Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "God of faith" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 53
Tytuł:
„Czarny worek trupów w bród / koniec świata / umarł Bóg” – doświadczenie utraty wiary w wypowiedziach medialnych i artystycznych Marii Peszek
„Czarny worek trupów w bród / koniec świata / umarł Bóg” [„Black sack, corpses galore / End of the world / God is dead”] – the loss of faith in the songs written by Maria Peszek and the interviews with her
Autorzy:
Rybka, Małgorzata
Wrześniewska-Pietrzak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878569.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
doświadczenie religijne
utrata wiary w Boga
Maria Peszek
religious experience
the loss of faith in God
Opis:
Artykuł opisuje postać Marii Peszek w kontekście jej doświadczenia utraty wiary. Analiza opiera się na wywiadach z młodą i wielokrotnie nagradzaną artystką oraz tekstach pisanych przez nią piosenek, które są kontrowersyjne z uwagi na jej światopogląd. Maria Peszek w utworach prezentowanych w trzech albumach: Maria Awaria, Miasto Mania oraz Jezus Maria Peszek opisuje przyczyny swej utraty wiary w Boga, takie jak załamanie nerwowe. Antycredo zawarte w jej utworach było przez nią wielokrotnie omawiane w mediach - czasopismach i Internecie. Zawsze twierdziła, że to doświadczenie było ściśle związane z poczuciem wolności. Wartość wolności jest ograniczona do znaczenia: uwolnij się od czegoś, co jest wynikiem egocentrycznego punktu widzenia piosenkarki. Maria Peszek twierdzi, że bycie wolnym od religii i Boga jest dla niej gwarancją szczęścia, wartością najwyższą, absolutną. Udzielone przez nią wywiady oraz jej teksty piosenek uzupełniają się i przedstawiają obraz artystki - kobiety, która łamie stereotypy i normy, nawet jeśli odnoszą się do kulturowego i moralnego tabu w Polsce.
The paper presents the loss of faith experienced by Maria Peszek. The analysis are based on the interviews with the singer and the texts of songs written by this young and often awarded artists, that is controversial by her worldview. Maria Peszek in the songs presented in three albums: Maria Awaria, Miasto Mania, Jezus Maria Peszek has described the reasons of the loss of faith in God such as nervous breakdown. Antycredo included in her songs was discussed by Maria Peszek in different media – magazines and the Internet. She has always claimed that this experience was strictly combined with the feeling of freedom. The value of freedom is restricted to the meaning: be free from something, what is caused by singer’s egocentric point of view. Maria Peszek claims that being free from religion and God is her guaranty of happiness that is the highest value, the absolute one. Her interviews and texts of the songs are complementary and they present the picture of an artist – the woman that breaks stereotypes and norms, even if they refer to the cultural and moral taboo in Poland.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 6; 181-211
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Spokorniało to co na pewno / bo wszystko inaczej”. Propozycja interpretacji wierszy księdza Twardowskiego z perspektywy postsekularnej
Spokorniało to co na pewno / bo wszystko inaczej” (“It has become humble, what was sure / because everything else”). A proposal to interpret the poems of priest Twardowski from a postsecular perspective
Autorzy:
Bohdziewicz-Sulecka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083710.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Jan Twardowski
postsecularism
J.D. Caputo
theology of the events
the weakness of God
freshness of faith
postsekularyzm
teologia wydarzenia
słabość Boga
świeżość wiary
Opis:
W poezji Jana Twardowskiego można zauważyć zbieżność myślenia i języka poetyckiego z postulatami postsekularyzmu, a szczególnie z teologią wydarzenia i pojęciem słabości Boga J.D. Caputa. Proponuję spojrzenie na wiersze Twardowskiego z perspektywy postsekularnej – poprzez wytoczenie siedmiu „ścieżek” interpretacji: 1. prowadzenia do Boga w swojej wszechmocy nieobecnego; 2. bycia przezroczystym wobec wydarzania się Boga; 3. patrzenia „całkiem inaczej” dzięki zdziwieniu; 4. wskazania Boga słabego; 5. porzucenia teologicznej rutyny; 6. zerwania z logiką; 7. wskazania na język tej poezji, który łamie schematy pisania o Bogu (w zakończeniu).
In the poetry of Jan Twardowski, one can notice the convergence of thinking and poetic language with the postulates of postsecularism, especially with the theology of the event and the concept of the weakness of God J.D. Caputo. I pro-pose to look at Twardowski’s poems from a postsecular perspective, delineating seven “paths” of interpretation: the first one leads to God who is absent in his omnipotence; the second is the path of being transparent to God’s happening; the third path is looking “completely different” thanks to surprise; the fourth path is an indication Weak God; the fifth – abandoning the theological routine; the sixth – breaking with logic and ending; the seventh path is an indication of the language of this poetry, which breaks the patterns of writing about God.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2022, 17; 106-117
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wiara i poszukiwanie Boga. Lumen fidei w perspektywie teologii religii
"Faith and the search for God". Lumen fidei from the Perspective of the Theology of Religion
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607374.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
search for God
theology of religion
desire of faith
path of seekers
poszukiwanie Boga
teologia religii
pragnienie wiary
droga poszukujących (Boga)
Opis:
Lumen Fidei (The Light of Faith) is intended as the guiding magisterial document for the Year of Faith. Faith is the gateway to salvation. To reach eternal salvation, it is necessary: to have been baptized sacramentally; and to die sincerely professing the Catholic faith. A U.S. Jesuit priest, poet, lyricist, and essayist Leonard Edward Feeney (1897-1978) articulated and defended a strict interpretation of the Roman Catholic doctrine, extra Ecclesiam nulla salus (outside the Church there is no salvation). He took the position that baptism of blood and baptism of desire are unavailing and that therefore no non-Catholics will be saved. Fighting against what he perceived to be the liberalization of Catholic doctrine, he came under ecclesiastical censure. The Vatican’s Holy Office rejected his restrictive view by distinguishing between those who really belong to the Church (in re) and those who belong by desire (in voto). The desire would be explicit in those who were catechumens and implicit in those people of goodwill who would join the Church if they knew it to be the one true Church of Christ. St. Augustine also distinguishes between the sacrament of baptism and the turning of the heart to God. He teaches that if either of these conditions cannot be secured, the other will be sufficient. A baptized child is saved without turning its heart to God, should it die before coming to the age of reason, and a man who turns his heart to God is saved without water baptism, provided he in no way despises the sacrament. St. Thomas states, „some have received the invisible sanctification without visible sacraments, and to their profit; but though it is possible to have the visible sanctification, consisting in a visible sacrament, without the invisible sanctification, it will be to no profit”. The encyclical Lumen Fidei presents faith as a light that dispels the darkness and illuminates the way which is the human being. Respecting the religious sensibility of searchers who lack explicit faith, the letter recognizes that “Religious man strives to see signs of God, in the daily experiences of life, in the cycle of the seasons, in the fruitfulness of the earth and in the movement of the cosmos” (no. 35). It continues, “To the extent that they are sincerely open to love and set out with whatever light they can find, the popes tell us, “[searchers] are already, even without knowing it, on the path leading to faith.” The light of faith in Jesus illumines the path of seekers. Letter to the Hebrews speaks about Enoch and Abel who believed in God before Abraham. Christ is the concentration of light of God, who illumines every human experience and journey of man to God.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 165-176
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Theologian Today. Identity and Spirituality of a Theologian in Pope Francis Statements
Teolog dzisiaj. Tożsamość i duchowość teologa w wypowiedziach papieża Franciszka
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050776.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
papież Franciszek
tożsamość teologa
duchowość teologa
duchowość misyjna
spotkanie z Chrystusem
żywa wiara
ewangelizacja
ortodoksja egzystencjalna
Słowo Boże
Lud Boży
Pope Francis
identity of a theologian
spirituality of a theologian
missionary spirituality
encounter with Christ
living faith
evangelisation
existential orthodoxy
Word of God
People of God
Opis:
The author arranged Pope Francis’ statements drawing a portrait of a theologian, and then on their basis characterized the spirituality of the person involved in scientia fidei. The theologian, according to the Holy Father, encountered Christ personally and cannot live without Him. United with the Son, he participates in His knowledge of the Father. The successor of St. Peter demands from the Catholic theologian existential orthodoxy, which is the sine qua non condition of practising orthodox theology. The spirituality of the theologian is inscribed in the “missionary spirituality” proposed to the whole Church; the theologian should be personally involved in the work of evangelization. The Pope also emphasizes the connection between the doctrine of faith and the spiritual life or even with holiness. The theologian, open to Deus semper maior, prays on his knees, but includes in his or her prayer the affairs of the people; his or her reflection is on the border between the Revelation and reality. The soul of theology is not only to listen to the Word of God, but also to take into account the “hermeneutical value” of the People of God. Francis urges us to abandon the theology done only “from behind the desk.” The theologian’s spirituality must include the willingness to be permeated with the smell of the people and the street.
Autor uporządkował wypowiedzi papieża Franciszka kreślące portret teologa, następnie na ich podstawie scharakteryzował duchowość uprawiającego scientia fidei. Teolog według Ojca Świętego spotkał Chrystusa osobiście i nie może bez Niego żyć. Zjednoczony z Synem uczestniczy w Jego poznaniu Ojca. Następca św. Piotra domaga się od katolickiego teologa ortodoksji egzystencjalnej, która jest warunkiem sine qua non uprawiania ortodoksyjnej teologii. Duchowość teologa wpisuje się w zaproponowaną całemu Kościołowi „duchowość misyjną”; teolog winien osobiście włączyć się w dzieło ewangelizacji. Papież podkreśla również związek nauki wiary z życiem duchowym czy wprost ze świętością. Otwarty na Deus semper maior teolog modli się na kolanach, ale w modlitwę włącza sprawy ludzi; jego refleksja znajduje się na granicy Objawienia i rzeczywistości. Duszą teologii jawi się nie tylko słuchanie Słowa Bożego, ale również wzięcie pod uwagę „hermeneutycznej wartości” Ludu Bożego. Franciszek namawia do porzucenia uprawiania teologii jedynie „zza biurka”. Do duchowości teologa zaliczyć trzeba gotowość na przeniknięcie zapachem ludzi i ulicy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 37-57
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auctoritas and Ratio in Saint Augustine and Newman
Autorzy:
Belmonte, Miguel Ángel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507512.pdf
Data publikacji:
2016-03-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
auctoritas
ratio
reason
truth
faith
religion
God
conscience
Augustine of Hippo
John Henry Newman
Opis:
This article seeks to demonstrate the influence of Saint Augustine’s thought on the work of John Henry Newman, especially on the doctrine aimed at clarifying the relations between the act of faith and the other operations of the intellect. To this end, the concepts of auctoritas and ratio are presented as they appear in De vera religione. Subsequently, certain passages in Newman’s work are discussed in which the ascendancy of this doctrine is clear, particularly as regards the subject of doubt and that of the conscience. Finally, a comparison is established between the overall thought of both authors.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 1; 17-31
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Buberowska krytyka „Boga filozofów”
Martin Buber’s Criticism of the “Philosophers’ God”
Autorzy:
Jasiński, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480138.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Martin Buber
Bóg filozofii i wiary
filozofia
psychologia
the God of philosophy and faith
philosophy
psychology
Opis:
Artykuł prezentuje M. Bubera († 1965) linie krytyki wybranych filozoficznych i psychologicznych koncepcji Absolutu. Autor dokonuje tego wprowadzając odróżnienie Boga uprzedmiotowionego (idea Absolutu obecna w określonymi systemie myśli) i Boga żywego (Bóg doświadczenia i dialogu). W artykule została przytoczona buberowska krytyka koncepcji myślicieli: B. Spinozy (zarzut redukcji Boga do sfery myśli i odmówienia mu osobowości), I. Kanta (krytyka sprowadzenia Boga do zasady moralnej i gwaranta szczęścia człowieka), G.W.F. Hegla (zarzut utożsamienia Boga z pojęciem), F. Nietzschego (krytyka śmierci Boga jako moralnego prawodawcy i ubóstwienia człowieka), H. Cohena (zarzut redukcji Boga do idei prawdy), H. Bergsona (krytyka idei Boga jako „wysiłku stwórczego”), M. Heideggera (zarzut przesunięcia Boga do ludzkiej sfery subiektywności oraz traktowanie Go jako idei), J.P. Sarte’a (krytyka opisu relacji między Bogiem a człowiekiem w formie podmiotowo-przedmiotowej, negowania podstawowego fakt ludzkiej egzystencji – „bycia danym”) oraz C.G. Junga (zarzut psychologizacji Boga oraz redukcji doświadczenia religijnego do psychologicznego).
The article presents Martin Buber’s († 1965) critique of selected lines of philosophical and psychological concept of the Absolute. The present author executes this task by introducing the distinction between objectified God (the idea of the Absolute present in certain system of thought) and the living God (the God of experience and dialogue). This article cites M. Buber’s criticism of thinkers’ concepts: B. Spinoza’s (the objection of reducing God to the realm of thoughts and the denial of His personality), I. Kant’s (the criticism of reducing God to moral principles and to the position of a guarantor of human happiness), G.W.F. Hegel’s (the objection of identifying God with the concept), F. Nietzsche’s (the criticism of the death of God – the moral legislator – and the deification of man), H. Cohen’s (the objection of reducing God to the idea of truth), H. Bergson’s (the critique of the idea of God – the “creative effort”), M. Heidegger’s (the complaint of shifting God to the human realm of subjectivity and treating Him as an idea), J.P. Sartre’s (the critics of descripting the relationship between God and man in a subject-object form and of denying the basic fact of the human existence: “being given”), and C.G. Jung’s (the complaint of psychologising God and of reducing the religious experience to a psychological one).
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 91-109
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańskie korzenie Europy w ujęciu Benedykta XVI
Christian Roots of Europe in the Teachings of Benedict XVI
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396428.pdf
Data publikacji:
2021-08-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wiara w Boga
europejskie korzenie
kultura chrześcijańska
jedność
etyka
ideologie
Faith of God
european roots
christian culture
identity
unity
ehtics
ideologies
Opis:
Autor artykułu, wykorzystując teksty przemówień, które Benedykt XVI kierował do Europejczyków podczas swego pontyfikatu, starał się ukazać, jaki wkład wniosło chrześcijaństwo, a zwłaszcza Kościół katolicki w budowę cywilizacji europejskiej. Otóż – według papieża – chrześcijaństwo przyniosło przede wszystkim religię monoteistyczną – objawioną wiarę w Boga w Trójcy Osób, a wyeliminowało politeizm i bałwochwalstwo; wniosło religię racjonalną, a uwolniło od irracjonalnych mitów i zabobonów; wniosło kulturę słowa, a przez wieki likwidowało analfabetyzm; wprowadziło ethos pracy, rozwinęło kulturę artystyczną: muzyczną, teatralną i malarską, powołało dzieła miłosierdzia, ukształtowało tożsamość narodów oraz tożsamość Europy. Autor przedstawił też oceny papieża odnośnie do  sytuacji politycznej, społecznej i ideologicznej we współczesnej Europie oraz jego opinie w kwestii jej zjednoczenia, uwzględniające plusy i minusy tego procesu, jak: zapewnienie pokoju na kontynencie i w świecie, rozwój gospodarczy i cywilizacyjny, dążenie do jedności, a nie do jednolitości; zdrową świeckość i poszanowanie autonomii Kościoła. Uwzględnił wreszcie wezwania, aby podstawą pomyślnej przyszłości Europy stało się respektowanie wartości uniwersalnych i chrześcijańskich. Chrześcijaństwo służy bowiem  „oczyszczaniu rozumu”, przyczynia się do formowania sumień i kształtowania humanizmu integralnego, a cześć oddawana Bogu oznacza zarazem troskę o człowieka.
The author of the article tried to show – based on the speeches of Benedict XVI to Europeans – what the Christianity, especially the Catholic Church, has brought to the European civilization. Well, the Christianity brought the monotheistic religion – the revealed faith in God in the Trinity of Persons. It cleansed of polytheism and idolatry; it brought rational religion and freed from irrational myths and superstitions; it brought a culture of word, and, over the centuries, it eliminated illiteracy; it introduced the ethos of work, musical culture and a number of its other kinds, the works of charity. It shaped the identity of nations and the identity of Europe. The author also presents the Pope’s assessment of the contemporary political, social and ideological situation in Europe. He pointed out that the union of Europe ensures peace on the continent and in the world, as well as economic and civilization development. This union is to lead, according to the original assumptions, to unity, not to uniformity; wholesome secularism must respect the autonomy of the  Church. The respect of universal and Christian values is the base of a successful future. Christianity serves “purification of the reason”, contributes to the formation of conscience and an integral humanism. Worshiping God means caring for man.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2021, 15, 1; 59-105
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czego nas uczy wiara mistyków? Refleksja na przykładzie pism siostry Roberty Babiak
What Can We Learn from the Faith of the Mystics? Selected Remarks on the Writings by Sister Roberta Babiak
Autorzy:
Synoś, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340008.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara
przymioty wiary
mistyka
rozwój duchowy
zjednoczenie z Bogiem
faith
attributes of faith
mysticism
spiritual growth
communion with God
Opis:
This paper presents how the mystical life of the Polish mystic Sister Roberta Babiak began, developed and manifested itself. The author discusses the particular stages in her mystical life: from expurgation, through partial union, up to transforming deifying union. In this way, the author illustrates the dynamics of Sister Babiak’s faith and expounds its major functions: help to achieve deeper cognition of the redemptive truths; to get to know God Himself as well as to build communion with Him. The author also examines the attributes of this faith, emphasising the fact that it is ecclesiastical faith, shaped in the harmony with the ecclesiastical heritage and teaching. It is a light and a dark kind of faith, simultaneously: it grants a special gift for understanding the Revelation, but it also is an initiation into the mystery of the secret God. This is a living faith – rich in the gifts of the Holy Spirit – leading to the mystical experience: meeting God, Son and the Holy Spirit inside the mystic.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2012, 4; 149-167
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy darwinizm ma ateistyczny charakter? Analiza przekonań i czynów Karola Darwina
Is Darwinism Atheistic? An Examination of the Beliefs and Practices of Charles Darwin
Autorzy:
Johnson, Bill
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553333.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
Karol Darwin
ateizm
dobór naturalny
Bóg
wiara
teoria ewolucji
Charles Darwin
atheism
natural selection
God
faith
theory of evolution
Opis:
W dziewiętnastym wieku Karol Darwin ogłosił teorię ewolucji drogą doboru naturalnego. Jego celem było wykazanie, że przyroda ożywiona nie jest skutkiem boskiej interwencji, lecz rezultatem działania ślepych procesów naturalnych. Darwin twierdził, że doszedł do tej teorii wyłącznie na podstawie faktów i nie ma ona nic wspólnego z żadnymi przyjętymi z góry koncepcjami. Tak też większość ludzi postrzega dzisiaj darwinizm. Przeciwnicy argumentują, że darwinizm nie jest teorią naukową, ale że Darwin patrzył na przyrodę przez pryzmat światopoglądu ateistycznego czy materialistycznego i dopiero wówczas poszukiwał faktów potwierdzających jego teorię. Darwiniści odpowiadają, że pisma Darwina świadczą, iż nie tylko nie był on ateistą, ale zawsze wierzył w jakąś postać bóstwa. Jednakże uważna analiza pism Darwina, zwłaszcza jego pośmiertnie wydanych prywatnych dzienników i listów, wskazuje, że był on ateistą, a teorię doboru naturalnego sformułował w celu zastąpienia Stwórcy procesami naturalnymi.
During the nineteenth century Charles Darwin introduced his theory of evolution by natural selection. His goal was to show that life was not the result of divine intervention, but the work of blind naturalistic processes. Darwin claimed to have arrived at this truth by working strictly with the facts apart from any preconceived ideas, and this is exactly how most people today perceive Darwinism. Dissenters have argued that Darwinism is not science, but that Darwin superimposed an atheistic/materialistic worldview on nature, then searched for the facts to support his theory. Darwinians responded that Darwin’s own writings show that he was not an atheist, but always believed in some form of deity. A careful study of Darwin’s writings, especially his posthumously published private notebooks and personal communication, reveals that Darwin was indeed an atheist and his theory of natural selection was formulated to replace a Creator with naturalistic processes.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2011, 8; 75-91
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Geheimnis de Leidens in der Interpretation von Pfarrer Franciszek Sawicki
The Mystery of the Suffering in the Interpretation of Rev. Franciszek Sawicki
Autorzy:
Babiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551414.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
suffering
God
faith
human existence
meaning of life
Opis:
Rev. Franciszek Sawicki (1877-1952), undoubtedly the most prominent member among the Pelplin scholars, chose as a one of the topics of his writings the problem of the suffering, its meaning and importance for the human existence. Sawicki, as he strives to classify various instances of the evil and its manifestations, puts a question about what might be the meaning of the suffering in the context of the faith. The mundane experience of happiness binds us with this world. The suffering and death, on the other hand, directs the human being towards the supreme good and the true end of our lives which is God himself. As an outcome of the enquiry made by this sage of Pelplin we obtain a very interesting interpretation of the mystery of suffering which has an existentially optimistic dimension.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2013, 46; 9-18
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Glaube der Lebuser und Pommerschen Stämme im 12. Jahrhundert
Autorzy:
Gręś, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143820.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wierzenia
wiara
bóg (bogowie)
kult
obrzędy religijne
plemiona lubuskie i pomorskie
ziemia lubuska (Terra Lebusana)
słowianie
religia
teologia religii
beliefs
faith
god (gods)
cult
religious rituals
slavs
the Le(u)buzzi or „Łebuser” (Terra Lebusana)
religion
theology of religion
Opis:
[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Wierzenia plemion lubuskich i pomorskich w XII wieku Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 165-182
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego sakramenty potrzebują wiary?
Why Do Sacraments Need Faith?
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062661.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakramenty
wiara
personalizm wiary
historia zbawienia
słowo Boże
mistagogia
sacraments
faith
personalism of faith
history of salvation
Word of God
mystagogy
Opis:
Salvation given man by God is at the same time liberating him from sin and giving him a possibility to live a divine life. Man gains participation in it in faith and in sacraments. These two realities are connected with each other, which was noticed by the teaching of the Vatican Council II that treated them as two elements of the same salvation process. Defining the relations between them is a significant theological problem, as limiting participation in salvation to the sacrament only results in sacramentalism; and remaining with faith only — in fideism. The connection between faith and sacraments may be seen in their personalistic and historical-salutary character. Both faith and the sacrament involve the entire man, and have Mysterium Christi as their foundation. Their mutual relation is a complementary one. The sacrament needs faith to be fruitful for Christian life, and on the other hand, faith is expressed and consolidated in the sacramental way. The time in the history of the Church, when this relation was emphasized, was in the first centuries of Christianity. In a natural way faith demanded to be expressed in the sacrament, and the sacrament needed prior faith. Return to this proper relation between the sacrament and faith should happen in two ways. The first one is referring faith and the sacrament to God’s Word, which will give it a historical-salutary perspective. The second one is mystagogy that will allow treating the participation of the faithful one in the sacrament as his participation in the Mystery of Christ. Closer ties between the liturgy of sacraments and God’s Word, in connection with sacramental mystagogy may be a way to return to the primeval unity of faith and the sacrament.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 43-54
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drogi poznania Boga według encykliki Fides et ratio
Ways of Learning about God according to the Encyclical Fides et ratio
Autorzy:
Zdybicka, Zofia J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016200.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
człowiek
Bóg
rozum
wiara
naturalne (rozumowe) poznanie Boga
poznanie Boga przez wiarę
sens życia
kryzys sensu
prawda
poznanie prawdy
autorytet prawdy
man
God
reason
faith
natural (rational) cognition of God
cognition of God through faith
meaning of life
crisis of the meaning of life
truth
cognition of the truth
authority of the truth
Opis:
The encyclical makes an analysis of the situation of the contemporary culture in which a crisis of the truth about man has occurred as well as a crisis of the meaning of human life that is connected with it. The deformities are first of all concerned with recognising the truth about God and the relations between Him and man. Hence the aim of the encyclical is to point out that „man cannot be understood without God”, and what is more, „man cannot be understood without Christ”. The problem of learning about God then has a clearly anthropological context in the encyclical. It points to two complementary ways to learn about God as the ultimate source of existence and of the Supreme Good that makes human life meaningful:1) the way of reason, through learning about the existing reality and explaining it (philosophy)2) the way of faith, that is, the way of the reason thinking while believing that God's word is true; in it God shows truths about Himself and about man that exceed man's cognitive abilities. Hence full cognition of the truth about God and about man as significantly connected with Him requires two kinds of cognition. Fides et ratio expresses this in a simple way: „man is a creature in quest of the truth”, he is „a philosopher by nature” and one „whose life is based on faith”. Hence man can „on the wings of reason and faith rise to contemplating the truth”. Both these ways are ways of the truth concerning the existing reality; be it natural or supernatural. When a man recognises and lives through them both they can show him the ultimate meaning of life.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 2; 5-22
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty a troska Kościoła o depozyt wiary
The Holy Spirit and Concern of the Church for the Heritage of Faith
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234102.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duch Święty
apostolskość Kościoła
depozyt wiary
Objawienie Boże
obecność Chrystusa w Kościele dzięki Duchowi Świętemu
the Holy Spirit
apostolicity of the Church
the heritage of faith
the Revelation of God
the presence of Christ by the Holy Spirit in the Church
Opis:
The analysis of the relationship between the Holy Spirit and the Church in respect of its concern for the heritage of faith shows that the highest level of the Church's knowledge is the truth about God who “is love” (1Jn 4, 8): about the Father, Son and Holy Spirit. The greatest wisdom of the Church, however, is taking this love out of the Heart of Christ, listening to His words, being nourished by His Body and Blood, and following Him “wherever He goes” (Rev 14, 4). The Holy Spirit by His Person shows us the inner unity of the Holy Trinity and the unity of the Revelation of God as well as the unity of God's eternal plan for creation, redemption, and sanctification of man. Accepting the integral and personal vision of the Revelation of God, we should acknowledge that the heritage of faith is not only the object that is received from Christ and faithfully transmitted by Church of providing the generations. The heritage of faith contains “the heritage of life” (depositum vitae), that man connects with God.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 131-142
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieło uobecnienia zbawczych tajemnic Chrystusa w ujęciu Wacława Hryniewicza OMI
The actualization of the Christ’s redemptive mysteries according to Wacław Hryniewicz OMI
Autorzy:
Lekka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950332.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
misterium paschalne
uobecnienie zbawczych tajemnic
słowo Boże
wiara
sakramenty
doczesna aktywność
paschal mystery
actualization of the redemptive mysteries
faith
sacraments
human activity
the word of God
Opis:
The article is an attempt to systematize the Wacław Hryniewicz’s interpretation of the Christ’s redemptive mysteries. That is why the article demonstrates the importance of the Holy Spirit thanks to whom the paschal mystery is continued in the Church – the glorious Body of Christ. In that way, people of the all times can participate in the mystery of Christ to unite with Him. The Christ’s redemptive mysteries are actualized in a mysterious, but real way by the word of God, faith, sacraments and human activity. The author of the paschal trilogy gives weight to the thought, that there is one, the same and undivided presence of Christ and the Holy Spirit. Thanks to them all the redemptive means, that is preaching, cult, service become the area of spiritual revival and resurrection for the human. The article tries to answer how the Christ’s redemptive mysteries are actualized. It emphasize that all redemptive means of the Church overcome and complete each other.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 53

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies