Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Galia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
„Nawróceni chrześcijanie” – duchowość galijskich arystokratów IV-V wieku
I cristiani „convertiti” – dalla storia della spiritualità degli aristocratici della Galia tardoantica
Autorzy:
Żurek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612392.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
duchowość
Galia
spiritualità
Opis:
Dalla storia ci sono noti assai bene le prominenti figure della Galia tardoantica (IV-V secolo d.C.): Paolino di Nola, Sulplicio Severo, Eucherio di Lione, Salviano di Marsiglia, ecc. Tutti quanti appartenenti alla classe della nobiltà d’allora, ben educati, sposati, in un certo momento della loro vita hanno abbandonato vita monadana e si sono dedicati all’ascezi ed agli ideali monastici. Si parla della „seconda conversione” dopo il battesimo. Nell’articolo viene presentato il fenomeno e si domanda sulla sua natura. Un’analisi dei casi esaminati ci peremette a dare i conclusioni. Anzitutto posiamo dire di un crescente desiderio della vita più vicina a Dio nel mondo già cristianisato ma poco esigente.
Źródło:
Vox Patrum; 2010, 55; 809-820
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Necator pauperum i necator egentium w prawodawstwie synodów galijskich V-VII wieku
Necator pauperum and necator egentium in the legislation of Gallic synods from the 5th to the 7th centuries
Autorzy:
Skibiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612877.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Galia
synody
necator pauperum
necator egentium
Gaul
synods
Opis:
One of the characteristic concepts present in the documents of the Gallic synods from the 5th to the 7th centuries is necator pauperum (slayer of the poor), and related to it necator egentium (slayer of the needy). This article aims to analyse the use of these expressions in the synodal legislation. It shows that the notion generally refers to two types of abuse: retention of the offers due to the Church, and various forms of seizure of Church property. The synods also stipulate severe penalties against those judged guilty of being “slayers of the poor”. The study presents the Gallic Church during a very intense political, social and cultural transition. It is a Church looking for its place in the new post-roman world, at a time of new opportunities and new dangers.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 543-554
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieło charytatywne Kościoła w Galii w IV-VII wieku w świetle prawodawstwa synodalnego. Zarys problematyki
The charity works of the Church in Gaul from the 4th to the 5th centuries in the light of the synod’s legislations
Autorzy:
Skibiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612837.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Galia
synody
dzieło charytatywne
Gaul
synods
charity works
Opis:
One of the activities that was undertaken by the Church from its beginning is charity works. This article focuses on answering the question: how and to what extent this problem of charity is present in the Synod’s legislations of the Gaul Church from the 4th to the 7th century. Through the analysis of the Synod’s texts will be shown the Church’s concern in appriopriate stevardship of the ecclesiastical estates, the main groups of persons who need help and the primary rules of doing charity works.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 379-391
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dryades w Historia Augusta a problem metodologii badań nad Celtami
Dryades in Historia Augusta and the problems associated with research methodology in Celtic studies
Autorzy:
Wawrzyniak, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26917527.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
dryades
Augustan History
Gaul
Romanization
druids
Historia Augusta
Galia
romanizacja
druidzi
Opis:
Augustan History contains passages about druidesses who foretell the future for emperors. Analysis of Historia Augusta results in the conclusion that this information is false. To confirm this statement, verification of the rest of the preserved material is necessary. Considering this, an unequivocal solution to the activities of druidesses in the third century CE is not satisfying.
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2021, 6; 114-138
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Historiae" Grzegorza z Tours jako źródło informacji o diecie mieszkańców VI-wiecznej Galii
Autorzy:
Jagusiak, Krzysztof
Dybała, Jolanta
Kokoszko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1550944.pdf
Data publikacji:
2021-08-18
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historia
historia jedzenia
Grzegorz z Tours
Galia
historycy polscy
history of food
Gregory of Tours
Gaul
Opis:
Artykuł skupia się na przedstawieniu fragmentów głównego dzieła historycznego napisanego przez Grzegorza, biskupa Tours, w których mowa jest o pożywieniu i napojach w diecie współczesnych mu mieszkańców Galii. Autor poświęcił najwięcej miejsca jadłospisowi elity państwa Franków: rodzin królewskich, biskupów i świeckich możnych. Prócz tego podał garść informacji o tym, czym żywili się ludzie stroniący w imię poświęcenia dla Boga od uciech stołu. Dieta pozostałych ludzi interesowała go tylko, gdy dotyczyło to skrajnych zachowań w obliczu klęski głodu. Przekaz zawarty w Historiae został przez nas ukazany na tle fragmentów innych źródeł z epoki późnego antyku i wczesnego średniowiecza, które przybliżają gastronomiczne realia tamtych czasów i stanowią odniesienie dla wiadomości podanych przez Grzegorza z Tours. Duże znaczenie miał tu korpus pism medycznych autorstwa Galena, Orybazjusza, Aecjusza oraz szczególnie bliskiego geograficznie i czasowo Grzegorzowi Antimusa. Ważne były też pisma Sydoniusza Apolinarego i Wenancjusza Fortunata. Pozostałe źródła (patrystyczne, kulinarne, historiograficzne etc.) miały dla nas mniejsze znaczenie, choć uzupełniały rekonstruowaną w artykule rzeczywistość. Na podstawie analizy wykorzystanych dzieł można wysnuć wniosek, że mimo głębokich, wielowymiarowych przemian, jakie nastąpiły między V a VI stuleciem na terenach określanych jako Galia, w wyżywieniu zamieszkujących je ludzi nie zaszły większe zmiany. Zasób produktów (zarówno tych, dostępnych elitom, jak i reszcie społeczeństwa), uzyskiwanych z nich potraw i zwyczajów żywieniowych pozostał bardzo zbliżony. Nie oznacza to, że ludność germańska nie wpłynęła w żaden sposób na kulturę żywieniową VI-wiecznej Galii. Źródła potwierdzają ślady takiego wpływu, jednak w tej dziedzinie życia nie był on wielki. Na podstawie zachowanych traktatów – a Historiae Grzegorza z Tours są jednym z kluczowych świadectw tego zjawiska – można więc mówić o przetrwaniu (i dalszym trwaniu) późnoantycznych tradycji kulinarnych w państwie Franków.
The present article focuses on the presentation of excerpts from the main historical work written by Gregory, bishop of Tours, which deal with food and drink in the diet of his contemporaries in Gaul. The author devoted most space to the menu of the Frankish state elite – royal families, bishops and secular nobles. In addition, he gave some information on a diet of people who avoided the luxury and pleasures for God. The narration of Gregory is our article supported in our article by other sources: medical, historiographical, gastronomical, patristic etc. The most important among them were these written by Venantius Fortunatus, Sidonius Apollinaris, Anthimus, Galen, Oribasius, and Athenaeus of Naucratis. The analysis of the sources, leads us to the conclusion that despite the deep, multidimensional changes that took place between the 5th and 6th centuries in the areas known as Gaul, there were no major changes in the nutritional habits of the local people. It does not mean that the Germanic population did not influence the culinary world of 6th-century Gaul in any way. Sources confirm such influence, however, on this field it was not great. On the basis of the preserved treatises – and the Historiae of Gregory of Tours is one of our key source – one can observe the survival (and continuation) of ancient culinary traditions in the Frankish state.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2021, 20, 1; 7-26
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expositio antiquae liturgiae gallicanae – świadek liturgii galijskiej. Tłumaczenie z komentarzem.
Expositio Antiquae Liturgiae Gallicanae as a Witness of the Gallican Liturgy. A Translation with Commentary
Autorzy:
Frontczak, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432213.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
expositio missae
expositio baptismi
VIII wiek
alegoria
liturgia galijska
Galia
alegory
8th century
gallican liturgy
Gaul
Opis:
Expositio antiquae liturgiae gallicanae to anonimowe pismo pochodzące prawdopodobnie z VIII wieku, z terenów Galii. Składa się z dwóch odrębnych części zwanych „listami” i każda z nich jest cennym źródłem dla badania liturgii galijskiej przed wprowadzeniem do królestwa Karolingów porządku rzymskiego. Ponadto pismo może wskazywać na kierunki z których może pochodzić liturgia galijskiej, ponieważ anonimowy autor z jednej stron dobrze zna charakterystyczne cechy liturgii hiszpańskiej tego czasu, ale z drugiej – wykorzystywane przez niego alegoryczne interpretacje bazują na interpretacjach autorów ze Wschodu (Germana z Konstantynopola czy Teodora z Mopsuestii). Autorka przede wszystkim chce udostępnić to cenne źródło poznania liturgii polskiemu czytelnikowi w języku polskim, ale też wyjaśnić pewne sporne do dziś kwestie, które mogą pojawić się w czasie lektury tekstu.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 227-244
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cezary z Arles wobec paenitentia secunda w VI wieku
Caesarius of Arles in the face of Paenitentia Secunda in the Sixth Century
Autorzy:
Kasprzak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142931.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Caesarius of Arles
“paenitentia secunda”
Gaul
6th century
Cezary z Arles
paenitentia secunda
Galia
VI wiek
Opis:
Wydaje się, że wezwania Cezarego, biskupa Arles, dotyczące przystępowania wiernych do pokuty kanonicznej, odznaczały się wyczuciem wiernych oraz ich realnych możliwości. Systematyczne zaostrzanie norm pokuty publicznej, podejmowane przez kolejne synody galijskie i jej legalistyczne traktowanie, doprowadziło do kryzysu tej praktyki w Kościele Galii w 1. połowie VI wieku. Cezary, przestrzegając w swym nauczaniu norm oficjalnej pokuty kanonicznej, zaakceptował jednak zwyczaj zdecydowanej większości wiernych, którzy odkładali pokutę publiczną na ostatnie chwile życia. Wzywał ich natomiast do podjęcia wysiłku w wierze i do stałego nawracania się. Pokutowanie przez całe życie stało się w jego nauczaniu synonimem chrześcijańskiej metanoi. W ten sposób wierni stale mogli się przygotowywać do owocnego podjęcia pokuty kanonicznej, podejmowanej zwyczajowo pod koniec życia. Zachęty Cezarego pozostały jednak bezskuteczne, skoro Kolumban i jego bracia, kiedy pojawili się w Galii na początku VII wieku, nie spotkali się z praktyką pokuty kanonicznej w tamtejszym Kościele.
It seems that the homilies of Caesarius, Bishop of Arles, about the faithful having access to canonical penance, were characterized by a sensitivity to the faithful and what was possible for them to practically obtain. The systematic tightening of the standards of public penance, undertaken by subsequent Gallic synods and their legalistic treatment of it, led to a crisis of this practice in the Church of Gaul in the first half of the sixth century. Caesarius, observing the norms of official canonical penance in his teaching, accepted the custom of the vast majority of the faithful, who postponed public penance until the last moments of their lives. So with that in mind, he urged them to make an effort in faith and to be constantly converted. Repentance become the way to practise this Christian conversion. Making it possible for the faithful to prepare themselves throughout their lives through acts of repentance, to be ready for canonical penance at the end of life. Caesarius’s encouragement, however, remained ineffective, since Columba and his brothers, when they appeared in Gaul in the early seventh century, did not continue to follow this practice of canonical penance within the Church.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 5-23
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza sądownicza biskupa galijskiego według Grzegorza z Tours
Judical power of Gallic bishop according to Gregory of Tours
Autorzy:
Nowak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613676.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Grzegorz z Tours
Galia
episcopalis audientia
władza sądownicza biskupa
Gregory of Tours
Gaul
the judicial power of bishop
Opis:
From the examples preserved in literature of Gregory of Tours the Gallic Church in the 6th century accomplished a crucial role in the judiciary system of the age. Bishops used to resolve not only own matters concerning the clergy or Canon Laws but also used to pass judgements on various arguments in which lay people were the parties. The highest hierarch acted alone or in the presence of the lay judge and other participants of the dispute and was unquestionably fulfilling formal procedural line. In the judicial procedure the bishop was appearing mainly as a mediator, with hope to reach the compromise by using his own high prestige and following the current law. In this procedure he was guided by a principle of the Christian mercy, clearly considering the Church learning in settling matters according the God’s justice, for which to its own conviction, he was a representative. Gregory’s of Tours iustitia implied such ideas, like the faithful life, charitable activity and the fair revenge. Bishops of this period were appearing consciously in the role of God’s messengers spreading the peace and love, and having the duty to support and protect the poor. In this way bishops are using judicial activity as the form of the pastoral ministry. Through such an attitude they were undoubtedly contributing to create a new civilization and relief the barbaric customs of Dark Ages epoch.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 365-381
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cezariańska okupacja ziem Eduów i Sekwanów w latach 58–51 p.n.e. Przebieg i strategie oporu
Caesarian Occupation of Aeduan and Sequanian Territory between 58–51 B.C. The Course and Strategies of Resistance
Caesarische Besetzung der Gebiete der Haeduer und Sequaner in den Jahren 58–51 v. Chr. Verlauf und Strategien des Widerstands
Autorzy:
Faszcza, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162159.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wojny galijskie
Galia
Cezar
Eduowie
Sekwanowie
the Gallic Wars
Gaul
Caesar
the Aedui
the Sequani
Gallische Kriege
Gallien
Haeduer
Sequaner
Opis:
Podczas podboju Galii w latach 58–51 p.n.e. Gajusz Juliusz Cezar starał się opisywać relacje z Eduami i Sekwanami jako przyjazne, przedstawiając oba ludy jako wiernych aliantów republiki rzymskiej. W rzeczywistości już od 58 r. p.n.e. można było zaobserwować wzrost antyrzymskich nastrojów, potęgowanych traktowaniem przez Cezara sojuszników jako źródła wsparcia militarnego i zaopatrzenia na okoliczność kolejnych kampanii. Doprowadziło to do sytuacji, że ziemie Eduów i Sekwanów znalazły się faktycznie pod rzymską okupacją. Oba plemiona stosowały różne strategie oporu: od sabotowania rozkazów Cezara, przez uchylanie się od walki, po podejmowanie otwartej konfrontacji. Po 54 r. p.n.e. symbolem antyrzymskiej postawy stał się Dumnoryks, jeden z najbardziej wpływowych Eduów. Jego śmierć wyznacza symboliczną granicę między sabotażem a otwartym oporem, którego kulminacją było przyłączenie się Eduów i Sekwanów do powstania Wercyngetoryksa.
During the conquest of Gaul between 58–51 B.C., Gaius Julius Caesar tried to describe his relationship with the Aedui and the Sequani as friendly, presenting both peoples as staunch allies of the Roman Republic. In fact, as early as 58 B.C. an increase in anti-Roman sentiment could be observed, exacerbated by Caesar’s treatment of his allies as a source of military reinforcements and supplies for subsequent campaigns. This resulted in Aeduan and Sequanian territory actually being occupied by Roman forces. Both tribes used diff erent strategies of resistance: from sabotaging Caesar’s orders and avoiding combat, to engaging in open confrontation. After 54 B.C. Dumnorix, one of the most influential Aedui, became a symbol of anti-Roman attitude. His death marks the symbolic deadline between sabotage and open resistance, culminating in the Aedui and the Sequani joining Vercingetorix’s revolt.
Während der Eroberung Galliens in den Jahren 58–51 v. Chr. Versuchte Gaius Julius Caesar, die Beziehungen zu den Haeduern und Sequanern als freundschaft lich zu beschreiben und beide Völker als loyale Verbündete der römischen Republik darzustellen. In Wirklichkeit ist bereits ab 58 v. Chr. eine Zunahme der antirömischen Stimmung zu beobachten, die noch dadurch verstärkt wurde, dass Caesar die Verbündeten zur Auff üllung der Hilfstruppen und als Nachschub für die folgenden Feldzüge nutzte. Dies führte dazu, dass die Gebiete der Haeduer und Sequaner faktisch unter römischer Besatzung standen. Beide Stämme setzten unterschiedliche Widerstandsstrategien ein: von der Sabotage von Cäsars Befehlen über die Flucht vor der Schlacht bis hin zur off enen Konfrontation. Nach 54 v. Chr. wurde Dumnorix, einer der einfl ussreichsten Haeduer, zum Symbol für die antirömische Einstellung. Sein Tod markiert die symbolische Grenze zwischen Sabotage und off enem Widerstand, die darin gipfelt, dass sich die Haeduer und Sequaner dem Aufstand des Vercingetorix anschließen.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 46-66
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid wobec Prowansji czasów rzymskich
Norwid and Provence of the Roman times
Autorzy:
Kowalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729477.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Prowansja
Cesarstwo Rzymskie
Galia
Rzym
Marsylia
Nîmes
Arles
Herkules
Magdalena (święta)
Provence
Roman Empire
Gaul
Rome
Marseille
Hercules
St Madeleine
Opis:
The author discusses Norwid’s connections with Provence in four aspects. The first of them are Provencal motifs in the poet’s biography: his journey to the south of France in 1858, Norwid’s brothers, Ludwik and Ksawery, moving houses to Provence, presentation of Norwid’s etchings at an exhibition in Nimes in 1865. The second part of the article inscribes the image of Provence shown in Norwid’s works into the context of Mediterranean myths and the culture of northern France on the basis of conclusions drawn from Notes on Mythology and Orbis Album that he had read. In the third part the motif of Marseille proves especially significant, as the ancient Massalia is – which can be seen in Quidam and in the lectures on Juliusz Słowacki – a representation of the space of exile – it became the place to which Norwid’s important protagonists (like St Madeleine) were exiled. In the myth founding the town there is a clash between the idea of freedom and the vision of the world-prison. The fourth part of the article brings an interpretation of the Civilization “legend”, taking into consideration Provence contexts: the idea of putting forward Arles’ and Nimes’ candidatures for the status of authority centers of the 19th century France.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2013, 31; 41-70
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podboje Gajusza Juliusza Cezara
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert (1985- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2022, nr 3, s.16-19
Data publikacji:
2022
Tematy:
Cezar, Juliusz (100-44 p.n.e.)
Wojna galijska (58-51 p.n.e.)
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
W artykule przedstawiono podbój Galii przez Juliusza Cezara w latach 58-51 p.n.e. Cezar jeden z najwybitniejszych wodzów imperium rzymskiego. Najpierw pobił Helwetów pod Bibrakte ( 58 r.p.n.e) potem aż do 50 roku p.n.e toczył wojnę z Belgami. Nawiązał sojusze z silnym plemieniem Remów i Eduów, potem kolejno w 56 p.n.e pokonał Wenetów podporzadkował też plemiona zamieszkujace Normandię i Nową Akwitanię. Najechał dwukrotnie Brytanię, a od 52 roku p.n.e toczył walki z powstańcami pod wodzą Wercyngetoryksa z plemienia Arwernów. Cezar podbijając Galię imał się wszelkich podstępów z zapraszaniem na negocjacje starszyzny germańskich plemion np. w 55 roku p.n.e. Uzypetów i Tenkterów i wycięciem ich w pień przed bitwą. O wszelkich swoich metodach, podejmowanych środkach i działaniach napisał szczerze i bez ogródek w pięciu tomach komentarzy o wojnie galijskiej. Dzieło to, napisane piękną łaciną - przyczyniło się do rozsławienia dokonań Julisza Cezara już za jego życia i do dziś budzi podziw dla dokonań rzymskich legionów i ich wodza.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Alezja, 52 rok p.n.e.
Autorzy:
Kwapisz, Jan.
Powiązania:
Mówią Wieki 2022, nr 3, s. 20-25
Data publikacji:
2022
Tematy:
Cezar, Juliusz (100-44 p.n.e.)
Wercyngetoryks (72-46 p.n.e.)
Bitwa o Alezję (52 p.n.e.)
Dowódcy
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Tematem artykułu jest oblężenie i otoczenie galijskiej Alezji pierścieniem przez legiony rzymskie, a ten pierwszy pierscień zamkniety w drugim pierścieniu odsieczy. W twierdzy zamknięty wódz Gallów Wercyngoteryks, w drugim kręgu unieruchomiony Juliusz Cezar. Niesamowicie dziwna sytuacja, którą zwieńczył zwycięstwem Cezar. W 1865 roku cesarz Napoleon III wzniósł tam wielki posąg Wercyngoteryksa. I mimo że było to miejsce klęski Gallów dziś to przestrzeń tożsamości Francuzów, ksztaltowanej na równi przez dziedzictwo celtycie jak i rzymskie. Ta bitwa stała się jednym z wielkich mitów nowożytnej Francji i Europy
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies