Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Fortuna," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Period XV − stoicyzm łużnieńskiego poety
    Period XV − the Stoicism of the Poet from Łużna
    Autorzy:
    Lasocińska, Estera
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954753.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    cnota
    natura
    stoicyzm
    fortuna
    mędrzec
    virtue
    nature
    stoicism
    fortune
    wise
    Opis:
    The paper analyzes one of the funeral works by Wacław Potocki, that is Period XV, belonging to the cycle which was written after Stefan's death, the son of the poet. The author unveils the Stoic inspirations present in the text, revealed in the questions about the Cause of the world, in the reflection on such concepts as nature, Fortune, virtue, vice, but also stresses the apparent intention to revise the neo-Stoic stereotypes; this intention results from a belief that man, irrespective of his virtue and wisdom, is a twist of fate. The poet, broken down by his personal suffering, notices superficiality and conventionality of „comforts given by philosophy”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 1; 61-74
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    О ПРИЕМЕ «УСВОЕНИЯ»: ЛЮБОВЬ АРМАНА-ЛУИ ЛОЗЕНА И ИЗАБЕЛЛЫ ЧАРТОРЫЙСКОЙ В ПЬЕСЕ МАРИНЫ ЦВЕТАЕВОЙ ФОРТУНА
    POETICS OF APPROPRIATION: LOVE OF DUC DE LAUZUN AND IZABELA CHARTORYSKA IN MARINA TSVETAEVA’S PLAY FORTUNA
    Autorzy:
    Janczuk, Elena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/445040.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Marina Tsvetaeva
    Fortuna
    intertextuality
    poetics of appropriation
    identity
    Opis:
    This article discusses the poetics of appropriation of historical and literary material as a way of the reevaluation of the past proposed by M. Tsvetaeva. In the poet’s consciousness, the coexistence and comparison of different times and historical parallels are inevitably linked to her presence and, at the same time, the material employed by Tsvetaeva does not only show any reality, but it recreates reality according to her own vision of this particular material. Tsvetaeva accentuates the primacy of created reality over historical existence. One part of Tsvetaeva’s play Fortuna presents the transformation of the real love story between Izabela Chartoryska and duke Lauzan into a literary history, and finally the process of the disappearance of this story in her real life. ‘Disappearance’ of Lauzan’s image leads the poet in her life and Tsvetaeva becomes engaged with Lauzan by a very idiomatic relationship.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2015, XVII/1; 103-112
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La poesia di Giovanni Pietro Arrivabene
    The Poetry of Giovanni Pietro Arrivabene
    GIOVANNI PIETRO ARRIVABENE POESIS
    Autorzy:
    Bologna, Orazio Antonio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648580.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Phoebus
    ianitor
    Perseus
    fortuna
    Pontifex
    Pius
    -
    Opis:
    Per breuem et luculentam uestigationem auctor primus de Ioannis Petri Arriuabeni poesi agit. Poeta enim illa floruit aetate, qua per doctissimos uiros humanae litterae sunt funditus renouatae. In doctissimis illis uiris fuit et Ioannes Petrus Arriuabenus, qui, cum duo scripsisset carmina, postremis his saltem temporibus, minime poeta memoratur. Auctor, innumeris inquisitionibus perfectis, duo tantum Ioannis Petri Arriuabeni inuenit carmina, quorum alteri In Pii summi Pontificis Laudem, Gonzagis titulus est alteri. Poeta uero, cum in Pontificis familiam ascisci uellet, magistro fortasse hortante atque opitulante, longum contexuit carmen, cui epistolam poeticam, imparibus modis confectam, haud fortuito praemisit. Auctoris sententia, nullum est dubium, quin Franciscus Philelphus, apud quem Ioannis Petrus Arriuabeni doctrinam sibi atque eruditionem comparauit, uel epistolam uel carmen, antequam pontifici traderentur, legerit atque emendauerit. Quod, ut par est, ex quibusdam eiusdem Philelfi epistolis cogitur. De quibus epistulis et notitiis alias.
    With this brief study, first the author deals with the poetry by Giovanni Pietro Arrivabene. In fact, for the first time he has published a long Latin poem of the poet preserved in a single manuscript in Pienza, in the library, which was of Pio II. The poet, who lived during the Renaissance, had a very careful preparation at the school of Francesco Filelfo, the most appreciated humanist after Enea Silvio Piccolomini. With the Carmen in Pii Pontificis laudem… Arrivabene hoped to enter in the courtyard of the Pope; but Pius II, even though he appreciated the poem, written on fine parchment, didn’t take the young poet into account, who was only twenty years. The scholar, on the one hand, thought back to the formation and the aspirations of the young poet, on the other the cultural character of his age, in which Giovanni Pietro Arrivabene spent his life. Short, but useful hints are devoted to the wonderful court of Mantua, where the poet spent twenty years at the service of the cardinal Francesco Gonzaga.
    -
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2016, 19; 45-61
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medale pośmiertne Jana III Sobieskiego
    Autorzy:
    Rokita, Jan Gustaw
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041186.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    obverse
    reverse
    Sobieski
    Fortuna
    awers
    rewers
    Opis:
    The article titled Jan III Sobieski’s Posthumous Medals analyzes in detail three medals issued following the death of Jan III Sobieski (June 17, 1696). As the author argues, the holders of the medals, also those issued at the order of August II Wettin, commanded that the medalist subordinates respect the deceased ruler and propagate his achievements. At the same time, however, their intentions were to present themselves in the best light. As the investigation revealed, prior to the work, the creators of the medals gathered inspiration from previous graphic representations. Nevertheless, in the case of the first described medal, it is worthy remembering that the motif of the personification of Fortuna located on the reverse side of the medal was so widespread in the 17th-century iconography that no modern historian is able to identify the original source of inspiration. The front side of the medal, being a reflection of well-known patterns definitely does not inform us about anything innovative regarding the iconography of the period of interest. Quite a different situation takes place in the case of the second of medals, issued between 1696 and 1697 by an anonymous medalist. Preserved on its obverse and reverse side are visions of two electors’ swords symbolizing the constellation Enes Electorales Saxonici and the solemn coronation of August II Wettin taking place within the walls of the Wawel cathedral (September 15, 1697). Despite the fact that they were most certainly disseminated by the holders through other earlier works of art (e.g. graphics), only a few instances of varying sorts have been preserved up to this day to be found.
    W artykule pt. Medale pośmiertne Jana III Sobieskiego przeanalizowano szczegółowo trzy medale emitowane w następstwie śmierci Jana III Sobieskiego (17 lipca 1696 r.). Jak przekonuje autor, dysponenci medali pośmiertnych Jana III Sobieskiego, także i tych wyemitowanych na polecenie Augusta II Wettyna, kazali podległym sobie medalierom z szacunkiem odnosić się do zmarłego władcy i propagować jego osiągnięcia. Jednocześnie jednak oczekiwali od nich upamiętnienia w jak najlepszym świetle własnej osoby. Jak udało się udowodnić, twórcy medali Sobieskiego przed przystąpieniem do pracy inspirowali się wcześniejszymi przedstawieniami graficznymi. Należy jednak pamiętać, iż w przypadku pierwszego z opisywanych medali, wykonanego w 1696 r. przez anonimowego twórcę, motyw uwiecznionej na rewersie personifikacji Fortuny był w XVII-wiecznej ikonografii na tyle popularny, iż współczesny historyk nie jest w stanie zidentyfikować bezpośredniego źródła inspiracji. Druga strona medalu będąca odzwierciedleniem dobrze znanych wzorców na pewno więc także nie wnosi niczego nowego do ikonografii interesującego nas okresu. Odmienna sytuacja ma miejsce w przypadku drugiego z medali wybitego pomiędzy 1696 a 1697 r., również przez nieznanego medaliera. Utrwalone kolejno na jego awersie i rewersie wyobrażenia zarówno dwóch mieczy elektorskich symbolizujących konstelację Enes Electorales Saxonici oraz uroczystej koronacji Augusta II Wettyna, odbywającej się w murach katedry na Wawelu (15 września 1697 r.), mimo iż również z całą pewnością rozpowszechniane za pośrednictwem innych wcześniejszych dzieł sztuki (np. graficznej) przez dysponenta saskiego, do dziś zachowały się w mniejszej ilości różnego rodzaju przedstawień łatwiejszych do odnalezienia.
    Źródło:
    Res Historica; 2021, 51; 195-219
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świat nakręcony. Zegar jako figura natury i obrotu spraw ludzkich w poezji Wacława Potockiego
    Wound up world. A clock as a figure of nature and turns of human things in writing by Wacław Potocki
    Autorzy:
    Czechowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1987173.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Wacław Potocki
    poetic figures
    mechanical clock
    fortune
    Providence
    figury poetyckie
    zegar mechaniczny
    fortuna
    Opatrzność
    Opis:
    W artykule zostały ukazane obecność motywu zegara mechanicznego w poezji Wacława Potockiego i kierunki refleksji, jakie poeta podejmuje, czerpiąc inspirację ze złożoności mechanizmu zegarowego. Chronometry, podobnie jak inne osiągnięcia rzemiosła czy kultury, traktowane są przez poetę jako alegoryczne ilustracje prawd wiary i reguł moralnych, a także przemyślne wykładnie porządku przenikającego naturę i prawidłowości spraw ludzkich. Według autorki pracy zegarek w wierszach poety z Łużnej staje się medytacyjną zabawką, inspirującą refleksję kosmologiczną, antropologiczną i religijną. W poezji Potockiego mechanizm zegara pobudza rozważania nad prawami wielkiego mechanizmu kosmicznego uniwersum i uniwersum cywilizacji oraz konsekwencjami wpisanej w świat entropii.
    The article shows the presence of the motif of a mechanical clock in Wacław Potocki’s poetry and it analyses as well his poetic reflection inspired by complexity of the clock mechanism. Chronometers, like other achievements of craftsmanship or culture, are treated by the poet as allegorical illustrations of the truths of the Christian faith and moral principles, as well as artful results of interpretations of the order that permeates both nature and the regularities of human affairs. The author of the paper shows that in the poems of the poet from Łużna, a watch becomes a “meditative piece” that inspires cosmological, anthropological and religious reflection. In Potocki’s writing, the clock mechanism stimulates reflection on the laws of the great mechanism of the universe and the civilization, and it reminds of the principle of entropy and its consequences as inevitable future of the world.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2021, 16; 93-108
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jana Kochanowskiego nowa wizja człowieka (Renesansu) w świetle dialogu wrażliwości ze śmiercią. Odbudowa światopoglądu i tożsamosci poety „Trenów” (część II)
    Autorzy:
    Derda, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676690.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-05
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    renesansowy humanizm
    stoicyzm
    fatum
    cnota (apatheia)
    Fortuna,
    Opatrzność
    medicina animi
    Mądrość
    sophiae ardua templa
    eschatologia
    Hiob
    śmierć
    Renaissance humanism
    stoicism
    fate
    virtue (apatheia)
    Fortune
    Providence
    medicina animi
    Wisdom
    sophiae
    ardua templa
    eschatology
    Job
    death
    Opis:
    In The Laments, apart from the drama of the father and the poet, we saw the drama of the sage unfolding. The motto of the poem, questions about the attitude of man in the face of his own suffering, the truth about the irrevocability and inevitability of suffering under the influence of misfortune, considerations about the inability of the human mind to penetrate God’s mysteries, the presence of the person and thoughts of Cicero in the poem, all these constitute the wisdom of The Laments. The wisdom was to be the basic principle of human existence, the practical and theoretical principle on which it was to be based. The idea that it is to be internal constancy, understood as immutability, as a kind of lack of internal reaction to the course of things, has been questioned. When the illusion of one’s own wisdom has been understood and rejected, new wisdom emerges. It is to be an internal submission to Providence, an internal transformation under the influence of experience, which cannot be avoided because it is true.  
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 30, 4; 33-64
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dalle prime attestazioni al persistere di alcuni (pre)giudizi su una lingua e una modernità incomprese
    From the First Instances to the Persistence of Some (Pre)judgments on Grazia Deledda’s Misunderstood Language and Modernity
    Autorzy:
    Lavinio, Cristina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34670894.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    ‘misunderstood’ language
    translation
    critical success abroad
    modernity
    Nostalgie
    Suo marito
    lingua ‘incompresa’
    traduzioni
    fortuna critica all’estero
    modernità
    da Nostalgie a Suo marito
    Opis:
    Some of the first reviews of and critical writings on Grazia Deledda’s works can help us realise how long prejudices about Deledda and her writing have persisted. The prejudiced dismissal of her ‘bad’ Italian generated the cliché notion that her works notably improved in translation. This was perhaps one reason why Deledda seems to have longer enjoyed greater critical acclaim and more popularity with readers abroad than in Italy. Only recently have some young Italian (and non-Sardinian) scholars begun to study Deledda, while in Sardinia there has been new, robust research on her, illuminating all her precocious modernity. This modern approach was little understood in the 20th century and above all was denounced by the gossipy, envious, and misogynistic literary world, which Deledda herself depicted in some of her novels and short stories. While Pirandello’s novel Suo marito tends to be cited as possibly responsible for spreading negative judgments about Deledda, those who have not read her Nostalgie (1905) will not grasp how much this book may have suggested or reinforced Pirandello’s own ironic and negative representation of that same mediocre and limited literary world in his novel. More generally, to appreciate Deledda, one must read all her works, rather than only those set in Sardinia.
    La lettura di alcune delle prime recensioni e scritti critici sulle opere di Grazia Deledda (ad esempio quelli di Dino Mantovani) permette di capire quanto vengano da lontano vari pregiudizi circolati a lungo su di lei e sulla sua scrittura. In particolare quelli sul suo “cattivo” italiano (una lingua “spampanata”, diceva Emilio Cecchi) hanno generato il luogo comune che vedeva un notevole miglioramento nelle sue opere quando tradotte in altre lingue. Ciò è forse alla base della maggiore fortuna (in particolare di critica) di cui Deledda sembra aver goduto a lungo più all’estero che in Italia. Solo di recente alcuni giovani studiosi italiani (e non sardi) si sono avvicinati agli studi deleddiani, mentre in Sardegna (in un’isola nel passato non esente da uno sguardo molto critico verso G. Deledda) ormai da anni si è cominciato a lavorare seriamente sulla scrittrice, scoprendone tutta la precoce modernità. Una modernità a suo tempo mal compresa e soprattutto considerata inopportuna da un mondo letterario pettegolo e invidioso, oltre che misogino, come quello rappresentato dalla stessa Deledda in alcuni dei suoi romanzi e novelle. E chi si limita a citare il romanzo pirandelliano Suo marito come possibile responsabile del dilagare di giudizi negativi sulla scrittrice, se non ha letto Nostalgie di G. Deledda non si rende conto di quanto proprio Nostalgie (pubblicato nel 1905) possa avere in qualche modo suggerito o rafforzato in Pirandello l’idea di rappresentare ironicamente e negativamente quello stesso mondo letterario mediocre e limitato nel proprio romanzo. Più in generale, occorrerebbe leggere tutte le opere di questa scrittrice (e non solo quelle ambientate in Sardegna) per poterla apprezzare e comprendere meglio.
    Źródło:
    Italica Wratislaviensia; 2024, 15.1; 45-63
    2084-4514
    Pojawia się w:
    Italica Wratislaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies