Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Heiner Müller" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    “Antique” dramas by Heiner Müller. Adaptation of myths or a new dramatic aesthetics?
    Antike dramen Heiner Müllers. Adaption der mythen oder eine neue theaterästhetik?
    Autorzy:
    Jabłkowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967161.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Heiner Müller
    Tragödie
    bürgerliches Trauerspiel
    DDR-Literatur
    Opis:
    Der Artikel analysiert die Tragödienkonzeption Heiner Müllers im Kontext seiner Antike-Ad- aptionen. Interpretiert werden drei Stücke, die aus formaler Perspektive verschiedene Wege der Antike-Rezeption präsentieren. Der kurze Text Der Horatier übernimmt den Stoff aus Livius Ab urbe condita und erzählt die Geschichte der Horatier in einer Form, die man auch als Verserzäh- lung bezeichnen könnte. Das Drama Philoktet stützt sich vor allem auf die Vorlage von Sophokles. Verkommenes Ufer Medeamaterial Landschaft mit Argonauten ist eine sehr freie Adaption des Me- dea-Mythos und nur in Grundzügen ist sie dem antiken Stoff treu. Trotz dieser formalen Unter- schiede zeigen die drei Texte – offensichtlich gegen die Intention ihres Autors, der nach grossen, tragischen Problemen in der kommunistischen Gesellschaft der DDR suchte – Züge einer Poetik, die die Nähe zur Mitleidsästhetik des bürgerlichen Trauerspiels offenbart. Die nähere Analyse deckt Widersprüche auf, die das Individuum, das persönliche Leiden zum Hauptproblem machen. Die private Tragödie der Protagonisten scheint die Tragödie zu verdrängen, die im öffentlichen Raum angesiedelt ist. Dies ist ein überraschendes Ergebnis, bedenkt man Müllers Selbstdeutung sowie seine Rolle im DDR-Kulturbetrieb.
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2014, 17
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Przepisywanie” dramatu jako przykład transferu literackich mitów
    „Rewriting” Drama as a Transfer of the Literary Myths
    Autorzy:
    Figzał-Janikowska, Magdalena Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/467727.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    przepisywanie, transfer, mit literacki, dramat XX wieku, Heiner Müller, Pier Paolo Pasolini
    rewriting, transfer, literary myth, 20th century drama, Heiner Müller, Pier Paolo Pasolini
    Opis:
    The article is focused on “rewriting” classic dramas as a tendency which is representative for dramaturgy of the second half of the 20th century. This phenomenon is strictly related to the paradigm shift in literature and theatre. “Rewriting” is based on re-interpretation and re-contextualisation of the well-known literary myths, and as a method of writing it helps to discover the new meanings of classic literature. “Rewriting” can also be considered as a transfer of the original classic text to a new cultural, social, and historical reality. The article is an attempt to characterise this kind of dramaturgy using selected plays of Heiner Müller and Pier Paolo Pasolini.
    Artykuł traktuje o zjawisku „przepisywania” klasycznych tekstów jako tendencji charakterystycznej dla dramaturgii drugiej połowy XX wieku, ściśle związanej z przemianami na gruncie literatury oraz zmianą paradygmatu w zakresie sztuk widowiskowych. Jako praktyka dramatopisarska „przepisywanie” polega na reinterpretacji i rekontekstualizacji utrwalonych kulturowo mitów literackich, dzięki czemu mogą one odsłonić całkiem nowe znaczenia. Dochodzi tu zatem do swoistego transferu pierwotnego tekstu do nowej rzeczywistości społecznej, historycznej i kulturowej, którego celem staje się poszukiwanie punktów stycznych między tradycją a współczesnością. Powyższe zjawisko zobrazowane zostaje na przykładzie tekstów dwóch współczesnych dramatopisarzy: Heinera Müllera i Piera Paolo Pasoliniego.  
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2019, 39; 25-38
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Detonacja nadziei. O fundamentalnej frakturze opowiadania przemocy w twórczości Heinera Müllera
    Autorzy:
    Raddatz, Frank M.
    Wojtyra, Wiktoria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1960568.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    Heiner Müller
    Teatr
    Horyzont przemocy
    HamletMaszyna
    Opis:
    In the paper, Detonation of Hope, translated by Wiktoria Wojtyra, Frank M. Raddatz attempts to explain the origins of Heiner Müller’s late texts, renowned for their non-dialogue characteristics that have become the basis for the post-dramatic theater. However, this basis has been corrupted by the capitulation to violence now deeply integrated onto it. Furthermore, in Hamletmachine, Müller utilized post-utopian aesthetics as a manifestation of the thwarted hope of the end to violence in history. This fundamental structure of his narrative of violence is preceded by the long struggle against violence and the possibility of overcoming or eradicating it entirely. A profound shock ensues from a sensitization stemming from the regulation of violence set against a pandemic. However, this only succeeds until the moment in which the fight against bestiality will give way for a new desire for violence. History, it turns out, becomes a cul-de-sac as represented by the renaissance of the ice-age which marks a farewell to a utopian world free of violence. At the same time fails an alliance of art and politics. The same alliance, that on behalf of The Absolute Other once hammered out the historical expectations horizon.
    Źródło:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2018, 1, 1; 178-201
    2719-8278
    Pojawia się w:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między tragedią antyczną i mieszczańską – postdramatyczna estetyka Heinera Müllera
    Between ancient and bourgeois tragedy: the post-dramatic aesthetics by Heiner Müller
    Autorzy:
    Jabłkowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682751.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    tragedy
    bürgerliches Trauerspiel
    East German literature
    adaptation of myths
    tragedia
    tragedia mieszczańska
    Heiner Müller
    literatura NRD
    adaptacja mitów
    Opis:
    The article focuses on the adaptations of ancient tragedies and mythological motifs in dramas by Heiner Müller – a renowned German dramatist, who is considered the successor of Brecht. Despite numerous problems with censorship, Müller never decided to leave the German Democratic Republic and emigrate abroad. Just like his other dramas, Müller’s adaptations can be read as politically involved writings which – through an elaborate argumentation – remonstrate the flaws of the Communist system. It is not, however, the reason why his works still remain topical. Their aesthetic allure lies in the proposal of a dialectical bond between two traditions of drama. On the examples of Müller’s three representative texts The Horatian, Philoctetes and Despoiled Shore Medea-material Landscape with Argonauts, the article presents the dramatist’s poetological strategy that combines tragedy with bürgerliches Trauerspiel – two mutually exclusive forms of German drama. The synthesis results in a significant political conclusion, which was obviously missed by the East German censors.
    Artykuł zajmuje się adaptacjami tragedii antycznych i motywów mitologicznych w dramatach Heinera Müllera, znanego niemieckiego dramatopisarza, uważanego za spadkobiercę Brechta. Swoją działalność pisarską wiązał Müller z NRD; mimo że często miał problemy z cenzurą, nie zdecydował się na emigrację. Adaptacje Müllera można czytać – jak inne jego dramaty – jako utwory politycznie zaangażowane, kontestujące w wyrafinowanej argumentacji ułomności systemu komunistycznego. Nie z tego jednak powodu utwory Müllera są aktualne do dziś. Ich estetyczna atrakcyjność polega na propozycji dialektycznego powiązania dwóch tradycji dramatu. Na przykładzie trzech reprezentatywnych tekstów Müllera, Der Horatier, Filoktet oraz Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami artykuł prezentuje strategię poetologiczną autora, łącząca tragedię z bürgerliches Trauerspiel, dwie wykluczające się formy niemieckiego dramatu. Z syntezy tej wynika ważna konkluzja polityczna, w oczywisty sposób nieodczytana przez enerdowskich cenzorów.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2016, 5; 283-297
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mity jako „kolektywne doświadczenia” w Niemieckiej Republice Demokratycznej – na przykładzie wybranych utworów Heinera Müllera
    Myths as „Collective Experiences” in the German Democratic Republic – exemplified in selected works by Heiner Müller
    Autorzy:
    Wilk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/679745.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Heiner Müller
    myth in the literature
    Philoctetes
    Horatian
    Opis:
    The writers of the German Democratic Republic often reached for myths to convey forbidden issues in an oblique way and to deceive the censors. In an interview Heiner Müller admits that this was an attempt to raise crucial questions about socialism: I want neither to write ancient plays today nor to adapt ancient topics.In the early 1960s plays about Stalinism were forbidden. It was necessary to invent such a model to raise really important issues.So that people would recognize them at once. On the basis of the works Philoctetes and The Horatian the reception of two ancient myths will be followed in plays by Heiner Müller. The German playwright employs an interesting strategy: he adopts myths in varied, condensed forms, however, the plot is set in mythical circumstances.Müller does not make an attempt to modernize his dramas by transferring their content into a new setting of space and time, but he draws parallels between past and present. Müller’s plays are in Norbert Otto Eke’s opinion, both historical and contemporary. Interestingly, according to Brecht’s idea and his „alienation effect” the spectator should not identify with the events on stage, but only follow and analyse them. For this reason, the works by Müller can be qualified as didactic.
    –
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2017, 13; 101-111
    2449-6820
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Semantische Überflutung. Heiner Müllers "Herakles 5"
    Autorzy:
    Thinnes, Verena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032474.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Heiner Müller
    dramat
    teatr
    intertekstualność
    polityka kulturalna
    NRD
    drama
    theater
    intertextuality
    cultural policy
    East German
    DDR-Drama
    Theaterpraxis
    Intertextualität
    DDR-Kulturpolitik
    Opis:
    Die Untersuchung zeigt beispielhaft an dem Drama Herakles 5, welche dramaturgischen Strategien Heiner Müller im Umfeld der normativen und restriktiven Vorgaben der SED-Kulturpolitik einsetzt. Letztere werden weder missachtet noch befolgt, sondern zitiert. Müllers spezifische Zitatpraxis leitet dabei gezielt Polyvalenzen und Ambiguitäten in den Text ein und bewirkt so eine semantische Überflutung, die das Ideal eines positiven sozialistischen Arbeiterhelden erodiert. Herakles 5 zitiert darüber hinaus nicht nur die gesellschaftlichen Diskurse einer größeren Öffentlichkeit seines Entstehungsumfeldes, sondern auch Spezialdiskurse zu Theaterprogrammen und -spielweisen, wie zum Beispiel Brechts Durchrationalisierung des Mythos, und verweist damit auf sich selbst als Theater.
    Na przykładzie dramatu Herakles 5 ukazano strategie dramaturgiczne Heinera Müllera w zakresie normatywnych oraz restryktywnych dyrektyw polityki kulturalnej SED. Dyrektyw tych się ani nie lekceważy ani przestrzega, je się cytuje. Charakterystyczna dla twórczości Müllera praktyka cytowania celowo wprowadza do tekstu wielowartościowość oraz wieloznaczność, osiągając przy tym semantyczną mnogość, która obala pozytywny ideał przodownika klasy robotniczej. Herakles 5 nie tylko cytuje społeczne dyskursy szerszej opinii publicznej, lecz również wyspecjalizowane dyskursy nawiązujące do programów teatralnych oraz sposobów odgrywania ról, jak na przykład Durchrationalisierung des Mythos Brechta, wskazując tym samym na siebie jako na teatr.  
    In this paper Heiner Müller’s Drama Herakles 5 exemplifies the dramaturgical policies used by the author when facing the normative und restrictive SED cultural policy. These guidelines are neither failed nor followed – but cited. Müller’s specific citing practice is deliberately setting ambiguities and polyvalent meanings in motion, thus provoking a semantic overflow capable of undermining the positive ideal of a socialistic working class hero. Furthermore, Herakles 5 is not only citing the ongoing discourses of a broader public but also special discourses related to theatrical concepts and acting methods, such as for example Brecht’s Durchrationalisierung des Mythos, and by doing so refers to itself as theatre.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2015; 217-243
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies