Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Etyka lekarska" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nowy paradygmat zdrowia ONZ a hipokratejska etyka lekarska
Autorzy:
Muszala, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553729.pdf
Data publikacji:
2002-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
paradygmat zdrowia ONZ
etyka lekarska
Opis:
W moim referacie pragnę prześledzić rozwój i zmianę koncepcji zdrowia ludzkiego, jakie daje się zauważyć na przestrzeni historii, począwszy od starożytności, a skończywszy na czasach współczesnych. Z racji konieczności przestrzegania ram czasowych ograniczę się jedynie do pobieżnego zareprezentowania problemu w przysiędze Hipokratesa, a następnie porównam z nią współczesną wizję zdrowia i życia ludzkiego, jaka jest przyjmowana przez Światową Organizację Zdrowia przy Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Źródło:
Sympozjum; 2002, 1(9); 109-118
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Eco)Ethical Issues in Organizations Including Healthcare Facilities
Autorzy:
Myszograj, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314794.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
ethics
medical ethics
healthcare
ecoethics
etyka
etyka lekarska
ochrona zdrowia
ekoetyka
Opis:
Ethics issues are present in the daily life of every human being. This paper presents an overview of difficult, yet everyday ethics dilemmas, and general rules and tools helping in making ethical choices. These tools are: distinguishing facts from values, reasoning from principles, defining terms and clarifying concepts, comparing cases, thought experiments, logic, and recognizing and avoiding errors in reasoning. But ethical issues also appear on a bigger scale in every social group, including organizations. The paper contains a literature review and an analysis of it applied to the present day. The analysis includes topics of medical ethics, business ethics and ecoethics, and was conducted according to the basic tools used in ethical problem solving. There are also discussions about a key condition for performing ethical analysis, that is, the distinction between ethics and morality. An ethical solution is dictated by logical principles and based on facts, while respecting the tools of ethical reasoning. In contrast, accepted values are also taken into account when interpreting events morally.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2022, 32, 3; 240--247
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka lekarska, etyka medyczna i bioetyka. Próba metodologicznego rozróżnienia
Medical Ethics, Meta-Medical Ethics and Bioethics. An Attempt at a Methodological Distinction
Autorzy:
Wróbel, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339978.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etyka lekarska
etyka medyczna
bioetyka
medical ethics
meta-medical ethics
bioethics
Opis:
In everyday language, in popular science texts and in some research publications, the disciplines of medical ethics, meta-medical ethics and bioethics are used interchangeably. These three concepts are closely related, but each of the above-mentioned disciplines is autonomous. Medical ethics deals with an ethical reflection on the medical doctors’ practice, which is mostly therapeutic in nature, and which mostly confines itself to reacting to medical symptoms. Meta-medical ethics is such a reflection on medical practice that relies on complex methods and means, engages teams of doctors and is based on a vast repository of medical research, production resources as well as on the social and political background. It is predominantly causal in character. Bioethics (sometimes justly referred to as biomedical ethics) came into being as a reaction to the rise of biomedicine, whose main function is body tuning. It reaches far beyond the traditional subject matter of the medical and the meta-medical practices – that is treatment in order to protect human health and life. It reaches the sphere of the processes that underlie human life and tries to influence these processes (biomedicine, life medicine, life processes medicine). It often happens that biomedicine relies on the top-notch advances in biotechnology. Hence, in the precise methodological sense, the subject matter of bioethics expands the realm of traditional medical human actions and practices. Consequently, the medical ethics retains its status, despite the rise of the meta-medical ethics, and the rise of bioethics changes nothing in the actual status of the former two disciplines. What they all share, however, is that they are irrevocable, and that they are based on the same values that underlie the moral evaluation of the relevant actions and practices.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2012, 4; 169-193
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethics in communication in organizational culture in healthcare facilities
Etyka w komunikacji w kulturze organizacyjnej w placówkach służby zdrowia
Autorzy:
Forgon, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/321930.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
ethics
medical ethics
communication
relationship patient−physician
etyka
etyka lekarska
komunikacja
relacja między lekarzem a pacjentem
Opis:
The presented study on ethics in communication in organizational culture in healthcare facilities deals generally with ethics in health care. It touches the Hippocratic oath and ethical codes. Describes the patient's relationship as a client of a healthcare facility and a physician in terms of the specificity of their situation. Indicates the difference between the standard market client and the clients of the healthcare market. In view of these differences, the communication process and possibilities are characterized.
Prezentowany artykuł porusza etyczne aspekty komunikacji w kulturze organizacyjnej w ogólnej etyce opieki zdrowotnej. Przedstawia on przysięgę Hipokratesa i kodeksy etyczne. Opisuje relację pacjenta jako klienta placówki opieki zdrowotnej i lekarza ze względu na specyfikę ich sytuacji. Wskazuje różnicę między standardem klienta a rynkiem opieki zdrowotnej. Z uwagi te na różnice scharakteryzowano proces komunikacji i możliwości.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2017, 110; 61-67
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl etyczno-medyczna Władysława Biegańskiego (1857-1917)
Ethical-medical reflections of Wladyslaw Bieganski (1857−1917)
Autorzy:
Raniszewska-Wyrwa, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431366.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Bieganski Wladyslaw
medical ethics
patient
compassion
responsibility
Biegański Władysław
etyka lekarska
pacjent
współczucie
odpowiedzialność
Opis:
Wladyslaw Bieganski was one of the most famous philosophers of medicine in Polish history, living at the turn of the 19th and 20th century. In his numerous works he considered, among others, the place of ethics and philosophy in a doctor’s work. He stressed that medical art constitutes of actual and ethical parts, with the first one being conditioned by the development of empirical knowledge, while the ethical part is not directly connected to science and thought, but with feelings that rule the world and with general ethical ideals of humanity. According to Bieganski, the attempts to put ethical rules, which should be in effect in the medical profession, into codes and regulations will remain ineffective as long as they are not established in the internal feeling of morality of the representatives of the medical profession. He called for the reform of the medical teaching system in a way that it would not only grant scientific knowledge but also shape the ability of a holistic approach to the patient, requiring the development of a sense of duty, compassion and respect for another person, which should be done not with words but by setting an example, as one should always demand the most of oneself. Good doctors are not those who only heal physical ailments, but those who “do not lose patience and calm in long suffering and desperate cases and [are] able to inspire the patient and his family with confidence”. Postulated by Bieganski, the pattern of doctor-philanthropist and the set of his typical virtues is close to the model of trustworthy carer presented by Tadeusz Kotarbinski. Despite the passage of time, Bieganski’s thoughts on ethical culture of doctors seems not to have lost its relevance; on the contrary – it is growing, emphasizing the humane dimension of medicine, which unfortunately more and more often is lost in the age of developing consumerism – and hence always remains an ideal to which it belongs, seeks and promotes well today, especially in the circles of the healthcare community.
Władysław Biegański był jednym z najbardziej znanych polskich filozofów medycyny, żyjącym na przełomie XIX/XX wieku. W swoich licznych pracach podejmował m.in. rozważania nad miejscem etyki i filozofii w zawodzie lekarza. Podkreślał, iż sztukę lekarską konstytuuje część faktyczna i etyczna, przy czym ta pierwsza uwarunkowana jest wzrostem wiedzy empirycznej, natomiast etyczna nie jest w sposób bezpośredni związana z nauką i myślami, lecz z uczuciami, które rządzą światem oraz z ogólnymi etycznymi ideałami ludzkości. Zdaniem Biegańskiego próby ujmowania zasad etycznych, które powinny obowiązywać w zawodzie lekarza, w kodeksy i przepisy pozostaną nieefektywne, jeżeli nie będą one umocowane na wewnętrznym poczuciu moralności przedstawicieli środowisk medycznych. Postulował zreformowanie systemu nauczania medycyny w taki sposób, ażeby poza przekazywaniem wiedzy ściśle naukowej wykształcić w adeptach sztuki medycznej umiejętność holistycznego podejścia do pacjenta, do czego nieodzowne będzie rozwijanie w nich poczucia obowiązku, współczucia i szacunku dla drugiego człowieka, co czynić należy nie za pośrednictwem słów, lecz na podstawie własnego przykładu, gdyż najwięcej wymagać należy zawsze od siebie. Dobrym lekarzem nie będzie ten, kto ogranicza się do leczenia dolegliwości fizycznych, lecz ten, „kto w długotrwałych cierpieniach i rozpaczliwych przypadkach nie straci cierpliwości i spokoju i potrafi natchnąć ufnością chorego i otoczenie”. Postulowany przez Biegańskiego wzorzec lekarza-filantropa oraz zespół typowych dla niego cnót, bliski jest modelowi opiekuna spolegliwego przedstawionemu przez Tadeusza Kotarbińskiego. Pomimo upływu lat refleksja Władysława Biegańskiego na temat kultury etycznej lekarza wydaje się nie tracić na swej aktualności, a nawet zyskiwać, akcentując humanistyczny wymiar medycyny, który niestety coraz częściej ulega zatraceniu w dobie rozwijającego się konsumpcjonizmu – stąd też na zawsze pozostanie ideałem, do którego należy dążyć i propagować również współcześnie, zwłaszcza w kręgach przedstawicieli służby zdrowia.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 3; 43-70
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies