Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Good Politics" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Pedagogia chrześcijańskiej służby Bogu, bliźnim i ojczyźnie kardynała Stefana Wyszyńskiego
Christian Pedagogy as a service to God, human being and the motherland of cardinal Stefan Wyszyński
Autorzy:
Śliwerski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098481.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wychowanie chrześcijańskie
światopogląd
polityka
Kościół katolicki
praca
dobro wspólne
Prymas Polski
Christian education
worldview
politics
the Catholic Church
work
common good
the Primate of Poland
Opis:
Przedmiotem analizy są zawarte w dziennikach kardynała Stefana Wyszyńskiego poglądy na temat chrześcijańskiej służby Bogu, bliźnim i ojczyźnie z punktu widzenia czasu jego życia i działalności oraz ich ponadczasowej aktualności. Zwrócenie uwagi na socjalizacyjne oraz społeczno-polityczne źródła i głębię mądrości Prymasa Tysiąclecia pozwala na zrozumienie uwikłania jego życia w złożoność konfliktów społeczno-politycznych w dziejach powojennej Polski. Jest to zarazem szansa na przywrócenie w dyskursie naukowym roli chrześcijańskiej pedagogiki i nauczania społecznego Kościoła katolickiego w świetle ustawicznie eksponowanych przez zmieniające się siły politycznej władzy różnice światopoglądowe obywateli oraz potrzeby budowania jedności państwa dla dobra wspólnego. Konieczna jest refleksja na temat skutków sporów politycznych, w które uwikłana jest także pedagogika i praktyka wychowawcza różnych środowisk społecznych.
Pedagogy of Christian service to God, neighbor and the homeland of Cardinal Stefan Wyszyński. The subject of the analysis are the views contained in the diaries of Cardinal Stefan Wyszyński on the subject of Christian service to God, neighbor and homeland from the point of view of his life and activity, and their timeless topicality. By paying attention to the socialization and socio-political sources and the depth of wisdom of the Primate of the Millennium, it is possible to understand the entanglement of his life in the complexity of socio-political conflicts in the history of post-war Poland. It is also a chance to restore the role of Christian pedagogy and social teaching of the Catholic Church in the scientific discourse in the light of the world-outlook differences among citizens constantly exposed by the changing forces of political power and the need to build the unity of the state for the common good. It is necessary to reflect on the effects of political disputes, which are also involved in pedagogy and educational practice of various social environments.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2021, 11, 2; 17-35
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Higher Education and the Politics of Disruption
Autorzy:
Giroux, Henry A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1808126.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
higher education
politics
progress
students
public good
public mission
public sphere
Opis:
At its best education is dangerous because it offers young people and other actors the promise of racial and economic justice, a future in which democracy becomes inclusive and a dream in which all lives matter. In a healthy society universities should be subversive; they should go against the grain, and give voice to the voiceless, the unmentionable and the whispers of truth that haunt the apostles of unchecked power and wealth. Pedagogy should be disruptive and unsettling and push hard against the common sense vocabularies of neoliberalism and its regime of affective management.
Źródło:
Chowanna; 2020, 1(54); 1-20
0137-706X
2353-9682
Pojawia się w:
Chowanna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Political Philosophy and Human Nature in Thomas Aquinas
Autorzy:
Akinwale, Anthony
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507322.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Aristotle
Augustine of Hippo
Charles Taylor
common good
democracy
grace
happiness
individualism
law
legal positivism
military rule
morality
Jean-Pierre Torrell
Marie-Dominique Chenu
Niccolo Machiavelli
Nigeria
Plato
political community
politics
rationality
reason
relationality
religiosity
Thomas Aquinas
virtue
Opis:
Taking into account and responding to two sets of objections to Thomas Aquinas’ credentials as political philosopher, the essay examines his political philosophy, its presupposed understanding of human nature, and its portrayal in his philosophy of law. Analysing the defining features of law in Aquinas places before the reader features of human nature, namely, rationality, relationality and religiosity. These traits enable one to find responses to what Charles Taylor has identified as “three malaises” of contemporary society and culture, namely, individualism, instrumental reason, and the political consequences of both.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2020, 9, 3; 343-374
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Society, Dispersed Knowledge and Uncertainty Toward Ethical Tales
Autorzy:
Zonik, Przemysław
Zonik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943812.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cybernetics
theory of mechanism
dispersed knowledge
uncertainty
politics
common good
ethical claims and reality
ethical tales
Opis:
In this article the assumptions of one of the versions of the commongood concept in terms of the dispersion of knowledge and uncertainty areanalyzed. The article also aims at showing the consequences in regard to moralattitudes in politics and economics which are drawn on the basis of the conceptsof this type. In the first part I expound the ontological assumptions which are thebasis for the analysis. In the second part the concept of common good in terms ofits own assumptions and in relation to the ontology developed in this article isdiscussed. In the third part I consider some general thoughts about the structureof the ethical tales and their reference.
Źródło:
Ethics in Progress; 2020, 11, 1; 99-119
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka jako „dobra robota”, czyli podstawy skutecznego przywództwa
Autorzy:
Drelich, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426875.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
praxeology
effectiveness
good work
politics
prakseologia
skuteczność
dobra robota
polityka
Opis:
The main aim of this paper is to point out that the concept of Tadeusz Kotarbiński’s praxeology is still valid. The so-called theory of efficient operation, which can also be specified as the theory of “good work,” can be treated as a tool for reflection in political science. In this text the Kotarbiński’s concept is applied to the study of politics. It turns out that the social and political activities can be interpreted as a kind of “good job.” Of course, they must be satisfied some conditions. First – Kotarbiński demands to determine the objective to be achieved. Second – on the basis of the objective to formulate specific and precise political plan. Thirdly – the plan must be effectively implemented. Detailed rules and recommended steps will be discussed in the text.
Zasadniczym celem niniejszego tekstu jest wskazanie aktualności koncepcji prakseologii Tadeusza Kotarbińskiego. Teoria sprawnego działania, którą możemy określać również mianem teorii „dobrej roboty”, może być potraktowana jako narzędzie refleksji politologicznej. W niniejszym tekście koncepcja Kotarbińskiego zostaje zaaplikowana do badań nad polityką. Okazuje się, że również działalność społeczną i polityczną można postrzegać jako swego rodzaju „dobrą robotę”. Oczywiście muszą być spełnione odpowiednie warunki. Po pierwsze – Kotarbiński domaga się wyznaczenia celu działań, jakie mają być podjęte. Po drugie – na bazie niniejszego celu trzeba sformułować określony i precyzyjny plan polityczny. Po trzecie – plan ów trzeba w sposób skuteczny zrealizować. Szczegółowe zasady i wskazane etapy, o których mówi filozof, zostaną omówione w tekście.
Źródło:
Logos i Ethos; 2019, 49, 1
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek a religia i polityka
Man, religion and politics
Autorzy:
Filipkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480228.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Polityka
religia
wspólnota
dobro wspólne
Politics
religion
community
common good
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o właściwy sposób ułożenia wzajemnych relacji religii i polityki. Skoro właściwie rozumiana polityka nie jest niczym innym jak tylko rozumną troską o dobro wspólne, to religia nie tylko może, ale i powinna angażować się w sprawy polityki. Wynika to z właściwie rozpoznanej prawdy o naturze człowieka i społeczeństwa oraz świadomości roli polityki w realiach wspólnotowego życia zorganizowanego w ramach państwa. Domaganie się separacji dziedziny religii i polityki wynika bądź to z niewłaściwego rozumienia polityki, którą błędnie sprowadza się do działań mających na celu zdobycie i utrzymanie się przy władzy (często niemoralnych), bądź to z podejmowanych przez środowiska lewicowe prób krzewienia laicyzmu, maskowanych zazwyczaj postulatem neutralności światopoglądowej państwa.
What is the proper relationship between religion and politics? If politics is understood as prudent concern for the common good, it follows that religion can and should interplay with politics. This conclusion derives from the properly recognised truth about the nature of man and the nature of society, and from the awareness of the role of politics in the human communities, organised in political units (states). Demands to separate religion and politics stem from incorrect understanding of politics merely as means (often immoral ones) for obtaining power and keeping it, or from the promotion of laicisation by leftist groups, usually under the guise of state ideological neutrality.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 270-282
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freedom in community or freedom in solitude? Remarks on republicanism and liberalism
Autorzy:
Bocheński, Tobiasz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650100.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
republicanism
liberalism
freedom
common good
commonwealth
political thought
politics
political philosophy
history of ideas
individualism
Opis:
A political thought is an area of legitimate contribution of competitive ideas. Liberalism is often considered as one of the most significant and influential paradigm of our times. The common acceptance of liberal conception of negative liberty can be acknowledged as a proof of this tendency. At the same time clearly visible is the renaissance of republicanism and the conception of active participation in governance. The liberal and republican assumptions have similar roots but different social practices. The aim of this paper is to examine in contrast liberal and republican conceptions of freedom. The author discusses main categories of both political traditions: state, commonwealth, common good, citizen, individualism, law, limited power and freedom itself. The author attempts to compere republicanism and liberalism as the competitive political paradigms to show the dilemmas of modern states and societies where there is no common consensus referring to definition of liberty.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 45, 7
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice wpływu doktryny wiary na postawy polityków katolików
The limits of the influence of the doctrine of the faith on Catholic politicians
Autorzy:
Bocian, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480826.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
dobro wspólne
obiektywne normy moralne
polityka
prawo naturalne
Politics
common good
natural law
objective moral norms
Opis:
Z punktu widzenia teologii katolickiej istnieje pewien wpływ wyznawanej religii na działalność polityków. Ma on jednak wyraźne granice. Polityk katolik swą działalność winien realizować poprzez dbałość o zachowanie w prawie państwowym i praktyce życia społecznego obiektywnych norm moralnych, wypływających z prawa naturalnego, oraz przez roztropną troskę o dobro wspólne. Wierność tej zasadzie jest jedną z granic wpływu wyznawanej przez polityka religii na jego działanie. Drugą granicę winien dostrzegać w ciągłej świadomości odpowiedzialności za swą działalność, którą to odpowiedzialność ponosi nie tylko wobec społeczeństwa i sądów, ale nade wszystko wobec Boga.
According to Catholic theology, religion has a certain role to play in politics, but within the strict confines. Catholic politician should advocate the inclusion and preservation of the objective moral norms, derived from the natural law, in the civil law and social life, and act prudently for the common good. His adherence to this rule marks one of the boundaries within which his religious convictions influence his political activities. He should be aware at all times that he is accountable not only to society and courts, but, first and foremost, to God.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 450-466
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o relację między polityką i religią. Perspektywa filozoficzna
Argument over the relationship between politics and religion. A philosophical perspective
Autorzy:
Radziszewska-Szczepaniak, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480402.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Religia
polityka
sakralizacja polityki
ateizacja polityki
polityzacja religii
dobro wspólne
Religion
sacralisation of politics
atheisation of politics
politicisation of religion
common good
Opis:
Zagadnienie relacji między polityką i religią budzi szereg emocji i przeciwstawnych opinii. Analizowane jest zwykle na płaszczyźnie historycznej, socjologicznej lub politologicznej. W niniejszym artykule podjęto próbę rozstrzygnięcia tytułowej kwestii w kontekście realistycznej antropologii filozoficznej. Uzasadnieniem wyboru tego aspektu jest przekonanie, że warunkiem właściwego ujęcia relacji „polityka – religia” jest rzetelne odczytanie prawdy o człowieku. Błędne ujęcia tej relacji dadzą się sprowadzić do trzech głównych postaci: 1) zatarcia granic między polityką a religią, przejawiającym się w sakralizowaniu polityki lub w upolitycznianiu religii; 2) ateizacji polityki, czyli dążenia do wyeliminowania religii ze wszystkich sfer ludzkiego życia; 3) „neutralności” traktującej religię jako sprawę prywatną i eliminującej ją ze sfery publicznej. U podstaw wszystkich tych ujęć można dostrzec jakąś postać błędu antropologicznego. Właściwe ujęcie relacji polityki i religii oddaje termin „autonomia”. Obejmuje strukturalną niezależność obu dziedzin oraz ich funkcjonalne podporządkowane dobru wspólnemu. Łącząca politykę i religię relacja dopełniania się w trosce o człowieka, wyznacza pole możliwego wzajemnego oddziaływania. Tworzy je sytuacja zagrożenia dobra wspólnego.
The relationship between politics and religion is the subject of many heated debates, generating emotions and opposite views. It is usually analysed from the historical, sociological or politological perspectives. This article attempts to address it from the point of view of the realistic anthropological philosophy. The justification for such approach is the belief that the proper interpretation of this relationship is conditioned by the reliable reading of the truth about man. The mistaken interpretation of this relationship can assume the three main forms: 1) blurring the boundaries between politics and religion, leading to either the sacralisation of politics, or the politicisation of religion; 2) atheisation of politics, that is, the elimination of religion from every sphere of human life; 3) ”neutrality”, treating religion as a private matter and eliminating it from the public sphere. At the root of each of these forms lies one or another anthropological error. The proper interpretation of the relationship between politics and religion can be termed as ”autonomy”. It encompasses the structural independence of both subjects and their functional subjection to the common good. In their concern for man they play supplementary roles, which can determine their relationship, especially when the common good is in danger.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 257-269
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka nikomachejska i Polityka Arystotelesa: ich wspólna dziedzina badań i wspólny czytelnik
Aristotle’s Nicomachean Ethics and Politics: Their Common Field of Inquiry and Their Common Reader
Autorzy:
Skowroński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938456.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aristotle
Nicomachean Ethics
Politics
eudaimonia
good life
virtue
education
law
Opis:
The aim of the article is to indicate that there is quite strong support in the text of the Nicomachean Ethics for the argument that its inquiry is “political” rather than “ethical” in character – the textual evidence provides reasons to challenge the traditional belief that Aristotle separated ethics from politics and started the rise of ethics as a new branch of philosophy. In addition, one can posit a hypothesis (and this has already been done) that the reader, whom Aristotle had in mind while writing what we now know as the Ethics, was a politician-lawgiver (and not just any educated Greek or – which is even less probable – any human being). So the reader aimed at in the Ethics is the same as the reader aimed at in the Politics – a politician-lawgiver. The Ethics and the Politics are a two-part but inseparable compound that together make a textbook for a politician-lawgiver. Both parts should be read together because the one cannot be understood correctly (i.e. as closely as possible to the intentions of their author) without the other. Aristotle studies human good not from the point of view of the individual but from the point of view of the human community. The highest human good – the philosopher’s eudaimonia – is achieved not by individual effort (or not fundamentally by that) but as a result of good laws and a well-organized life in a polis.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2016, 7, 1; 167-182
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja modelu polityki informacyjnej uczelni publicznej w kontekście zrównoważonego zarządzania
Concept of model of information policy public university in the context of sustainable management
Autorzy:
Kamińska, Agnieszka
Zawiła-Niedźwiecki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/415255.pdf
Data publikacji:
2015-01
Wydawca:
Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie
Tematy:
dobre rządzenie
interesariusze
polityka informacyjna
polityka marki
wizerunek publiczny
zrównoważone zarządzanie
good governance
stakeholders
information policy
politics brand
public image
sustainable management
Opis:
Polityka informacyjna uczelni publicznej spełnia dwa główne cele: służy wypełnianiu obowiązku informacyjnego oraz jest elementem kształtowania wizerunku i marki. Odnośnie do zarządzania uczelnią i wyzwań dobrego rządzenia, kształtowanie tej polityki wymaga pogodzenia postulatu skuteczności i efektywności z postulatem racjonalnego harmonizowania praktyki operacyjnej z potrzebami interesariuszy oraz otoczenia. Warto rozważać to w kontekście zrównoważonego zarządzania, w trzech ujęciach: ładu korporacyjnego, zrównoważonego rozwoju oraz harmonijnego doboru metod zarządzania. Zarówno znane przykłady, jak i luka pomiędzy praktyką a oczekiwaniami uzasadniają poszukiwanie modelu satysfakcjonującej polityki informacyjnej. Uczelnie publiczne są szczególnym przykładem takich potrzeb i dobrym polem do prowadzenia badań. W odróżnieniu od podmiotów administracji publicznej, które cechuje monopolistyczna pozycja, uczelnie konkurują między sobą i ich marka ma wpływ na popularność wśród interesariuszy zewnętrznych.
Information policy of public university meets two main objectives: fulfilling an obligation to provide information and being a part of image and brand development. For the management of the university and in the context of challenges of good governance, the shaping of this policy requires a reconciliation of the postulate of the efficiency and effectiveness of the postulate of rational harmonizing operational practices with the needs of stakeholders and the environment. It should be considered in the context of sustainable management from three perspectives: corporation harmony, balanced management and harmonious selection of methods of management. Both publically known examples as the gap between practice and expectations justify search for a model of satisfactory information policy. Public universities are a particular example of such needs and a good field of research. In contrast to government entities, which are characterized by monopolistic position, universities compete with each other and their brand has an impact on the popularity among external stakeholders.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie; 2015, 1(26); 71-80
1506-2635
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczny model polityki
Personalistic model of politics
Autorzy:
Wójcik, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953222.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
political personalism
politics
person
common good
political power
state
Opis:
In the ongoing discussion of politologists who present different ways of comprehending politics, personalistic approach emphasizes the need for improving political power in terms of humanization. It also underlines the necessity of further development of the state to increase citizens’ participation in real political power. That is why there are numerous models and types of politics. Constant search and development is the basic trend in history, as well as in social and political life. Personalistic model of politics elevates the man’s dignity.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 47; 7-24
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog wyznacznikiem relacji we wspólnocie politycznej w kontekście nauczania papieża Franciszka
Dialogue as the Indicator of Relationships in a Political Community in the Context of Pope Francis’ Teaching
Autorzy:
Szulist, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559617.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dialog
państwo
nauka społeczna Kościoła
wspólnota
polityka
dobro wspólne
dialogue
state
Catholic Social Teaching
community
politics
common good
Opis:
Przedmiotem niniejszej publikacji jest określenie znaczenia, jakie posiada dialog w ramach wspólnot politycznych. Ewangelizowanie stanowi obowiązek uczniów Chrystusa, którzy w ten sposób wchodzą w dialog ze światem, przepełniając doczesność wartościami transcendentnymi. Dialogiczna relacja chrześcijanina ze światem jest przedmiotem analiz teologii a także nauk społecznych. Dialogiczność struktur politycznych, ukształtowanych na fundamencie uwarunkowań osobowych, realizuje się nade wszystko w miłości społecznej. Obywatele inwestują w pewnym stopniu swoje zdolności i dobra na poczet wspólnoty. Artykuł jest podzielony na dwie części. Pierwsza z nich zawiera charakterystykę wartości dialogu w realiach społecznych. Przekaz informacji, mający na celu wypracowanie wspólnych rozwiązań, jest uwarunkowany zarówno nauką Chrystusową, jak też powstałą na jej kanwie teologią sytuowaną w ramach rzeczywistości społecznej. Główny temat części drugiej stanowi zagadnienie dialogiczności wspólnot politycznych, wynikającej z dobra wspólnego i miłości społecznej realizowanej w państwie.
This paper analyses the importance of dialogue within political communities. The effort of evangelisation is a duty of all Christ’s followers and a mean to enter into a dialogue with the world by supplementing the domain of the mundane with transcendental values. The dialogic character of the relationship between Christian individuals and the world is one of the key foci of both Theology and the Social Science. The dialogic nature of the political structures whose basis are the interpersonal relationships is manifested above all in the social charity. Individuals make a kind of investment of their personal abilities and goods for the sake of their community. The article is divided into two chapters. The first one accounts for the importance of the dialogue in the social context. Participation in the process of sharing information and knowledge in order to reach an agreement for the sake of the communal benefit is a practical consequence of Christ’s message and the social theological thought it inspires. The latter chapter deals with the dialogic character of political communities as a consequence of pursuing the common good and the social charity.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 111-123
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka jako roztropna realizacja dobra wspólnego. Ujęcie Mieczysława Alberta Krąpca
Politics as the prudent realisation of the common good. The view of Mieczysław Albert Krąpiec
Autorzy:
Radziszewska-Szczepaniak, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154334.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
politics
common good
prudence
Mieczysław Albert Krąpiec OP
Opis:
Defining politics as prudent implementation of the common good has a long tradition. This is the spirit in which politics was understood by Plato, Aristotle, the Stoics and – later on – by the great Christian thinkers with Augustine and Thomas Aquinas as the most prominent examples. It was them that Father Professor Mieczysław Albert Krąpiec referred to in his dissertations on politics. His viewpoint on politics is marked by two elements. First, it is seeing the common good as the personal development of a human being. Only when understood this way, may the common good be real good for each individual person and at the same time – real good for the entire community. Second, it is acknowledging that the method of implementing the common good must be determined by the virtue of prudence. For it is prudence, including “past experience, the skill of reading and understanding the present in the context of other people and consideration for the consequences of one’s intended actions”, that enables one to choose such methods of organizing the social, economic and cultural life as well as any other public sphere, which will actually facilitate the self-improvement of a human being.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2014, 15; 315-331
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia między teologią a polityką
Liturgy between Theology and Politics
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32069150.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liturgia
Eucharystia
polityka
teologia polityczna
dobro wspólne
eucharystyczny styl życia
przemiana świata
Eucharist
politics
political theology
common good
Eucharistic lifestyle
transformation of the world
Opis:
Kościół przyjmuje rozumienie polityki jako służby człowieka i społeczności ludzkiej na rzecz, zadanej przez Boga, celowości poszczególnych ludzi w relacji do całej społeczności ludzkiej oraz celowości poszczególnych grup społecznych i całej ludzkości. Dodaje jednak od razu, że troska o dobro wspólne nie może wykluczać wpływu na władzę polityczną, czyli zdobycia i posiadania jej, a co więcej – wyraźnie do niej zobowiązuje. Ta odpowiedzialność za świat wpisana jest w liturgię kosmiczną i w konkretną celebrację liturgiczną, zwłaszcza eucharystyczną. W niej bowiem człowiek obdarowany życiem Bożym jest nieustannie wzywany do przemiany świata w duchu Ewangelii na drodze osobistego nawrócenia. Jak stwierdził Jan Paweł II: „«Głoszenie śmierci Pana aż nadejdzie» (1 Kor 11, 26) zakłada, iż wszyscy uczestniczący w Eucharystii podejmą zadanie przemiany życia, aby w pewnym sensie stało się ono całe eucharystyczne” (EdE 20). Chrystus, stając się pokarmem w Eucharystii, umocnienia wiernych w uczynieniu ich całego życia, osobistego i społecznego, liturgią, czyli miejscem uwielbienia Boga. Celebracja liturgiczna nie jest jednak miejscem i sposobem walki o władzę polityczną, co więcej – czynienie z niej trybuny politycznej, sprowadzanie do roli narzędzia konkretnej partii, niszczy całkowicie jej wymiar nadprzyrodzony i eschatologiczny. Liturgia, podobnie jak Kościół, jest miejscem i sposobem miłowania każdego człowieka przez Boga niezależnie od jego przynależności partyjnej.
The Church defines politics as service for the good of man and mankind. The goal is to integrate the teleological dimension of the lives of individuals, as assigned to them by God, within the functioning of mankind as a whole, as well as the teleological dimension of community life in relation to mankind as a whole. The Church also adds that care for common good cannot preclude exerting influence on political power, that is on gaining and sustaining it. Moreover, the Church expresses an overt obligation that the faithful participate in political activities. This kind of responsibility for the world is part of cosmic liturgy and of each concrete liturgical celebration, especially that of the Eucharist. It is through the Eucharist that man is granted a chance to participate in the life of God and is constantly called to engage in changing the world in the spirit of the Gospel through individual metanoia. As stated by John Paul II: “Proclaiming the death of the Lord “until he comes” (1 Cor 11: 26) entails that all who take part in the Eucharist be committed to changing their lives and making them in a certain way completely ‘Eucharistic’” (EdE 20). Christ, making his presence in an Eucharistic meal, empowers the faithful to make their whole lives – personal and social—a liturgy, that is a meeting space for God and man. Nevertheless, liturgical celebration can never be an arena and a means of political strife. When liturgy becomes a tool in the hands of a particular political party its supernatural and eschatological dimension is completely destroyed. Similarly to the Church, the liturgy is a space and a method of God's granting His love to each man, irrespective of their political orientation.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 121-138
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies