Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "First Ladies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The Evolving Legacy: The Institutionalization of Ex-Presidents and First Ladies. A Transatlantic Perspective
Autorzy:
Świątczak-Wasilewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441270.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Presidents
First Ladies
archives
museums
Prezydent
Pierwsza Dama
archiwa
muzeum
Opis:
This paper brings together the summary of the key presentations that took place at the conference titled: “Preserving the Memory of the Presidency” on October 10, 2012, in Warsaw, organized by the Lech Wałęsa Institute Foundation with the support of the Chancellery of President Bronisław Komorowski as part of the Lech Wałęsa Presidential Library and Museum Project. The paper presents unique transatlantic perspectives on preserving the memory of the Presidency and First Ladyship. It describes and analyzes the prevalent and emerging institutions dedicated to preserving presidential and First Ladies’ legacies. The examples presented in the paper are by no means exhaustive but include, among others: The US system of Presidential Libraries and Museums, US National First Ladies’ Library, The Archive of the Office of the President of the Czech Republic, The Václav Havel Library, The Musée du Président Jacques Chirac, The Historical Archive of the Presidency of the Republic of Italy, The German Federal Archives (Bundesarchiv), and the Archive of the Office of the President of the Republic of Poland. The overarching questions that this paper asks, are: what kind of lessons can we draw from the examples presented at the conference and which of the lessons we can apply to better preserve the memory of the Polish Presidency. The Lech Wałęsa Presidential Library and Museum Project reveals several constraints in institutionalizing the legacy of the individual President in Poland. The paper suggests that in order to avoid difficulties in establishing a separate presidential repository, appropriate archival legislation would have to be passed to account for such a possibility. Regardless of whether such presidential repositories would be privately or state-owned, the official records of the Office of the President must continue to be administered through the National Archives, because the Presidency is a public, not private, Office. From the institutional point of view, also the legal status of the official papers of the former First Ladies should be addressed. Importantly, the Polish Presidents must start planning for the Post-Presidency. The examples of institutions dedicated to preserving the memory of individual Presidents in the US and Europe illustrate that by getting institutionalized the former Presidents can spend the rest of their lives with a sense of purpose while maintaining the dignity and the status of the public figure. The establishment of Presidential Libraries and Museums is not an exercise in nostalgia about the once occupied position. Presidential Libraries and Museums are not only repositories for preserving the institutional memory of the Presidency. They are first and foremost living memorials where presidential legacy lives on and continues to evolve.
Artykuł jest podsumowaniem najważniejszych prezentacji, które miały miejsce na konferencji “Preserving the Memory of the Presidency” 10.10.2012 w Warszawie przez Instytut Lecha Wałęsy, przy poparciu Kancelarii Prezydenta Bronisława Komorowskiego, jako część projektu Biblioteki Prezydenckiej i Muzeum Lecha Wałęsy. Dotyczy unikalnej perspektywy transatlantyckiej na przechowywanie pamięci o Prezydentach i Pierwszych Damach. Opisuje i analizuje główne i dopiero pojawiające się instytucje poświęcone przechowywaniu dziedzictwa Par Prezydenckich. Przykłady zaprezentowane w artykule nie są oczywiście wyczerpujące, ale między innymi obejmują: amerykański system Bibliotek i Muzeów Prezydenckich, Narodową Bibliotekę Pierwszych Dam USA, Archiwum Biura Prezydenckiego Republiki Czeskiej, Bibliotekę Václava Havla, Le Musée du Président Jacques Chirac, Archiwum Historyczne Prezydentury Republiki Włoch, Federalne Archiwum Niemiec (Bundesarchiv) oraz Archiwum Biura Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Podstawowe pytania artykułu to: czego możemy się nauczyć z przykładów zaprezentowanych na konferencji i które z nich możemy wykorzystać, by lepiej zachowywać pamięć o prezydenturze w Polsce. Projekt, dotyczący Biblioteki Prezydenckiej i Muzeum Lecha Wałęsy, odsłonił pewne ograniczenia w instytucjonalizacji dziedzictwa poszczególnych prezydentów Polski. Należałoby stworzyć odpowiednią legislaturę archiwizacji, by uniknąć trudności przy tworzeniu kolejnych repozytoriów prezydenckich. Niezależnie od tego, czy takie repozytoria byłyby państwowe czy prywatne, oficjalna dokumentacja Biura Prezydenta powinna być wciąż administrowana przez Archiwum Narodowe, gdyż prezydentura jest publiczna, a nie prywatna. Z instytucjonalnego punktu widzenia należy się też przyjrzeć statusowi prawnemu dokumnetów oficjalnych byłych Pierwszych Dam. Kolejno, prezydenci Polski muszą planować okres poprezydencki. Przykłady instytucji, przechowujących pamięć o indywidualnych prezydentach w USA i Europie, ukazują, że instytucjonalizacja pozwala prezydentom na zachowanie celowości życia, jak również godności i statusu osoby publicznej. Zakładanie bibliotek i muzeów prezydenckich nie jest kwestią nostalgii, a wagi przykładanej do poprzedniego stanowiska. Biblioteki i muzea prezydenckie nie są jedynie repozytoriami pamięci instytucjonalnej o prezydenturze. Są one przede wszystkim żywymi i ewoluującymi pomnikami dziedzictwa prezydentów.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2015, 18; 96-113
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce
90 years of tradition – history and activity of PAVA Ladies‘ Auxiliary Corps in America
Autorzy:
Maksymowicz, Anitta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449419.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
First World War
Second World War
PAVA Ladies‘ Auxiliary Corps
Polish Army Veterans Association
Blue Army
aid
aid organizations
history of women
nurses
veterans
American Polonia
Polish White Cross
Sokol movement in America
Polska
France
USA
Canada
I wojna światowa
II wojna światowa
Korpus Pomocniczy Pań
Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce
Błękitna Armia
działalność pomocowa
organizacje pomocowe
historia kobiet
sanitariuszki
weterani
Polonia amerykańska
Polski Biały Krzyż
Sokolstwo w Ameryce
Polska
Francja
Stany Zjednoczone
Kanada
Opis:
1795–1918 Poland was partitioned by three invaders – Prussia (later German Empire), Russia and Austria and didn’t exist on political maps. The outbreak of the World War I woke hope for the rebirth of the Polish state among Poles, including those in the U.S.A. and Canada. During WWI over 20,000 volunteers of Polish origin went from North America to Europe to fight in the Polish Army in France (“Blue Army”) and in Polish-Bolshevik war (1919–1921). After Poland regained its statehood, over 14,000 soldiers re-turned to America. Most of them faced a dramatic situation – wounded, disabled, homeless and without their jobs, they didn’t receive any help from the state, because (according to law) they weren’t the U.S. veterans and therefore had no right to federal health care. Poland, considering them Americans, didn’t support them either. Consequently, the entire responsibility for helping the veterans took numerous Polish organizations in the USA. Some of them – like the Polish Army Veterans Association (PAVA, or in Polish Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce, SWAP) – were founded just in this respect: to help the veterans. PAVA was established in 1921 in Cleveland, with many branches all around the country. It was a men’s organization whose main function was self-aid. Four years later, the PAVA Ladies’ Auxiliary Corps (Korpus Pomocniczy Pań SWAP), one of the most significant organizations, was created. The article presents the Corps’ activity, under Agnieszka Wisła. The organization has been focused on humanitarian and charity work and has distinguished itself enormously in this endeavor. Their tasks have been among others: caring for the disabled and the sick veterans; organizing help for the homeless and unemployed veterans – i.e. the establishing and maintaining the shelters and nursing homes; visiting the sick veterans in hospitals and nursing homes; raising money by organizing charity balls or exhibitions of their needlework; arranging various entertainment events in order to acquire funds for The Corps’ activities; participating in funerals and caring for the graves of Polish veterans; assisting in organization and taking part in patriotic events (like veterans’ parades, lectures and readings, organizing patriotic trips to Poland); organizing the “Cornflower Days” (Cornflower symbolizes the Blue Army), i.e. – raising funds not only among the Polonia but also among Americans of other origins. At some point of time (mainly in the 40. and in the 50.) there were few thousand members of the Corps working in America, for instance: in 1946 there were 4614 members, and in 1958 as many as 5079 members. Today Auxiliary Corps has about 250 members. Until today the Auxiliary Corps is one of the oldest, strongest and most dynamic Polish women's organizations in America. They have supported thousands of Polish veterans and their families with material as well as moral help for over 90 years now. Their history as well as history of the PAVA is commemorated at the Polish Military Heritage Museum in New York.
W latach 1795–1918 Polska znajdowała się pod zaborami, podzielona między trzy mocarstwa – Prusy (później Cesarstwo Niemieckie), Rosję i Austrię – i nie istniała na politycznych mapach. Wybuch I wojny światowej obudził wśród Polaków, także tych w USA i Kanadzie, nadzieję na odrodzenie się państwa polskiego. Podczas I wojny światowej ponad 20 000 ochotników polskiego pochodzenia wyruszyło z Ameryki Północnej do Europy, aby walczyć w Armii Polskiej we Francji („Błękitnej Armii‖) oraz w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921). Po odzyskaniu przez Polskę państwowości, ponad 14 000 żołnierzy wróciło do Ameryki. Większość z nich stanęła w obliczu dramatycznej sytuacji – ranni, niepełnosprawni, bezdomni lub bez pracy nie otrzymywali żadnej pomocy od państwa, ponieważ (zgodnie z prawem) nie byli weteranami amerykańskimi i w związku z tym nie mieli prawa do opieki zdrowotnej. Polska, uznając ich za Amerykanów, również się nimi nie zaopiekowała.Całą odpowiedzialność za pomoc weteranom wzięły zatem na siebie liczne polskie organizacje w USA. Niektóre z nich – jak Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP, Polish Army Veterans Association, PAVA) – powstały właśnie w celu pomocy weteranom. SWAP utworzony został w 1921 roku w Cleveland, z wieloma placówkami w całym kraju, jako głównie męska organizacja samopomocowa. Cztery lata później, powołano jego siostrzaną, jedną z najbardziej znaczących organizacji – Korpus Pomocniczy SWAP (PAVA Ladies' Auxiliary Corps). Artykuł poświęcony jest działalności założonego i kierowanego przez Agnieszkę Wisłę Korpusu Pomocniczego. Organizacja koncentrowała się na pracy charytatywnej i humanitarnej na rzecz weteranów, a do głównych jej zadań należało m.in.: dbanie o niepełnosprawnych i chorych weteranów; organizowanie pomocy dla bezdomnych i bezrobotnych poprzez tworzenie i utrzymanie schronisk i domów opieki; odwiedzanie chorych weteranów w szpitalach i domach opieki; zbiórki pieniędzy w ramach bali charytatywnych lub wystaw robótek ręcznych; organizowanie różnego rodzaju imprez rozrywkowych w celu zdobycia środków na działalność Korpusu; uczestnictwo w pogrzebach i opieka nad grobami polskich weteranów; pomoc w organizacji i udział w imprezach patriotycznych (jak parady, wykłady i odczyty, organizacja wycieczek patriotycznych do Polski); organizowanie „Dnia Bławatka" (bławatek jest symbolem Błękitnej Armii), podczas którego prowadzone są kwesty na rzecz polskich weteranów nie tylko wśród Polonii, ale także wśród Amerykanów innego pochodzenia. W pewnym okresie (głównie w latach 40. i 50.) Korpus Pomocniczy liczył kilka tysięcy członkiń, np.: w 1946 roku było 4614 członkiń, a w 1958 aż 5079 członkiń. Obecnie organizacja skupia około 250 pań. Korpus Pomocniczy jest do dziś dnia jedną z najstarszych, największych i najbardziej aktywnych polskich organizacji kobiecych w Ameryce. Przez ponad 90 lat korpusianki wsparły tysiące polskich weteranów i ich rodzin, zarówno w formie materialnej, jak i duchowej. Historia Korpusu Pomocniczego oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jest upamiętniona w Muzeum Tradycji i Oręża Polskiego w Nowym Jorku.
Źródło:
Polonia Journal; 2016, 3-4; 113-150
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsze damy III Rzeczypospolitej. Portret zbiorowy Część I
The First Ladies of the Third Republic of Poland. A Collective Portrait. Part I
Autorzy:
Gajda-Szczegielniak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41904161.pdf
Data publikacji:
2024-06-28
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
Pierwsze damy III Rzeczpospolitej
żony prezydentów
rola kobiet
First Ladies of the Third Republic
wives of Presidents
role of women
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie biografii pierwszych dam III Rzeczpospolitej: Barbary Jaruzelskiej, Danuty Wałęsy oraz Jolanty Kwaśniewskiej jako kobiet, które miały znaczący wpływ na życie i działalność swoich małżonków podczas pełnienia przez nich funkcji Prezydenta RP. Jest próbą syntetycznej analizy ich życia prywatnego, naukowego oraz zaangażowania społeczno-politycznego. Poszukuje odpowiedzi na pytania, czy nie przeceniona została rola pierwszej damy oraz czy bilans zysków i strat zawsze był wartością dodaną dla samej żony prezydenta, a także jej najbliższych.
The purpose of this article is to present the biographies of the first ladies of the Third Polish Republic: Barbara Jaruzelska, Danuta Walesa and Jolanta Kwasniewska, as women who had a significant impact on the lives and activities of their spouses while they served as President of the Republic of Poland. It is an attempt to synthetically analyze their private lives, their scientific lives and their socio-political involvement. It seeks answers to the questions of whether the role of the first lady has been overestimated, and whether the balance of gains and losses has always been an added value for the president’s wife herself, as well as her loved ones.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2024, 1(16); 221-242
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies