Temat: Gaius - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: ODSAKRALIZOWANY GAIUS
De-sacralizing Gaius
Autorzy:: Zabłocka, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2096776.pdf
Data publikacji:: 2022-08-20
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Gaius; sacramentum; confarreatio; coemptio; adrogatio; sacra privata.
Opis:: Informacje podane przez Gaiusa w jego Instytucjach, przedstawiające najstarsze instytucje prawne, które w II w. po Chr. miały już tylko historyczne znaczenie, ukazują tylko niezbędne cechy takich instytucji, jak na przykład sacramentum, confarreatio, coemptio, adrogatio, testamentum calatis comitiis, co nie odzwierciedla ich pierwotnego kształtu. Dopiero dzięki pracom historyków można poznać pierwotny, sakralno-prawny kształt tych instytucji. Dlatego też, moim zdaniem, komentarz Gaiusa ad legem XII tabularum prawdopodobnie nie ukazuje pierwotnej systematyki czy treści tego najstarszego znanego nam pomnika prawa, gdyż pomija powiązanie ius z bardzo ważnym dla archaicznego Rzymianina fas.
The information available in Gaius’ Institutions on the most ancient institutions of Roman law, such as the sacramentum, confarreatio, coemptio, adrogatio, or testamentum calatis comitiis, only had a historical value by the 2nd century AD, when they were drawn up; and they were not a faithful representation of their original sense. We have only arrived at the original religious and legal meaning of the earliest Roman institutions thanks to the research which has been done to retrieve it. Hence, in my opinion, the commentary we have in Gaius on the Twelve Tables most probably does not show the original arrangement or sense of the earliest memorial we have of Roman law, because it fails to connote the relationship of ius with fas, which was an extremely important association for Roman society in the archaic period.
Źródło:: Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 241-265
2353-8139
Pojawia się w:: Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Mowy przedbitewne w armii rzymskiej w świetle cezariańskich Commentarii
Pre-battle exhortations in the Roman army in the light of the Caesarian Commentarii
Autorzy:: Wilczyński, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2109046.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Gajusz Juliusz Cezar
wojskowość rzymska
mowy przedbitewne
historiografia rzymska
wojna galijska
Gaius Julius Caesar
Roman military
pre-battle speeches
Roman historiography
Gallic War
Opis:: Opisy przedbitewnych ekshortacji są częstym toposem literackim w historiografii antycznej. Można je również odnaleźć w treści dzieł Gajusza Juliusza Cezara – Commentarii de bello Gallico oraz Commentarii de bello civili. Przedmiotem analizy w poniższym artykule jest zagadnienie mów przedbitewnych w armii rzymskiej w świetle wspomnianych dzieł. W swojej pracy autor zwraca uwagę na takie aspekty tegoż zagadnienia, jak: częstotliwość występowania opisów mów przedbitewnych wygłaszanych przez rzymskich wodzów; okoliczności, w których występują; grono słuchaczy (czy byli to tylko oficerowie, czy też Cezar pisze o przemowach do oddziałów wybranych lub wszystkich); elementy, na jakie Cezar i inni rzymscy wodzowie kładli nacisk w swoich przemowach; ich podejście do własnych żołnierzy; zabiegi retoryczne, jakimi się posługiwali; efekty tychże przemów; a także rzetelność przekazu Cezara. W artykule dokonana zostaje również próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy mowy przedbitewne stanowiły stały element ceremoniału przedbitewnego armii rzymskiej w okresie późnej republiki. Szczególna uwaga została zwrócona na przemowę Cezara w Wezoncjo przed starciem z Ariowistem, wodzem germańskich Swebów (BG I, 40–41), a także na porównanie mów Cezara z oracjami pompejańczyków, wygłoszonymi przed decydującym starciem wojny domowej pod Farsalos (BC III, 85–87; 90). Ponadto w artykule rozważono znaczenie sposobu opisywania mów przedbitewnych dla zabiegu autoprezentacji, który przyświecał autorowi Commentarii.
Descriptions of pre-battle exhortations are frequent literary topos in ancient historiography. They can also be found in the works of Gaius Julius Caesar – Commentarii de bello Gallico and Commentarii de bello civili. The subject of the analysis in the following article is the issue of pre-battle speeches in the Roman army in the light of the aforementioned works. The author of the paper draws attention to such aspects of this issue as: frequency of occurrence of pre-battle speeches delivered by the Roman generals; the circumstances in which they occur; an audience (whether there were only officers or Caesar writes about speeches given to selected units or even to the entire army); the elements that Caesar and other Roman generals emphasized in their speeches; their approach to their own soldiers; the rhetorical devices they used; the effects of these speeches as well as reliability of Caesar’s account. The article also attempts to answer the question whether the pre-battle speeches were a permanent part of pre-battle ceremonial in the Roman army in the late republic period. Particular attention was paid to Caesar’s harangue in Vesontio before the battle with Ariovistus, the leader of the Germanic Suebi (BG I, 40–41), as well as to the comparison of Caesar’s speeches with the orations of the Pompeians, delivered before the decisive clash of the civil war at Pharsalus (BC III, 85–87; 90). Moreover, the author considers the importance of the way of describing pre-battle speeches for the process of self-presentation that motivated the author of Commentarii.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 109; 13-24
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Bitwa pod Alezją w De bello Gallico Gajusza Juliusza Cezara
Battle of Alesia in De bello Gallico of Gaius Julius Caesar
Autorzy:: Szmidt, Hubert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27177750.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: Bitwa pod Alezją (52 rok p.n.e.)
Wojna galijska
Celtowie
Gajusz Juliusz Cezar
Battle of Alesia (52 BC)
Gallic War
Celts
Gaius Julius Caesar
Opis:: Artykuł opisuje szczegóły bitwy pod Alezją z 52 r. p.n.e., gdzie Rzymscy legioniści stawili czoła liczniejszym zastępom Galów. Przedstawia on dowódcę Rzymian, Gajusza Juliusza Cezara, a konkretnie początki jego kariery politycznej i wojskowej. Opisuje także Celtów, nazywanych czasem Galami. Dotyczy ich początków i migracji w Europie.
Article describes the details of the Battle of Alesia, fought in 52 B.C. where The Roman legionnaires faced the more numerous Gauls. It’s shows the commander of the Romans, Gaius Julius Caesar, and specifically the beginnings of his political and military career. Also, describes the Celts, sometimes called Gauls. It concerns their origins and migration in Europe.
Źródło:: Officina Historiae; 2023, 6, 1; 7-30
2545-0905
Pojawia się w:: Officina Historiae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Kilka uwag o łacińskiej terminologii prawniczej w dziełach Adama Mickiewicza
Some Remarks on Latin Legal Terminology in the Works of Adam Mickiewicz
Autorzy:: Szczygielski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/4325965.pdf
Data publikacji:: 2023-04-25
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Adam Mickiewicz
łacińska terminologia prawnicza
prawo rzymskie
Instytucje Gajusa
ustawodawstwo Justyniana
Latin legal terminology
Roman law
The Institutes of Gaius
Justinian’s Legislation
Opis:: Adam Mickiewicz postrzegany jest jako najwybitniejszy polski poeta romantyzmu, jak również jeden z najznakomitszych w skali europejskiej. Interesujące, że w swoich dziełach Mickiewicz używał fachowej łacińskiej terminologii prawniczej odnoszącej się do kwestii struktury społecznej, organizacji politycznej państwa rzymskiego i jego prawa. Wiedzę na ten temat poeta czerpał przede wszystkim z dzieł pisarzy antycznych, z którymi zapoznał się podczas studiów na Uniwersytecie Wileńskim. Mickiewicz czytał także opracowania szeroko omawiające historię starożytnego Rzymu takich autorów, jak Edward Gibbon, Barthold Georg Niebuhr, Jules Michelet czy Joachim Lelewel.
Adam Mickiewicz is considered to be the most outstanding Polish Romantic poet, as well as one of the most excellent poets of Europe. Interestingly, Mickiewicz used in his works expert Latin legal terminology relating to the issues of social structure, political organization of the Roman state and Roman law. His knowledge on this subject came mainly from the works of ancient writers with which he became familiar while studying at the Vilnius University. Mickiewicz also read publications that dealt extensively with the history of ancient Rome by authors such as Edward Gibbon, Barthold Georg Niebuhr, Jules Michelet, and Joachim Lelewel.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 102; 143-151
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Prawo spadkowe w systematyce „Instytucji” Gaiusa
Inheritance law in the systematics of the Gaius “Institutiones”
Autorzy:: Świrgoń-Skok, Renata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32407333.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: Gaius
Instytucje Gaiusa
prawo spadkowe
systematyka
spadki
Institutiones of Gaius
inheritance law
systematics
inheritance
Opis:: The study examines the position of inheritance in the systematics of Institutiones of Gaius and discusses the significance of such approach to inheritance law in the subsequent development of private law. In Institutiones of Gaius issues related to succession account for approximately 1/3 of the entire contents. Presentation of matters connected with inheritance comprises a larger part of the second book (G. 2, 99–289) focusing on various legal aspects of testate succession (G. 2, 100–190) and the related acquisition of material benefits at the expense of the legacy, through endowments (G. 2, 192–289); additionally, the beginning of the third book comprised rules of intestate succession (G. 3, 1–87). While analysing the specific problems associated with succession, Gaius presents them as examples of property rights acquisition under general and specific terms. Similar approach to inheritance in Rome was also adopted in Institutiones of Justinian. It was only the German Pandectists that distinguished succession law as a separate segment of law. However, the nineteenth century European civil codes in their contents and systematics make reference to the three-fold distinction of law (personae – res – actiones) introduced by Gaius in his Institutiones. For instance the Civil Code of Austria (ABGB) did not treat succession law as a separate segment of law but, following the systematics in the Institutes of Gaius, as a part of property law related to acquisition of ownership rights per universitatem. Similar approach was adopted in Napoleonic Code where matters related to succession were contained in Book Three, entitled "Of the Different Modes of Acquiring Property".
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 125-134
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Historyczne znaczenie systematyzacji prawa według Gajusa
The importance of systematization of law according to Gaius. Historical view
Autorzy:: Sitek, Bronisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/502514.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: prawo rzymskie
systematyzacja prawa
Instytucje Gajusa
nauczanie prawa rzymskiego
Roman law
systematization of law
Gaius’ Institutions
teaching of Roman law
Opis:: Systematization of the juridical material done by Gaius has generated the interest of lawyers actually since the fall of the Western Empire. The division of the legal material itself into: personae, res and actiones was probably taken from the writings of Greek and Roman grammarians. Gaius, however, improved it to meet the needs of didactics. There is no doubt about Gaius’ intellectual contribution. The criteria of systematization of legal material have been applied in a number of collections or later codes. We should mention here: the Napoleonic Code or the Austrian Code. The last code, in which the systematics of the law done by Gaius has been applied, was the Code of Canon Law of 1917.
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 111-124
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Factio Metelli w opozycji wobec Gajusza Mariusza w roku 104 przed Chr.
Autorzy:: Schreiber, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632086.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Caecilii Metelli
Gaius Marius
Marcus Aemilius Scaurus
social history of Roman Republic
factio Metelli
G. Mariusz
M. Emiliusz Skaurus
historia społeczna Republiki Rzymskiej
Opis:: In the years 121–109, the representatives of the Caecilii Metelli family reached a dominant position in the Republic, gaining a number of honours. At the same time, this period was the consolidation of the status of the houses of the old aristocracy. Gaius Marius broke the monopoly of nobiles by winning consulate in 107 B.C., and three years later he was granted it again in absentia. The attack on the senators associated with factio Metelli lasted for 104 years. The plebeian tribunes were the first to be activated, and three of them were against factio Metelli or the prerogatives of the Senate. The most important role among them was played by Gnaeus Domitius Ahenobarbus, who carried out a reform that changed the way in which pontiffs were appointed, and transferred this right from the collegium to the people.Opponents of Marius decided to use the courts in political struggle. A number of trials that took place in the years 106–101 confirm this thesis. A particularly important role was played here by princeps senatus, Marcus Aemilius Scaurus, who after the death of Pontifex Maximus, Lucius Caecilius Metellus Dalmaticus, also became an informal leader of the entire faction.The key to Marius’s weakening in later years was to take control of the strategic issue of the supply of grain to Rome and the provinces where the grain was delivered. Assuming that the primary objective of the house of the Caecilii Metelli in 104 was political survival, they certainly achieved their goal. But Marius, reelected as consul, also strengthened his position. The final decision was to be taken as late as in the year 100, which goes beyond the scope of that article.
W latach 121–109 przedstawiciele rodu Cecyliuszy Metellusów osiągnęli dominującą pozycję w Republice zdobywając szereg zaszczytów. Okres ten był jednocześnie utrwaleniem statusu domów starej arystokracji. Monopol nobiles złamał Gajusz Mariusz zdobywając konsulat na rok 107, a w trzy lata później przyznano mu go ponownie in absentia.Przez cały 104 rok trwał atak na senatorów związanych z factio Metelli. Pierwsi zaktywizowali się trybuni plebejscy, a trójka z nich wystąpiła przeciwko factio Metelli albo prerogatywom senatu. Najważniejszą rolę spośród nich odegrał Gn. Domicjusz Ahenobarbus przeprowadzając reformę zmieniającą sposób powoływania pontyfików i przenosząc to prawo z kolegium na lud.Przeciwnicy Mariusza postanowili wykorzystać sądy w walce politycznej. Mnóstwo procesów, do których doszło w latach 106–101, wybitnie potwierdza tę tezę. Szczególnie istotną rolę odgrywał tutaj princeps senatu M. Emiliusz Skaurus, który po śmierci najwyższego pontyfika L. Cecyliusza Metellusa Dalmatyńskiego stał się także nieformalnym przywódcą całego obozu.Kluczem do osłabienia pozycji Mariusza w późniejszych latach, stało się przejęcie kontroli nad strategiczną kwestią zaopatrzenia Rzymu w zboże i nad prowincjami, w których to zboże było dostarczane. Zakładając, że podstawowym celem domu Cecyliuszy Metellusów w roku 104 było polityczne przetrwanie, z pewnością osiągnęli oni swoje zamierzenie. Ale pozycję umocnił także Mariusz, ponownie wybrany na konsula. Ostateczne rozstrzygnięcie miało nadejść dopiero w roku 100, co wykracza poza ramy tego artykułu.
Źródło:: Res Historica; 2019, 48
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Honorific Statues for Gaius and Lucius Caesar
Posągi honoryfikacyjne Gajusza i Lucjusza Cezarów
Autorzy:: Sawiński, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/681758.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: posągi Gajusza i Lucjusza
zwyczaj wznoszenia posągów
statues Gaius and Lucius
the custom of erecting statues
Opis:: Jedną z bardziej prestiżowych form uhonorowania członków rodziny panującej, w okresie rządów Augusta, było wystawienie na ich cześć posągów. W niniejszym artykule skoncentrowałem się na wybranych przykładach posągów dedykowanych Gajuszowi i Lucjuszowi Cezarom, wnukom i adoptowanym synom Augusta, które fundowano na ich cześć w Rzymie oraz na terenie prowincji. Przedmiotem mojego zainteresowania był przede wszystkim kontekst historyczny oraz okoliczności wystawienia tych posągów, a także z czyjej inicjatywy zostały one ufundowane. Z przeprowadzonej analizy wynika, że powody wystawienia posągu mogły być różne. Jednym z nich było np. włożenie togi męskiej (toga virilis) przez synów Augusta, z czym wiązało się oficjalne rozpoczęcie przez nich kariery politycznej. Impulsu do ufundowania wielu posągów honoryfikacyjnych dostarczyła również wizyta Gajusza na terenie prowincji wschodnich. Mieszkańcy tamtejszych regionów podkreślali w ten sposób swoją lojalność i sympatię dla dynastii panującej. W przeważającej mierze inicjatorem wystawienia grup statuarycznych ku czci obu braci na terenie prowincji byli przedstawiciele lokalnych elit lub miejscowe władze (Rada, Zgromadzenie). Nie mamy żadnych podstaw, aby zakładać jakąkolwiek ingerencję w tym względzie ze strony cesarza, bądź senatu. Wydaje się, że mieszkańcy prowincji byli doskonale zorientowani w tym, w jaki sposób wypada uhonorować najważniejszych przedstawicieli domus Augusta. O wysokiej randze tych zaszczytów świadczy m.in to, gdzie sytuowano omawiane posągi. Były one najczęściej stawiane w najbardziej prestiżowych miejscach miast Italii i prowincji, takich jak: agora, teatr, czy świątynia. W taki sposób honorowano jedynie cesarza oraz najbliższych członków dynastii panującej. Zapoczątkowany w okresie pryncypatu Augusta zwyczaj wystawiania na cześć następców tronu posągów honoryfikacyjnych, stał się za rządów kolejnych cesarzy z dynastii julijsko-klaudyjskiej powszechną praktyką.
-
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2015, 30; 83-90
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Systematyka Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku
The systematization of the Canon Law of 1917
Autorzy:: Sacher, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2085873.pdf
Data publikacji:: 2020-11-06
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: systematyka prawa rzymskiego
systematyka Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.
Gajus
Bernard z Pawii
Tajne Archiwum Watykańskie
systematization of the Roman law
systematization of the Canon Law of 1917
Gaius
Bernardus of Pavia
Vatican Secret Archive
Opis:: In the article entitled The systematization of the Canon Law of 1917 the author presents the course of the discussion of the members of the Papal Commission for the Codification of Canon Law with regard to the systematization of the CIC 1917. The article is based on sources and presents an analysis of the preserved archives created in the course of the activities conducted by the above-mentioned commission and located in the repository of the Vatican Secret Archive.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 4; 139-150
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: L’accoglienza trasforma da forestiero a ospite. Una riflessione alla luce della Terza Lettera di Giovanni
Hospitality Transforms from Stranger to Guest: A Reflection in the Light of the Third Epistle of John
Gościnność przemienia obcego w gościa. Refleksja w świetle Trzeciego Listu Jana
Autorzy:: Podeszwa, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30145663.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Terza Lettera di Giovanni
ospitalità
forestieri
Gaio
verità
amore fraterno
Third Epistle of John
hospitality
strangers
Gaius
truth
brotherly love
Trzeci List Jana
gościnność
obcy
Gajusz
prawda
miłość braterska
Opis:: Tra gli scritti neotestamentari ci sia una brevissima epistola, secondo la tradizione attribuita all’apostolo Giovanni, che è in gran parte dedicata al tema dell’accoglienza cristiana dei fratelli, anche forestieri, che grazie alla cordiale apertura diventano ospiti. Proprio quest’idea costituisce l’oggetto della presente riflessione. Dopo alcune informazioni sul mittente e sul destinatario della lettera, si analizzano i passaggi che contengono l’elogio dell’ospitalità di Gaio nei confronti dei fratelli (1,5.6.8). Sebbene in prima istanza l’ospitalità auspicata si riferisca ai fratelli cristiani, compresi i forestieri, cioè quelli non conosciuti personalmente da Gaio, che si sono messi a predicare il Vangelo, la lettera postula un atteggiamento identico anche nei confronti di tutti gli stranieri (compresi i non cristiani). Questo ha una importante dimensione missionaria, in quanto permette loro di contemplare il vero volto di Cristo misericordioso, perché attraverso l’ospitalità cristiana possono sperimentare concretamente la bontà di Dio e riconoscere nei discepoli di Gesù i seguaci di Dio stesso, che è Padre di tutti gli uomini.
Wśród pism Nowego Testamentu znajduje się bardzo krótki list (3 J), tradycyjnie przypisywany apostołowi Janowi. Jest on prawie w całości poświęcony tematowi chrześcijańskiej gościnności, nawet wobec obcych, którzy dzięki serdecznej otwartości chrześcijan stają się ich gośćmi. Właśnie ta idea stanowi przedmiot studium w niniejszym artykule. Po podstawowych informacjach na temat nadawcy oraz adresata listu analizie zostają poddane fragmenty zawierające pochwałę gościnności Gajusza wobec jego braci (1,5.6.8). Choć w pierwszym rzędzie postulowana gościnność odnosi się do braci chrześcijan, także tych obcych, to znaczy nieznanych osobiście Gajuszowi, którzy wyruszyli głosić Ewangelię, list sugeruje też podobną postawę wobec wszystkich obcych (również niechrześcijan). Ma to ważne znaczenie ewangelizacyjne, bo dzięki chrześcijańskiej gościnności mogą oni konkretnie doświadczyć Bożej dobroci, a w uczniach Jezusa rozpoznać naśladowców samego Boga, który jest Ojcem wszystkich ludzi.
Among the New Testament writings, there is a very short letter (3 John), traditionally attributed to the apostle John, which is almost entirely devoted to the theme of Christian hospitality, even towards strangers, who, thanks to the warm openness of Christians, become their guests. It is this idea which is the subject of the study in this article. After basic information about the sender and addressee of the letter, the passages containing Gaius’ praise of hospitality towards his brothers are analysed (1:5.6.8). Although in the first instance, recommended hospitality refers to Christian brothers, including those strangers, i.e. those not personally known to Gaius, who set out to preach the Gospel, the letter also advises an equal attitude towards any strangers (including non-Christians). This has an important evangelistic significance, because due to the Christian hospitality they can concretely experience God’s goodness and recognise in the disciples of Jesus the followers of God Himself, who is the Father of all people.
Źródło:: Poznańskie Studia Teologiczne; 2023, 43; 35-49
0209-3472
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: „Transpadanos et Ambranos” w działaniach politycznych G. Juliusza Cezara w latach 60. I wieku p.n.e.
“Transpadanos et Ambranos” in the Political Operations of G. Julius Caesar in the 60s of 1st BCE
Autorzy:: Piegdoń, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2058114.pdf
Data publikacji:: 2021-08-13
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: „causa Transpadanorum”
G. Juliusz Cezar
północna Italia
„Gallia Cisalpina”
„Transpadani”
“causa Transpadanorum”
Gaius Iulius Caesar
Northern Italy
“Gallia Cisalpina”
“Transpadani”
Opis:: W latach 60. I wieku p.n.e. ważnym czynnikiem w polityce rzymskiej była sprawa przyznania pełnego obywatelstwa ludności prowincji Galii Przedalpejskiej zamieszkującej tereny za rzeką Pad. W swojej działalności politycznej do tego postulatu odwoływał się G. Juliusz Cezar, który już w 67 roku p.n.e. próbował wykorzystać niezadowolenie tzw. Transpadanów ze swojego statusu prawnego. W kolejnych latach Cezar sięgał po wsparcie ze strony mieszkańców Galii Przedalpejskiej, nie tylko podsycając ich nastroje w 65 roku p.n.e., lecz także prowokując do wystąpień tajemniczych „Ambranos”. Efektem tych działań była budowa relacji klienckich, które przyniosły mu duże korzyści w walce o władzę w latach 50. i 40. I wieku p.n.e.
This article discusses the policy of Gaius Iulius Caesar towards the “Transpadani” — the inhabitants of the province “Gallia Cisalpina”, who had a Latin status in the 60s of 1st BCE. Caesar’s first recorded political actions were carried out in 67 and 65 BCE. In the 60s Caesar may have begun campaigning for changing the Latin status of the “Transpadani” and for making them legally equal to the rest of the province and Italy. The result of his activities was the building of client relationships that benefited him greatly in the power struggles in fifties and forties of Ist BCE.
Źródło:: Wieki Stare i Nowe; 2021, 16, 21; 41-60
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:: Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: On some International Regulations in Gaius’s Institutes
Autorzy:: Leraczyk, Izabela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/915813.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Gajus
Instytucje
sponsio
peregrini dediticii
regulacje międzynarodowe
Latynowie
Gaius
Institutes
international regulations
the Latins
Opis:: Przedmiotem artykułu są regulacje międzynarodowe wspomniane przez Gaiusa w jego Instytucjach. Dzieło to, będące podręcznikiem do nauki prawa, w kilku fragmentach odnosi się do instytucji respektowanych na arenie międzynarodowej – statusu Latynów, peregrini dediticii oraz zawierania na arenie międzynarodowej sponsio. Przywołanie przez jurystę powyższych instytucji miało na celu porównanie ich z rozwiązaniami prywatnoprawnymi, co w zamyśle ułatwiało zrozumienie omawianych w dziele norm odnoszących się do jednostek.
The subject matter of the article concerns international regulations mentioned by Gaius in his Institutes. The work under discussion, which is also a textbook for students of law, refers in several fragments to the institutions respected at the international level – the status of the Latins, peregrini dediticii and sponsio, contracted at the international arena. The references made by Gaius to the above institutions was aimed at comparing them to private-law solutions, which was intended to facilitate understanding of the norms relating to individuals that were comprised in his work.
Źródło:: Review of European and Comparative Law; 2019, 39, 4; 99-119
2545-384X
Pojawia się w:: Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Prawa obcych ludów w instytucjach Gaiusa
The Rights of Foreign Peoples in the Institutes of Gaius
Autorzy:: Leraczyk, Izabela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/596155.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: rights of foreign peoples; foreigners; Galatians; Bithynians; Institutes of Gaius
prawa obcych ludów; cudzoziemcy; Galaci; Bityńczycy; Instytucje Gaiusa
Opis:: The aim of the article is to present selected fragments of the Institutes of Gaius that contain references to legal institutions as applied by other nations than the Romans and to explain the reason for including them in the textbook on Roman law. Gaius, the jurist would mention foreign regulations in two ways. First, he made general references, in which he pointed out that similar legal solutions could be found with other nations (gens), foreigners (peregrinus), or generally people (homo). Secondly, he referred to the regulations exercised by specific societies – the Galatians (Galatorum gentem) and the Bithynians (lex Bithynorum). The interpretation of the fragments in question and their juxtaposition with other sources proves that Gaius’s comparisons were very superficial and his references to various nations were based on rumours. His references to other legal systems were merely an embellishment of his lectures. However, by resorting to digressions and allusions, he managed to preserve a little knowledge about the laws and customs of the peoples under Roman rule in the period of the principate.
Celem artykułu jest przedstawienie fragmentów Instytucji Gaiusa odnoszących się do stosowanych przez inne niż Rzymianie ludy instytucji prawnych i wskazanie, jaki był zamiar przywołania ich w podręczniku do nauki prawa rzymskiego. Jurysta odwoływał się do obcych regulacji na dwa sposoby. Pierwszym były ogólne wzmianki, gdzie wskazywał, że podobne rozwiązania prawne można odnaleźć u innych ludów (gens), cudzoziemców (peregrinus) czy ogólnie ludzi (homo). W drugim przypadku odwołał się do regulacji stosowanych przez konkretne społeczności – Galatów (Galatarum gentem) oraz Bityńczyków (lex Bithynorum). Interpretacja stosownych fragmentów oraz zestawienie ich z innymi źródłami dowodzi, że porównania te były niezwykle pobieżne, a wzmianki o poszczególnych ludach miały charakter zasłyszanych pogłosek. Odniesienia do innych porządków prawnych służyły raczej ozdobie wykładu, wzmacniając argumenty krytykujące anachroniczne rzymskie rozwiązania prawne. Stosując dygresje i odwołania, uratował jednak okruchy wiadomości na temat praw i zwyczajów ludów znajdujących się pod panowaniem Rzymian w okresie pryncypatu.
Źródło:: Studia Prawno-Ekonomiczne; 2018, 108; 103-118
0081-6841
Pojawia się w:: Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Supplicationes Gajusza Juliusza Cezara
The supplicationes of Gaius Julius Caesar
Autorzy:: Kowalski, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1901526.pdf
Data publikacji:: 2019-12-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Gajusz Juliusz Cezar
supplicationes
Gaius Julius Caesar
Opis:: Religion played a very important role in the public life of ancient Rome. One of the most peculiar rites which combined a religious aspect with the policy of the Roman state were the supplicationes. They were organised mostly for three reasons: a) to propitiate the gods and to avert their anger, whose results included military failures, epidemics, the action of the elements (this function was also performed by prodigia); b) for precatory reasons; c) in order to render thanks, for example after the achievement of a military victory or after important political events. The supplicationes were public in nature; they consisted of prayers to the gods combined with a procession, making an offering and religious feasts. These rites attracted many Romans, and frequently invoked strong emotional reactions in them. In the period of the decline of the Roman Republic the most important supplicationes, as far as the duration (number of days) and their nature was concerned, were the ones decreed by the senate in order to celebrate Caesar’s victories. Supplicationes were decreed in 57, 55 and 52 BC in honour of Caesar and to celebrate his military achievements. A peculiar feature of the rites organised in 55 BC was their prolongation to last 20 days. The supplicationes which were decreed during the civil war were even longer: after the battle of Thapsus (40 days) and after the battle of Munda (50 days). The supplicationes which were decreed on 1 September 44 BC were extraordinary in nature, for they were organised not for the sake of the gods but for the sake of Caesar. We may surmise from the fragments of Cicero’s first philippic that these were rites in which prayers were directed not to gods but directly to Caesar. This meant that the senate recognised his divinity since it consented to prayers and rituals being directed to him without an intermediary party.
Źródło:: Wieki Stare i Nowe; 2015, 8, 13; 9-27
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:: Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Gaius a działalność naukowa Jana Kantego Rzesińskiego
Gaius and scientific activity of Jan Kanty Rzesiński
Autorzy:: Korporowicz, Łukasz Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/502696.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: Instytucje Gajusa
Jan Kanty Rzesiński
metoda badawcza
systematyczny wykład
Gaius’ Institutiones
Jan Kanty Rzesińsk
scientific method
systematic lecture
Opis:: Jan Kanty Rzesiński was a nineteenth-century Polish scholar from Kraków. He never became a famous Romanist. Nevertheless, his contribution to the development of Polish studies on Gaius and his Commentaries is important. Rzesiński was the very first Polish scholar who presented the discovery of Gaius’ Commentaries to Polish society. In the academic year 1831–1832 Rzesiński lectured on Gaius at the Jagiellonian University. The lectures soon ceased, nevertheless, it was the first academic attempt to talk about Niebuhr’s discovery. In 1838 Rzesiński published a Polish translation of Gans’s Scholien zum Gajus. The translation attracted much interest among Polish legal scholars and was broadly commented on. In the latter part of the century, it became a standard point of reference for the next generation of Romanist, including Teodor Dydyński.
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 61-71
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Gaius" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język