Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ecumenical dialogue" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-62 z 62
    Tytuł:
    TOWARDS THE RECONCILIATION OF MINISTRIES. Apostolic Succession and Mutual Recognition of Ministry form Unitatis redintegratio to The Church: Towards a Common Vision
    Ku pojednaniu posługiwań. Sukcesja apostolska a wzajemne uznanie posługiwania duchownego od Unitatis redintegratio do The Church: Towards a Common Vision
    Autorzy:
    Kantyka, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595029.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    ministry
    ordination
    apostolic succession
    ecumenical dialogue
    Opis:
    W artykule poddano badaniu Dekret o ekumenizmie II Soboru Watykańskiego oraz najnowszy dokument Komisji Wiara Ustrój Światowej Rady Kościołów Ku wspólnej wizji Kościoła pod kątem znalezienia możliwych propozycji wiodących ku wzajemnemu uznaniu posługiwania duchownego związanego z sukcesja apo- stolską, występującego w Kościołach zaangażowanych w dialog ekumeniczny. W skrócie dotknięto też propozycji niektórych teologów, które jednak nie znala- zły odzwierciedlenia w żadnym oficjalnym dokumencie. Przeprowadzone analizy wykazały, że badane dokumenty nie zawierają kon- kretnych propozycji wiodących ku pojednaniu posługiwań, w zamian dokument ŚRK kataloguje obszary ekumenicznej konwergencji i dywergencji w tej ważnej kwestii, a także stawia ważkie pytania, na które najpierw trzeba znaleźć odpo- wiedź, by móc przejść do ustaleń w sprawie wzajemnego uznania posługiwania duchownych ordynowanych.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2014, 14; 53-62
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Conscience — Synodality — Ecumenism
    Autorzy:
    Gałkowski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40278182.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Synod of Bishops
    synodal path
    ecumenical dialogue
    similarities
    Opis:
    The reference point for deliberations is constituted by two documents: the Apostolic Constitution of Francis Episcopalis communio and the final document of XV General Assembly of the Synod of Bishops dedicated to the problems of young people Young People, the Faith, and Vocational Discernment. The synodal document presented the issues which were not discussed during the synodal sessions and concern the synodal path of the Church. The author reflects on common elements of both documents and interprets each of them in the light of the other one. He highlights the element of discernment of gifts, charisms, and conscience, which determine the position of the faithful in the ecclesial community and influence the bonds between them and the pastors of the Church. Extending the area of implementation of the synodal character of the Church allows the author to ask the question about the model of the presence of the Church in the world. The author points out similarities between the synodal way and the methodology of ecumenical dialogue, which may affect summoning of the Synod dedicated to ecumenical issues.
    Źródło:
    Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 157-172
    2353-4877
    2391-4327
    Pojawia się w:
    Ecumeny and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie pneumatologii dla otwarcia ekumenicznego
    The Significance of Pneumatology for the Ecumenical Openness
    Autorzy:
    Czaja, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340908.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pneumatologia
    ekumeniczna otwartość
    dialog ekumeniczny
    pneumatology
    ecumenical openness
    ecumenical dialogue
    Opis:
    The article is an attempt to designate the significance of pneumatology for ecumenical openness of Christian Churches and Communities. It consists of three parts. Firstly, from the Roman Catholic perspective the Author indicates some reasons for necessity of taking into account and unceasing learning of pneumatology. It has been important to analyze negative results of the before Council closeness for the Holy Spirit in the Western ecclesiology as well as positive fruition of the openness for Him at Vatican II.  The main part of the article turns a Reader’s attention towards the possibilities of mutual enriching by various components of pneumatology in the scope of the interpretation of an act of faith, the Word of God, Tradition, new humanity, connectedness of saving economy of the Son with that of the Holy Spirit, the identity of the Spirit in Christ and in Christians, saving mediation of the Spirit and His life-giving activity. The Author presents chances of ecumenical dialogue in the third part of the article. It would be possible to notice and use them if one undertakes the deeper afterthought on individual plots of pneumatology. He shows how to do it referring to three threads of ecclesiological pneumatology.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2009, 1; 7-20
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekumeniczny wymiar mariologii
    The Ecumenical Dimmension of Mariology
    Autorzy:
    Rabiej, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595117.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    mariology
    ecumenical dialogue
    ecclesiology
    mariologia
    dialog ekumeniczny
    eklezjologia
    Opis:
    The paper analyzes contemporary trends in mariology. It briefly outlines the assumptions of the maximalist (christotypic) and minimalist (ecclesiotypic) mariology. By suggesting their complementarity the ecumenical model of mariology is proposed. His basis is systematically developed in many bilateral groups, e.g.: The Ecumenical Society of the Blessed Virgin Mary in England, The Anglican-Roman Catholic International Commission – ARCIC, The Lutheran-Catholic Commission in the USA and Germany, The Group of Dombes. Echoes of these arrangements have been reflected in the content of catechisms developed by local churches, e.g. in the Netherlands, Germany and France.
    Artykuł podejmuje analizę współczesnych nurtów w mariologii. W zwięzły sposób zarysowuje założenia mariologii maksymalistycznej (chrystotypicznej) i minimalistycznej (eklezjotypicznej). Postulując ich komplementarność, proponuje model ekumeniczny mariologii, której podstawy są systematycznie wypracowywane w wielu grupach bilateralnych. Dla przykładu zaprezentowano owoce prac: Ekumenicznego Stowarzyszenia Błogosławionej Dziewicy Maryi w Anglii, Międzynarodowej Komisji Anglikańsko-Katolickiej, Komisji do Dialogu Luterańsko-Katolickiego w USA, Luterańsko-katolickiej grupy na terenie Niemiec, Grupy z Dombes. Echa tych uzgodnień znalazły swoje odzwierciedlenie w treści katechizmów wypracowywanych przez Kościoły lokalne, np. w Holandii, Niemczech czy Francji.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2017, 17; 381-392
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Requirements for an Ecumenical Dialogue according to Pope John Paul II’s Encyclical Letter „Ut unum sint"
    Autorzy:
    Dură, Nicolae V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40275476.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    ecumenical dialogue
    the Second Vatican Council
    the Christian unity
    Opis:
    In the Christian theological language, the term “ecumenism” was put in circulation by the Ecumenical Movement initiated by the Christians after the First World War. But, in the language of the Catholic Church, the term “ecumenism,” used with the meaning of the “ecumenical movement,” was introduced by the renowned theologian Yves Congar in 1937. And, then, it was taken over by the Second Vatican Council for the text of the decree on ecumenism Unitatis redintegratio. The Roman Catholic Church joined the Ecumenical Movement in 1961, when its delegates were presents at the Session — held in New Delhi — of the Ecumenical Council. Among other things, from the text of the Encyclical Ut unum sint published by Pope John Paul II in the year 1995, we could notice that His Holiness asserted that an ecumenical dialogue — that remains in fact one of the main instruments for the reestablishment of the ecumenical unity — has to fulfill the requirements stipulated by the Second Vatican Council, adopted however to the ecumenical realities of the present times.
    Źródło:
    Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 91-118
    2353-4877
    2391-4327
    Pojawia się w:
    Ecumeny and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Milczenie i słowo w dialogu ekumenicznym
    Silence and Word in the Ecumenical Dialogue
    Autorzy:
    Składanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553875.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-28
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    ekumenizm
    dialog ekumeniczny
    ruch ekumeniczny
    dokumenty ekumeniczne
    ecumenism
    ecumenical dialogue
    ecumenical movement
    ecumenical statements
    Opis:
    Analiza dokumentów dialogowych wskazuje na to, że istnieją ważne obszary tematyczne, które nie są w nich poruszane lub też, dość często, są poruszane w sposób fragmentaryczny, tak aby bardziej zaakcentować istniejące zbieżności niż skalę i konsekwencje rozbieżności. Dotyczy to zarówno pewnych kontrowersji dogmatycznych, jak też zagadnień etycznych. Milczenie w dialogu ekumenicznym jest zatem ambiwalentne: może być wyrazem oczekiwania na dalszy postęp tego dialogu i przezwyciężenie trudności, ale może również być próbą uchylenia się od kwestii najtrudniejszych i ich oceny. Tak zarysowany kontekst wyznacza cel tej krótkiej refleksji teologicznoekumenicznej, podejmującej kwestie milczenia i słowa w dialogu ekumenicznym. Najpierw warto przyjrzeć się milczeniu – temu, o czym i w jaki sposób milczy się w dialogu ekumenicznym. Następnie można przypatrzeć się charakterystyce ekumenicznego słowa.
    An analysis of dialogue documents indicates that there are important thematic areas that are not addressed in them or, quite often, are addressed in a fragmented way, so as to more accentuate existing convergences than the scale and consequences of discrepancies. This applies to both certain dogmatic controversies and ethical issues. Silence in the ecumenical dialogue is therefore ambivalent. It can be an expression of expectations for further progress of this dialogue and overcoming difficulties, but it can also be an attempt to evade the most difficult issues and their assessment. It is the context which sets the goal of this brief theological-ecumenical reflection. The article addresses the issues of silence and word in the ecumenical dialogue. Firstly, it proposes some ways of interpreting „ecumenical silence”. Secondly, it presents the characteristics of the „ecumenical word”.
    Źródło:
    Sympozjum; 2019, 1(36); 99-118
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benedict XVI’s Ecumenical Dialogue with the Eastern Orthodox Church
    Autorzy:
    Warzeszak, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150210.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    ecumenical dialogue
    path toward unity
    fraternity
    ancient Christian tradition
    Orthodox Church
    ecumenical collaboration
    Opis:
    The author of this article presents Benedict XVI’s ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole through the speeches, declarations, and homilies that he delivered to representatives of the Eastern Church. This dialogue is undoubtedly significant. As a pope, Benedict XVI fostered and authoritatively promoted this interchange by initiating meetings, participating in communal prayer, teaching, treating those who he encountered with fraternal friendship and charity, and overcoming various obstacles. The Holy Father emphasized the theological studies that the two Churches share in common, because complete and visible communion cannot exist without unity of faith. As always – and particularly as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that both Churches could celebrate the Eucharist together only when they are fully united. When would this happen? According to Benedict XVI, such union is a gift from God for which the faithful must pray and toward which they must work by: evangelizing together, mutually resisting ideologies hostile to Christianity and humanity, ensuring peace and justice among Christians and those who follow other religions, and cooperating in charitable care of the poor, the sick, and the needy.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 187-210
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Fürsprache Marias als ökumenisches Problem
    Autorzy:
    Ernst, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158473.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ecumenical dialogue
    Mariology
    Mary̕ s intercession
    Ökumenischer Dialog
    Mariologie
    Fürbitte Mariens
    Opis:
    Heute sind marianische Themen eine große Herausforderung für die Teilnehmer des ökumenischen Dialogs. Sie aufzugreifen und richtig zu berücksichtigen, ist von großer Bedeutung im Streben nach der Einheit der Christen, die der Wille Christi ist. Unter den mariologischen Fragen, die in Diskussionen zwischen Konfessionen aufgeworfen wurden, ist eine der schwierigeren Streitfragen die Lehre von der Fürbitte der Heiligen Jungfrau Maria. Unterschiede zwischen den Konfessionen in der Wahrnehmung dieses Themas, die in der Zeit der Reformation begannen, verfestigten sich und bestehen bis heute. Das Zusammenkommen gespaltener Christen, das eine gemeinsame Betrachtung dieser Streitfrage ermöglichte, war verbunden mit dem Beginn eines Dialogs, befreit von alten Emotionen, Spannungen und Vorurteilen. Dieser Artikel zielt darauf ab, die Frage zu beantworten, ob es möglich ist, das Mysterium Mariens, ihren Platz und ihre Rolle in der Kirche im Rahmen des geführten ökumenischen Dialogs neu zu lesen, was zu einer Einigkeit in der Frage ihrer mütterlichen Fürsprache führt.
    Nowadays Marian issues are a great challenge for participants in ecumenical dialogue. Noticing and properly reflecting them is of great importance in striving to achieve the unity of Christians, which is the will of Christ. Among the Mariological issues raised indiscussions between different denominations, one of the more difficult contentious issues is the doctrine of the intercession of the Blessed Virgin Mary. Differences between denominations in perceiving this issue, initiated in the era of the Reformation, became consolidated and exist to this day. Opening the relationship between divided Christians, enabling joint consideration of this disputed issue, was associated with the beginning of a dialogue, freed from old emotions, tensions and prejudices. This article aims to answer the question of whether it is possible to re-read the mystery of Mary, her place and role in the Church as part of the ecumenical dialogue undertaken, leading to achieving unity regarding the issue of her maternal intercession.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2022, 16, 2; 197-206
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Noahide Laws and the Universal Fellowship with God
    Autorzy:
    Barnes, Bruce R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2149959.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    natural law
    Moses Maimonides
    he Noahide Laws
    lassical Islamic philosophy
    ecumenical dialogue
    Opis:
    This article presents the possibility of a theory of natural law in Judaism from the Jewish perspective by listening to the Jewish tradition of scholarship on religion and philosophy. The first part of this paper is concerned with evidence for a theory of natural law in Judaism. It centers around the Noahide Laws and their influence on Gentile and pre-Simatic Judaism. The second part deals with Moses Maimonides and his ideas concerning the interpretation of natural law for Jews. The third part discusses Jewish scholars who have refuted the work of Maimonides and proposed various theories of natural law. They have been a consistent part of Jewish tradition and provide a path, however narrow, along which Jews may travel towards participation in global issues and work among non-Jewish people.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 5-32
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialogiczny wymiar formacji ekumenicznej w wychowawczym procesie – postulaty i sugestie ekumeniczne
    The Dialogical Dimension of Ecumenical Formation in an Educational Process – Suggestions and Ecumenical Postulates
    Autorzy:
    Hanc, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595270.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    dialogue, dialogical dimension, ecumenical dialogue, ecumenical formation/educational process
    dialog, dialogiczny wymiar, dialog ekumeniczny, ekumeniczna formacja, proces wychowawczo-edukacyjny
    Opis:
    The three parts of the paper aim to draw the issue from the arrangements concerning the dialogue in general, ecumenical dialogue, and the dialogical dimension in particular, which is studied from the perspective of a unique document agreed on in multilateral dialogue with the World Council of Churches and the Roman Catholic Church. The document (agreed on 20 May 1993) deals with the very concept and necessity for ecumenical formation on one hand, and presents some reflections and suggestions on the other. It also speaks about ecumenical formation as a process through which, thanks to the Holy Spirit, Christians of various denominations strive towards complete unity in faith, in the sacraments and the Church. Therefore the following means of formation should be pointed out: the study of the divine Word, preaching, catechesis, spiritual life, cooperation in various charity and social initiatives as well as its faith sharing circles, such as: families, parishes, schools, various associations, groups and ecclesial movements. The final part of the paper focuses on postulates.
    W całym treściowo-zakresowym brzmieniu artykułu myślą przewodnią we wszystkich trzech częściach jego przedłożenia było nakreślenie problemu, począwszy od ustaleń tyczących się dialogu w ogóle, dialogu ekumenicznego, a zwłaszcza dialogicznego wymiaru, którym usiłowano objąć z perspektywy unikalnego wręcz dokumentu studyjnego, uzgodnionego w multilateralnym dialogu Światowej Rady Kościołów i Kościoła rzymskokatolickiego, przybliżającego wprost pojęcie i konieczność ekumenicznej formacji oraz związane z nią refleksje i sugestie (dokument uzgodniono 20 maja 1993 r.). W artykule wskazano na środki formacji (np. studium Słowa Bożego, jego przepowiadanie, katechezę, życie duchowe, współpracę w różnych inicjatywach charytatywnych i społecznych itp.) oraz środowiska jej sprzyjające z wyakcentowaniem rodziny, parafii, szkoły, różnych zrzeszeń, grup i ruchów kościelnych. W ostatniej zaś części uwaga została skupiona na sformułowaniu postulatów.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 437-464
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wychowywanie do postawy dialogu w katechezie dorosłych
    Education to the Attitude of Dialogue in the Catechesis of Adults
    Autorzy:
    Misiaszek SDB, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594952.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    katecheza dorosłych, dialog ekumeniczny, wymiar ekumeniczny katechezy dorosłych
    catechesis of adults, ecumenical dialogue, ecumenical dimension of adult catechesis
    Opis:
    Indications for the ecumenical dialogue are included in the church documentation on the catechesis of adults. The ecumenical dimension of catechesis of adults is one of the basic conditions of the holistic approach of this catechesis. Exhortation Catechesi tradendae by John Paul II tells us about it. In the document Adult Catechesis in the Christian community by the International Council for Catechesis, ecumenical issues are treated as a permanent element of the media. The catechesis of adults does not exist in Poland. It is therefore difficult to show how the education of dialogue in the catechesis of adults should look like. Hence a fundamental challenge is to build the catechesis of adults. Only then one can talk about and appraise the position of the ecumenical dialogue among adult Christians.
    W dokumentach Kościoła na temat katechezie dorosłych są wskazania dotyczące dialogu ekumenicznego. Wymiar ekumeniczny katechezy dorosłych jest jednym z podstawowych warunków całościowego ujęcia tej katechezy. Mówi o tym adhortacja Jana Pawła II Catechesi tradendae. W dokumencie Międzynarodowej Rady do spraw Katechezy, jakim jest Katecheza dorosłych we wspólnocie chrześcijańskiej, zagadnienia ekumeniczne są traktowane jako stały element przekazu. W Polce nie ma katechezy dorosłych. Trudno jest więc wskazywać, jak powinno wyglądać wychowanie do dialogu osób dorosłych. Dlatego podstawowym wyzwaniem jest budowanie w Polsce katechezy dorosłych. Dopiero wówczas będzie można mówić i oceniać stan dialogu ekumenicznego wśród dorosłych chrześcijan.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 427-436
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Teaching of Pope Francis About Synodality in the Context of Contemporary Theological and Ecumenical Reflection
    Autorzy:
    Bujak, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029029.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Catholic–Orthodox ecumenical dialogue
    ecclesiology
    Pope Francis
    local Church
    Second Vatican Council
    synodality
    Opis:
    The article deals with the ecclesiology of the local Church and synodality. Both topics have been present in Catholic theology since the time of the Second Vatican Council, which laid the foundation for the ecclesiology of the local/particular Church, collegiality of bishops and synodality. This ecclesiology was developed both theoretically and practically in the post-conciliar period, but there are some theologians who believe that during the pontificate of John Paul II there was a return to the universalist ecclesiology, as evidenced by the documents published by the Roman Curia, especially Communionis notio. Pope’s Francis teaching on synodality and strengthening the Church at local and regional levels addresses the demands of those theologians who believe that Chapter III of the Lumen Gentium Constitution has not yet been properly implemented. The Pope emphasizes, that synodality is a constitutive dimension of the Church and therefore what the Lord is asking of us is already in some sense fully present in the word “synod” itself.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2021, 91, 5; 147-173
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekumenizm na drodze przemian: problemy i wyzwania
    Autorzy:
    Kałużny, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571678.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    ecumenism
    ecumenical dialogue
    current situation of the ecumenical movement
    ekumenizm
    dialog ekumeniczny
    aktualna sytuacja ruchu ekumenicznego
    Opis:
    The author of the article has aimed at briefly outlining the present situation of the ecumenical movement. In the course of the reflection, he states that in the history of the ecumenical movement, the period of initial enthusiasm and dynamic development has given place to a period in which difficulties are experienced. Satisfaction with the doubtless achievements goes side by side with a sense of disappointment and discouragement resulting from the fact that the desired unity has not been possible to realize despite the efforts taken. However, this is not a time of stagnation or ice age, as some think, but, rather, time of approaching maturity, of estimating the way covered and recognizing new challenges. All this leads us to the conclusion that, at present, ecumenism is in a deepreaching process of transformation. It focuses especially on issues such as: 1) the aim of ecumenism, 2) the partners of dialogue, 3) ecumenical paradigm, 4) confessional identity, 5) reception of the achievements of dialogue. No doubt, the way to full unity is longer and harder than many have expected. However, the ecumenical involvement of the Roman Catholic Church is irreversible. The problems noted and the new challenges in the field of ecumenism should inspire one to a more intense and deep effort for the sake of bringing back full and visible union of all Christ’s disciples.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2013, 17, 2
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święcenia kapłańskie kobiet z perspektywy prawosławnej
    Ordination of Women from the Perspective of the Orthodox Church
    Autorzy:
    Kałużny, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953978.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    prawosławie
    święcenia (ordynacja) kobiet
    kapłaństwo
    dialog ekumeniczny
    Orthodoxy
    ordination of women
    priesthood
    ecumenical dialogue
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest prezentacja aktualnego stanowiska prawosławia w sprawie możliwości święceń kapłańskich kobiet. Z problemem święceń (ordynacji) kobiet Kościoły prawosławne zetknęły się w latach 60. ubiegłego stulecia w ramach Światowej Rady Kościołów. Początkowo teologowie prawosławni postrzegali tę kwestię jako obcą dla ich świadomości eklezjalnej. Z biegiem czasu, pod wpływem kontaktów z Kościołami chrześcijańskimi na Zachodzie, prawosławie uświadomiło sobie wagę problemu i potrzebę pogłębionej refleksji na ten temat. Wyzwanie to podjęli teologowie prawosławni, zwłaszcza z Europy Zachodniej i USA. Praktyka święceń kapłańskich kobiet została negatywnie oceniona w dokumencie końcowym Międzyprawosławnej Konsultacji Teologicznej na Rodos (1988). Podobne stanowisko strona prawosławna wyraziła w dokumentach końcowych międzywyznaniowych dialogów ekumenicznych. Zawarte w tych tekstach prawosławne argumenty przeciw święceniom kobiet koncentrują się wokół tradycji poświadczonej w Piśmie Świętym, antropologii, symbolizmu liturgicznego i jedności chrześcijan. Aktualne stanowisko prawosławia w sprawie możliwości święceń kapłańskich kobiet jest więc negatywne. Można jednocześnie zauważyć pewne zróżnicowanie poglądów teologów prawosławnych w tej kwestii, co może świadczyć o tym, że debaty wokół święceń kapłańskich kobiet w prawosławiu nie można uznać za zakończoną.
    The present article aims at explicating the present position of the Orthodoxy on a possibility of ordaining women to the priestly office. The Orthodox Churches met with the problem of women’s ordination in 1960’s when participating in the World Council of Churches. At first, the Orthodox theologians saw this issue as something alien to their ecclesiastic awareness. In the course of time however, influenced by contacts with Christian Churches in the West, the Orthodoxy realized the importance of the problem and the need for a deeper reflection on it. The challenge was taken up by Orthodox theologians, especially those from Western Europe and the USA. The practice of ordaining women was negatively evaluated in the final document of the Rhodes Inter-Orthodox Consultation (1988). The Orthodox party took a similar position in the final documents of interconfessional ecumenical dialogues. The Orthodox arguments against ordination of women which are contained in these texts concentrate on the Tradition testified in the Holy Scriptures, anthropology, liturgical symbolism and Christian communion. Thus, the present position of the Orthodoxy on a possibility of women’s ordination to the priestly office is negative. At the same time, one can notice certain differences in opinions of Orthodox theologians on this issue, which can mean that the debate on ordination of women should not be regarded as finished.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 133-153
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bliskość i różnice tradycji chrześcijańskiego monastycyzmu Wschodu i Zachodu
    Closeness and Differences in the Tradition of Christian Monasticism of the East and the West
    Autorzy:
    Sawicki, Bernard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571423.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    monastycyzm
    Kościół wschodni
    Kościół zachodni
    dialog ekumeniczny
    monasticism
    Eastern Church
    Western Church
    ecumenical dialogue
    Opis:
    Jedną z ważniejszych przestrzeni dialogu ekumenicznego między Kościołami Wschodu i Zachodu jest monastycyzm. Mimo wspólnych korzeni jego formy i znaczenie w Kościele różnią się na Wschodzie i Zachodzie. Różnice te dotyczą w większości roli przełożonego, instytucjonalnych aspektów życia i relacji z władzami kościelnymi. Stała wymiana tekstów i inspiracji zawsze była świadectwem nieustannego dialogu między dwiema tradycjami tego samego stylu życia. Dzisiaj wspólne wartości, współdzielone przez mnichów wschodnich i zachodnich, takie jak „duchowe ojcostwo”, kultura i wychowanie, mogą okazać się pomocne nie tylko w dialogu ekumenicznym, lecz i w procesie ewangelizacji.
    One of the important platforms of the ecumenical dialogue between Eastern and Western Churches is monasticism. Despite common roots, its forms and meaning in the Church is different in the West and in the East. These differences concern mostly the role of superior, the institutional aspects of life and reference to the Church authorities. The constant exchange of texts and inspirations has always been a sign of permanent dialogue between two traditions of the same style of life. Today, the common values shared by the monks both in the West and the East, such like “spiritual fatherhood”, culture and education may become helpful not only for the ecumenical dialogue but also in the process of evangelization.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 2(51); 159-174
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The unity of the Church in Saint Irenaeus’ ecclesiology
    Jedność Kościoła w eklezjologii św. Ireneusza z Lyonu
    Autorzy:
    Ciascai, Claudiu Marius
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595204.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    jedność
    Kościół
    dialog ekumeniczny
    św. Ireneusz
    misja
    unity
    Church
    ecumenical dialogue
    Saint Irenaeus
    mission
    Opis:
    The unity of the Church from everywhere has always been of major concern for the early Christians. They understood this unity as an existing and tangible experience, and not as a remote perspective hidden in the uncertainty of the future. Besides, they believed that the unity of the Church can assure the cohesion between the Christian communities, and the communication inside the Christian community was, in its turn, the essential condition that provided the support for, the consolidation and the development of the ecclesiastic unity. The Fathers of the Church have understood the importance of keeping and supporting the unity and the stability inside the Church, in order to provide an efficient Christian mission everywhere in the world. The purpose of this study is to demonstrate the evolution and complexity of the ecumenical dimension of the ecclesiology of Irenaeus of Lyon, one of the most representatives of the Fathers of the Church, during the early centuries. He understood the power of the dialogue and the pastoral mission, and he preached not only for the early Christians, who, at that time, found themselves surrounded and confused by different inaccurate doctrines, but also for the pagans. He preached to those pagans the message of Jesus Christ’s Gospel of love.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2019, 19; 229-246
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrzest i Eucharystia w dialogach katolicko-luterańskim i katolicko-reformowanym
    Baptism and Eucharist in the Catholic-Lutheran and the Catholic-Reformed Dialogues
    Autorzy:
    Kopiec, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595083.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    ecumenical dialogue
    Catholic
    Lutheran
    Reformed
    baptism
    Eucharist
    dialog ekumeniczny
    katolicki
    luterański
    reformowany
    chrzest
    Eucharystia
    Opis:
    Topography of interconfessional theological relations contains of tens doctrinal dialogues conducted on the world levels and of numerous local dialogues. Due to the number of believers of the represented churches as well as theological importance for other dialogues, a special significance is given to the Catholic-Lutheran and Catholic-Reformed dialogues on the world level. Baptism and Eucharist are the most crucial issues of ecumenical relations and the most important areas of theological conversations. Article aims to present the main achievements of these dialogues regarding baptism and Eucharist and to distinct the main divergences that are still existed between churches in this area. It describes differences between both examples of dialogues. Furthermore, it explains why baptism is declared to be the ecumenical starting point whereas Eucharist is the ecumenical final point.
    Topografię międzykościelnych relacji teologicznych określa kilkadziesiąt dialogów toczonych na forum światowym i przez reprezentantów Kościołów bądź federacji Kościołów, nie zapominając o ogromnej liczbie dialogów toczonych na szczeblu lokalnym bądź krajowym. Wśród nich bardzo istotne miejsce zajmują dialogi katolicko-luterański i katolicko-reformowany, nie tylko ze względu na liczebność Kościołów, które reprezentują, ale również ze względu na znaczenie teologiczne dla innych dialogów. Chrzest i Eucharystia są kluczowymi zagadnieniami poruszanymi w obrębie tych dialogów. Artykuł ma na celu przedstawienie podstawowych osiągnięć omawianych dialogów oraz kontrowersji, które wciąż dzielą Kościoły. Omawia różnice w stopniu ekumenicznej zbieżności między dialogiem katolicko-luterańskim i katolicko-reformowanym. Wykazuje również, dlaczego chrzest traktowany jest jako ekumeniczny punkt wyjścia a Eucharystia jako ekumeniczny punkt dojścia.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2017, 17; 269-286
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etyka cnót w polityce. Idea społeczeństwa sprawiedliwego w dialogu ekumenicznym Kościołów chrześcijańskich w Niemczech
    Virtue ethics in politics. The idea of just society in the economic dialogue of Christian Churches in Germany
    Autorzy:
    Chojnacki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595095.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    dialog ekumeniczny
    etyka teologiczna
    cnoty
    sprawiedliwość
    solidarność
    ecumenical dialogue
    theological ethics
    virtues
    justice
    solidarity
    Opis:
    There are created various initiatives on the way of the ecumenical dialogue, at the hierarchical, scientific, local level, etc. On the one hand they are the result of the arduous discourse, prayer, meetings and on the other they show the willingness  to join the ongoing public debate and the socio-cultural changes. Because of the fact that this voice is spoken regularly and by many dialogue partners, you can notice its resonance in international, national or local space more. An example of this ecumenical understanding is the joint document of the Episcopal Conference of Germany (hereinafter the German abbreviation: DBK) and the Council of Evangelical Church in Germany (hereinafter the German abbreviation: EKD) under the meaningful title: Demokratie braucht Tugenden (Democracy needs virtues). "Rehabilitation" of virtues in the socio-political space comes out of the anthropological vision of man based mainly on his essence and not his functionality. The metaphysical-deontological view on man and his relationality strengthens the view that the virtues of justice and solidarity set the direction for the balanced development of society.
    Na drodze dialogu ekumenicznego powstają różnorodne inicjatywy, na poziomie hierarchicznym, naukowym, lokalnym etc., która z jednej strony są wynikiem mozolnego dyskursu, modlitwy, spotkań, z drugiej zaś świadczą o chęci zabierania głosu w toczącej się debacie publicznej i przemianach społeczno-kulturowych. Że względu na fakt, że ten głos jest zabieramy regularnie i przez wielu partnerów dialogu, tym bardziej można zauważyć jego rezonans w przestrzeni międzynarodowej, krajowej czy lokalnej. Przykładem tego ekumenicznego zrozumienia jest wspólny dokument Konferencji Episkopatu Niemiec (dalej skrót w języku niemieckim: DBK) i Rady Ewangelickiego Kościoła w Niemczech (dalej skrót w języku niemieckim: EKD) pod znamiennym tytułem: Demokratie braucht Tugenden (Demokracja potrzebuje cnót). „Rehabilitacja” cnót w przestrzeni społeczno-politycznej wypływa z wizji antropologicznej człowieka opartej przede wszystkim na jego istocie, a nie funkcjonalności. Metafizyczno-deontologiczne spojrzenie na człowieka i jego relacyjności pozwala ugruntować pogląd, że cnota sprawiedliwości i solidarności wyznaczają kierunek zrównoważonego rozwoju społeczeństwa.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2019, 19; 263-274
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ordynacja kobiet w dokumentach międzykościelnych dialogów teologicznych
    Ordination of Women in the Documents of Theological Dialogues between the Churches
    Autorzy:
    Kałużny SCJ, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595244.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    ordination of women, priesthood, woman, ecumenical dialogue
    święcenia (ordynacja) kobiet, kapłaństwo, kobieta, dialog ekumeniczny
    Opis:
    In the article, the author has presented the positions of Churches and Church communities concerning priestly ordination of women which are included in the documents of theological dialogues between the Churches. The presentation has been divided into four parts. The first part is a general presentation of the dialogue texts in which references to women’s ordination can be found. The next part is a discussion of the arguments presented in the dialogue texts which underlay either rejection or acceptance of women’s ordination practice. The arguments of the opponents are the following: for the first, the continuous Tradition of the Church evidenced by the Holy Scripture, for the second, anthropology, for the third, liturgical symbolism, for the fourth, negative social and ecumenical implications of such a decision. The proponents point to the Holy Scripture and Tradition/tradition, God’s call, liturgical symbols, sufficient reasons missing to question this practice, and the necessity to consider the social and cultural transformations and the new needs of the Church. In the final part, the author points out the problems and difficulties in coming to terms the solving of which will have essential influence upon further dialogue on the issue. The problems mentioned in the dialogue documents concern interpretation of Biblical texts, understanding of Tradition/tradition, understanding of the Holy Spirit in the Church, relation to cultural and social determinants and the role and place of the investigated issue in the theological reflection of the parties in dialogue.
    W artykule ukazano stanowisko Kościołów i Wspólnot kościelnych na temat ordynowania kobiet do kapłaństwa, zawarte w dokumentach międzykościelnych dialogów teologicznych. Temat został rozwinięty w czterech częściach. Najpierw dokonano ogólnej prezentacji tekstów dialogowych, w których znajdujemy odniesienia do ordynacji kobiet. Następnie omówiono prezentowane w dokumentach dialogowych argumenty, które znajdują się u podstaw odrzucenia bądź też przyjęcia praktyki ordynacji kobiet. Argumenty przeciwników to: nieprzerwana Tradycja Kościoła poświadczona w Piśmie św., antropologia, symbolizm liturgiczny oraz negatywne implikacje społeczne i ekumeniczne tego rodzaju decyzji. Zwolennicy ze swej strony wskazują na Pismo św. i Tradycję/tradycję, wezwanie Boże, symbolikę liturgiczną, brak wystarczających racji kwestionujących tę praktykę oraz konieczność uwzględnienia przemian społeczno-kulturowych i nowych potrzeb Kościoła. W końcowej części zwrócono uwagę na problemy i trudności na drodze porozumienia, których rozwiązanie będzie miało istotny wpływ na dalszy dialog w tej sprawie. Odnotowane w dokumentach dialogowych problemy dotyczą interpretacji tekstów biblijnych, rozumienia Tradycji/tradycji, pojmowania Ducha Świętego w Kościele, stosunku do uwarunkowań kulturowych i społecznych oraz roli i miejsca badanego tematu w refleksji teologicznej dialogujących stron.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 265-289
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The evaluation of populist tendences in the debate of the Christian Churches in Germany. Theological and moral perspective
    Ocena tendencji populistycznych w debacie Kościołów chrześcijańskich w Niemczech. Perspektywa teologicznomoralna
    Autorzy:
    Chojnacki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047628.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    populizm
    ład demokratyczny
    dialog ekumeniczny
    aksjologia
    moralność
    populism
    democratic order
    ecumenical dialogue
    axiology
    morality
    Opis:
    In the ecumenical dialogue of the Christian Churches (both Catholic and Evangelical), the issue of the development of populist tendencies is the subject of research, debate and joint statements by their most prominent representatives. This joint voice shows, on the one hand, the genesis and directions of the spread of populist ideas, pointing out all dangers for the development of civil society, and on the other hand, it highlights the weaknesses of the democratic system in the face of all abuses consisting in the concentration of capital and disturbing social justice, reducing the participation of citizens in decision-making processes and, in the case of the European Union, the development of federalist visions to the detriment of the community of homelands dominated by more developed economic and financial countries.
    W dialogu ekumenicznym Kościołów chrześcijańskich (katolickim i ewangelickim) kwestia rozwoju tendencji populistycznych jest przedmiotem badań, debat i wspólnych oświadczeń ich najważniejszych przedstawicieli. Ten wspólny głos pokazuje z jednej strony genezę i kierunki rozprzestrzeniania się idei populistycznych, wskazując na wszelkie niebezpieczeństwa dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, z drugiej zaś strony uwydatnia słabości systemu demokratycznego wobec wszelkich nadużyć, polegających na koncentracji kapitału i zachwiania sprawiedliwości społecznej, pomniejszania partycypacji obywateli w procesach decyzyjnych oraz rozwijania, w przypadku Unii Europejskiej, wizji federalistycznych na niekorzyść wspólnoty ojczyzn z dominacją państw mocniej rozwiniętych ekonomicznie-finansowo.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2020, 20; 283-294
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urzeczywistnianie się Kościoła w dialogu ekumenicznym – perspektywa katolicka
    Self-realization of the Church in ecumenical dialogue – Catholic perspective
    Autorzy:
    Porada, Rajmund
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/972802.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    Kościół
    eklezjologia
    dialog ekumeniczny
    Sobór Watykański II
    Church
    ecclesiology
    ecumenical dialogue
    Vatican Council II
    Opis:
    W kontekście rozważań nad Kościołem jako wydarzeniem dialogu artykuł ma na celu ukazanie dialogu ekumenicznego jako istotnego elementu eklezjalnej tożsamości. Wprawdzie sam dialog doktrynalny nie wyczerpuje ekumenicznej działalności Kościoła, jednak jest on istotnym narzędziem w procesie odbudowywania jego widzialnej jedności i wyrazem dialogicznej struktury Kościoła. Dlatego uznano, że w warunkach konfesyjnych podziałów należy mu przypisać w równym stopniu kościelnotwórczą rolę, jak czyni się to w odniesieniu do tradycyjnych form kościelnego dialogu wiary. Dla zrealizowania właściwego celu artykułu najpierw podjęto refleksję nad ogólnymi założeniami pojmowania Kościoła jako rzeczywistości dialogicznej oraz dialogiem jako metodą służącą wypracowywaniu w Kościele konsensusu wiary. Kolejne punkty koncentrują się na ukazaniu znaczenia dialogu ekumenicznego dla urzeczywistniania eklezjalnej tożsamości Kościołów i wspólnot kościelnych oraz warunkach, które po stronie katolickiej pozwoliły usunąć pierwotne przeszkody dla uznania dialogu ekumenicznego jako istotnego wydarzenia eklezjalnego.
    In the context of reflections on the Church as a dialogical reality, the article aims to show ecumenical dialogue as an essential element of the ecclesial identity. Although the doctrinal dialogue itself does not exhaust the ecumenical activity of the Church, it is an important instrument in the process of rebuilding its visible unity and expressing the dialogical structure of the Church. Therefore, it was assumed that in the conditions of confessional divisions the ecumenical dialogue should be appreciate in its churchbuilding role as much as it is done in relation to the traditional forms of dialogue of faith. In order to achieve the proper aim of the article, the general assumptions of understanding of the Church as a dialogical reality and dialogue as a method which has been applied in developing of a consensus of faith in the Church were made first. Subsequent points are focused on showing the importance of ecumenical dialogue for the realization of the ecclesial identity of churches and ecclesial communities and the conditions which has enabled the Catholic side to remove the original obstacles to the recognition of ecumenical dialogue as an important ecclesial reality.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2018, 28; 69-82
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tożsamość wyznaniowa – problem ekumeniczny?
    The Denominational Identity – the Ecumenical Problem?
    Die Konfessionelle Identität – das ökumenische Problem?
    Autorzy:
    Jaskóła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343350.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    tożsamość wyznaniowa
    tożsamość kościelna
    dialog ekumeniczny
    komplementarność
    religious identity
    ecclesiastical identity
    ecumenical dialogue
    complementarity
    Opis:
    Die Frage nach der konfessionellen Identität gilt z. Zt. nicht sonderlich ökumenisch. Gefragt scheint aktuell nicht so sehr ein sich katholisch oder evangelisch verstehendes Christentum, sondern ein ökumenisches. Das Insistieren auf konfessioneller Identität gerät in den Verdacht, das ökumenische Engagement bremsen zu wollen. In der gegenwärtigen ökumenischen Diskussion geht es immer noch vor allem die Gemeinsamkeiten herauszuarbeiten. Die Ergebnisse sind ohne Zweifel beachtlich. Trotz aller Konvergenzen bleiben noch wirksame Unterschiede. So läßt sich im Protestantismus eine gewisse Tendenz zu einer besonderen Art von „Subiektivismus“ feststellen, im katholischen Denken – „Objektivismus“ und „Realismus“. Das äußert sich auf unterschiedliche Weise und auf verschiedenen Ebenen. Wenn man sich nicht damit begnügen will, die verschiedenen Konzeptionen einfach nebeneinander oder gar in Gegensätzlichkeit bestehen zu lassen, dann muß man nach einem Grund der Verschiedenheit suchen. Dieser Grund besteht aber in der Tatsache, daß die unterschiedlichen Konzeptionen und Ansätze in der Schrift sind und man muß sie nicht in ihrer Gegensätzlichkeit, sondern in ihrer möglichen Komplementarität sehen. Sie wollen sich dann eben nicht gegenseitig ausschließen, sondern ergänzen und gegenseitig erklären.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 21-33
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Смешанные браки: актуальный вызов для Церквей. Римско-католический и православный взгляд
    Małżeństwa mieszane: aktualne wyzwanie dla Kościołów. Perspektywa rzymskokatolicka i prawosławna
    Mixed Marriages: the Present Challenge for the Churches. The Roman Catholic Perspective and the Orthodox Perspective
    Autorzy:
    Kałużny, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553676.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-25
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    małżeństwo mieszane
    rzymskokatolicko-prawosławny dialog ekumeniczny
    ekumenizm
    mixed marriage
    Roman Catholic-Orthodox ecumenical dialogue
    ecumenism
    Opis:
    W artykule podejmuje się próbę przybliżenia ekumenicznego wymiaru małżeństw między katolikami i prawosławnymi. Na przestrzeni historii w podejściu do małżeństw mieszanych, tak w jednej, jak i w drugiej tradycji wyznaniowej, dokonała się znaczna ewolucja: od absolutnego zakazu zawierania tego rodzaju związków do ich ograniczonej akceptacji i dostrzeżenia ich ekumenicznej funkcji. W rezultacie w nowszych dokumentach Kościołów oraz w tekstach katolicko-prawosławnego dialogu ekumenicznego można stwierdzić współistnienie tych dwóch elementów, co wskazuje na specyficzną tożsamość małżeństw mieszanych. Proces ewolucji stanowiska wobec małżeństw między katolikami i prawosławnymi, jak również różnice w rozłożeniu akcentów na jeden lub drugi aspekt tej złożonej rzeczywistości pozostają ściśle związane z obecnymi w obydwu Kościołach poglądami na temat charakteru eklezjalnego innych wyznań chrześcijańskich i ważności sprawowanych w nich sakramentów.
    In the article, I am focusing on the ecumenical dimension of marriage between Catholics and Orthodox Christians. In the course of history, the attitude toward mixed marriages both in the first and in the latter Church tradition has evolved to a considerable degree – from absolutely forbidding this kind of relationships to their limited acceptance and perceiving their ecumenical function. As a result, both these elements can be found side by side in the latest Church documents and in the texts of the Catholic-Orthodox ecumenical dialogue. This points to a specific identity of mixed marriages. The process of evolution of the respective stands on a Catholic-Orthodox marriage and the differences in emphasizing either aspect of the complex reality has been closely related to the Churches’ stands on the ecclesial character of other Christian denominations and on the validity of their sacraments.
    Źródło:
    Sympozjum; 2017, 1(32); 141-161
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Troska o pacjentów w fazie umierania i stanie wegetatywnym w niemieckim dialogu ekumenicznym
    Concern for the dying and vegetative patients in German ecumenical dialogue
    Autorzy:
    Chojnacki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595284.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    dialog ekumeniczny, godność pacjenta, umieranie, stan wegetatywny
    ecumenical dialogue, patient’s dignity, dying, vegetative state
    Opis:
    In German ecumenical dialogue, a lot of attention is being given to bioethical issues, especially when the German state introduces new regulations resulting from the political, social, cultural and economic transformations. An example of this is the document of the Catholic and the Evangelical Churches “Christian Patient Protection” (2010) that, thanks to the substantive value, is an aid in clarifying the rights and, at the same time, the responsibilities of a patient at the last stage of life which is the dying. An integral part of the document in question is an attached form that facilitates patient’s practical determination of medical procedure intended by him / her which is in line with the applicable statutory law and moral standards. A particular challenge for the assessment of medical procedures for a patient is sometimes occurring persistent vegetative state. In this case, the two Churches agreed in this document the differences in their respective positions with regard to specific medical procedures.
    W niemieckim dialogu ekumenicznym tematom bioetycznym poświęca się wiele uwagi, zwłaszcza gdy niemieckie prawo państwowe wprowadza nowe uregulowania, wynikające z przemian polityczno-społeczno-kulturowo-ekonomicznych. Przykładem tego jest dokument Kościoła katolickiego i ewangelickiego Chrześcijańskie zabezpieczenie pacjenta (2010), który dzięki merytorycznemu walorowi stanowi pomoc w wyjaśnieniu praw i zarazem odpowiedzialności pacjenta na ostatnim etapie życia, jakim jest umieranie. Integralną częścią omawianego dokumentu jest dołączony formularz, który ułatwia praktyczne ustalenie przez pacjenta zamierzonego przez niego postepowania medycznego, zgodnego z obowiązującym prawem stanowionym i normami moralnymi. Szczególnym wyzwaniem dla oceny procedur medycznych wobec pacjenta jest pojawiający się niekiedy utrwalony stan wegetatywny. Oba Kościoły ustaliły w dokumencie zróżnicowanie swoich stanowisk co do konkretnych procedur medycznych aplikowanych w tym wypadku.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2018, 18; 281-296
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia katolicka wobec pięćsetnej rocznicy reformacji
    Catholic Theology and the 500th Anniversary of the Reformation
    Autorzy:
    Kubicki, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601193.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wiara
    M. Luter
    reformacja
    sola fides
    dialog ekumeniczny
    faith
    M. Luther
    Reformation
    the ecumenical dialogue
    Opis:
    Zbliżające się 500-lecie Reformacji czyni naglącym pytanie o stan dialogu ekumenicznego Kościołów i wspólnot chrześcijańskich. Rzeczywistość początku XXI stulecia przynosi inne dylematy epistemologiczne niż epoka humanizmu, epoka żywego fermentu społecznego (wykształconej konceptualnie) schyłku mediewalnego Christianitas. Dlatego w duchowej sytuacji teraźniejszości, nacechowanej odkryciami naukowymi i wnikliwym przebadaniem źródeł luterańskiej reformy Kościoła i pisarskiego opus Lutra, bezwzględnie konieczne staje się postawienie i rozstrzygnięcie kilku zasadniczych kwestii. Dobrze byłoby np. odpowiedzieć na pytanie, na ile, opierając się na obecnym stanie wiedzy naukowej o mediewalnej Christianitas, uniwersytecie i metodzie scholastycznej, wpływie orientalnej kultury hellenistycznej na wykształcenie się ideowych zrębów nowożytności oraz na podstawie nowych odkryć w sprawie koncepcji teologii Akwinaty i metody historyczno-krytycznej, Kościoły dialogu ekumenicznego są w stanie zweryfikować fundacyjne stanowisko teologiczne Marcina Lutra i dokonać realnego postępu teologicznego? Na ile również są w stanie postąpić w ekumenicznym dialogu w sprawie imperatywu osadzania wiary teologa w wierze Kościoła Chrystusa, pozostającego Kościołem Ducha Świętego?
    In the context of the upcoming celebration of the 500th anniversary of the Reformation and modern epistemological dilemmas of the present postmodernity, the author shall submit the question of the reality of ecumenical dialogue. How far, basing on the state of scientific knowledge concerning medieval Christendom, the University and the scholastic method, the influence of oriental Hellenistic culture on the education of the ideological foundations of modernity and based on new discoveries on Aquinas concept of theology and historical-critical method, the Churches of the ecumenical dialogue are able to verify the foundation of Martin Luther’s theological position and make real progress in theology? Are they able to make progress in ecumenical dialogue in the imperative of diagnosis of the theologian faith in the faith of the Church of Christ and the Church of the Holy Spirit?
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 189-207
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perspectives du dialogue œcuménique entre l’Église catholique et les Églises orthodoxes
    Perspectives of the Ecumenical Dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Churches
    Perspektywy dialogu ekumenicznego między Kościołem katolickim a Kościołami prawosławnymi
    Autorzy:
    Koch, Kurt
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040512.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dialog ekumeniczny
    dialog katolicko-prawosławny. eklezjologia
    prymat papieski. uniatyzm
    ecumenical dialogue
    Catholic-Orthodox dialogue
    ecclesiology
    papal primacy
    uniatism
    Opis:
    Artykuł podejmuje analizę historii dialogu ekumenicznego między Kościołem katolickim a Kościołami prawosławnymi. Ukazuje on także główne tematy, osiągnięcia. trudności i perspektywy tego dialogu. II Sobór Watykański miał przełomowe znaczenie w relacjach katolicko-prawosławnych. Jego następstwem były znaczące gesty pojednania czynione przez Kościoły. Katolicko-prawosławny dialog teologiczny jest jednym z najważniejszych rezultatów wspólnego ekumenicznego zaangażowania. Artykuł omawia główne kwestie tego dialogu, nie unikając tematów najtrudniejszych: uniatyzmu i prymatu papieskiego. Rozważa 011 możliwość syntezy katolickiej teologii prymatu i prawosławnej teologii soborowości jako obiecującą perspektywę dalszego dialogu.
    The article is focused on the analysis of the history of the ecumenical dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Churches. It also shows its main themes, achievements, difficulties and perspectives. The Second Vatican Council was a breakthrough in Catholic-Orthodox relations. In the aftermath of the Council significant gestures of reconciliation have been made by the Churches. The Catholic-Orthodox theological dialogue has been one of the most important results of this shared commitment to ecumenism. The article discusses the key issues of the dialogue, without avoiding the most difficult questions: uniatism and papal primacy. It considers a possibility of synthesis of the Catholic theology of primacy and the Orthodox theology of conciliarity (synodality) as a promising prospect of further dialogue.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 5-26
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ecumenical Epoch of the Blessed Pope John Paul II
    Ekumeniczna epoka Błogosławionego Papieża Jana Pawła II
    Autorzy:
    Kantyka, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343360.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jan Paweł II
    ekumenizm
    wielcy ekumeniści
    dialog ekumeniczny
    wydarzenia ekumeniczne
    John Paul II
    ecumenism
    great ecumenists
    ecumenical dialogue
    ecumenical events
    Opis:
    Ponad ćwierćwiecze pontyfikatu błogosławionego papieża Jana Pawła II to cała epoka ekumeniczna, wypełniona intensywnymi dialogami doktrynalnymi oraz wydarzeniami i spotkaniami o charakterze ekumenicznym. Jan Paweł II, który zasiadł na stolicy Piotrowej 13 lat po Soborze Watykańskim II, podjął soborowe dzieło przywracania jedności chrześcijan, podobnie jak jego poprzednik papież Paweł VI. Jan Paweł II rozpoczął dialog Kościoła rzymskokatolickiego z prawosławiem. W czasie swych apostolskich podróży spotykał się ze zwierzchnikami niekatolickich Kościołów i Wspólnot kościelnych. Wielokrotnie też przyjmował w Rzymie przedstawicieli chrześcijańskiego, nierzymskokatolickiego świata. Jan Paweł II położył też trwałe podwaliny pod dialog ekumeniczny, określając w encyklice Redemptor hominis, a później także w encyklice Ut unum sint jego podstawowe założenia. Nie wahał się nazwać zaangażowania ekumenicznego „imperatywem chrześcijańskiego sumienia”. Błogosławiony papież działał wedle przekonania wyrażonego w liście apostolskim Novo millennio ineunte, że dyskusje teologiczne, współpracach w dziełach charytatywnych, a nade wszystko wielki ekumenizm świętości nie może zawieść, lecz z Bożą pomocą przyniesie dobre rezultaty. Swym pontyfikatem umocnił i utwierdził Kościół rzymskokatolicki na ekumenicznej drodze odbudowywania widzialnej jedności.
    Over a quarter of a year of the pontificate of blessed Pope John Paul II constitutes the whole ecumenical epoch, filled by intensive ecumenical doctrinal dialogues, events and encounters. John Paul II – who ascended the Petrine See 13 years after the Second Vatican Council – like his predecessor Pope Paul VI undertook the conciliar deed of restoring the Christian unity. John Paul II launched the ecumenical dialogue of the Roman Catholic Church with Orthodoxy. During his apostolic visits to various countries often met the heads of non Catholic Churches and Church Communities. He also frequently received in Vatican representatives of Christian non Roman Catholic world. John Paul II also laid the foundations for the ecumenical dialogue drawing its main lines in his encyclical letters Redemptor hominis and Ut unum sint. Pope did not hesitate to describe the ecumenical engagement as an “imperative of Christian conscience”. The blessed Pope was acting according to his conviction expressed in his apostolic letter Novo millennio ineunte that theological discussions, cooperation in charity initiatives and above all the great ecumenism of sanctity cannot fail, but with God’s help will bring good results. By his pontificate he confirmed and strengthened the Roman Catholic Church on its ecumenical path of rebuilding the visible unity.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 5-16
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Joseph Ratzinger’s Idea of Ecumenical Dialogue in Truth: Inspirations, Questions, and Problems
    Josepha Ratzingera koncepcja dialogu ekumenicznego w prawdzie: inspiracje, pytania i problemy
    Autorzy:
    Kaucha, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1685256.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ekumenizm
    dialog ekumeniczny
    Joseph Ratzinger
    prawda
    teologia fundamentalna
    chrześcijaństwo
    ecumenism
    ecumenical dialogue
    truth
    fundamental theology
    Christianity
    Opis:
    Josepha Ratzingera koncepcja dialogu ekumenicznego w prawdzie: inspiracje, pytania i problemy Niewątpliwie Joseph Ratzinger jest jednym z najbardziej kluczowych uczestników dialogu ekumenicznego nie tylko dlatego, że piastował najważniejsze funkcje w Kościele katolickim. Wiele jego dzieł jest poświęconych problematyce ekumenicznej. Niniejszy artykuł jest efektem badań podjętych nad całą jego twórczością, które od 2018 r. są w całości dostępne w języku polskim. Jednym z rezultatów tych badań jest stwierdzenie, że Ratzinger posiada oryginalną koncepcję dialogu ekumenicznego. Jest ona w tym artykule nazwana ,,dialogiem ekumenicznym w prawdzie”, choć jest bardziej znana jako ,,droga do jedności w różnorodności”. Jej charakterystyka wypełnia pierwszą część artykułu. Ratzinger uważa, że należy zgodnie z prawdą nazwać przyczyny podziałów w chrześcijaństwie. Trzeba dzięki prawdziwemu dialogowi z Panem uznać, że podziały mogą być przez Niego dopuszczone dla wyższego dobra. Należy wyraźnie zobaczyć pragnienie prawdziwej wierności Panu u korzeni wielu podziałów oraz ,,być pokornym i cieszyć się osiąganiem realistycznych pośrednich celów” w dialogu ekumenicznym. Ratzinger proponuje, by uznać jako prawdziwe chrześcijaństwo liczne osiągnięcia wypracowane przez różne chrześcijańskie Tradycje w ciągu wieków. Druga część artykułu jest poświęcona nowym inspiracjom oraz pytaniom i problemom, które rodzi koncepcja Ratzingera dla teologii fundamentalnej. Ta teologia nie może przejść obok niej obojętnie, bowiem Ratzinger porusza kluczowe dla teologii fundamentalnej zagadnienia, na przykład rozumienie chrześcijaństwa, jego autentyczności i prawdziwości, tożsamości i istoty, rozumienie Kościoła oraz pojęcia ,,wiarygodność”. Jego koncepcja rodzi konieczność dokonania korekt w katolickiej teologii fundamentalnej co do jej głównych założeń, zadań, nastawienia względem chrześcijan niekatolików, pojęć i metod.
    Without doubt Joseph Ratzinger is one of the most important participants of ecumenical dialogue. His theology has a practical impact on that dialogue not only because of his position in the Catholic Church. He has devoted many of his works to ecumenism. This paper is a result of the studies of all his works available in Polish since 2018. During the research it became clear that Ratzinger has offered an original idea of ecumenical dialogue. In this article it is called ‘ecumenical dialogue in truth’ and is described in the first part. Ratzinger insists to recognize in truth the causes of divisions, to accept that divisions among Christians are somehow allowed by the Lord, to see the true and authentic fidelity to the Lord at the bottom of divisions, and to ‘be humble in adopting realistic intermediate goals’. He encourages us to recognize true Christianity in the authentic riches developed by various Traditions over the centuries. The second part of the article is dedicated to new inspirations, questions and some problems which followed these ideas in the field of fundamental theology. Ratzinger touches on the most important problems in fundamental theology, like authentic Christianity, Christian identity, the Church, and credibility. His theology demands reshaping fundamental theology: its main presuppositions, tasks, attitude, terminology and methods.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 85-96
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem koncepcji teologicznej: wiara teologa i wiara Ecclesiae Christi. Czy możliwy jest ekumeniczny dialog w kwestii locus theologicus?
    The Problem of Theological Conception: the Faith of the Theologian and the Faith of the Ecclesiae Christi
    Autorzy:
    Kubicki, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595186.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    faith, M. Luther, Reformation, sola fides, the ecumenical dialogue
    dialog ekumeniczny, wiara, M. Luter, reformacja, sola fides
    Opis:
    In the context of the upcoming celebration of the 500th anniversary of the Reformation and modern epistemological dilemmas of the present postmodernity, the author shall submit the question of the reality of ecumenical dialogue. How far, basing on the state of scientific knowledge concerning medieval Christendom, the University and the scholastic method, the influence of oriental Hellenistic culture on the education of the ideological foundations of modernity and based on new discoveries on Aquinas concept of theology and historical-critical method, the Churches of the ecumenical dialogue are able to verify the foundation of Martin Luther’s theological position and make real progress in theology? Are they able to make progress in ecumenical dialogue in the imperative of diagnosis of the theologian faith in the faith of the Church of Christ and the Church of the Holy Spirit?
    W kontekście nadchodzących obchodów 500-lecia reformacji i współczesnych dylematów epistemologicznych obecnej postmoderności autor przedkłada kwestię realiów dialogu ekumenicznego. Na ile w oparciu o stan wiedzy naukowej dotyczącej mediewalnej Christianitas, Uniwersytetu i metody scholastycznej, wpływu orientalnej kultury hellenistycznej na wykształcenie się zrębów ideowych nowożytności oraz w oparciu nowe odkrycia w sprawie Akwinatowej koncepcji teologii i metody historyczno-krytycznej Kościoły dialogu ekumenicznego są w stanie zweryfikować fundacyjne stanowisko teologiczne Marcina Lutra i poczynić realny postęp teologiczny? Na ile są w stanie poczynić postęp w ekumenicznym dialogu w imperatywie rozpoznania wiary teologa w wierze Kościoła Chrystusa i Kościoła Ducha Świętego?
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 333-352
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola wschodniego katolicyzmu w optyce zjednoczenia chrześcijańskiego
    Role of the Eastern Catholicism in Optics of Unification Christian
    Autorzy:
    Moskałyk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601632.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wschodni Kościół katolicki
    wschodni katolicyzm
    dialog ekumeniczny
    zjednoczenie
    the Eastern Catholic Church
    eastern Catholicism
    ecumenical dialogue
    unification
    Opis:
    Cały okres powojenny aż do przemian ustrojowo-społecznych w końcu lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia był bardzo złożony i na długo zdestabilizował struktury wschodniego Kościoła katolickiego we wschodniej Europie. W związku z tym katolicka wspólnota wschodnia pod wieloma względami była postrzegana jako pewna odmienność wspólnotowa wewnątrz Kościoła rzymskiego. Ta forma recepcji obowiązywała m.in. w ówczesnej Polsce, gdzie miejscowych grekokatolików utożsamiano jedynie z zjawiskiem obrządkowym.
    The historical role of the Eastern Catholicism causes still many contradictions and ambiguities. Like there is this objective reasons, which have completely different base than modern sometimes incredibly attempt to interpret the phenomenon. It must be emphasized that the main factor inspiring attention to the heritage of the Eastern Catholics in recent times is the Ecumenical dialogue in the field of Catholic-Orthodox. On the background of often to exchange views on the historical authenticity and effectiveness of a pragmatic of the Eastern Catholic. Provided here the fundamental method of action is directed on you will achieve real progress in the Catholic-Orthodox unification process, from here completely not by chance the so-called Uniate Church is surrendering to the specific judgement. This judgement assumes different shades and the different weight depending on the degree of employing pages in specific moments.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 33-45
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ku ekumenii realistycznej. W poszukiwaniu przyczyn trudności w katolicko-prawosławnym dialogu teologicznym
    Toward Realistic Ecumenism. Looking for the Causes of Difficulties in the Theological Dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church
    Autorzy:
    Kałużny, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571492.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    dialog ekumeniczny
    Kościół rzymskokatolicki
    Kościół prawosławny
    ekumenizm
    eklezjologia
    ecumenical dialogue
    Roman Catholic Church
    Orthodox Church
    ecumenism
    ecclesiology
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest prezentacja ważniejszych przyczyn trudności w katolicko-prawosławnym dialogu teologicznym na forum światowym. Temat został rozwinięty w czterech częściach. Najpierw zwrócono uwagę na odmienną świadomość podziału w katolicyzmie i w prawosławiu. Następnie dokonano ogólnej prezentacji wybranych aspektów katolicko-prawosławnego „dialogu miłości” i „dialogu prawdy”. W trzeciej części omówiono uwarunkowania początków dialogu teologicznego między obydwoma Kościołami. W końcu odniesiono się do kluczowych problemów natury eklezjologicznej, które pojawiły się w toku dialogu, takich jak uznanie kościelnego statusu partnerów dialogu, rozumienie kategorii „Kościołów siostrzanych” i stosunek do kwestii „uniatyzmu”. Ostatecznie stwierdzono, że katolicko-prawosławny dialog teologiczny jest dialogiem trudnym. Istniejące trudności dialogowe nie muszą jednak prowadzić do zniechęcenia, ale wręcz przeciwnie – mogą stać się impulsem do pogłębienia i ożywienia katolickoprawosławnego dialogu teologicznego.
    The aim of this article is to present the essential causes of the difficulties in the theological dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church in the world. The topic has been dealt upon in four parts. First, the author is drawing the reader’s attention to the fact that the awareness of the disunion differs in these two Churches. Next, the author is making a general presentation of selected aspects of the “dialogue of love” and the “dialogue of truth” between Roman Catholicism and Orthodoxy. In Part 3, the author is discussing the circumstances of the beginnings of the theological dialogue between them. At the end, he is referring to the key ecclesiological problems which appeared in the course of the dialogue such as accepting the ecclesial status of the dialogue partner, understanding the category of “Sister Churches”, and attitude to the issue of “Uniatism”. Finally, the author states that the theological Catholic-Orthodox dialogue is a difficult one. However, the existing difficulties in the dialogue do not have to lead to discouragement, but – quite the contrary – they may become an incentive to deepen and invigorate the theological dialogue the Roman Catholic Church and the Orthodox Church.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 2(56); 113-139
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doktryna odpustów 500 lat po wystąpieniu Marcina Lutra
    Autorzy:
    Kochanowicz, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369741.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-20
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    reformacja
    Marcin Luter
    dialog ekumeniczny
    II Sobór Watykański
    odpust
    Reformation
    Martin Luther
    ecumenical dialogue
    II Vatican Council
    indulgence
    Opis:
    W związku z 500-leciem reformacji, rozpoczętej tezami Marcina Lutra o odpustach, powstaje pytanie, czy postulaty niemieckiego reformatora zostały przyjęte w jakiejś mierze przez Kościół rzymskokatolicki w nauczaniu o odpustach i w praktyceich udzielania. Jakie są warunki rzeczowego i komunikatywnego przedstawiania tej doktryny obecnie? Autor tekstu ukazuje najpierw genezę średniowiecznej nauki o odpustach, zakorzenionej w praktykach pokutnych starożytnego Kościoła. Następnie omawia okoliczności wystąpienia Marcina Lutra i sedno jego protestu. Z kolei szkicuje oficjalną doktrynę Kościoła rzymskokatolickiego w kwestii odpustów: od Soboru Trydenckiego po czasy współczesne, wskazując również na próby nowatorskich teologicznych rozwiązań problemu odpustów. Tekst kończy się autorską refleksją nad możliwością/stosownością głoszenia odpustów przez współczesny Kościół.
    In connection with the 500th anniversary of the Reformation, initiated by the thesis of Martin Luther on indulgences, there arises a question whether the postulates of the German Reformer were adopted in some measure in the teaching of indulgences and in the practice of their granting by the Roman Catholic Church. What are the conditions for the factual and communicative presentation of this doctrine now? The author of the text first shows the genesis of the medieval knowledge about indulgences, rooted in the penitential practices of the ancient Church. He then discusses the circumstances of Martin Luther’s appearance and the heart of his protest. In turn, he sketches the official doctrine of the Roman Catholic Church regarding indulgences: from the Council of Trent to modern times, pointing to the attempts at innovativetheological solutions to the problem of indulgences. The text ends with an originalreflection on the possibility / appropriateness of proclaiming indulgences by the contemporary Church.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2018, 29, 2; 77-94
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangelickie oraz katolickie nauczanie o antykoncepcji jako sporny obszar dialogu ekumenicznego
    The Evangelical and Catholic Teaching about Contraception as a Disputed Area of Ecumenical Dialogue
    Autorzy:
    Podzielny, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595192.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    ewangelicka etyka teologiczna, katolicka teologia moralna, antykoncepcja, dialog ekumeniczny
    Evangelical theological ethics, Catholic moral theology, contraception, ecumenical dialogue
    Opis:
    The aim of this study is to look at the problem of contraception in the ecumenical context. A special occasion for such reflection is the fiftieth anniversary of the publication by Pope Paul VI the Humanae vitae encyclical on the regulation of birth (1968). It is known that the Catholic Church in its official statements completely differently evaluates the use of contraceptives than the Evangelical Churches. Evangelicals, like other Protestant communities, already in the 1930s accepted contraception as a form of responsible spouses’ approach to parenthood. In the Catholic Church, contraceptive methods are treated as wicked, opposed to the morality of a marriage act. The subject of contraception is therefore still a controversial area of ecumenical dialogue. Nevertheless, the statements of some theologians or Catholic bishops referring to the teaching of Pope Francis may perhaps change something in this matter.
    Celem niniejszego artykułu jest spojrzenie na problematykę antykoncepcji w kontekście ekumenicznym. Szczególną okazją ku takiej refleksji jest przypadająca w 2018 r. pięćdziesiąta rocznica opublikowania przez papieża Pawła VI encykliki Humanae vitae o zasadach moralnych w dziedzinie przekazywania życia ludzkiego. Wiadomo, iż Kościół katolicki w swych oficjalnych wypowiedziach zupełnie inaczej ocenia stosowanie środków antykoncepcyjnych niż Kościoły ewangelickie. Te ostatnie bowiem, podobnie jak inne Wspólnoty protestanckie, już w latach trzydziestych XX w. zaakceptowały antykoncepcję jako formę odpowiedzialnego podejścia małżonków do rodzicielstwa. W Kościele katolickim metody antykoncepcyjne traktowane są natomiast jako niegodziwe, sprzeciwiające się moralności aktu małżeńskiego. Temat antykoncepcji stanowi więc ciągle sporny obszar dialogu ekumenicznego. Niemniej jednak wypowiedzi niektórych teologów lub biskupów katolickich, powołujących się na nauczanie papieża Franciszka, być może zmienią coś w tej kwestii.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2018, 18; 317-332
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ku wspólnej wizji Kościoła – nowy dokument Komisji „Wiara i Ustrój”
    The Church: Towards a Common Vision: The New Document of the Commission “Faith and Order”
    Autorzy:
    Jaskóła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040516.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Chrystus
    Duch Święty
    Kościół
    świat
    dialog ekumeniczny
    jedność
    relacja
    Christ
    Holy Spirit
    Church
    world
    ecumenical dialogue
    unity
    relation
    Opis:
    Artykuł prezentuje nowy dokument wypracowany w Komisji „Wiara i Ustrój” Światowej Rady Kościołów The Church: Towards a Common Vision, który w języku polskim opublikowano pt. Ku wspólnej wizji Kościoła. Dokument ma wysoką rangę ekumenicznego uzgodnienia. W punkcie pierwszym wspomniane zostają omawia opracowania poprzedzające dokument, punkt drugi wprowadza w jego strukturę, natomiast w punkcie trzecim analizie poddano wybrane istotne treści uzgodnienia. Skoncentrowano się na trynitarnym charakterze Kościoła i jego jedności, jedności Kościoła jako daru Trójjedynego Boga i zadaniu dla chrześcijan, Kościele jako sakramencie zbawienia, trosce Kościoła o los stworzenia, społeczno-politycznych aspektach zaangażowania Kościoła w świecie, szeroko rozumianym stosunku Kościoła do świata, zagadnieniu ciągłości i zmiany w Kościele oraz na procesie pojednania posługiwań. Ostatnia część zawiera próbę krótkiej oceny.
    The article presents the new document of the Commission “Faith and Order” of the World Council of Churches, which was released under the title The Church: Towards a Common Vision. The document is declared to be an ecumenical agreement of high importance. In the first chapter works have been displayed which preceded the document, the second point highlights its structure and the last one scrutinizes its important contents. Author focuses on the trinity nature of Church and its unity, on the unity of Christians which has been considered both as a gift of the Triune God and a task for Christians, on the teaching on Church as the sacrament of salvation, on the Church’s concern for creation, on the social and political aspects of Church’s involvement in the world, on the broad Church’s relation toward the world, on the issue on continuity and change of the Church and finally, on the process of ministry reconciliation. A short assessment of the document is provided as a conclusion.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 39-57
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What Happened to "Sola Scriptura" ? How the Bible Was Used in the Fight for Women Priest and Bishops in the Anglican Communion
    Co się stało z „sola Scriptura”? Jak posłużono się Biblią w walce o święcenia prezbiteratu i episkopatu dla kobiet we Wspólnocie Anglikańskiej
    Autorzy:
    Kantyka, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343406.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    święcenia kobiet
    biskupi kobiety
    anglikanizm
    Wspólnota anglikańska
    dialog ekumeniczny
    women’s ordination
    women bishops
    Anglicanism
    Anglican Communion
    ecumenical dialogue
    Opis:
    Autor artykułu poddaje badaniu tradycyjne znaczenie formuły sola Scriptura w Kościele anglikańskim w epoce Reformacji i konfrontuje je z dzisiejszym używaniem Biblii w procesie podejmowania decyzji w kwestiach życia kościelnego i doktryny. Próbą takiego procesu jest przyjęcie święceń kobiet do prezbiteratu i episkopatu we Wspólnocie Anglikańskiej, szczególnie zaś w Kościele Anglii. Ponieważ wyznania chrześcijańskie są wzajemnie powiązane, decyzje podejmowane w jednym wyznaniu mają rzeczywisty wpływ na resztę chrześcijaństwa. Dowodzi tego istotowa zmiana wprowadzona do dialogu anglikańsko-rzymskokatolickiego przez jednostronne decyzje o święceniu kobiet podjęte przez anglikanów. Kwestionowane decyzje były jednak podjęte na bazie niewłaściwej hermeneutyki tekstów biblijnych i w oparciu o założenia prowadzące do niebezpiecznego skrótu myślowego. Tak oto linia argumentacji wyprowadzona z Biblii przez anglikanów pomija to, o co w rzeczywistości chodzi Kościołowi katolickiemu. Ważny dla katolików argument, że Kościół nie może zmieniać tego, co jest wolą Chrystusa, został ominięty poprzez przesunięcie tego zagadnienia z prawa Bożego do prawa ludzkiego.
    In the article Author examines the traditional meaning of the formula sola Scriptura in the Anglican Church in the epoch of Reformation and confronts it with now-a-days use of the Bible in the process of decision-making in the matter of Church life and doctrine. The sample of this process is the adoption of women’s priestly and episcopal ordination in the Anglican Communion and especially in the Church of England. Christian denominations being reciprocally connected, the decisions taken in one confession do matter for the rest of the Christendom. This is proved by the substantial change introduced in the Anglican-Roman Catholic dialogue by the unilateral decisions of Anglicans to ordain women. The questioned decisions were taken however on the improper hermeneutics of biblical texts and on the presuppositions leading to dangerous intellectual short-cut. Thus the line of argumentation issued by Anglicans from the Bible omits what the Roman Catholic really stands for. The equal dignity of men and women proved by the biblical texts has never been denied by the Catholics. The argument important for the Catholics that the Church cannot change the will of Christ towards ordination has been simply by-passed by moving this subject from divine to human law.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2012, 4; 31-42
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakrament Eucharystii we współczesnych dialogach ekumenicznych
    Sacrament of Eucharist in Contemporary Ecumenical Dialogues
    Autorzy:
    Jaskóła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595260.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    ecumenical dialogue, Eucharist, ministry, ordination, Reformation, sacrament, II Vatican Council
    II Sobór Watykański, Reformacja, dialog ekumeniczny, sakrament, urząd, Eucharystia
    Opis:
    The article presents the teaching on Eucharist in the study document Harvesting the Fruits. Aspects of Christian Faith in Ecumenical Dialogue (New York 2009) prepared by Walter Card. Kasper. The whole document is based on the reports of bilateral dialogues led after II Vatican Council by Roman Catholic Church with Anglican Communion, Lutheran World Federation, World Methodist Council and World Alliance of Reformed Churches. Documents of theses dialogues show the central role of Eucharist as the beginning and the “summit” of the Church. In the time of Reformation the teaching about the sacrificial character of Eucharist, about the real presence of Christ and about ministry became the subject of strong controversy. Thanks to the biblical category of anamnesis nowadays ecumenical dialogues marked out new perspectives in the understanding of Eucharist and new possibilities of inter-denominational convergences. The new rediscovery of the role of epiclesis constitutes in it a favourable factor. Despite many questions remaining still open, growing is the hope for common celebration of the Eucharist.
    Artykuł prezentuje problematykę Eucharystii w dokumencie studyjnym Harvesting the Fruits. Aspects of Christian Faith in Ecumenical Dialogue (New York 2009) opracowanym przez kard. W. Kaspera. Cały dokument studyjny oparty jest na sprawozdaniach z dialogów bilateralnych, jakie Kościół Rzymskokatolicki prowadził po Soborze Watykańskim II ze Wspólnotą Anglikańską, Światową Federacją Luterańską, Światową Radą Kościołów Metodystycznych i Światowym Aliansem Reformowanym. Dokumenty z dialogów pokazują centralną rolę liturgii, zwłaszcza liturgii Eucharystii jako początku i „szczytu” Kościoła. W czasie Reformacji nauka o ofiarniczym charakterze Eucharystii, realnej obecności Chrystusa i święceniach kapłańskich stała się przedmiotem ostrych kontrowersji. Współcześnie dzięki biblijnej idei anamnesis dialogi ekumeniczne wytyczyły nowe perspektywy rozumienia Eucharystii oraz możliwości międzywyznaniowych konwergencji. Sprzyja im również ponowne odkrycie roli epiklezy. Mimo wielu otwartych pytań rośnie nadzieja na wspólne świętowanie Eucharystii.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 247-263
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urząd kościelny jako służba Ewangelii. Od reformacyjnego postulatu do ekumenicznego konsensusu
    Ordained Ministry as Service to the Gospel. From Reformation Postulate to Ecumenical Consensus
    Autorzy:
    Porada, Rajmund
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2108779.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    urząd kościelny
    reformacja
    sukcesja apostolska
    Sobór Watykański II
    dialog ekumeniczny
    ministry
    Reformation
    apostolic succession
    Second Vatican Council
    ecumenical dialogue
    Opis:
    Relacja urzędu kościelnego i Ewangelii jest kluczowym problemem w relacjach ekumenicznych, zwłaszcza z Kościołami poreformacyjnymi. Reformacyjna krytyka dotyczyła w dużym stopniu nadużyć związanych z redukcjonistycznym sprawowaniem tego urzędu i stawianiem go ponad Ewangelię. Tymczasem właściwym jego zadaniem jest służba świadectwa wobec Bożego słowa. W ekumenicznej dobie również katolicka teologia może przyłączyć się do reformacyjnego postulatu pojmowania urzędu kościelnego w perspektywie służby Słowu. Taki sposób ujęcia wynika z ekumenicznego dialogu nad tą kwestią, zapoczątkowanego po katolickiej stronie przez nauczanie Soboru Watykańskiego II odnośnie do relacji Słowa i urzędu. Kluczowym czynnikiem tego procesu było pogłębione rozumienie sukcesji apostolskiej i dowartościowanie wierności Ewangelii jako istotnego znaku apostolskości Kościoła, zdystansowanie się zaś od rozumienia urzędu w perspektywie władzy. Postępując w chronologicznym porządku w pierwszym etapie została ukazana historyczna ewolucja w rozumieniu urzędu kościelnego w kontekście sukcesji apostolskiej. Następnie wskazano na elementy nauczania Soboru Watykańskiego II i niektórych raportów dialogu katolicko-luterańskiego stanowiących wkład do rozumienia urzędu kościelnego przede wszystkim jako służby świadectwa Słowu.
    The relationship of the ordained ministry and the Gospel is a key problem in ecumenical relations, especially with the post-Reformation churches. Reformation criticism was largely concerned with the abuses associated with a reductionist exercise of this ministry and placing it above the Gospel. Meanwhile, its proper task is to serve as a witness to the word of God. In the ecumenical era, also Catholic theology may join the reformation postulate of understanding the ministry as a service to the Word. This approach is the result of the ecumenical dialogue on this issue, initiated on the Catholic side by the teaching of the Second Vatican Council regarding the relationship between the Word and ministry. A key factor in this process was a deeper understanding of apostolic succession and an appreciation of fidelity to the Gospel as an essential sign of the Church's apostolicity, while distancing oneself from an understanding of the ordained ministry as authority. Following a chronological order, the first stage will show the historical evolution in the understanding of the ministry in apostolic succession. Then, elements of the teaching of the Second Vatican Council and some achievements of reports of the Catholic-Lutheran dialogue will be pointed out, which contribute to an understanding of the ordained ministry primarily as a service of witness to the Word.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 107-123
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Dekret o ekumenizmie” Soboru Watykańskiego II w spojrzeniu teologów prawosławnych
    The Decree on Ecumenism” of the Second Vatican Council as seen by Orthodox theologians
    Autorzy:
    Tofiluk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503245.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Dekret o ekumenizmie
    Vaticanum II
    teologia prawosławna
    eklezjologia
    dialog ekumeniczny
    The Decree on Ecumenism
    Orthodox theology
    ecclesiology
    ecumenical dialogue
    Opis:
    Despite some disputable problems we must see the role and great significance of The Decree on Ecumenism. It still must be treated as the beginning of the way towards Christian unity; its assessment must refer not only to what it contributed to, but also to what it may contribute to - the unity of the Church. The ecumenical approach presented in The Decree on Ecumenism is correct and it may become a model to follow; it often corresponds with the image of the relationships between churches. From the perspective of the Orthodox Church it is important that ecumenical issues and the desire for unity are based on the strong foundation of ecclesiology. Even though the Decree often speaks about the “unity of Christians”, the objective of the ecumenical movement is the unity of the Church, which is reached by the rapprochement of Christians. Not the unity of Christians, but the unity of the Church, even if understanding of the nature of this unity is not discusses or, in other words, it is left open. In this silence the ecumenical approach can be seen.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 4; 71-80
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ein gutes Leben führen“. Die Rezeption der Enzyklika Laudato si‘ vom Papst Franziskus im deutschen ökumenischen Dialog
    “Lead a Good life”. The Reception of Pope Francis’ Encyclical Laudato si’ in German Ecumenical Dialogue
    Autorzy:
    Chojnacki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595246.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    encyclical, integral ecology, ecumenical dialogue, social and ecological market economy
    encyklika, ekologia integralna, dialog ekumeniczny, społeczna i ekologiczna gospodarka rynkowa
    Opis:
    The reception of Pope’s Francis’ encyclical Laudato si’ in German ecumenical dialogue indicates the great interest of the Catholic Church and the Protestant Church in Germany in environmental issues. The two most important bodies that represent these Churches, i.e. Deutsche Bischofskonferenz (DBK) and Evangelische Kirche Deutschland (EKD), see the importance of the Pope’s document published in 2015 when major conferences and summits being important for environmental and climate protection took place with the participation of the highest representatives of different states and international organisations. This document calls for consideration of the natural environment of men taking into account integral ecology in the light of which the creation of man and animate and inanimate world by God in accordance with His eternal plan means a gradation of the relationships of individual creatures to Him. This gradation does not legitimise any degradation or tyrannisation of the natural environment by man. This gradation also raises the desideratum saying that in this time of concern for the preservation of Earth as our common home there is no room for extreme biocentrism which may lead to the loss of human ecology.
    Recepcja encykliki Franciszka Laudato si’ w niemieckim dialogu ekumenicznym wskazuje na wielkie zainteresowanie Kościoła katolickiego i ewangelickiego w Niemczech zagadnieniami ekologicznymi. Oba najważniejsze gremia, reprezentujące wspomniane Kościoły: Deutsche Bischofskonferenz (DBK) jak i Evagelische Kirche Deutschland (EKD) dostrzegają wagę papieskiego dokumentu, opublikowanego w roku 2015, w którym miały miejsce ważne dla ochrony środowiska i klimatu konferencje i szczyty z udziałem najwyższych przedstawicieli państw i międzynarodowych organizacji. Ów dokument postuluje rozpatrywanie problemów naturalnego środowiska człowieka, uwzględniając ekologię integralną, w świetle której stworzenie człowieka i świata ożywionego i nieożywionego przez Boga zgodnie z jego odwiecznym zamysłem oznacza gradację relacji poszczególnych stworzeń do Niego. Ta gradacja nie legitymizuje żadnej degradacji czy tyranizacji naturalnego środowiska przez człowieka. Owa gradacja stawia również dezyderat mówiący o tym, że nie należy w dobie troski o zachowanie ziemi jako wspólnego domu popadać w skrajny biocentryzm, który może prowadzić do zaniku ekologii ludzkiej.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 41-54
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sources of the Encyclical „Ut unum sint"
    Autorzy:
    Přibyl, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40277638.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Holy Scripture
    ecumenical dialogue
    Catholic Church
    Orthodox Churches
    Protestant Reformation
    Code of Canon Law
    encyclical
    papacy
    magisterium
    Tradition
    Catholic faith
    Opis:
    John Paul II’s encyclical Ut unum sint on commitment to ecumenism was published 30 years after the ground-breaking ecumenism decree of Vatican II Unitatis redintegratio. It was meant to present a summary of everything the Catholic Church and its partners achieved in the field of ecumenical efforts. However, the article does not list these achievements but discusses the very fundamentals of Catholic identity, namely, how the Catholic Church is to remain faithful to itself in developing ecumenical dialogue with other churches and ecclesial communities. The article thus provides a detailed analysis of the way the encyclical uses the basic sources of faith, that is, the logia of the Sacred Scripture, Church Fathers and the Magisterium. As one might expect, the documents of the Magisterium that are quoted are the documents of Vatican II because this council represents a real turning point in the relations of the Catholic Church towards ecumenism. The article also considers the role of the canon law for ecumenism because both codices of canon law as well as the ecumenical directory represent major tools for the realisation of ecumenical efforts.
    Encyklika Jana Pawła II Ut unum sint o zaangażowaniu w ekumenizm została opublikowana 30 lat po przełomowym dla ekumenizmu dekrecie Vaticanum II Unitatis redintegratio. Miała ona przedstawić podsumowanie wszystkiego, co Kościół katolicki i jego partnerzy osiągnęli w dziedzinie wysiłków ekumenicznych. Artykuł nie wylicza jednak tych osiągnięć, ale omawia same podstawy tożsamości katolickiej, czyli to, w jaki sposób Kościół katolicki ma pozostać wierny sobie w rozwijaniu dialogu ekumenicznego z innymi Kościołami i wspólnotami kościelnymi. W artykule dokonano zatem szczegółowej analizy sposobu, w jaki encyklika wykorzystuje podstawowe źródła wiary, tj. logia Pisma Świętego, Ojców Kościoła i Magisterium. Jak można się spodziewać, cytowanymi dokumentami tego Magisterium są dokumenty Soboru Watykańskiego II, ponieważ sobór ten stanowi prawdziwy punkt zwrotny w relacjach kościoła katolickiego do ekumenizmu. W artykule rozważana jest również rola prawa kanonicznego dla ekumenizmu, ponieważ zarówno kodeksy prawa kanonicznego, jak i katalog ekumeniczny stanowią główne narzędzia realizacji wysiłków ekumenicznych.
    Źródło:
    Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 7-28
    2353-4877
    2391-4327
    Pojawia się w:
    Ecumeny and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patriarcha Cyryl: kontynuator dzieła metropolity Nikodema czy kreator własnej strategii kościelnej?
    Patriarch Kiryll: Follower of Metropolitan Nikodim or Creator of His Own Church Strategy?
    Autorzy:
    Kałużny, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729563.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    metropolita Nikodem (Rotow)
    patriarcha Cyryl I (Gundiajew)
    prawosławie rosyjskie
    dialog ekumeniczny
    Metropolitan Nikodim (Rotov)
    Patriarch Kiryll I (Gundiajev)
    Russian Orthodoxy
    Ecumenical Dialogue
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest próba ukazania wpływu dziedzictwa leningradzkiego metropolity Nikodema (Rotowa) na działalność patriarchy Moskwy i całej Rusi Cyryla I. Temat został rozwinięty w trzech częściach. Na początku przedstawiono w dużym skrócie życie i dzieło leningradzkiego Metropolity. Następnie omówiono wybrane aspekty życia i działalności patriarchy Cyryla w relacji do dzieła metropolity Nikodema. W związku z tym zwrócono szczególną uwagę na trzy kwestie: formacja i kariera kościelna, symfonia Cerkwi i państwa, kontakty z Watykanem. W końcowej części zestawiono wyniki refleksji i sformułowano wnioski. Ostatecznie stwierdzono, że spuścizna metropolity Nikodema, zwłaszcza zaś jej aspekt dotyczący współpracy między Cerkwią i państwem, była ważnym źródłem inspiracji dla kościelnej działalności patriarchy Cyryla. W toku badań uwidoczniono jednocześnie znaczące różnice w podejściu obu hierarchów do niektórych kwestii, w tym zwłaszcza do dialogu z Kościołem katolickim. Wszystko to sprawia, że patriarchy Cyryla nie można uznać jako wiernego kontynuatora dzieła leningradzkiego Metropolity.
    The aim of the present article is an attempt at presenting the influence of the heritage of Metropolitan of Leningrad Nikodim (Rotov) on the activity of Kiryll I, Patriarch of Moscow and All Russia. The topic has been discussed in three parts. At first, the author briefly presented the life and work of the Metropolitan of Leningrad. Next, he discussed selected aspects of life and work of Patriarch Kiryll in juxtaposition with the work of Metropolitan Nikodim. Thus, the author paid special attention to the three following issues: their respective formations and Church careers, symphony of church and state as reflected in their respective policies, their contacts with the Vatican. The final part includes the outcome of the author’s reflection and his conclusions. Thus, the heritage of Metropolitan Nikodim, especially its aspect concerning cooperation of church and state, was an important source of inspiration for Patriarch Kiryll’s work in the Church. The present investigation made also clear significant differences in both hierarchs’ attitudes toward some issues, especially the dialogue with the Roman Catholic Church. This is why, eventually, Patriarch Kiryll cannot be considered a faithful follower of the Metropolitan of Leningrad.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2022, 22; 103-121
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Non-Catholic Reactions to Veritatis Splendor
    Niekatolickie reakcje na Veritatis Splendor
    Autorzy:
    Nowosad, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594926.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Veritatis splendor, moral theology/Christian ethics, ecumenical dialogue, Christian moral life
    Veritatis splendor, teologia moralna/etyka chrześcijańska, dialog ekumeniczny, chrześcijańskie życie moralne
    Opis:
    A growing ecumenical awareness among Christian theologians and ethicists has found in John Paul II’s moral encyclical Veritatis Splendor a fresh impetus for a development of common studies of moral issues. Not few mainly Protestant ethicists expressed their comments on the way the Pope discusses and defines fundamental problems of Christian moral teaching. Some of those comments were apparently positive, at times even enthusiastic (e.g. R. Benne, S. Hauerwas, O. O’Donovan, J.B. Elshtain), while others displayed a mixed reaction to the papal teaching (e.g. L.S. Mudge. G. Meilaender, M. Banner). There were also some authors who approached Veritatis Splendor critically, some even rejected it altogether (e.g. N.P. Harvey, R. Preston, H. Oppenheimer).
    Wraz z coraz głębszym zrozumieniem prawdy o tym, że „kto podziela jedną wiarę w Chrystusa, winien dzielić także jedno życie w Chrystusie” (ARCIC II, Life in Christ), tematyka moralna znajduje dla siebie coraz więcej miejsca w dialogu ekumenicznym. Zarazem chrześcijanie różnych tradycji mają coraz większą świadomość konieczności dawania wspólnego świadectwa wobec świata, także co do życia moralnego uczniów Chrystusa. Szczególnym źródłem dla ekumenicznych debat nad fundamentalnymi problemami chrześcijańskiego nauczania moralnego stała się encyklika Jana Pawła II Veritatis splendor. Liczne grono etyków i teologów, głównie protestanckich (luterańskich, anglikańskich, metodystycznych i innych), dało wyraz swoim przekonaniom, odnosząc się do podstawowych bądź bardziej szczegółowych zagadnień, przedstawionych w tym dokumencie. Wiele spośród tych opinii ma charakter pozytywny, niekiedy nawet entuzjastyczny (np. S. Hauerwas, O. O’Donovan, J.B. Elhstain, R. Benne), podczas gdy inne jawią się jako dwuznaczne – wskazują na aspekty godne pochwały, ale i ze swego punktu widzenia formułują oceny krytyczne (np. L.S. Mudge. G. Meilaender, M. Banner). Są i tacy, którzy papieską wizję chrześcijańskiego życia moralnego wręcz odrzucają, często jednak nie podając poważnych racji (np. N.P. Harvey, R. Preston, H. Oppenheimer). Te zróżnicowane komentarze potwierdzają jednocześnie, że także dla niekatolików Veritatis splendor stała się szczególnie godnym uwagi dokumentem nauczania katolickiego, obok którego nie można przejść obojętnie.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 97-122
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem oceny Unii Brzeskiej na Białorusi
    The Problem of Assessment of the Union of Brest in Belarus
    Autorzy:
    Drozd, Yury
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038158.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Białoruś
    Unia Brzeska
    dialog ekumeniczny
    Kościół greckokatolicki
    uniatyzm
    prawosławie
    katolicyzm
    Belarus
    the Union of Brest
    Ecumenical dialogue
    Greek Catholic Church
    Uniatism
    Orthodoxy
    Catholicism
    Opis:
    W 2016 r. przypada 420 rocznica ogłoszenia Unii Brzeskiej. W jej wyniku powstał Kościół greckokatolicki, który odegrał znaczącą rolę w duchowych, kulturowych i politycznych dziejach Białorusi. W związku z rocznicą autor rozważa problem, w jaki sposób wydarzenie to jest oceniane przez białoruskich historyków, filozofów, kulturoznawców oraz działaczy kościelnych. Artykuł z jednej strony przedstawia punkt widzenia tych badaczy, którzy uważają, że Kościół greckokatolicki jest narodowym Kościołem Białorusinów, z drugiej zaś strony prezentowane są argumenty przeciwników Unii, którzy sądzą, że nie odpowiada ona Białorusinom i stanowi zagrożenie dla prawosławia. Oczywiste jest, że cywilizacyjny antagonizm między Wschodem a Zachodem wpływa znacząco na stanowiska badaczy. Problem Unii często komplikuje także relacje między Kościołem katolickim a Kościołem prawosławnym. Dlatego też stanowi on wyzwanie dla dialogu ekumenicznego.
    In the year 2016 we celebrate the 420th anniversary of the Union of Brest. As a result of its signing there arose Greek Catholic Church which plays an important role in spiritual, cultural and political history of Belarus. In connection with the anniversary, the author wonders how this event is viewed by Belarusian historians, philosophers, culturologists and Church figures. Within the framework of the article, on the one hand, the author provides some points of view of those scientists who consider that Greek Catholic Church is a national church of the Belarusian people. On the other hand, there are some arguments of obvious opponents of the Uniatism who in their turn think that this confession is uncongenial to the Belarusians and provides threat to the Orthodoxy. It becomes obvious that civilization antagonism of the East and West influences the position of scientists greatly. Also the problem of the Uniatism frequently complicates the contacts between the Catholic Church and the Orthodox Church. In a certain sense it is a challenge for ecumenical dialogue.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 161-170
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    United by the same concern. Ecumenical impulses of Pope Francis in the context of integral ecology
    Zjednoczeni wspólną troską. Ekumeniczne impulsy papieża Franciszka w kontekście ekologii integralnej
    Autorzy:
    Anderwald, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047791.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    encyklika Laudato si'
    posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia
    ekologia integralna
    dialog ekumeniczny
    encyclical Laudato si’
    post-synodal apostolic exhortation Querida Amazonia
    integral ecology
    ecumenical dialogue
    Opis:
    One of the important tasks of the Church in the temporal order are concern for the work of creation and for man himself, and sometimes even the defense against threats of technical progress, conducted from any ethical and moral references. The concern for the common home is not only a domain of the Catholic Church. Similarly, other churches and Christian communities as well as other world religions reflect on the issues relating to the degradation of human and natural environment. Thus, the aim of these reflections is an attempt to recognize ecumenical impulses of the Pope in the context of integral ecology that takes into account the interlinkages between different dimensions of reality. Therefore, during the considerations will be presented firstly the papal diagnosis of the social and ecological crisis (1), then the proposals of actions aiming at the development of integral ecology (2) as well as an invitation to a dialogue resulting from the care for the common home (3). The main sources of the analysis undertaken are the two papal documents, namely the encyclical Laudato si’ (LS) and the post-synodal apostolic exhoration Querida Amazonia (QA).
    Jednym z istotnych zadań Kościoła w porządku doczesnym jest troska o dzieło stworzenia i samego człowieka, a czasami wręcz obrona ludzkości przed zagrożeniami, wyzwolonego od jakichkolwiek odniesień etyczno-moralnych, postępu technicznego. Troska o wspólny dom nie jest tyko domeną Kościoła katolickiego, również inne kościoły i wspólnoty chrześcijańskie – podobnie jak i inne religie, dokonują refleksji nad zagadnieniami związanymi z degradacją środowiska ludzkiego i naturalnego (LS, 7). Celem artykułu jest próba dostrzeżenia i analizy ekumenicznych impulsów papieża Franciszka w kontekście całościowej ekologii, uwzgledniającej wzajemne powiązania różnych wymiarów rzeczywistości. Dlatego w trakcie rozważań są prezentowane najpierw papieska diagnoza kryzysu społeczno-ekologicznego (1); propozycje działań ukierunkowanych na rozwój ekologii integralnej (2), a następnie zaproszenie do dialogu w trosce o wspólny dom (3). Podstawą dla prowadzonych analiz są dwa papieskie dokumenty: encyklika Laudato si’ (LS) i posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia (QA).  
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2020, 20; 37-50
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój ewangelickiej oceny małżeństw mieszanych
    Development of the Evangelical Evaluation of Mixed Marriage
    Autorzy:
    Jaskóła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035285.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    małżeństwa mieszane
    duszpasterstwo
    prawo małżeńskie
    Kościoły ewangelickie
    Kościół katolicki
    dialog ekumeniczny
    mix marriages
    pastoral care
    marital law
    Evangelical Churches
    the Catholic Church
    ecumenical dialogue
    Opis:
    Tekst w syntetyczny sposób prezentuje historyczny rozwój ewangelickiego spojrzenia na małżeństwa zróżnicowane konfesyjnie. Porównawczo uwzględnia się także stanowisko katolickie. Problem został rozwinięty w czterech punktach: Odmienne punkty wyjścia (1), Teologiczno-prawna strategia Kościołów ewangelickich (2), Duszpasterska strategia Kościołów ewangelickich (3), Małżeństwo ewangelicko-katolickie w świetle Pragmatyki Służbowej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczpospolitej Polskiej (4). W zasadniczym wniosku stwierdzono, że dziś Kościoły ewangelickie więcej zwracają uwagę na to, by teologiczno-prawne rozwiązania problemów związanych z małżeństwami mieszanymi nie działały destabilizująco na życie pary małżeńskiej i rodziny.
    The text presents in a synthetic way the historical development of the Evangelical view on confessionally mixed marriages. The Catholic position is also taken into account in a comparative way. The problem was developed in four points: Different starting points (1), Theological and legal strategy of Evangelical Churches (2), pastoral strategy of Evangelical Churches (3), Evangelical-Catholic marriage in the light of the Official Pragmatics of the Evangelical-Augsburg Church in the Republic of Poland (4). The main conclusion was that today the Evangelical Churches are more concerned that theological and legal solutions to problems related to mixed marriages do not destabilize the lives of the married couple and the family.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 87-101
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauczanie papieża Franciszka o synodalności w kontekście współczesnej refleksji teologicznej i ekumenicznej
    The Teaching of Pope Francis About Synodality in the Context of Contemporary Theological and Ecumenical Reflection
    Autorzy:
    Bujak, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029762.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    katolicko–prawosławny dialog ekumeniczny
    eklezjologia
    papież Franciszek
    Kościół lokalny
    Sobór Watykański II
    synodalność
    Catholic–Orthodox ecumenical dialogue
    ecclesiology
    Pope Francis
    local Church
    Second Vatican Council
    synodality
    Opis:
    Artykuł podejmuje temat eklezjologii Kościoła lokalnego i synodalności. Oba tematy są obecne w teologii katolickiej od czasów Soboru Watykańskiego, który położył fundament pod eklezjologię Kościoła lokalnego/partykularnego, kolegialność biskupów i synodalność. Eklezjologia ta w okresie posoborowym została rozwinięta zarówno na płaszczyźnie teoretycznej jak i praktycznej, nie brakuje jednak teologów, którzy uważają, że w czasie pontyfikatu Jana Pawła II nastąpił powrót do eklezjologii uniwersalistycznej, o czym miałyby świadczyć dokumenty publikowane przez Kurię Rzymską, a zwłaszcza Communionis notio.Nauczanie papieża Franciszka na temat synodalności i konieczności wzmocnienia Kościoła na poziomie lokalnym i regionalnym wychodzi naprzeciw postulatom tych teologów, którzy uważają, że III rozdział Konstytucji Lumen gentium nie został dotąd we właściwy sposób wprowadzony w życie. Papież Franciszek podkreśla bowiem, że synodalność, to konstytutywny wymiar Kościoła, dlatego to, czego domaga się od nas Pan, w pewnym sensie jest już w całości zawarte w słowie „synod”.
    The article deals with the ecclesiology of the local Church and synodality. Both topics have been present in Catholic theology since the time of the Second Vatican Council, which laid the foundation for the ecclesiology of the local/particular Church, collegiality of bishops and synodality. This ecclesiology was developed both theoretically and practically in the post-conciliar period, but there are some theologians who believe that during the pontificate of John Paul II there was a return to the universalist ecclesiology, as evidenced by the documents published by the Roman Curia, especially Communionis notio. Pope’s Francis teaching on synodality and strengthening the Church at local and regional levels addresses the demands of those theologians who believe that Chapter III of the Lumen Gentium Constitution has not yet been properly implemented. The Pope emphasizes, that synodality is a constitutive dimension of the Church and therefore what the Lord is asking of us is already in some sense fully present in the word “synod” itself.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2021, 91, 1; 51-76
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synteza teologiczna nauki o prymacie papieskim i misja Następcy Piotra w służbie prawdy w pismach J. Ratzingera/Benedykta XVI
    Theological synthesis of the teaching about the Papal primacy and the mission of St. Peter’s successor in the service of truth in Joseph Ratzinger’s (Pope Benedict XVI) writings
    Autorzy:
    Bartocha, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503459.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    Prymat Piotrowy
    Biskup Rzymu
    prymat
    teologia prymatu
    dialog ekumeniczny
    Benedict XVI
    Peter’s primacy
    bishop of Rome
    primacy
    primacy theology
    ecumenical dialogue
    Opis:
    The aim of this article is to present the main lines of the primacy theology as presented by Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and its significance in an ecumenical dialogue. Ratzinger, following Catholic ecclesiology, points out that the bishop of Rome carries out the task which was entrusted to Peter by Jesus. Referring to the biblical sources, he researches Peter’s place in all New Testament writings and analyses texts describing his mission. Quoting the arguments from the Bible supporting Christ's origin of Peter’s prerogatives in the area of leading and directing the Church, Ratzinger argues that Peter’s primacy has its Biblical roots and comes from God. The Bavarian theologian points out a personal character of the primacy, thus assessing that the foundation of the Church is both the person and the statement of faith, whose subject is the person. Ratzinger presents the papal office in relation to the Passion of Christ so the Peter’s primacy has a testimonial structure and is related to matryrology through following. The essence of Papacy’s message includes witnessing about Jesus Christ and His salvific message. Thus, the primacy always witnesses about a relationship of the Church with Christ, legitimizes and strengthens it. Stressing a personal character of the primacy, which is expressed in the attitude of being “on the way with Jesus” in the perspective of the Passion and the Cross, we can conclude that authenticity and authority of Christianity takes place not through law, norms and rules but through the miracle of the person of the Church Shepherd, who is responsible for the faith purity and Church unity.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 99-116
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papal primacy as the main problem of ecumenism in theological reflections of Joseph Ratzinger
    Der päpstliche Primat als Grundproblem der Ökumene in der theologischen Reflexion Joseph Ratzingers
    Autorzy:
    Biniek, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595041.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    prymat papieski, urząd Piotrowy, dialog ekumeniczny, sukcesja apostolska, reforma papiestwa, Joseph Ratzinger
    papal primacy, office of Peter, ecumenical dialogue, apostolic succession, reform of papacy, Joseph Ratzinger
    Opis:
    Prymat papieski stanowi bez wątpienia ważny problem ekumeniczny. Według J. Ratzingera jest on jednak nie tylko główną trudnością, ale też podstawowym warunkiem umożliwiającym dążenie do przywrócenia widzialnej jedności Kościoła. Poniższy artykuł przedstawia jego refleksje na temat urzędu Piotrowego w kontekście dialogu ekumenicznego, jak również jego propozycje dotyczące reformy instytucji prymatu w ekumenicznej perspektywie. W pierwszej części przedstawiono dwa typy kościelnego rozłamu, które tworzą odmienne punkty wyjścia dla ekumenicznej dyskusji na temat urzędu papieskiego. Druga część omawia wypowiedzi Ratzingera dotyczące prymatu w kontekście dialogu katolicko-prawosławnego. Szczególną rolę odgrywa tu „Propozycja z Graz”, w której opowiada się on za zjednoczeniem w oparciu o teologię i praktykę rzymskiego prymatu w pierwszym tysiącleciu chrześcijaństwa. W trzeciej części przedstawiono przemyślenia Ratzingera na temat dialogu katolicko-protestanckiego. Ze względu na charakteryzującą protestantyzm różnorodność oraz reprezentowaną przez wywodzące się z reformacji denominacje odmienną wizję Kościoła dialog ten koncentruje się najpierw na wyjaśnieniu podstawowych zagadnień eklezjologicznych (sukcesja apostolska, rozumienie urzędu kościelnego), bez którego niemożliwa jest skuteczna dyskusja na temat urzędu Piotrowego. Ostatnia część prezentuje najważniejsze motywy teologii prymatu w ujęciu Ratzingera oraz wynikające z nich ekumenicznie istotne propozycje dotyczące odnowy papiestwa. Są to np.: postulat utworzenia nowych patriarchatów, idea communio-prymatu oraz refleksje dotyczące jego martyrologicznego charakteru. Ratzinger nie formułuje co prawda gotowego ekumenicznego rozwiązania problemu prymatu, definiuje jednak teologiczne podstawy dla dalszego dialogu na ten temat.
    Papal primacy is without a doubt an important ecumenical problem. According to J. Ratzinger it is, however, not only the main difficulty, but also the basic condition for a possibility of the unification of the Church. The article presents his reflections on the office of Peter in the context of ecumenical dialogues and his proposals for the reform of the papacy as well. The first part describes two types of Church schism, which create different starting points for the ecumenical discussion on the papal authority. The second part discussesthe primacy in the context of the Catholic-Orthodox dialogue. The proposal of Graz play here a special role, where Ratzinger is in favour of unification on the basis of theology and practice of the primacy in the first millennium. In the third part is presented Ratzingers thoughts on Catholic-Protestant dialogue. Due to the different vision of the Church that the Protestantism represents, the dialogue focuses on explaining of fundamental ecclesiological issues (apostolic succession, office in the Church) as a condition for the discussion on the office of Peter. The last part presents the most important themes of Ratzingers theology ofthe primacy and his proposals for its renewal that are relevant for ecumenism. These are for example: the postulate to create new patriarchates, the idea of the communio-primacy and reflections on its martyrologic character. Ratzinger doesn’t formulate any finished ecumenical solutions to the problem of the primacy, but he defines the theological basis for the further dialogue on this topic. 
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2018, 18; 69-88
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WIZYTA DUSZPASTERSKA KS. KARD. JÓZEFA GLEMPA, PRYMASA POLSKI W ANGLII, WALII I SZKOCJI W DNIACH OD 21 LUTEGO DO 4 MARCA 1985 ROKU ORAZ W IRLANDII W DNIACH OD 18 DO 23 STYCZNIA 1988 ROKU
    PASTORAL VISITS CARDINAL JÓZEF GLEMP, PRIMATE OF POLAND, IN ENGLAND, WALES AND SCOTLAND FROM FEBRUARY 21, 1985 TO JANUARY 4, 1985 AND IN IRELAND FROM JANUARY 18, 1988 TO JANUARY 23, 1988
    Autorzy:
    Wyszowadzki, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489992.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    pasterska wizyta Prymasa Polski, dialog ekumeniczny, Polski rzymskokatolicki kościół w Wielkiej Brytanii
    a pastoral visit by the Primate of Poland, ecumenical dialogue, Polish Roman Catholic Church in Great Britain
    Opis:
    The article describes a pastoral visit by Cardinal Jozef Glemp, the Polish Primate in Great Britain (England, Scotland and Wales) in 1985 and a visit in Ireland in 1988. The author portrays the significant meaning of the visit equally to the Polish Catholic community on the British Isles and to the Primate's unprecedented contribution in building a bridge between the Polish and the British communities. The visit contributed to the better understanding by the British people of the history, mentality and the cultural values of the society of the Polish nation. At the same time it also helped to influence a lively ecumenical dialog between Christian communities in Great Britain. It highlighted to the Western world the difficult political situation of the communist Poland, oppressed by leaders hostile to the church. The visit by Cardinal Glemp assisted greatly in initiating new programmes of helping Poles back home in areas of medicine, culture and society in general. The author reminds us of the significance of the Primate’s visit, vividly commented by the British media: television, radio and the press, which unanimously related with great respect and recognition for the Head of the Polish Church and all its official meetings with the hierarchy of the Catholic and Anglican churches in Britain.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 545-555
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Fides quaerens dialogum". Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu
    "Fides quaerens dialogum". The Primacy of the Bishop of Rome in the Dialogue with the Churches of East
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050718.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prymat biskupa Rzymu
    jedność Kościoła
    dialog ekumeniczny
    dialog z Kościołami Wschodu
    dialog rzymskokatolicko-prawosławny
    synodalność Kościoła
    primacy of the Bishop of Rome
    unity of the Church
    ecumenical dialogue
    dialogue with Eastern Churches
    Roman Catholic-Orthodox dialogue
    synodality of the Church
    Opis:
    Sobór Watykański II otworzył nową perspektywę dialogu ekumenicznego z Kościołami Wschodu niebędącymi w pełnej jedności z Kościołem Rzymskokatolickim. Zagadnienie prymatu biskupa Rzymu jawi się jako ważny temat tego dialogu na płaszczyźnie teologicznej. Problematykę prymacjalną należy rozpatrywać, odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Od 1980 roku można mówić o instytucjonalnym dialogu teologicznym rzymskokatolicko-prawosławnym na forum światowym. Jego owocem są przygotowane w komisjach mieszanych i wspólnie przyjęte dokumenty. Urząd następcy Piotra kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa. Prymat biskupa Rzymu jest posługą jedności i polega przede wszystkim na trosce następcy Piotra o komunię wszystkich Kościołów partykularnych (lokalnych). W Kościele Rzymskokatolickim podkreśla się, że realizacja wskazanego celu wymaga, aby łączył się on z autorytetem i konkretną władzą. Nie może on być jedynie prymatem honorowym, pozbawionym jurysdykcji. Kościoły wschodnie pojmują prymat biskupa Rzymu jako pierwszeństwo honorowe, a nie jurysdykcyjne. Następca Piotra jest primus inter pares, pierwszym w gronie równych mu patriarchów. Widać tu wyraźnie supremację soborowości (synodalności) nad urzędem papieża. Współczesne dowartościowanie kolegialności i synodalności w rzymskokatolickich wypowiedziach magisterialnych oraz badania teologów nad ich implikacjami mogą stać się nowym impulsem w dialogu ekumenicznym z Kościołami Wschodu.
    The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalizeddialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 165-185
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prymat Biskupa Rzymu w dialogu rzymskokatolicko-anglikańskim na forum światowym
    Primacy of the Bishop of Rome in a global dialogue between the Roman Catholic and Anglican Church
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480194.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    dialog ekumeniczny
    dialog rzymskokatolicko-anglikański
    jedność Kościoła
    Międzynarodowa Komisja Anglikańsko-Rzymskokatolicka (ARCIC)
    prymat Biskupa Rzymu
    synodalność Kościoła
    primacy of the Bishop of Rome
    Roman Catholic-Anglican dialogue
    Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC)
    The Church unity
    ecumenical dialogue
    synodality of the Church
    Opis:
    Problematyka natury Kościoła, sprawowania w nim władzy – zwłaszcza kwestia prymatu Biskupa Rzymu – należą do głównych zagadnień w dialogu ekumenicznym. Od ponad pół wieku prowadzony jest dialog teologiczny Kościoła rzymskokatolickiego ze Wspólnotą anglikańską na forum światowym. W 1969 roku powołano Międzynarodową Komisję Anglikańsko-Rzymskokatolicką (Anglican-Roman Catholic International Commission – ARCIC). Jej prace obejmują trzy okresy: ARCIC I (1970-1981), ARCIC II (1983-2011) oraz ARCIC III (2011- do chwili obecnej). Problematyka prymatu Następcy Piotra została podjęta w czterech deklaracjach: ARCIC I – Dokument z Wenecji (1976), Dokument z Windsoru (1981) wraz z dodanymi do deklaracji Wyjaśnieniami (1979-1981); ARCIC II – Dar autorytetu (1999); ARCIC III – Dokument z Erfurtu (2017). Dialog zaowocował znacznym zbliżeniem doktrynalnym. Nie oznacza to pełnego uznania przez anglikanów katolickiego rozumienia urzędu prymacjalnego. Promowana przez papieża Franciszka zasada synodalności Kościoła otwiera nowe nadzieje ekumeniczne; tematyka prymatu Biskupa Rzymu pozostaje otwarta.
    The issues concerning the nature of the Church and exercising the authority in it, particularly the Papal primacy, are the main problems in the ecumenical dialogue. The theological dialogue of the Roman Catholic Church with the Anglican Community has been held for over half a century. In 1969 Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) was appointed. Its work covers three periods: ARCIC I (1970-1981), ARCIC II (1983-2011) and ARCIC III (2011- up to now). The issue of the primacy of Peter’s Successor was addressed in four declarations: ARCIC I – the Venetian Document (1976), The Windsor Document (1981) along with Elucidations added to the declaration (1979-1981); ARCIC II – The Gift of Authority (1999) and ARCIC III – The Erfurt Document (2017). A significant doctrinal rapprochement was attained. It does not mean that Anglicans fully acknowledge the Catholic understanding of primacy. The principle of the synodality of the Church promoted by Pope Francis opens new ecumenical hopes. The issue of the Papal primacy remains open.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 131-146
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Księgi symboliczne luteranizmu jako werbalizacja symboli wiary
    The Symbolical Books of the Evangelical Lutheran Church as a Verbalization of Faith Symbols
    Autorzy:
    Hintz, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559674.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    symbol
    symbolika
    księgi symboliczne
    luteranizm
    ekumenizm
    dialog ekumeniczny
    teologia ewangelicka
    Symbol
    Symbolical (Confessional) Books
    Lutheranism
    Ecumenical Movement and Dialogue
    Protestant Theology
    Opis:
    W tradycji ewangelickiej szczególną rolę pełnią księgi wyznaniowe, zwane również księgami symbolicznymi. Artykuł omawia znaczenie owego szesnastowiecznego korpusu doktrynalnego luteranizmu dla kształtowania tożsamości religijnej. Punktem wyjścia jest refleksja współczesnych filozofów religii: Paula Ricoeura, Jan Kłoczowskiego oraz Paula Tillicha na temat porzucenia przez człowieka XX wieku symbolicznego wymiaru życia. Otwarcie się na język symboli to początek egzystencji, którą można określić jako „postawę symboliczną”. Taka postawa potrzebuje właśnie symboli jako punktów odniesienia. Następnie Autor sięga do pojęcia symboliki jako teologicznej nauki o wyznaniach, by przejść do definicji ksiąg symbolicznych i ich historycznej roli w budowaniu duchowości protestanckiej. W Konfesji augsburskiej z 1530 roku, głównej księdze doktrynalnej luteranizmu zawarte są definicyjne formuły teologii ewangelickiej. Autor podkreśla ekumeniczny wymiar zapisów znajdujących się w Confessio augustana oraz jej odkrycie w luterańsko-rzymskokatolickim dialogu bilateralnym, jako księgi świadectwa budowania chrystocentrycznej wiary. W tradycji ewangelickiej to właśnie księgi wyznaniowe pełnią formę stałych punktów orientacyjnych, wskazując na wspólne dziedzictwo chrystianizmu.
    In the Protestant tradition, the symbolical (confessional) books fulfila special role in creating piety and spirituality. The article discusses the role of the Lutheran doctrine of the 16th century in the process of formation of the religious identity of this tradition within Christianity. Important references for this article are also the conceptions of Paul Ricoeur, Jan Kłoczowski as well as Paul Tillich. These three important thinkers of the 20th century emphasize that modern man has lost the spiritual dimension of his life. The so-called “symbolical attitude” is the way to open one’s mind to the language of symbols. In the next step, the author of the article focuses on the very special role of the confessional books of Lutheranism in the creation of the spiritual dimension of human life. It is in the Confessio augustana of 1530 that the most important criteria of Lutheran identity are to be found. The Author underlines the role of this book in ecumenical dialogue between the Roman Catholic Church and the Lutheran Worlds Federation.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2015, 37; 137-146
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od konfliktu do komunii. W kontekście luterańsko-katolickich obchodów 500-lecia Reformacji
    From Conflict to Communion. In the Context of the Lutheran-Catholic Commemoration of the 500th Anniversary of the Reformation
    Autorzy:
    Glaeser, Zygfryd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595216.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    500th Anniversary of the Reformation
    Luther
    Lutherans
    Catholics
    ecumenical dialogue
    “cleaning of memory”
    exchange of the spiritual gifts
    unity of the Church
    500-lecie Reformacji
    Luter
    luteranie
    katolicy
    dialog ekumeniczny
    „oczyszczenie pamięci”
    wymiana duchowych darów
    jedność Kościoła
    Opis:
    On June 17th 2013 in Geneva and Vatican City a common declaration from Roman-Catholic and Protestant theologians was issued. The document is entitled: From Conflict to Communion. Lutheran-Catholic Common Commemoration of the Reformation in 2017. Its main aim was a through and direct preparation of both the Lutherans and Catholics to the common commemoration of the 500th Anniversary of the Reformation. The message of the declaration became an inspiration of this study. We do not want to focus on its detailed discussion but to formulate – based on this message – some essential paradigms determining the goal, circumstances, tasks and perspectives linked with the common commemoration of the Anniversary. Among those we should acknowledge: the critical evaluation of the past, based on respect and deprived of mutual prejudices; opening for the mutual exchange of spiritual gifts; the “cleaning of memory” and “healing of wounds”; readiness for taking up the mutual tasks. The authors of the document, based on those paradigms, elaborated five ecumenical imperatives determining the character of the commemoration of the 500th Anniversary of the Reformation and the ecumenical obligations of both sides of the dialogue.
    17 czerwca 2013 r. w Genewie i w Watykanie ogłoszono wspólny dokument teologów rzymskokatolickich i luterańskich pt.: Od konfliktu do komunii. Luterańsko-katolickie wspólne upamiętnienie Reformacji w 2017 r. Jego celem było głębsze, bezpośrednie przygotowanie luteranów i katolików do wspólnego upamiętnienia 500. rocznicy Reformacji. Przesłanie deklaracji stało się inspiracją dla przygotowania niniejszego opracowania. Nie chodzi w nim o szczegółowe omawianie dokumentu, ale przede wszystkim o sformułowanie, w oparciu o jego przesłanie, istotnych paradygmatów określających cel, okoliczności, zadania i perspektywy związane ze wspólnym obchodzeniem przez luteranów i katolików 500-lecia Reformacji. Za takie należy uznać: krytyczną ocenę przeszłości opartą na szacunku i pozbawioną uprzedzeń, otwartość na wzajemną wymianę duchowych darów, „oczyszczenie pamięci” i „leczenie ran” oraz otwartość na wspólne podejmowanie zadań. W oparciu o tak sformułowane paradygmaty autorzy dokumentu Od konfliktu do komunii wypracowali pięć ekumenicznych imperatywów określających charakter wspólnego upamiętniania 500. rocznicy Reformacji oraz ekumeniczne zobowiązania obydwu stron dialogu.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2017, 17; 51-68
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reconciliation Needs Remembrance: The German-Polish Case
    Pojednanie wymaga pamięci: przypadek niemiecko-polski
    Autorzy:
    Franzenburg, Geert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035040.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pamięć
    pojednanie
    dialog
    ekumeniczny
    remembrance
    reconciliation
    dialogue
    ecumenical
    Opis:
    Artykuł podkreśla zależności między pojednaniem i pamięcią poprzez ocenę, z ekumenicznie zorientowanej perspektywy luterańskiej, przykładów dyskursów niemiecko-polskich w XX wieku, dotyczących aspektów wewnątrzosobowych, międzyosobowych, wewnątrzkulturowych, międzykulturowych i transkulturowych. Opierając się na badaniach nad pamięcią, pojednaniem oraz na parnerstwie między Münster i Lublinem, formułuje pewien program jednającej pamięci jako narzędzia dla wspólnych projektów dialogu ekumenicznego i transkulturowego poprzez dzielenie doświadczeń oraz umożliwianie rytuałów, które czynią te projekty zrównoważonymi.
    The paper emphasizes the relationship between reconciliation and remembrance by evaluating examples of German—Polish discourses during the 20th century concerning the intrapersonal, interpersonal, intracultural, intercultural, and transcultural aspects from an ecumenical oriented Lutheran point of view. Based on research about remembrance, reconciliation (and resilience), and on the partnership between Münster and Lublin, it suggests a curriculum of reconciliation oriented remembrance for common projects of ecumenical and transcultural dialogue by sharing experiences and by facilitating rituals, which make them sustainable.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 33-48
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przekroczyć próg jednoczesnej sprawiedliwości i grzeszności wierzącego
    Cross the Threshold of Simultaneous Righteousness and Sinfulness of the Believer
    Autorzy:
    Medwid, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953984.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    jednocześnie sprawiedliwy i grzeszny (simul iustus et peccator)
    pożądliwość
    Marcin Luter
    św. Augustyn
    dialog ekumeniczny
    pojęcie grzechu
    Wspólna deklaracja o usprawiedliwieniu
    simultaneously righteous and sinful (simul iustus et peccator)
    concupiscence
    Martin Luther
    Saint Augustine
    ecumenical dialogue
    the concept of sin
    Joint Declaration on Justification
    Opis:
    Artykuł dotyczy próby przedstawienia problemu jednoczesnej sprawiedliwości i grzeszności człowieka wierzącego (simul iustus et peccator) w takim świetle, aby skutecznie dążyć do przełamania ekumenicznego impasu w tej materii i widzieć w perspektywie czasu zarysowującą się jedność obu wspólnot chrześcijańskich, nie pomijając obu tradycji. Jest to próba odpowiedzi, w jaki sposób katolicy i luteranie powinni podejść do istoty zagadnienia oraz do nauczania w tym względzie. Ponieważ źródłem komplikacji jest różne rozumienie pojęcia grzechu, analiza przebiega pod kątem pożądliwości oraz przy zastosowaniu metody opinii teologicznej. Problem jest przedstawiony w kontekście historycznym i teologicznym, począwszy od św. Augustyna, przez Marcina Lutra, głównego obrońcę i propagatora tej idei, a także w dokumentach Soboru Trydenckiego, aż do katolicko–luterańskiego dialogu w drugiej połowie XX wieku. Ciekawe komentarze na ten temat można znaleźć u Karla Rahnera, w dokumentach Soboru Watykańskiego II, a zwłaszcza we Wspólnej deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu podpisanej przez katolików i ewangelików, szczególnie pod względem usprawiedliwienia grzesznika.
    The article concerns the attempt to present the issue of simultaneous righteousness and sinfulness of the believer (simul iustus et peccator) in that light, in order to effectively seek to break the deadlock in the ecumenical issue and see in the long term the apparent unity of the two Christian communities, while not ignoring both traditions. It is an attempt to answer the question how the Catholics and Lutherans should approach the heart of the matter, and how to teach in this regard, to compensate for the ongoing disparity and division of Churches. For this reason, the source of complication lies in different understanding of the concept of sin by the two churches, the analysis proceeds in terms of desires and using the method of theological statement. The problem is shown in the context of the historical and theological ranging from St. Augustine, a precursor to the study, through Martin Luther, the main defender and propagator of this idea, also the documents of the Council of Trent, until the Catholic–Lutheran dialogue in the second half of the twentieth century. Interesting comments on this topic can be found in Karl Rahner, in the documents of the Second Vatican Council, especially in Joint Declaration on the Doctrine of Justification signed by Catholics and Lutherans, especially in terms of justified sinfulness.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 107-131
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog ekumeniczny
    Autorzy:
    Kantyka, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041452.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dialogue
    ecumenism
    churches
    unity
    truth
    faith
    ecumenical agreements
    dialog
    ekumenizm
    kościoły
    jedność
    prawda
    wiara
    uzgodnienia ekumeniczne
    Opis:
    W artykule opisano rzymskokatolickie rozumienie dialogu ekumenicznego zawarte w Dekrecie o ekumenizmie Soboru Watykańskiego II oraz w innych dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego. Ten dialog ekumeniczny może być prowadzony tylko pomiędzy Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami kościelnymi, ponieważ ma na celu przywrócenie pełnej widzialnej jedności chrześcijan. Dialog ten powinien przede wszystkim prowadzić do wspólnego odkrywania prawdy, a nigdy do jakiegokolwiek jej ustalania, wypracowywania jej lub osiągania kompromisu. Prawdziwy dialog nie ma nic wspólnego z negocjowaniem wspólnego stanowiska, w którym każda ze stron chce się narzucić innym i pójść na mniejsze ustępstwa. Nie możemy bowiem zredukować wymagań Ewangelii do niezbędnego minimum, wspólnej podstawy uznawanej przez wszystkie Kościoły i wspólnoty kościelne. Taki dialog zawiera swoją wewnętrzną dynamikę, swój wymiar egzystencjalny. Prawda jest osobowa, tak jak sam Chrystus jest Prawdą, tak poszukiwanie jedności należy do właściwej istoty bycia chrześcijaninem. Tak więc dialog ekumeniczny jest „imperatywem sumienia chrześcijańskiego" (Jan Paweł II), a więc jest czymś, co nieuchronnie powinno być podejmowane i realizowane przez chrześcijan. Dialog ekumeniczny nie jest jednak celem samym w sobie. Nie jest on też tylko wzajemnym uznaniem wspólnot chrześcijańskich, ani nawet wspólną modlitwą. Wspólnym celem jest przywrócenie pełnej widzialnej jedności kościołów podzielonych. Na drodze ekumenizmu nie możemy ograniczać się do modlitwy czy dialogu ekumenicznego. Wręcz przeciwnie - powinniśmy rozwijać wszelkie możliwe sposoby współpracy, gdyż jedność działania prowadzi do pełnej jedności wiary. Ani jedność, ani jednolitość doktryny czy tradycji kościelnych, ale tylko jedność w jednej wierze jest daleko idącym celem dialogu ekumenicznego. Dokumenty Kościoła rzymskokatolickiego dają też jasne wskazówki, jak prowadzić dialog ekumeniczny: strony dialogu muszą być ekspertami w dziedzinie teologii, szukać prawdy, a nie zwycięstwa, przechodzić od tematów łatwiejszych do trudniejszych, starać się używać języka wolnego od polemicznych konotacji. Przed Soborem Watykańskim II Kościół katolicki nie prowadził żadnego oficjalnego dialogu ekumenicznego, co nie oznaczało braku jakichkolwiek spotkań ekumenicznych. Pierwsze z nich były jednak nieoficjalne i nie angażowały oficjalnej władzy kościelnej. Szerokie zaangażowanie w dialog ekumeniczny w czasach papieży Pawła VI i Jana Pawła II może być słusznie postrzegane jako bezpośredni owoc Soboru Watykańskiego II i jego dekretu o ekumenizmie. Na przestrzeni dziesięcioleci komisje dialogu opracowały już tysiące stron wspólnych oświadczeń i uzgodnionych deklaracji. Kościoły muszą jednak mieć świadomość, że bez silnego wysiłku odbioru tych dokumentów w ich gronie, owoce dialogów nie będą miały żadnego wpływu na pojednanie chrześcijan w jednej wierze. Nawet jeśli z powodu powolności procesu ekumenicznego może dojść do pewnego rodzaju zafałszowania, możemy być pewni, że spotkania w ramach dialogu pozwoliły chrześcijanom różnych Kościołów - wspólnotom kościelnym - rozwinąć się w kierunku pełnej, widzialnej jedności, której pragnął nasz Pan dla swoich uczniów.  
    The article describes the roman catholic understanding of the ecumenical dialogue as stated in the Decree on ecumenism of the Second Vatican council and in further documents of the rc church. this ecumenical dialogue may be conducted only among christian churches and church communities as it aims the restoration of full visible unity of christians. The dialogue should primarily lead to the common rediscovery of the truth, and never to any kind of establishing the truth, of elaborating it or reaching the compromise. the true dialogue has nothing to do with negotiating the common position, where each party wants to force oneself upon another and to make the less concessions possible. this is because we cannot reduce the requirements of the Gospel to any kind of necessary minimum, a common basis recognized by all the churches and ecclesial communities. Such a dialogue contains its inner dynamics, its existential dimension. The truth is personal, as christ himself is the truth, so the search for unity belongs to the proper essence of being a christian. So the ecumenical dialogue is “an imperative of christian conscience” (John paul ii), so it is something that inevitably ought to be taken and accomplished by christians. The ecumenical dialogue however is not the goal for itself. neither it is only mutual recognition of christian communities or even common prayer. the common aim is the restoration of full visible unity of divided churches. On the way of ecumenism we cannot limit to the prayer or the ecumenical dialogue. On the contrary – we should develop all the possible ways of collaboration, because unity of action leads to the full unity of faith. neither the unity nor uniformity of doctrine or churchly traditions, but only the unity in one faith is the far-reaching goal of the ecumenical dialogue. The documents of the rc church give also clear hints how to lead the ecumenical dialogues: the dialoguing parties must be expert in theology, seeking the truth, not a victory, moving from easier topics to the more diffcult ones, trying to use the language free of polemical connotations. Before the Second Vatican council the catholic church didn’t lead any offcial ecumenical dialogue, what didn’t mean the lack of any ecumenical encounters. The frst ones, however, were unoffcial and did not engage the offcial church authority. Widespread engagement in the ecumenical dialogues in the time of popes paul Vi and John paul ii can be justly perceived as a direct fruit of the Second Vatican council andits Decree on ecumenism. During the decades the commissions of dialogue have already elaborated thousands of pages of common statements and agreed declarations. the churches must be however aware, that without strong effort of reception of these documents in their midst, the fruits of the dialogues will have no infuence on the reconciliation of christiansin one faith. Even if there may be some kind of deception because of slowness of ecumenical process, we can be certain that meetings in the dialogue enabled christians of variouschurches an church communities to grow towards full, visible unity wanted by our Lord for His disciples.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 187-197
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postawy pamięci europejskiej w perspektywie ekumenicznej
    Attitudes of the European Memory in the Ecumenical Perspective
    Autorzy:
    Kopiec, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040527.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kultura pamięci
    pamięć
    postawy
    ekumeniczny
    dialog
    Światowa Rada Kościołów
    Culture of Remembrance
    memory
    ecumenical
    dialogue
    World Council of Churches
    Opis:
    Pamięć ludzka, zarówno w swym wymiarze indywidualnym jak i zbiorowym, jest czynnikiem determinującym tożsamość, skoro tożsamość definiuje się jako proces czyjejś refleksji nad przeszłością i przyszłością. Tożsamość jest więc rozwijana w permanentnej interpretacji tak jednostek, jak i społeczeństw swej historii i przyszłości. To dlatego sposób, w jaki przeszłość, z przekazem kultury, struktur społecznych, norm i wartości, jest nam dostępna, waży na naszej tożsamości. Jedną z dróg utrwalania ludzkiej pamięci jest kultura pamięci. Może być ona definiowana jako całość przedsięwzięć, zinstytucjonalizowanych bądź nie, które przyczyniają się do wzmocnienia zarówno zbiorowej, jak i indywidualnej pamięci o przeszłych doświadczeniach, by wykorzystać tę pamięć w planowaniu przyszłości. W świetle tego, jak tożsamość jest definiowana, kultura pamięci musi być odbierana jako silny czynniki procesu kreowania tożsamości. Artykuł omawia sposób, w jaki kultura pamięci jest rozwijana, aby budować wspólną europejską tożsamość. Uznając dialog za fundamentalny instrument współżycia społeczeństw europejskich, artykuł naświetla koncepcję dialogu sformułowaną przez Światową Radę Kościołów. Ekumeniczna teoria dialogu musi być odbierana jako owoc długoletnich doświadczeń Kościołów chrześcijańskich, żyjących w różnorodnych kontekstach, i jako taka – jako ważne narzędzie interpretacji sposobów odsłaniania się pamięci. Ekumeniczna perspektywa może być pomocna w budowie wspólnej europejskiej kultury pamięci.
    Human memory, in both individual and collective dimensions, is recognized as an inherent factor of identity since identity is declared to be a process of one’s reflection on his past and his future. Identity is thus developed in the constant interpretation of both individuals and communities on their history and their future. This is why a way of how past with the transfer of culture, social structure, norms and values is available for us, effects on our identity. One of the ways to petrify a human memory is the culture of remembrance. It may be defined as the whole of undertakings, institutionalized or not, that contributes to strengthen both collective and individual memory about past experiences, in order to use these experiences to construct the future. It is embedded in the conviction that every distinctive society or community must build its identity on the one narrative line which encompasses the past, the present and the future. The culture of remembrance thus reveals itself in number of places of memory, monuments, museums, exhibitions, books, films, websites, memorial days, lectures. In light of how identity is defined, culture of remembrance must be seen as a strong factor of identity creating process. Article discusses a way of how culture of remembrance is developed in order to build common European identity. Considering dialogue as an essential instrument of co-existence of European societies, the article displays the concept of dialogue provided by the World Council of Churches. Ecumenical teaching on dialogue must be received as a fruit of the long-term experience of the Christian Churches living in the various contexts, and as such as an useful tool to interpret the ways of how memory is revealed. Ecumenical perspective might be helpful to build the common European culture of remembrance.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 173-190
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Is There True Peace Without Truth? Ideological Roots of a Recent Statement of the Central Committee of the World Council of Churches on Religion and Violence
    Czy istnieje prawdziwy pokój bez prawdy? Ideologiczne korzenie stanowiska Komitetu Centralnego Światowej Rady Kościołów na temat religii i przemocy
    Autorzy:
    Składanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595073.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    World Council of Churches
    violence
    peace
    inter-religious dialogue
    ecumenical ideology
    Światowa Rada Kościołów
    przemoc
    pokój
    dialog międzyreligijny
    ideologia ekumeniczna
    Opis:
    The article aims to demonstrate ideological roots of the social and theological attitude of the World Council of Churches on the example of the recent official statement of the Central Committee of the WCC issued on June 28, 2016 which regards the connection between religion and violence. Particular emphasis is put on an attempt to explain how the ideology accepted by the WCC, and present in a more or less distinct manner in the documents of this organization, influences the presentation of Christian teaching regarding peace in the said document. The article analyses the mentioned document, starting from the manner in which the phenomenon of violence has been tackled. Further, it examines those statements in which the WCC is presented as promoting the inter-religious dialogue and peace.
    Artykuł ma na celu ukazanie ideologicznych korzeni społecznego i teologicznego zaangażowania Światowej Rady Kościołów na przykładzie oficjalnego stanowiska Komitetu Centralnego Światowej Rady Kościołów, wydanego 28 czerwca 2016 r., które dotyczy związku religii i przemocy. Szczególny nacisk kładzie się na próbę wyjaśnienia, w jaki sposób ideologia uznawana przez Radę i obecna w mniej lub bardziej wyraźny sposób w dokumentach tej organizacji wpływa na przedstawienie chrześcijańskiego nauczania dotyczącego pokoju w omawianym stanowisku. Artykuł analizuje ten dokument, zaczynając od sposobu, w jaki Rada podchodzi do zjawiska przemocy. W dalszej kolejności w artykule omawiane są powiązane wypowiedzi Rady, w których uznaje się ona za promotora dialogu międzyreligijnego i pokoju na świecie.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2016, 16; 305-318
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ecumenism in Poland – movement full of contrasts
    Ekumenizm w Polsce – ruch pełen kontrastów
    Autorzy:
    Budniak, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2149733.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    John Paul II
    Roman Catholic Church
    Polish Ecumenical Council
    dialogue
    ecumenism
    Jan Paweł II
    Kościół rzymskokatolicki
    Polska Rada Ekumeniczna
    dialog
    ekumenizm
    Opis:
    Since the beginning of Christianity, the consequences of the separations (regarding doctrine and tradition) have been permanent and painful – full of contrasts (conflicts, differences); contrasts that present a certain phenomenon, by showing it in comparison with another but completely different phenomenon. Therefore the article presents a set of selected positive and negative ecumenial experiences. The purpose of such combination of opposites is to emphasize the characteristic features that particular Churches or Christian Communities present, and simultaneously it shows the Christians’ responsibility for seeking unity. As John Paul II formulated it, ecumenism is “a movement towards unity”. Ecumenism is not merely the “sign of the times”, but it is a duty and responsibility in the face of God and His saving plan. It lies with those who through Baptism became Christ’s body and His people.
    Skutki podziałów (dotyczących doktryny i tradycji) od początku chrześcijaństwa są trwałe i bolesne, czyli pełne kontrastów (konfliktów, różnic). Kontrasty, polegające na przedstawieniu pewnego zjawiska, poprzez ukazanie na tle lub obok, zjawiska, zupełnie odmiennego. Stąd w artykule zostały zaprezentowane wybrane pozytywne i negatywne doświadczenia ekumeniczne. Takie zestawienie przeciwieństw służy uwydatnieniu cech charakterystycznych, które prezentują poszczególne Kościoły, czy Wspólnoty chrześcijańskie, a jednocześnie wskazuje na obowiązek dążenia do jedności, który ciąży na wszystkich chrześcijanach. Każda dobra inicjatywa ma swój sens. Jak sformułował Jan Paweł II, „ekumenizm jest ruchem ku jedności”. Ekumenizm bowiem to już nie tylko „znak czasu”, ale to obowiązek i odpowiedzialność wobec Boga i Jego zbawczego zamysłu, spoczywająca na tych, którzy przez chrzest stali się Ciałem Chrystusa i nowym Jego ludem.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 53-66
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Światowej Rady Kościołów w ruchu ekumenicznym
    The Role of World Council of Churches in the Ecumenical Movement
    Die Rolle des Ökumenischen Rates der Kirchen in der ökumenischen Bewegung
    Autorzy:
    Karski, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340933.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Światowa Rada Kościołów
    ŚRK
    ruch ekumeniczny
    Wspólna Grupa Robocza ŚRK i Kościoła rzymskokatolickiego
    regionalne organizacje kościelne
    dialog multilateralny
    dialog bilateralny
    World Council of Churches
    Ecumenical Movement
    Joint Working Group between the WCC and the Roman Catholic Church
    regional ecumenical organizations
    bilateral dialogue
    multilateral dialogue
    Opis:
    Der 1948 im Amsterdam ins Leben gerufene Ökumenischer Rat der Kirchen mit 349 Mitgliedskirchen heute ist die beste Repräsentation des nichtrömischkatholischen Christentums. Die seit 1965 bestehende Gemeinsame Arbeitsgruppe zwischen dem ÖRK und der römisch-katholischen Kirche ist zum Symbol der einen ökumenischen Bewegung geworden. Dank der aufgenommenen Zusammenarbeit wird die alljährige Gebetswoche für die Einheit der Christen seit vierzig Jahren in allen Erdteilen nach einem gemeinsamen Rahmenprogramm gefeiert. Mit aktiver Mitarbeit der katholischen Theologen ist die Konvergenzerklärung zu Taufe, Eucharistie und Amt, die größte bisher Errungenschaft im multilateralen Dialog auf Weltebene, zustande gekommen. Auf Anregung der Gemeinsamen Arbeitsgruppe sind viele wertvolle Studiendokumente entstanden. Jedoch die Erwartungen auf katholische Mitgliedschaft im ÖRK wurden nicht erfüllt. Mit Unterstützung des ÖRK sind die regionale kirchliche Zusammenschlüsse, u.a. die Konferenz Europäischen Kirchen, entstanden, die vielen kleinen Kirchen die Teilnahme an der internationalen ökumenischen Bewegung ermöglichten. Drei von diesen Zusammenschlüssen, Rat der Kirchen im Mittleren Osten, Karaibische Konferenz der Kirchen und Pazifische Konferenz der Kirchen, haben unter ihren Mitgliedern auch die römisch-katholische Kirche. Es besteht auch eine gute Zusammenarbeit zwischen der KEK und dem Rat der Europäischen Bischofskonferenzen. Der ÖRK hat den Impuls zur bilateralen Gesprächen zwischen den doktrinär verwandten Kirchen gegeben. Unter dem Patronat der Kommission für Glauben und Kirchenverfassung haben die Lutheraner und Reformierten einen Dialog aufgenommen, der 1973 durch die Unterzeichnung der Leuenberger Konkordie zur vollen Kirchengemeinschaft zwischen den Mitgliedern beider Kirchentraditionen in Europa geführt hat. Der ÖRK hat auch einen wichtigen Beitrag zur Annäherung zwischen den orthodoxen und den vorchalkedonischen Kirchen geleistet. Trotz der Entwicklung und Dezentralisierung der ökumenischen Bewegung bleibt der ÖRK die breiteste Repräsentation der Bewegung. Mit anderen Worten: der ÖRK ist das vollkommenste Werkzeug im Dienst der Ökumene.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 57-71
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska Rada Ekumeniczna i jej znaczenie dla ekumenicznego dialogu
    Polish Ecumenical Council and its significance for ecumenical dialogue
    Autorzy:
    Hanc, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502047.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Polska Rada Ekumeniczna
    Kościół rzymskokatolicki
    dialogiczny wymiar ekumenii
    owoce dialogów
    chrzest
    Polish Ecumenical Council
    Roman Catholic church
    dialogical dimension of ecumenism
    dialogue results
    baptism
    Opis:
    Seventy-year history of the Polish Ecumenical Council and its dialogical character is particularly significant for the history of the Ecumenical Church Council and the history of a dialogical attitude of the Roman Catholic Church in Poland. The Roman Catholic Church has been involved in the ecumenical dialogue since the constitution Lumen gentium (1964) which was issued during the II Vatican Council, the decree on ecumenism Unitatis redintegratio (1964) and the encyclical Ut unum sint (1995), which was written by the pope John Paul II, who tried to treat an ecumenical dialogue as an important ecumenical factor; it was understood both widely (as an ecumenical dimension of all ecumenical activities) and narrowly (as a doctrinal dialogue), which makes us pay particular attention to local dialogical structures that aim to get rid of still existing discrepancies, both in doctrines and practical forms of cooperation. It is evidenced by the history of mutual relationships between local churches in Poland, which conduct bilateral and multilateral dialogues. “Ecumenical Encyclopedia of Poland (1964–2014)” was issued in 2016 and it stresses the importance of inter-denominational doctrinal dialogues in Poland as an unusual achievement which plays “a key role in the striving for visible unity” of Christians from various traditions, which in the last 70 years have been gathered in the ecumenical structure of the Polish Ecumenical Council in its dialogical relations with the Roman Catholic church and vice versa of the Roman Catholic Church with the Polish Ecumenical Council. The following commissions played a particular role in this process: Mixed Commission consisting of the PEC members and the members from the Ecumenism Commission of the Polish Episcopate and Dialogue Sub-commission. This was the aim of the author of this article, who on the basis of multilateral dialogue related to the sacrament of baptism, attempted to confirm the thesis “the impossible becomes possible”, which is proclaimed by the ecumenists. Consequently, brotherly and sisterly relations can deepen in order to “achieve unity in truth”. For this reason the first part of this article presents the origins and development of the Polish Ecumenical Council; the second part contains ecumenical and dialogic initiatives of the Council and Roman Catholic church, while the third one demonstrates the results of local dialogues in Poland, which were conducted by the above mentioned church subjects; it is based on the incredible example regarding “the sacrament of baptism as a sign of unity” by which the “Declaration of Polish churches on the threshold of the third millennium” confirms bilateral dialogues, which aimed to finalize mutual recognition of the importance of baptism in the above mentioned ecclesial structures.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 4; 13-28
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historyczny rozwój katolickiego obrazu Marcina Lutra
    The historical development of the Catholic image of Martin Luther
    Autorzy:
    Jaskóła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040982.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Benedikt XVI.
    Lutherisch-Katholischer Dialog
    Johannes Paul II.
    Martin Luther
    Papst Franziskus
    Reformation
    ökumenische Bewegung
    Benedict XVI
    ecumenical movement
    John Paul II
    Lutheran-Catholic dialogue
    Pope Francis
    the Reformation
    Benedykt XVI
    dialog luterańsko-katolicki
    ruch ekumeniczny
    Jan Paweł II
    Marcin Luter
    papież Franciszek
    reformacja
    Opis:
    Katolicki obraz Marcina Lutra na przestrzeni wieków ewoluował od zdecydowanie negatywnego w czasie reformacji i w wiekach następnych, poprzez próby teologicznie i historycznie pogłębionych analiz inspirowanych ruchem ekumenicznym, aż po współczesną akceptację wielu jego teologicznych postulatów. Współczesne kierunki rzymskokatolickiego myślenia o Lutrze dobrze streszczają historycznie wyważone i dogmatycznie pogłębione opinie ostatnich papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. Idąc za tekstami uzgodnień Komisji luterańsko-katolickiej na forum światowym, ekumenicznie otwarci papieże potrafią dostrzec w Marcinie Lutrze człowieka głęboko religijnego, świadka Ewangelii, którego myśl teologiczna nie utraciła swej aktualności i jest wyzwaniem dla współczesnego zsekularyzowanego świata.  
    The Catholic image of  Martin Luther in the course of the centuries evolved from the literally  negative one during the time of the Reformation and the centuries that followed, through the theological attempts and historically in-depth analyses inspired by the ecumenical movement up to contemporary acceptance of several theological postulates. Contemporary movements of Roman-Catholic thinking of Luther well summarize historically vulnerable and dogmatically deepened opinions of the recent popes: John Paul II, Benedict XVI and Francis. Following the agreement texts of the Lutheran-Catholic Commission at the world forum, ecumenically open popes can find out in Martin Luther a profoundly religious man, the witness of the Gospel whose theological thought is still relevant and a challenge for the presently secularized world.
    Das katholische Bild von Martin Luther veränderte sich von einem äußerst negativen in der Zeit der Reformation durch theologisch und historisch vertiefte Versuche von Analysen, angeregt durch die ökumenische Bewegung, bis zur heutigen Akzeptanz vieler seiner theologischen Forderungen. Die gegenwärtigen Tendenzen des römisch-katholischen Denkens über Luther werden am besten durch die historisch sowie dogmatisch fundierten Aussagen der letzten Päpste zusammengefast: Johannes Paul II., Benedikt XVI. und Franziskus. Im Geiste der Konvergenzen der Katholisch-Lutherischen Dialogkommission auf der Weltebene sehen diese ökumenisch aufgeschlossenen Päpste in Martin Luther einen tief religiösen Menschen und einen Zeugen des Evangeliums, dessen theologisches Denken nach wie vor aktuell bleibt und eine Herausforderung an die säkularisierte Welt von heute ist.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 46-60
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-62 z 62

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies