Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Groteska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
"Kartoteka" w Grotesce – wyimek z twórczości Zofii i Władysława Jaremów
'Kartoteka' in the Grotesa Theatre – a fragment of Zofia and Władysław Jarema’s work
Autorzy:
Eckert, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938246.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jarema
Mikulski
teatr lalek
Teatr Groteska
Różewicz
the theatre of dolls
Groteska Theatre
Opis:
Zofia and Władysław Jarema – the founders of the Groteska Theatre – from the beginning of their artitistic work in Krakow distanced themselves from perceiving the theatre of dolls as exclusively children-oriented. By gathering around themselves a group of distinguished artists, they consistently and reasonably built up the repertoire and Groteska stage for the adult audience. In their search, they included Konstanty Ildefons Gałczyński, Sławomir Mrożek, and Tadeusz Różewicz. This paper is an attempt at analysing and reconstructing the performance of Kartoteka (a drama by Różewicz), which was staged in Groteska Theatre (interpretation by Zofia Jarema, stage design by Kazimierz Mikulski) a few months after its Warsaw preview in the Drama Theatre. The author of the paper also discusses the type of influence which this performance and the Jaremas’ activity in general had on the contemporary theatre of dolls.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 243-256
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O odradzaniu się potrzeby zakorzenienia – „Między nami dobrze jest” Doroty Masłowskiej
Autorzy:
Dąbrowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555589.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Dorota Masłowska
polska tożsamość
dramat
groteska
Opis:
Artykuł stanowi próbę uchwycenia specyfiki twórczości Doroty Masłowskiej przy użyciu kategorii lekkości i ciężaru. Głównym przedmiotem analizy jest dramat Między nami dobrze jest – utwór posługujący się poetyką groteski, problematyzujący zagadnienie polskiej tożsamości. Godne zainteresowania wydaje się to, że wpisując się w tradycję krytycznego ujmowania tego, czym jest polskość (tradycję, za której reprezentantów wypada uznać przede wszystkim Czesława Miłosza i Witolda Gombrowicza), staje się on ostatecznie – zarówno dzięki napięciom obecnym w samej strukturze dzieła, jak i tym wydobytym w procesie jego odbioru przez krytykę – utworem o charakterze afirmatywnym wobec problematyki będącej jego przedmiotem. Estetyka lekkości ufundowana na ironii i grotesce służy przekroczeniu patosu, towarzyszącego zwykle refleksji nad zagadnieniami polskiej tożsamości. Równocześnie nie prowadzi to do efektu degradacji ich wagi – przeciwnie, staje się kluczem do ich odświeżenia i poszukiwania nowych sposobów ich definiowania. Przedmiotem refleksji w artykule jest również relacja między tekstem dramatu a jego inscenizacją teatralną (w reżyserii Grzegorza Jarzyny), zatem kwestia specyfiki sposobów artykulacji interesujących nas zagadnień na gruncie różnych dziedzin kultury artystycznej.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2015, 2; 88-100
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gombrowicz a polski film fabularny
Gombrowicz and Polish feature films
Autorzy:
Nowakowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391951.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Witold Gombrowicz
adaptacja filmowa
groteska
polski film fabularny
Opis:
This article presents the influence that Witold Gombrowicz’s work has had on Polish cinema. It covers several generations of directors, for example, Andrzej Munk (born in the 1920s), Roman Polański and Jerzy Skolimowski (born in the 1930) as well as Agnieszka Holland, Piotr Szulkin and Marek Koterski (born in the 1940s and 1950s), and discusses the topic of film adaptations of his books (Jerzy Skolimowski’s Ferdydurke and Jan Jakub Kolski’s Pornografia [Pornography]). The article shows that Polish cinema uses Gombrowicz’s works most of all by taking up the issue of life’s authenticity and inauthenticity as well as to demythologize Polish tradition and history. As for esthetics, it employs Gombrowicz’s favorite style, i.e. the grotesque.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2013, 20; 155-172
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’univers grotesque dans le Voyage au bout de la nuit de Louis-Ferdinand Céline
Świat groteski w Podróży do kresu nocy Louis-Ferdinanda Céline’a
Autorzy:
Pomian, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933925.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
groteska
brzydota
karykatura
absurd
grotesque
ugliness
caricature
absurdity
Opis:
Niniejszy artykuł prezentuje, w jaki sposób, za pomocą groteski, Louis-Ferdinand Céline tworzy w powieści niepowtarzalny świat brzydoty zarówno na poziomie treści, jak i formy. Posiłkując się definicją groteski Michała Głowińskiego, autorka stara się odszukać i zanalizować jej poszczególne elementy, takie jak: odwoływanie się do osobliwych form, absurd, zderzenie tragizmu i komizmu, jak również stylu wysokiego z niskim oraz łamanie konwencji literackich i społecznych.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 181-191
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Groteskowe transformacje w filmach animowanych Jana Lenicy
Grotesque Transformations in Animated Films by Jan Lenica
Autorzy:
Nędzi, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929417.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
film animowany
groteska
groteska w filmie animowanym
Jan Lenica
polska szkoła animacji
animated film
the grotesque
the grotesque in animated film
Polish school of film animation
Opis:
This paper elaborates the problem of the grotesque style in a selection of animated films by Jan Lenica (1928-2001). The main objective of the paper is to justify the thesis posed by the author. The thesis is that the grotesque style is an aesthetic category that organizes the world of moving images in Lenica’s films. The perspective adopted by the author, as expressed by the thesis, allows to better understand the creativity and the artistic talents that manifest themselves in Lenica’s film works. The first part of the text gives a definition of cinematographic animation. Essential differences were pointed out between an animated and a feature film. Referring to the Freudian concept of das Unheimlich – the incredible (a concept that is fundamental for comprehending animation, both its aesthetics and its impact on the viewer), the author pinpoints “the grotesque” as a distinctive feature of the animated film medium. This is because animated film makes use of specific means of realizing the impression of the incredible. Animation blurs the borderlines between reality and dream, between the dead and the living. In this way, a new world is born, in which there obtain relationships that are impossible anywhere outside of it. The latter part of the text concentrates on the analysis of the particular film elements as used by Lenica to construct his poetics of the grotesque. These elements consist of: a specific spatial composition, a specific way of representing figure movement, types of protagonists, numerous cases of the situational grotesque and the sound background. At the end, the paper brings answers to the most important questions that can be asked in relation to the subject matter under analysis: what does the world seen through the grotesque look like and why did Lenica use this aesthetic category? The author also refers the reader to the sources of Lenica’s inspiration and the roots of his grotesque perception of reality.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 4; 235-269
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holocaust między komizmem, groteską a absurdem. Literackie i kinematograficzne próby przezwyciężania tabu
Der Holocaust zwischen der Komik, der Groteske und der Absurdität. Die literarischen und kinematographischen Versuche das Tabu zu überwinden
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945080.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Holocaust
komizm
groteska
absurd
literatura
kino
humour
grotesque
absurdity
literature
cinema
Opis:
Die Weltpremiere Roberto Benignis Spielfilms La vita e bella (1997) rief eine weltweite öffentliche Debatte hervor, bei der die Frage nach der Darstellbarkeit des Holocaust und Nazismus mit den Stil- und Ausdrucksmitteln des Komischen und Grotesken ins Zentrum gerückt wurde. Die von Benignis Tragikomödie ausgelöste Kontroverse stellte mit Vehemenz und in einem bisher ungewohnt großen öffentlichen Ausmaß die Fragen nach der Rolle der traditionellen Formen und Genres sowie nach unseren eigenen Bildern, Erwartungen und der medialen Repräsentation der Shoah in einer „Post-Memory“, einer sekundären Erinnerung durch Kunst und Medien in zweiter, dritter und vierten Nachkriegsgeneration. Dabei ist der Streit um die Verwendung vermeintlich ‚unernster’ Narrative keineswegs neu, sondern reicht bis in die Tradition der Filmklassiker der Komödie wie z.B. Charlie Chaplins The great dictator (1940) oder Ernst Lubitschs To be or not to be (1942). Dem starken Trend des betroffenen und erschütternden Ernstes in der unmittelbaren Nachkriegsliteratur widersetzten sich seit Ende der 1950er Jahre viele Prosa- und Theaterautoren, die dem Gebot von Ernst Bloch (Der Nazi und das Unsägliche, 1938) folgend, sich bemüht zeigten, dem „Unsäglichen“ der Naziverbrechen mit den entlarvenden Mitteln des bitteren Witzes und grotesk-komischer Satire sprachlich nachzukommen. Gegen einen ohnmächtigen Betroffenheitsdiskurs wendet sich bereits 1959 Günter Grass mit seinem Roman Die Blechtrommel. Ein signifikantes Beispiel der Verbindung der Holocaust-Thematik mit Humor, Komik und Groteske stellt der Ghetto-Roman von Jurek Becker Jakob der Lügner (1969) dar, der sich der grauenvollen Shoah-Geschichte widersetzt, ohne diese jedoch zu verharmlosen bzw. zu sentimentalisieren. Ebenso rüttelt Edgar Hilsenrath mit seinem 1977 veröffentlichten ‚Schelmenroman’ Der Nazi & der Friseur an der im Erinnerungsdiskurs tradierten Verklärung der Holocaust-Opfer. Zu den wohl bedeutendsten literarischen Verfechtern des Diskurses des Lächerlichen in der Holocaustliteratur gehört zweifelsohne George Tabori, der sich in seinen schauerlich-lächerlichen, obszön-grotesken Theaterstücken der einseitigen, pathetisch-sentimentalisierenden Mythologisierung der Opfer widersetzte. George Tabori ging davon aus, dass „jeder Komödie etwas Todernstes zu Grunde liegt“. Dieser Ausspruch erlangt sicherlich auch in Bezug auf Benignis La vita e bella seine Legitimation. Der Film baut eine komische Dialektik zwischen der Furchtbarkeit der KZ-Welt und der befreiendes Lachen provozierenden Stilisierung dieser Gräuelrealität zu einem kindisch amüsanten „Überlebensspiel“ auf, mit dem der Vater seinen Sohn zu schützen vermag. Benignis Komödie endet mit dem tragischen Tod des clownesken Vaters und entzieht sich damit einer harmonisierenden, versöhnlichen Sinnstiftung. Durch die Dialektik der komisierenden Inszenierung vermeidet der Film eine mittlerweile ritualisierte Darstellung des Leidens und Todes im Konzentrationslager und akzentuiert statt dessen das Widerstandsmoment und somit das zutiefst Humane angesichts des unsagbar Unmenschlichen.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 5; 19-30
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lato Tadeusza Rittnera „Ostatnie dni starej Europy” i nowoczesny teatr uczuć
Autorzy:
Brzozowska, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087593.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Rittner
dramat
teatr
realizm
modernizm
groteska
komedia
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
This is a reassessment of the work of Tadeusz Rittner, a bilingual Polish/German writer and dramatist from Galicia who won much acclaim in the early decades of the last century. This article examines his narrative and dramatic strategies by focusing on his drama Lato (Summer), published in 1913. It is a story about a timid young man who, after hearing from his doctor that he will not live much longer, turns suddenly into a bold and shameless seducer. This could be the stuff of a conventional, farcical exposure of middle class hypocrisy, yet in Rittner’s drama it becomes a fascinating study, never far from Czekhov and Witkacy, tapping all the resources of realism, irony and grotesque to show the whole spectrum of human emotions. The article argues, contrary to the traditional consensus, that his art owes a great deal to Vienna, where he spent most of his life. The peculiar combination of lightness and earthiness, the essence of the Viennese spirit, is crucial for his achievement – the creation of convincing and timeless dramas of human emotions, which expose the precariousness of interpersonal relations. This interpreta-tion of Lato sets it free from the realistic-naturalistic straitjacket imposed upon it by a succession of theatre directors who thought of it as an anachronistic farce rather than a comedy of manners with sparkling dialogue and intelligent alteration of tragedy and comedy, seriousness and buffoonery.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 4; 493-511
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy egzystencjalne w Dwóch ludziach z szafą Romana Polańskiego
Existential themes in Two men and the wardrobe by Roman Polanski
Autorzy:
Błaszczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15002713.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
absurd
existence
existentialism
grotesque
human being
loneliness
człowiek
egzystencja
egzystencjalizm
groteska
samotność
Opis:
W artykule zarysowuję egzystencjalną interpretację etiudy Romana Polańskiego Dwaj ludzie z szafą (1958). Pomimo sporej liczby publikacji traktujących o twórczości Polańskiego nadal brakuje pracy, która wprost i pierwszorzędnie ukazałaby filozoficzno-egzystencjalny potencjał tej wczesnej krótkometrażówki. Wywód został podzielony na pięć części. W pierwszej z nich przyglądam się zagadnieniom samotności i obcości prezentowanym w filmie Polańskiego. W drugim kroku nawiązuję do rozpoznań wybranych filozofów egzystencjalnych (J. Ortega y Gasset, E. Lévinas, J.-P. Sartre, A. Camus). W trzeciej części kreślę specyfikę charakterystycznych dla filmu motywów groteski i absurdu, uwypuklając ich związek z problematyką samotności. Następnie interpretuję film w kontekście autentycznego sposobu egzystowania, odwołując się do spostrzeżeń M. Heideggera i akcentując rozziew między „byciem sobą” a przynależnością do wspólnoty (społeczeństwa). W ostatniej części proponuję psychologiczno-egzystencjalne odczytanie etiudy Polańskiego, zwracając uwagę na psychologiczne uwarunkowania ludzkiej egzystencji.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2022, 1; 65-87
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mise en corps des «gueules» de «Ferdydurke»: le ballet grotesque d’Anna Hop à la lumière de l’œuvre de Gombrowicz
The Grotesque Ballet of Anna Hop in Light of Gombrowicz’s Works
Autorzy:
Bocianowski, Cécile
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690244.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
dance
ballet
grotesque;
Witold Gombrowicz
Ferdydurke
body
pantomime
taniec
balet
groteska
ciało
pantomima
Opis:
This article examines Anna Hop’s 2015 ballet, based upon Witold Gombrowicz’s novel Ferdydurke, created at the National Polish Ballet, analysing the interaction between the choreography and literary language to demonstrate the choreographic specificity of Hop’s treatment of Gombrowicz’s text.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2017, LXXII; 183-195
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co widzi „burlucze oko”? Przekład literacki jako zdarzenie percepcyjne
What Does “Burliuk’s eye” See? Literary Translation as a Perceptual Event
Autorzy:
Brzostowska-Tereszkiewicz, Tamara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912861.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
translation
perception
sensuality
cubo-futurism
anthropological grotesque
przekład
percepcja
sensualność
kubofuturyzm
groteska antropologiczna
Opis:
Przedmiotem artykułu są problemy artystycznej reprezentacji widzenia jednoocznego w kubofuturystycznej twórczości Dawida Burluka, którą Wielimir Chlebnikow scharakteryzował jako „czary martwego burluczego oka”. Analiza porównawcza poetyckiej miniatury Dawida Burluka „Kartina” (1932) i jej polskiego przekładu autorstwa Edwarda Balcerzana (1967) obejmuje aspekty językowo-stylistycznej reprezentacji podmiotowego doświadczenia percepcyjnego, literackiej tematyzacji ludzkiej cielesności, wewnątrztekstowych sygnałów aktywności twórczej tłumacza, translatorskiej transformacji doświadczenia percepcyjnego oraz sensorycznej percepcji utworu literackiego w kulturach źródłowej i docelowej.
The article discusses the problems of artistic representation of the monocular perception in David Burliuk’s cubo-futurist works characterised as the effect of the “spell cast by Burliuk’s dead eye” by Velimir Khlebnikov. The comparative analysis of the sensual poetics of Burliuk’s poetic miniature Kartina [A Picture] (1932) and its Polish translation by Edward Balcerzan (1967) embraces several aspects: the linguistic-stylistic representation of subjective perceptual experience, literary thematisation of human corporeality, in-text indicators of the translator’s creative activity, the translational transformation of perceptual experience and, finally, the sensory perception of a literary work in source and target cultures.
Źródło:
Porównania; 2020, 26, 1; 39-60
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogie kabaretu – wstęp do tematu
Autorzy:
Lewartowicz, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932564.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
karnawalizacja
kabaret
pedagogia publiczna
błazen
ironia
groteska
irony
cabaret
public pedagogy
carnivalesque
clown
grotesque
Opis:
The article is of a contributory nature and is an introduction to the topic of cabaret pedagogy. Cabaret, as an important area of contemporary popular culture and a separate genre of art, performs specific social, aesthetic and educational functions. It is a carrier of criticism, a form of exposing reality and building a community based on laughter. By using its usual means, such as irony, grotesque or satire, cabaret performs its overriding function, which is to transgress taboos and to question the obvious. The cabaret, embedded in popular culture, is characterized by the so-called semantic incompleteness, that is, it generates fragmentary and random meanings that initiate thought processes. The starting point for the considerations undertaken in the text is the pedagogical theory of cabaret developed in the 1970s by the German researcher Jürgen Henningsen, which was an impulse to think about cabaret in terms of public pedagogy, specifically the so-called perverse pedagogy - in opposition to mainstream pedagogy. The study highlights and briefly discusses three basic traces of cabaret pedagogy - ironic and grotesque, carnival and clown pedagogy.
Artykuł ma charakter przyczynkowy i stanowi wprowadzenie do tematu pedagogii kabaretu. Kabaret, jako ważny obszar współczesnej kultury popularnej oraz odrębny gatunek sztuki, pełni określone funkcje społeczne, estetyczne i edukacyjne. Jest nośnikiem krytyki, formą demaskowania rzeczywistości oraz budowania opartej na śmiechu wspólnotowości. Korzystając z typowych dla siebie środków, takich jak: ironia, groteska czy satyra, kabaret realizuje swoją nadrzędną funkcję, jaką jest przekraczanie tabu oraz podawanie w wątpliwość tego, co oczywiste. Osadzony w kulturze popularnej kabaret charakteryzuje się tak zwaną niepełnością semantyczną, a więc generowaniem fragmentarycznych i wyrywkowych znaczeń, inicjujących procesy myślowe. Punktem wyjścia do podjętych w tekście rozważań jest pedagogiczna teoria kabaretu opracowana w latach 70. XX wieku przez niemieckiego badacza Jürgena Henningsena, będąca impulsem do myślenia o kabarecie w kategoriach publicznej pedagogii, a konkretnie tak zwanych pedagogii przewrotnych - opozycyjnych wobec pedagogii głównego nurtu. W opracowaniu zasygnalizowano i omówiono pokrótce trzy zasadnicze tropy kabaretowych pedagogii - pedagogię ironiczną i groteskową, karnawalizującą oraz błazeńską.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2021, 1(131); 96-108
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnawalizacja grozy w folklorze dziecięcym
Autorzy:
Slany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694809.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
folklor dziecięcy, karnawalizacja
groteska
groza
Bogeyman
children’s folklore, carnival, carnivalization, grotesque, fear, Bogeyman
Opis:
Artykuł zatytułowany "Karnawalizacja grozy w folklorze dziecięcym" porusza temat kreacyjnego języka dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnym wieku szkolnym, w którym jako dominanty kompozycyjne pojawiają się absurd, groteska, aluzyjność, turpizm, makabra, niestosowność, obscena, skatologiczny żart, infantylizacje, profanacje, hiperbole oraz ludyczne puenty. Szczegółowej analizie poddany zostaje folklor dziecięcy, czyli spontaniczna, wierszowana aktywność słowna dzieci towarzysząca zabawie. Tego rodzaju improwizowane mikroformy wierszowane wpisane są w kulturę dziecięcą i powstają w grupie rówieśniczej poza oficjalną  kulturą językową jako słowny akt buntu dzieci wobec narzucania im przez dorosłych języka sformalizowanego, instrumentalnego, ukierunkowanego na odwzorowanie rzeczywistości. Dzieci mają satysfakcję z łamania tabu językowych i wprowadzania w konsternację starszych od siebie. W wierszach tych obserwować można typowy dla struktury karnawału gest, jakim jest wzniesienie na piedestał najsłabszego w hierarchii społecznej – w zabawie – dziecka, które eksponuje poprzez język karnawałową wizję świata. Analiza obejmuje obecne w obiegu ustnym dzieci wiersze i krótkie formy prozatorskie obrazujące grozę skarnawalizowaną. Karnawałowe ujęcie grozy przez dzieci jest przejawem obalania monolityczności strachu, egzorcyzmowania lęku poprzez śmiech, neutralizowania go i nadawania „strachom” po bachtinowsku rozumianej „gęby”, innymi słowy budowania ludycznej i groteskowej wersji świata – na opak.
The article tackles the topic of creative language developed by children in the kindergarten- and early-primary-school-age. This language is marked by composition dominants of absurdity, grotesque, macabre, impropriety, obscenity, scatological humor, childishness, profanity, hyperboles, and ludic punch lines. The main subject of the analysis is children’s folklore, which is a spontaneous verbal rhymed activity and expression accompanying children’s play. This type of improvised poetic micro-forms is common for children’s culture and is engendered in peer-group environments. They thus occur outside of the official language culture and serve as a verbal form of rebellion, effectuated by children against the imposition of the adults’ language. The latter is conversely characterized by properness, formality, instrumental nature, and its aim to mirror reality. Children gain satisfaction from breaking language taboos and introducing consternation among their elders. In their verbal productions, one can observe a typically carnivalized gesture, which is the elevation of the weakest subject of the social hierarchy. In this sense, a child can instill a different and carnivalized version of the world through play. The analysis encompasses the rhymed and narrative short forms present in the verbal realm of children’s lives and depicting a carnivalized fear. Adopting a carnival lens for looking at children’s use of being afraid is a symptom of rejecting the monolithic nature of fear. Children appear to perform an exorcism on fear through laughter, try to neutralize it and ascribe the fears with that Bakhtin could see as building a ludic and grotesque version of a world upside-down. 
Źródło:
Literatura Ludowa; 2017, 1
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magiczny cmentarz Słowacja. Powieść Dušana Mitany „Mój rodzinny cmentarz”
Slovakia: a Magic Cemetery. Dušan Mitana’s novel „My Home Cemetery”
Autorzy:
Roberts, Dagmar Kročanová
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012205.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
literatura słowacka
Dušan Mitana
postmodernizm
groteska
mitologia narodowa
Slovak literature
postmodernism
grotesque
national mythology
Opis:
Dušan Mitana’s book My Home Cemetery (Môj rodný cintorín, 2000) is centred on banal scenes from everyday life that could happen in any Slovak village in the 1960s, such as family relations, village gossips, political and theological disputes in pubs and at home, building homes, working in a local cooperative, supporting a local football team, etc. However, the narration denies any similarity with Realism. Instead, the story is bizarre, hyperbolized, and grotesque; very much along the tradition of Magic Realism. Mitana’s writing is Postmodern; he uses different languages, genres, approaches and quotations in his book. Cemetery in Mitana’s story is both space and place; it is both pars and totum; it is one (real/fictional) cemetery and entire Slovakia. Even though this cemetery is situated on the outskirts of the village, it is the centre (navel); its eccentric location is a song of human disrespect towards eternity. Besides being the centre, the cemetery is also a middle world where reality meets fi ction, banal meets high, fl esh meets spirit, Christianity meets paganism, banal everyday routines mix with dreams, visions and prophecies, and those who are alive coexist happily with those who are dead. It is also a nodal point between past and (Messianic) future, since it is the home place of the writer himself, and this writer is a Slovak writer. Whereas the writer has a mission to revive the dead by weaving stories about them, his nation’s mission is to spread the Slovak word in the world. In this way, Mitana’s book also mocks manifestations of Slovak nationalism in the 1990s, which was still partially using concepts and rhetoric of Romantic Messianism.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2012, 2(5); 271-281
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czytanie Süskinda
Reading Süskind
Autorzy:
Jokiel, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012651.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
śmierć
fantazmat
metafory końca
groteska
ironia
death
interpretation
phantasm
metaphors of the end
grotesque
irony
Opis:
Plots created by Patrick Süskind are transparent and uncomplicated; they follow a conventional path, seemingly aloof from formal modernist experiments, and close with distinctive endings; in popular reception, they give a sense of confidence that even the most fantastic worlds, derived from the corners of imagination, may be set into a familiar and closed whole. Perhaps this simplicity makes it easy to be satisfied by their seductive plot and steer clear off tracks leading to the content encrypted within the deep structure. The author of the present paper attempts to interpret the short stories: Maître Mussard's Bequest and The Story of Mr Sommer as a metaphorical and grotesque vision of man's existential death anxiety.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2016, 6(9); 339-350
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inne spojrzenie : groteska w prozie polskiej o wojnie i okupacji : Gombrowicz, Dygat, Sandauer, Andrzejewski, Zieliński
Autorzy:
Mityk, Iwona.
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Kielce : Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Jana Kochanowskiego
Tematy:
Groteska 20 w. literatura
Wojna 1939-1945 r. literatura
Literatura polska
Literaturoznawstwo
Tematy i motywy
Opis:
Na okł. błędny ISBN.
Bibliogr. s. 215-224. - Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies