Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Faust" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Motywy faustyczne w twórczości Czesława Miłosza
Faustian Motifs in the Works of Czesław Miłosz
Autorzy:
Ćwiklak, Kornelia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432363.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Miłosz
Goethe
Faust
Faust warszawski
Warsaw Faust
Faustian motifs
Polish post-WWII literature
Opis:
The article discusses the references to Faust by Johann Wolfgang Goethe present in the works of Czesław Miłosz. They appear in his poems, as well as in essays and non-literary texts, e.g. interviews. The references to Goethe in Miłosz’s work are also of interest, especially included in autobiographical statements. The article attempts to indicate certain regularities concerning the occurrence of intertextual references to Goethe’s tragedy, related to the poet’s worldview, his aesthetic choices and biographical context. The considerations included in the article lead to the conclusion that the hero of the tragedy symbolises the content which, after World War II, made it possible to name and understand the processes that led to the catastrophe of war and the rejection of humanity. Faust can be a tool for self-characterisation or an accusation against German culture and the cult of science and progress, leading to the alienation of the individual.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2023, 44; 227-250
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Goethe a Lem
Autorzy:
Gomułka, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151241.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Faust
Goethe
Lem
literature
philosophy
Opis:
In this article ‘Lem and Goethe’, the author compares the figure of Stanislaw Lem to J.W. Goethe, whereas Lem’s oeuvre to ‘Faust’. There are two reasons for such a comparison. First, the scope of subjects raised by the Polish writer is perhaps even wider than the German one’s. The second thing is their great insight into these subjects. When Lem and Goethe are compared, it should be noticed that both their personalities (certain openness to the world and environment, participation in discussions, vast correspondence) and artistic and scientific interests (distinct exceeding limits by both of them) are similar. The author of the article takes notice of the fact that there is a tremendous difference between Lem’s works and ‘Faust’, because Lem’s are structurally and formally scattered. While there is no doubt that ‘Lem is also a philosopher writing great novels, not a novelist that possesses his own philosophy, like many others’ and that such output is ‘cognitively homogenous’, such state of affairs significantly hinders reception and interpretation of his oeuvre. The author of the text observes that by contrast with ‘Faust’, the character of Lem’s works is scattered not only in terms of content but also formally. That is because the author of ‘Summa Technologiae’ continually adopted new means of expression for his thoughts.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2017, 4(21); 40-49
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paul Valéry – the temptation of Mephistopheles
Paul Valéry: kuszenie Mefistofelesa
Autorzy:
Tomkowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121537.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
French literature
poetic drama
Faust
Opis:
Paul Valéry (1871–1945), the great French poet and essayist, did not finished his last work Mon Faust, however it was published after his death. It is poetic and philosophical drama in two parts. The story of the eponymous hero takes place in our times. Unlike in Johann Wolfgang Goethe,s Faust, the devil, not a man, is here tempted. It is obvious, because for Valéry the devil is not attractive enough to be the tempter par excellence. The unknown God is probably absent in the modern world, whereas man is lonely, tormented uncertainty. Mon Faust has not been translated into Polish, however, it is performed in theaters around the world from time to time.
Źródło:
Nauka; 2021, 3; 117-126
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieśmiertelny Faust
The Immortal Faust
Autorzy:
Rutkowska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231849.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Faust
René Clair
archetyp
film opowiedziany
archetype
film told
Opis:
Autorka sytuuje tekst Aleksandra Jackiewicza z 1953 r. w kontekście wydarzeń historycznych i kulturowych, które dokonały się w czasie jego publikacji, ze śmiercią Józefa Stalina włącznie. Na tym tle esej Jackiewicza był wyrazem ucieczki przed polityczną presją doktryny socrealistycznej, która dominowała wówczas w sztuce (także w filmie), w kierunku fascynującego archetypu kultury europejskiej. Uwagę poświęcił on przede wszystkim filmowi Renégo Claira Urok szatana (La beauté du diable, 1950). Autorka konfrontuje tezy Jackiewicza z punktem widzenia literaturoznawczyni Stefanii Skwarczyńskiej. Zastanawia się nad trwałością mitu Fausta i jego współczesnymi reinkarnacjami w filmie oraz kulturowymi przemianami jego znaczenia.
The author places Aleksander Jackiewicz’s text from 1953 in the context of historical and cultural events that took place then, including the death of Joseph Stalin. Against this background, Jackiewicz’s essay was an expression of an escape from the political pressure of the socialist realist doctrine that dominated art (including film) at that time, towards a fascinating archetype of European culture. He focused primarily on René Clair’s film Beauty and the Devil (La beauté du diable, 1950). The author confronts Jackiewicz’s theses with the point of view of literary scholar Stefania Skwarczyńska. Then she reflects on the durability of the Faust myth and its contemporary reincarnations in film and the cultural transformations of its meaning.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 125; 232-241 (pol), 242-251 (eng)
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid – Fern vom Trivium seiner Epoche
Norwid – Far from the Canon of the Epoch
Autorzy:
Gehrisch, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807330.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
romantyzm
poemat
Faust
humanizm
modernizm
romanticism
poem
humanism
modernism
Opis:
Norwid – z dala od kanonu epoki Rzecz o wolności słowa Cypriana Norwida wykracza - podobnie jak Faust Goethego - poza granice zrozumiałości. „Być może - jak twierdzi Heidegger - język wymaga znacznie mniej pochopnych słów niż przemyślanego milczenia”. Polski poeta odcina się od kanonu filozoficznych poglądów - podobnie jak dziecko, które na własny sposób chce odkrywać świat, nie zaś poznawać go przez naukę i wychowanie, idąc wyznaczonym torem. Norwid w swych utworach porzuca kanon poezji swej epoki i idzie niejako na przełaj. Zajmuje on wybitną pozycję na tle współczesnych pisarzy europejskich. Głosiciel hasła „sztuka dla sztuki” Stefan Mallarmé i Norwid zdecydowanie różnią się, gdy chodzi o stosunek do bieżących wydarzeń, spotykają się jednak w dążeniu do tego, aby wyjść poza granice słowa. U Norwida przejawia się to w ciągle stosowanej technice przemilczenia, a kulminuje w niesamowitym zdumnieniu i olśnieniu: „W tym momencie dotknąłem palcem Zmartwychwstanie /1 wymówiłem słowo: JESTEM”. U Mallarmégo mamy natomiast do czynienia z przekazaniem wewnętrznych wyobrażeń, które podświadomie wywołują muzyczne drgania. Z Gotfrydem Bennem dzieli Norwid przekonanie o niezastąpionej w dziejach roli, jaką odgrywa „MISTRZ-WIEKUISTY”, i wyzwalającej wiedzy Słowa. Polskiego poetę i Ezrę Pounda łączy z kolei ogromny kanon lekturowy, wielka wiedza i niezwykłe poetyckie obrazy. Wraz z nadejściem nowej epoki następuje zachwianie dotychczasowej hierarchii dzieł, a zarazem – jak to jest w przypadku Norwida – wyłonienie się tego, co dotychczas było niezauważone.
About Freedom of Speech by Cyprian Norwid goes—like Goethe’s Faust—beyond the limits of intelligibility. “Maybe—as Heidegger claims—language requires much less hast for words, than deliberate silence.” The Polish poet cuts himself off from the canon of philosophical views—like a child who wants to discover the world in its own way, not to learn it by using knowledge and education, following the designated track. In his works Norwid abandons the canon of his epoch’s poetry and he, so to say, cuts across. He occupies an outstanding position on the background of contemporary European writers. The advocate of the motto: “art for art’s sake” Stefan Mallarmé and Norwid are definitely different as far as the attitude towards current events is concerned, however they are united in their willingness to go beyond the boundaries of the word. In Norwid’s works it is manifested by a constantly used technique of being silent and it culminates in incredible amazement and dazzle: “In this moment I touched the Resurrection with my finger / and I pronounced the word: I AM.” On the other hand, in Mallarmé’s output we deal with presenting internal images which subconsciously evoke musical vibrations. Norwid shares with Godfryd Benn the belief that the “ETERNAL MASTER” and the liberating knowledge of the Word play indispensable roles in history. On the other hand, what the Polish poet and Ezra Pound have in common are: an immense reading canon, great knowledge and extraordinary poetic images. The coming of the new epoch caused a disturbance of the previous hierarchy of works and at the same time—as it is in Norwid’s case—a manifestation of what had not been noticed so far.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 3; 15-25
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wędrówka Fausta
Faust’s Wanderings
Autorzy:
Jackiewicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231847.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Faust
Johann Wolfgang Goethe
René Clair
szatan
archetyp
satan
archetype
Opis:
Postać Fausta, wraz z motywem pragnienia wiedzy, samowiedzy i wiecznej młodości, wreszcie konfrontacji ze złem uosabianym przez szatana, należy do archetypów kultury europejskiej. Autor śledzi wędrówkę Fausta począwszy od przełomu XV i XVI w., kiedy to zaistniał jako postać historyczna i stał się bohaterem ludowej legendy, po współczesność. W końcu XVI w. frankfurcki drukarz Johann Spiess poświęcił mu książkę, która zyskała ogromną popularność. Potem pisali o nim Christopher Marlowe i Johann Wolfgang Goethe, wreszcie Tomasz Mann. Jackiewicz opisuje przeobrażenia tej postaci w kontekście warunków historycznych i kulturowych. Interesuje go też, jak Fausta przyswoiła sztuka filmowa, najpierw w epoce niemej (u Louisa Lumiére’a, Georges’a Mélièsa i Friedricha Wilhelma Murnaua), po czasy współczesne. Sporo miejsca poświęca analizie filmu René Claira Urok szatana (La beauté du diable, 1950). Porównuje wizję Claira z pierwowzorami literackimi, ale przede wszystkim sytuuje ją w polu francuskiej tradycji humanistycznej, a także wobec noweli Jeana Marcenaka. (Materiał nierecenzowany; pierwodruk: „Kwartalnik Filmowy” 1953, nr 10, s. 40-65).
The figure of Faust, along with the motif of the desire for knowledge, self-knowledge and eternal youth, and finally confrontation with evil personified by Satan, belongs to the archetypes of European culture. The author traces Faust’s journey from the turn of the 15th and 16th centuries, when he emerged as a historical figure and became the hero of folk legend, to the present day. At the end of the 16th century, the Frankfurt printer Johann Spiess dedicated a book to him, which became extremely popular. Then Christopher Marlowe and Johann Wolfgang Goethe wrote about him, and finally Thomas Mann. Jackiewicz describes the transformations of this figure in the context of historical and cultural conditions. He is also interested in how Faust was adapted in film art, first in the silent era (by Louis Lumiére, Georges Méliès and Friedrich Wilhelm Murnau), and to the researcher’s contemporary times. He devotes a lot of space to the analysis of René Clair’s film Beauty and the Devil (La beauté du diable, 1950). He compares Clair’s vision with literary prototypes, but above all, he places him in the field of the French humanistic tradition, as well as in relation to Jean Marcenac’s novella. (Non-reviewed material; originally published in Kwartalnik Filmowy 1953, no. 10, pp. 40-65).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 125; 180-205 (pol), 206-231 (eng)
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Studenta z Pragi” żywot dwudziestodwuletni, czyli o pierwszym w historii kina filmie grozy i jego dwóch remake’ach
The Twenty Two Years Life of the “Student of Prague”, or the First Film Horror in the History of the Cinema and Its Two Remakes
Autorzy:
Kurpiewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341405.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Stellan Rye
film grozy
Faust
kino niemieckie
horror
German cinema
Opis:
Tekst przedstawia analizę pionierskiego filmu grozy Student z Pragi (reż. Stellan Rye) oraz dwóch kolejnych ekranowych wersji opowieści inspirowanej faustowskim motywem zaprzedania duszy diabłu. Autor artykułu zastanawia się nad zmianami, jakie zaszły w poetyce i sposobie realizacji filmów w Niemczech na przestrzeni ponad dwudziestu lat. Lata 1913-1935 obejmują kilka okresów w historii kinematografii niemieckiej, co znajduje odzwierciedlenie w analizowanych filmach.
The text presents an analysis of the pioneering horror film The Student of Prague (directed by Stellan Rye) and two subsequent screen versions of the story inspired by the Faustian motif of selling one’s soul to the devil. The author considers the changes that took place in the poetics and the way of film-making in Germany over the period of just over twenty years. The years 1913-1935 included several periods in the history of German cinematography, which is reflected in the films analysed.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 74-82
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Faust/yna. "W promieniach" Artura Pałygi
Autorzy:
Kopciński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186969.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
In Radiance
Artur Pałyga
monodrama
Maria Skłodowska-
-Curie
Faust
Faustina Kowalska
Opis:
In this essay, author deals with the interpretation of a very original, new monodrama by Artur Pałyga, entitled In Radiance (2016), whose heroine is Maria Skłodowska-Curie. The author is interested in a poetic and performative dimension of Maria’s dozen monologues, which the author described as − completely unknown letters’ of the scientist. These monologues reveal the process of Maria’s spiritual development from the moment of attaining maturity, until her death due to excessive irradiation. Kopciński focuses on the aspects of Maria’s consciousness, which Pałyga has brought forth from the myth of Faust, which comprises the foundation of the scientific worldview. In this monodrama, Skłodowska-Curie is the Polish Faust, who is ready to break the moral rules and pay the price of her and others’ life for sheer possibility of revealing the mystery of the universe. Kopciński confronts this original literary image of a scientist with the history of her life and highlights the moments in her biography that can be read as an execution of the ‘Faustian bargain’. At the end of his work he compares the character of Skłodowska-Curie, who calls herself Faustina, with the figure of another, extraordinary woman who has also adopted this name − Maria Faustina Kowalska. The comparison of the scientist and the mystic woman allows us to see many similarities in the characters of both, their way of life and their relationships with other people, but also describe fundamental differences in the worldviews they represent. Finally, two Faustinas are two different symbols. The figure of a scientist symbolizes desire for intellectual control over the world, which is constantly changing like elements discovered by Maria Skłodowska. On the other hand, the figure of the mystic symbolizes desire for an inner union with loving God, which involves the sacrifice of one’s ‘self’ to gain eternal life of the immortal soul.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2017, 4; 265-292
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodziny motywu faustycznego
The birth of Faustian motive
Autorzy:
Kocot-Wierska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956964.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
a myth
a legend
faustian motive
reinterpretations of the legend about faust
alchemy
Opis:
Among literary motives forming the mythology of western culture the story of Faust is one of the most cited and most interpreted stories. Since 1587, when the history of the medieval alchemist named Faust was taken into print for the first time, many new versions of this legend have been released, often substantially diverging from the original. This article is an attempt to reconstruct the birth of Faustian motive, but also cultural and historical conditioning existing within its transformations. Using the works of authorities in the field of faustology, the author looks at key issues referring to the figure of the famous magus, such as: authenticity of Faust; his birth, place of residence, education and alchemic practice, relationships with other people and finally date, place and circumstances of his death. After this insightful introduction into the history of Faust, the author presents a concise summary and analysis of The History of Doctor Faustus (1587), which is a literary prototype of the legend about Faust. She finishes her article formulating her own hypothesis about the causes of never-ending attractiveness and significance of Faustian motive.
Źródło:
Dydaktyka Polonistyczna; 2018, 4 (13); 92-114
2451-0939
Pojawia się w:
Dydaktyka Polonistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ПСИХОЛОГИЯ ЛЮБВИ В „ТАИНСТВЕННЫХ ПОВЕСТЯХ” И.С. ТУРГЕНЕВА
Psychology of Love in the “Mysterious Stories” by Turgenev
Autorzy:
Bazilevskaâ, Aèlita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444725.pdf
Data publikacji:
2009-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
personality,
secret psychology,
tragic sense of love,
laws of love,
mystery,
supersensual,
Turgenev,
Goethe,
Faust
Opis:
Last years of I.S. Turgenev’s life are marked by his increased interest in problem of the inexplicable, supernatural, strange. Mystery of love and laws of love are on the foreground of his “mysterious stories” written in 1870-1880-ies. Peripetias of love feeling are conjugated to activity of the supersensual, irrational within mentality of heroes, to their hereditary links, unintentional faults, misgivings and insights. The concealed and obvious, conscious and unconscious in human more often are conveyed not in traditional Turgenevian way of “secret psychology”, but in artistic means similar to the style of Tolstoy and Dostoyevsky: through inner monologue, developed inner dialogue and portrait dynamics. In the psychological descriptions which not seldom are grotesque the writer’s notions of mysterious powers subjugating the personality, of “tragic sense of love” are concretized.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2009, XI; 129-149
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spojrzeć w twarz Meduzie: Jerzy Grotowski wobec romantyzmu i mitu Fausta cz. 1. „Farsa-misterium”: Faust według J.W. Goethego, Teatr Polski, Poznań, 1960
Autorzy:
Kallaus, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029797.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Jerzy Grotowski
Faust
Romanticism
farce-mystery
J.W. Goethe
myth
archetype
romantyzm
farsa-misterium
mit
archetyp
Opis:
Przedmiotem artykułu jest pierwsza z dwóch reinterpretacji mitu Fausta przez Jerzego Grotowskiego – inscenizacja Fausta według tekstu J.W. Goethego w Teatrze Polskim w Poznaniu w 1960, będąca próbą dialektycznej polemiki z romantyczną i metafizyczną wizją Goethego. Spektakl ukazuje wczesną estetykę reżysera, opisaną jako „farsa-misterium”, w której dominuje fascynacja rytuałem jako laicką formą doświadczenia religijnego. Mit Fausta jest w nim próbą konfrontacji reżysera z archetypem, którego celem jest uwolnienie energii duchowej widzów poza mitem i religią i odnowienie świadomości wspólnoty przez wzbudzenie grozy. Celem rozważań jest wykazanie, że historia Fausta ma dla Grotowskiego istotne znaczenie jako wcielenie mitu, poprzez które realizują się dążenia Grotowskiego do przełamania traumy śmierci i przekroczenia ograniczeń kondycji ludzkiej, typowe dla wrażliwości romantycznej.
The subject of this paper is the first of the two re-interpretations of the myth of Faust by Jerzy Grotowski –  the performance of Faust by J.W. Goethe in the Polish Theatre in Poznań (1960), in which Grotowski enters into polemics with Goethe’s romantic and metaphysical vision. The spectacle shows Grotowski’s early aesthetics called as “farce-mystery”, displaying his fascination with ritual as a performative secular alternative to religious experience. The myth of Faust shows his creative confrontation with the archetype, which aims to liberate the spiritual energy beyond religion and myth to renew the community’s sense of the sacred. The author sets out to prove that the story of Faust is of crucial significance to Grotowski as an incarnation of myth that helps him to cope with the trauma of death and go beyond the limits of human condition, which reveals his romantic sensibility.  
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 609-630
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W laboratorium Fausta
In Faust’s Laboratory
Autorzy:
Wiśniewska, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36144415.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
Johann Wolfgang Goethe
Faust
Teatr Animacji w Jeleniej Górze
autobiografia
The Animation Theatre in Jelenia Góra
autobiography
Opis:
Dostęp do obszernego Archiwum Jana Dormana pozwolił zobaczyć wieloletnią obecność faustowskiego tematu w poszukiwaniach teatralnych tego artysty i podjąć analizę jego ostatniej, nieopisanej dotychczas premiery: Nocy Walpurgi według Fausta Johanna Wolfganga Goethego (Teatr Animacji w Jeleniej Górze, 1986). Artykuł jest próbą rekonstrukcji tego spektaklu na podstawie rękopisów i maszynopisów zebranych w sklejki przez reżysera w jego archiwum oraz świadectw pamięci ludzi teatru. Zbiory archiwalne tworzą intrygujący powidok Nocy Walprugi jako spektaklu o autobiograficznym wymiarze, naznaczonego legendą Dormana i fascynacją jego metodami pracy, aurą mistyczności oraz nagłą śmiercią reżysera niespełna miesiąc po premierze. Wydobycie Nocy Walpurgi Dormana z archiwalnego magazynu pozwala dopisać kolejną kartę do dziejów recepcji Fausta w polskim teatrze drugiej połowy XX wieku.
Access to the extensive archives of Jan Dorman has allowed us to see the long-term presence of the Faust theme in Dorman’s theatrical explorations and to study and describe his last production: Walpurgis Night based on Goethe’s Faust (The Animation Theater in Jelenia Góra, 1986), for the first time. The paper is an attempt to reconstruct this production on the basis of manuscripts and typescripts collected by the director in his archive and the reminiscences of people working in the theatre. The archives create an intriguing afterimage of Walprugis Night as a production with an autobiographical dimension, marked by Dorman’s legend and fascination with his methods of work, an aura of mysticism surrounding the production and the director’s sudden death, less than a month after the premiere. Having extracted Dorman’s Walpurgis Night from the archive warehouse we can add another leaf to the history of the reception of Faust in Polish theatre of the second half of the 20th century.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 234-258
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Faces of Woland. A Literary Character Study
Oblicza Wolanda. Studium postaci literackiej
Autorzy:
Przebinda, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622456.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Woland
Mistrz i Małgorzata
Faust
Michaił Bułhakow
Edgar Allan Poe
Johann Wolfgang Goethe
Mikołaj Gogol
uważne czytanie
diabeł
człowiek
dobro
zło
personalizm
Opis:
Celem niniejszego artykułu było przedstawienie własnej charakterystyki Wolanda jako jednego z głównych bohaterów powieści Bułhakowa Mistrz i Małgorzata, po doświadczeniach związanych z pracą nad nowym tłumaczeniem tego dzieła. Studium zostało przeprowadzone na podstawie wnikliwej analizy tekstu powieści. Wyszczególnione zostały tutaj role, w jakich występuje Woland w relacjach z bohaterami drugiego i trzeciego planu, oraz przemiany mentalne i fizyczne, jakim podlega. Sporo uwag dotyczy towarzyszącym temu wyraźnym zmianom rejestrów stylistycznych w jego wypowiedziach. Analizie językowej poddane zostały także wielorakie miana, jakimi sam narrator określa tę postać. Unaocznione są również analogie do innych autorów (Goethe, Gogol, Poe). Artykuł jest próbą rekonstrukcji światopoglądu reprezentowanego przez Wolanda, z uwzględnieniem wielości elementów nawiązujących do konkretnych doktryn filozoficznych, politycznychi etycznych. Wszystko to prowadzi do konkluzji, że bułhakowowski diabeł to postać wielowymiarowa i nieoczywista, wymykająca się wszelkim tradycyjnym, jednoznacznym schematom interpretacyjnym.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘Faust’ or ’Lucifer’ Sonata? On Liszt’s idea of programme music as exemplified by his Piano Sonata in B minor
Autorzy:
Polony, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780369.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Franz Liszt
Piano Sonata in B minor
programme music
Tibor Szasz
Marta Grabocz
John Milton
Paradise Lost
Johann Wolfgang Goethe
Faust
Opis:
The musicological tradition places Liszt’s Sonata in B minor within the sphere of compositions inspired by the Faustian myth. Its musical material, its structure and its narrative exhibit certain similarities to the ‘Faust’ Symphony. Yet there has appeared a different and, one may say, a rival interpretation of Sonata in B minor. What is more, it is well-documented from both a musical and a historical point of view. It has been presented by Hungarian pianist and musicologist Tibor Szasz. He proposes the thesis that the Sonata in B minor has been in fact inspired by Milton’s Paradise Lost, with its three protagonists: Adam, Satan and Christ. He finds their illustrations and even some key elements of the plot in the Sonata’s narrative. But yet Milton’s Paradise Lost and Goethe’s Faust are both stories of the Fall and Salvation, of the cosmic struggle between good and evil. The triads of their protagonists - Adam and Eve, Satan, and Christ; Faust, Mephisto and Gretchen - are homological. Thus both interpretations of the Sonata, the Goethean and the Miltonian, or, in other words, the Faustian and the Luciferian, are parallel and complementary rather than rival. It is also highly probable that both have had their impact on the genesis of the Sonata in B minor.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2014, 13; 17-28
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proměny faustovského mýtu
Transformations of the Faust Myth
Autorzy:
Urbanová, Svatava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2193785.pdf
Data publikacji:
2022-12-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Petr Stančík
the Faust myth
genre uncertainty
stylistic mode and modality
narrative commentary
faustovský mýtus
žánrová neurčitost
stylový modus a modalita
narativní komentáře
Opis:
Analýza a interpretace souboru pěti krátkých próz Petra Stančíka, které nazývá pověstmi, spojuje příběh o Faustovi, jeho pražském domu s dírou do stropu, stojícím na Novém Městě pražském. Najdeme v nich plno záhad, tajemství a překvapujících souvislostí. Látka se šířila ústní tradicí podobně jako mýty a legendy, pověsti a byla mnohokrát zpracovávána románově, dramaticky, filmově podle toho, kdy vznikala a z které perspektivy byly postavy a zápletky viděny. Stančík se rozhodl převyprávět faustovský mýtus pro mládež, propojit zábavu s ponaučením až mravokárností. Ve studii se zmiňuje žánrová rozkolísanost, která souvisí nejen s jeho oblíbenou inklinací k subžánrům, k prolínání historie s fantastickými momenty a vizualitou fikčních narativů. Aplikuje se v ní také termín modus a tzv. modalita, která v širších kulturních kontextech podtrhuje tragičnost a osudovost faustovského obcování s ďábelským pokušením. Stranou nezůstává ani autorova poetika narativních komentářů, které vedou k úvahám nad přítomností autorského subjektu v literárním díle.
An analysis and interpretation of a collection of five short prose pieces by Petr Stančík, referred to as legends, are linked by the story of Faust, and his house in Prague, standing in the Prague New Town. It contains many mysteries, secrets and surprising aspects. This material has been spread by an oral tradition similarly as with tales, myths and legends and has been adapted many times as novels, plays and films depending on when it came about and from which perspectives the characters and plot details were perceived. Stančík decided to retell the Faust myth for young people, connecting up entertainment with both teaching and even moralizing. The study makes reference to the genre variability, which is connected not only with its frequent inclination toward sub-genres, but also to the intertwining of history with fantastic moments and the visuality of fictional narratives. The terms modus and so-called modality, which underline in the wider cultural contexts the tragic character and fatality of the Faust intercourse with the diabolic temptation, is also applied in it. Also of importance is the authorial poetics of the narrative commentaries, which lead to considerations about the presence of the authorial subject in the literary work.
Źródło:
Bohemistyka; 2022, 4; 594-610
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies