Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Evangelii Gaudium" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
NOWE SPOJRZENIE ŚWIATOWEJ RADY KOŚCIOŁÓW NA MISJE I EWANGELIZACJĘ
New View of the World Council of Churches on Mission and Evangelism
Autorzy:
Baksik, Estera
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594979.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
misje
ewangelizacja
Światowa Rada Kościołów
Evangelii gaudium
Wspólnie w stronę życia
Opis:
The Commission on World Mission and Evangelism of the World Council of Churches worked out a document Together Towards Life: Mission and Evangelism in Changing Landscapes. It is the first document of this type which is devoted entirely to mission and evangelism since 30 years. The document consists of four parts: Spirit of Mission: Breath of Life, Spirit of Liberation: Mission from the Margins, Spirit of Community: Church on the Move, Spirit of Pentecost: Good News for All. While discussing the content of particular parts of the document, the current article referred to the stand of the Roman Catholic Church on mission and evangelism. In many points the stance of the World Council of Churches contained in the document Together Towards Life: Mission and Evangelism in Changing Landscapes and the approach of the Catholic Church (presented on the basis of documents of Ecumenical Councils, encyclicals, apostolic exhortations and papal speeches) seems to be similar.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 127-138
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radość chrześcijańska jako cnota eklezjalna. Na marginesie „Evangelii gaudium” papieża Franciszka
Autorzy:
Parzych-Blakiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041363.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Evangelii gaudium
the theological virtues
the cardinal virtues
virtues of ecclesial
The New Evangelization
theology of poverty
cnoty teologiczne
cnoty kardynalne
cnoty eklezjalne
Nowa Ewangelizacja
teologia ubóstwa
Opis:
W artykule jest przedstawiona interpretacja nauczania papieża Franciszka na temat „radości Ewangelii”. Analiza adhortacji „Evangelii gaudium” doprowadziła do stwierdzenia, że radość Ewangelii według Franciszka jest cnotą chrześcijańską. Tradycyjna teologia wyróżnia dwie kategorie cnót: teologiczne i kardynalne. Benedykt XVI wskazuje na nową grupę cnót: eklezjalnych. Podstawą radości według Franciszka jest przyjęcie Ewangelii i głoszenie jej. Źródłem jest osoba Jezusa Chrystusa. Przez zjednoczenie z Nim, osoba ludzka zostaje wyzwolona z wyobcowania, egoizmu i zniewoleń. Radość Ewangelii ujawnia się w dialogu, który jest wymianą darów między osobami. Odbywa się w spotkaniu, które daje możliwość poznania drugiej osoby, Boga i człowieka. Eklezjalny kontekst radości wyraża się w indywidualnym otwarciu na Chrystusa oraz otwarciu Kościoła wobec wszystkich ludzi. Radość chrześcijańska zdefiniowana w oparciu o koncepcję radości Ewangelii według Franciszka, kwalifikuje się do nowej kategorii cnót – eklezjalnych.
The article is the interpretation of the teaching of Pope Francis on "the joy of the Gospel." Analysis Exhortation "Evangelia gaudium" led to the conclusion that the joy of the Gospel according to St. Francis is a Christian virtue. Traditional theology distinguishes two categories of virtues: theological and cardinal. Benedict XVI points to a new group of virtues: ecclesial. The basis for the joy according to Francis is the adoption and proclamation of the Gospel to her. The source is the person of Jesus Christ. Through union with Him, the human person is liberated from alienation, selfishness and slavery. The joy of the Gospel revealed in the dialogue, which is the exchange of gifts between individuals. It takes place in the meeting, which gives you the opportunity to learn another person, God and man. Ecclesial context of joy is presented in the private opening to Christ and the opening of the Church to all people. Joy Christian is defined based on the concept of joy of the Gospel according to Pope Francis, is eligible for a new category of virtues – ecclesial.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2013, 8; 95-106
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Lehre des Papstes Franziskus über die Verantwortung der Laien für die Pfarrgemeinde im Apostolischen Schreiben Evangelii gaudium
Autorzy:
Celary, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1016471.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
teologia pastoralna
papież Franciszek
wierni świeccy
parafia
Evangelii gaudium
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2014, 15; 161-168
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evangelii gaudium o homilii jako części liturgii
Evangelii Gaudium on a Homily as a Part of the Liturgy
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040654.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
liturgia
Evangelii gaudium
homily
liturgy
Evangelii Gaudium
Opis:
Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, nazywana często programowym dokumentem pontyfikatu papieża Franciszka, omawia bardzo szeroki zakres tematów. Jednym z tematów dominujących jest kaznodziejskie przepowiadanie słowa Bożego. Wprawdzie papież Franciszek w tym „wykładzie homiletycznym” omawia zagadnienia dość powszechnie znane, to jednak przypomnienie ich stanowi wartość samą w sobie. Spośród 25 punktów adhortacji poświęconych homilii (EG 135-159), dwa (EG 137 i EG 138) odnoszą się do jej kontekstu liturgicznego. Omówienie tych dwóch punktów adhortacji Evangelii gaudium oraz wydobycie z nich najważniejszego przesłania jest celem niniejszego opracowania. W opracowaniu omówione zostały zagadnienia: żywa obecność Boga w homilii, mistagogiczna funkcja homilii, homilia jako element integrujący celebrację liturgiczną oraz homilia jako część ofiary przekazywanej Ojcu i pośrednictwo łaski.
Apostolic exhortation Evangelii Gaudium, often called a programme document of the pontificate of pope Francis, touches upon many subjects. One of the dominant topics of this document is preaching the Word of God. Although in this “homiletic lecture” pope Francis analyses fairly known matters, the very drawing one’s attention to them is a value in itself. Among 25 points of the exhortation devoted to a homily (EG 135–159) two of them (EG 137 and EG 138) are related to its liturgical context. Analysis of these two points of Evangelii Gaudium and emphasizing their most important message is the aim of this paper. The paper analyses the following issues: the living presence of God in a homily, mystagogic function of a homily, a homily as an element that integrates a liturgical celebration and a homily as a part of a sacrifice offered to the Father and a mediation of grace.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 21-33
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język współczesnego przekazu Ewangelii z uwzględnieniem sugestii papieża Franciszka
The Language of the Contemporary Preaching of the Gospel: With the Suggestions of the Pope Francis
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040656.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
język
przepowiadanie
forma przepowiadania
Evangelii gaudium
language
preaching
the form of preaching
Evangelii Gaudium
Opis:
Artykuł dotyczy języka przekazu Ewangelii. Zostały w nim omówione najpierw źródła, z których teologia homiletyczna – jako dziedzina teologii praktycznej zajmująca się językiem przepowiadania – czerpie wskazania. Są nimi: Objawienie Boże przekazywane w Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła, wciąż aktualizowane wskazania Stolicy Apostolskiej, liturgia, a także świeckie dyscypliny zajmujące się poprawnością i sztuką przemawiania – retoryka i gramatyka. Wypracowane przez lata wskazania homiletów dotyczące języka przekazu Ewangelii zostały w ostatnim czasie wzbogacone licznymi sugestiami papieża Franciszka, które zostały przeanalizowane i przedstawione w niniejszym opracowaniu. Spośród licznych wskazań papieża z Argentyny omówione zostały: prostota języka i dostosowaniu go do pojętności słuchaczy przy zachowaniu wierności wobec istoty nauczania Pana Jezusa, następnie zaś jasność, serdeczność i familijność, obrazowość i piękno, kreatywność i lapidarność, a także pozytywne brzmienie. Nie można przy tym zapominać, że język zawsze wyraża człowieka. Stąd też troska o język przekazu Ewangelii jest ostatecznie troską o pogłębioną ludzką, intelektualną, duchową i duszpasterskiej formację głosicieli słowa.
This article deals with the language of communication of the Gospel. At the first place the reader finds the explanations about the sources from which homiletics—as a part of practical theology as well as a discipline dealing with the language of preaching—takes guidance. They are: God’s revelation transmitted in the Scriptures and in the Tradition of the Church, the indications of the Holy See, the liturgy, and secular disciplines dealing with correctness and the art of speaking such as rhetoric and grammar. Over the centuries homiletics managed to developed the indications concerning the language of communication of the Gospel. They have been enriched recently by numerous suggestions of the Pope Francis. Some of them are analyzed and presented in this paper. Among them: the simplicity of the language and its adaptation to the intelligence and perception of the listeners, the brightness, the warmth and familiarity, imagery and beauty, creativity and conciseness, and—a positive tone. One can not forget that the language expresses the person. The care for the language means in consequence the care for the deep human, intellectual, spiritual, and pastoral formation of the preachers.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 53-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papież Franciszek nie jest przeciwnikiem rynku. Uwagi etyka gospodarki do Evangelii gaudium
Pope is not opponent of market. Notes ethics of economy for Evangelii gaudium
Autorzy:
Pies, Ingo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553957.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Franciszek
ekonomia
rynek
Evangelii gaudium
Francis
economy
market
Opis:
Author criticizes a lot of commentator’s conviction that Evangelii gaudium is anti-market document. There is view of non-clerical business ethics. Professor’s Pies main thesis is belief that cannot be judge critically alleged Pope’s Francis hostility to free market. This document shows the problem, which is institutional and ethical, using individual- ethical rhetoric.
Źródło:
Sympozjum; 2014, 2(27); 135-161
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pilne zadanie uczniów Chrystusa: głosić radość Ewangelii we współczesnym świecie
Autorzy:
Szmulewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669447.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Evangelization
Evangelii gaudium
apostleship
sign of objection
Kingdom of God
family
social life
prayer
contemporary world
Ewangelizacja
apostolstwo
znak sprzeciwu
królestwo Boże
rodzina
życie społeczne
modlitwa
współczesny świat
Opis:
Often we hear the opinions of the people who complain of the lack of ability in communication to other people of the gift of the Gospel message (e.g. Seeking the truth about God – non-believers or doubters) in a manner understandable to them. That is why it is so important in view of the appearing difficulties, do not lose patience and always counted on the help of God, which is reliably given, because the matter of knowledge of revealed truths and the joy of knowledge flowing from its, it is not a trivial and unimportant matter. This is a central issue in the whole work of evangelization. In this spirit Pope Francis in his Apostolic Exhortation Evangelii gaudium calls all believers to engage personally in zealous proclamation of the joy of the Gospel. This task should be treated as an urgent task, taking into consideration specific circumstances of everyday life in contemporary world. This study is an analysis of several examples of the challenges that – in accordance with the teachings of Pope Francis – should not reduce the apostolic commitment and enthusiasm. On the contrary, they confirme more and more that the proclamation of the joy of the Gospel is an urgent task in the contemporary world.
Słychać często opinie ludzi wierzących, skarżących się na brak umiejętności przekazywania innym daru orędzia Ewangelii (np. poszukującym prawdy o Bogu ludziom niewierzącym czy wątpiącym) w sposób dla nich zrozumiały. Dlatego tak ważne jest, aby wobec pojawiających się trudności, nie tracili cierpliwości oraz zawsze liczyli na Bożą pomoc, która niezawodnie jest udzielona, gdyż kwestia poznania prawd objawionych i radość z tego poznania płynąca nie jest sprawą błahą i nieważną. To kwestia zasadnicza w całym dziele ewangelizacji. W tym duchu papież Franciszek w swej adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wzywa wszystkich wierzących do gorliwego zaangażowania się w głoszenie radości Ewangelii. Należy traktować to zadanie jako pilne, biorąc pod uwagę konkretne uwarunkowania codziennego życia we współczesnym świecie. Niniejsze studium jest analizą kilku przykładów wyzwań, które – zgodnie z nauczaniem papieża Franciszka – mogą przyczynić się do wzrostu apostolskiego zaangażowania i zapału, potwierdzając, że głoszenie Ewangelii jest we współczesnym świecie zadaniem pilnym.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces przygotowania homilii
Homily Preparation Process
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040658.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
homiletyka
praca twórcza nad kazaniem
papież Franciszek
Evangelii gaudium
homily
homiletics
preachers’s creative work
pope Francis
Evangelii Gaudium
Opis:
Autor artykułu podkreśla najpierw, w świetle homiletyki, wielkie znaczenie bliższego przygotowania do głoszenia słowa Bożego, co szczególnie odnosi się do homilii jako priorytetowej formy kaznodziejstwa. Budzi więc radość fakt, że papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium (EG) dużo miejsca poświęcił homilii i starannemu przygotowaniu do jej wy-głoszenia. U podstaw tej pracy twórczej głosiciela homilii leży „kult prawdy” (EG 146), który prowadzi do rzetelnego poznania i uwydatniania kerygmatu biblijnego. W tym celu kaznodzieja powinien najpierw sam być słuchaczem słowa Bożego, posłusznie poddać się mu i uczynić je swoim, co papież określa mianem „personalizacji Słowa” (EG 149). Temu procesowi interioryzacji służy Lectio divina (EG 152), czyli modlitewne, duchowe czytanie Pisma Świętego. Rozpoznając słowo Boże i wsłuchując się w nie, głosiciel homilii powinien również „słuchać ludu” (EG 154), aby mógł trafnie odpowiedzieć na problemy swoich słuchaczy. Wtedy jego homilia stanie się słowem dojrzałym i aktualnym dla człowieka znajdującego się w konkretnej sytuacji egzystencjalnej. Dlatego istotne jest wymaganie, aby kaznodzieja ciągle doskonalił swoje umiejętności fachowe i dążył do duchowej dojrzałości, a dzięki temu będzie głosił homilię jako autentyczny świadek Chrystusa i wierny zwiastun Jego Ewangelii.
The author of the article first of all stresses in the light of homiletics an important meaning of proper preparation to God’s word proclaiming—which especially concerns homily as a significant form of preaching. So it is worthy to say with joy that pope Francis in his exhortation Evangelii Gaudium (EG) has dedicated a lot of attention to homily and to all careful preparations that allow to preach it. The most important element of creative work of homily preacher is the “cult of truth” (EG 146) which leads to reliable knowledge and exposes the biblical kerygma. To pursue a defined goal the preacher should first of all be himself the listener of God’s word, he must unreservedly be devoted to it, hiding it in the bottom of his heart—which pope de-fines as “Word’s interiorisation” (EG 149). The process of interiorisation may be obtained by Lectio divina (EG 152)—the prayerful, spiritual Bible reading. Recognizing God’s word and listening to it the homily preacher should also “listen to people” (EG 154) to solve properly problems of his listeners. Then his homily will be the mature and actual word for the people being in a concrete existential situation. That is why it is necessary for the preacher to perfect all his skills—to reach the spiritual maturity allowing him to preach the homily as an authentic witness of Jesus and faithful herald of his Gospel.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 73-87
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Missionary Choice in the Activity of Parish Pastoral Council
Autorzy:
Rojowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668311.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Parish pastoral council
Pope Francis
Evangelii gaudium
evangelization
pastoral planning
Opis:
The article discusses the missionary option as indicated by Pope Francis in his first apostolic exhortation. This challenging option can be lived fully only through a total commitment of all church structures. That is why it is interesting to reflect how one of the parish structures, namely the pastoral council, can contribute – according to its competences – to put into practice what has been enunciated in Evangelii gaudium.A particular contribution of the parish pastoral council consists primarily in the development of an adequate parish pastoral plan, which would have as its main goal to educate the parish as a missionary community, responsible for the transmission of the Christian faith in today’s world. The article also features some directions from the Papal document which must be taken into account and some practical suggestions which aid in reaching the delineated goals. A commitment of the parish pastoral council to fulfil this missionary choice enables this structure to see its role as oriented “to promote conformity of the life and actions of the People of God with the Gospel”.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2014, 4, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja papieża Franciszka przedstawiona w adhortacji Evangelii Gaudium na tle reform religijnych Jozjasza w 2 Krl 22 – 23
Vision of Pope Francis presented in Exhortation „Evangelii Gaudium”against the religious reforms of Josiah in 2 Kings 22–23
Autorzy:
Bogdanowicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154342.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
2 Kings
Evangelii Gaudium
Narrative theology
listening to the Word
King Josiah
Pope Francis
Opis:
Apostolic exhortation “Evangelii Gaudium” written by pope Francis, calling to proclaim the Gospel in today’s world, starts from calling to experiencing the joy of meeting Jesus Christ. The sadness coming from the forgetfulness and comfort may cause neutralisation and loss of sensitivity. The attempt of reforming The New Evangelism undertook by pope Francis, seems to resemble the attempts of religious reform executed by king Josiah and started with the finding of the forgotten Book of the Law. The joy of reading and the way of reading the unread Book, resulted in passing the Book from hand to hand and liturgical communalreading, starting the process of departure from baalisation of YHWH, process of cleansing the cult of The Only One. Pope Francis proposes exactly that way of reading the Word, whichcharacterises the readiness to be hurt. The deep experience of meting with the Word of God, gives us the possibility to return to the memory about the Word’s first place and unity YHWHin the life of the believer, being the foundations of missionary community of the Church, caring with respect for every human being.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2014, 15; 263-278
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada pondus et ordo w adhortacji Evangelii gaudium i jej przesłanie dla kaznodziejstwa
The Pondus et Ordo Principle in the Apostolic Exhortation Evangelii Gaudium and Its Message for Preaching
Autorzy:
Panuś, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040652.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zasada pondus et ordo
hierarchia prawd wiary i moralności
adhortacja Evangelii gaudium
kaznodziejstwo
the pondus et ordo principle
exhortation Evangelii Gaudium
preaching
Opis:
Zasada pondus et ordo, porządkująca treści wiary według ich „związku z podstawą bądź rdzeniem wiary chrześcijańskiej”, jak stwierdza Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio w numerze 11, ma duże znaczenie dla kaznodziejstwa. Zasada ta domaga się, by prawdy wiary i moralności przekazywać nie tylko w sposób wierny Ewangelii, ale także tak, by prawdy pierwszorzędne były głoszone i przeżywane w pobożności pierwszorzędnie, a drugorzędne drugorzędnie. Zasada ta spotkała się z dużym uznaniem papieża Franciszka w adhortacji Evangelii gaudium. Artykuł analizuje wypowiedzi poświęcone temu problemowi zawarte w tym dokumencie.
According to the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio in no.11 the pondus et ordo which arranges the contents of faith according to their “relation with the base or root of Christian faith” is of great importance for preaching. The principle requires the truths of faith and morality are not only communicated truly according to the Gospel, but also in the way that the primary (central) truths are preached and experienced in devotion primarily and the secondary (minor) secondarily. The principle has been very much appreciated by the Pope Francis in the Apostolic exhortation Evangelii Gaudium. The article analyses statements concerning the problem, included in the document.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 7-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZNAKI NADZIEI TRUDNEGO „DZIŚ” POSOBOROWEGO KOŚCIOŁA
Die Hoffnungszeichen im schwierigen „Heute“ der nachkonziliaren Kirche
Autorzy:
Czaja, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594936.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
polski Kościół
świeccy w Kościele
nowa ewangelizacja
chrześcijańska nadzieja
Jan Paweł II
Benedykt XVI
papież Franciszek
Evangelii gaudium
Opis:
Bereits am Anfang des 20. Jh. schrieb Prof. Roman Rogowski über die pol- nische Kirche, dass sie „etwas verloren“ in der gegenwärtigen Situation zu sein scheint. Nicht zuletzt ist das eine Konsequenz der schnellen Veränderungen in der heutigen Welt, in der eine Anthropologie herrscht, die den Menschen im Zen- trum des Interesses stellt und für Gott keinen Platz übrig lässt. Es gibt aber auch zahlreiche innerkirchliche Gründe, die für diese Krisensituation verantwortlich sind. Trotzdem darf man mit Zuversicht in die Zukunft schauen, denn gleichzeitig erscheinen auch viele Zeichen der Hoffnung, zu denen z.B. ein neues ekklesia- les Bewusstsein, das wachsende Engagement der Laien in der Kirche oder eine dynamische Entwicklung der kirchlichen Bewegungen gehören. Die Erneuerung verlangt jedoch nach einem konkreten Handeln, vor allem nach der Verwirkli- chung der Forderungen einer neuen Evangelisierung und nach dem missiona- rischen Engagement, wozu uns die Päpste Benedikt XVI. und Franziskus im wegweisenden Dokument Evangelii gaudium ermutigen. Die Christen können dadurch die Schönheit und den Wert des Glaubens neu entdecken und das daraus kommende Potenzial der Hoffnung für die Welt schöpfen.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 125-134
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo Misyjne według papieża Franciszka
Missionary Pastoral Ministry According to Pope Francis
Autorzy:
Łysik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480814.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Papież Franciszek
adhortacja Evangelii gaudium
duszpasterstwo misyjne
nawrócenie pastoralne
peryferia
pope Francis
exhortation Evangelii gaudium
missionary pastoral ministry
pastoral conversion
peripheries
Opis:
Adhortacja Evangelii gaudium jest owocem odbytego w Rzymie od 7 do 28 października 2012 roku XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów na temat: Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej. Adhortacja zawiera m.in. podstawowe wskazania pokazujące, w jaki sposób działania nazywane przez nas duszpasterstwem zwyczajnym powinny uzyskać ducha misyjnego. Franciszek wymienia kilka instytucji kościelnych, które odgrywają ważną rolę w działalności duszpasterskiej: parafia (EG 28), diecezja (EG 30) oraz papiestwo (EG 32). Papież najpierw analizuje duszpasterstwo misyjne na polu parafii, później diecezji, a na końcu podejmuje temat papiestwa. Misja Kościoła wychodzi nie z centrum, ale z peryferii. Pojawia się także wezwanie o przełamanie pewnego schematu myślowego, ponieważ „duszpasterstwo w kluczu misyjnym wymaga rezygnacji z wygodnego kryterium pasterskiego, że «zawsze się tak robiło»” (EG 33).
The Apostolic Exhortation Evangelii gaudium (The Joy of the Gospel), is the fruit of the work of the XIII Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops, held in the Vatican, from 7 to 28 October 2012, on the theme “The New Evangelisation for the Transmission of the Christian Faith”. In it, pope Francis encourages pastoral ministers to inject more missionary spirituality to what is known as their ordinary pastoral ministry. He mentions several important church institutions which aid pastoral ministry: parish (EG 28), diocese (EG 30), and papacy (EG 32), and analyses each of them in the context of missionary pastoral ministry. Church’s mission originates in the peripheries, not in the centre. The pope urges pastoral ministers to disaffiliate themselves from thought patterns, because “(...) a missionary key seeks to abandon the complacent attitude that says: We have always done it this way” (EG 33).
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 8-24
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikacja niewerbalna w misji nowej ewangelizacji. Aspekt teologicznomoralny
Nonverbal Communication in the Mission of the New Evangelization. Theological and Moral Aspects
Autorzy:
Niewiadomski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496857.pdf
Data publikacji:
2015-10-01
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
ewangelizacja, komunikacja niewerbalna, Evangelii gaudium, teologia moralna komunikowania się
evangelization, nonverbal communication, Evangelii gaudium, moral theology of communication
Opis:
The new evangelization is the most important task of today’s Catholic Church. Preaching the Gospel occurs via human communication. The research conducted by the scientists of the humanities points to the importance of body language in interpersonal communication. Likewise, the Magisterium sees its elements in the process of evangelization. This mission is also connected with theological and moral aspects. The aim of this article is to define the moral implications associated with nonverbal communication in the work of the new evangelization. In this context, one can talk about an obligation to preach the Gospel effectively, i.e. taking into account the fact that such effectiveness is influenced by the awareness of one’s own nonverbal messages and of the foundations of communication theory. An act of communication may involve the sins of neglect, isolation and aggression.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 4; 53-65
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce liturgii w obszarach nowej ewangelizacji na podstawie adhortacji Evangelii gaudium
The place of liturgy in the areas of new evangelization on the basis of the exhortation Evangelii gaudium
Autorzy:
Araszczuk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056740.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
nowa ewangelizacja
adhortacja apostolska Evangelii gaudium
liturgia
new evangelization
apostolic exhortation Evangelii gaudium
liturgy
Opis:
Nowa ewangelizacja dotyczy całego Kościoła. Urzeczywistnia się ona zasadniczo w trzech obszarach. Pierwszym jest obszar duszpasterstwa zwyczajnego. Do niego należą wier-ni, którzy zachowują żywą i szczerą wiarę katolicką, dając jej wyraz na różny sposób, chociaż brak jest im systematyczności w uczestnictwie w celebracjach liturgicznych. Duszpasterstwo ma na celu pobudzenie tych wierzących do duchowego rozwoju w oparciu o słowo Boże i życie sakramentalne. Drugi obszar obejmuje osoby ochrzczone, które jednakże nie żyją zgodnie z wymo-gami chrztu św., nie przynależą całym sercem do Kościoła, nie doświadczają już pociechy płynącej z wiary. Trzeci obszar to ewangelizacja związana z głoszeniem orędzia zbawienia tym, którzy nie znają Jezusa Chrystusa lub dotychczas Go odrzucali. Wielu z nich, ogarnię-tych tęsknotą za obliczem Boga, szuka Go w skrytości, również w krajach o starej tradycji chrześcijańskiej. We wszystkich tych obszarach ważne miejsce stanowi liturgia. Ewangeliza-cja w Kościele potrzebuje liturgii, która jest sposobem i miejscem doświadczenia w wierze zbawczej obecności Chrystusa.
New evangelization concerns the whole life of the Church. It is carried out in three principal areas. The first of them is the area of ordinary pastoral ministry. It involves the faithful who preserve a deep and sincere faith, expressing it in different ways, but seldom taking part in worship. The main objective of this kind of pastoral ministry is the spiritual growth of the believers, which enables them to increasingly better respond to God’s love with their whole lives. The second area includes people who have been baptized but nevertheless do not live in accordance with the requirements of baptism, are not whole-hearted members of the Church, and no longer experience the consolation offered by faith. The third area revolves around the evangelization of these who do not know Jesus Christ or have always rejected him. Many of such people, yearning to see God’s face, secretly seek Him, even in countries with ancient Christian traditions. In all of the abovementioned areas liturgy is of significant importance. Evangelization in the Church needs liturgy, which is not only a human activity, but also a meeting with God leading to contemplation and deepening of our friendship with Him. Without liturgy, the profession of faith would be ineffective.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 281-297
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies