowy nienawiści” jako aktu przemocy symbolicznej, jednak konsekwencje tak rozumianej wolności słowa mogą być również pozytywne. Czwarty telos wolności wypowiedzi – semantyczny raczej niż epistemologiczny, ekspresywny czy performatywny – to tworzenie nowych znaczeń kulturowych bądź krytyka konwencjonalnych. Ponieważ wolność słowa może służyć jednej lub większej liczbie z tych funkcji, warto jej bronić również w niedoskonałym społeczeństwie, niezależnie od tego (przy całym szacunku dla Marcusego), że nie ma ona wartości bezwzględnej.
Recent condemnation by progressive Americans of the conservative “weaponization” of free speech for cynical purposes, while accurate in its accusation of hypocrisy, often assumes a problematic “absolutist” notion of free speech as an inherent good. Instead, it should always be understood as functional in the service of another purpose, whether objective, subjective or intersubjective. Most frequently, it enables the epistemological search for the truth, a function stressed by liberals like J.S. Mill and Marxists like Herbert Marcuse (who argued that this search was hampered by “repressive tolerance” for wrong or evil ideas). It can also be defended for allowing the expression of individual opinions and feelings, which is the inherent mark of personal autonomy. Its third function is performative, the ability of language to make something happen in the world. The most heated current controversy reflecting this function concerns the limiting of offensive “hate speech” for committing symbolic violence, but it can have benign intersubjective effects as well. A fourth purpose of unconstrained speech, more semantic than epistemological, expressive or performative, is the generation of new cultural meanings or the critique of conventional ones. Because it can serve all or any of these functions, it is worth protecting even in an imperfect society, pace Marcuse, despite its lacking an absolute justification in itself.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 59; 5-27
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies