Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Endometrial cancer" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rak trzonu macicy a choroby współistniejące
Endometrial cancer and concomitant diseases
Autorzy:
Lidner, Bogusław
Krynicki, Ryszard
Michalski, Wojciech
Jońska-Gmyrek, Joanna
Staniaszek, Jagna
Panek, Grzegorz
Kubik, Paweł
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908108.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adjuvant radiotherapy
concomitant diseases
diabetes
endometrial cancer
risk factors
Opis:
Introduction: Among provided risk factors for endometrial cancer, following factors are mentioned: concomitant chronic diseases, especially diabetes, hypertension and obesity, but their influence on the treatment results is still not fully recognized. Objective: The aim of the study was the evaluation of the concomitant diseases influence on the conjugated treatment results in endometrial cancer. Material and method: The study covered 880 endometrial cancer patients, treated with adjuvant radiotherapy, between 1992 and 1998 at Maria Sklodowska-Curie Memorial Cancer Centre in Warsaw. All patients were treated with typical surgery – hysterectomy and adnexectomy. In the analysed group were patients in I, II and III clinical stage, according to FIGO. As the criterion of the treatment effectiveness was the overall survival and disease-free survival accepted. The multivariate Cox’s analysis was performed. The following factors were analysed: clinical stage of the disease, the histological type of the tumour, grading, the depth of stromal invasion, age and the performance status, body mass index (BMI), the period of the hormonal activity and the presence of concomitant diseases. Results: Patients with diabetes were 1.56 times at death risk (p=0.008), and 1.38 times at the disease recurrence risk (p=0.047), when compared to the control group. Conclusions: There has been confirmed, that among the concomitant diseases, only diabetes demonstrated statistical significance, affecting as well overall survival as disease-free survival.
Wstęp: Wśród udokumentowanych czynników ryzyka rozwoju raka trzonu macicy wymienia się współistniejące choroby przewlekłe, szczególnie cukrzycę, nadciśnienie tętnicze i otyłość, jednak ich wpływ na wyniki leczenia nie został w pełni poznany. Cel pracy: Celem pracy było określenie wpływu chorób współistniejących na wyniki leczenia skojarzonego raka trzonu macicy. Materiał i metodyka: Analizie poddano 880 chorych z rozpoznaniem RTM leczonych w latach 1992-1998 uzupełniającą radioterapią w Centrum Onkologii – Instytucie, w Warszawie. U wszystkich pacjentek przeprowadzono leczenie chirurgiczne – usunięcie macicy z przydatkami. W analizowanej grupie były chore w I, II i III stopniu klinicznego zaawansowania wg FIGO. Jako kryterium oceny skuteczności leczenia przyjęto czas przeżycia i czas przeżycia bez nawrotu choroby. Przeprowadzono wielowariantowe analizy przeżyć zgodnie z modelem Coxa. Do modelu włączono stopień zaawansowania nowotworu, typ histologiczny, morfologiczne zróżnicowanie nowotworu (grading), głębokość naciekania mięśnia macicy, wiek i stopień sprawności chorych, wskaźnik masy ciała (BMI), okres aktywności hormonalnej i obecność chorób współistniejących. Wyniki: Chore z towarzyszącą cukrzycą miały 1,56 raza wyższe ryzyko zgonu (p=0,008) oraz 1,38 raza wyższe ryzyko nawrotu nowotworu (p=0,047). Wnioski: Stwierdzono, że wśród chorób współistniejących jedynie cukrzyca okazała się istotnym statystycznie czynnikiem wpływającym zarówno na przeżycia, jak i na przeżycia bez nawrotu choroby.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 1; 31-37
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne możliwości oszczędzenia zdolności do rozrodu u kobiet leczonych z powodu nowotworów narządu rodnego
Modern therapeutic modalities enabling preservation of procreative potential in women treated for genital malignancies
Autorzy:
Panek, Grzegorz
Sobiczewski, Piotr
Derlatka, Paweł
Gmyrek, Jarosław
Ziółkowska-Seta, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908262.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometrial cancer
ovarian cancer
preservation of fertility
sparing treatment
uterine cervix cancer
Opis:
Recent decade saw a significant progress in the diagnosis of prognostically important features of neoplasm, in particular those influencing critically the choice of techniques and protocols of oncological treatment. Principles of therapeutic approach to patients with genital malignancies, which were valid in the past, most often neither took into consideration the age of patients, nor was the issue of preservation of procreative functions considered as clinically important. In recent years, the situation in this area underwent a dramatic change. In patients of procreative age, the measure of therapeutic success is not as much standard parameters, e.g. long-term survival rate or recurrence risk, but rather overall quality of life and in particular preservation of ability to procreate. At present, in most locations of early-stage female genital malignancy, there is a possibility to spare procreative function. Based on reports in recent publications, we undertook a review of current views on management of malignancies of uterine cervix, uterine mucosa and ovary enabling preservation of procreative potential of women involved.
Ostatnie dziesięciolecie to czas, w którym dokonał się znaczący postęp w rozpoznawaniu istotnych prognostycznie czynników charakteryzujących nowotwór, zwłaszcza tych, które w sposób znaczący wpływają na wybór metody leczenia onkologicznego. Obowiązujące w przeszłości zasady postępowania terapeutycznego stosowane w leczeniu nowotworów złośliwych narządu rodnego najczęściej nie uwzględniały wieku pacjentek i możliwości oszczędzenia funkcji rozrodczych jako istotnego klinicznie elementu. Sytuacja w tym zakresie uległa w ostatnich latach zasadniczej zmianie. U chorych w wieku rozrodczym miarą sukcesu terapeutycznego są obecnie nie tylko typowe parametry, jak odsetek wieloletnich przeżyć czy też ryzyko nawrotu, ale również jakość życia – w tym szczególnie zachowanie zdolności do rozrodu. Obecnie w większości lokalizacji wczesnych postaci nowotworów narządów płciowych kobiecych istnieje możliwość oszczędzenia zdolności do prokreacji. Bazując na doniesieniach współczesnego piśmiennictwa, dokonano przeglądu aktualnych stanowisk i opinii na leczenie nowotworów szyjki macicy, błony śluzowej macicy oraz jajnika z oszczędzeniem zdolność do rozrodu.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 230-240
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współistnienie złośliwego mieszanego mezodermalnego guza macicy i raka piersi – opis przypadku oraz przegląd piśmiennictwa
Coexistence of mixed malignant mesodermal uterine tumour and breast cancer – case report and review of the literature
Autorzy:
Jońska-Gmyrek, Joanna
Bobkiewicz, Piotr
Dańska-Bidzińska, Anna
Bidziński, Mariusz
Nasierowska-Guttmejer, Anna
Gmyrek, Leszek
Krynicki, Ryszard
Olszewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908271.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adjuvant treatment
breast cancer
coexistence
endometrial cancer
tumour mixtus mesodermalis malignus
Opis:
Mesodermal mixed malignant tumours (MMMT) are the rare neoplasms of postmenopausal women, with extremely poor prognosis. They constitute about 1-2% of all gynaecological malignancies and about 2-5% of uterine corpus malignancies. Due to rare frequency, the exact knowledge about their characteristics is difficult. Therefore, the treatment is based on the treatment methods used in endometrial cancer. For most authors, because of their clinical course, they are treated as more aggressive endometrial carcinomas. In the literature, there were described a lot of cases of endometrial cancer and MMMT development after the chronic therapy with tamoxifen, due to breast cancer, but rare data suggest the possibility of coexistence of the two above neoplasms, without the previous therapy with tamoxifen. In this paper, we present the case of woman, aged 78, with tumour mixtus mesodermalis malignus corporis uteri, coexistent with breast cancer, and unilateral lymph nodes metastases, coming from the uterine tumour, with no previous therapy. In the literature we did not meet any case of breast cancer, coexistent with MMMT with the axillary lymph node metastases of MMMT component.
Złośliwe mieszane guzy mezodermalne (MMMT) macicy to rzadkie nowotwory o bardzo agresywnym przebiegu, występujące u kobiet w wieku pomenopauzalnym. Stanowią 1-2% wszystkich nowotworów narządów płciowych kobiecych i 2-5% nowotworów trzonu macicy. Ze względu na niezbyt częste występowanie dokładne poznanie charakterystyki tych nowotworów jest utrudnione. Wobec powyższego, sposób postępowania jest oparty na schematach postępowania w raku trzonu macicy. Przez większość autorów, z uwagi na przebieg kliniczny, są one traktowane jako raki endometrium o agresywniejszym przebiegu. W piśmiennictwie opisano wiele przypadków występowania raka endometrium, jak również MMMT po przewlekłej terapii tamoksyfenem z powodu raka piersi, natomiast nieliczne dane wskazują na możliwość współwystępowania obu nowotworów bez uprzedniej terapii. W pracy przedstawiono przypadek 78-letniej kobiety, u której stwierdzono guza złośliwego mieszanego mezodermalnego trzonu macicy oraz raka piersi z jednoczesnym występowaniem przerzutów do węzłów chłonnych po stronie zdiagnozowanego raka piersi, pochodzących z guza macicy. Nie spotkano natomiast opisu przypadku współwystępowania MMMT i raka piersi z przerzutami MMMT do pachowych węzłów chłonnych.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 256-264
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wyników samodzielnej radioterapii chorych na raka endometrium
Radiotherapy as sole treatment of endometrial cancer. Analysis of treatment outcome
Autorzy:
Jóźwik, Piotr
Karolewski, Kazimierz
Kojs, Zbigniew
Jakubowicz, Jerzy
Blecharz, Paweł
Urbański, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908391.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brachytherapy
endometrial cancer
irradiation
radiotherapy
Opis:
Radiotherapy was used as a stand-alone therapeutic modality in 155 patients with endometrial cancer, treated at the Cracow Branch of the Center of Oncology since 1988 thru 1999. In these patients surgical excision was impossible due to far-advanced cancer (clinical stages III and IV) (n=50), severe comorbidity and poor performance status (n=105). In this patient population, 50 persons in clinical stage I received intracavitary brachytherapy, while the remaining 105 patients in clinical stages II, III and IVA received external beam irradiation followed by intracavitary brachytherapy. In the entire group (n=155), cumulative symptom-free 5 year survival rate was 51% (n=79). In relation to tumour grade, 5 year symptom- free survival rate was 70.3% in patients with well differentiated tumour, 43.5% in those with intermediate- grade tumour and only 20% in persons with poorly differentiated cancer. In patients with stage I endometrial cancer, symptom-free 5 year survival rate was 82% (n=41/50); in clinical stage II – 54.5% (30/55), in clinical stages III and IVA – 16% (8/50). Multivariate Cox analysis revealed that independent prognostic factors were clinical stage and tumour grade. Cure rates were 82%, 54.4% and 16% in clinical stages I, II and III/IVA, respectively. Symptom-free 5-year survival rates were 70.3%, 43.5% and 20% in well-differentiated, intermediate- and poorly-differentiated tumours, respectively. Severe late complications of radiotherapy (3rd and 4th degree) developed in 3.5% of patients.
W latach 1988-1999 w krakowskim Oddziale Centrum Onkologii (COOK) leczono pierwotnie napromienianiem 155 chorych na raka endometrium (RE), u których niemożliwe było wykonanie zabiegu operacyjnego z powodu zbyt dużego zaawansowania raka (stopnie III i IV) (50 chorych), ciężkich chorób towarzyszących i złego stanu sprawności (105 chorych). U 50 chorych na RE w I stopniu zaawansowania zastosowano wyłącznie brachyterapię dojamową, u pozostałych 105 (stopnie II, III i IVA) brachyterapię dojamową skojarzono z uprzednią teleradioterapią. Spośród 155 chorych badanej grupy 79 pacjentek (51%) przeżyło 5 lat bez objawów nowotworu. Pięć lat bez objawów nowotworu przeżyło 70,3% chorych na wysoko zróżnicowanego, 43,5% na średnio zróżnicowanego i 20% na nisko zróżnicowanego raka. Spośród 50 chorych na raka w I stopniu zaawansowania 5 lat bez objawów choroby przeżyło 41 (82%) pacjentów, spośród 55 chorych na raka w II stopniu zaawansowania - 30 (54,5%), a spośród 50 chorych na raka w stopniach III i IVA - tylko 8 (16%). W wielocechowej analizie Coksa niezależnymi czynnikami prognostycznymi były zaawansowanie kliniczne i stopień zróżnicowania raka. Wyleczono 82% chorych na RE w I stopniu zaawansowania, 54,5% w II stopniu i tylko 16% w stopniach III i IVA. Pięć lat bez objawów nowotworu przeżyło odpowiednio 70,3%, 43,5% i 20% chorych na wysoko, średnio i nisko zróżnicowanego raka. Odległe, ciężkie powikłania (stopnie 3. i 4.) radioterapii wystąpiły jedynie u 3,5% chorych.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 3; 151-158
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka histopatologiczna rozrostów błony śluzowej trzonu macicy. Część I
Histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia. Part I
Autorzy:
Nasierowska-Guttmejer, Anna
Grajkowska, Wiesława
Bardadin, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030160.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometrial hyperplasia
endometrial intraepithelial cancer (EIC)
endometrial intraepithelial neoplasia (EIN)
endometrial precancerous condition
uterine bleeding
krwawienia z jamy macicy
rozrost endometrium
stany przedrakowe endometrium
wewnątrznabłonkowa neoplazja endometrium (ein)
wewnątrznabłonkowy rak endometrium (eic)
Opis:
Bleeding from uterine cavity in peri- or postmenopausal women is usually the first symptom of endometrial hyperplasia. Endometrial cells are very sensitive to estrogen stimulation. Endo- or exogenous estrogen stimulation results in simple endometrial hyperplasia without atypia, hyperplasia with atypia (precancerous condition) to endometrial cancer. The key issue in histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is differentiation between hyperplasia and precancerous condition and frank cancer. Widely used WHO classification of endometrial hyperplasia not always enables selection of relatively homogenous groups of patients with a similar prognosis. Therefore, an alternative clinically useful classification has been developed, distinguishing between benign endometrial hyperplasia justifying hormonal therapy and endometrial intraepithelial neoplasia (EIN), which is a precancerous condition warranting both hormonal and surgical treatment. The product of suppressor gene PTEN is considered a biological marker of precancerous cellular clone. In some cases, to improve objectivism of interpretation of microscopic images, histopathological study may be supplemented by immunohistochemical assay of PTEN expression. From the clinical point of view, an important point is that subdivision of EIN has significant practical implications. It enables sorting out of groups of patients depending on prognosis and risk of development of cancer, and also helps to determine the best treatment modality. An indispensable prerequisite for a correct histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is a close cooperation between pathologists and gynecologists. Clinical data concerning the patient’s age, date of last menses and hormonal status have a significant influence on interpretation of microscopic image of endometrial biopsy.
Krwawienie z jamy macicy u kobiet w okresie okołomenopauzalnym lub pomenopauzalnym jest najczęściej pierwszym objawem rozrostu błony śluzowej trzonu macicy. Komórki nabłonka endometrium cechuje duża wrażliwość na estrogeny. Stymulacja estrogenowa (endo- lub egzogenna) prowadzi do rozrostu prostego endometrium bez atypii, przez rozrost z atypią (stan przedrakowy) do raka endometrioidnego. Punktem krytycznym w diagnostyce histopatologicznej rozrostów endometrium jest odróżnienie hiperplazji od stanu przedrakowego i raka. Ponieważ powszechnie stosowana klasyfikacja WHO rozrostów błony śluzowej trzonu macicy nie zawsze dzieli pacjentki na jednorodne grupy o tym samym rokowaniu, powstała alternatywna klasyfikacja przydatna klinicznie, wyróżniająca łagodny rozrost endometrium, upoważniający do leczenia hormonalnego, i śródnabłonkową neoplazję endometrium (EIN), która jest stanem przedrakowym i może być leczona hormonalnie i operacyjnie. Biomarkerem klonu komórek o charakterze przedrakowym może być produkt genu supresorowego PTEN. W części przypadków, celem obiektywizacji interpretacji obrazu mikroskopowego, badanie histopatologiczne można poszerzyć o immunohistochemiczną ekspresję PTEN. Z klinicznego punktu widzenia istotne jest, iż podział EIN ma implikacje kliniczne. Dzieli on chorych na grupy w zależności od rokowania i ryzyka rozwoju raka oraz determinuje metodę leczenia. Nieodzowny warunek prawidłowej diagnostyki histopatologicznej rozrostów błony śluzowej trzonu macicy stanowi współpraca między patologiem i ginekologiem. Dane kliniczne dotyczące wieku pacjentki, daty ostatniej miesiączki i stanu hormonalnego mają istotny wpływ na interpretację obrazu mikroskopowego biopsji endometrialnej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 154-160
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka histopatologiczna rozrostów błony śluzowej trzonu macicy. Część II
Histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia. Part II
Autorzy:
Nasierowska-Guttmejer, Anna
Grajkowska, Wiesława
Bardadin, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030616.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
DNA repair genes
MLH1
TP53
endometrial cancer
endometrioid cancer – type I
molecular disorders PTEN
non-edometrioid cancer – type II
geny naprawy dna
rak endometrioidny – i typ
rak endometrium
rak nieendometrioidny – ii typ
zaburzenia molekularne pten
Opis:
Endometrial cancer constitutes a heterogeneous group of diseases, in terms of clinical course, underlying molecular disorders, morphology and therapeutic strategy. The most frequent variety is type I or endometrioid cancer. As compared with type II, or non-endometrioid cancer, it usually develops in younger women as a result of prolonged estrogen stimulation within endometrium with features of atypical hyperplasia or a condition defined as endometrial intraepithelial neoplasia (EIN). In terms of morphology, it usually forms an exophytic (rarely endophytic) tumor and presents a high or moderate grade of differentiation. Patients usually present at an initial stage of the disease, with tumor infiltrate rarely exceeding half of uterine wall thickness; lymph node metastases are rare too. Non-endometrioid cancer usually affects older women, where it develops within a flat, atrophic endometrium with no signs of hyperplasia. It is always qualified as poorly differentiated and according to WHO classification its degree of differentiation is not graded. It usually presents an aggressive clinical course, infiltrating over one half of uterine wall thickness, invades the serous membrane and regional lymph nodes. Types I and II of endometrial cancer differ also in terms of underlying molecular disorders. Type I is associated with mutations of genes K-ras, PTEN and MLH1 (DNA repair). Type II is associated with mutation of TP53. The key issue in developing therapeutic strategy is microscopic assessment of type and grade of histological maturity, as well as clinical-pathological stage of cancer. An important issue is to apply currently valid WHO, TNM and FIGO classifications. Objective difficulties in interpretation of microscopic features in some cases result in increasingly frequent use of molecular and immunohistochemical studies in routine pathological diagnostic work-up.
Rak błony śluzowej trzonu macicy stanowi heterogenną grupę pod względem przebiegu klinicznego, zaburzeń molekularnych, obrazu morfologicznego i leczenia. Większość przypadków jest kwalifikowana jako typ I, zwany rakiem endometrioidnym. W porównaniu z II typem, zwanym rakiem nieendometrioidnym, nowotwór ten rozwija się przeważnie u młodszych kobiet z cechami rozrostu atypowego lub stanu określanego jako „endometrioidna neoplazja śródnabłonkowa” (EIN), w wyniku przedłużonej stymulacji estrogenowej w terenie endometrium. W obrazie morfologicznym zwykle tworzy egzofityczny (rzadziej endofityczny) rozrost i wykazuje wysoko lub średnio dojrzały stopień dojrzałości. Stopień zaawansowania jest zazwyczaj niski, a naciek raka nie przekracza połowy grubości ściany trzonu macicy; rzadko stwierdza się przerzuty do węzłów chłonnych. Rak nieendometrioidny II typu częściej dotyczy starszych kobiet, u których rozwija się w cienkim zanikowym endometrium bez cech rozrostu. Kwalifikowany jest zawsze jako rak nisko zróżnicowany, według klasyfikacji WHO jego stopień zróżnicowania nie podlega stopniowaniu. Na ogół ma agresywny przebieg, przekracza połowę grubości ściany trzonu macicy, nacieka surowicówkę oraz daje przerzuty do węzłów chłonnych. Różnice między typem I i II raka endometrium dotyczą również zaburzeń molekularnych. Typ I raka wiąże się z mutacjami genów K-ras, PTEN i naprawy DNA (MLH1), z kolei w II typie stwierdza się mutacje w TP53. Kluczowe znaczenie dla podjęcia decyzji leczniczych ma ocena mikroskopowa typu i stopnia histologicznej dojrzałości oraz stopnia kliniczno-patologicznego zaawansowania raka. Istotne jest stosowanie aktualnie obowiązujących klasyfikacji WHO, TNM i FIGO. Obiektywne trudności w interpretacji cech mikroskopowych w niektórych przypadkach powodują coraz częstsze włączanie badań molekularnych i immunohistochemicznych do rutynowej diagnostyki.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 4; 226-236
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operacje metodą pochwową w raku błony śluzowej trzonu macicy
Vaginal hysterectomy as a method of treatment of endometrial cancer
Autorzy:
Łapińska-Szumczyk, Sylwia
Emerich, Janusz
Abacjew-Chmyłko, Anna
Kobierski, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030161.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometrial cancer
obesity
transvaginal approach
treatment of endometrial cancer
vaginal hysterectomy
chirurgia przezpochwowa
leczenie raka trzonu macicy
otyłość
przezpochwowe wycięcie macicy
rak trzonu macicy
Opis:
The aim of this paper is to assess transvaginal hysterectomy as a technique of surgical treatment of selected group of patients (n=28) with endometrial cancer, treated at the Department of Gynecology and Oncological Gynecology of Medical University in Gdańsk since 1983 thru 2008. Material and methods: Analysis encompassed the following clinical parameters: patients’ age, number of deliveries, coexisting internal medical diseases, past surgical procedures, body weight and BMI index, histological grade and clinical stage of endometrial cancer, depth of myometrial infiltration and invasion of uterine cervix by the tumor, intra- and postoperative complications. Due to retrospective character of the study, FIGO 1988 classification of endometrial cancer based on surgical-pathomorphological criteria was used throughout the text. Results: The youngest patient was 42, the oldest – 82. Twenty seven women (96.4%) were at postmenopausal age and only one (3.6%) – at premenopausal age. Most patients have had 2 or 3 deliveries. In the study population, the lowest body weight was 72 kg, the highest – 230 kg. Obese and pathologically obese patients predominated, whereby 60.5% of the patients weighted over 100 kg. In this group, 26 patients (92.9%) had a serious internal medical comorbidity and only 2 patients (7.1%) did not report any coexisting disease. In the group of patients operated on by transvaginal approach, the predominating histological type was adenocarcinoma. Over one-half of the patients had low-stage cancer, limited to endometrium only or not exceeding one-half of myometrial layer. In this group, coexisting superficial invasion of uterine cervix was seen in 3 cases and coexisting cervical cancer in 1 case. Conclusion: Selected group of patients with endometrial cancer presented in this paper proves the feasibility of treating this type of malignancy by transvaginal route.
Cel pracy: Celem pracy była próba oceny histerektomii przezpochwowej jako metody leczenia chirurgicznego w wyselekcjonowanej grupie 28 chorych na raka trzonu macicy operowanych metodą pochwową w Klinice Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 1983-2008. Materiał i metody: Dokonano analizy następujących parametrów klinicznych: wieku chorych, liczby przebytych porodów, współistniejących schorzeń internistycznych, przebytych zabiegów chirurgicznych, wagi oraz współczynnika BMI, postaci histologicznej oraz stopnia klinicznego zaawansowania raka błony śluzowej trzonu macicy, głębokości nacieku mięśniówki macicy oraz zajęcia szyjki macicy przez proces nowotworowy, powikłań śród- i pooperacyjnych. Ze względu na retrospektywny charakter badań w pracy zastosowano chirurgiczno-patomorfologiczną klasyfikację stopnia klinicznego zaawansowania raka błony śluzowej trzonu macicy według FIGO z 1988 roku. Wyniki: Najmłodsza operowana pacjentka miała 42, najstarsza – 82 lata. Dwadzieścia siedem kobiet (96,4%) było w wieku pomenopauzalnym, a tylko 1 chora (3,6%) w wieku przedmenopauzalnym. Większość pacjentek rodziła 2 lub 3 razy. W analizowanej grupie kobiet najniższa waga wynosiła 72 kg, najwyższa – 230 kg. Przeważały pacjentki otyłe i z otyłością patologiczną: 60,5% chorych ważyło ponad 100 kg. W badanej grupie 92,9% (26 chorych) stanowiły kobiety z obciążonym wywiadem internistycznym, jedynie 2 pacjentki (7,1%) nie podały żadnych współistniejących chorób. W grupie chorych operowanych metodą pochwową najczęściej stwierdzanym typem histologicznym był gruczolakorak. U ponad połowy chorych operowanych metodą pochwową odnotowano niewielkie zaawansowanie raka trzonu macicy (zmiana obejmująca jedynie endometrium lub naciek nieprzekraczający połowy mięśniówki macicy). Jednocześnie stwierdzono 3 przypadki współistniejącego powierzchownego naciekania szyjki macicy oraz 1 przypadek współistniejącego raka szyjki macicy. Wnioski: Przedstawiona wyselekcjonowana grupa chorych na raka trzonu macicy stanowi przykład alternatywnego leczenia tego nowotworu drogą pochwową.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 206-216
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radioterapia konformalna w ginekologii onkologicznej – jej wymogi i pułapki
Conformal radiotherapy in oncologic gynecology – requirements and pitfalls
Autorzy:
Kozakiewicz, Barbara
Semaniak, Anna
Chądzyńska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030751.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
BMI of irradiated patients
belly board BBD
conformal technique in gynecology
radiation-induced reaction
radiotherapy for cervical and endometrial cancer
BMI chorych napromienianych
odczyny popromienne
podstawka belly board (bbd)
radioterapia raka szyjki i raka trzonu macicy
techniki konformalne w ginekologii
Opis:
Radiotherapy implemented in the treatment of patients with female genital malignancies consists in fractionated irradiation of the patients in the same therapeutic position, lasting for 4 to 6 weeks. Currently used conformal techniques with intense dose modulation (intensity modulated radiation therapy, IMRT) precisely define treated area and critical organs located within. This paper explores the difference in volume of treated and protected areas in patients with cervical cancer and endometrial cancer placed prone for radiotherapy in a belly board BBD support, as compared with traditional positions used to date, i.e. supine or prone position BBD support. Treatment plans were elaborated for 20 patients for these three therapeutic positions and treated and protected areas were compared. Analysis revealed that only obese patients (BMI>27) in prone position with BBD support had smaller volume of irradiated bowel as compared with prone position without support (p=0.049), and particularly with supine position (p=0.008). Other patients with normal BMI value or slim persons did not benefit from the use of BBD support. After an at least 24 months’ long follow-up we monitored the incidence of radiation-induced reactions among patients using the BBD support and persons irradiated according to the same conformal technique but placed prone without BBD support. The study revealed that the incidence and severity of radiation-induced reaction in both groups of patients were similar.
Radioterapia stosowana w leczeniu chorych na nowotwory narządu rodnego to frakcjonowane napromienianie pacjentek w tej samej pozycji terapeutycznej, prowadzone przez 4 do 6 tygodni. Obecnie wykorzystywane konformalne techniki napromieniania z intensywną modulacją wiązki – IMRT, precyzyjnie określają obszar leczony i narządy krytyczne. W pracy zbadano różnicę w objętościach obszarów leczonych i chronionych u chorych na raka szyjki i trzonu macicy układanych do radioterapii w podstawce (belly board) BBD na brzuchu, w porównaniu z pozycjami dotąd stosowanymi, tj. na brzuchu bez podstawki BBD i na plecach. U 20 pacjentek wykonano plany leczenia w tych trzech pozycjach terapeutycznych i porównano obszar wymagający leczenia i chroniony. Stwierdzono, że jedynie chore otyłe (BMI>27) mają mniejszą objętość napromienianych jelit w pozycji na brzuchu z podstawką BBD, w stosunku do pozycji bez deski (statystycznie znamiennie p=0,049), a zwłaszcza do pozycji na plecach (p=0,008). Pozostałe pacjentki, o prawidłowym indeksie masy BMI i szczupłe, takich korzyści z ułożenia w BBD nie odniosły. W toku minimum 24-miesięcznej obserwacji oceniono występowanie odczynów popromiennych wśród chorych leczonych z podstawką BBD oraz pacjentek napromienianych tą samą techniką konformalną, ale układanych na brzuchu bez podstawki BBD. Wykazano, że częstość i nasilenie odczynów popromiennych w obu grupach badanych były takie same.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 4; 256-263
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie przedoperacyjnej brachyterapii z hipertermią w leczeniu raka trzonu macicy – wstępne wyniki własne
Preoperative brachytherapy with hyperthermia in the treatment of endometrial cancer – own preliminary results
Autorzy:
Śpiewankiewicz, Beata
Piotrkowicz, Norbert
Nalewczyńska, Agnieszka
Timorek-Lemieszczuk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030788.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brachytherapy
combined treatment
endometrial cancer
hyperthermia
preoperative (neoadjuvant) radiotherapy
brachyterapia
hipertermia
leczenie skojarzone
radioterapia przedoperacyjna
raka trzonu macicy
Opis:
Endometrial cancer became recently the most frequently diagnosed female genital malignancy in highly developed countries. In 2003 in Poland, 3953 new cases were diagnosed (standardized coefficient: 13.00) and 783 women died thereof (standardized coefficient: 2.2). In the treatment of malignant tumors, heat has been used since Antiquity. Beneficial effect of hyperthermia relies on direct cytotoxic effect, manifesting after elevation of tissue temperature to 41-43°C. Studies performed hitherto combined hyperthermia with standard therapeutic modalities – radiotherapy and chemotherapy. The aim of this paper was to assess the effectiveness of treatment, based on determination of degree of destruction of tumor cells as assessed by histological studies, evaluation of toxicity of the treatment, assessment of quality of life one year after completion of treatment protocol and determination of 3-years’ survival rate. To date, the study encompassed 18 patients with the diagnosis of clinical stage I endometrial cancer, based on histological study of scrapings from uterine cavity and cervical canal. In 14 patients, study of material obtained at fractionated curettage of cervical canal and uterine cavity revealed endometrial cancer of the endometrioid type, in 1 – papillary type and in 3 – no histological tumor type could be determined. Surgery was performed 15-85 days (mean: 34.88 days) after completion of brachytherapy combined with hyperthermia. Based on histological study of surgical specimens, in 6 out of 18 patients (33.3%) no tumor tissue could be detected. In 2 cases (11.1%) after surgery a FIGO stage IIIC cancer was diagnosed in view of presence of metastases to inguinal lymph nodes. These patients were referred for adjuvant teleradiotherapy. In the remaining 10 cases (55.5%), FIGO stage I endometrial cancer was diagnosed. Based on the results obtained, the following conclusions were reached: 1) No complications directly associated with neoadjuvant brachytherapy with hyperthermia were noticed in any of our patients. 2) Alterations detected at surgery, purportedly associated with the treatment performed, did not compromise course or scope of surgery. 3) In 1/3 of our patients, examination of surgical specimens failed to reveal malignant tissue.
W ostatnich latach w krajach o wysokim poziomie rozwoju cywilizacyjnego rak trzonu macicy stał się najczęściej rozpoznawanym nowotworem narządów płciowych kobiety. W Polsce w 2003 roku odnotowano 3953 zachorowania na ten nowotwór (współczynnik standaryzowany – 13,00) oraz 783 zgony (współczynnik standaryzowany – 2,2). W terapii nowotworów złośliwych ciepło wykorzystuje się od dawna. Podstawą działania hipertermii jest bezpośredni efekt cytotoksyczny, ujawniający się przy podwyższeniu temperatury do 41-43°C. W przeprowadzanych dotąd badaniach hipertermię łączono ze standardowo stosowanymi metodami leczenia – radioterapią i chemioterapią. Celem pracy była ocena efektywności leczenia, dokonana na podstawie określenia stopnia uszkodzenia nowotworu w oparciu o badanie histologiczne, ocena toksyczności leczenia, ocena jakości życia po roku od zakończenia leczenia oraz ocena 3-letniego przeżycia. Dotychczas do badania włączono 18 chorych, u których rozpoznano raka trzonu macicy w I stopniu klinicznego zaawansowania na podstawie badania histologicznego wyskrobin z jamy macicy i kanału szyjki. U 14 badanych kobiet w materiale uzyskanym po frakcjonowanym wyłyżeczkowaniu kanału szyjki i jamy macicy rozpoznano raka endometrium o typie endometrioidalnym, u jednej typ brodawkowaty, zaś u 3 chorych nie określono postaci histologicznej nowotworu. Zabieg operacyjny wykonywano w odstępie od 15 do 85 dni (średnio 34,88 dnia) od zakończenia brachyterapii skojarzonej z hipertermią. Na podstawie przeprowadzonego badania histologicznego materiału pooperacyjnego u 6 z 18 pacjentek (33,3%) nie stwierdzono utkania nowotworu. W 2 przypadkach (11,1%) pooperacyjnie rozpoznano IIIC stopień klinicznego zaawansowania według FIGO, gdyż wykryto przerzuty raka do węzłów chłonnych biodrowych. Pacjentki te zostały zakwalifikowane do uzupełniającej teleradioterapii. U pozostałych 10 kobiet (55,5%) rozpoznano I stopień zaawansowania według klasyfikacji chirurgiczno-patologicznej FIGO. Na podstawie przeprowadzonych badań wysunięto następujące wstępne wnioski: 1) Bezpośrednio po przedoperacyjnej brachyterapii z hipertermią nie odnotowano u pacjentek powikłań. 2) Śródoperacyjnie obserwowane zmiany, związane z przebytym leczeniem, nie miały wpływu na przebieg zabiegu operacyjnego i jego zakres. 3) U 33,3% chorych w materiale pooperacyjnym nie stwierdzono rozrostu złośliwego.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 21-26
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidemiologia nowotworów złośliwych narządów płciowych u kobiet w Polsce
Epidemiology of genital malignancies in the females in Poland
Autorzy:
Didkowska, Joanna
Wojciechowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031087.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
endometrial cancer
epidemiologia
epidemiology
malignant tumors
nowotwory złośliwe
ovarian cancer
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak trzonu macicy
Opis:
Aim of paper: Epidemiological analysis of malignant tumors developing within the female genital system in Polish population. Material and method: Data concerning incidence were obtained in the National Tumor Registry; data on mortality were obtained at the Head Statistical Bureau. Data on mortality in other European countries come from the WHO database (WHO Statistical Information System). Analysis of time trends was based on coefficients standardized with respect to global population. Results: Malignancies of the female genital system account for about 20% of malignant tumors in Polish females. Most common are: endometrial cancer (over 5000 new cases per year), ovarian cancer (about 3500) and cervical cancer (over 3100). Over the past 4 decades, we are witnessing a rapid increase of incidence of endometrial cancer and a trend towards decreasing mortality. A decline in both incidence and mortality is seen in cervical cancer. Ovarian cancer has reached stable coefficients of morbidity and mortality since about two decades. In Poland, 5-year survival indices are worse than mean values reported in most European countries. Conclusions. In the area of female genital malignancies, reduction of incidence is seen only in cervical cancer, while reduction of mortality – both in cervical and in endometrial cancer. Popularization and reorganization of national screening programs designed to early detection of malignant tumors, combined with promulgation of awareness of risk factors of carcinogenesis are fundamental to control the “tumor epidemic”.
Cel pracy: Analiza epidemiologiczna nowotworów złośliwych występujących w obrębie żeńskich narządów płciowych w polskiej populacji. Materiał i metoda: Dane dotyczące zachorowań pochodzą z Krajowego Rejestru Nowotworów, dane dotyczące zgonów pochodzą z Głównego Urzędu Statystycznego. Dane o zgonach w krajach Europy zaczerpnięto z bazy WHO (WHO Statistical Information System). Analizę trendów czasowych oparto na współczynnikach standaryzowanych według populacji świata. Wyniki: Nowotwory żeńskich narządów płciowych stanowią około 1/5 zachorowań na nowotwory wśród kobiet w Polsce. Najczęstszym schorzeniem są nowotwory trzonu macicy (ponad 5000 zachorowań), jajnika (około 3500) i szyjki macicy (ponad 3100). W ciągu ostatnich czterech dekad gwałtownie rosła zachorowalność na nowotwory trzonu macicy przy malejącym trendzie umieralności. Malejąca tendencja zachorowalności i umieralności jest obserwowana w raku szyjki macicy. Rak jajnika mniej więcej od dwóch dekad wykazuje stabilizację wartości współczynników zachorowalności i umieralności. Wskaźniki 5-letnich przeżyć w Polsce są niższe niż średnie obserwowane w krajach europejskich. Wnioski: Pośród nowotworów narządów płciowych kobiecych spadek zachorowalności dotyczy wyłącznie raka szyjki macicy, zaś spadek umieralności – zarówno raka szyjki, jak i trzonu macicy. Popularyzacja lub reorganizacja populacyjnych programów przesiewowych wczesnego wykrywania nowotworów złośliwych w połączeniu z upowszechnianiem wiedzy o czynnikach ryzyka karcinogenezy jest niezbędna do zahamowania „epidemii” nowotworów.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 25-37
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzuty do skóry oraz kości po leczeniu raka trzonu macicy – opis przypadku i przegląd literatury
Cutaneous and bony metastases after treatment of endometrial cancer – case report and review of the literature
Autorzy:
Gawlak, Maciej
Kowalewska, Magdalena
Krynicki, Ryszard
Dańska-Bidzińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031189.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ETV5/ERM
RUNX1/AML1
bony metastasis
cutaneous metastasis
endometrial adenocarcinoma
endometrial cancer
scalp metastasis
gruczolakorak trzonu macicy
przerzut do skalpu
przerzut do kości
przerzut do skóry
rak endometrium
Opis:
In terms of incidence, endometrial cancer is the sixth most common malignancy in women. Endometrial cancer disseminates mainly by the lymphatics to regional lymph nodes. Hematogenous spread usually concerns lungs, liver and bones. Distant metastases are infrequent, usually develop in the lungs and occur in not more than 4.6% of the cases. Cutaneous metastases of endometrial cancer are extremely rare and are associated with a poor prognosis. We present a case of a 47-year-old patient, operated on for endometrial cancer. Histological study of surgical specimens revealed adenocarcinoma of uterine corpus at moderate grade of histological malignancy and at FIGO stage IIB. Four years after surgery, the patient developed metastases to bones and skin, including scalp. The case is a great rarity not only because of aggressive clinical course concomitant with a prognostically favorable histological diagnosis, but also in view of an highly unusual location of metastases. The paper outlines basic processes governing organ-specific location of metastases. Molecular mechanisms of development of metastases of endometrial cancer, particularly distant ones, is still relatively poorly understood. The paper presents evidence supporting the role of products of genes RUNX1/AML1 and ETV5/ERM in increasing the invasiveness of this tumor and development of metastases. Studies performed to date indicate that assessment of level of expression of these genes might help to identify patients at higher risk for a more aggressive clinical course, thereby contributing to the development of more effective treatment protocols.
Pod względem zapadalności kobiet na wszystkie nowotwory rak trzonu macicy znajduje się na szóstym miejscu. Rak endometrium przerzutuje głównie drogą naczyń chłonnych do regionalnych węzłów chłonnych. Szerzące się drogą krwionośną przerzuty odległe najczęściej umiejscawiają się w płucach, wątrobie i kościach. Przerzuty odległe występują niezbyt często, w przeważającej mierze do płuc, dotyczą nie więcej niż 4,6% przypadków. Przerzuty raka trzonu macicy do skóry występują niezmiernie rzadko i wiążą się z bardzo niekorzystnym rokowaniem. W pracy przedstawiono przypadek 47-letniej pacjentki operowanej z powodu raka trzonu macicy. W badaniu histopatologicznym materiału pooperacyjnego stwierdzono obecność gruczolakoraka trzonu macicy o średnim stopniu dojrzałości histologicznej, w stopniu zaawansowania klinicznego FIGO IIB. Po czterech latach od operacji u chorej wystąpiły mnogie przerzuty do kości oraz skóry, w tym skalpu. Opisany przypadek stanowi niezwykłą rzadkość nie tylko ze względu na agresywny przebieg choroby przy zwykle dobrze rokującym rozpoznaniu histopatologicznym, lecz także z uwagi na wyjątkowo spotykane umiejscowienie przerzutów. W niniejszej pracy nakreślono podstawowe procesy warunkujące narządowo swoistą lokalizację przerzutów. Mechanizm tworzenia przerzutów raka endometrium, a szczególnie przerzutów odległych, pod względem molekularnym jest wciąż stosunkowo słabo poznany. W artykule przedstawiono dowody świadczące o wpływie produktów genów RUNX1/AML1 i ETV5/ERM na wzrost inwazyjności tego nowotworu oraz formowanie przerzutów. Dotychczasowe badania pozwalają żywić nadzieję, że w przyszłości ocena poziomu ekspresji tych genów będzie pomocna przy rozpoznaniu pacjentek z wyższym ryzykiem agresywnego przebiegu choroby nowotworowej, a co za tym idzie – w stworzeniu bardziej skutecznych schematów leczenia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 244-252
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak surowiczy śluzówki trzonu macicy – trudności w postępowaniu diagnostyczno-leczniczym
Uterine papillary serous carcinoma – diagnostic and therapeutic pitfalls
Autorzy:
Adam, Cieminski
Janusz, Emerich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031074.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemioterapia
chemotherapy
dysplazja gruczołowa endometrium
endometrial glandular dysplasia
endometrial papillary serous cancer
leczenie chirurgiczne
pathogenesis
patogeneza
surgical treatment
surowiczy brodawkowaty rak endometrium
Opis:
Uterine papillary serous carcinoma (UPSC) is an extremely malignant tumor associated with a grim prognosis. It accounts for less than 10% of all cases of endometrial cancer. Mean age at presentation is 68 years. Morphological appearance is similar to poorly differentiated serous cancer of the ovary. A characteristic feature is extensive invasion of blood and lymph vessels and rapid intraperitoneal dissemination. Endometrial glandular dysplasia is currently considered a precursor lesion of UPSC. The basic pathogenetic event is mutation of suppressor gene TP53 and overexpression of HER2/neu (human epithelial growth factor receptor 2). UPSC differs morphologically, genetically and clinically from endometrioid cancer. It is usually diagnosed in slender elderly women and is not corre-lated with hormonal risk factors. The serous type, in contrast to endometrioid cancer (EEC) usually developing within atypical proliferative lesion, develops mainly within atrophic endometrium, is characterized by high grade of malignancy (G3) and aggressive clinical course. Metastases within the abdominal cavity and lymph nodes develop rapidly and recurrences are usually distant and multifocal. Every case of endometrial cancer of any grade, with a component of serous cancer, should be treated like serous cancer of the ovary. Properly performed staging includes: hysterectomy with adnexectomy, pelvic and periaortal lymphadenectomy, omentectomy and inspection of the peritoneal cavity, as in the case of ovarian cancer. Adjuvant treatment includes chemotherapy based on platinum and taxane with or without radiotherapy. High frequency of extrauterine serous foci even at early stages of the disease necessitates an aggressive and multimodal therapeutic approach. Unfavorable treatment outcomes in UPSC reported to date, force us to search for novel therapeutic techniques, based mainly on targeted therapies.
Rak błony śluzowej macicy brodawkowaty typu surowiczego (UPSC) to bardzo złośliwy nowotwór związany z poważnym rokowaniem. Stanowi on mniej niż 10% wszystkich przypadków raka endometrium. Średni wiek zachorowania wynosi 68 lat. Obrazem morfologicznym przypomina niskozróżnicowanego surowiczego raka jajnika. Charakteryzuje się znaczną inwazją naczyń krwionośnych i limfatycznych oraz szybkim rozsiewem śródotrzewnowym. Obecnie za zmianę prekursorową raka błony śluzowej trzonu macicy typu surowiczego uznaje się dysplazję gruczołową endometrium. U podstaw jego patogenezy leży mutacja genu supresorowego TP53 i nadekspresja receptora 2. ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu (HER-2/neu). UPSC różni się morfologicznie, genetycznie i klinicznie od raka endometrioidalnego. Diagnozowany jest częściej u szczupłych, starszych kobiet bez związku z czynnikami hormonalnymi. Typ surowiczy, w przeciwieństwie do raka endometrioidalnego (EEC), powstającego najczęściej w przebiegu rozrostu atypowego, rozwija się głównie w obrębie endometrium atroficznego, cechuje się wysokim stopniem złośliwości (G3) i agresywnym przebiegiem klinicznym. Szybko powstają przerzuty w jamie brzusznej i węzłach chłonnych, a wznowy mają charakter odległy i wieloogniskowy. Każdy stopień raka endometrium z komponentą raka surowiczego powinien być leczony jak rak surowiczy jajnika. Właściwie przeprowadzony staging obejmuje: wycięcie macicy z przydatkami, resekcję węzłów chłonnych miedniczych i okołoaortalnych, usunięcie sieci większej oraz ocenę otrzewnej jak w raku jajnika. W leczeniu uzupełniającym stosuje się chemioterapię opartą na schemacie platyna + taksan ± radioterapia. Wysoki odsetek ognisk o utkaniu surowiczym poza macicą we wczesnych stopniach zaawansowania wymusza również agresywne, skojarzone podejście terapeutyczne. Dotychczasowe niekorzystne wyniki leczenia raka surowiczego endometrium wskazują na konieczność poszukiwania nowych metod terapeutycznych opartych głównie na terapii celowanej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 157-164
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie prognostyczne komórek immunokompetentnych naciekających guzy nowotworowe w rakach narządu płciowego
Prognostic signifi cance of tumor infi ltrating lymphocytes in gynecologic cancers
Autorzy:
Jacek J., Sznurkowski
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031071.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CD4+
CD8+
NK
TIL
TILs
cervical cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
prognosis
prognoza
rak jajnika
rak sromu
rak szyjki
rak trzonu macicy
vulvar cancer
Opis:
An interesting field of research in tumor immunology are T-lymphocytes and NK-cells in the area directly adjacent to tumor, i.e. tumor-infiltrating lymphocytes (TIL). An important indicator of immune control of cancer cells is the correlation between intensity of TIL infiltrate and clinical course of the disease. The aim of this paper is a review of particular types of immunocompetent cell infiltrating the tumor and a review of English literature as to data concerning prognostic significance of TIL subpopulations in ovarian, endometrial, cervical and vulvar cancer. Material and method: the PubMed database was searched using key words: CD8+, CD4+, FOXP3+, CD57+, CD56+, NK, combined with phrases: cervical cancer, vulvar cancer, ovarian cancer, endometrial cancer and prognosis. Results: Most important TILs include cytotoxic T-lymphocytes, mostly represented by the CD8+ population, helper T-lymphocytes, designed as CD4+ cells, regulatory lymphocytes Treg, where the most specific maker is transcription regulator forkhead box P3(FOXP3), and NK/NKT cells (naturalkiller/natural killer T-lymphocytes), identified by CD56 and CD57. A close correlation was found between patients’ survival and intensity of infiltrate by CD8+ cells and indicators CD8+/FOXP3+, CD8+/CD4+ and ovarian cancer, endometrial cancer and cervical cancer. An exception to this is vulvar cancer, where CD8+, CD4+ and FOXP3+ have no prognostic significance. Conclusions: Severity of local cytolysis of tumors and inhibition of immunosuppressive activity of regulator cells may be used in future therapeutic strategies in patients with ovarian, endometrial and cervical cancer. In vulvar cancer we should rather focus on non-specific immune response for tumor control.
W immunologii nowotworów szczególną uwagę zwraca się na limfocyty T i komórki NK z bezpośredniego otoczenia guza, tzw. limfocyty naciekające guz, czyli komórki TILs (tumor-infiltrating lymphocytes). Ważnym dowodem na nadzór układu odpornościowego nad komórkami raka jest korelacja pomiędzy intensywnością nacieków komórek TILs a przebiegiem choroby. Celem pracy było scharakteryzowanie poszczególnych typów komórek immunokompetentnych, które mogą uczestniczyć w naciekaniu guzów nowotworowych, oraz przeanalizowanie publikacji anglojęzycznych pod kątem danych dotyczących znaczenia prognostycznego subpopulacji TILs w raku jajnika, trzonu macicy, szyjki oraz sromu. Materiał i metoda: Baza PubMed została przeszukana przy użyciu słów kluczowych: CD8+, CD4+, FOXP3+, CD57+, CD56+, NK w połączeniu z frazami: cervical cancer, vulvar cancer, ovarian cancer, endometrial cancer oraz ze słowem prognosis. Wyniki: Do najważniejszych TILs należą cytotoksyczne limfocyty T, w większości reprezentowane w badaniach przez populację komórek CD8+, pomocnicze limfocyty T, oznaczane jako komórki CD4+, limfocyty regulatorowe Tregs, dla których najbardziej specyficznym markerem jest regulator transkrypcji forkhead box P3 (FOXP3), oraz komórki NK/NKT (natural killer/natural killer T lymphocytes), identyfikowane za pomocą CD56 i CD57. W raku jajnika, endometrium oraz szyjki macicy wykazano silny związek pomiędzy czasem przeżycia pacjentów a intensywnością nacieków z komórek CD8+ oraz wskaźnikami CD8+/FOXP3+, CD8+/CD4+. Wyjątek stanowi rak sromu, w którym komórki CD8+, CD4+, FOXP3+ nie posiadały znaczenia prognostycznego. Wnioski: Nasilanie lokalnej cytolizy guzów, a także hamowanie immunosupresyjnego działania komórek regulatorowych może być w przyszłości wykorzystane w strategiach terapeutycznych w raku jajnika, endometrium oraz szyjki macicy. W raku sromu należy ocenić udział komórek nieswoistej odpowiedzi immunologicznej w zwalczaniu guzów nowotworowych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 150-156
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hormonalna terapia zastępcza w ginekologii onkologicznej
Hormone replacement therapy in gynecologic oncology
Autorzy:
Witczak, Kamila
Sajdak, Stefan
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031323.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hormone replacement therapy
gynecologic oncology
breast cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
cervical cancer
vulvar cancer
benign tumors
hormonalna terapia zastępcza
ginekologia onkologiczna
rak piersi
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
guzy łagodne
Opis:
Age-related increase of risk of developing a genital malignancy in the females, increasing level of health awareness in general population, improved oncologic prevention, better diagnostic techniques and therapies, all of them contribute to increased number of patients at menopausal age completing oncological treatment. The problem concerns also young women, who require radical surgical consisting in oophorectomy, radiotherapy and chemotherapy. An increasingly frequent problem in the gynecologic practice is the use of hormonal replacement therapy in patients with a history of malignancy. Oophorectomy before menopause results in development of atrophic lesions in estrogen-dependent tissues, osteoporosis, cardiovascular and urogenital diseases, sexual dysfunction, vasomotor disorders and compromised quality of life, resulting in disorders of lipid metabolism and affects mental condition. An absolute contraindication for hormonal replacement therapy during menopause is active estrogen-dependent malignancy. Other clinical situations and controversies associated therewith concerning safety, particularly in view of hormone-dependent tumors, result in several attempts at development of uniform and generally accepted guidelines concerning the use of hormonal replacement therapy in menopausal women. This paper discusses hormonal replacement therapy in the context of its role in the carcinogenesis process and its use in patients with current or past history of a malignancy. The aim of this paper is to present current state-of-the-art in the aspect of safety of hormonal replacement therapy in patients with a malignancy: endometrial cancer, breast cancer, ovarian cancer, cervical cancer, vulvar cancer and also benign tumors, e.g. uterine myoma and endometrial cyst.
Zwiększające się z wiekiem ryzyko zachorowania na nowotwory żeńskich narządów płciowych, wzrost poziomu świadomości społecznej, profilaktyki onkologicznej, lepsze możliwości diagnostyczne oraz terapeutyczne schorzeń nowotworowych przyczyniają się do wzrostu liczby pacjentek w wieku menopauzalnym po leczeniu onkologicznym. Problem dotyczy również kobiet w młodym wieku, wymagających radykalnego leczenia chirurgicznego obejmującego usunięcie jajników, radioterapię i chemioterapię. Coraz częstszy problem w praktyce ginekologicznej stanowi aspekt stosowania hormonalnej terapii zastępczej u pacjentek z chorobą nowotworową w wywiadzie. Usunięcie jajników przed menopauzą skutkuje rozwojem zmian zanikowych w tkankach estrogenozależnych, osteoporozy, schorzeń układu sercowo-naczyniowego i układu moczowo-płciowego, dysfunkcji seksualnych, objawów wazomotorycznych oraz pogorszeniem jakości życia, stanowi przyczynę rozwoju zaburzeń gospodarki lipidowej oraz wpływa na kondycję psychiczną. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania hormonalnej terapii wieku menopauzalnego jest czynna estrogenozależna choroba nowotworowa. Pozostałe sytuacje kliniczne i związane z nimi kontrowersje dotyczące bezpieczeństwa stosowania terapii, szczególnie w aspekcie nowotworów hormonozależnych, skłaniają do licznych prób wypracowania ujednoliconych, obowiązujących wytycznych stosowania leczenia hormonalnego wieku menopauzalnego w tej grupie pacjentek. W opracowaniu omówiono hormonalną terapię zastępczą w kontekście udziału w procesie karcynogenezy oraz stosowania leczenia u pacjentek z rozpoznaną aktualnie lub w przeszłości chorobą nowotworową. Celem opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat bezpieczeństwa stosowania hormonalnej terapii zastępczej w przypadku nowotworów złośliwych: raka endometrium, piersi, jajnika, szyjki macicy, sromu oraz guzów łagodnych: mięśniaków macicy, torbieli endometrialnych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 62-73
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Limfadenektomia miednicza i okołoaortalna w przypadku raka endometrium
Pelvic and periaortic lymphadenectomy in the treatment of endometrial cancer
Autorzy:
Opławski, Marcin
Kojs, Zbigniew
Smoczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031512.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak endometrium
leczenie chirurgiczne
usunięcie węzłów chłonnych
powikłania okołooperacyjne
radioterapia
endometrial cancer
surgery
lymphadenectomy
postoperative complications
radiotherapy
Opis:
Treatment of endometrial cancer includes surgery, radiotherapy, chemotherapy, and hormonal therapy. Since early 1990s, a matter of much controversy remains the scope of surgery, particularly in the context of excision of lymph nodes. Currently valid surgical classification of clinical stages entails the need to assess the presence of metastases to pelvic and periaortic nodes (FIGO 2009). Technique of mapping sentinel nodes in endometrial cancer is currently being developed and is inherently complicated due to several routes of lymphatic drainage from the uterus. Excision of lymph nodes should be a part of routine surgical staging, as apart from diagnostic-prognostic value, it is of paramount significance for clinical decision-making process. Planning of adjuvant therapy without such an assessment is imprecise. Intraoperative evaluation of extent of the neoplastic process is much more precise than assessment based on imaging studies or clinical criteria of staging, promoted by some centers. An increasing number of centers consider lymphadenectomy as an indispensable component of endometrial cancer management – according to present-day standards, reliable staging of endometrial cancer requires excision and study of lymph nodes. More extensive procedure is not associated with significant increase of complication rate, while reduces number of patients requiring radiotherapy, affecting favorably the patients’ quality of life. Patients undergoing pelvic and periaortic lymphadenectomy benefit from a longer recurrence-free survival and overall survival. Most frequent complication of these procedures is intraoperative bleeding, thromboembolic events and lymphocele. Favorable effects of a more extensive procedure are seen mainly in centers specialized in gynecologic oncology, where median number of excised pelvic and periaortic lymph nodes is significantly higher.
W leczeniu raka błony śluzowej macicy stosuje się leczenie chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię, hormonoterapię. Od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku kontrowersje wzbudza rozległość operacji, szczególnie w zakresie usuwania węzłów chłonnych. Obecnie obowiązująca chirurgiczna klasyfikacja stopnia zaawansowania tego nowotworu wskazuje na konieczność oceny występowania przerzutów do węzłów chłonnych miednicy oraz węzłów okołoaortalnych (FIGO 2009). Technika oznaczenia węzła wartownika w raku endometrium jest na etapie opracowywania i jest utrudniona z powodu kilku dróg spływu chłonki z macicy. Usuwanie węzłów chłonnych powinno być elementem chirurgicznej oceny zaawansowania tego nowotworu, gdyż poza wartością diagnostyczno-rokowniczą ma także znaczenie decyzyjne. Zaplanowanie terapii uzupełniającej bez takiej oceny jest nieprecyzyjne. Operacyjna ocena rozległości procesu nowotworowego cechuje się znacznie większą dokładnością niż ocena za pomocą badań obrazowych oraz kryteriów klinicznych zaawansowania tego nowotworu, promowanych przez część ośrodków. Zwiększa się liczba placówek uznających usuwanie węzłów chłonnych za niezbędny element leczenia operacyjnego raka endometrium – przy obecnym poziomie wiedzy prawidłowa ocena stopnia zaawansowania raka endometrium wymaga usuwania węzłów chłonnych. Poszerzenie zabiegu nie zwiększa znacznie liczby powikłań, za to zmniejsza częstość stosowania radioterapii, co korzystnie wpływa na jakość życia chorych. W przypadkach, w których usunięto węzły chłonne miednicy mniejszej wraz z węzłami okołoaortalnymi, stwierdzono dłuższy czas wolny od wznowy oraz dłuższe przeżycie. Najczęstsze powikłania takich zabiegów to krwawienie śródoperacyjne, incydenty zakrzepowo-zatorowe, występowanie lymphocele. Korzystne wyniki poszerzenia zabiegu są obserwowane głównie w wyspecjalizowanych ośrodkach ginekologii onkologicznej, w których mediana liczby usuniętych węzłów chłonnych miednicy oraz okołoaortalnych jest zdecydowanie większa.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 151-158
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies