Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Filon" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Terapeuci – żydowscy prekursorzy monastycyzmu chrześcijańskiego w De vita contemplativa Filona z Aleksandrii
The Therapeutae – Jewish precursors of Christian monasticism in De vita contemplativa Philo of Alexandria
Autorzy:
Misiarczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filon Aleksandryjski
terapeuci
De vita contemplativa
Philo of Alexandria
Therapeutae
Opis:
The article analyzes the most important aspects of the life of therapists, the Jewish precursors of Christian monasticism. The author advocates the datation of the De vita contemplativa for the years 40-41 of the first century and presents arguments for the authorship of Philo. Then he emphasizes the apologetic nature of the text and its content. The author is in favor of the hypothesis that therapists were not essenes, but a separate group of ascetics in Judaism of the 1st century AD. He is not convinced by the hypothesis that the Philo’s treaty is a literary fiction and the presentation of an ideal community. Too many details in the text contradict this opinion and even indicate that Philo himself knew the life of therapists from autopsy. Direct influence of therapists on Christian monastic life is impossible to demonstrate, while indirect influence manifests itself in the following elements poor clothing, modest meals: bread, salt and water, devoting little attention to the needs of the body - only as much as necessary for life, getting rid of ownership by giving it to the closest relatives, praying at sunrise, praying with hands raised to heaven, practicing allegorical exegesis of the Old Testament, living in continence. In the case of cenobites: common life under the direction of the superior, shared meals, common prayers, houses divided into a residential part and a monastery as a place of prayer.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 9-23
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szabat w literaturze międzytestamentalnej
Shabbat in Intertestamental Literature
Autorzy:
Przyborek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558404.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
szabat
Księga Jubileuszów
Qumran
Józef Flawiusz
Filon z Aleksandrii
shabbat
the Book of Jubilees
Josephus Flavius
Philo of Alexandria
Opis:
W okresie międzytestamentalnym doszło do zwiększenia wpływu kultury helleńskiej na życie społeczne i religijne w Izraelu. Kultura ta, poprzez narzucanie pogańskich zwyczajów, doprowadziła do kontrreakcji Żydów, którzy podjęli środki mające na celu powrót do posłuszeństwa Bogu, a co za tym idzie, prawu zapisanemu w Torze. Owocem tego była dokonana w tym czasie kodyfikacja prawa szabatowego bazująca na następującym schemacie: skoro szabat oznacza przerwanie pracy, trzeba wskazać, co jest pracą. W ten sposób rozwijała się tradycja, której konsekwencją będzie redakcja Miszny, precyzująca to, co w Biblii pozostawało niedopowiedziane. Prześledzenie procesu kodyfikacji szabatowych nakazów jest istotne również z punktu widzenia działalności Jezusa, który wielokrotnie występował przeciwko przepisom Prawa w imię przywrócenia właściwego sensu instytucji szabatu.
: In the intertestamental period, the Hellenistic culture increased its impact on the social and religious life in Israel and, by imposing pagan customs, finally led to a counter reaction of Jews, who undertook efforts in order to return to obedience to God and, consequently, the law set forth in the Torah. This resulted in a codification of the Shabbat law based on the following assumption: Since Shabbat means interruption of work, it needs to be defined what exactly constitutes work.In this way, a tradition developed that later resulted in the redaction of Mishnah, which made explicit what was left implicit in the Bible. Tracing the process of codification of the Shabbat rules is important also from the perspective of the activity of Jesus, who often spoke against provisions of the Law in the name of restoring the true meaning of Shabbat.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 27-40
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stwarzanie wieczne i poza czasem. Filozoficzne źródła koncepcji "generatio aeterna" Orygenesa
Eternal and Timeless Creation: The Philosophical Sources of Origens Concept of "Generatio Aeterna"
Autorzy:
Mrugalski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044519.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
czas
wieczność
odwieczne stwarzanie świata
odwieczne rodzenie Logosu
medioplatonizm
filozofia patrystyczna
Platon
Timajos
Filon z Aleksandrii
Orygenes
time
eternity
eternal creation of the world
eternal generation of the Logos
patristic philosphy
Middle Platonism
influence of Greek philosophy on Christianity
Plato
Timaeus
Philo of Alexandria
Origen
Opis:
Dialog Platona Timajos, uznawany przez uczonych za „Biblię Platoników”, był interpretowany alegorycznie już w Starej Akademii (IV w. przed Chr.). W epoce hellenistycznej (I–III w. po Chr.) natomiast, w kręgach filozofów zwanych medioplatonikami, toczyła się poważna dyskusja na temat tez, które w nim się pojawiają. Zasadnicza kwestia dotyczyła tego, czy świat powstał w czasie, czy też istnieje ab aeterno. Większość filozofów medioplatońskich uważała, że świat musi być odwieczny. W dyskusji tej, począwszy od I w. po Chr., uczestniczyli również platonicy żydowscy i chrześcijańscy, tacy jak Filon Aleksandryjski, Klemens Aleksandryjski i Orygenes. W ich opinii Bóg, ponieważ jest niezmienny a zarazem dobry, nie zaczął działać dopiero w momencie stworzenia świata. Pismo Święte stwierdza jednak, że świat zaczął istnieć w czasie. W związku z tym, postulowani oni odwieczne rodzenie świata idei (kosmos noetos), który jako świat myśli Boga, istnieje ab aeterno w Boskim Logosie. Koncepcja generatio aeterna (czyli odwiecznego rodzenia Syna przez Ojca), którą znajdujemy w dziełach Orygenesa, jest związana z prowadzoną w tym czasie dyskusją na temat wieczności świata. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie tej dyskusji i uwypuklenie zależności, jakie zachodzą między argumentami stawianymi przez medioplatoników, a tymi, które znajdujemy w różnych hipotezach Orygenesa.
Timaeus, a dialogue of Plato regarded by scholars as “the Platonists’ Bible”, was interpreted allegorically even in the time of the Old Academy (4th century BCE). In the Hellenistic period (1st-3rd centuries CE), especially among the philosophers known as Middle Platonists, there was great debate over the theses that appear in it. The main question was whether the world was created in time or ab aeterno, and most of the Middle Platonic philosophers believed that the world must be eternal. By the first century CE, this discussion had also been joined by Jewish and Christian Platonists such as Philo of Alexandria, Clement of Alexandria and Origen. In their opinion, God, because he is unchanging but at the same time good, must not have started to operate only at the moment of the creation of the world, but before. Yet the Scriptures state that the world began to exist at a particular point in time. Therefore, Christian Platonists postulated the eternal generation or production of the world of ideas (kosmos noetos), which, since it is the world of God’s thoughts, exists ab aeterno in the Divine Logos. The concept of generatio aeterna (that is, the eternal generation of the Son by the Father), which we find in Origen’s works, is related to this ongoing discussion about the eternal nature of the world. This article aims to present the facets of this ancient debate while emphasizing the links between the arguments advanced by the Middle Platonists and those found in the various hypotheses of Origen.  
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 373-418
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady egzegezy Filona Aleksandryjskiego w De monastica exercitatione Nila z Ancyry
Traces of Philo of Alexandria’s exegesis in Nil of Ancyra’s De monastica exercitatione
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613431.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nil z Ancyry
De monastica exercitatione
Filon Aleksandryjski
egzegeza alegoryczna
monastycyzm starożytny
Nil of Ancyra
Philo of Alexandria
allegorical exegesis
ancient monasticism
Opis:
We encounter in the Nil of Ancyra’s writing De monastica exercitatione at least a dozen instances of the allegorical interpretation of certain places in the Old Testament, where Nil of Ancyra’s exegesis seems to refer to the Philo of Alexandria’s interpretation. In a few places there are significant differences in interpretation, but Nil decisively continues or repeats exegetical ideas of Philo. In two cases, in a longer allegory about Joseph who seeks his brothers and about the ritual washing of the sacrificial calf (De monastica exercitatione 44-45 and 56), the dependence on Philo becomes verbal. The borrowings come most often from Legum allegoriarum libri, which seem to be especially close to Nil. However, the traces of Philo’s exegesis from other writings of the Alexandrian seem to show a wider knowledge of his works by the monk of Ancyra. There is a probability of indirect borrowing and indirect knowledge of Philo’s exegesis by Nil, by other authors, but we find no evidence of such medium. However, for example, Origen’s relationship with Philo in the exegesis of the concerned places is quite loose and does not give grounds for the seeking such medium. The Philo’s ascetic orientation to exegesis, his connection to Greek ethical philosophy, willingness to use the biblical allegory, these and other factors may have influenced Nil to seek inspiration by the Jewish philosopher. The predicted borrowings had also their consequences. The copying Philonian thought led to take over the ideas borrowed by others, including the elements of Platonism and Stoicism.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 25-44
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seweryn Blandzi, "Między aletejologią Parmenidesa a ontoteologią Filona. Rekonstrukcyjne studia historyczno-genetyczne".
Autorzy:
Bigaj, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943973.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
filozofia starożytna, filozofia grecka, prawda, aleteja, Parenides, Filon
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2015, 5, 1; 285-290
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potentia dei absoluta et potentia dei ordinata u Orygenesa? Nowa próba wyjaśnienia kontrowersyjnych fragmentów De principiis
Potentia dei absoluta et potentia dei ordinata in Origen? A new attempt to explain the controversial fragments of De principiis
Autorzy:
Mrugalski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612076.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Orygenes
moc Boga
potentia Dei absoluta
potentia Dei ordinata
nieskończoność Boga
transcendencja Boga
niepoznawalność Boga
mądrość Boga
Filon z Aleksandrii
filozofia patrystyczna
wpływy filozoficzne na doktrynę chrześcijańską
Origen
power of God
infinity of God
transcendence of God
unknowability of God
wisdom of God
Philo of Alexandria
patristic philosophy
philosophical influences on Christian doctrine
Opis:
The medieval dispute over the absolute and the ordered, power of God (potentia Dei absoluta et potentia Dei ordinata) began with a tract by Peter Damian entitled De divina omnipotentia. One of the questions posed in this work was whether God could indeed do everything, including those things that God did not in fact do. The same question, and a similar answer, appears in Origen’s work Contra Celsum: God can do everything except that which is evil. The impossibility of doing evil, however, does not diminish the omnipotence of God, because evil, is by its very nature, non-being. Beyond that, Origen, in numerous statements appearing in his exegetical works, distinguishes between the absolute power of God, which is infinite, and the power of God that creates the world and operates within it, which has a certain God-given limit – that is, this power is adapted to the abilities of the creatures who receive it. The purpose of this article is to show that, in the light of the distinction of the potentia Dei absoluta and the potentia Dei ordinata, fragments of De principiis (II 9.1 and IV 4.8), in which a finite world and finite power of God are posited, can be interpreted in a new way. Many contemporary scholars, on the basis of these fragments, conclude that Origen inherited from the Greek philosophers a negative understanding of infinity as something imperfect, but the analysis carried out in this article shows something different. In talking about a certain range of God’s power, which is available to creatures, or in which creatures participate only partially, Origen does not actually exclude the proposition that, in God himself, power – existing in an absolute way – can be infinite.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 493-526
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieskończoność Boga u Orygenesa: przyczyna wielkiego nieporozumienia
The infiniteness of God in Origen: a great misunderstanding
Autorzy:
Mrugalski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612720.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nieskończoność Boga
moc Boga
wiedza Boga
filozofia patrystyczna
Orygenes
Filon z Aleksandrii
Klemens z Aleksandrii
wpływ greckiej filozofii na chrześcijaństwo
Platon
Arystoteles
Plotyn
the infiniteness of God
the power of God
the knowledge of God
patristic philosophy
Origen
Philo of Alexandria
Clement of Alexandria
the influence of Greek philosophy on Christianity
Plato
Aristotle
Plotinus
Opis:
Many historians of ideas – philosophers and theologians – believe that the first thinker to introduce the concept of a positive understanding of the infiniteness of God was Plotinus. In Greek philosophy, however, something infinite was understood as “unfinished” and therefore “imperfect”. All the same, according to many scholars, Christianity took the concept of the infiniteness of God precisely from the founder of neo-Platonism. One of the reasons for which researchers of the doctrines of the ancient world persist in this thesis even today is the fact that, in the writings of Origen – who lived at the time of Plotinus – we find the expressions which might give readers the impression that God’s power is finite, since God brought into existence a finite number of created beings. This article argues that this widely-held interpretation is wrong. Philo and Clement, a Jewish and a Christian thinker, both of Alexandria – from whose doctrines Origen borrowed abundantly – wrote of an infinite God before Origen did. In the surviving works of Origen, moreover, he nowhere states explicitly that God’s power is finite, although it is true that, according to him, God created a finite number of creatures. The controversial thesis of a finite God is found only in fragments written by ancient critics of Origen’s teaching. A detailed analysis of Origen’s own original pronouncements on the nature, power and knowledge of God leads one to the conclusion that the fragments that have led many historians of ideas into confusion, either do not represent the views of Origen himself or present Origen’s teachings inaccurately. Moreover, in Origen’s surviving Greek writings, we find the term ¥peiron used in reference to God. This is precisely the term used by Greek philosophers to designate infinity. We may posit, then, that the concept of the infiniteness of God, positively understood, was born of the encounter of Greek philosophy with the Bible – that is, with the Jewish and Christian doctrines of the first centuries of the common era. Origen, who came slightly later, continued the thought of his predecessors and does not contradict them anywhere in his surviving works. What remains to be examined is the question of whether Plotinus himself made use of the work of Jewish and Christian thinkers in forming his doctrine of an infinite God, rather than those thinkers leaning on Plotinus, as is usually assumed.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 437-475
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasto duszy według Filona z Aleksandrii
The City of Soul in Philo of Alexandria
Autorzy:
Osmański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015666.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Filon z Aleksandrii
egzegeza
etyka
Philo of Alexandria
exegesis
ethics
Opis:
The aim of this article is to analyze the Philonic notion of “the city of soul” which Philo uses in his commentary on the Septuagint, and especially in his two treatises: De confusione linguarum (107-109, 196) and De posteritate Caini (52-62). First the exegetic context and allegorical method are examined, including the biblical verses (Gen. 11,1-9; Ex. 4,17) and the way Philo interprets them. It can be seen how the biblical motives are modified by him and subordinated to the external conception of the city that he probably draws from the Greek or Hellenistic notions, in particular the conception of polis understood simultaneously as an actual city and as its legal constitution. Then the structure of the psychic or moral city is analyzed, including its “buildings” (and “walls”), “habitants” and “laws,” which are allegorical presentations for the moral function of language, virtues or vices and laws or constitution of the inner city. Although Philo’s allegorical interpretation is here succeeded only to a certain degree due to his difficulties in clear distinguishing the moral components of the soul, the pattern of the city appears to be a useful exegetical tool in bringing out important aspects of moral life. In the last place, the author reconstructs Philo’s ethical views present in his allegoric commentary. The “city of soul” should be regarded mainly as its moral state, taken in its dynamic or static dimension. The moral qualification of this state exclusively depends upon soul’s attitude towards God who is the source of every good, virtue and the freedom of choice. Therefore, main virtues of sage are knowledge coming from God and piety towards him; and his internal “laws” are God’s laws. A vicious man is standing on the opposite side; he is ruled by the pride and forgets God, deprives himself of freedom and lets the irrational mob of vices master him, submitting himself to the needs of his senses and the body.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 1; 243-273
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Melchizedek i egzegeza Rdz 14, 18-20 w pismach Filona Aleksandryjskiego
Melchizedek and exegesis Gen 14, 18-20 in Philo of Alexandrias writtings
Autorzy:
Zarzeczny, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612913.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filon Aleksandryjski
Melchizedek
Philo of Alexandria
Opis:
Brak w PDF
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1301-1322
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LOGOS jako rozumność Boga. Starożytne koncepcje Logosu. Od Heraklita do hymnu Jana Ewangelisty
LOGOS as God’s rationality. Ancient Logos concepts. From Heraclitus to the hymn of John the Evangelist
Autorzy:
Cyrek, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148945.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Logos
Heraklit z Efezu
Słowo
Bóg
Filon z Aleksandrii
rozum
racjonalność
Heraclitus of Ephesus
Word
God
Philo of Alexandria
reason
rationality
Opis:
Artykuł opisuje koncepcję Logosu pojmowanego jako boska rozumność obecna w świecie, o której pisali już starożytni filozofowie. Termin „logos” miał wiele różnych znaczeń. Najczęściej oznaczał słowo, rozum, mowę, ale zyskiwał też nowe znaczenia w filozofii greckiej, a następnie w myśli judaistycznej i chrześcijańskiej. Pierwszym, który do filozofii wprowadził pojęcie „logosu”, był Heraklit z Efezu. Według niego Logos to rozum świata, jego prawo i kosmiczna zasada. Myśl Heraklita przejęli stoicy, utożsamiający Logos z Bogiem, który jako pneûma rozlewa się w strukturach rzeczywistości. Logos w rozumieniu pryncypium metafizycznego, czyli zasady, która porządkuje rzeczywistość, był też obecny w myśli wschodniej i występował tam pod pojęciami Tao i Brahmana. Myśl starożytnych filozofów greckich wpłynęła na myślicieli ze środowisk judaistycznych, czego przykładem jest Filon z Aleksandrii. Zdaniem Filona Logos jest pośrednikiem między Bogiem a stwarzanym światem, kierownikiem kontrolującym świat, ideą i wzorem dla rzeczywistości stwarzanej. Koncepcję Logosu rozwinęła myśl chrześcijańska, która nawiązując do myśli greckiej, uznała Logos za Słowo. Równocześnie podkreślała, że jest to wcielone Słowo Boga, tożsame z drugą hipostazą w Trójcy Świętej, w którym wszystkie byty mają swój początek. Ta szczególna koncepcja Logosu pojawia się w Hymnie o Logosie, czyli w prologu do Ewangelii Janowej.
The article describes the concept of the Logos in the understanding of divine rationality, the rationality of the world, about which ancient philosophers already wrote. The term Logos had many different meanings. Most often it meant word, reason, speech, but it also gained new meanings in Greek philosophy, and then in Judaic and Christian thought. The first to introduce the concept of the Logos into philosophy was Heraclitus of Ephesus. According to him, the Logos is the mind of the world, its law and the cosmic principle. The thought of Heraclitus was taken over by the Stoics who identified the Logos with God, with pneûma, poured out in the structures of reality. Logos in the understanding of the metaphysical principle, the principle that orders reality, was also present in eastern thought and appeared there under the concept of Tao and Brahman. The thought of the ancient Greek philosophers influenced Jewish thinkers, as exemplified by Philo of Alexandria. For Philo, the Logos are the mediator between God and the created world, the world-controlling director, an idea and a model for created reality. The concepts of the Logos were developed by Christian thought, which, referring to Greek thought, recognized Logos as a word, but emphasized that it is the incarnate Word of God and identified it with the Second Hypostasis of the Trinity of God. A specific concept of the Logos is revealed in the Prologue to the Gospel of John. The Logos is recognized there as God in whom all beings have a beginning.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2023, 55; 5-47
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klęska Heliodora według Drugiej Księgi Machabejskiej a przybytek Miki w interpretacji Pseudo-Filona
The Defeat of Heliodorus according to 2 Macc in Relation to Micah Sanctuary Interpreted by Pseudo-Philo
Autorzy:
Laskowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053543.pdf
Data publikacji:
2015-11-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
2 Mch
Heliodor
sanktuarium Miki
Pseudo-Filon
Liber antiquitatum biblicarum
2 Macc
Heliodorus
Micah’s sanctuary
Pseudo-Philo
Liber Antiquitatum Biblicarum
Opis:
The story of Heliodorus' defeat in 2 Macc depicts God's extraordinary victory over His enemies. The defeat of Heliodorus and his troops described as a personal work of God is an event which happened without any direct human intervention. The present article analyzes this issue in light of ancient heroes' fights with a deity. These heroes paid the penalty not so much as a consequence of their fight, but because of their revelation of a supernatural power. The juxtaposition of many ancient sources, in which we find both the fights of heroes against gods and 'crime and punishment' themes, reveals the conventionality of literary forms used by hagiographers. Pseudo-Philo's LAB is one of the works in which this tradition is present. The story about Mica's idolatrous sanctuary contains some threads which are analogous to 2 Macc, and can be examined from two perspectives. The fi rst one concerns a detailed description of punishment, whereas the second one focuses on an ironic dimension of the story. The analysis proposed in this research presents the composition of 2 Macc 3 as a certain literary convention. At the same time, it connects the rules of interpretation of this text with those relating to historical legends about theomachoi.
Źródło:
The Biblical Annals; 2011, 1, 1; 131-141
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jill E. Marshall, Women Praying and Prophesying in Corinth. Gender and Inspired Speech in First Corinthians (WUNT 2/448 Tübingen: Mohr Siebeck 2017)
Autorzy:
Rambiert-Kwaśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051179.pdf
Data publikacji:
2018-10-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
1 List do Koryntian
Pliniusz
Filon
Plutarch
Opis:
Book review Jill E. Marshall, Women Praying and Prophesying in Corinth. Gender and Inspired Speech in First Corinthians (WUNT 2/448 Tübingen: Mohr Siebeck 2017)
Źródło:
The Biblical Annals; 2018, 8, 4; 635-638
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje judeohelleńską egzegezą Filona Aleksandryjskiego w pismach św. Hieronima
Inspirations by the Judeohellenic exegesis of Philo of Alexandria in the writings of st. Jerome
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612332.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filon z Aleksandrii
Hieronim
egzegeza
Philo of Alexandria
Jerome
exegesis
Opis:
Jerome, like most of the early Christian exegetes (Origen, Didymus the Blind, Hilarius of Poitiers, Ambrose, Augustine), respected Philo of Alexandria as a specialist in the field of spiritual exegesis of the Old Testament and called him vir doctissimus Iudaeorum. In his letters and biblical commentaries Jerome used the knowledge on the liturgical vestments of the high priest and their symbolism that can be found in the writings of Philo. However, Jerome probably didn’t use directly his biblical commentaries, but took their content through the works of Origen, in which Philo's ideas have been christianized. The admiration for the person and work of Philo, which can be compared only to that showed in the East by Didymus the Blind, resulted in St. Jerome a certain lack of criticism. In De viris inlustribus Jerome too hastily considered Philo as a thinker deserved for the development of Christianity and attributed to him the works of which he was not the author.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 659-665
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filon z Aleksandrii – wprowadzenie do badań
Philo of Alexandria – Introduction
Autorzy:
Osmański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015832.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Filon z Aleksandrii
neoplatonizm
filozofia starożytna
Philo of Alexandria
neoplatonism
ancient philosophy
Opis:
The aim of this article is to give a comprehensive introduction to the philosophical thought of Philo of Alexandria, a Jewish exegete of Scripture who was born and lived in Alexandria between ca 15-10 BC – 45-50 CE. The main part is preceded by short remarks concerning the state of research on Philo in Poland, Philonic nomenclature, his life and works. Then Philo's philosophy is examined, with special reference to its sources (Jewish and Greek), the conception of God, Logos, and other intermediaries, Philo's view of the world, man and ethics (including here the notions of assimilation to God, virtue, ideal of sage, freedom, conscience, contemplation of God and life after death) and Philo's influence on Gnostics, Middle Platonists and Church Fathers. Each issue is supported by references to Philo's works and placed in the context of scholarly discussion. The author puts forward his view that Philo's philosophical originality primarily consists in harmonizing Jewish and Greek tradition, and, as a result, re-interpreting them both in a thoroughly new manner. Accordingly, Philo can be regarded as the main predecessor of the patristic and medieval quest for synthesis of faith and reason. The bibliographical part includes main editions and translations of Philo's treatises including also scholarly literature not mentioned in the text. At the end the general bibliography as well as the bibliographies on Philo are given.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 349-401
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Mojżesz, Homer i Platon nie pisali wprost? Strategia interpretacji tekstów kanonicznych u Filona, Maksyma z Tyru i Numeniusza z Apamei
Why Did Not Moses, Homer and Plato Write Clearly? The Strategy for Interpreting the Canonical Texts Employed by Philo, Maximus of Tyre, and Numenius of Apamea
Autorzy:
Bednarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789205.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filon z Aleksandrii
Maksym z Tyru
Numeniusz z Apamei
Mojżesz
Homer
Platon
interpretacja alegoryczna
Philo of Alexandria
Maximus of Tyre
Numenius of Apamea
Moses
Plato
allegorical interpretation
Opis:
Interpretacja alegoryczna była narzędziem hermeneutycznym często stosowanym w pismach myślicieli z kręgu medioplatonizmu. Pierwotnie powstała w dyskusjach nad spuścizną Homera alegoreza była wykorzystywana także przez interpretatorów Biblii oraz pism filozoficznych. Alegoreci, dostrzegający w interpretowanych tekstach wyrażenia figuratywne, byli świadomi, że przy ich dosłownym odczytaniu, są one niejasne, a czasami nawet nieprawdziwe. Celem artykułu jest analiza strategii obrony wyrażeń figuratywnych (głównie antropomorfizmów i alegorii), podjętej w utworach wybranych myślicieli medioplatońskich: Filona z Aleksandrii (Quod Deus immutabilis sit, De somniis oraz De sacrificiis Abeli et Caini), Maksyma z Tyru (Mowa IV, XVII i XXVI) oraz Numeniusza z Apamei (Fragment 23 i 24). Historyczno-filozoficzna analiza poszczególnych utworów, zawierających interpretacje pism Mojżesza, Homera i Platona, dowodzi, że obrona pism uznawanych za kanoniczne stanowiła ważny element interpretacji przeprowadzanej przez medioplatoników. Zastosowanie metody porównawczej pozwala zaś na dostrzeżenie w argumentacji medioplatońskich interpretatorów zarówno cech specyficznych dla każdego z nich, jak i elementów wspólnych, takich jak sceptyczne podejście do kompetencji intelektualnych i filozoficznych większości ludzi w poszczególnych społeczeństwach oraz przekonanie o pedagogicznej wartości języka figuratywnego i konieczności jego stosowania w komunikacji.
Allegorical interpretation was a hermeneutical tool often used in the writings of Medioplatonist thinkers. Originally developed in discussions of the legacy of Homer, allegoresis was used also by interpreters of the Bible and philosophical writings. The allegorists, recognizing figurative expressions in the texts they interpreted, were aware that those texts, when read literally, were obscure and sometimes even false. The aim of this paper is to analyze the strategies used to defend figurative expressions (mainly anthropomorphisms and allegories), as employed in the works of selected Medioplatonic thinkers: Philo of Alexandria (Quod Deus immutabilis sit, De somniis and De sacrificiis Abeli et Caini); Maximus of Tyre (Oration IV, XVII and XXVI); and Numenius of Apamea (Fragment 23 and 24). A historical-philosophical analysis of particular works, including interpretations of the writings of Moses, Homer and Plato, demonstrates that the defense of writings considered canonical was an important part of the interpretation carried out by the Medioplatonists. Using the comparative method, we also show that the arguments of the Medioplatonic writers contained certain interpretive features common to all of them, as well as others specific to each individually. The shared views included a skeptical approach to the intellectual and philosophical powers of the average person and, thus, a belief in the pedagogical value of figurative language and the necessity of its use in communication.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 959-977
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies