Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Grecy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Grecy we Lwowie: zapomniani obywatele
Autorzy:
Lylo, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686333.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Lvov
Greeks
identity
Lwów, Grecy, tożsamość
Opis:
An important center of economic life located on the Polish-Ukrainian border, Lvov offers the opportunity to conduct research into the history of small ethnic groups living in that area since the early Middle Ages. Greeks can be referred to as a tight group with their own ethnic identity, and at the same time living permanently in Lvov, since the second half of the 16ᵗʰ century. Although they arrived here after the fall of Constantinople, in 1453, being Orthodox Christians, they were forced to choose between losing their religious identity and joining a group of Orthodox Ruthenians for a long time. The diversity of the Greeks living in Lvov in the 16ᵗʰ and 17ᵗʰ centuries – analyzed in the article – is reflected in the activity of this group, among which we can distinguish temporal merchants, merchants with permanent shops, teachers, craftsmen and others.
Lwów będący ważnym centrum życia ekonomicznego na pograniczu polsko-ukraińskim daje doskonałą okazję do badań nad historią małych grup etnicznych mieszkających na tym terenie od czasów wczesnego średniowiecza. O Grekach jako zwartej grupie, posiadających własną tożsamość etniczną, a mieszkających na stałe we Lwowie, możemy mówić od drugiej połowy XVI wieku. Chociaż przybywali tutaj już po upadku Konstantynopola w 1453 roku, to przez długi czas jako chrześcijanie prawosławni zmuszeni byli wybierać między utratą tożsamości religijnej a przyłączeniem się do grona prawosławnych Rusinów. Zróżnicowanie Greków mieszkających we Lwowie w XVI i XVII wieku – poddanej analizie w niniejszym artykule – odzwierciedla aktywność tej grupy, wśród której wyróżnić można kupców, przyjeżdżających czasowo, kupców posiadających stałe placówki, nauczycieli, rzemieślników i innych.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2012, 4
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grecy w Akademii Ostrogskiej i Bractwie Lwowskim na przełomie XVI i XVII wieku
Greeks in Ostroh Academy and Lviv’s brotherhood at the turn of 16th and 17th centuries
Autorzy:
Mironowicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171286.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Grecy
Cerkiew prawosławna
bractwo lwowskie
Akademia
Ostrogska
Opis:
In the end of 16th century a lot of Greeks have visited Polish territory on the way to Russian Empire for financial support. Among them were Greek high rang clergy. In the article was highlighted a role of patriarchs in establishment of orthodox brotherhood in Lvov and a role of Greek clergy which played in establishment and teaching in orthodox brotherhood’s school in Lvov. Article describes also a Greek community composed mainly of marchants who contributed in economic development of city and theirs participation in orthodox brotherhood’s institution.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2017, Cerkiew a asymilacja- swój i obcy, 8; 233-241
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symeon I Wielki – pół Grek? Kilka uwag na temat znaczenia terminu ‘emiargos’ (Liutprand z Kremony, „Antapodosis”, III, 29)
A few remarks on the term Emiargos (Liutprand of Cremona, Antapodosis, III, 29)
Autorzy:
Leszka, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909844.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Symeon I
Bulgaria
Greeks
Middle Ages
Bułgaria
Grecy
średniowiecze
Opis:
Byzantines were well aware that Symeon I, Bulgarian sovereign (893–927), was an educated man, deeply rooted in his own culture and not devoid of the knowledge of their world. Such awarness is an undertone of the letters by Nicholas the Mysticus, and was the most emphatically expressed – as the majority of scholars assume – by Liutprand of Cremona. The latter, in his Antapodosis, called Symeon an emiargos, which is supposed to mean semigrecus, ‘a half-Greek.’ However, this meaning is far from established. Michele Bandini has recently suggested that the word may have been a corrupt Latin version of ἡμίεργος, ‘half-developed, unfinished,’ being a negative description of the tsar of Bulgaria. Nevertheless, if one accepts M. Bandini’s idea or assumes the traditional understanding of emiargos as semigrecus, it should be noted that the term should not be understood as an expression of recognition, but rather as Irony, acerbity or even hostility. This interpretation matches far more accurately the overall perception of Symeon’s image in the Byzantine eyes, yet, by no means does it change the present assessment of his accomplishments and legacy.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 19-24
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje między ludami zamieszkującymi teren Sycylii w okresie greckiej kolonizacji
Relations between inhabitants of Sicily in a time of Greek colonization
Autorzy:
Siadkowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688335.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kolonizacja
Grecy
Sycylia
relacje
kolonia
colonization
Greeks
Sicily
relations
colony
Opis:
This article describes relations between Greek colonists, that came to the island in 8th c. B.C., and other communities. One of the societies that were taken into consideration, are native inhabitants of Sicily, which origin were also mentioned in first section. Furthermore, in this article were depict contacts with colonies motherland and living in the west side of the island, Carthaginians. At the end of this article, correlation between developed colonies and their inside political situation were also taken in to consideration.
Artykuł opisuje relacje panujące między greckimi kolonistami, którzy przybyli w VIII w. przed Chr. na Sycylię, a innymi społecznościami tam już żyjącymi, m.in. autochtonicznymi mieszkańcami wyspy (o ich pochodzeniu szerzej w pierwszej części artykułu). Zostały również przedstawione stosunki greckich kolonistów z ich miastem macierzystym oraz z Kartagińczykami, zamieszkującymi zachodnią część Sycylii. Uwzględniono także korelacje między rozwiniętymi koloniami oraz ich wewnętrzną sytuacją polityczną.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 100; 9-19
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRL a wojna domowa w Grecji = The Polish Peoples Republic and the Greek Civil War
Polska rzeczpospolita Ludowa a wojna domowa w Grecji
Polish Peoples Republic and the Greek Civil War
Współwytwórcy:
Semczyszyn, Magdalena (1982- ). Redakcja
Gołąb, Joanna. Tłumaczenie
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział (Szczecin). pbl
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Szczecin : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział
Tematy:
Wojna domowa w Grecji (1944-1949)
Grecy
Uchodźcy
Materiały konferencyjne
Opis:
Materiały z seminarium nauk., 14 czerwca 2013 r., Szczecin.
Na s. przytyt.: Centralny Projekt Badawczy IPN. Aparat Bezpieczeństwa wobec Mniejszości Narodowych i Etnicznych oraz Cudzoziemców.
Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Polityka Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wobec uchodźców z Grecji
Polish People's Republic's policy on refugees from the Greek civil war
Autorzy:
Sienkiewicz, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148683.pdf
Data publikacji:
2022-12-04
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
refugees
Greece
civil war
Greeks
Macedonian
uchodźcy
Grecja
wojna domowa
Macedończycy
Grecy
Opis:
Wojna domowa w Grecji tocząca się w latach 1946-1949 podzieliła społeczeństwo na sojuszników monarchii i zwolenników kierowanego przez Komunistyczną Partię Grecji Tymczasowego Rządu Demokratycznego Wolnej Grecji. Zbrojnym ramieniem lewicowego ośrodka była Demokratyczna Armia Grecji. Do pewnego czasu siłom komunistycznym aktywnego wsparcia udzielały państwa bloku wschodniego: Albania, Bułgaria, Jugosławia, Czechosłowacja i Rumunia. Jednak nasilający się od 1948 r. konflikt na linii Stalin-Tito przyczynił się do klęski Demokratycznej Armii Grecji, wywołanej przygniatającą przewagą militarną sił monarchistycznych. W połowie 1949 r. podjęto decyzję o ewakuacji do Albanii oddziałów partyzanckich oraz pozostającej do tej pory pod ich kontrolą ludności cywilnej. Także Polska - kraj, który ogromnie ucierpiał w wyniku II wojny światowej - pomagała Grecji, najpierw dostarczając żywność, sprzęt wojskowy i medyczny, później przyjmując na swoje tereny ponad 13 tys. dzieci i dorosłych, bojowników i cywili z terenów objętych wojną, wszystkich bardzo zmęczonych wojną i tułaczką. Grupie migrantów zapewniono opiekę medyczną, socjalną, pracę, edukację, dostęp do kultury. Wędrówki ludności w poszukiwaniu schronienia przed konfliktami, prześladowaniami oraz ubóstwem nie są tylko współczesnym problemem Unii Europejskiej. W niniejszym artykule przedstawiono reformy, jakie zainicjował rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej pod wpływem eskalacji kryzysu na Bałkanach. Uchodźcy z Grecji zastali w Polsce zupełnie nowe dla nich warunki bytowe, cywilizacyjne, kulturalne, geograficzne i gospodarcze. Stopniowo udało im się w tym obcym kraju zaaklimatyzować. Dziś wielu z nich jest Polsce wdzięcznych za okazaną pomoc.
The Greek Civil War of 1946-1949 divided the Greek society into allies of the monarchy and supporters of the Communist Party of the Greece-led Transitional Democratic Government of Free Greece. The military arm of the leftist center was the Democratic Army of Greece. Until some time, the communist forces were actively supported by the countries of the Eastern Bloc: Albania, Bulgaria, Yugoslavia, Czechoslovakia, and Romania. However, the Stalin-Tito conflict, which intensified from 1948 onwards, contributed to the defeat of the Democratic Army of Greece, caused by the overwhelming military advantage of the monarchist forces. In mid-1949, a decision was made to evacuate partisan units and the civilian population that had been under their control to Albania. Also, Poland, a country that suffered greatly as a result of World War II, helped Greece. First, by providing food, military and medical equipment, and later by accepting over 13,000 children and adults, fighters and civilians from the areas covered by the war, all terribly tired of war and wandering. The group of migrants was organized from scratch, provided medical and social care, work, education, and access to culture. Migrations of people in search of shelter from conflicts, persecution, and poverty are not only a contemporary problem of the European Union. This article presents the reforms initiated by the government of the Polish People's Republic as a result of the escalation of the crisis in the Balkans. In Poland refugees from Greece found completely new living, civilization, cultural, geographical, and economic conditions. Gradually, they managed to settle in this foreign country. Today many of them are grateful to Poland for their help.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2022, 9, 3(35); 89-107
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Książka w kulturze Greków w Rzeczypospolitej w XVI–XIX wieku. Rekonesans
A book in Greek culture in Commonwealth in XVI–XIX centuries Reconnaissance
Autorzy:
Mikołajczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685208.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Grecy
księgozbiory
biblioteki cerkiewne
Jan Konstanty Żupański
Greeks
book collections
orthodox church libraries
Opis:
The aim of this article is gathering and signalization of information related to the theme of book among Greeks living in Commonwealth. The activity of Greeks in Ostrog Academy and Lviv Fraternity were presented based on literature and archival materials. The orthodox church libraries and private collections of representatives of the Greek nation were discussed as well.
Celem artykułu jest zebranie i zasygnalizowanie dotychczasowych informacji na temat książki wśród Greków zamieszkujących Rzeczpospolitą. Na podstawie literatury przedmiotu oraz materiałów archiwalnych przedstawiono działalność Greków w szkole ostrogskiej, Bractwie lwowskim, biblioteki cerkiewne oraz prywatne księgozbiory przedstawicieli nacji greckiej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum; 2018, 1, 26; 79-98
0860-7435
2450-1336
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grecy a języki obce w starożytności
The Greeks and foreign languages in antiquity
Autorzy:
Dworacki, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496987.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Grecy
język grecki
język niegrecki
autorzy greccy
Greeks
Greek language
foreign language
Greek authors
Opis:
The article shows how some of Greek authors from different epochs arranged the problem of the language communication among the Greeks and the non-Greeks. This question emerged gradually, however it appeared perspicuously but in the Hellenistic period, and in time of the Roman Empire. If sometimes this problem was ignored the reason could be that from the time of Alexander the Great the Greek language was a primary one on large areas of the ancient world. Nevertheless, the non-Greeks unknowing the Greek language appeared in Greek literature up to the end of antiquity, and the poets and writers solved the issue of language communication in a more or less probable way. One of them was introducing a professional interpreter particularly in the royal palaces.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2017, 1(15); 121-134
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Greek Church in Latin and Venetian Cyprus 1191–1570
Kościół grecki na Cyprze łacińskim i weneckim 1191–1570
Autorzy:
Coureas, Nicholas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057712.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Greeks
Latins
Lusignans
Venetians
monasteries
Bulla Cypria
papacy
clergy
Grecy
łacinnicy
Lusignanowie
Wenecjanie
klasztory
papiestwo
duchowieństwo
Opis:
The Greek Church faced considerable problems following the Latin Conquest of Cyprus and the establishment of the Lusignan dynasty. Much of its property was impounded by the new Latin rulers, in the 1220s its bishoprics were reduced to four, with each bishop subject to a Latin diocesan. Under the provisions of the Bulla Cypria of 1260 it accepted papal primacy and ceased to have its own archbishop following the death of Germanos. Limits were placed on the numbers of monks in Greek monasteries and the refusal of Greek monks to accept the validity of Latin unleavened communion bread resulted in the martyrdom of 13 of them in 1231. Despite this, however, the Greek Church overcame these challenges and even strengthened its position in the later Lusignan and Venetian periods. Several reasons explain its ability to survive and maintain the allegiance of most of the population. The small number of Latins on Cyprus, concentrated mainly in the towns of Nicosia and Famagusta, made them fear absorption into the far more numerous Greeks and so disposed to tolerate a Greek Uniate Church that formally accepted papal primacy. The great distance separating Cyprus from Rome and Avignon together with increasing absenteeism among the Latin clergy from the later fourteenth century onwards made it impossible to enforce papal directives. The growing Ottoman threat from the late fifteenth century onwards likewise made the Venetian authorities on Cyprus reluctant to implement papal rulings that would anger the Greek majority. In addition, the Greek Church of Cyprus maintained contact with the Greek patriarchates of Constantinople, Antioch and Alexandria, all outside the areas under Latin rule, and so was not isolated from the Orthodox Christians subject to the patriarch of Constantinople.
Po łacińskim podboju Cypru i ustanowieniu dynastii Lusignanów Kościół grecki stanął w obliczu poważnych problemów. Duża część jego majątku została skonfiskowana przez nowych łacińskich władców, w latach 20. XII w. liczba jego biskupstw została zredukowana do czterech, a każde z nich podlegało łacińskiemu biskupowi diecezjalnemu. Na mocy postanowień Bulli Cypriańskiej z 1260 r. diecezje przyjęły prymat papieski, a po śmierci Germanosa przestały mieć własnego arcybiskupa. Ograniczono liczbę mnichów w greckich klasztorach, a odmowa przyjęcia przez nich ważności łacińskiego niekwaszonego pieczywa eucharystycznego doprowadziła do męczeńskiej śmierci trzynastu z nich w 1231 r. Mimo to Kościół grecki przezwyciężył te trudności, a nawet wzmocnił swoją pozycję w późniejszym okresie panowania Lusignanów i Wenecjan. W tekście wyjaśniono kilka powodów tej zdolności do przetrwania i utrzymania lojalności większości mieszkańców. Niewielka liczba łacinników na Cyprze, skupionych głównie w miastach Nikozja i Famagusta, sprawiała, że obawiali się oni wchłonięcia przez znacznie liczniejszych Greków i dlatego byli skłonni tolerować grecki Kościół unicki, który formalnie akceptował prymat papieski. Ogromna odległość dzieląca Cypr od Rzymu i Awinionu, wraz z rosnącą absencją wśród łacińskiego kleru od końca XIV w., uniemożliwiała egzekwowanie papieskich dyrektyw. Rosnące zagrożenie osmańskie od końca XV w. również sprawiło, że władze weneckie na Cyprze niechętnie wdrażały papieskie nakazy, które mogłyby rozgniewać grecką większość. Ponadto, Kościół grecki na Cyprze utrzymywał kontakt z greckimi patriarchatami Konstantynopola, Antiochii i Aleksandrii, które znajdowały się poza obszarami pod panowaniem Kościoła łacińskiego, a więc nie był odizolowany od prawosławnych chrześcijan podlegających patriarsze Konstantynopola.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 55-86
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady biblijnej, świętej Północy i antycznej Hyperborei w literaturze patrystycznej i średniowiecznej
Autorzy:
Kochanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158068.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biblijna święta Północ
Hyperborea
Bizancjum
Rzymianie
Grecy
Biblia
Północ
biblical sacred North
Byzantium
Bible
Romans
Greeks
North
Opis:
„Hyperborea” to pojęcie dobrze znane już badaczom starożytności. Porozmawiaj święta Północ biblijna, jako antyteza złowrogiej Północy Goga, jest dobrze do złaczom Biblii. Ten artykuł wyjścia za punkt wyjścia te dwie koncepcje. Jednak celem niniejszego artykułu jest skonfrontowanie biblijnej i antycznej wizji Północy z wybranymi źródymi patrystycznymi i średniowiecznymi. Chodzi o przedstawienie zmian w historycznym i geograficznym znaczeniu „Hyperborea”. Literatura grecka opisuje Hyperboreę jako raj leżący na najdalszych krańcach Północy. Pozornie ta wizja Północy się się być podobna do północnego raju w Biblii. Jednak literatura patrystyczna, która dobrze zna grecki mit o Hyperborejczykach, nie aplikuje żadnych dalszych analiz egzegetycznych. Hyperborea jest dla Ojców Kościoła „przedłużeniem” Scytii, a więc nie jest ona ona ani rajem, ani też idealną ziemią obiecaną. Jest ona odpowiedzią ekumeny i posiada wszystkie dobre i złe cechy terytorium, które zamieszkują zwykli ludzie. Hyperborea została przekształcona z greckiej krainy idealnej w historyczną, realnie wcześnie rzeczywistość. Nazwa ta wymagana jest podróżon do terytorium scytyjskiego, jak i do terenów leżących na północ od Scytii. Jednak rozwój horyzontu geograficznego przesuwał nieaktualne pojęcie „Hyperborea” coraz bardziej na północ. Linia tego horyzontu geograficznego wyznaczona w literaturze bizantyńskiej przez Teofanesa w VIII wieku i przez Nicefora Gregorasa w wieku XIV. Ten ostatni skazał na Ruś Moskiewską jako na leżącą na północnym-wschodzie chrześcijańską Hyperboreę. Taka sama linia geograficznego horyzontu w literaturze łacińskiej została bardzo delikatnie wskazana przez Adama z Bremy, który pisał o hyperborejskiej Skandynawii. Obok horyzontu geograficznego funkcjonował horyzontstricte literacki, gdzie dominował klasyczny topos, oparty na tekstach autorów klasycznych. 
„Hyperborea” is a concept well known to researchers of antiquity. Also, the sacred biblical North, as the antithesis of Gog's sinister North, is well known to Bible scholars. This article takes these two concepts as a starting point. However, the purpose of this article is to confront the biblical and ancient vision of the North with selected patristic and medieval sources. It is about presenting changes in the historical and geographical understanding of the term „Hyperborea”. Greek literature describes Hyperborea as a paradise located in the farthest reaches of the North. This vision of the North seems to be similar to a northern paradise in the Bible. However, the patristic literature, which is well acquainted with the Greek myth of the Hyperboreans, does not apply it to any exegetical analyzes. Hyperborea is for the Fathers of the Church an „extension” of Scythia, so it is neither a paradise nor an ideal promised land. It is part of the ecumene and has all the good and bad features of the territory that ordinary people inhabit. Hyperborea has been transformed from a Greek ideal land into a historical, existing reality. The name was therefore applied both to the Scythian territory and to the areas north of Scythia. However, the development of the geographical horizon constantly shifted the concept of „Hyperborea” further north. The line of this geographical horizon was marked in Byzantine literature by Theophanes in the eighth century and by Nicephorus Gregoras in the fourteenth century. The latter pointed to Moscow Ruthenia as the Christian Hyperborea in the north-east. The same line of geographical horizon in Latin literature was very delicately indicated by Adam of Bremen in the eleventh century, who wrote about Hyperborean Scandinavia. Next to the geographical horizon, there was a strictly literary horizon, dominated by the classical topos, based on texts written by Greek and Latin classical authors.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 81; 31-64
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zniszczyć Ormian : historia ludobójstwa
Détruire les Arméniens : histoire dun génocide, 2015
Historia ludobójstwa
Autorzy:
Nichanian, Mikaël (1970- ).
Współwytwórcy:
Rak, Piotr. Tłumaczenie
Wydawnictwo Marek Derewiecki. Wydawca
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Kęty : Wydawnictwo Marek Derewiecki
Tematy:
Asyryjczycy (lud współczesny)
Grecy
Konflikt etniczny
Ludobójstwo Ormian (1915-1917)
Ormianie
Polityka narodowościowa
Monografia
Opis:
Bibliografia na stronach 209-222. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Yahorlyk Workshop, Core-Formed Vessels, and the “Natron Glass Revolution” in the North Pontic Region
Autorzy:
Kolesnychenko, Anzhelika M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972777.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
beads, natron glass, social organization of production, Archaic Greeks in the northern Pontic area
paciorki, szkło sodowe, organizacja produkcji Grecy nad Morzem Czarnym, okres archaiczny
Opis:
The archaic Greek settlement of Yahorlyk, in southern Ukraine, has yielded abundant evidence for glass-working. This paper reports the results of de novo chemical analyses of glass beads from the site excavated in the 1980s in the context of state-of-art concepts of Early Iron Age glass production in Europe. Yahorlyk craftsmen employed two main types of glass: natron-based glass for biconical beads, plant-ash glass and glass with low magnesium and high potassium content for eye-beads. In some cases the component parts of a single bead were made from glass of different chemical types. Yahorlyk beads were widespread in ancient Greek and barbarian contexts. By comparing this distribution pattern with that for clearly imported products (core-formed vessels), the author concludes that originality of Yahorlyk glass-working may result from its orientation towards two markets: those of Archaic Greece and Early Scythia.
W trakcie badań archeologicznych na terenie greckiej osady z okresu archaicznego w miejscowości Jahorłyk, południowa Ukraina, natrafiono na bogate materiały świadczące o lokalnej produkcji szkła. W artykule zaprezentowano wyniki analiz chemicznych szklanych paciorków tamże znalezionych. Analizy wykonano w latach 1980-tych. Stwierdzono, że rzemieślnicy działający w osadzie wykorzystywali dwa rodzaje szkła – szkło sodowe oraz szkło z niewielką ilością magnezu i dużą zawartością potasu. Jedynie pojedyncze okazy wykonano z innego szkła. Zważywszy kierunki dystrybucji szklanych paciorków, które powstały w osadzie, zaproponowano, aby wskazaną dwoistość rodzaju szkła, z którego wykonano paciorki, tłumaczyć potrzebami odbiorców – Greków i Scytów.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2018, 64; 45-57
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies